ลักษณะที่เกิดเวลาสวดมนต์และนั่งสมาธิ

ขอบคุณพี่สันโดษมากๆครับ นึกว่าจะไม่กรุณาตอบแล้ว อนุโมทนาครับ

ผมงงตรงนี้ครับ ตกลงให้ดูคิด ผมไม่ค่อยจะเข้าใจครับ
ให้ดูแบบจะคิด ปล่อยให้คิดไปเรื่อยๆ พอถึงเวลามันหยุดเอง อย่างนี้ถูกไหมครับพี่
พแความคิดหายไปมันก็จะสงบใช่ไหม คือผมสงสัย อยากนั่งได้นานๆครับ

ขอถามอีกข้อครับ ผมไม่ข้อยรู้ตัวเพื่อนก็ชอบว่าผมใจลอย
มีวิธีดึงสติยังไงครับพี่

ธรรมะเยียวยาครับ

 

อนุโมทนา สาธุ

มารอฟัง สันโดษ ตอบ...

 

ขอโอกาสครับ พี่สันโดษ

ปล่อย แล้วจะมีสติไหมครับพี่ ผมยิ่งเอ๋อๆอยู่ด้วย
คือเวลาผมอยู่คนเดียว สมองมันจะชอบคิด บางทียังเผลอพูดคนเดียวเป็นประจำ
ภาพในหัวมักจะเป็นผู้หญิงคนหนึ่งครับ ผมจำติดตา เพราะเห็นบ่อย
ขอโทษนะครับ พี่สันโดษเคยรักใครไหมครับ หมายถึงแฟนครับ
เวลาผมอยู่เงียบๆคนเดียวผมมักจะเห็นผู้หญิงคนนี้พาผมไปโน่นไปนี่ จนบางทีสับสนว่า
อะไรจริง อะไรหลอก ตัวผมก็มีแฟนอยู่แต่แวลาอยู่ใกล้ๆกลับนึกถึงผู้หญิงในความคิดครับ
พวกก้บอกว่าผมคิดมาก ให้ลองทำสมาธิดู กลับยิ่งเห็น

ธรรมะเยียวยาครับ

 

ผมมีอภิญาถอดจิตได้จริงหรือครับพี่

ผมชอบอยู่เงียบๆฟังเสียงเงียบครับ พี่สันโดษเคยฟังไหมครับ
บางทีก็ได้ยินเสียงหัวใจ บางทีก็ได้ยินเสียงลมตีที่หูครับพี่สันโดษ
อย่างนี้จะเป็นสมาธิไหมครับ
เคยรู้มาบ้างว่า นั่งสมาธิต้องได้ความรู้ ผมอยากรู้ว่าเราจะรู้ได้ยังไงครับ

ธรรมะเยียวยา

 

จริงอย่างที่พี่สันโดษพูดครับ

เราควรอยู่กับคนที่มีตัวตน มีชีวิตจิตใจ ไม่ใชความฝัน
แล้วผมจะควรบอกแฟนผมเรื่องนี้ยังไงครับ
เผื่อว่าเขาจะดึงผมออกจากโลกความฝันได้ หรือว่าไม่ควรครับพี่
ที่จริงแฟนผมก็พบกันได้ไม่นาน แต่ผมกลัวว่าจะเสียคนที่เห็นในฝันไป
เพราะคิดว่าน่าจะมีตัวตน

ธรรมะเยียวยาครับ

 

แค่รู้ว่าไม่ใช่ แต่รู้สึกดีที่อยู่ด้วยครับพี่
เป็นเพราะเราคาดหวังกับสิ่งที่ไม่มีตัวตนรึเปล่าครับ

อีกเรื่องครับ ผมชอบแอบคุยคนเดียวในห้อง แต่ผมคิดว่าผมรู้ตัว
จะแก้ยังไงดีครับ ถ้าแฟนผมรู้คงจะรับไม่ได้
แบบว่าโลกส่วนตัวสูงครับพี่สันโดษ

ธรรมะเยียวยาครับ

 

