นี่คือสัจจะหนึ่งที่ดวงวิญญาณนั้นๆได้ยืนยันก่อนจะกลายเป็นมนุษย์

ย้อนกลับไปก่อนที่มนุษย์จะเป็นมนุษย์ เป็นจิตวิญญาณอะไรสักอย่าง จิตวิญญาณนั้นมีตัวเลือกไม่จำกัด มีความกล้าไม่เท่ากัน มีความชอบและการเลือกแตกต่างกัน

จิตวิญญาณดวงหนึ่งอาจท่องเที่ยวชั่วพริบตาในหลายๆมิติและมีความรู้สึกสนใจ
ในมิติของการเป็นมนุษย์เป็นพิเศษ จึงเลือกที่จะมาเรียนรู้บนโลกมนุษย์ที่เพื่อเวียนว่ายตายเกิด แต่จะต้องตั้งสัจจะหนึ่งจึงจะกลายเป็นมนุษย์ได้
พระเจ้าน่ะกังวลกับจิตวิญญาณที่จะเป็นมนุษย์อยู่พอสมควรเลยทีเดียว เพราะการเกิดเป็นมนุษย์ทำให้จิตวิญญาณทั้งหมดเกิดพัฒนาการรวมที่ดีมากๆ แต่การเกิดเป็นมนุษย์นั้นเสี่ยงและอันตราย จิตวิญญาณอาจเสวยสุขทำหน้าที่อื่นที่ไม่เสี่ยงอันตรายได้ แต่บางจิตวิญญาณก็เสี่ยงที่จะมาวนเวียนเกิดบนโลกมนุษย์เพราะอยากจะได้ในความรู้นั้นๆ

พระเจ้าต้องถามทุกจิตวิญญาณที่อยากจะมาเรียนรู้บนโลกมนุษย์ว่า

มันยากที่คุณจะมาเกิดและมีความสุขบนโลกมนุษย์ และถ้าคุณแสวงหาความรู้ตามเงื่อนไขไม่ได้คุณจะไม่ได้กลับมาเป็นจิตวิญญาณที่บริสุทธิ์อีกนานมาก โลกมนุษย์นั้นแม้จะมีความสุขมากล้นถ้าพัฒนาจิตวิญญาณได้ แต่ถ้าคุณทำไม่ได้บางครั้งคุณอาจรู้สึกแย่ มีความไม่น่าอภิรมย์มากมาย คุณจะเป็นดวงวิญญาณบริสุทธิ์สบายๆไปตลอดก็ได้ คุณไม่จำเป็นต้องเป็นมนุษย์หรอก

นี่คือประโยคแรกที่พระเจ้าแนะนำดวงวิญญาณที่ต้องการมาเรียนรู้บนโลกมนุษย์ บางดวงวิญญาณพอได้ฟังประโยคเหล่านี้บางคนก็เลือกที่จะไม่เสี่ยงมาเป็นมนุษย์ อาจเลือกไปทำหน้าที่ในมิติอื่นแทน เพราะการเป็นมนุษย์นั้นเสี่ยง นั้นอันตราย เพราะความยากจน การเจ็บป่วยเจ็บตัวต่างๆนั้นเกิดขึ้นได้เสมอๆเมื่อเป็นมนุษย์ ถ้าหากไม่เรียนรู้สิ่งต่างๆได้เต็มที่

หากจิตวิญญาณบางจิตวิญญาณยังคงดื้อดึงสนใจจะเสียสละเพื่อมาเรียนรู้เพื่อพัฒนาจิตวิญญาณรวมของเรา พระเจ้าก็จะถามต่อ

หากคุณเกิดเป็นมนุษย์แล้วมีอุปสรรคในชีวิตสุดๆ คุณจะตั้งใจเอาชนะมันได้ใช่มั้ย

ถ้าคุณอยู่ในช่วงเวลาที่สามารถทำชั่วสุดๆได้ คุณจะหักห้ามใจมันได้มั้ย

ถ้าคุณพบกับอุปสรรคกับปัญหาที่แก้ไม่ตกครั้งแล้วครั้งเล่า คุณจะต้องไม่ถอดใจ คุณสามารถทำได้มั้ย

ถ้าคุณต้องพบกับการทดสอบจิตใจอย่างสูงเช่น ต้องว่ายน้ำหลายวันเพื่อให้ถึงอีกฝั่งของมหาสมุทร คุณจะทำมันมั้ย

หากจิตวิญญาณใดตั้งสัจจะว่า จะสามารถทำเช่นนั้นให้ได้ เมื่อมีปัญหาและอุปสรรคจะใช้ความเชื่อมั่นในตัวเองและพลังของความดีที่สร้างเอาไว้เพื่อฝ่ามันไป จิตวิญญาณนั้นๆจึงจะสามารถแปรสภาพมาเป็นมนุษย์และเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในที่แห่งนี้ได้

 

ไหนๆก็ได้มีโอกาสลงมาเกิดแล้ว พวกเราก็ควรพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุด
อะไรที่ตอนอยู่ในสภาพจิตวิญญาณไม่สามารถทำได้ ก็ทำซะ
เวลาตายแล้ว จะได้ไม่ต้องเสียดายชาติเกิด

หมายเหตุ : ที่บอกว่าควรทำนี่ หมายถึง ทำเรื่องที่จะทำให้ตนเองพัฒนาขึ้นนะครับ
ให้ทำอย่างมีสติ ไม่ประมาท เรื่องที่ทำเพื่อสนองกิเลสตัณหา ถ้าเลี่ยงได้ก็ไม่ควรทำ