สวด ภาวนา ในชีวิตประจำวัน ฉบับมนุษย์เงินเดือน

+++ วันคืนล่วงไป ๆ เรากำลังทำอะไรอยู่ ? +++

พระอาจารย์กล่าวว่า "หลักการพิจารณาของผู้ปฏิบัติธรรมมีอยู่ข้อหนึ่งว่า #วันคืนล่วงไป ๆ #เรากำลังทำอะไรอยู่ ? เป็นการเตือนตัวเองไม่ให้ประมาท เพราะวันเวลาที่ล่วงไป ท่านใช้คำว่า #วันเวลาย่อมกัดกินสรรพสัตว์เป็นปกติ ก็คือ #เราก้าวเข้าไปหาความตายอยู่ตลอดเวลา

ถ้าถามว่าเราทำอะไรกันอยู่ #ตั้งใจปฏิบัติเพื่อความหลุดพ้น #หรือตั้งหน้าตั้งตาเล่นไลน์อยู่ ? ทำไมเราเล่นไลน์นิดเดียวถึงสี่ทุ่มห้าทุ่มเที่ยงคืนตีหนึ่งได้ #ทีตอนปฏิบัติธรรมทำไมรู้สึกว่านานเป็นปี ฉะนั้น...ใครบอกว่าไม่มีเวลาปฏิบัติธรรม อาตมาเถียงตายเลย

สมัยก่อนเวลาอาตมาปฏิบัติธรรมก็ลดเวลานอนตัวเองลง เพื่อให้ตัวเองได้ปฏิบัติธรรมได้มากขึ้น #ส่วนพวกเราลดเวลานอนตัวเองด้วยการเข้าเฟซฯ เข้าไลน์กัน เวลาที่เหลือก็แทบจะไม่มีเอาไว้ปฏิบัติธรรม ฉะนั้น...#โอกาสที่จะก้าวหน้าจึงมีน้อยมาก"

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
(หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน)
เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนพฤษภาคม ๒๕๕๙

 

เงินในบาตรวิระทะโย
.
ผู้ถาม : หลวงพ่อเจ้าขา ดิฉันใส่บาตรวิระทะโย มันเกือบจะเต็ม ๓๐๐ ก็เพิ่มให้เต็ม ๓๐๐ บาทพอดี นำมาเปลี่ยนเป็นถวายสังฆทานชุดใหญ่ อย่างนี้จะผิดหรือไม่เจ้าค่ะ?
.
️หลวงพ่อ : ไม่ผิด เพราะวิระทะโยเป็นเงินสังฆทานอยู่แล้ว ที่นี้ถ้าหากตั้งใจถวายเป็นของสงฆ์ เรายังไม่ถวายจริงนี่ ตอนนั้นมาเปลี่ยนเป็นสังฆทานจิตใจมั่นคงยิ่งขึ้น ตอนนี้ไม่เป็นไร เอ…พูดแบบนี้วัดจะขาดทุนหรือเปล่านะ ไม่ควรจะถามข้อนี้เลย ไม่เป็นไร..ไม่ใช่ขโมยของสงฆ์ คือว่าทำใจให้มั่นคงยิ่งขึ้น
.
️แต่เนื้อแท้จริงๆ เงินวิระทะโยนี่ ให้ไปก็เป็นสังฆทานตรง และก็เป็นวิหารทานด้วย ฉันใช้ ๓ อย่าง สังฆทาน คืออาหารและกระแสไฟฟ้า วิหารทาน ก่อสร้างด้วย ญาติโยมจะได้มีบุญมากขึ้น ธรรมทาน พล่องก็ช่วยและก็ได้ปัญญา

สังฆทาน ได้ร่างกายเป็นทิพย์
.
วิหารทาน ได้วิมานเป็นทิพย์
.
ธรรมทาน ได้ปัญญาเป็นทิพย์
.
ผู้ถาม : โอ…ได้มากนะ
.
️หลวงพ่อ : ถ้าใส่ปี๊บมากกว่านี้อีก แต่ต้องให้เต็มปี๊บนะ ไม่ใช่ปี๊บละบาท
.
ผู้ถาม : แล้วสตางค์ที่ใส่บาตรวิระโยเต็มแล้ว แลกมาเป็นแบงค์ถวายหลวงพ่อจะได้ไหมครับ?

️หลวงพ่อ : ได้…ไม่ต้องแบกมาให้หนัก
.
️ที่มา : จากหนังสือ หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม (ฉบับพิเศษ เล่ม ๔)
หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดจันทาราม (ท่าซุง) ต.น้ำซึม อ.เมือง จ.อุทัยธานี

 

เรื่องของความดีอย่าไปประมาท

ถาม : ตั้งใจทำความดีตอนเย็น ๆ เช่น สวดมนต์ แต่ร่างกายเพลียจัดมากเลย เราตั้งกำลังใจว่าจะนอนสักตื่นหนึ่งค่อยลุกขึ้นมาทำความดี อย่างนี้ถือว่ากำลังใจห่วยไหมครับ ?
ตอบ : ห่วย...ต้องตั้งใจว่าถึงตายก็ต้องทำ ใครเป็นประเภทนอนไม่หลับแล้วลองลุกมาสวดมนต์ดูสิ ไม่ถึงห้านาทีหัวก็ไถหมอนแล้ว..! กิเลสเขากลัวเราทำความดี

ถาม : เรื่องของศีล เรามีโอกาส แต่ไม่ละเมิด ?
ตอบ : ถ้าหากว่าไม่ได้ตั้งใจรักษาศีล ถึงมีโอกาสแล้วเราไม่ละเมิดก็ไม่ถือว่าเป็นศีล ศีลเราต้องตั้งใจรักษาก่อน ถ้าไม่ได้ตั้งใจรักษา ถึงคุณไม่มีโอกาสจะไปขโมยใคร เดินผ่านไปบ้านเขาปิดอยู่ เราไม่มีโอกาสขโมย อย่างนั้นจะเอาอานิสงส์ที่ไหนมา ?