ผมว่าไม่ต่างนะครับ เพราะเราคุยคนเดียว
มันก็คล้ายกับคุยผ่านเวป จิตเราได้โต้ตอบ เป้นเหมือนโลกเสมือนที่มีอยู่จริง
ผมดีใจมากๆครับที่ พี่สันโดษหาวิธีแก้ได้
แล้วพี่สันโดษคิดว่าจะมีโอกาสกลับไปคุยคนเดียวอีกไหมครับ
เพราะผมเชื่อว่า ของเคยทำจนชิน ต้องมีบ้างที่เรานึกถึง
หรือหากเราผิดหวังกับโลกออนไลน์ เราก็จะกลับไปในโลกส่วนตัวอีก
ทีนี้จะกลายเป็นปิดถาวร ไม่กล้าพบใครอีก ผมเชื่ออย่างนี้ครับพี่

ธรรมะเยียวยาครับ

 

พี่สันโดษคือใครหรือครับ
ผมก็อยากรู้ว่าผมคือใคร ช่วยแนะนำผมด้วยครับพี่

ธรรมะเยียวยาครับ

 

ผมเห็นผู้หญิงคนนั้นในตัวผมครับ

ธรรมะเยียวยา

 

เท่านี้ก่อนนะครับพี่สันโดษ ขอบคุณมาก

ผมปวดหัวอีกแล้ว
ดีใจด้วยที่พี่พบทางแก้ ผมอยากให้พี่คุยออกมาเยอะๆครับ
แล้วพี่จะได้คำตอบที่เสียงในหัวตอบไม่ได้
และสิ่งที่ตอบผมในวันนี้ จะเป็นคำตอบของทุกสิ่งที่พี่ไม่เคยถาม หุหุ

ธรรมะเยียวยาครับ หุหุ

 

สวัสดีค่ะคุณสันโดษ ..ติดตามอ่านตั้งแต่หน้าแรกเลยค่ะ ..และรู้สึกได้รับความรู้หลายๆอย่าง จากทุกคำตอบของคุณสันโดษ

ส่วนตัวแล้วเป็นคนที่จิตใจหวาดกลัวและหวั่นไหวไปกับสิ่งลี้ลับ ถึงแม้ว่าจะไม่เคยพบเจอ หรือเห็นด้วยตนเองก็ตาม เมื่อจิตใจไม่สามารถที่จะสงบลงได้ เลยยิ่งไม่ต้องพูดถึงการปฏิบัติสมาธิในขั้นสูงกว่านี้เลยค่ะ... ไม่ทราบว่าคุณสันโดษพอจะมีวิธีหรือแนวคิดอะไรที่ช่วยชี้ทางสว่างให้ได้บ้างไหมคะ?

ขอบพระคุณล่วงหน้าเป็นอย่างสูงคะ

 

สวัสดีพี่สันโดษ ที่เครพครับ

ผมทำตามคำแนะนำของพี่แล้ว รู้สึกมีสมาธิขึ้นมาบ้าง
ระหว่างนั่งสมาธิให้เกิดปัญญาทำอย่างไรครับพี่
เราต้องพิจารณาอะไรบ้างครับ หรือนั่งให้ใจสงบไปเรื่อยๆ

ธรรมะเยียวยาครับ

 

ขออนุโมทนากับบุญที่คุณสันโดษได้เมตตาต่อหลายๆ ท่านในกระทู้นี้ที่ มืดมา สว่างไปด้วยใจจริงค่ะ
ดิฉันเองได้ติดตามอ่านมาสักระยะแล้ว มีเรื่องขออนุญาตถามคุณสันโดษบ้างนะคะ
คือว่า ดิฉันรู้สึกชาที่ไหล่ซ้ายเป็นระยะ โดยไม่ทราบสาเหตุมาเป็นเวลา4 ปีกว่าแล้ว
ก็พยายามแก้ไขจนวันนี้ไม่คิดไปหาหมอแล้วล่ะค่ะ เพราะมันไม่หายซะที...
แล้วก็มีความแปลกเข้ามาในชีวิตเต็มไปหมด...ยิ่งคิดไปทางวิทยาศาสตร์ก็ยิ่งเจอ...เหนื่อยเหมือนกัน...
ทุกวันนี้เจอใครต่อใครก็ไม่รู้เต็มไปหมดแต่ก็เฉพาะในฝันเท่านั้นน่ะค่ะ
พยายามฝึกนั่งสมาธิแผ่เมตตา แต่ไม่ค่อยกล้านั่งสมาธินานๆ กลัวเจอหรือเห็นอะไรที่ทำให้กลัว หรือตกใจ
เพราะคิดว่าเป็นคนขวัญอ่อนอยู่มากๆ
จะทำยังงัยดีคะ เผื่อจะทำให้ที่ชาที่ไหล่หายไปหรือว่ามาก็รู้ว่ามา แต่ไม่ต้องชาแบบนี้น่ะค่ะ
จริงๆ มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นกับดิฉันมาเป็นเวลานานสิบกว่าปีแล้ว ขอให้ดิฉันได้พบทางออกที่ถูกต้องซะที...เหนื่อยค่ะ
คุณสันโดษเมตตาด้วยนะคะ

