'ริว จิตสัมผัส' เจอดีพิสูจน์เสียงลือวิญญาณ9ศพโทลล์เวย์

ไทยรัฐออนไลน์-'ริว จิตสัมผัส' เจอดีพิสูจน์เสียงลือวิญญาณ9ศพโทลล์เวย์ (ชมวิดีโอคลิป)


กลายเป็นทอล์กออฟเดอะทาวน์ “ประเด็นเด็ด” เซ็งแซ่ กันในทุกวงสนทนาอีกครั้ง ภายหลังประชาชนในชุมชนและเหล่ามอเตอร์ไซต์รับจ้างพบเห็นเหล่าวิญญาณมากมาย ใกล้กับจุดเกิดเหตุรถเก๋งพุ่งชนท้ายรถตู้โดยสารบนทางด่วนโทลล์เวย์เมื่อคืน วันที่ 27 ธ.ค.ที่ผ่านมา

ยังผลให้ผู้โดยสารที่นั่ง “ยัดทะนาน” เบียดเสียดภายในรถตู้จนต้องกระเด็นกระจายออกมาทุกทิศทุกทาง ทำให้มีผู้เสียชีวิตในสภาพอนาถมากถึง 9 ศพ สร้างความหวาดกลัว จนต้องนิมนต์พระสงฆ์เพื่อมาทำบุญ สร้างขวัญกำลังใจให้กับผู้ที่อาศัยและประชาชนที่สัญจรไปมาบริเวณนั้น ซึ่งมักพบเห็นวิญญาณด้วย

หลังจากที่ข่าวชิ้นนี้แพร่สะพัดออกไปสู่สาธารณชนไป คำถามเจือความสงสัยและเป็นห่วงของทุกคนก็เกิดขึ้นว่า การปรากฏตัวของเหล่าวิญญาณผู้ตายเหล่านี้มีจุดมุ่งหมายอะไร...? หิวโหยจนต้องมาขอส่วนบุญ หรือ เพราะบุญของญาติพี่น้องที่ทำให้ก่อนหน้าไปไม่ถึงพวกเขา...? หรือกำลังทุกข์ทนทรมานแสนสาหัสไม่มีที่ไป เพราะเสียชีวิตโดยไม่รู้ตัว...? แม้แต่ประเด็นที่เชื่อกันว่าที่ยังอยู่เพราะยังมีห่วง หรือ อาฆาต...! ก็ถูกพูดถึง
กระทั่งคำถามใหญ่ที่ว่า ณ ตรงนั้นยังมี “วิญญาณ” จริงดังเสียงร่ำลือ ฮือฮาหรือไม่...? ฯลฯ สารพันข้อสงสัยทั้งหมดนั้น


ไทยรัฐออนไลน์ จับมือ ริว จิตสัมผัส พิสูจน์สิ่งลี้ลับ...?

ทีม งานไทยรัฐออนไลน์ลองติดต่อไปยัง “ริว จิตสัมผัส” พิธีกรชื่อดังผู้มีความสามารถในการมองเห็นและสื่อสารกับ “วิญญาณ” ได้ เดินทางไปพิสูจน์ข้อเท็จจริงดังกล่าว ณ จุดเกิดเหตุสลดส่งท้ายปลายปีเสือดุ

ทั้ง ด้านบนโทลลเวย์ และจุดตกด้านล่างเพื่อให้ริว จิตสัมผัส ได้ใช้ความสามารถพิเศษสแกนว่าบริเวณที่เกิดเหตุทั้งหมด ณ วันนี้ยังมีวิญญาณผู้เสียชีวิตจากรถตู้ตกโทลล์เวย์หรือไม่

ริวตอบรับการเชื้อเชิญแทบจะทันทีเพราะอยากจะทำบุญเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่ทว่ามีข้อแม้เล็กๆ นอกจากขอธูป 108 ดอก น้ำบริสุทธิ์ รายละเอียดของทะเบียนรถที่เกิดเหตุ และวันเวลาตกฟากของผู้ตายทั้งหมดแล้ว ริวย้ำจุดยืนชัดว่าถ้าเห็นวิญญาณเขาจะบอกว่าเห็น ถ้าเขาพูดก็อะไรก็จะสื่อสารต่อ แต่ถ้าไม่เห็นอะไรก็จะพูดตามความจริง

แน่นอน...ข้อเสนอดังกล่าว “ตรง” กับความตั้งใจของพวกเรา

เวลา ดึกสงัด “ริว จิตสัมผัส” มาตามที่นัดหมายและก็ถึงเวลาออกเดินทางสู่ ต้นเสียงลือเสียงเล่าอ้างบนถนนวิภาวดีรังสิต บริเวณใกล้กับหน้าประตูทางเข้าของ ม.เกษตร วิทยาเขตบางเขน

จุดแรก, สแกนวิญญาณเวิ้งว้าง “บนโทลล์เวย์”...?

