เรื่องเด่น บันทึก 7 วันสุดท้ายก่อนหลวงพ่อมรณภาพของคุณนกเอี้ยง

บันทึก 7 วันสุดท้ายก่อนหลวงพ่อมรณภาพ

ส่วนใหญ่ที่เคยอ่านมามักจะลงเรื่อง "เดือนสุดท้าย" ของหลวงพ่อ บันทึีกโดยหลวงพี่วิรัช แต่บันทึกของคุณนภดล นาควิเชตร์ (คุณนกเอี้ยง)ยังไม่เคยเห็นมีการนำมาลงเอาไว้

ตามที่ทราบมาในหนังสือประวัติหลวงพ่อฉบับที่จะพิมพ์ใหม่จะไม่มีส่วนเดือนสุดท้ายและส่วนผลงานการก่อสร้างวัด จะมีแต่ส่วนประวัติของหลวงพ่อเพียงอย่างเดียว เพราะเหตุนี้บันทึก 7 วันสุดท้ายของคุณนกเอี้ยงคงมีโอกาศน้อยที่จะถูกนำกลับมาพิมพ์ให้อ่านกันอีกครั้งนึง

ลองอ่านกันดูครับ ผมกลับมาอ่านครั้งไหน น้ำตารื้นขึ้นมาได้ทุกครั้งไปครับ



https://palungjit.org/threads/นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน.538477/page-574

 

https://palungjit.org/threads/นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน.538477/page-574

 

(จากหนังสือ "พระราชพรหมยาน" หน้า 66 - 78)


https://palungjit.org/threads/นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน.538477/page-574

 

ผมขอกราบ นมัสการหลวงพ่อ ด้วยชีวิตและจิตใจ ครับ
ผมขออนุโมทนาสาธุครับ

 

กราบหลวงพ่อด้วยความอาลัยเคารพรัก ข้าพเจ้าจะเป็นลูกที่ดีตามคำสอนขององค์หลวงพ่อ

 

ขอกราบบารมีของหลวงพ่อ และขอกราบอนุโมทนาในธรรมทานของท่าน จขกท ที่ได้นำมาให้อ่านด้วยค่ะ

 

แม้ดวงจิตท่านจะละทิ้งสังขารขันธ์5ไปแล้ว แต่ดวงจิตของท่านไม่เคยทิ้งลูกหลานไปเลย กลับพร้อมที่จะช่วยเหลือลูกหลานให้พ้นจากความทุกข์ยากนี้ไปใให้ได้

กราบโมทนากับ จขกท ที่นำมาเผยแพร่ค่ะ

 

อ่านแล้วได้แต่ร้องไห้ ท่านมีใจที่เข้มแข็ง และเมตตามาก ขนาดป่วยหนักก็ยังพยายามทำหน้าที่และโปรดญาติโยม

 

กราบหลวงพ่อครับ

 

นโมหลวงพ่อฤาษี นโมหลวงพ่อฤาษี นโมหลวงฤาษี คิดถึงหลวงพ่อเสมอ แม้นในฝันมีอันตรายวิ่งหน้าตั้ง หลวงพ่อจะปรากฏกายเสมอ ท่านยิ้มแล้วพูดว่าไม่เป็นไรแล้วลูก ฝันแบบนี้หลายครั้งเชียว จนคำว่า "ไม่เป็นไรแล้วลูก" เป็นโลโก้ของหลวงพ่อเลยเชียว กราบหลวงพ่อคะ

 

กราบหลวงพ่อ ถึงพึ่งมารู้จักหลวงพ่อ ก็ไม่เสียชาติเกิดแล้ว

 

ผมน่าจะเกิดให้เร็วกว่านี้ เสียดายไม่ได้เห็นหลวงพ่อตอนมีชีวิตอยู่ มารู้จักหลวงพ่อก็ที่หลวงพ่อละสังขารเสียแล้ว ที่มีอยู่มีเพียงธรรมเท่านั้น อายกจะร้องไห้ สงสารหลวงพ่อ

 

ลูกจะจดจำคำสอนของพ่อเอาไว้และระลึกถึงความดีที่หาที่เปรียบมิได้

 

ขอกราบแทบเท้าพ่อ และขอน้อมนำคำสอนของพ่อมาปฏิบัติ...ลูกรักพ่อ

 

ขออนุโมทนาในบุญความดีของทุกๆท่าน ครับ


เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นทุกข์

ยืน เดิน นั่ง นอน เป็นทุกข์ยิ่ง

เกิดอีกก็ทุกข์อีก ไม่มีวันจบสิ้น

นิพพานชาตินี้กันเถอะ

 

อ่านแล้วก็อยากให้ ผู้ที่เสียดายว่าไม่พบท่าน อยากให้ท่านอยู่ต่อไป เห็นว่ามันทุกข์ขนาดไหนกับการแบกเรือผุพัง ไปไม่ไหวแล้ว ให้นำเอาความรู้ที่ท่านทิ้งไว้มหาศาล เอามาเป็นประโยนช์ก่อนเถิด

 

ไม่มีโอกาสเห็นหน้าท่านตอนเป็นๆ ไปสายลมก็เป็นครั้งสุดท้ายที่ท่านป่วยและไม่มารับแขก น่าจะช่วง 28-29 ต.ค 2535

กราบหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างยิ่ง แม้ไม่เคยพบท่านแต่ธรรมะของท่านยังก้องอยู่ในใจเสมอ ขอเป็นลูกที่ดีของพ่อ เพื่อตามไปพบพ่อบนพระนิพพานให้จงได้ในชาตินี้

นิพพานะปัจโยโหตุ

 

พระบารมี พระเมตตานั้น..สุดจะประมาณ...เหลือคณา

 

ลูกขอกราบหลวงพ่อค่ะ

 

กราบนมัสกรหลวงพ่อฤาษีลิงดำค่ะ อ่านแล้วเหมือนอยู่ในเหตุการณ์รู้สึกไปด้วย สาธุค่ะ