ชาติก่อนเเฟร์ มั้ยละเนี้ย?

ทำไมทำดีแล้ว... จึงไม่ได้ดี ?

​

เปรียบเหมือนเราเพิ่งปลูกข้าวดำนาเสร็จจะให้กล้าในนาออกดอกออกรวงข้าวในวันนี้หรือพรุ่งนี้เลยย่อมเป็นไม่ได้
จะต้องรอเดือนรอเวลาจนกว่าต้นกล้าจะครบกำหนดที่จะออกรวงให้ผลิตผลเป็นเมล็ดข้าวจึงจะเก็บเกี่ยวได้

ฉันใดก็ฉันนั้นกฎแห่งกรรมก็เช่นเดียวกันกับกฎธรรมชาติ เช่นการปลูกพืชปลูกต้นไม้ชนิดต่างกัน
ย่อมต้องจะรอการออกดอกออกผลเป็นเวลาไม่เท่ากัน

​

ซึ่งเป็นไปตามพันธุกรรมของพืชชนิดนั้นๆที่จะใช้เวลาไม่เท่ากันนานเป็นเดือนหรือนานเป็นปีจึงจะให้ผล
เช่นปลูกพริกย่อมให้ผลิตผลเร็วกว่าปลูกมะม่วง ปลูกข้าวย่อมให้ผลเร็วกว่าปลูกมะพร้าว เป็นต้น
เช่นเดียวกันกับผลของกรรมแต่ละชนิดกรรมหนักกรรมเบามีเจตนาหรือไม่เจตนา
เป็นต้นจึงให้ผลกรรมหนักเบาต่างกันต่างเวลาตามเหตุปัจจัย


สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งละเอียดกฎแห่งกรรม คือกฎแห่งธรรมชาติย่อมทรงไว้ซึ่งความยุติธรรม


ท่านสร้างกรรมดีไว้ในปัจจุบันนี้ กรรมนั้นอาจจะให้ท่านเสวยผลในภพอีกภพหนึ่งก็ได้
เพราะว่ามันเป็นกงล้อแห่งกงกรรมกงเกวียนที่จะแยกแยะออกมา ชาติไหน ชาติอะไร ชาติโน้น ชาตินี้ เป็นสิ่งยาก
เพราะว่ามนุษย์เราแต่ละคนที่เกิดมาในปัจจุบันชาตินี้ เกิดมาเป็นร้อยๆ พันๆ ภพชาติ
เป็นกงกรรมกงเวียนที่ทับถมทั้งดีและชั่ว โดยเจ้าตัวก็แยกแยะไม่ออก

​

ยกตัวอย่างง่ายๆ เสมือนหนึ่งท่านคิดตั้งแต่เช้าจนถึงเย็น พอตกเย็นท่านมานั่งทบทวน
ท่านก็แยกแยะทบทวนไม่ค่อยออกว่าเวลาไหนท่านมีอกุศลอารมณ์ เวลาไหนมีโทสจริต เวลาไหนมีเมตตาจิต
เพราะว่าการเคลื่อนไหวแห่งจิตวิญญาณนี้เร็วยิ่งกว่าอณูปรมาณูทั้งหลายเร็วยิ่งกว่าปรอท
เพราะฉะนั้นจึงแยกได้ว่าท่านสร้างกรรมใดไว้ ท่านย่อมจะต้องเสวยกรรมนั้นในภพชาติแน่นอน<!-- google_ad_section_end -->

____________________________________________________​

พระพุทธศาสนาสอนให้เชื่อเรื่อง "กรรมและการให้ผลของกรรม"
แต่มิได้สอนให้ยอมจำนนต่อกรรม คือ ไม่ได้สอนให้งอมืองอเท้ารอรับผลกรรมอย่างเดียว
แต่สอนให้รู้ทันกรรม และควรวางตัวอย่างไรไม่ให้ทุกข์ เมื่อรับผลของกรรม
และไม่ให้ประมาทในการทำความดีละเว้นความชั่ว​

 

ครัยเชื่อหมอดู ระวังปากนะมึงอ่ะ อ่านให้จบดิสัด

มึงนี้อทิบายยากจริงจริง

 