ใช้ เวลาไม่นาน เนื่องจากการจราจรไม่ติดขัด ระยะทางข้างหน้าอีกราว 150 เมตรก็จะถึงจุดเกิดเหตุ อยู่ดีๆ ริวก็พูดขึ้นมาว่า ผมเห็นว่าด้านหน้าอีกราว 150 เมตรเป็นที่เกิดเหตุ ภาพที่ผมเห็นคือรถตู้โดนชนแล้วกระดอนไป 3 จังหวะ จึงหล่นลงไปด้านล่างโทลล์เวย์ และที่สำคัญ แต่เท่าที่ผมมองดูวิญญาณพวกเขาบนทางด่วนอยู่ ไม่มีวิญญาณของพวกเขาอยู่ครับ

“ผม เห็นแต่วิญญาณคนอื่นๆ” เป็นน้ำเสียงราบเรียบเหมือนกับสีหน้า แต่ทว่าสร้างความหวาดกลัวให้กับทีมงานอยากมาก จบประโยค “ขนหัวลุก” นี้ ดีกรีความน่ากลัวก็เพิ่มขึ้นอีกเมื่อเขาคลี่กระดาษที่จดชื่อ-นามสกุล วัน เดือน ปีเกิดของผู้ตายทั้ง 9 ศพ พร้อมกับทำสีหน้าตกใจ

“น่าตกใจครับ เพราะ 9 คนที่เสียชีวิตเกิดปีชงเหมือนกันหมด โดยเฉพาะคนขับรถตู้ก็เกิดปีมะเมีย เป็นปีชง นอกนั้นทั้งหมดเกิดปีวอก ปีมะเส็ง ปีมะโรง ปีฉลู ปีเถาะ ถือว่าชงเหมือนกัน และเมื่อคนที่เกิดปีชงมาอยู่ร่วมกัน ส่งผลให้เกิดอุบัติเหตุใหญ่อย่างที่เห็น เมื่อสถานที่เหมาะเจาะ บุคคลเหมาะเจาะ เวลาเหมาะเจาะ เจ้ากรรมนายเวรมาจึงเกิดการทวงหนี้ขึ้น”

ริวบอกอีกว่า นอกจากนี้สิ่งสำคัญหนึ่งที่ทำให้เป็นหนึ่งสิ่งสำคัญที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ ยังเกี่ยวกับอิทธิพลตัวเลขของรถทั้ง 2 คันด้วย

“ผมคำนวณจากเลข ทะเบียนผมเห็นอยู่ 2 สิ่ง คือ “ทารก” กับ “วาจา...” หนุ่มผู้สามารถมองเห็นวิญญาณ ย้ำว่า ข้างต้นเป็นความเชื่อส่วนตัวและย้ำว่า เนื่องจากคำทำนายของต่อไปนี้อาจจะกระทบรูปคดี จึงขอไม่พูดประเด็นดังกล่าว

นอก จาก วัน เดือน ปีเกิด และเลขจากบ้านเลขที่แล้ว ริว จิตสัมผัสบอกอีกว่า เลขทะเบียนของรถยนต์ก็มีอิทธิพลในชีวิตมากไม่แพ้กัน ดังนั้นหากจะซื้อถือจะต้องระวังเลข 5 กับ 6 ให้มากที่สุด โดยเฉพาะผู้ชายควรหลีกเลี่ยงทะเบียนเลข 5 หมายถึง ความใจร้อน ขี้หงุดหงิด และผู้หญิงควรหลีกเลี่ยงทะเบียนเลข 6 หมายถึงความไม่มั่นใจ ขี้ตกใจ ผมกล้าบอกได้เลยว่าอุบัติเหตุครั้งนี้เกิดแรงรถปะทะได้ถึง 3 ครั้ง ปะทะครั้งแรก ครั้งที่ 2 และครั้งที่ 3 ทำให้รถเกิดการหมุน ท้ายรถจึงปัดไปตีกับขอบกำแพงจึงทำให้คนในรถเกิดการกระเด็นออกมา นี่คือการดูจากวัน เดือน ปี ผมรับประกันว่าบนนี้ไม่มีวิญญาณของผู้สูญเสียจากรถตู้อยู่แล้วครับ”

สรุป ภารกิจสแกนวิญญาณบนโทลล์เวย์แรก ริว จิตสัมผัสย้ำว่า ไม่เห็นวิญญาณผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถตู้

จุดที่ 2 สแกนกรรมจุดตกของศพ ทั้ง 9 ..?

หลัง จากนั้นใช้เวลาวนรถไม่นาน ก็มาถึงจุดตกของศพทั้งหมด ริว จิตสัมผัส เปิดประตูรถลง ณ จุดที่ผู้เสียชีวิตตกลงมาแล้วก็คุกเข่าหยิบดินขึ้นมา จุดธูป 108 ดอก และทำการเสี่ยงทาย สิ่งที่น่าแปลกก็คือ ระหว่างที่ทำพิธีอยู่นั้นอากาศรอบก็เย็นขึ้นแบบน่าตกใจ ลมกรรโชกแรง จนเปลวไฟที่ติดอยู่กับธูปปลิวไสว

และยิ่งความสงสัยอีก เมื่อเปลวไฟที่ปลิวไสวนั้น มีลักษณะวิ่งเข้าหาตัวผู้ทำพิธี อีกทั้งเปลวไฟเหล่านี้หลายคนบอกว่ามันมีลักษณะคล้ายรูปร่างคนตกลงมาจากที่ สูง

“รู้เรื่องแล้วครับ...” ริว จิตสัมผัส เอ่ยขึ้นหลังจากปักธูป และกรวดน้ำให้กับวิญญาณที่อยู่บริเณนั้น และสิ่งที่ทำให้คนที่อยู่ในพิธีนั้นประหลาดใจก็คือ อากาศที่เย็นๆ ลมพัดแรงขณะทำพิธีกรรมอยู่นั้น พอปัดธูปกรวดน้ำ อากาศกลับอุ่นสบาย ลมที่พัดแรงกลับหายไปเป็นปลิดทิ้ง