ถาม : กำลังใจก่อนตายฟุ้งซ่าน จะลงล่างไหมครับ ?
ตอบ : ก็อยู่ที่กำลังใจของเรา ว่าเกาะความดีมั่นคงแค่ไหน ถ้าหากว่าไม่มั่นคง ไปฟุ้งซ่านก่อนตายเป็นอาสันนกรรม ก็ตัวใครตัวมันเถอะ โปรดระวังให้ดี

เรื่องของความดีอย่าไปประมาท เพราะว่าถ้าหากว่าเราประมาทเกิดอาสันนกรรม จะเป็นกรรมที่มาขวางตอนก่อนตายนิดเดียว ถ้าช่วงนั้นจังหวะนั้นเราเกาะความดีได้ก็รอด ถ้าเกาะความดีไม่ได้ก็ไปยาวเลย

เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนมกราคม ๒๕๕๙
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เจ้าอาวาสวัดท่าขนุน จ.กาญจนบุรี

***********************************

บทกลอนที่หลวงพ่อเล็กท่านแต่งไว้หลายสิบปีแล้ว
ขอยกเอามาเป็นกำลังใจให้ทุกคนผ่านพ้นอุปสรรคต่าง ๆ ค่ะ

@@ มีดดีต้องตี เหล็กดีต้องทุบ @@

อุปสรรคมากมีที่ขัดขวาง
ต้องถากถางบุกบั่นไม่หวั่นไหว
ถึงทุกข์ยากลำบากสักเพียงใด
ย่อมฝ่าฟันพ้นไปได้สักวัน
ของสิ่งใดการได้มาถ้าลำบาก
ต้องทุกข์ยากมักมีค่ามหาศาล
ดุจเหล็กกล้าผ่านการทุบชุบเป็นนาน
จึงตระการเป็นอาวุธสุดแหลมคม

เครดิต : เฟสบุ๊ค อุษณี วงศ์ไตรรัตน์

 

"การนั่งสมาธิ" ลูกศิษย์เรียนถามว่า... เวลานั่งสมาธินั้น บางครั้งนั่งได้ทีละนานๆ บางครั้ง ก็นั่งได้แป๊บเดียว เป็นเพราะอะไร ?

หลวงตาบอกว่า เรื่องของการนั่งสมาธินั้น มันขึ้นอยู่ที่จิตของเราในขณะนั้น เอาแน่อะไรไม่ได้ ต้องหมั่นฝึกให้มากๆ กว่านี้ ทำไปเรื่อยๆ จะดีเอง
บางครั้ง รู้มากก็ไม่ได้ รู้มั่ง ไม่รู้มั่งแหละดี ต้องค่อยๆ รู้ รู้ทีละน้อยๆ ค่อยๆ ทำเองรู้เอง หาคำตอบเองจะดีกว่า จะได้พ้นสงสัย

"ภาวนาแล้วเห็นแสงสีต่างๆ" ลูกศิษย์เรียนถามว่า... เวลานั่งสมาธิภาวนา ทำไมบางครั้งเราจะเห็นเป็นสีต่างๆ อยู่ทางด้านหน้าของเรา
บางวันก็เหมือนกัน บางวันไม่เหมือนกัน เป็นเพราะอะไร?

หลวงตาบอกว่า... อารมณ์ของคนเรา วันหนึ่งๆ คงที่หรือไม่ ? ไม่คงที่หรอก บางวันก็อารมณ์ดี รู้สึกสบาย บางวันก็อารมณ์ไม่ดี รู้สึกเห็นอะไรก็หงุดหงิดไปหมด

จิตของเราก็เหมือนกัน บางวันนั่งสมาธิภาวนารู้สึกสงบ บางวันก็นั่งไม่ได้เลย

เรื่องแสงสีที่สัมผัสก็เหมือนกัน บางวันก็สัมผัสได้ บางวันก็สัมผัสไม่ได้ใช่หรือเปล่าล่ะ อย่าไปติด อย่าไปสงสัยให้มากนัก ถ้าอยากรู้จะบอกให้ก็ได้ เวลานั่งหลับตาภาวนา แสงที่เห็นมันก็บอกถึงตัวจิตของเจ้าของเอง เช่น

ถ้าเป็นสีขาว หมายถึง ความบริสุทธิ์ของจิตระดับหนึ่ง
ถ้าเป็นสีดำ หมายถึง ยังมีกิเลสหนาอยู่
ถ้าเป็นสีแดง หมายถึง ยังมีราคะเกาะอยู่บ้าง
ถ้าเป็นพระอริยะ ก็จะใสขึ้นไปเรื่อยๆ
จนถึงแก้วประกายพรึก ก็คือ อรหันต์
เพราะท่านหมดกิเลสแล้ว จิตจึงใสสะอาด