ทําไม่กูต้องเชื่อมึงด้วยอ่ะ ถ้ามึงเจอกรูอ่ะมึงลําบากเเน่

ดีเเต่ป่วนกะทู้ อ่านก็ไม่จบ ไปเรื่อยอ่ะมึงอ่ะ

กูมีโทสะกับเฉพาะคนเสล่ออย่างคุณมึงนี้หละ

ไปอ่านดูดิมีตอนไหนมะที่ก็บอกว่ากูเชื่อหมอ ดูทําเป็นมาตัดสิน

งั้นกูตัดสินคุณมึงบ้างดิ ว่า ควาย

 

ปรับให้เป็น 0 แต่ไม่ยอม 0

 

ประเด็นอยู่ที่ว่าแฟร์หรือไม่แฟร์ ผมบอกได้เลยว่าแฟร์ ถ้าชาติก่อนคุณทำจริงนะ ไม่เกี่ยวกับเรื่องหมอดูเลยแม้แต่น้อย ทำไมผมถึงบอกว่าแฟร์ ชาติก่อนคุณได้ทำแล้วและเมื่อสิ่งนั้นตีกลับมา เช่นได้ผู้หญิงแล้วทิ้ง ชาตินี้ก็อาจจะถูกทิ้งบ้าง ก็แฟร์อยู่แล้ว หรือยกตัวอย่างง่าย ๆ ไม่ต้องชาติหน้าหรอก เราทะเลาะกันแล้วเป็นคนทำร้ายเขาก่อน อีกครั้งทะเลาะกันอีกแต่เขาทำร้ายคุณก่อน แฟร์มั้ยล่ะอย่างนี้ จะอ้างว่าก็ไม่รู้นี่ว่าชาติก่อนทำอะไรไว้บ้าง แล้วทำไมชาตินี้ต้องมารับ ถ้างั้นผมถามกลับว่า มันแฟร์มั้ยที่คุณได้ผู้หญิงแล้วทิ้ง เอาแค่ชาตินี้ก็ได้ ถามตัวเองเถอะ กรรมกำหนดอยู่ในตัวอยู่แล้ว ทำใจ ไม่นึกโกรธแค้น และสวดมนต์ นั่งสมาธิ แผ่ส่วนบุญกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรเถิด กรรมไม่ดีจะได้เบาบางลงบ้าง
ผมอาจจะเข้าใจผิดไปเองก็ได้ว่า เจ้าของกระทู้ถามว่า "ชาติก่อนแฟร์มั้ยล่ะเนี่ย" ผมได้แนะนำไปโดยความรู้เท่าที่มี มิได้โกรธ หรือดูถูกว่าเจ้าของกระทู้ ถึงแม้ว่าถ้อยคำอาจจะฟังดูรุนแรงไป และตัวอย่างอาจจะเข้าใจยาก แต่ก็ชี้ให้เห็นว่ามันแฟร์แค่นั้นเอง และความรู้ในทางธรรมของผมนั้นยังน้อย แต่ก็อยากจะช่วยอธิบายให้เจ้าของกระทู้ได้อ่านเท่านั้น ขอบคุณทุกท่านนะครับ ที่แนะนำทั้งเจ้าของกระทู้และตัวกระผมด้วย
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ

 

คำว่าแฟร์หรือไม่แฟร์ จำได้หรือจำไม่ได้ ไม่ใช่ประเด็นสำคัญหรอกครับ
ที่สำคัญคือ สัจธรรมหรือความจริงคืออะไรต่างหาก
ความจริงไม่ได้มีหน้าที่ปลอบใจใครหรือทำให้ใครรู้สึกว่าเค้าได้รับความแฟร์
แต่ความจริงมีหน้าที่ทำทุกอย่างให้เป็นไปตามธรรมชาติของความเป็นจริง โดยไม่เลือกที่รักมักที่ชัง ความจริงที่ว่าคือกฏแห่งกรรมไงหละ ใครทำกรรมอะไรไว้ ทำในชาติใดก็ตาม ไม่ว่าจะทำในอดีตชาติหรือปัจจุบันชาติ ล้วนเกิดเป็นกรรม ที่ต้องมีการส่งผลต่อผู้ที่ทำกรรมไว้เสมอ

พระพุทธเจ้าท่านได้ตรัสรู้ "กฏแห่งกรรมหรืออริยสัจหรือความจริงอันโหดร้ายนี้" ที่สร้างทุกข์โทษให้สรรพสัตว์ทั้งหลายที่นิยมคิดว่าการเวียนว่ายตายเกิดเป็นของดี