“ตอนนี้สบายใจได้ ไม่มีอะไรแล้ว วิญญาณทั้งหมดกลับไปหมดแล้ว เหลือเพียงแต่สัมภเวสีที่ยังมีวนเวียนบริเวณนี้ นี่เขาก็อยู่ใกล้ๆ เรา ผมเชื่อว่ายิ่งชาวบ้านทำการนิมนต์พระสงฆ์ ไปทำบุญคือสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ตอนนี้วิญญาณเหล่านี้เขาก็เดินทางไปตามวิบากกรรมของแต่ละคนอยู่ ใครทำกรรมอะไรไว้ก็ชดใช้ไปตามนั้น และสิ่งที่ผมอยากจะแนะนำก็คือให้ญาติและผู้มีส่วนเกี่ยวข้องหมั่นทำบุญนอก จากเอ่ยชื่อพวกเขาแล้วให้เอ่ยรวมๆ ถึงสัมภเวสีบริเวณนั้นให้มารับบุญไปด้วยเพื่อให้เขาได้ไปเกิดในที่ดีๆ”

สุด ท้าย ริว จิตสัมผัส กล่าวฝากด้วยว่า จากกรณีอุบัติเหตุครั้งนี้อยากจะให้ทุกคนมองเป็นอุทาหรณ์ อย่าประมาท ขับรถด้วยความคึกคะนอง เพราะเรายังมีพ่อแม่มีคนใกล้ชิดในครอบครัวที่เขารอเราอยู่ และรู้รับผลแห่งกรรมร่วมกับคุณด้วย

(ชมคลิปวิดีโอทั้งหมดได้ที่นี่) คลิกตามลิงค์ข้างล่าง






ไทยรัฐออนไลน์

• โดย ทีมข่าวไทยรัฐออนไลน์
• 13 มกราคม 2554, 05:30 น.

ไทยรัฐออนไลน์-'ริว จิตสัมผัส' เจอดีพิสูจน์เสียงลือวิญญาณ9ศพโทลล์เวย์ (ชมวิดีโอคลิป) - ข่าวไ

 

การเห็นหรือสื่อสารกับวิญญาณกายทิพย์ต่างๆเทพหรือเทวดาเป็นความสามารถเฉพาะบุคคล อาจเห็นด้วยตาเนื้อ หรือในจิต หรือ สัมผัสคลื่นพลังงาน บางท่านชำนาญ..แค่อยู่ ณ จุดเกิดเหตุ หรือแค่เห็นรูป หรือแค่กำหนดจิตดูบริเวณนั้น ก้อสามารถสื่อและบอกรายละเอียดได้ทันที... ธูป 108 ดอก หมายถึง การให้เกียรติสิ่งศักดิ์สิทธ์ที่ปกปักรักษาบริเวณดังกล่าว และขออนุญาตและขอขมาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้เปิดทางในการทำภาระกิจพิสูจน์เรื่องดังกล่าว..ให้เป็นไปด้วยดี..
สรรพวิญญาณสัมภเวสี ไม่ได้แค่มีแค่กลุ่มวิญญาณผู้ได้รับอุบัติเหตุเพียงอย่างเดียว ยังมีดวงจิตสุนัข หมา แมวต่างๆอีกเยอะแยะรอผู้ใจบุญส่งบุญอุทิศให้เค้าไปผุดไปเกิดอยู่ ขณะคุณขับรถขับรา สามารถสร้างบุญใหญ่ได้ทุกขณะจิต อย่าลืมหมั่นอุทิศบุญกุศลให้เค้าไปตลอดทาง..และอย่าลืมมีสติกับการขับรถสัญจรไปมา คุณจะถึงที่หมายโดยปลอดภัย

 

น้องริว เป็นคนน่ารักดี มีเมตตาดี พี่ก็เคยดูบ่อยๆช่วงเสาร์ทิตย์ แต่พอย้ายเวลาไปวันธรรมดาเลยอดดู อิอิ ก็ต้องให้กำลังใจกัน เพราะ ช่วยเด็กๆเหมือนๆกัน และก็ในสาย ลูกเจ้าพ่อกวนอู นี่เนอะ แต่ก็มีในหลายๆอย่างที่น้องริว ยังเข้าใจผิดเหมือนกัน เช่น พระพุทธรูปที่แตกหัก ถ้าเราซ่อมแซมแล้ว ก็สามารถนำมาบูชาได้ โดยเฉพาะพระเครื่องเก่าๆ ต่อให้เหลือเป็นผง ก็ยังมีพุทธานุภาพ ควรแก่การบูชาไว้ที่บ้าน ไม่ต้องนำไปไว้ที่วัดนะ

ปล. ขอบอกผ่าน ถ้าน้องริวผ่านมาดู อิอิ

 

ควรเชื่อโดยใช้ปัญญาไตรตรองและอย่างมงาย

 

กรรมกำหนด...ไม่ว่าเหตุการนี้จะเป็นเพราะกรรมเก่า หรือ กรรมปัจจุบัน ก็แล้วแต่...ก็ขอให้ทุกดวงวิญญาณไปสู่สุขติค่ะ....ทุกดวงวิญญาณต่างมีที่ไปเป็นของตัวเอง...เป็นไปตามกรรม...