ช่วยกันแชร์คนละ 1 แชร์ ลงกลุ่มธรรมะ เป็นการแจกจ่ายธรรมทาน ให้กับเพื่อนมนุษ ได้อานิสงส์เช่นเดียวกับพิมพ์หนังสือธรรมะ หากมีใครสักคนนำไปทำตามเราก็ได้บุญด้วย

บางส่วนของคติธรรมคำสอนโดย... พระอาจารย์วรงคต วิริยธโร (หลวงตาม้า) วัดพุทธพรหมปัญโญ (ถ้ำเมืองนะ) ต.เมืองนะ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่

 

"คิดอยู่อย่างเดียวว่าตายเมื่อไร ขอไปอยู่กับหลวงพ่อแค่นี้จบ "

สมัยบวชอยู่ที่นั่น เวลาหลวงพ่อลาไปธุดงค์ก็ดี ลากลับบ้านก็ดี หลวงพ่อเคยเตือนว่า “แกน่ะ..เอะอะก็วัดท่าซุง แกเอาซุงสวย ๆ ไปอวดเขา หรือเอาซุงผุ ๆ ไปอวดเขา” คำว่า “วัดท่าซุง” นอกจากแบกชื่อเสียงของวัด แบกชื่อเสียงของหลวงพ่อแล้ว เรายังแบกพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ เทวดา พรหม ทั้งหมดไปด้วย เสียเมื่อไรเสียหมด คนไม่ได้ว่าตัวเราหรอก ว่าลูกศิษย์หลวงพ่อทำไมเฮงซวยอย่างนี้ โน่น...เล่นถึงหลวงพ่อเป็นอย่างน้อย

เพราะฉะนั้น...เราต้องมีจิตสำนึกที่ดี พวกที่ทันหลวงพ่อได้เปรียบที่สุดเลย ไม่ต้องเอาอะไรมากหรอก วัน ๆ นั่งคิดถึงหลวงพ่อก็พอแล้ว หลวงพ่อเคยพูดอย่างไร เคยเทศน์อย่างไร เคยหัวเราะอย่างไร เป่ายานัตถุ์แบบไหน เกาหัวล้านแบบไหน นึกเอาไว้ จะเป็นสังฆานุสติเต็มระดับเลย นึกเมื่อไรก็ชัดเจนแจ่มใสอยู่ในใจของเรา...

นี่แหละตัวทิพจักขุญาณ เป็นอตีตังสญาณด้วย เป็นสังฆานุสสติด้วย ถ้าเห็นหลวงพ่ออยู่บนนิพพานก็เป็นอุปสมานุสติด้วย ถ้าเห็นหลวงพ่ออยู่กับพระก็เป็นพุทธานุสติด้วย ได้เปรียบเขาขนาดนี้...

คนรุ่นหลังที่อยู่ในนี้เกินครึ่งไม่เคยไปหาหลวงพ่อ ไม่เคยมีโอกาสเห็นหลวงพ่อในขณะมีชีวิตอยู่ บอกไปเขานึกไม่ออก ศรัทธาหลวงพ่อขนาดไหนก็นึกไม่ออก นั่งน้อยอกน้อยใจ บางคนน้ำตาไหลน้ำตาร่วง ทำไมกูหนอกูไม่เคยได้เจอหลวงพ่อเลย ทั้ง ๆ ที่อายุมาขนาดนี้แล้ว ได้ยินหลวงพ่อมีชื่อเสียงขนาดไหน กำลังใจที่คิดจะไปสักนิดก็ไม่มี เราได้เปรียบเขาขนาดนี้แล้ว ไม่ต้องมาคร่ำครวญ ไม่ต้องมาตำหนิตัวเอง วัน ๆ นึกแค่นั้นแหละ คิดอยู่อย่างเดียวว่าตายเมื่อไร ขอไปอยู่กับหลวงพ่อแค่นี้จบ

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
กระโถนข้างธรรมาสน์ ฉบับที่ ๑๐๗ หน้า ๒

 

" อย่าไปกลัววิญญาณ เพราะถ้าเราไม่สวดมนต์ สัพเพแผ่เมตตา เขาก็ไม่ได้รับ "

" กระแสที่ทำ บุญที่ทำ ศีลที่รักษา กระแสบุญที่ดีเป็นตัวเชื่อมพลังงานมาที่เรา(เรามีรูปและนาม)แล้วก็กระจายไปทั่ว เป็นประโยชน์ต่อตัวเอง และ เป็นประโยชน์ต่อภพภูมิ "

" สมาธิ และ การพิจารณาต้องทำควบคู่กันไป "

(พระเดชพระคุณหลวงตาม้า)

 

ถาม : การพูดเล่นหรือพูดตลก ถือว่าเป็นการผิดกรรมบถ ๑๐ ข้อการพูดเพ้อเจ้อหรือไม่ ?
ตอบ : ขึ้นอยู่กับกำลังใจของเรา ถ้ากำลังใจต่ำก็จะไม่รู้สึกว่าเพ้อเจ้อ ถ้ากำลังใจสูงก็จะรู้สึกว่าเพ้อเจ้อ