ดังนั้นผมแนะนำเจ้าของกระทู้ว่า แทนที่จะเสียเวลาไปนั่งคิดถึงความไม่แฟร์ของกฏแห่งกรรม ควรใช้เวลาที่เหลือของชีวิตนี้ยอมรับความจริงหรือสัจธรรมของกฎแห่งกรรมนี้เถิดครับ แล้วรักพระพุทธเจ้ามากๆ ที่ท่านเมตตาเอาความจริงอันโหดร้ายนี้มาสอนเรา และปฏิบัติตามพระองค์ที่่สอนให้เรานิยมการปฏิบัติธรรมเพื่อหนีจากวัฏฏะ อันน่าสงสารนี้ ทำความดีทุกอย่างเพื่อการไม่กลับมาเวียนว่ายตายเกิดอีก จะได้ไม่ต้องเกิดมามีทุกข์ รับโทษแบบที่เจ้าของกระทู้รู้สึกไม่แฟร์เป็นชาติสุดท้ายเสียที

ป.ล. ถ้าสมมติว่ามีจิตวิญญาณรายนึงนึงที่เป็นเจ้ากรรมนายเวรในอดีตชาติของท่านเจ้าของกระทู้ ที่ท่านได้เคยทำร้ายหรือฆ่าเค้าไว้ในชาติที่แล้ว ได้มีโอกาสมาอ่านกระทู้นี้เข้า เค้าคงจะอยากเห็นความแฟร์ในลักษณะที่ว่า "ไม่สำคัญว่าเจ้าของกระทู้จะจำได้มั๊ยว่าเคยทำร้ายเค้าไว้ในชาติที่แล้ว แต่ที่แฟร์ต่อเค้าคือเค้าเคยเจ็บปวดจากการกระทำของเจ้าของกระทู้มาในชาติที่แล้ว ดังนั้น เค้าจะรู้สึกแฟร์ที่สุดที่เจ้าของกระทู้จะต้องรับกรรมที่เคยทำเค้าไว้ในชาตินี้ เจ้าของกระทู้จะจำได้หรือจำไม่ได้เค้าคงไม่สน"

อุทธาหรณ์คือ ปุถุชนมักจะเรียกสิ่งที่ทำให้ตนได้ประโยชน์ว่าเป็นความแฟร์เสมอ

 

กระทู้ออกทะเล แล้วครับ ผมเข้าใจ เจ้าของกระทู้นะครับ

ตอนนี้ ติดอยู่ที่ประเด็น แฟร์ไม่แฟร์ ประเด็นไม่ได้อยู่ที่ หมอดู

การที่จะพูดว่า ก็ลองปฏิบัติสิแล้วจะรู้เอง เขาพูดกับคนวงใน

ที่เจ้าของกระทู้มาถามเขาแค่อยากรู้ก่อนที่จะปฏิบัติ พวกท่านที่มีบารมีทั้งหลาย ยังใส่ใจอยู่กับความโกรธ ของสิ่งมีชีวิตอยู่อีกเหรอ

ขอชมท่านเจ้าของกระทู้นะครับ คำถามว่า แฟร์ไม่แฟร์ เรื่องที่ไม่รู้ว่าชาติก่อนๆเป็นอะไรมานี้เป็นคำถามที่ดี ถึงดีมาก(ถึงท่านเจ้าของกระทู้ อารมณ์วัยรุ่นไปนึง อิอิ^_^)

ในความคิดของผม(ขอตอบคำถามแฟร์ไม่แฟร์นะคับ) กฎข้อที่ว่าไม่ควรให้บุคคลทั่วไปจำอดีตชาติของตัวเองได้ น่าจะมาจากสาเหตุกายึดติดกับภพชาตินะครับ ยกตัวอย่างนะครับเช่น มีผู้หญิงคนหนึ่งบอกว่าเคยเป็นแม่ลูกกันในชาติที่แล้ว มาทวงบุญคุณในชาตินี้ ท่านเจ้าของกระทู้ จะว่าไงครับ หรือ มีคนคนหนึ่งสละชีพ(ปกป้อง)เพื่อชาติบ้านเมื่องมา 10 ชาติ เราจะไม่มีอะไรไปตอบแทนเขาเลยเหรอ(นี้แหละนักการเมืองปัจจุบัน) อันนี้ยกตัวอย่างให้คิดเล่นๆ นะครับ

