คาถาช้างหลงโขลง

โบราณว่าไว้ "ผู้ใดหมั่นท่องบทนี้จนขึ้นใจเสน่ห์ไกลสิบกิโลแม้ช้างยังหลงโขลงมาหา"

โอมจิตคิดถึงลำโพง กูจะเสกให้ช้างกินช้างก็ลืมโขลง
กูจะเสกให้โขลงกินโขลงก็ลืมไพร(เอ่ยชื่อคนที่เรารักเป็นผู้ชายก็ อ้าย... เป็นผู้หญิงก็ อี...) อยู่มิได้ร้องไห้มาหากู โอมสวาหะ

ปล. ทั้งนี้ทั้งนั้นจิตในระหว่างภาวนา ต้องกำหนดถึงคนที่เราใฝ่หา