ถาม : การพูดคำหยาบกับเพื่อน เช่น กู มึง ถือว่าเป็นการผิดกรรมบถ ๑๐ หรือไม่ ?
ตอบ : คำหยาบหรือผรุสวาท เขาพูดให้คนอื่นเจ็บใจ ในเมื่อเราพูดแล้วเพื่อนไม่รู้สึกเจ็บใจ แล้วจะเป็นคำหยาบได้อย่างไร ? เพียงแต่ว่าเป็นภาษาที่ใช้กับคนอื่นทั่ว ๆ ไปไม่ได้ เขาจะว่าเราไม่รู้กาลเทศะ
__________________
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนธันวาคม ๒๕๖๒
ภาพและที่มา : เว็บวัดท่าขนุน

 

ต้องบอกกับญาติโยมว่า เศรษฐกิจปีนี้ค่อนข้างจะแย่ถึงแย่มาก ดังนั้น..ถ้าพวกเราสามารถที่จะหาสิ่งทดแทน ก็คือการภาวนาพระคาถาเงินล้านเพื่อความคล่องตัวในความเป็นอยู่ ถ้าหากว่าเราไม่รู้จักทำทดแทน ก็อยากจะบอกว่าเสียทีที่เกิดมา..! เนื่องจากว่าปัจจุบันนี้ที่อาตมาพบเห็นมา ส่วนใหญ่แล้วญาติโยมมักง่าย ติดสบายจนเกินเหตุ ไม่ยอมลงทุนลงแรงอะไรทั้งนั้น พอชีวิตลำบากก็ไปหาหมอดูเปลี่ยนชื่อ ถามว่าใช่หรือ ? มีอะไรที่เราขวนขวายด้วยตัวเราเองบ้างไหมที่จะให้ชีวิตนี้ดีขึ้น ?

แม้กระทั่งการสวดมนต์ภาวนาที่ทำแล้วมีแต่คุณประโยชน์ เราก็ไม่ทำกัน เพราะว่าทำแล้วลำบาก ต้องบังคับตัวเอง ต้องทำทุกวัน สู้เปลี่ยนชื่อไม่ได้..ง่ายดี สู้ไปหาร่างทรงไม่ได้ ไปไหว้ไอ้ไข่ยิ่งง่ายเข้าไปใหญ่..!

ในเมื่อเรามักง่าย ชีวิตเราก็จะยาก แต่ถ้าเรายอมทนลำบาก ก็จะเป็นอย่างที่โบราณท่านว่า “ลำบากก่อนแล้วสบายเมื่อปลายมือ” บรรดาเพื่อนพระสังฆาธิการก็ดี ผู้บังคับบัญชาก็ดี ท่านถามว่า “ทำไมอาจารย์เล็กทำอะไรสะดวกคล่องตัวไปหมด ?” ก็กราบเรียนถวายไปว่า “ก่อนที่ผมจะสะดวกคล่องตัวแบบนี้ ผมทุ่มเทปฏิบัติมาชนิดที่แทบจะไม่ได้กินไม่ได้นอนมานานครับ”

โดยเฉพาะเรื่องของพระคาถาเงินล้าน อาตมาภาวนาแบบสบาย ๆ ทุกวัน วันละ ๓๖๐ จบ เป็นเวลา ๓ ปีเต็ม ๆ แล้วก็เคยลองเร่งรัดดูว่า ถ้ามากกว่านั้นผลจะเป็นอย่างไร ก็มี ๔๘๐ จบ ๖๐๐ จบ ๗๒๐ จบ ๙๖๐ จบ ไปถึง ๑,๒๐๐ จบต่อวัน มีใครทดลองขนาดนี้บ้าง ? ไม่มีหรอก เพราะว่าขนาด ๑,๒๐๐ จบนี่เริ่มตั้งแต่ตี ๓ ไปเลิกเอา ๑ ทุ่มทุกวัน เป็นเวลา ๒ เดือนกว่าเกือบ ๓ เดือน ไม่มีเวลาทำอย่างอื่นเลย นอกจากฉันมื้อเดียวประมาณ ๑๐ กว่านาที แล้วก็ไปห้องน้ำ แม้กระทั่งอยู่ในห้องน้ำก็ภาวนา นี่คือการที่เรายอมลำบากก่อน เมื่อถึงเวลาแล้วผลที่เกิดขึ้นมาสนอง จนกลายเป็นความคล่องตัวในปัจจุบัน

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ พวกเรามาเห็น เพื่อนฝูงมาเห็น ผู้บังคับบัญชามาเห็น ตอนที่ทุกอย่างประสบความสำเร็จแล้ว แต่ไม่ได้เห็นตอนที่ยากลำบาก เดินจงกรมจนพื้นเป็นร่อง เดินภาวนาทั้งวันจนฝ่าเท้าแตก หรือภาวนาไม่ได้กินไม่ได้นอนเป็นวันเป็นคืน เพราะว่าต้องการทดสอบหลายอย่างด้วยกัน อย่างแรกก็คือ กำลังสมาธิของเรายืนหยัดได้นานเท่าไร ? ก็ได้ ๑๑ วัน ๑๑ คืน ลองดูได้นะ ๒๐๐ กว่าชั่วโมงเท่านั้น..!