คำตอบนี้เป็นความคิดของผมนะครับไม่ได้เป็นสัจธรรม

ขอให้ผู้อ่านเจริญในธรรมนะครับ

(หากคำตอบของผมทำให้ท่านๆ ทุก ก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย)

 

บางคน ก็จำได้นะ
แต่ส่วนใหญ่จำไม่ได้หรอก ๕๕๕
(ก็โลกถึงวุ่นวายอย่างนี้ไง ถ้าจำได้กันหมด ไม่มีใครกล้าชั่วแล้วละ)

แต่มะม่วงมันออกมาแล้ว มันเป็นของเจ้าของคนเดิมที่เคยปลูก ก็เลย จำได้หรือไม่ได้ มันก็ตามเป็นเงา
คอยออกลูกให้เจ้าของอย่างนั้นละ
นั้นว่า ตามอุปมาอุปมัยนะ

คุณรักสันติ ก็ดีละ

แต่ที่คุณว่ามานั้น ก็เป็นที่เข้าใจได้
เช่น
บางคนที่เค้าซวยอยู่(รับกรรม) อาจมาจากนิสัยหรือพฤติกรรม การกระทำชาตินี้ละ แต่ดันไม่รู้ตัว ประมาณว่าไม่ยอมรับผิด
ไปโทษเอาชาติก่อนก็มี เป็นต้น

แต่เรื่องหมอดู
ทำนาย
เรื่องชาติก่อน แม่นก็ตาม ไม่แม่นก็ตาม แต่ไอ้เราก็จำไม่ได้ นี่นะ
เราก็ฟังไปแบบงั้นๆละ ๕๕

แต่ศาสนาพุทธ ถ้าฝึกปฎิบัติแล้วโดยตรง ลองระลึกได้เองจำได้เอง คุณจะรู้เองตอนนั้นว่ามัน แฟร์ ไม่แฟร์ น่อ


ปล.คุณรักสันติ รักสงบ ก็ดีแล้ว
(แต่ ขอสารภาพว่าข้าพเจ้าบางครั้งเห็นไรไรไม่ชอบมาพากล มีก่อม๊อบอยู่เหมือนกันนะ)

 

นึกขึ้นได้

นึกถึงพี่ชายข้าพเจ้าได้
เป็นพี่น้องกันมาชั่วชีวิต พึ่งได้รู้มาเมื่อไม่กี่ปีนี้เอง
ว่า
ไอ้พี่ชายเรา คิดเหมือนคุณเจ้ากระทู้นี้ละ ๕๕๕
.
คือไม่เชื่อเรื่อง ชาติก่อน ชาตินี้ ชาติหน้า
ตายไปก็สิ้นกันสิ จบกันดิ

(นับว่าบุญพ่อแม่ช่วยไว้ ไม่งั้นพี่ชายเรามีเป็นไปได้ว่า จะไปเป็นมือปืนฆ่าคน)

พี่บอกว่าคนรับจ้างฆ่า งัวควาย ก็ร่ำรวยดีกว่าใครในหมู่บ้าน

พี่ชายไม่เชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม ทั้งที่มันเจอผีสาวท้องแก่ (ผมยาว เดินนำหน้ามอไซด์ )จะจะแก่ตามาแล้วหน้าป่าช้า

ต้องมานั่งคุยกันนานทีเดียว
ว่าถ้าชาติหน้าไม่มีทำไมแกเจอผีล่ะ

พวกฆ่างัวควายหมู่บ้านเรา ก่อนตายร้องเป็นควายถูกเชือดตั้งหลายคนทำไมล่ะ
เป็นอัมพาตด้วย ทำไมล่ะ

คนใจร้ายที่เห็นๆกัน เขาได้รับความสุขชั่วชีวิตมากหลายหรือ
ต้องทำวิจัยกันเลยทีเดียว


แต่คุณ เจ้ากระทู้คงไม่ถึงขนาดพี่ชายข้าพเจ้าเป็นแน่
เพราะตอนแม่ท้องพี่ แม่อยากกินลาบเลือดนะ(ตามตำราพงศาวดาร มันคือยักษ์มารมาเกิด)
พอเค้าเกิดมา ตอนเด็กๆ เราจำได้ดี
พี่ชายที่รักของเรา มันกลัวพระสงฆ์องค์เจ้า ชนิดผวา ตัวสั่นงันงก วิ่งหลบหนี
งานอดิเรกรับจ้างฆ่าหมาแมว ไม่พริบตา (ตอนนี้ช่วงประถมวัยนะ)

