คนที่่ฆ่าคนตายไม่เห็นกลัวผี แต่คนกลัวผีกลับเป็นคนที่ไม่เกี่ยวด้วย

ชอบไปหลอกคนที่ไม่เกี่ยวข้องด้วย แต่คนที่สังหารคุณทำไมไม่ไปหลอกมัน
ยุติธรรมไหมเนี่ย

ขนาดโลกวิญญาณยังมีสองมาตรฐาน มีความอยุติธรรม มีการคอรับชั่น

 

เขาที่เขาฆ่า จิตเขาอาจจะหยาบกระด้างมาก และไม่เชื่อในความมีผี
เขาก็เลยไม่สนใจ เวลาได้ยินเสียงอะไร มักจะคิดไปว่าเป็นเหตุอื่น
ต่อให้ผีมายืนอยู่ตรงหน้า เขาก็แค่คิดว่า "อ้อ นี่ใครมาแกล้งล้อเล่นล่ะสิ"

ในขณะที่คนเชื่อเรื่องผี ต่อให้ไม่มีผี แค่ลมพัดวูบเดียว มีกลิ่นธูปลอยมา
(ข้างบ้านจุด ลอยมาตามลม) ก็ย่อมคิดว่าเป็นผีแน่ๆ

มันก็แค่นี้เองค่ะ กับอีกอย่างคือผีเขาเห็นคุณมีบุญ เขาก็อยากคบค้าสมาคมด้วย
ไม่รู้จะทำยังไงให้รู้ว่าเป็นผี ขอดีๆ เขาจะรู้ไหม หลอกมันซะเลยเป็นไง
เขาจะได้นึกถึงพระ นึกถึงเจ้า แผ่เมตตามาให้ เพราะไม่รู้จะบอกคนยังไม่ตายยังไง
ว่าต้องการบุญ เผื่อหลอกแล้วได้ผล ยังไงก็ให้อภัยผีเถอะค่ะ เขาทุกข์มามากแล้ว

เขาก็แค่ต้องการผลบุญ ต้องการเพื่อนคุย ถ้าเห็นเขาบ่อยๆ ก็คุยดูนะคะ
อยากให้เขาสวยๆ ก็นี่เลยค่ะ พระพุทธรูป 9 นิ้ว ผ้าไตรจีวร สังฆทาน
อาหารคาวหวานสักชุดหนึ่งใหญ่ ไปถวายพระ อุทิศให้โดยเฉพาะ
เขาจะได้เปลี่ยนจากผีเป็นเทพบุตร เทพธิดานางฟ้า

เวลามีเหตุอะไร เขาก็เหมือนเพื่อนจะได้คอยมาช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
อยากได้เพื่อนแบบไหน พึงทำแบบนั้นค่ะ
อยากได้เพื่อนผีๆ ก็ด่าผีๆไป
อยากได้เพื่อนเทพบุตร เทพธิดา ก็หมั่นทำทาน รักษาศีล ภาวนาให้เขาไป

ง่ายๆ เบสิคค่ะ จบนะ อิอิ

 

เห็นด้วยคับ ใครเป็นหมอผีจับถ่วงน้ำเลยอย่าให้ไปผุดไปเกิด
พวกผีไม่ดีแบบนี้อยู่ไปก้รังแต่กวนคนเฉยๆ ออิอิอิ

 

ไม่รู้สินะ เราเห็นว่าเป็นประโยชน์ตน ประโยชน์ท่าน

เราให้ความสุข เราย่อมได้รับความสุข
เราให้ความทุกข์ เราย่อมได้รับทุกข์เช่นเดียวกันเสมอ

คุณอยากจับเขากักขังถ่วงน้ำ ให้อยู่กับความทุกข์ความทรมานไปจนกว่าจะพ้นกรรม
ถ้าทำแล้วดี คงไม่มีการสวดมนต์แผ่เมตตา หรือการช่วยด้วยการขอบารมีพระรัตนตรัย
ปรับภพภูมิให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้นเลื่อนขั้น