แล้วถ้าหากว่าเราทรงสมาธิตั้งเวลาแต่ละช่วง นานเท่าไรที่จะไม่ลำบากตัวเรามากนัก ? ช่วงละประมาณ ๔ ชั่วโมงจะเหมาะสมที่สุด แล้วการเข้าสมาธิภาวนาของเรา ถ้าเรากำหนดใจมุ่งมั่นว่าไม่ครบ ๑,๒๐๐ จบ เราจะไม่เลิก สมาธิก็จะทรงตัวต่อเนื่องแล้วไปคลายเอาจบสุดท้าย เท่ากับเป็นการซักซ้อมการทรงสมาธิแบบตั้งเวลา และท้ายที่สุด ส่วนที่เป็นผลพลอยได้ก็คือความคล่องตัวที่เกิดขึ้น

ดังนั้น..พวกเราที่ไม่ช่างค้นคว้า ไม่ขี้สงสัย ขอให้ทำตามก็ยังดี ไม่ต้องมากมายถึงขนาดที่อาตมาเคยทำ บอกแล้วว่าขอแค่ ๑๐๘ จบต่อวัน ถ้ารู้สึกว่ามากไปก็แบ่งเป็น ๓ ช่วง ช่วงละ ๓๖ จบเท่านั้น ก็จะไม่หนักเกินกำลังของพวกเรา แต่คราวนี้ก็อย่างที่ว่า พวกเราส่วนใหญ่แล้วมักง่าย อะไรลำบากไม่ทำ ในเมื่อเป็นอย่างนั้นถึงเวลาแล้วเราลำบาก ก็ต้องบอกว่าโทษใครไม่ได้ #ถ้าเราใช้ความพยายามได้เพียงพอ #มั่นใจเลยว่าในหมู่ลูกศิษย์สายหลวงพ่อวัดท่าซุง #จะไม่มีใครลำบากในเรื่องของการทำมาหากิน #หรือว่าเรื่องของความสะดวกคล่องตัว เพียงแต่ว่าเรายอมทนลำบากหรือไม่ ?

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เก็บตกงานสวดพระคาถาเงินล้าน
วันอาทิตย์ที่ ๑๙ มกราคม ๒๕๖๓
ที่มา : www.watthakhanun.com

#ชุมชนคุณธรรม #วัดท่าขนุน
#ชุมชนคุณธรรมฯวัดท่าขนุน
#ชุมชนคุณธรรมน้อมนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงขับเคลื่อนด้วยพลังบวร

 

สวดพระคาถาเงินล้านบูชาครู

#พระคาถาเงินล้านกับอารมณ์ฌานจากหลวงตาวัชระชัย

☀ หลวงพ่อฤาษีฯท่านบอกว่า คําภาวนาจะใช้แค่ปฐมฌานเท่านั้นเอง นึกออกไหม !
พุท-โธก็ดี วิระทะโยก็ดี ถ้านอกศาลาโน่นเป็นจิตที่ฟุ้งซ่าน
มีหมามีแมวมีรถยนต์ มีคนเอะอะ เขาเรียกว่ายังไม่สงบ
พอเปิดประตูเข้ามาในประตูห้องแอร์นี่
(หลวงตายกตัวอย่างถึงสํานักงานกลาง ณ วัดเขาวง)

หมาเข้ามาไม่ได้ รถยนต์เข้ามาไม่ได้ อันตรายไม่มี
แต่เสียงแว่วๆยังมีอยู่ ก็เป็นอุปจารสมาธิ นึกออกไหม?
ก็ยัง (หลวงตาสูดลมหายใจให้ดูเป็นตัวอย่าง) ต้องพุท-โธอยู่ พอเข้ามาประตูชั้น 2 แล้วปิดประตูเนี่ยะ เสียงหายไปเลย
หรือได้ยินก็ไม่รําคาญ แต่ใจอิ่มเอิบ ผ่องใส
"เขาเรียก...ปฐมฌาน" คําภาวนาจะใช้นอกเขตนั้นเท่านั้นเอง
พอเข้ามาถึงตรงนี้คําภาวนาหยุดหมดเลย เหลือแต่อารมณ์
(หลวงตาหายใจเข้า) ที่เป็นสุขเท่านั้นเอง ต่างกันแค่ก่อนถึงปฐมฌาน ปฐมฌานเนี่ยะ คําภาวนาขาดเลย สมัยก่อนปฐมฌานนี้ต้องเลี้ยงพุท-โธ , วิระทะโย เพื่อจะประคองอาหาร
ตรงนี้นะ พอเข้ามาตรงนี้ปั๊บ อาหารมันเต็มแล้ว คําภาวนาเอาไว้นอกประตูโน่นนะ เดี๋ยวกลับออกไปค่อยภาวนาใหม่
เออ! ท่านก็บอกอย่างนี้ (หลวงพ่อฤาษีฯ) ต่างกันก่อนเท่านั้นเอง แต่ว่าเมื่อได้เข้ามาในความสงบ อันนี้แล้ว หรือเอาชีวิตไปทําอะไรแล้วเนี่ยะ จะเกิดผลว่าถ้าคุยกับพรหม เทวดาหรือความเป็นทิพย์ในการกําหนดจิตจะยาวกว่าเป็นชั่วโมง
กว่าอารมณ์จะจบแล้วก็นั้นล่ะ ที่ต่างที่พิเศษในเรื่องของการ
ดํารงชีวิตก็จะร่ำรวยว่างั้นเหอะ! ลาภทางนี้เยอะแยะ