 

รูปที่ชื่อ yayas รูปพี่หรือเปล่า พี่yayas สวยคะ
แถมพี่yayas มีความรู้เยอะอีก น่า เลื่อมใสๆ ทั้งสวยทั้งรอบรู้

 

เป็นความบังเอิญหรือชะตาลิขิต นึกถึงเรื่องหลายชีวิตค่ะ ที่บอกถึงกรรมหรือการกระทำในปัจุบันของแต่ละตัวละคร


เรื่องสั้น หลายชีวิต ของ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช





หลายชีวิตที่บังเอิญมาเจอกัน ร่วมทางกันและประสบเคราะห์กรรมจมน้ำตายพร้อม ๆ กัน แต่ละคนมีเรื่องเล่ามาดังนี้



เจ้าลอย
ชื่อเรียกมาจากที่ยายพริ้มเจอเด็กลอยน้ำมาจึงตั้งให้ว่า “ลอย” ชีวิตของลอยเกือบที่จะหลุดไปตามกระแสน้ำ จึงคิดมาตลอดว่าชีวิตของตนเองนั้นเป็นกำไร จึงใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือย

ด้วยความที่ลอยหน้าตาดี เจ๊ทองคำ แม่ของนางสวนที่ตนแอบรัก จึงหลงอย่างหัวปักหัวปำ และมีอะไรกับเจ้าลอย ในเวลาต่อมา เจ๊ทองคำท้องกับลอย และได้กินยาเพื่อไม่ให้เด็กเกิด จึงทำให้ร้ายกายของเจ๊ทองคำรับไม่ไหวและตายในเวลาต่อมา

หลังจากนั้นไม่นาน.. นางสวนก็ผูกคอตายตามแม่ของนางไป เพราะร่างกายของนางสวนก็เป็นของลอยเช่นเดียวกับแม่ของนาง เจ้าลอยได้พลิกชีวิตมาเป็นโจร

วันหนึ่ง ก็ยิงยายพริ้มกับเจ้าเถิกผู้มีบุญคุณที่ให้ตนอาศัยอยู่และเป็นคนทำชีวิตของตนให้เกิดใหม่ด้วยความไม่รู้ พอรุ่งเช้าของอีกวัน เพิ่งรู้ว่าตนนั้นยิงผู้มีพระคุณของตนเองจึงรู้สึกเสียใจมาก

ลอยมุ่งหน้ามาในเรือ จะไปเป็นโจรที่บางกอก โดยใช้นาม “เสือเปรื่อง” แต่เรือยนต์ลำนั้นก็คว่ำลงเสียก่อน ชีวิตของเจ้าลอยจึงลอยไปตามกระแสน้ำเดียวกันกับที่ลอยไหลผ่านมาทางบ้านยายพริ้มเมื่อ ๓๐ ปีก่อน



หลวงพ่อเสม
เมื่อเสมครบอายุบวช แม่ของเสมก็พาไปบวชที่วัดกลาง ๒ เดือนแรกแห่งสมณเพศเป็นการต่อสู้กับตัณหาราคะทุกชนิด บางคืนต้องนอนบิดตัวด้วยความเร่าร้อนแห่งกิเลส จนวันหนึ่งพระเสมได้บอกกับแม่ของตนว่า “ฉันจะอยู่ในผ้าเหลืองไปจนตาย”

แม่ของพระเสมด้วยความที่ชรามากแล้ว ก็เป็นห่วงสมบัติว่าใครจะดูแล แต่พระเสมก็ยังยืนยันคำเดิม ..

๓-๔ ปีต่อมา พระเสมทุ่มเทใจให้อิทธิฤทธิ์คาถาอาคมจนร่างกายซูบผอม แต่สุดท้ายก็คิดได้ เพราะคนบ้าอย่างตาชม ตาชมบ้าพูดกับพระเสมว่า “..คุณจะบริกรรมเอาอะไร คุณกลัวใครถึงจะต้องหายตัวหนีเขา แล้วถ้าคุณเหาะได้จริง คุณจะเหาะไปไหน เรือแพก็มีทำไมคุณไม่นั่งไปให้สบาย”

ร่างกายของกระเสมทรุดโทรมลงด้วยโรคมะเร็งร้าย ลูกศิษย์ต่างอาราธนาวิงวอนให้เดินทางไปรักษา พระเสมจึงได้ลงเรือมากับศิษย์หลายคน พอเรือออกจากท่า อาการ
ปวดก็เริ่มมีขึ้น ..

ทันใดนั้น เมื่อเรือลำนั้นล่มลงพระเสมไม่ตะเกียกตะกายใด ๆ เพราะใจของพระเสมหลุดพ้นจากสังขารทั้งปวงเสียแล้ว เมื่องมพระเสมขึ้นมาได้ในตอนเช้า ทุกคนต้องอัศจรรย์ใจ เมื่อเห็นว่าร่างของพระเสมอยู่ในท่านั่งที่เรียกว่า “วัชราสน์” (ท่านั่งขัดสมาธิเพชร : ราชบัณฑิตยสถาน, ๒๕๔๒)



พรรณี
“พรรณี” เป็นชื่อที่นาง “รื่น” ใช้หาเลี้ยงชีพ ทุกครั้งที่พรรณีนึกถึงเรื่องราวในวัยเด็ก ก็จะนึกแต่เรื่องความจนของตัวเอง พรรณีถูกนางริ้วแม่ของเธอ ขายเธอให้กับคุณนายในราคา ๕๐ บาท พรรณีคิดว่า ถ้าตนได้เป็นเมียของคุณพงศ์ หลานของคุณนาย ตัวเองก็จะมีสิทธิ์ในสมบัติทุกอย่าง แต่ไม่โชคดีอย่างนั้น..

