ผู้ที่เคยได้ฌาณหรือปัญญาแล้ว ตกนรกได้หรือไม่

สวัสดีดีค่ะ ขอเรียกแทนตัวเองว่าชานะคะ ตอนนี้ชาเสื่อมฌาณบารมีค่ะ ด้วยวิบากกรรมทำให้เปลี่ยนภพภูมิมาอยู่ที่มนุสสเปโต ตอนทรงบารมีอยู่สามารถควบคุมจิตตัวเองได้ ตอนนี้ควบคุมไม่ได้เลยค่ะจิตและตาวิ่งพล่านสอดส่ายตลอดตั้งสมาธิไม่ได้เหมือนเมื่อก่อน ท้องกลวงหิวตลอดเวลากินเท่าไรก็ไม่อิ่ม เวลาตั้งจิตดีๆรู้สึกเหมือนมีกรงจักรกำลังบั่นหัวเราอยู่ พิจารณากายจิตตัวเอง ซึ่งเคยเป็นแบบนี้เมื่อตอนเด็ก ต่างกันคือตอนเด็กไม่มีกรงจักรบนหัว เป็นคนเห็นผีตั้งแต่เด็กทำบุญให้ผีให้คนให้ตนเองตลอดจึงเชื่อในเรื่องบาปกรรม และนั่งสมาธิมาเรื่อยๆ บำเพ็ญบุญมาตลอด แต่ในตอนเด็กไม่รู้สึกว่าตัวเองลำบากมากเมื่อโตขึ้นเราเสพในทางสุขมาตลอดจนลืมทุกข์ จนมาเจอวิบากกรรมครั้งใหญ่ในชีวิตทำให้เราเริ่มต้นจากศูนย์อีกครั้ง ตอนนี้จิตเราพัฒนาขึ้นแล้วรู้ผิดชอบชั่วดีตั้งตนในทางธรรมมะ แต่บารมีเสื่อมจะทำตนให้พ้นภพภูมิมนุสสเปโตอย่างไรคะ เมื่อเรามีบุญแล้วเราอิ่มทิพย์ ทำให้เราเสพติดค่ะ ตอนนี้กายว่างใจว่าง มองเห็นจิตที่หิวโหยและกรงจักรที่บั่นหัวอยู่เท่านั้นค่ะ ขอช่วยบอกบุญเพื่อเป็นธรรมทานด้วยค่ะ

 

อัตภาพมนุษย์ประเสริฐสุด
เพราะทนทุกข์ได้ดี
ทำสมาธิไม่รู้จักฌาณ
เลยไปติดของละเอียด
พอออกสมาธิอะไรกะทบนิดหน่อยกะรับไม่ได้
ขึ้นบันไดเป็นกัลงให้เป็น
ไม่ใช้กระโดดลงมาเลย
จิตมันเปลี่ยนเร๊วกว่าร่างกายอีก
คนไม่รู้อะไรเค้ายึดร่างกาย
กะว่าแปลกแล้ว
เจอคนปฎิบัติบอกมีความรู้แล้วยึดจิต
ทั้งที่จิตใจแปรปวนยิ่งกว่าร่างกาย
ไม่รู้ใครสติอ่อนกว่าใคร
แปลกแท้ๆ