ถามเรื่องการถ่ายทอดธรรมะครับ

ผลกรรมของการถ่ายทอดธรรมะผิดๆ โดยรู้เท่าไม่ถึงการ ไม่ได้มีเจตนาจะบิดเบือนคำสอนของพระพุทธองค์ จะเป็นยังใงครับ

 

อย่างไรถึงเรียกว่าถ่ายทอดผิด...อย่างไรเรียกว่าบิดเบือนคำสอน...ถ้าธรรมที่เราได้บอกคนอื่นไปตามความเข้าใจของเราแล้วหากวันหลังเราพึ่งได้ความเข้าใจใหม่ที่ถูกต้องกว่า เมื่อเราไปเจอคนที่เราได้บอกไปก็ บอกเขาให้เขาเข้าใจในสิ่งที่ถูกต้องกว่านั้นด้วยก็จบ.....คำสอนใดถ้ายังมีจุดมุ่งหมายเพื่อความเป็นไปแห่งการรู้แจ้ง เพื่อความเบื่อหน่ายคลายกำหนัด เพื่อความหลุดไปแห่งการเกิด แก่ เจ็บ และ ตายแล้วไซร้ ก็ไม่ถือว่าบิดเบือนคำสอน.....สวัสดี

 

ผลแรก คือเวลา เทียบการเดินทาง

 

เรื่องนี้ ต้องทำความเข้าใจกัน
การถ่ายทอดธรรมนั้น เบื้องต้นก็คือ พระพุทธองค์ ซึ่งเป็นครูด้วยตนเอง ตรัสรู้ จึง"สมควรถ่ายทอดได้ " เพราะมีองค์ความรู้เป็นของตนเอง
ต่อมาสาวกอรหันต์ นี่ก็"มีองค์ความรู้"เหมือนกัน...นี่ก็สามารถถ่ายทอดได้....
ต่อมาบุคคลหรือพระ ที่เป็นอริยะตั้งแต่โสดาบันขึ้นไป นี่ มีความรู้เฉพาะ(ที่ตนรู้) ก็สามารถถ่ายทอดได้เฉพาะทาง
ต่อมาสมมุติสงฆ์ นี่ต้อง"อ้างปริยัติพระไตรปิฏก" ก็สามารถถ่ายทอดได้ เฉกเช่นฆาราวาส ก็ต้องอ้างพระไตรปิฏกด้วยเช่นกัน...
..สรุป กรณีสมมุติสงฆ์หรือฆาราวาส อ้างหนังสือแล้ว แต่เข้าใจผิด ก็ไม่เป็นไร แต่เมื่อรู้ว่าผิด ก็ต้องรีบแก้ไขเสีย มิเช่นนั้น ทั้งพระทั้งฆาราวาส จะโดนข้อหาอวดอุตริมนุษยธรรม
คือ "ไม่มีความรู้หรือหลงผิด แล้วไปแสดง"ตัวนี้ พระพุทธองค์ก็ทรงห้ามไว้...แต่ถ้าหากฝ่าฝืนไม่ว่ากรณ๊ใดๆ ก็จะผิดศีลห้ามพูดปด....ด้านนี้ กรรมเวรก็จะส่งผล เช่นภพปัจจุบัน ก็จะขาดความเชื่อถือจากคนทั่วไป เหมือนเด็กเลี้ยงแกะ...ส่วนผลด้านอื่นๆหรือในนรกนั้น...ไม่ต้องไปคิดถึงมัน เอาแค่ชาติปัจจุบันนี้ เห็นมีเยอะ ถ่ายทอดโดยเอาหนังสือ ซีดี เผยแพร่ แต่ไม่รู้เรื่องว่า มีบางเล่ม บางแผ่น พวกอุตริมนุษย์ธรรมทั้งนั้นเป็นคนคิด คนเขียน คนพิมพ์ คนโฆษณา....ฮา

 

ในเรื่องการบอกสอนธรรมะของพระตถาคตนั้น
พระองค์ทรงตรัสไว้ดังนี้ครับ

ภิกษุทั้งหลาย ! พวกภิกษุบริษัทในกรณีนี้,
สุตตันตะเหล่าใด ที่กวีแต่งขึ้นใหม่ เป็นคำร้อยกรอง
ประเภทกาพย์กลอน มีอักษรสละสลวย มีพยัญชนะอันวิจิตร
เป็นเรื่องนอกแนว เป็นคำกล่าวของสาวก เมื่อมีผู้นำสุตตันตะ
เหล่านั้นมากล่าวอยู่ เธอจักไม่ฟังด้วยดี ไม่เงี่ยหูฟัง ไม่ตั้งจิต
เพื่อจะรู้ทั่วถึง และจักไม่สำคัญว่าเป็นสิ่งที่ตนควรศึกษา
เล่าเรียน.

