คติธรรมเตือนใจ

สวัสดีครับ พอดีได้ดูภาพยตร์เรื่องหลวงพี่กับผีขนุน แล้วได้ฟังบทพูดที่ดีมากๆ จึงอยากนำมาเล่าสู่กันฟังครับ เพื่อย้ำเตือนให้เรามีสติอยู่เสมอ อย่าได้ประมาทดังที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้กล่าวไว้ก่อนปรินิพพาน

การบวช
หลวงพี่นี่โชคดีจริงๆนะบวชไม่กี่วันก็ได้มาร่วมเป็นพระลำดับเลยบ้านเรานี่ก็ใช่ว่าจะมีคนได้บวชกันบ่อยๆแล้วการบวชก็ใช่ว่าจะทำกันได้ง่ายๆคนบางคนหน่ะท่องบทสวดมนต์ได้ทุกบททุกธรรมแต่ถ้าร่างกายไม่พร้อมก็ยังบวชไม่ได้การบวชของเราไม่ได้ทำเพื่อตัวเราเองเท่านั้นยังเป็นการทำเพื่อคนอื่นเพื่อบุพการีเพื่อญาติโยมพงศาช่วยดึงให้เขาหน่ะเข้ามาใกล้วัดให้ชีวิตเขาหน่ะเข้ามาผูกพันกับธรรมะยิ่งๆขึ้นการบวชเนี่ยเป็นการทำให้เราอยู่บนหัวของทุกคนจะยากจนเข็ญใจอะไรมาพอบวชแล้วทุกคนต้องไหว้จะเป็นพ่อแม่หรือเจ้าใหญ่นายโตอะไรมาทุกคนต้องไหว้แล้วมีอะไรดีหล่ะสำหรับการอยู่บนหัวทุกคนมันก็เป็นโอกาสให้เราได้เรียนรู้จริงปฏิบัติจริงได้ผลจริงได้ทำคุณความดีเผยแพร่คนอื่นๆต่อไปจริงซึ่งก็เป็นการเพียงพอแล้วที่จะทำให้เราได้มีโอกาสเรียนรู้ที่จะดำเนินชีวิตของตัวเองเนี่ยอย่างรัดกุมต่อไปยังไงซึ่งประโยชน์อันนี้เนี่ยยังตกไปถึงคนอื่นๆที่อยู่รอบตัวเราอีกมากมายนับไม่ถ้วนเลย
ชีวิตนี้สั้นนัก
คนเราเวลามาก็มาตัวเปล่าเวลาไปก็ไปตัวเปล่าเหมือนกันสิ่งเดียวที่เหลือไว้ข้างหลังได้ก็คือคุณความดีต่างๆที่ได้ทำไว้ชีวิตคนเราเนี่ยอายุใช่ว่าจะยืนไปถึงพันปีหมื่นปีซะเมื่อไหร่หล่ะเจอหน้ากันชั่วครั้งชั่วคราวเดี๋ยวก็ตายจากกันแล้วเมื่อเราตายจากกันก็ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่ในช่วงเวลาที่เป็นโอกาสอันน้อยนิดเนี่ยเราควรจะทำความดีต่อกันอะไรที่อภัยให้กันได้ก็อภัยให้กันซะอะไรที่เราทำเพื่อคนอื่นได้อะไรที่ทำแล้วเป็นการทดแทนบุญคุณคนก็รีบทำ

 

อยากบวชเหมือนกันคะ แต่ไม่รู้จะมีโอกาสหรือเปล่า