การทำผิด เห็นผิด เพียงภพนี้ ชาตินี้
จำเป็นต้องเบียดเบียนกันไปจนกว่าจะพ้นสังสารวัฏเชียวหรือ
ถ้าท่านเป็นผู้เคยให้โอกาส ท่านย่อมต้องเป็นผู้ได้รับโอกาส
คนเราเกิดมาย่อมเคยผิดพลาด แต่ไม่ใช่ว่าจะแก้ไขไม่ได้
วิญญาณเหล่านั้นก็เช่นกัน ในเมื่อผิดพลาด ทุกข์ทรมาน
ท่านจะช่วยให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้นพ้นทุกข์ มีโอกาสสร้างความดีไม่ดีกว่าหรือ

ถ้าสิ่งที่เห็นว่าดีจริง เหตุใดพระพุทธองค์จึงไม่ทรงชี้แนะให้ทำเช่นนั้น
มีแต่บอกว่า ช่วยได้ให้ช่วย ถ้าช่วยไม่ได้ให้อุเบกขา เพราะยังไม่ถึงวาระของเขา
แต่อย่างน้อยย่อมยังดวงจิตไว้ด้วยความเมตตาและพรหมวิหาร 4
หากเขาคิดร้าย คิดกล้ำกลายย่อมได้รับเพราะผลกรรมที่เขาเหล่านั้นก่อเอง

หมกมุ่นจมจ่อมกับไสยศาสตร์ คาถาอาคม มีสมาธิ มีกำลังจิตดีแล้ว
สะสมมามากแล้ว ใยไม่ปลดปล่อยสิ่งนั้นเป็นแสงสว่าง เป็นความร่มเย็นให้เขาไม่ดีกว่าหรือ

ที่ออกมาแสดงความคิดเห็นไม่ใช่ว่าเพราะตนดีแล้ว แต่เพราะตนเคยผิดเคยพลาดมาก่อน
ไม่อยากให้ใครต้องมาอนาทรร้อนใจเช่นตัวเอง ก็เท่านั้น

เห็นสิ่งใดควรทำหรือไม่ เอาใจเขามาใส่ใจเรา
ถึงแม้เป็นวิญญาณในอดีตกาลก็เคยเป็นมนุษย์
ถึงแม้เป็นสัตว์เดรัจฉานในอดีตกาลก็เคยเป็นมนุษย์เช่นเดียวกัน

มีแค่สังขารเท่านั้นที่ต่างไป แต่ภายในไม่ต่างกัน ใยต้องทำร้ายกันถึงเพียงนั้น
เพียงเพราะไม่รู้จัก ไม่ใช่ญาติ ไม่ใช่คนรักอย่างนั้นหรือ
แล้วท่านรู้ได้อย่างไรว่าท่านเหล่านั้นไม่ใช่ บางทีอาจมีกรรมสัมพันธ์กันมาก่อนก็ได้

อดีตส่งผลมายังปัจจุบัน ปัจจุบันส่งผลไปยังอนาคต
เคยเป็นมิตรผิดใจกันยังเป็นศัตรูได้ แล้วเหตุใดพึงไม่ทำความไม่พอใจเปลี่ยนเขาให้เป็นมิตรเล่า
ท่านผู้เจริญทั้งหลาย

 

เอาชนะความไม่ดีของเขา
ด้วยความดีของตน

ชะล้างสถานที่สกปรก
ด้วยน้ำอันสะอาด

นี่คือธรรมแก้อธรรม
ปราชญ์ท่านแก้กันอย่างนี้

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

 

เค้าไม่ได้หรอกนะเออ....เค้าแค่ขอส่วบุญ จะไปแก้แค้นอย่างไรเล่า บางคนยังไม่รู้เลยว่า ตายแล้ว ตายอย่างไง ใครทำ บางวิญญาณไม่รู้แม้กระทั่งชื่อตัวเอง จำไม่ได้ จำบ้านตัวเองไม่ได้ กลับไม่ถูกก็มี สัมผัสถึงคนมีบุญ ก็พยายามแสดงตนเพื่อขอส่วนบุญ คนกลับนึกว่าผีหรอก หนีกระเจิงอีก เลยไม่ได้ส่วนกุศลเลย