แล้วก็หลวงพ่อสมเด็จวัดสระเกศท่านยังเพิ่มให้อีก
ท่านบอกว่าอยากได้อะไรเร็วๆบรรลุมรรคผลเร็วๆ ให้บอกพระปัจเจกพุทธเจ้า เพราะ พระปัจเจกพุทธเจ้าเป็นคนที่ได้อะไรเร็วอย่างแบบฉับพลัน !
-----------------------------------------------------------------------
✍ บทความนี้เป็นการถอดคําปรารภจากหลวงตาวัชระชัย
เจ้าอาวาสวัดเขาวง (ถ้ำนารายณ์) จ. สระบุรี
ณ.วันที่ ๑๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๓
การเรียบเรียงอาจจะมากเกินไป น้อยเกินประการใด
#แอดมินขอรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว
Tong MullerGroup

 

#ในยุคพุทธันดรหาใครเสมอเหมือนพระปัจเจกพุทธเจ้าไม่มี



การอุบัติขึ้นของพระปัจเจกพุทธเจ้าในระหว่างที่ว่างเว้นพระพุทธศาสนา
หรือที่เรียกว่าพุทธันดรนั้น นับว่าเป็นโชคมหาศาลของผู้ที่เกิดในยุคนั้น เพราะพระปัจเจกพุทธเจ้าย่อมมาสงเคราะห์สัตว์โลก ให้ตั้งอยู่ในทาน ในศีล เมื่อละร่างกายไปแล้ว ย่อมสู่สุคติภูมิ มีสวรรค์เป็นต้น

ให้บุคคลที่ตกยากแต่มีศรัทธาเต็มเปี่ยมได้เป็นมหาเศรษฐี ด้วยการออกจากนิโรธสมาบัติแล้วมาสงเคราะห์บิณฑบาต พระปัจเจกพุทธเจ้า จึงเป็นเอกควรแก่การได้รับ "ไทยทาน" ที่เขานำมาถวาย หรือจะเรียกว่า
"อัครทักขิไณยบุคคล"

ในยุคพุทธันดรอย่างแท้จริง เพราะยุคนั้นไม่มีใครเปรียบเสมอสมดังที่องค์สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสว่า...
" ในโลกทั้งปวงเว้นจากเราเสียแล้ว ไม่มีใครเสมอกับพระปัจเจกพุทธเจ้าได้เลย

 

ถาม : ทำไมหนูทำอะไรชีวิตมีแต่ติดขัด ?
ตอบ : ยังไม่ทำจริง เจออะไรขึ้นมาก็ถอย ถ้าคนสู้จริง ๆ จะชนะทุกเรื่อง พวกเราหวังแต่จะเอาที่ง่าย ๆ ที่สบาย ๆ แล้วจะไปเอาที่ไหน ? แบบนั้นคนอื่นเขาเอาไปหมดแล้ว

กลับไปสู้จริง ๆ ทำจริง ๆ ก็สำเร็จทุกเรื่อง ในหลวงรัชกาลที่ ๖ บอกว่า ‘หนทางแห่งเกียรติศักดิ์ จักโรยด้วยดอกไม้ หอมหวนยวนจิตไซร้ ฤๅมี’ ไม่มีหรอก...ต้องลำบากทั้งนั้นแหละ เพียงแต่ว่าลำบากไประยะหนึ่งแล้วก็จะดี ถ้าไม่ยอมลำบาก จะเอาแต่ที่สบายอย่างเดียว คนอื่นเขาเอาไปหมดแล้ว
__________________
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนธันวาคม ๒๕๖๒
ภาพและที่มา : เว็บวัดท่าขนุน

 

ฌานรตะ มุนีดาบส


#ถ้ารักษาสัจจะไม่ดีบุญบารมีก็ถดถอย
ชีวิตที่เสื่อม ไปจากความสำเร็จของคนเรานั้น
คือพูดไปแล้ว กลับทำตาม ที่ตนเองพูดไม่ได้
ชีวิต ก็จะเริ่มย่ำแย่ลง ทุกวันๆ

คนเรานั้นจะทุกข์จะยาก จะลำบากขนาดไหน
ก็จงทำตามที่พูดให้ได้
อย่าอ้างนั่นนี่โน้น
ชีวิตจะลำบากลงไปเรื่อยๆ
สัจจะบารมี ไม่ใช่ของล้อเล่น

พระอาจารย์น้ำ ฌานรโต

 

คาถาเงินล้าน หนึ่งล้านจบ

ถาม : ผมพยายามภาวนาคาถาเงินล้านมาเป็นระยะเวลาสักพักแล้ว แต่ตอนสวดหรือภาวนาอยู่แม้กระทั่งสวดออกเสียง จิตชอบแยกออกไปคิดเรื่องอื่นครับ ทั้งที่ทรงภาพพระเลี้ยงไว้ หรือจับลมหายใจควบคู่ไป ก็ยังหลุดครับ อยากทราบว่า กระผมควรจะทำอย่างไรดีครับ ?
ตอบ : ทำแบบเดิม #ให้ภาพพระพร้อมกับคำภาวนาไหลตามลมหายใจเข้าไป #ไหลตามลมหายใจออกมา หลุดไปเมื่อไร ถ้ารู้ตัวก็ให้รีบกลับมาตรงนี้ทันที จนกว่าอารมณ์ใจจะทรงตัวไม่เคลื่อนไปไหน #แล้วรักษาไว้ให้อยู่กับเรา #ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้

ถาม : ถ้าจะทำพิธีพลิกชีวิตด้วยการภาวนา อิติปิ โสฯ ๑๐๘ จบ แล้วจิตมีหลุด ออกไปฟุ้งเรื่องอื่นบ้างแบบนี้ คำอธิษฐานจะเป็นผลไหมครับ ?
ตอบ : มีผลแบบหลุด ๆ..!

