ภาวนาถึงพระโพธิสัตว์กวนอิม

ภาวนาถึงพระโพธิสัตว์กวนอิม

ครั้งหนึ่งมีฮองเฮาผู้มีความมุ่งมั่นในการภาวนามาก
เธอภาวนาถึงพระนามพระโพธิสัตว์กวนอิมอยู่เป็นนิจ

จนวันหนึ่งในเทศกาลตรุษจีน ฮองเฮาหลับแล้วฝันไปว่า
เธอนั่งอยู่ที่ตำหนักภาวนาของเธอ จู่ๆประตูห้องภาวนาก็ค่อยๆเปิดออก
มีแสงสว่างโชตนาการเคลื่อนเข้ามา

พอใกล้ถึงประตูห้องกลับกลายเป็นผู้หญิงซึ่งมีความสว่างสดใส
ในใจเธอรู้ว่าท่านนี้คือ พระโพธิสัตว์กวนอิม จากนั้นท่านจึงประทับนั่ง บนอาสนะข้างๆนาง

พระกวนอิมถามฮองเฮาว่า เธอภาวนาไปเพื่อสิ่งใด
ฮองเฮาตอบว่า เราภาวนาเพื่อให้พ้นจากงานทั้งหลายที่ร้อยรัด
เราเบื่อหน่ายในงานราชกิจ

พระกวนอิมจึงกล่าวว่า เช่นนั้นเธอจงภาวนาเพื่อแสวงหาการหลุดพ้นเถิด
นางจึงตื่นขึ้นจากความฝัน นางจึงภาวนาเพิ่มมากขึ้นเริ่มวางราชกิจลงใส่ใจแต่การภาวนา

ผ่านไปหนึ่งปี วันเดียวกันกับปีที่แล้วพระโพธิสัตว์กวนอิมจึงกลับมาเทศนาในความฝันอีก
เป็นอย่างนี้จนครบสี่ปี เรื่องของมรรคสี่ผลสี่ จึงสำเร็จในดวงจิตของนาง
นางตรงดิ่งสู่การไม่หวนกลับนางก็ยังตั้งกำลังภาวนาไม่ขาดสาย

จนเข้าสู่ปีที่ห้าในวันเดียวกัน กับสี่ปีที่แล้ว
พระโพธิสัตว์กวนอิมกลับมาหาเธออีก
ในความฝัน พระโพธิสัตว์กวนอิมถามเธอว่า
หากเธอภาวนาจนหลุดพ้นแล้ว เธอจะมีความมุ่งหมายอย่างไร

นางตอบว่า ความหลุดพ้นของนางนั้น
ไม่ประโยชน์อันใดแก่ผู้อื่นเลย เพราะนางเห็นผู้อื่นเป็นทุกข์
นางอยากช่วยเหลือผู้อื่น เช่นนั้นพระกวนอิมจึงเทศนา
เรื่องการดำเนินไปบนโพธิสัตว์มรรคให้นางฟัง

ในปีสุดท้ายปีที่หก วันเดียวกันกับห้าปีที่แล้ว พระกวนอิมจึงเสด็จมาพบฮองเฮาอีก
พระกวนอิมถามนางว่า บุญกุศลทั้งหมดนี้ ที่นางได้พบจากการภาวนา
พิจารณาและกระทำเหตุแห่งโพธิสัตว์
นางประสงค์เพื่อสิ่งใด
นางตอบพระโพธิสัตว์กวนอิมว่า
นางประสงค์อุทิศกุศลทั้งหมดเพื่อสรรพชีวิตทั้งหลาย

สาธุกุลบุตร บัดนี้เธอสามารถอุทิศกุศลทั้งหมด
เพื่อสรรพชีวิต นับเป็นมหากุศล
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดไม่มีอื่นใดเทียบเทียม

ยานอื่นๆ ล้วนมิเทียมเท่า หกปีนี้ดุจเพียงแค่ชั่วลัดนิ้ว
บัดนี้ปรารถนาแห่งพุทธกิจ สมบูรณ์ในตัวเองแล้ว
เราขออนุโมทนา ต่อผู้เข้าถึงจิตแห่งพุทธะ
จงเป็นเช่นนั้น และดำเนินไปดั่งนั้นเทอญ

::: มหากุศลสูตร ว่าด้วยเรื่องการสำเร็จกุศลแห่งพุทธยาน

แปลถวายเป็นพุทธบูชา โดย อี้จู๋หลิน

#แรกๆก็อยากภาวนาเพราะหนีความวุ่นวาย
#สุดท้ายก็พบเจอคำถามตอบของการภาวนา
#ท้ายสุดของความหลุดพ้นเมตตาตนเองจึงเข้าถึงปัญญา
#เมื่อเมตตาผู้อื่นจนถึงที่สุดได้ย่อมรู้จักมหากรุณานั่นเอง