มันรักชังใคร แม้นมึนเมา สีหน้าแววตาไม่เปลี่ยน
(แต่ในใจวางแผนฆ่า คือเค้าไม่เชื่อเรื่องบาปไงก่อนหน้าที่จะเล่าให้เราผู้น้องฟัง)

ตอนนี้เค้าดีขึ้นมาก
ยอมไปวัดด้วยกัน เพราะถูกเราบังคับ (แน่นอน เจอพระประธาน มันกราบหนเดียว แล้วคลานออกแบบลนลานอยู่เลย)

โชคดี ตอนนี้ถึงเราอยู่ไกล
แต่
พี่ชายมีลูกสาว
หน้าเหมือนข้าพเจ้ายังกะผีหลอกทั้ง ๒ คน (คอยหลอกหลอนบิดาตนเองแทนอา)
หลานคนเล็กอายุ ๔ ขวบ
ร้องให้อยากไปทำบุญที่วัด เป็นการบังคับให้พ่อตัวเองไปวัดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้


เห็นกระทู้นี้
นึกขึ้นได้
ต้องโทรถามหลานหน่อย ว่าบิดาของเจ้าเข้ากราบพระประธานกี่หนกัน

 

เข้าใจเจ้าของกระทู้มากๆเลยเพราะสงสัยและงงเหมือนกัน ไม่เกี่ยวกับหมอดูดูแม่นหรือไม่แม่นนะไม่ใช่ประเด็น แต่ว่ามันงงในเรื่องกรรมชาติก่อน ชาตินี้ ชาติหน้า คือไม่ว่าชาติไหนถ้าเราจำได้ว่าเราเป็นใคร ทำกรรมอะไรมาก่อน มันก็แฟร์ดีที่เราจะต้องก้มหน้ารับใช้กรรมนั้นไป

แต่นี่คือเราไม่รู้เลยว่าเราคือใครในอดีต ทำกรรมอะไรมาบ้าง แต่ต้องมาชดใช้กรรมในสิ่งที่เราไม่รู้ว่าเราเคยไปทำมา มันก็เลยดูงงๆไปหน่อย

ส่วนตัวเื่ชื่อเรื่องกรรมว่าใครทำอะไรได้อย่างนั้น แต่ถ้าทำกรรมแล้วมันตอบสนองในชาตินั้นเลยมันจะเข้าใจง่ายกว่านี้ และดูยุติธรรมมากกว่าทำกรรมชาตินี้ แต่ต้องไปชดใช้ชาติต่อๆไป หรือกรรมชาติก่อนส่งผลมาในชาตินี้ เพราะแต่ละชาติเราไม่รู้ว่าเราเป็นใคร

อันนี้เป็นสิ่งเดียวที่ผมคิดว่ามันดูแปลกๆไปถ้าคิดในแง่ของหลักความเป็นจริง แต่ถ้าเมื่อไรไม่ว่าเกิดชาติไหน เราก็รู้ตัวว่าชาติก่อนเป็นใครอันนี้จะไม่สงสัยเลยถ้าต้องมาชดใช้กรรมในเรื่องที่ทำในชาติก่อน เพราะรู้สึกตัว แต่ไม่ค่อยกล้าพูดออกมาเพราะคนจะตอบว่าห้ามสงสัย ก็เลยไม่สงสัยก็ไม่สงสัย แต่ครั้งนี้ขอถามซักครั้งเถอะ แต่ที่พูดมาไม่ใช่แปลว่าผมไม่ศรัทธาพระพุทธศาสนานะ ผมนับถือมาก และเชื่อในคำสอน แต่มีแค่เรื่องเดียวที่คิดว่้าไม่แฟร์ และอยากได้ความกระจ่างแบบภาษาชาวบ้านๆ

 