 

สันโดษ ครับ

มาตอบด้วยครับ...สมาชิกมาหา สามรายแล้วครับ

 

เห็นด้วยครับ

 

โปรดแสดงธรรมที่คุณแจ้งแล้ว....ให้ผมรู้ด้วยครับ

..................................... ขออนุญาตมารอฟังด้วยครับ ....... ขออนุโมทนาด้วยครับ.....

 

หลังจากสวดมนต์ ก็จะนั่งสมาธิต่อ เวลาที่นั่งสมาธิไปได้สักพักพอจิตสงบก็เห็นแต่แสงสว่างในใจไปหมด และบนหน้าผากด้วย พอไม่คิดอะไรไปสักพักนึุง เหมือนเราดิ่งค่ะ ดิ่งลึกมากๆก็จะสะดุ้งสุดตัวเหมือนตกเหวเลย เป็นยั่งงี้ประจำเลยค่ะ ส่วนเรื่องขนลุกขนพองจะเป็นตอนสวดมนต์สะมากกว่าค่ะ

 

..................................... ขออนุญาตมารอฟังคุณสันโดษด้วยครับ ....... ขออนุโมทนาด้วยครับ.....

ธรรมโอวาท​

หลวงปู่ขาว อนาลโย

วัดถ้ำกลองเพล

อำเภอเมือง จังหวัดหนองบัวลำภู<O>​

ต่อไปนี้เป็นส่วนหนึ่งของพระธรรมเทศนาของท่าน ที่ได้เทศน์โปรดพระเณรและญาติโยม ณ บ้านย่อชะเนง (บ้านเกิดของท่าน)

"คนเกิดมาไม่เหมือนกัน เพราะมีความประพฤติที่ต่างกัน ผู้ที่เขาประพฤติดี รักษาศีลมีการให้ทาน มีการสดับรับฟังพระธรรม เขาจึงมีปัญญาดี มีการศึกษาเล่าเรียนดี

การจำแนกสัตว์ให้ดีให้ชั่วต่าง ๆ กัน มันเป็นเพราะกรรม ถ้ามันยังทำกรรมอยู่ ก็ต้องได้รับผลกรรมทั้งกรรมดีกรรมชั่ว มันต้องได้รับผลตอบแทน เหตุนี้ เราจึงควรทำกุศล รักษาศีลให้บริสุทธิ์สมบูรณ์ แล้วทำสมาธิจะมีความสงบสงัด จิตรวมลงได้ง่าย เพราะมันเย็น มันราบรื่นดี ไม่มีลุ่มไม่มีดอน

จงพากันทำไปใน อิริยาบถทั้งสี่ นั่ง นอน ยืน เดิน อะไรก็ได้ แล้วแต่ความถนัด แล้วแต่จริต อันใดมันสะดวกสบายใจ หายใจดี ไม่ขัดข้องฝืดเคือง อันนั้นควรเอาเป็นอารมณ์ของใจ

พุทโธ พุทโธ หมายความว่า ให้ใจยึดเอาพุทโธเป็นอารมณ์ เพื่อป้องกันไม่ให้จิตออกไปสู่อารมณ์ภายนอก เพราะอารมณ์ภายนอกมันชอบไปจดจ่ออยู่กับ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ความถูกต้องทางกาย หากทุกสิ่งทุกอย่างมันไปจดจ่ออยู่ที่นั่น จิตมันจะไม่รวมลง นี่แหละ เรียกว่า มาร คือ ไม่มีสติ อย่าให้จิตไปจดจ่ออย่างนั้น ให้มาอยู่กับผู้รู้ ให้น้อมเอา พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นอารมณ์ จะอยู่ในอิริยาบถใด ก็ให้มีความเพียร