วันที่คุณพงศ์ย่องมาหาพรรณี พิไลได้เห็น จึงนำความไปฟ้องคุณนาย คุณพงศ์ถูกส่งตัวไปอยู่ที่อื่นทันที และพรรณีโดนทุบตีอย่างทารุณ หน้าบ้านของคุณนาย มียายแก่ขายกล้วยคนหนึ่งชื่อ “ยายกลีบ” ได้พาพรรณีไปอยู่กับนางเขียน ซึ่งเป็นแม่เล้า ด้วยความที่พรรณียังเด็ก .. จึงยังไม่รู้ประสีประสาอะไร พรรณีตกเป็นเหยื่อราคะจริตในคืนหนึ่ง

จากวันนั้น พรรณีจึงคิดมาตลอดว่า ความสัมพันธ์ระหว่างเพศเป็นของไร้ค่า ที่แลกมาได้ด้วยเงิน เมื่อซ่องของนางเขียนถูกตำรวจจับ พรรณีจึงถูกปล่อยตัว ด้วยหน้าตาและวัยที่น่าสงสารเวทนา หลังจากนั้น พรรณีก็มาทำอาชีพเดิมในกรุงเทพฯ อยู่ไปสักพัก ก็ตั้งครรภ์

ผ่านไป ๕ ปี ชีวิตก็ผกผันมาอยู่ในโรงเต้นรำ และได้พบกับคุณพงศ์อีกครั้ง ทั้งสองไปมาหาสู่กันเป็นประจำ วันหนึ่งจึงบอกคุณพงศ์ว่า จะกลับมาเยี่ยมบ้าน พรรณีได้เล่าเรื่องทุกอย่างให้นางริ้วฟัง นางริ้วได้เตือนว่าอย่าไปกรุงเทพฯ อีกเลย บาปกรรมเปล่า ๆ แต่พรรณีก็ไม่เชื่อในคำพูดของมารดา..

ขณะที่นั่งเรือ พรรณีหลับตาคิดถึงสมบัติของคุณนาย ที่กำลังจะตกมาเป็นของตน ถ้าหากว่าชายเสื้อของเธอไม่ไปติดกับลูกกรง เธอคงจะรอดตายมาได้ ตอนเช้า ร่างกายที่ไร้วิญญาณของพรรณี ยังก่อให้เกิดราคะจริต และยังเป็นสาธารณะ แม้จะหมดลมปราณไปแล้ว



ท่านชายเล็ก
เมื่อเสด็จพ่อของท่านชายเล็กยังมีชีวิตอยู่ ได้ทรงกู้หนี้ยืมสินมามากมาย เมื่อสิ้นพระชนม์ลง ก็ไม่มีใครสามารถใช้หนี้สินนั้นได้ เจ้าพี่ทุกองค์ ต้องออกไปอยู่ที่อื่น ส่วนท่านชายเล็ก หม่อมแม่พาไปอยู่กับยาย และหม่อมแม่ของท่านชายเล็ก ก็เสียชีวิตในเวลาต่อมา

ท่านชายเล็กไปหลงรักหญิงคนหนึ่งชื่อ “ถวิล” แต่ก็ต้องผิดหวัง ด้วยความที่ท่านชาย
เล็กมีศักดิ์เป็นเจ้า ทำให้รู้สึกถึงความห่างเหิน ไม่เหมาะสมกัน ..

๑๐ ปีต่อมา ท่านชายเล็กไปเป็นผู้ใหญ่บ้านที่ ตำบลบางโตนด วันหนึ่ง ท่านชายเล็กต้องไปต้อนรับท่านผู้ใหญ่ที่จะมาจากกรุงเทพฯ ปลัดกระทรวงที่เดินเข้ามาคือ เสมียน
คนที่เคยทำงานโต๊ะข้าง ๆ ของท่านชายเล็ก และแล้ว ท่านชายเล็กก็ต้องกลับสู่สภาพเดิมด้วยคำพูดของอดีตเสมียนแค่ไม่กี่คำ

ยศถาบรรดาศักดิ์ของท่านชายเล็ก ทำให้เหมือนกับอยู่ตัวคนเดียว ไม่มีใครกล้าคบหาด้วย ท่านชายเล็กจึงตัดสินใจลงเรือเมล์มากรุงเทพฯ แต่คืนนั้น พายุฝนได้กระหน่ำจนเรือพลิกคว่ำ พระศพของท่านชายเล็กอยู่ข้างตลิ่ง อย่างไม่มีใครเหลียวแล ไม่มีสนมกรมวัง ไม่มีเครื่องประโคมพระศพ

สิ่งที่เป็นอุปสรรคมาตลอดที่ชีวิตนั้น มิได้ติดตามอำนวยประโยชน์ให้เกียรติยศเมื่อตายแต่อย่างใด



ผล พระเอก
ความเดิมเริ่มมาจาก เจ้าผล ยี่เกรุ่นใหม่ อยากที่จะแสดงยี่เกเป็นตัวเอก อยากเป็นตัวของตัวเอง โดยมีตาปลอดกับนางเพ็ญคอยช่วยหนุนหลัง จึงช่วยกันโค่นนายทับทิม เพื่อที่จะดันตัวเองขึ้นไปแทน โดยไม่นึกถึงบุญคุณที่นายทับทิมเคยชุบเลี้ยงให้โอกาสมา ..

วันหนึ่ง มีเด็กหนุ่มชื่อ “ถมยา” เข้ามาฝากตัวในคณะยี่เกของผล เจ้าผลก็รับไว้ แต่เพียงเดือนเศษ ผลก็รู้ตัวว่าตัดสินใจผิดไป ยายเพ็ญเมียของเจ้าผล ถูกถมยาประจบเสียจนหลงรัก เจ้าผลทำอะไรไม่ได้เพราะอยู่ใต้อำนาจเมีย จึงตัดสินใจกลับบ้านเกิดที่ลาดปลาดุก ..

