ยอมรับได้ช่วยให้ทุกข์น้อยลง

ประเด็นที่อาตมาอยากจะเน้น คือ คนเราเมื่อเจอเหตุการณ์ไม่พึงปรารถนา แทนที่จะต่อสู้ขัดขืน
อย่างแรกที่ควรทำคือยอมรับ ไม่ปฏิเสธหรือต่อสู้ขัดขืน อย่างน้อยๆ ก็ช่วยทำให้เราทุกข์ใจน้อยลง
ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นของหาย งานหนัก หรือความเจ็บป่วย เมื่อเจ็บป่วยแล้วบ่นตีโพยตีพาย คุณจะทุกข์
กว่าเดิม ไม่ใช่แค่ทุกข์กายเท่านั้น แต่ทุกข์ใจด้วย แต่ถ้ายอมรับว่าเมื่อความป่วยเกิดขึ้นแล้วก็ป่วยการที่
จะตีโพยตีพายหรือปฏิเสธมัน

หันมาพิจารณาว่าจะรักษาตัวอย่างไรให้หายป่วยจะดีกว่า

การยอมรับไม่ใช่การยอมจำนนแต่หมายถึงการยอมรับความจริงว่าเกิดขึ้นแล้ว ไม่ควรเสียเวลา
หรือเสียอารมณ์ไปกับการตีโพยตีพาย เราจะยอมรับความจริงได้ก็ต้องมีสติรู้ทันใจของตัวเอง เพราะ
ปฏิกิริยาแรกของใจก็คือการโวยวาย ต่อสู้ ขัดขืน ผลักไส เป็นธรรมดาของใจเมื่อเจอสิ่งที่ไม่พึงปรารถนา
แต่ถ้ามีสติรู้ทัน อาการดังกล่าวมันจะคลายไป ช่วยทำให้ใจสงบ เพราะความสงบเกิดจากการยอมรับ
แต่ถ้าดิ้นขัดขืนเมื่อไร ใจจะเป็นทุกข์ เร่าร้อนทันที

การรู้ใจในความหมายแรกคือ การรู้ทันความรู้สึกนึกคิดที่เกิดขึ้นในใจ เมื่อรู้แล้วก็ปล่อยวางได้
ไม่ว่าเรื่องราวนั้นจะเป็นอดีตหรืออนาคตทำให้ยอมรับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับเรา อดีตผ่านไปแล้ว ป่วยการ
ที่จะคิดถึงมัน อนาคตก็ยังมาไม่ถึง จะเป็นทุกข์กับมันทำไม ส่วนปัจจุบันเกิดขึ้นแล้ว จะไปผลักไส
ทำไม ยอมรับตามความเป็นจริงน่าจะดีกว่า

การรู้ใจในความหมายต่อมาคือ การรู้วิธีคิดของเรา คล้ายกับอันแรก แต่ให้รู้เจาะจงลงไป วิธี
คิดที่เกิดขึ้นกับคนส่วนใหญ่ โดยเฉพาะเมื่อเจอสิ่งที่ไม่พึงปรารถนาคือ มักชอบมองในเชิงลบ แม้ว่า
สิ่งนั้นจะเป็นสิ่งดีก็มองไม่เห็น

คนเวลานี้ทุกข์เพราะใส่ใจในสิ่งที่ไม่มีหรือสิ่งที่เคยมีแต่หายไป ทั้งที่ตัวเองมีอะไรต่ออะไรมาก
มายเต็มบ้าน มีเพชรทองเต็มตู้ก็ไม่มีความสุขเพราะอยากได้ชิ้นที่คนอื่นเขามีแต่เราไม่มี ความคิด
แบบนี้เป็นการมองในเชิงลบ เชิงลบในแง่ที่ว่า ใส่ใจกับสิ่งที่คุณยังไม่มีหรือเคยมีแต่หายไปเห็นแต่
สิ่งที่มีข้อตำหนิ ไม่สมบูรณ์ การมองแบบนี้ทำให้เราไม่มีความสุข ไม่รู้สึกพอใจสิ่งที่มี ทั้งๆ ที่มีดี
มากมาย

ครูคนหนึ่งชูกระดาษให้นักเรียนดู กระดาษแผ่นนี้มีกากบาทอยู่มุมขวา ครูถามว่านักเรียนเห็น
อะไรไหม นักเรียนตอบ เห็นกากบาทครับ ครูจึงถามต่อ เธอไม่เห็นสีขาวของกระดาษเลยหรือ
คนที่ไม่พอใจในรูปร่างของตัวเองก็เป็นอย่างนี้ คือเห็นแต่กากบาท ไม่เห็นสีขาวของกระดาษ นี่คือ
ความหมายของการมองในแง่ลบ เห็นแต่สิ่งที่เป็นลบ โดยมองข้ามสิ่งที่เป็นบวกที่คุณมีอยู่มากมาย



คัดลอกมาจากหนังสือ "พรุ่งนี้หรือชาติหน้าไม่มีใครรู้ว่าอะไรจะมาก่อน" ของพระไพศาล วิสาโล

 

ครูคนหนึ่งชูกระดาษให้นักเรียนดู กระดาษแผ่นนี้มีกากบาทอยู่มุมขวา ครูถามว่านักเรียนเห็น
อะไรไหม นักเรียนตอบ เห็นกากบาทครับ ครูจึงถามต่อ เธอไม่เห็นสีขาวของกระดาษเลยหรือ
คนที่ไม่พอใจในรูปร่างของตัวเองก็เป็นอย่างนี้ คือเห็นแต่กากบาท ไม่เห็นสีขาวของกระดาษ นี่คือ
ความหมายของการมองในแง่ลบ เห็นแต่สิ่งที่เป็นลบ โดยมองข้ามสิ่งที่เป็นบวกที่คุณมีอยู่มากมาย
......โมทนาสาธุครับ

 

อนุโมทนาบุยกับเจ้าของกระทู้เป็นอย่างยิ่งค่ะ..
การที่เรายอมรับในสิ่งที่เป็นนั้นทุกข์น้อยลงจริงๆค่ะ