ผู้ที่ภาวนาจิตสงบลงชั่วช้างพับหู งูแลบสิ้น ชั่วไก่ดินน้ำ นี่ อานิสงส์อักโข ให้ตั้งใจทำไป การที่จิตรวมลงไปบางครั้ง มี 3 ขั้นสมาธิ คือ ขณิกสมาธิ อุปจารสมาธิ อัปปนาสมาธิ

หากรวมลง ขณิกสมาธิ เราบริกรรมไป พุทโธ หรืออะไรก็ตาม จิตสงบไปสบายไปสักหน่อย มันก็ถอนขี้นมา ก็คิดไปอารมณ์เก่าของมันนี่

ส่วนหากรวมลงไปเป็น อุปจารสมาธิ ก็นานหน่อยกว่าจะถอนขึ้นไปสู่อารมณ์อีกให้ภาวนาไป อย่าหยุดอย่าหย่อน ค่อยเป็นค่อยไป ไม่ต้องไปนึกคาดหวังอะไร อย่าให้มีความอยาก เพราะมันเป็นตัณหา ตัวขวางกั้นไม่ให้จิตรวม ไม่ต้องไปกำกับว่า อยากให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ การอยากให้จิตรวมลง เหล่านี้แหละเ ป็นนิวรณ์ตัวร้าย
ให้ปฏิบัติความเพียรไม่หยุดหย่อน เอาเนื้อและเลือด ตลอดจนชีวิตถวายบูชาพระพุทธเจ้า พระธรรม และ พระสงฆ์ เราจะเอาชีวิตจิตใจ ถวายบูชาพระรัตนตรัย ตลอดจนวันตาย นี่ก็เป็นมัชฌิมาปฏิปทา แล้วจิตจะรวมลงอย่างไร เมื่อไร ก็จะเป็นไปเองเมื่อใจเป็นกลาง ปล่อยวาง สงบถูกส่วน"

<O>
http://www.burapajarn.co.cc/index.php?option=com_content&task=view&id=147&Itemid=26<O>

 

คุณสันโดษคะ เวลาเราไปในที่ที่มีสิ่งลี้ลับ ดิฉันจะรู้สึกขนลุกและและจะอ๊วกน้ำตาไหล อยากทราบว่าสิ่งที่เราสัมผัสได้ เค้าต้องการอะไรคะ เราจะทำอย่างไร มีคนทักว่ามี...ดิฉันไม่เคยรับขันธ์มาเลย และไม่คิดจะรับด้วย สวดมนต์เช้าเย็นยึดมั่นในคุณพระศรีรัตนตรัยตลอด

 

คุณบัวยิ้ม คุณ เป็นคนที่มี พื้นฐานในการปฏิบัติดีมาก

เพียงเเต่ ความสนใจที่คุณควรจะสนใจ หรือ เอาปัญญาที่ฉลาดนำมาศึกษาตนเอง

ตอนนี้ คุณกำลังหลงอยู่ในมายา ในสิ่งที่จับต้องไม่ได้

เป็น เพราะคุณสร้างปราสาท ในอากาศ การปฏิบัติของคุณ มีความหวัง

เเละ คาดว่า สิ่งที่ ต้องการจะได้ เป็น สิ่งที่จับต้องได้

ด้วยการสัมผัสด้วยจิตก็ดี หรือ ด้วยกายก็ดี

เเต่ การปฏิบัติ ไม่ได้ขึ้นอยู่ที่ว่าคุณจะอิ่มหรือ ยังคงจะหิวต่อไป

สิ่งที่คุณ จะอิ่มได้ เมื่อคุณรู้สึกว่า พอ เเต่ คุณยังคงโหยหิว

เเละต้องการเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อได้ย่อมอยากได้เพิ่ม

เเต่ คุณจงรู้เอาไว้ว่า ทุกสิ่งในโลกล้วนไม่มีจริง

ทุกอย่างเกิดจากการ สร้างจินตนาการของตัวคุณเอง

อย่าไปคาดหวัง เเล้วคุณจะไม่มีวันล้มเหลว