การที่เราม่องเท่ง ก็ไม่ต่างจากเราเปลี่ยนผ้าในแต่ละวันครับ จิตดวงเดิมกับ ร่างในภพใหม่ และเราคนเดิมกับเสื้อผ้าในวันไหม่ ลองคิดให้ละเอียดครับ ว่าทำในชาติก่อนแล้วได้รับผลในชาติไหม่แฟร์ไหม เมื่อวานไปเตะตูดเขา แล้ววันนี้เขามาเตะตูดคืน แฟร์ไหมครับ ถ้าคุณยังตอบว่าไม่แฟร์(ทำไมมาเตะวันนี้ฟ่ะ น่าจะมาเตะคืนตั้งแต่เมื่อวาน) ผมก็ไม่รู้จะตอบว่าไงล่ะครับ

 

งั้นผมยกตัวอย่างง่ายๆ นะครับ ไม่ต้องยกกรณีอดีตชาติหรอก เอาชาติปัจจุบันนี้เลย
สมมติว่าในชาตินี้ เราเป็นเจ้าหนี้ให้เพื่อนคนนึงยืมเงินไป แล้วหลังจากนั้น เพื่อนคนนั้นเกิดอุบัติเหตุทำให้เค้าความจำเสื่อม ทำให้เค้าจำไม่ได้จริงๆ ว่าเคยยืมเงินเราไว้

เมื่อเราไปตามทวงเงินคืน ปรากฎว่าเพื่อนบอกว่า เค้าคิดว่าเราไม่แฟร์กับเค้า เค้าจำไม่ได้จริงๆนี่ ว่าเคยยืมเงินเราไป ดังนั้นเพื่อนคนนี้ของเราขอยึดหลักความแฟร์ว่า "จะยอมชดใช้หนี้คืน กับเฉพาะเจ้าหนี้ที่เค้าจำได้เท่านั้น ถ้าจำไม่ได้ ถือว่าไม่แฟร์ที่จะมาเรียกเงินคืนกับเค้า"

คำถามคือ หลักการความแฟร์ที่ยึดถือความจำได้หรือจำไม่ได้ของลูกหนี้เป็นหลัก หลักการนี้แฟร์กับทุกฝ่ายจริงหรือครับ หลักการนี้แฟร์กับใคร ไม่แฟร์กับใครกันแน่

ในความรู้สึกลูกหนี้ หลักการนี้คงแฟร์มากๆ เพราะลูกหนี้(ผู้สร้างกรรม)เป็นผู้ได้ประโยชน์
ในความรู้สึกเจ้าหนี้ หลักการนี้คงไม่แฟร์มากๆ เพราะเจ้าหนี้(เจ้ากรรมนายเวร)เป็นผู้เสียประโยชน์

กฏแห่งกรรม คือกฎแห่งการกระทำ ใครทำกรรมใดไว้ ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตาม ไม่ว่าจะจำได้หรือไม่ก็ตาม ย่อมต้องได้รับผลกรรมนั้นตอบสนอง ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตาม ไม่ว่าจะจำได้หรือไม่ก็ตาม จึงแฟร์ดีแล้วสำหรับทุกฝ่ายไม่ใช่หรือครับ

ที่ตอบเป็นแค่ความเห็นส่วนตัวของผมนะครับ ตอบตามความเห็นของผมจริงๆครับ ไม่ได้มีเจตนาจะลบหลู่ใครเลย

 

ตอบได้ดีค่ะ คุณเด็กอนุบาล ...

 

คุณเด็กอนุบาล ตอบได้เคลียร์ดีค่ะ โดนใจเรานะ และหวังว่าเจ้าของกระทู้ คงจะมีความเข้าใจมากขึ้น

 

