. "ความรู้ทางธรรมเป็นที่พึ่งทางใจ" " .. "พุทธศาสนานี้แนะนำให้คนเรามีที่พึ่งทางใจ ทางโลกนั้นเขาแนะนำกันให้มีที่พึ่งทางกาย" เช่น ให้เรียนวิชาความรู้เกี่ยวกับการหาเงินหาทอง โดยอาศัยความรู้แขนงต่าง ๆ "นั่นเรียกว่าความรู้ในทางโลก มันเป็นที่พึ่งทางร่างกาย" "ความรู้ในทางธรรมเป็นที่พึ่งทางใจ" ความรู้ในเรื่องการให้ทานอย่างนี้นะ "ไม่ใช่รู้แต่ให้ทานเป็นเท่านั้น ยังรู้คุณค่าแห่งการให้อีกด้วย" เมื่อตนได้ให้ทานออกไปแล้ว "ก็ได้ความอุ่นใจว่าผลแห่งการให้นี้ จะอำนวยให้เรามีความสุขความสบายใจ" ถ้าพูดถึงผลภายนอกแล้ว ก็ได้แก่เป็นผู้มีมิตรจิตมิตรใจกันอยู่เป็นจำนวนมาก "บุคคลใดเป็นคนไม่ตระหนี่ รู้จักให้ รู้จักแบ่งสันปันส่วนให้คนที่ควรให้แก่บุคคลที่ควรให้เช่นนี้ ย่อมเป็นผู้สมบูรณ์ด้วยญาติมิตรสหายเพื่อนฝูงที่ดีงาม ไปที่ไหนก็ไม่อดไม่อยาก" มีผู้เมตตาเอ็นดูสงสารอันนี้คืออานิสงส์แห่งการให้ ในปัจจุบันมันย่อมปรากฏอย่างนี้ "ทำให้ได้รับความอุ่นใจในปัจจุบันนี้แหละ แต่อนาคตนั้นมันก็ให้ผลหลายเท่าตัว" เหมือนอย่างผลต้นไม้ที่มีผล "เมล็ดพืชมีเมล็ดเดียวเท่านั้น แต่เอาเพาะลงในดิน เวลามันเจริญงอกงามขึ้นมา มันผลิดอกออกผลแล้ว" ไม้ต้นเดียวมีผลตั้งเป็นร้อยเป็นพันที่มันออกผลให้เจ้าของผู้ปลูกได้รับประทาน หรือได้ซื้อได้ขาย "อันนี้ผลทานนี้ก็เช่นเดียวกันนั่นแหละที่มันจะอำนวยผลให้ในกาลต่อไป" .. " "ไม่ผิดศีลก็ไม่ผิดใจคน" พระสุธรรมคณาจารย์ (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)