วันหนึ่ง นอนฟังวิทยุมีข่าวว่า จะมีการประกวดยี่เกทางวิทยุ เจ้าผลจึงตัดสินใจลงเรือไปบอกทุกคนให้รู้ว่า เจ้าผล พระเอก ยังอยู่ ยังมิได้สิ้นชื่อ เมื่อออกเดินทางมาบ้านแพน
เรือเมล์นั้นล่มลง ขณะที่ผลกำลังนั่งนึกบทยี่เกอยู่ในใจ



ละม่อม
ละม่อมเป็นหญิงสาวกำพร้าพ่อ มีเพียงมารดาเฝ้าเลี้ยงดู มารดาทั่วไปย่อมใช้ความรักเลี้ยงดูลูกสาวคนเดียว แต่แม่ของละม่อม กลับเลี้ยงเธอประดุจทาส ละม่อมที่ชาวบ้านต่างชื่นชมในความกตัญญู รักแม่ประดุจจะตายแทนแม่ได้

นางลมุลมีคำพูดติดปากว่า “โอ๊ย .... เป็นลม” และพอละม่อมจะไม่สนใจ ลมุลก็จะลุกขึ้นมาเอง และพูดถึงบุญคุณของตนที่มีต่อละม่อมต่าง ๆ นานา เมื่อวันที่ถึงจุดที่ทนความกดขี่จากมารดาไม่ไหว ละม่อมฆ่าแม่ตัวเอง จากนั้นก็ทางเดินไปตายเอาดาบหน้า

ละม่อมเอง แม้มองไม่เห็นว่าควรจะเป็นทางไหน รู้แต่ว่าลงเรือไปก่อน... “ใครจะวินิจฉัยได้ถูกว่า เป็นบุญหรือเป็นกรรมของละม่อม เมื่อเรือลำนั้นล่มลง ทำให้ชีวิตอันว่างเปล่า ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคตของละม่อมนั้น อันตรธานไปท่ามกลางเสียงฝนกระหน่ำและเสียงพายุที่พัดโหมอยู่อย่างน่ากลัวในความมืด”



โนรี
ชีวิตของโนรีจะเรียกได้ว่า พัวพันกับเหล้าก็ว่าได้ .. ครั้งยังเด็ก พ่อของโนรีก็ตายเพราะฤทธิ์เหล้ามาแล้ว แม่ของโนรีเสียใจมาก จึงให้โนรีสาบานกับตนว่า จะไม่เอาเยี่ยงอย่างพ่อของตน โนรีได้เป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียงในเวลาต่อมา

แต่เนื่องด้วยผิดหวังจากความรัก จึงทำให้โนรีเสียคนหันหน้าไปพึ่งสุรา เพื่อหวังจะลืมเรื่องเลวร้ายต่าง ๆ แต่ฤทธิ์ของสุรา ก็ทำให้ร่างกายของโนรีทรุดหนัก จนต้องกลับไปยังบ้านเกิดของตน

เวลาล่วงเลยเกือบปี .. โนรีคิดว่าชื่อเสียงของเขาอยู่ที่กรุงเทพฯ เขาไม่สามารถที่จะอยู่ที่บ้านต่อไปได้ จึงตัดสินใจลงเรือเพื่อไปกรุงเทพฯ ขณะที่สำนักพิมพ์แห่งหนึ่ง กำลังโฆษณาให้คนสั่งจองนวนิยายความรักของโนรี

ณ ตอนนี้ ศพของโนรีนอนอยู่ริมตลิ่งในตอนเช้า หลังจากที่มีฝนตกหนัก พายุใหญ่จมเรือเมล์ล่มลง



ลินจง
ลินจงเป็นหญิงใจบุญ ประกอบกรรมดีมาตลอดชีวิต ก่อนที่นางจะคลอด “เจ้าแดง” สามีของนางก็ตาย ลินจงจึงยึดเจ้าแดงเป็นสรณะ เมื่อเจ้าแดงโตขึ้น ก็ต่างจากเด็กคนอื่น แม้ร่างกายจะแข็งแรงปกติ

วันเดือนปีผ่านไป เมื่อเจ้าแดงมีอายุ ๑๐ ขวบ ความผิดประหลาดนั้นเห็นได้ชัด เพราะไม่ว่าเจ้าแดงจะกิน นอน พูดจา ตลอดจนปัสสาวะอุจจาระก็ด้วยวิธีเดียวกับเด็กอายุ ๓ ขวบเท่านั้น แม้ลินจงจะพยายามฝึกสอนเท่าไร เจ้าแดงก็ได้แต่จ้องมองมารดาด้วยสายตาเด็กอ่อนที่ปราศจากความเข้าใจ

ด้วยความรักของแม่ ลินจงจึงตัดสินใจพาเจ้าแดงนั่งเรือไปรักษากับพระ หมอศักดิ์สิทธิ์ที่จังหวัดนนท์ ระหว่างนั่งเรือ เกิดพายุฝน ทำให้เรือพลิกคว่ำ ลินจงและเจ้าแดงนั้น กอดกันจมน้ำตายอย่างอนาถ



จั่น
เมื่อจั่นได้เป็นนายทหาร ความสัมพันธ์ระหว่างจั่นกับทางบ้าน ดูเหมือนจะสิ้นสุดลงไป พี่น้องร่วมท้องกลับนั่งคุยกันอย่างคนใช้กับเจ้านาย จั่นนั่งบนเก้าอี้ และน้องชายนั่งที่พื้น ..

