คิดมากกับเรื่องเล็กๆ (ในสายตาคนอื่นค่ะ)

ตอนเด็กๆ ผู้ใหญ่จะชอบพูดกับเด็กใช่ไหมคะว่า
อย่า.....นะ ไม่งั้นระวังจะ........
อย่างเช่นเคาะช้อนผีจะมาหาแบบนี้ค่ะ
ตอนเด็กๆหนูโดนพูดแบบนี้ หนูไม่ชอบเลย
เพราะทุกอย่่างที่ทำไปเพราะหนูไม่รู้ หนูเด็ก
แต่หนูต้องมาฝังใจนั่งกลัวอะไรก็ไม่รู้
มันเป็นอะไรที่ไม่ชอบมากๆมาตั้งแต่เด็ก
โตขึ้นมาก็ชักจะลืมๆไปบ้างแล้วค่ะ
แต่พอมาวันนี้ หนูลืมปิดหม้อหุงข้าวตอนตักข้าวเสร็จ
คุณแม่หนูคงไม่รู้ค่ะว่าตอนเด็กๆหนูไม่ชอบเรื่องแบบนี้มาก
เลยมาพูดกับหนูว่า
ทำไมทำแบบนี้ ทำไมไม่ปิดหม้อข้าว เขาว่า
ถ้าไม่ปิดหม้อข้าวระวังมีคนมาขโมยผัว..
กลับมาแล้วค่ะไอ้ที่เคยกลัวตอนเด็กๆ
แถมเรื่องที่ขู่
มีผู้หญิงคนหนึ่งมาแย่งพ่อหนูไปค่ะ
หนูเลยเกลียดเรื่องนี้ มากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ถ้าให้บวชสิบวัน ทำบุญอะไรทุกอย่าง
แล้วรับประกันได้ว่าหนูจะต้องไม่เจอเรื่องแบบนี้ หนูยอมค่ะ
หนูรู้นะคะว่าคิดมากก็เป็นทุกข์ มองเห็นแต่เรื่องร้ายๆ
เราต้องทำใจเราให้ดีถึงจะมีแต่เรื่องดีๆ แต่มันยากจริงๆค่ะ
ความรู้สึกมันประมาณว่า
นี่ฉันแค่ไม่ปิดหม้อหุงข้าวเองนะ ไม่มีเจตนาด้วยซ้ำ แย่งผัว เลยเหรอ...?
ตอนนี้หนูก็ร้องไห้ค่ะ อยากไม่คิดมาก
คิดแต่เรื่องดีๆ ให้หัวใจมีความสุข
แต่อะไรที่ได้ยินไปแ้ล้วมันกดลบทิ้งไม่ได้สิคะแม่ชี

 

เมื่อวานหลังจากที่พิมพ์สิ่งที่อัดอั้นใจไปแล้วก็รู้สึกสบายใจขึ้นค่ะ
อย่างงี้นี่เองทำไมเขาถึงบอกว่มีปัญหาอย่าเก็บไว้คนเดียว
เมื่อวานหนูสติไม่ค่อยจะมี ปัญญาก็ไม่มี มีแต่อารมณ์อย่างเดียว
พอไล่เรียงเหตุการณ์ผ่านการพิมพ์คำถามไป ตัวเองก็กลับมาคิด
โลกธรรมด้านความสุขหมุนมาทางเราเยอะแล้ว เจอความทุกข์เข้าหน่อยเีดียว
อารมณ์ตกลงมาดูไม่จืดเลย ตื่นเช้ามาตาก็บวม
ทำตัวเองให้ร้องไห้เราไม่ได้อะไรเลย มีแต่เสียกับเสีย
หนูก็เลยพยายามหาเหตุผลมารองรับสิ่งที่ทำให้ตัวเองเสียใจค่ะ
โดนสะกิดถูกจุดเข้าซะสองเรื่อง ใจเลยลงมาได้ขนาดนี้
ถ้าเกิดว่าไม่โดนซะวันนี้ ไปโดนวันข้างหน้าโดยคนอื่นที่ไม่ใช่คนในครอบครัวละ
เขาคงจะตกใจมาก จริงๆหนูโชคดีด้วยซ้ำ หนูได้ตั้งหลายอย่าง
- เราเสียใจแล้วเราไม่หยุดเฉย เราพยายามหาอะไรมาปลอบใจเราได้ ซึ่งนอกจากจะเจอคำปลอบใจที่เราหาแล้ว ยังเจอข้อคิดดีๆอะไรอีกเพียบ อะไรที่เคยผ่านหูผ่านตาเราไปแล้วลืมก็หยิบมาปัดฝุ่นซะ อะไรที่ไม่เคยรู้ก็ได้รู้ ไปร้านหนังสือมาก็ไปเจอหนังสือธรรมะเล่มหนึ่งชอบมากเลย นี่ถ้าหนูไม่เจอเรื่องนี้หนูจะหยิบหนังสือเล่มนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้
- มีเหตุถึงจะมีผล ปลูกอะไรก็ได้ผลอย่างนั้น ถ้าไม่ได้หว่านเมล็ดไว้ต้นมันจะขึ้นได้ยังไง
ถ้าหนูอยากเจอสิ่งดีๆ ก็ต้องสร้างเหตุปัจจัยที่ดี ผลที่ดีก็จะตามมา เหมือนที่ปลูกผักคะน้าไม่มีทางเกิดเป็นผักชีได้ ^o^
- ได้นั่งคิดนอนคิดว่าใจเราดวงเดียวแท้ๆ เป็นได้ทั้งทุกข์ทั้งสุขจริงๆ ถึงวันนี้เราจะไม่ค่อยเข้าใจในธรรมะลึกซึ้งอะไรนักแต่เราก็จะเรียนรู้ไปเรื่อยๆ
- หนูอ่านเว็บพลังจิตมาก็เป็นเวลาพอสมควร ไม่เคยแวะเข้ามาห้องสนทนาธรรมกับแม่ชีเลยค่ะ ได้เข้ามาอ่านที่แม่ชีแนะนำคนอื่น ก็ลองนำมาคิดปรับใช้กับตัวเรา ถ้าเราไม่เจอเรื่องนี้นะ เราคงไม่รู้ว่าเว็บพลังจิตมีห้องนี้
- ในโลกอันไม่แน่ไม่นอนใบนี้เป็นไปไม่ได้หรอกที่จะเจอแต่ความสุขตลอด สิ่งที่เราได้เรียนรู้วันนี้ ถ้าโลกธรรมด้านความทุกข์หมุนมาอีก จะได้คิดได้ว่าเราก็เคยทุกข์ แล้วคิดไตร่ตรองพิจารณาดีๆ ก็หายทุกข์ได้แล้วนี่ ทำไมครั้งนี้จะทำอีกไม่ได้ล่ะ เหมือนกับมารับวัคซีนทางจิตใจมากกว่าค่ะ โชคดีมากๆด้วยที่มาจากเรื่องไม่ใหญ่นัก ไม่งั้นคงทุกข์ไปนานกว่านี้

สุดท้ายนี้ขอบคุณแม่ชีกับห้องนี้นะคะที่ทำให้หนูลำดับเหตุการณ์ของตัวเองถ่ายทอดออกมา เหมือนทำให้ได้คิด จนในที่สุดก็คิดได้จนได้ เรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องเล็กๆเหมือนชื่อกระทู้ค่ะ แต่ประโยชน์และความสุขจากสิ่งที่คิดได้ไม่เล็กตาม แม่ชีมีอะไรจะแนะนำหนูเพิ่มเติมก็กรุณาด้วยค่ะ