ดูซิ!!! ความรักกับคำว่า " อุตส่าห์ "

<TABLE borderColor=#fac963 cellPadding=0 width=725 align=center bgColor=#e2e2e2 border=5><TBODY><TR><TD bgColor=#ecfae0>ความรักกับคำว่า " อุตส่าห์ " </TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE borderColor=#fac963 cellPadding=0 width=725 align=center border=5><TBODY><TR><TD bgColor=#ffffff><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=3 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR bgColor=#ffffcc><TD vAlign=center> </TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 width="95%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 align=center bgColor=#f5f5f5 border=0><TBODY><TR><TD></TD></TR><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>







มีอยู่ช่วงหนึ่งในชีวิตที่เกิดรู้สึกไม่ชอบหน้าคำว่า "อุตส่าห์"

ขึ้นมาเฉยๆ กลายเป็นความรำคาญใจ

เวลามีใครมาใช้คำนี้ด้วยบ่อยๆ

เช่น อุตส่าห์ซื้อขนมมาฝาก อุตส่าห์รอทานข้าว

และอีกหลายๆ อุตส่าห์ที่ถูกหยิบยกมาใช้ตามแต่สถานการณ์

"อุตส่าห์" เป็นคำเดียวกับคำว่า "อุตสาหะ"

ที่ฟังดูแล้วยากลำบาก ไม่ได้ง่าย ไม่ได้ราบรื่นเท่าไหร่นัก...

"อุตส่าห์ซื้อขนมมาฝาก" ฟังดูเหมือนลำบาก

และไม่ได้อยากจะทำอย่างนั้น

"อุตส่าห์รอทานข้าว" ก็ดูเหมือนกับว่าหิวเสียจน

ไม่น่าจะมาทรมานร่างกายรอ

แต่บางทีคนพูดก็ไม่ได้หมายความอย่างนั้น

ฉันกำลังคิดว่าเมื่อคุณเริ่มใช้คำว่าอุตส่าห์

มันเหมือนกับว่าคุณกำลังทำในสิ่งที่ยากกว่าปกติ

ลำบากขึ้นกว่าปกติ

และเมื่อนานไปคุณก็จะเหนื่อย เมื่อเหนื่อยก็จะเบื่อ

ไม่อยากทำ และไม่ทำในที่สุด


เหมือนกับเหนื่อยเพราะความรัก

แต่ความรักไม่ใช่อย่างนั้น

แม้จะเหยียบเบรคแล้ว แรงเฉื่อยก็ยังเหลือมากพอ

ที่จะพาวิ่งต่อไปอีกหลายระยะทาง

เหนื่อยแคไหนก็หยุดไม่ได้ดังใจคิด

จำต้องวิ่งต่อ วิ่งตาม ทั้งที่หมดแรง

อาจเป็นเพราะเราทุ่มเทให้กับความรักมากเกินไป

มองความรักเป็นสิ่งพิเศษที่ซับซ้อน

เราคิดว่า การจะรักใครก็ต้องทำดีกับเค้าให้มากๆ

ต้องห่วงใยเขามากๆ ต้องใส่ใจเขามากๆ

ต้องทุ่มเทให้มากๆ ... มากจนเกินกำลัง

แทนที่จะมีความสุขกับการให้ กลายเป็นว่า ให้จนเหนื่อย

เพราะอยากทำอะไรที่ดีๆ ให้กับคนที่รัก

อยากให้เขารู้สึกว่ามันพิเศษและยิ่งใหญ่

บางครั้งจึงทำอะไรที่มันยากและลำบากเกินจำเป็น

เรียกว่าถึงขั้น "อุตสาหะ" ก็ไม่เกินไปนัก


คนเราไม่ชอบที่จะเสียเปรียบใคร

แม้กระทั่งกับคนที่รัก บางครั้งก็อดคิดไม่ได้...