จั่นได้ภรรยาเป็นลูกผู้ดีมีตระกูล สมรสกันอย่างออกหน้าออกตา เขาเป็นคนเลือกชีวิตที่เต็มไปด้วยเกียรติยศด้วยตนเอง

วันหนึ่ง จั่นถูกปลดจากทหาร ภรรยาก็ป่วยเจ็บไข้จนเสียชีวิต ลูกของจั่นต้องออกจากโรงเรียนเนื่องจากไม่มีเงินส่งเสีย เงินก้อนสุดท้าย จั่นได้ใช้ไปกับการจัดงานศพให้ภรรยาและนำติดตัวกลับบ้านนอกกับลูกชาย เขาหวังว่า พอกลับบ้านเดิม จะได้เป็นเจ้าคนนายคน เพราะเขาปกครองคนมามากแล้ว เขาจะกลับไปพิสูจน์ให้คนเห็นว่า “เขาเกิดมาเป็นหัวหน้าคน”

แต่แล้วก็ผิดคาด “พันโทสุรวุฒิ” ตำแหน่งของจั่นไม่ช่วยอะไรเลย ทุกคนเรียกแค่ว่า “จั่น ..ลุงจั่น ..ไอ้จั่น” จั่นรับไม่ได้ ที่ตนขึ้นไปอยู่ที่สูงแล้วจะตกต่ำลงมา จึงตัดสินใจลงเรือเมล์กลับกรุงเทพฯ และความตายก็มาถึงจั่น พร้อมกับอีกหลายคนในเรือลำนั้น .. เมื่อเรือนั้นล่มลง



ทองโปรย
ทองโปรยเป็นลูกเศรษฐี อยากได้อะไรพ่อแม่ก็หามาให้ตลอด ไม่เคยต้องให้เตือนเป็นครั้งที่สอง วันหนึ่งได้พบรักกับ “สันต์” หนุ่มที่ไปมาหาสู่อยู่เป็นประจำ และ ๗ เดือนต่อมา พ่อแม่ของทองโปรยก็ได้จัดงานแต่งงานให้อย่างออกหน้าออกตา โดยมิได้เรียกร้องสิ่งใดจากเจ้าบ่าวเลย

วันหนึ่ง.. ทองโปรยเริ่มเบื่อชีวิตสมรสของตน เหมือนกับที่เคยเบื่อสิ่งอื่น ๆ มาแล้ว สันต์ที่เคยพอใจเวลาตามไปไหนต่อไหน วันนี้ กลับกลายเป็นความรำคาญ ปีที่ ๓ ของการสมรส ทองโปรยก็ป่วย สันต์หาหมอมารักษาแต่ก็มิได้ดีขึ้น สันต์คิดว่า ถ้าเปลี่ยนบรรยากาศ พาทองโปรยไปเที่ยว อาการคงดีขึ้นไปเอง

ทั้งคู่จึงนั่งเรือออกจากบ้านในยามค่ำ และเรือนั้นคว่ำลงเมื่อเจอพายุ รุ่งเช้า ชาวบ้านงมศพของทองโปรยขึ้นมาจากท้องเรือ สันต์ซึ่งรอดชีวิต ได้สังเกตเห็นว่า ทองโปรยหลับตายิ้มน้อย ๆ เหมือนกับที่ทองโปรยทำทุกครั้ง เมื่อมีใครหาในสิ่งที่ตนต้องการมาได้



หมอแสง
หมอแสงเป็นบุตรของ “หมอสุด” ทุกครั้งที่หมอแสงรักษาคนไข้แล้วตาย หมอแสงจะรู้สึกในความพ่ายแพ้ของตนเป็นอย่างมาก

วันหนึ่ง หมอสุดตายด้วยอาการหอบอย่างหนัก ความตายครั้งนี้ ทำให้หมอแสงมีจิตใจที่ฮึกเหิมมากกว่าเก่า หมอแสงรักษาคนไข้ โดยไม่ได้ต้องกาเงินทองหรือค่าตอบแทนใด ๆ ทำให้ “นางปลั่ง” ภรรยาของหมอแสงเกิดไม่สบอารมณ์ที่หมอแสงต้องการรักษาเพื่อแค่จะเอาชนะโรค แต่ครอบครัวกลับไม่มีรายได้

การกระทำต่าง ๆ ของแม่ปลั่ง ทำให้คนไข้ของหมอแสงเหินห่างไปกันหมด เนื่องจากความมักได้เงินทอง หมอแสง ณ ตอนนั้น ก็ยังหมกมุ่นอยู่กับการผสมยาอายุวัฒนะ ตามตำราที่ได้มาเรื่อย ๆ ภายหลังหมอแสงป่วยเป็นโรคเรื้อน ไม่ว่าจะไปที่ไหน ก็มีแต่คนรังเกียจ

หมอแสงจึงเปลี่ยนความคิด ไม่อยากสู้กับความตายอีกต่อไป แต่รู้สึกอยากตาย อยากไปจากที่ ๆ ตนอยู่ หมอแสงลงเรือมาโดยไม่รู้จุดหมาย เมื่อเรือนั้นพลิกคว่ำ .. รุ่งเช้า ศพของหมอแสงก็ยังไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ เนื่องจากเป็นโรคเรื้อนนั้นเอง


ย่อเรื่องสั้น หลายชีวิต ของ ม.ร.ว.คึกฤทธ&#3636

 

ผมว่าคุณริวอธิบายตามเหตุตามผลดีครับ อาศัยศาสตร์หลายอย่างจิตสัมผัสบ้าง ฮวงจุ้ยบ้าง
เลขศาสตร์บ้างฯ อีกอย่างก็ไม่เห็นเค้าเก็บค่าดูค่าช่วยเหลือนะครับ

 

ขอให้วิญญาณทุกดวงไปสู่สุขคติค่ะ

 

คนไม่เห็นกลับอยากเห็น คนไม่อยากเห็นกลับได้เห็น คนที่เห็นพระไตรลักษณ์คนนั้นเห็นทุกข์ ...