ถาม : พิธีพลิกชีวิตดังข้อข้างต้น มีข้อกำหนดไหมครับว่า ไม่สามารถอธิษฐานเรื่องใดได้บ้างครับ ?
ตอบ : #ห้ามอธิษฐานเรื่องที่เกินบุญเกินบารมีของตนเอง เพราะว่าอธิษฐานไปก็ไม่มีผล

คัดลอกบางส่วนจาก...
เก็บตกบ้านเติมบุญ เดือนมิถุนายน ๒๕๖๓

พระครูวิลาศกาญจนธรรม,ดร.
(พระอาจารย์เล็ก สฺธมฺมปญฺโญ) วัดท่าขนุน

 

บุคคลที่จะไปพระนิพพาน สภาพจิตมุ่งตรงต่อเป้าหมายแล้ว จะทำอะไรเร็ว เพราะเรื่องรุงรังต่าง ๆ ไม่เอาแล้ว มุ่งตรงเป้าหมายอย่างเดียว เป็นการทำที่เร็วแต่ไม่ผิดพลาด เพราะสภาพความละเอียดของจิตมีมาก ท่านทั้งหลายเหล่านี้จะพิสูจน์ได้ง่ายที่สุดก็คือลองนัดเวลาดู รับประกันว่าท่านไม่ผิดเรื่องเวลาแน่นอน มีแต่ก่อนไม่มีหลัง ไม่ใช่ให้เจ้านายไปนั่งรอ ในเมื่อเป็นอย่างนี้ใครที่ยังผิดนัด นัดแล้วไม่ตรงเวลา แปลว่ากำลังใจยังใช้ไม่ได้ ตกลงนี่อาตมากำลังหาเรื่องว่าใครหรือเปล่า ? แปลว่ากำลังใจยังไม่พอที่จะไปพระนิพพาน ต้องเร่งรัดกำลังใจให้มากกว่านี้ ตรวจสอบรายชื่อ ๘ โมง ไม่ใช่มาเอาตอน ๑๑ โมง แต่ ๗ โมงครึ่งต้องมาพร้อมแล้ว จะอ้างว่าอยู่ไกลไม่ได้ เพราะเรารู้ว่าวัดอยู่ไกล ต้องเผื่อเวลาในการเดินทางด้วย

ตอนสมัยที่ยังเป็นนักเรียนทหารอยู่ อาตมาโดนเพื่อนต่อว่าอยู่เสมอว่า “มึงจะจริงจังอะไรกับชีวิตนักหนาวะ ?” อาตมาก็ไม่ได้จริงจังอะไรกับชีวิต เพียงแต่ผู้บังคับบัญชาสั่งอะไรมา ทำให้เสร็จก็หมดเรื่องหมดราวไป เมื่อผ่านการเรียนในห้องเรียนแล้ว ต้องไปเรียน ชกท. คือชำนาญการทหาร แต่ละคนจะได้รับการคัดเลือกแล้วแบ่งแยกออกไปเรียน ชกท.แต่ละอย่างในจำนวนที่ใกล้เคียงกัน เพื่อที่จะได้มีกำลังพลที่มีความชำนาญการทหารในแต่ละด้านจำนวนไล่เลี่ยกัน เพียงพอต่อการใช้งาน

การเรียนในสิ่งที่เรียกว่าความชำนาญด้านการทหารนั้น เขาให้ระยะเวลา ๖ เดือน อาตมาเองต้องเรียนเกี่ยวกับอาวุธปืนกลเบาวิถีโค้ง ที่เขาเรียกว่า M.๖๐ ถ้าใครเคยดูหนังเรื่องแรมโบ้ภาค ๑ ก็คือปืนกระบอกเบ้อเริ่มที่แรมโบ้ใช้ มีกระสุนสะพายเป็นสาย ๆ นั่นแหละ

ระยะเวลา ๖ เดือน เพื่อนเรียนชำนาญการทหาร ๑ วิชาแทบจะไม่ผ่าน ส่วนอาตมาเรียนไป ๘ วิชา..! เพราะว่าเรียนของตัวเองจนครูไม่มีอะไรจะสอนแล้ว ครูบอกว่า “มึงไปให้พ้นหน้าพ้นตากูได้แล้ว..!” อาตมาก็ย่องไปห้องอื่น เห็นเขาเรียนอะไรน่าสนใจอย่างเช่นสงครามทุ่นระเบิด ก็เข้าไปขอเรียนกับเขา ข่าวกรองก็เข้าไปขอเรียนกับเขา แผนที่เข็มทิศก็เข้าไปขอเรียนกับเขา เครื่องยิงลูกระเบิดก็เข้าไปขอเรียนกับเขา ปืนเล็กกลก็เข้าไปขอเรียนกับเขา เรียนจนหมด เข้าไปถึงก็ “ขออนุญาตครับ ผมขอเรียนด้วยครับ” ครูฝึกก็ว่า “จ่ายมาเลย ๒๐..!” การจ่ายค่าเรียนของทหารคือวิดพื้น ๒๐ ครั้ง