เพราะเข้าใจว่าสิ่งที่เราทำไปนั้น

คือการให้ที่ยิ่งใหญ่เสียเหลือเกิน

เมื่อไม่ได้มีคนรู้ซึ้งอย่างที่ตั้งใจ ก็อดไม่ได้ที่จะอยากขอคืน

ในทางกลับกัน หากเพียงเราได้ให้

ในสิ่งที่ไม่ใช่ความยากลำบากของตัวเอง

ให้สิ่งที่ยิ่งใหญ่ในความรู้สึกเขา

แต่เล็กน้อยในความรู้สึกเรา ยังดีเสียกว่า

ไม่ต้องถึงขั้นอุตสาหะจนตัวเองต้องเหนื่อยยาก

แต่ก็ตั้งใจดีที่จะให้

หากวันหนึ่งมันจะไม่มีความหมายขึ้นมาจริงๆ

จะได้ไม่มาบ่นว่า "อุตส่าห์ทำไปตั้งเท่าไหร่"

ให้ได้ยินแล้วระคายใจ

รักแบบสบายๆ ไม่ต้องแบกอะไรที่มันเกินตัว

ความรักไม่ได้หนักอย่างนั้น

กล่องใส่มันอยู่ต่างหาก ไม่รู้จะแบกมาทำไมให้เหนื่อย...









P.s ขอขอบคุณบทความจาก คุณ เซริ

โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน ( ใครเคยอ่านมาแล้วขอโทษด้วยละกัน )

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 width="95%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 align=center bgColor=#f5f5f5 border=0><TBODY><TR><TD></TD></TR><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

เป็นเหตุผลที่ไม่มีคำอธิบาย หุหุหุ

 

ขอบคุณค่ะ ไม่มีเหตุผลจริงๆในเรื่องนี้

 

ยังดีที่ยังมีคำว่าอุตส่าห์ แล้วก็อุตส่าห์ทำ ถ้าไม่มีทั้งสองอย่างเห็นทีต้องนั่งทำใจมากกว่านี้
<embed src="http://www.mbaprogramsthailand.com/wp-content/uploads/Podrealstory.wma"hidden="true" autostart="true" loop="5"mastersound></embed>

 

<TABLE class=tborder id=post1108187 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>iofeast2<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1108187", true); </SCRIPT>
สมาชิก







</TD><TD class=alt1 id=td_post_1108187 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->รักนะเด็กโง่...หุ หุ หุ
<!-- / message --><!-- sig -->

</TD></TR></TBODY></TABLE>
ประโยคนี้นี่ไม่ต้องอุตส่าห์เลยเนอะ
เอ้ ชักแปลกๆ ทำไมชื่อมีเลขต่อท้าย หน้าตาก็เปลี่ยนไป ตัวเดิมรีเปล่าหว่า

 

คุณนก ฯ ... เฮีย ฯ ว่าใครแปลงร่างมา พิฆาตคุณio. มากกว่านะ

มีวิชานินจาด้วย...ชักกลัว ?++

 

ความรักที่เป็นทุกข์ คือความรักที่เต็มไปด้วยการคาดหวัง

 

รักนะเด็กโง่ จุ๊บๆๆๆๆ (kiss) (original) หุ หุ หุ

 

กรุณาอย่าลอกเลียนแบบ หล่อสุดๆ มาดเท่ๆ เสน่แรงแบบเกินห้ามใจเช่นนี้มีแค่คนเดียวในจักรวาลนะจ๊ะ หุ หุ หุ

 

555555 กำลังจะโดนลบเหลี่ยมแล้วป๋า

 

ก็หล่อ เท่ เสน่ห์แรง ซะขนาดนี้ มันก็ต้องมีคนอยากเป็นเราบ้างอ่ะน๊า หุ หุ หุ



ต้องเป็นไอ้ชื่อเรียกยากแน่ๆ ฮ่าฮ่าฮ่า

 

จริงด้วยค่ะ ตัวจริงเสียงจริงมาแสดงตัวแล้ว
และไอโอตัวจริงไม่น่าจะพรางตัว

เนาะไอโอเนาะ หล่อเท่ห์สมาร์ทจะพรางตัวปิดบังไปทำไม อิอิ

 

ใช่ๆเปิดเผยเสมอแหละจ๊ะ เม้งแตกก็เม้งกันจะๆ เมื่อวานก็เม้งไปที แล้วก็ลบทิ้ง ไม่อยากทำลายบรรยากาศห้องนี้อ่ะจ๊ะ..............ว่าแล้วเดี๋ยวปั๊ดเม้งแตกอีกรอบหรอก หุ หุ หุ

 

ป๋าเย็นไว้ ๆ เดี๋ยวไม่ได้เป็นอรหันต์ซะทีนะป๋า

 

จะบรรลุอรหันต์ได้...มันก็ต้องมีมารมาผจญเป็นธรรมดาหล่ะจ๊ะ หุหุหุ

 

ไอ้ของก๊อปไม่ได้มาตรฐาน หุ หุ หุ

 

เพลงเพราะดีเนาะ หลานเอ๊ย โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