 

ขอให้วิญญาณทุกดวงไปสู่สุขคติ<!-- google_ad_section_end -->

 

สิ่งที่คุณพูดมันเป็นการแดกดันหรือเปล่าคะ....งั้นจะปักธูปลงดิน...จะกรวดน้ำลงดิน...คนก็เหยียบพื้นดิน....ก็คงจะผิดสินะ

 

เลขทะเบียนรถผม 5657 แล้วเกิดปีเถาะ ด้วย......

 

ผมเชื่อในสิ่งศักดิ์สิทธินะ

ให้ความนับถือพวกท่านอยู่

ไม่มีความตั้งใจจะลบหลู่

แต่ตามความเห็นส่วนตัวผมนั้น

ผมมองว่า

เรื่องปีชงคงจะมีส่วนนิดนึง

แต่หลักใหญ่

ต้องให้ความสำคัญกับกฎแห่งกรรมมากกว่า

บางทีแก้ชงอาจจะได้ผลดีน้อยกว่า

การทำบุญในทุกๆรูปแบบ

ตามความพร้อมของใจก็ได้

เพราะ

ว่า
ไปแก้้ชง

อาจจะกังวลใจว่า

ทำถูกหรือผิด

มันจะไปได้บุญกว่า

ทำบุญตามความสะดวกได้ไง

แก้ชง

แล้วไปทำในสิ่งเลวๆ

ก็ละอายต่อฟ้าดินอีก

น่าจะทำบุญตามที่ใจมีความพร้อมในขณะนั้นน่าจะดีกว่า

แล้วแต่จะครับ

เพราะความถนัดขอแต่ละคนไม่เหมือนกัน

 

เท่าที่ผมดูนะครับ ตามหลักแล้ว ก็ถือว่าดีนะครับ ช่วยผี ไม่คิดเงิน แล้วอีกอย่างคุณริวก็ยังช่วยเหลือ ผีที่อยู่บริเวณนั้นด้วย และการกรวดน้ำ หรือทุกอย่างนั้น

อยู่ที่ใจ หรือความตั้งใจเมตตา นะครับ สำหรับผม นะครับ ใครจะคิดอะไรก็ไม่เป็นไรแต่ขอให้เราทำดีที่สุดก็พอละครับ ถึงใครจะไม่เห็นความดีก็ตาม

การทำความดีไม่ต้องการสิ่งตอบแทน ส่วนเรื่องการเสียชีวิต คือความประมาท หรือดวงถึงจุดนั้นแล้วจริงๆๆครับ ส่วนคนที่ทำหรือไม่ทำ ก็คือกรรมติดตัวของเค้าครับ ยังไงก็ทำความดีก็พอครับ จะวัดหรือบ้านก็ทำได้ครับ อยู่ที่ใจ และเมตตา

 

ธูปที่จุดนั้น ที่จริงต้องปักลงดินครับ เพื่อให้พระแม่ธรณีท่านเป็นสื่อกับทั้งสามโลก แต่ดินตรงนั้นปักไม่ได้พราะดินมันแข็ง

ดังนั้นก็ต้องหาภาชนะที่สามารถปักธูปได้ และบังเอิญตรงนั้น มีกระถางปูนทรงกลมเสียบร่ม ที่สามารถปักธูปได้

และกระถางปูนทรงกลมเสียบร่มตั้งบนพื้นดิน ถือว่าใช้ได้ครับ


.

 

เคยดูพี่ริวในรายการจิตสัมผัสเหมือนกันค่ะ
ใช่ค่ะๆ พี่ริวจะเน้นเรื่องการทำแท้ง ชี้ให้เห็นกรรมทำแท้งเน้นย้ำตลอด ดีมากๆเลย
(ขนาดเน้นแล้วคนก็ยังทำ) ช่วยดูเรื่องตัวเลขรถ หรือบ้าน
ก็ไม่รู้ว่าพี่ริวเห็นจริงหรือไม่จริง
แต่โดยส่วนตัวคิดว่าไม่สำคัญเท่ากับ
การที่นำความสามารถตนมาเพื่อช่วยให้ผู้อื่น
ตรงนี้เป็นสิ่งที่น่ายกย่อง ชื่นชม และอนุโมทนามากๆเลยค่ะ
ขอให้ดวงวิญญาณทั้งมวลที่อยู่บนโทลเวย์และจุดที่ศพตกลงมาไปสู่สุคติภพนะคะ

 

ขอโทษนะ ถ้ารู้ไม่จริง ก็อย่ามาพูดดีกว่าค่ะ...มั่ว! ...จะหาที่ปักธูปในป่าคอนกรีต มันคงจะหายากน่าดูชม

แล้วรู้ประวัติที่มาของกรวดน้ำหรือเปล่าจ๊ะ....แล้วถ้าอยู่คอนโด จะกรวดน้ำที่ไหนดีล่ะ ...สงสัยอยู่ว่าถ้าไปอยู่ในทะเลทราย...ก็ไม่ต้องทำบุญกันพอดี...เพราะว่าไม่มีต้นไม้ใหญ่

 

จากที่ติดตามดูรายการคนอวดผี คิดว่า ริว จิตสัมผัส เห็นและสัมผัสวิญญาณได้ครับ