ช่วยผมหน่อยครับ ผมมีเรื่องเครียดจะปรึกษาครับ

สวัสดีครับ ผมเป็นเด็กชายคนหนึ่งที่ศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ผมเคยนับถือพุทธศาสนาและเคยศรัทธาพระพุทธศาสนาเป็นอย่างมาก แต่ผมก็มีข้อบกพร่องตั้งแต่กำเนิด คือผมเป็นโรคออทิสติก และด้วยภาวะครอบครัว ผมจึงเป็นภาวะเครียดและภาวะซึมเศร้าด้วย มีอยู่วันหนึ่งที่อยู่ดีๆผมก็คิดออกจากพุทธศาสนา และได้พูดปรามาสครูบาอาจารย์มากมาย ต่อมา ก็ดัน ปรามาสพระเกจิมากมาย และยังเคยพูดจาล้มเจ้าด้วย ชอบด่าพ่อแม่คนอื่น ต่อมาก็มีอยู่วันหนึ่งที่ผมกลับสำนึกผิด และย้อนดูความผิดของตัวเองที่เคยทำ ก็เพราะว่าบาปที่ตัวเองทำไปนั้นคงจะหนีไม่พ้นอบายภูมิแน่นอน ผมเกรงกลัวต่อบาปมาก จนไม่กล้าศึกษาธรรมะในพระพุทธศาสนา เพราะคิดว่าผมเลวเกินไป ผมไม่อยากตกอบายภูมิในชาติหน้า
ที่นี้ถามว่าผมต้องทำอย่างไรบ้างครับบาปกรรมของผมจึงจะสลายไป(หรือเหลือน้อยมาก)ครับ

 

เริ่มต้นใหม่ หัดมีศีลดี มีสมาธิตั้งมั่น มีปัญญาเฉียบขาดตัดกิเลส

จะปิดอบายไม่ยากหรอกละสังโยชน์ 3 ให้ได้แค่นั้นเอง

 

อันดับแรก ขอขมาพระรัตนตรัยก่อน ..

คำขอขมา

พระรัตนตรัย / ครูบาอาจารย์

"นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ" (3 จบ)

ระตะนัตตะเย ปะมาเทนะ, ทวาระตะเยนะ กะตัง, สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุ โน ภันเต,

อาจะริเย ปะมาเทนะ, ทวาระตะเยนะ กะตัง, สัพพัง อะปะราธัง, ขะมะตุ โน ภันเต,

กรรมชั่วอันใดที่ข้าพเจ้า, ได้กระทำล่วงเกินต่อคุณพระรัตนตรัย, และครูบาอาจารย์, ในอดีตก็ดีในปัจจุบันก็ดี, ด้วยกายก็ดี, ด้วยวาจาก็ดี, ด้วยใจก็ดี, มีเจตนาหรือไม่เจตนา, ต่อหน้าก็ดี ลับหลังก็ดี, รู้ก็ดี ไม่รู้ก็ดี, ทั้งในที่ลับ และในที่แจ้ง, ซึ่งได้กระทำกรรมอันนั้นด้วยความประมาท,

ขอพระรัตนตรัย และครูบาอาจารย์, จงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้าด้วย, เพื่อมิให้เป็นเวรภัย เป็นบาปอกุศล, และ เป็นอุปสรรคต่อการปฏิบัติธรรม ของข้าพเจ้าด้วยเทอญ.

ทำทุกครั้งที่คิดถึงความไม่ดีของตน

อันดับต่อไป ก็ให้ภาวนาไม่ต้องออกเสียง "พุทโธ พุทโธ" เสมอทุกวัน

 

กลับใจคิดได้แล้ว พระอาจารย์ พระเกจิ ทั้งหลายท่านให้อภัยครับ ไม่ต้องคิดมาก แต่ต้องสำนึกผิดจริงๆนะ เปลี่ยนความคิด เปลี่ยนภพภูมิได้