เจ้าพ่อๆ รถช๊อปเปอร์ ใจเย๊นๆ ใจ เย็นๆ 55+
น้องหญิงทิพย์ขอกล่าวก่อน เรื่อง หมอดู ..... น้องก็เคยดูนะแต่ไม่บ่อย ที่เขาว่าแม่นๆ กัน ไอ่เราก็คิดว่าไม่แม่นเลย อาจจะเป็นเพราะ น้องเลือกที่จะเชื่อตัวเองมั้งคะ เลือกทางเดินของเราเอง เพราะ มันขึ้นอยู่กับก้าวของเราและการตัดสินใจเราเอง
แต่นั่นคือดวงชะตาของเราที่ถูกกำหนดมา ต่างหาก แต่มันก็ขึ้นอยู่กับเราด้วย อนาคตอยู่ที่เราเองว่าจะเดินยังไง ยก ตย. เช่น หมอดูบอกว่า อีกหน่อย รวย ชัวร์ เมื่อเราชั่งใจ เห้ย รวยอยู่แล้ว ไม่ต้องทำไร หมดดูทักแล้ว รวย ชัวร์ ..... นั่งกินนอนกิน การงานไม่ทำไม่มุมานะ ...แล้วจะรวย มั้ย เนี่ยยยยยยย ? ถูกหวยชัวร์ ถูก ชัวร์ ชัวร์ แต่ไม่ซื้อหวย...แล้วจะถูกไหมล่าาา ?
แล้วอดีตคืออดีต ถึงแม้จะส่งผลกรรมมาในชาตินี้ก็ตาม ก็อย่าไปจมกับมัน เมื่อเรารับรู้แล้วก็ให้จำไว้และใช้สิ่งนี้มาเป็นเครื่องเตือนความจำเสมอๆคะ
เอ....ชาติก่อนเราทำแบบนี้ไว้ ทำให้ชาตินี้เราต้องมาพบเจอ งั้น ชาตินี้อย่าทำอารายที่ไม่ดีอีก เพราะเดี๋ยวชาติหน้าก็ต้องมาเป็นทุกข์แบบนี้ ... ยุติการสร้างกรรมเพิ่ม ... ดีออกคะ เพราะอย่างที่คุณพี่บอกว่า หากย้อนไปได้ใครอยากจะทำให้มันเป็นกรรมเวร เราไม่รุ้ว่าชาติไหน เราจะเป็นคนดี ชาติไหนเราไม่ดี ...แต่ในเมื่อเป็นเฉกเช่นนี้แล้ว สิ่งที่ทำได้ในปัจจุบันก็เพียงแต่การ บำเพ็ญภาวนา อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรที่เราเคยไปล่วงเกินเขาไม่ว่าภพชาติไหนๆ และ อโหสิกรรมให้พวกเขาไป เพราะพวกเขาอาจจะโกรธแค้นมาก บางคนมิอาจละวางได้เลย จนเอาจิตไปผูกพันธ์กับสิ่งที่เรากระทำลงไปด้วยตั้งใจหรือไม่ก็ตาม ทำให้คอยตามวนเวียนอยู่เรื่อย ผลกระทำที่เราเคยทำไว้จึงส่งผลมาให้เราเป็นผู้ถูกกระทำบ้าง.. อย่างน้อยที่สุด การอธิฐานจิตขอให้เราเป็นอิสระต่อกันกับผู้ที่เราเคยร่วมกรรมไว้ทั้งดีและไม่ดี อาจจะช่วยให้ทุกอย่างทุเลาลงบ้าง สร้าบุญไว้เยอะๆและ แผ่ส่วนบุญให้กับสรรพสิ่งนั้นไม่ได้เป็นเรื่องยากเลยคะ เสียเเค่เวลาอันน้อยนิด ไม่ได้เเลกเปลี่ยนด้วยสิ่งมีค่าเงินทองอันใด ......แถมทำให้เราสบายใจด้วยนะ

P.s เจียงใหม่วัดนัดขนาด เอาเเค่ไปทำบุญให้ครบทุกวัดในเชียงใหม่สิ เอาเลย จัดทริปบุญแกงค์รถเคื่องใหญ่..ห้า ห้า คิดภาพออกเลย พี่ๆแต่ละคนมามาดเข้มใส่เสื้อหนัง .. ขรึมๆ หน่อย ขัยช๊อปเปอร์คันโต เอาสังฆทานใส่หลังรถเคื่องใหญ่ พร้อมด้วยดอกไม้ธูปเทียน แกงค์ช๊อปเปอร์ ทริปบุญ โอ้ยย เท่สุดๆใจละลาย >_< อิอิ อย่างน้อยสุด มันก็ทำให้เราสบายใจ จร้าาาา .....

**นี่พิเศษเลย จัดให้เจ้าของกระทู้นี้โดยเฉพาะ คร่า อิอิ
​

กระทู้นี้ร้อนไปนิดเอาเพลงเย็นๆ มาไว้ฟังหื้อม่วนใจ๋ ม่วนก๋าย เน้อเจ้า ^_^
[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1382264/[/MUSIC]​

 

ทำใจให้สบาย ...yimm