เข้าไปเรียนแล้วทำให้เพื่อนลำบาก เพราะว่าเสือกทะลึ่งเรียนเก่งกว่าเพื่อน ครูฝึกก็ด่าเพื่อนอีก ไปเรียนเกี่ยวกับเครื่องยิงลูกระเบิด เขาเรียกปืน ค. ย่อมาจากเครื่องยิงลูกระเบิด จะมีอยู่ ๓ ขนาดด้วยกัน ก็คือ ค. ๔๐ มิลลิเมตรหรือที่เราเรียกว่า M.๗๙ ส่วน ค.๖๐ มิลลิเมตร เป็นเครื่องยิงลูกระเบิดประกอบฐาน แล้วก็ ค.๘๑ มิลลิเมตร เครื่องยิงลูกระเบิดประกอบฐาน

หลัก ๆ ที่เรียนก็คือ ค.๘๑ ปรากฏว่าพอจ่ายค่าเรียนเสร็จ ครูฝึกตอนนั้นคือจ่าสิบโทสมยศก็กวักมือเรียก ”มึงมานี่ซิ ไปปรับเลย” คือเครื่องยิงลูกระเบิดเขาจะมีเส้นหลักเล็งอยู่ ถ้าปรับให้ตรงเป้า เราก็จะยิงลงเป้าหมายนั้นได้พอดี อาตมาเข้าไปถึงก็ถาม “ปรับตรงไหนบ้างครับ ?” เขาก็บอกว่าอันนี้ซ้ายขวา อันนี้บนล่าง อาตมาก็เอาลูกตาทิ่มเข้าไปในกล้อง หลักเล็งข้างหน้าระยะ ๑,๒๐๐ เมตรก็หมุน ๆ ปรับไปพักเดียว “เสร็จแล้วครับ” ครูฝึกสะดุ้งเฮือก ถามว่า "เสร็จแล้วจริงหรือ ?" บอกว่า "จริงครับ" ครูก็มาเล็งดู เสร็จแล้วหันมาหาเพื่อนทั้งห้อง “ลงไปเลย..คนละ ๒๐ จ่ายค่าเรียนให้มันด้วย” ตกลงอาตมาจ่ายไป ๒๐ ได้คืนมาหลายร้อยเลย..!

ครูฝึกก็ถามว่า “มึงทำอย่างไร ?” “ผมก็ปรับตามที่ครูฝึกบอกครับ” ครูฝึกก็กวักมือเรียกเพื่อนคนหนึ่งมาบอก “เอ้า..มึงปรับดูซิ” ปรับซ้ายก็ไม่ได้ ปรับขวาก็ไม่ได้ บนก็ไม่ได้ ล่างก็ไม่ได้ ครูฝึกก็ถอดหมวกเหล็กออกมาบอก “มา..เป็นวัวกระทิง..!” เพื่อนต้องตะกุยดินด้วยนะ แล้วก็วิ่งมาชนหมวกเหล็ก เป็นวิธีลงโทษแบบทหาร ชนหมวกเหล็กจนครูฝึกพอใจแล้วก็หันมาถามอาตมา “มึงทำอย่างไรบอกมันที” ตอบไปว่า “ก็ปรับซ้ายขวากับสูงต่ำพร้อมกันครับ พอถึงเวลาเส้นเล็งทับกันก็ตรงเป้าแล้ว”

เพื่อนทั้งห้องนั่งอ้าปากหวอ เพราะเวลาเขาปรับซ้ายขวา สูงต่ำจะเสีย ปรับสูงต่ำ ซ้ายขวาจะเสีย ปรับมาตั้งเป็นเดือนแล้วยังไม่ได้เลย อาตมาเห็นว่ามือมี ๒ ข้างเรื่องอะไรจะไปใช้ข้างเดียว ก็ปรับพร้อมกัน ตาก็เล็ง พอเส้นเล็งทับกันก็ใช้ได้แล้ว นี่คือลักษณะที่ว่าทำไมการที่คนหนึ่งเรียนระยะเวลา ๖ เดือนเรียนได้ ๘ อย่าง กับอีกคนหนึ่งเรียนอย่างเดียวแทบจะไม่สำเร็จ แล้วครูฝึกก็ปล่อยดูว่าเมื่อไรจะฉลาด ทั้ง ๆ ที่ถ้าบอกให้ตรง ๆ คาดว่าไม่กี่นาทีนักเรียนก็ทำถูก ท่านอยากรู้ว่านักเรียนมีไหวพริบแค่ไหน

ในเรื่องของการปฏิบัติธรรมสำคัญกว่านั้นอีก เพราะว่ากิเลสมีแค่ ๔ ราคะ โลภะ โทสะ โมหะ แค่นี้แหละ แต่ข้อสอบที่มาหาเรานี่เป็นล้าน ๆ ข้อ ถ้ารู้จักสังเกตจะเห็นว่าอยู่ใน ๔ ข้อนี้แหละ ในเมื่อเขาพลิกแพลงได้ขนาดนั้น ถ้าเรายังซื่อ ๆ ตรง ๆ อยู่ขอบอกอย่างเดียวว่าโดนกิเลสตีตาย..!

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
โอวาทช่วงงานบวชเนกขัมมะ ๑๑-๑๕ เมษายน ๒๕๕๘
ที่มา : www.watthakhanun.com

#ชุมชนคุณธรรม #วัดท่าขนุน
#ชุมชนคุณธรรมฯวัดท่าขนุน
#ชุมชนคุณธรรมน้อมนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงขับเคลื่อนด้วยพลังบวร