ภิกษุทั้งหลาย ! ส่วนสุตตันตะเหล่าใด ที่เป็น
คำของตถาคต เป็นข้อความลึก มีความหมายซึ้ง
เป็นชั้นโลกุตตระ ว่าเฉพาะด้วยเรื่องสุญญตา, เมื่อมี
ผู้นำสุตตันตะเหล่านั้นมากล่าวอยู่; เธอย่อมฟังด้วยดี
ย่อมเงี่ยหูฟัง ย่อมตั้งจิตเพื่อจะรู้ทั่วถึง และ
ย่อมสำคัญว่าเป็นสิ่งที่ตนควรศึกษาเล่าเรียน จึงพากัน
เล่าเรียน ไต่ถาม ทวนถามแก่กันและกันอยู่ว่า “ข้อนี้เป็น
อย่างไร ? มีความหมายกี่นัย ?” ดังนี้.

ด้วยการทำดังนี้ เธอย่อมเปิดธรรมที่ถูกปิดไว้ได้.
ธรรมที่ยังไม่ปรากฏ เธอก็ทำให้ปรากฏได้, ความสงสัย
ในธรรมหลายประการที่น่าสงสัยเธอก็บรรเทาลงได้.

ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุบริษัทเหล่านี้ เราเรียกว่า
บริษัทที่มีการลุล่วงไปได้ ด้วยการสอบถามแก่กันและกัน
เอาเอง, หาใช่ด้วยการชี้แจงโดยกระจ่างของบุคคล
ภายนอกเหล่าอื่นไม่; (ปฏิปุจฉาวินีตาปริสาโนอุกกาจิตวินีตา)
จัดเป็นบริษัทที่เลิศ แล.
ทุก. อํ. ๒๐/๙๒/๒๙๒.


การบรรหยัดคำสอนขึ้นใหม่ และ
นำออกสอนแก่คนทั้งหลายนั่นละ
คือสอนธรรมะแบบผิดๆ

ผู้ที่ถ่ายทอดแต่คำตถาคต
นั้นละคือผู้ที่สอนธรรมะได้ถูกต้อง

กรรมจากการบิดเบือนคำสอนนั้นไม่ทราบเมื่อกันครับว่า
จะได้รับผลแบบไหน..

 

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๔
มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์


๘. มหาตัณหาสังขยสูตร
ว่าด้วยสาติภิกษุมีทิฏฐิลามก

ภิกษุสาติ ผู้เกวัฏฏบุตร อันภิกษุเหล่านั้น ซักไซ้ ไล่เลียง สอบสวน
อยู่อย่างนี้ ก็ยังยึดมั่นถือทิฏฐิอันลามกนั้นรุนแรง และกล่าวอยู่ว่า ดูก่อน
ท่านผู้มีอายุทั้งหลาย ข้าพเจ้าย่อมรู้ทั่วถึงธรรมตามที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรง
แสดงว่า วิญญาณนี้นั่นแหละ ย่อมท่องเที่ยวแล่นไปไม่ใช่อื่น ดังนี้...


พระผู้มีพระภาคตรัสว่า...

."ดูกรโมฆบุรุษ เธอรู้ธรรมอย่างนี้ที่เราแสดงแก่ใครเล่า ดูกรโมฆบุรุษ วิญญาณอาศัยปัจจัยประชุมกันเกิดขึ้น เรากล่าวแล้วโดยปริยายเป็นอเนกมิใช่หรือ ความเกิดแห่งวิญญาณ เว้นจากปัจจัย มิได้มี ดูกรโมฆบุรุษ ก็เมื่อเป็นดังนั้น เธอกล่าวตู่เราด้วย ขุดตนเสียด้วย จะประสพบาปมิใช่บุญมากด้วย เพราะทิฏฐิที่ตนถือชั่วแล้ว ดูกรโมฆบุรุษก็ความเห็นนั้นของเธอ จักเป็นไปเพื่อโทษไม่เป็นประโยชน์ เพื่อทุกข์ตลอดกาลนาน."

.......

"ก็แต่สาติภิกษุ ผู้เกวัฏฏบุตรนี้ กล่าวตู่เราด้วย ขุดตนเสียด้วย จะประสพบาปมิใช่บุญมากด้วย เพราะทิฏฐิที่ตนถือชั่วแล้ว ความเห็นนั้นของโมฆบุรุษนั้น จักเป็นไปเพื่อโทษไม่เป็นประโยชน์ เพื่อทุกข์ตลอดกาลนาน."

 

ขออนุโมทนาสาธุ ธรรมใดที่ท่านสำเร็จแล้ว ขอข้าพเจ้าสำเร็จด้วยเทอญ สาธุๆๆ