ข้อคิดดีๆ จากเรื่องเล่า ... เชือก

​

ตอนเด็กๆฉันเคยหัวเสียกับเชือกที่พันกันยุ่งเหยิง
ยิ่งแก้ ยิ่งอารมณ์เสีย ฉันร้องห่มร้องไห้
โทษดินฟ้าอากาศ ต่างๆ นานา
แล้วคิดว่าทำไมฉันต้องทน
กับเจ้าเชือกไร้สาระพวกนี้ด้วย

เลยใช้มีดตัด ตัดจนเชือกขาดเป็นชิ้นๆ
พอหายโมโห ฉันได้แต่นั่งมองกองเชือกขาดๆ
ที่ไร้ประโยชน์ วางกองอยู่ตรงหน้า
แต่แล้วครั้งต่อมา พอเชือกพันกันอีก
ฉันก็ใช้มีดตัดมันอีก อย่างไม่คิดอะไร

จนวันหนึ่งฉันเห็นแม่นั่งแก้เชือก
ที่พันกันกองโต มันยุ่งชนิดที่ว่า
ชาตินี้คงไม่สามารถกลับมาเป็น
เส้นตรงได้เหมือนเดิม แต่...
ฉันก็เห็นแม่นั่งแก้ทุกวัน
วันละนิด วันละหน่อย พอเบื่อ
ก็ไปทำอย่างอื่น ทิ้งเชือกกองไว้
แล้วก็กลับมานั่งแก้อีก

จนฉันรำคาญ และคิดว่าทำไมแม่
ต้องทนกับกองเชือกไร้สาระพวกนี้
เลยบอกแม่ว่า " เอามีดตัดมันออกเถอะแม่
ทำไมต้องไปเสียเวลากับมันด้วย "

แม่หยุด แล้วหันมามองที่ฉัน
ยิ้ม แล้วบอกกับฉันว่า...
" เวลาที่เชือกพันกัน เขาห้าม
ใช้มีดตัด ต้องแก้ออกให้ได้ เพราะ
เชือกเป็นเส้นเดียว ต่อให้พันกันยุ่งแค่ไหน
ก็แก้ได้ "

" ถ้าแค่เชือกพันกันแค่นี้ลูกแก้ไม่ได้
แล้วต่อไปจะแก้ปัญหาอะไรในชีวิตได้
ลูกก็จะแก้ปัญหาสุ่ม ให้มันผ่านๆไป
เหมือนที่ใช้มีดตัดเชือกนั่นแหละ "

" ถ้าลูกไม่อดทนแก้เชือกด้วยมือตัวเอง
ค่อยๆแกะวันละนิด วันละหน่อย
แค่นี้ทำไม่ได้แล้วจะไปทำอะไรได้
ไม่มีอะไรยากไปกว่าความอดทน
ของคนหรอก "

หลังจากนั้นอีก ๓ วัน
ฉันเห็นขดเชือกเส้นสวยเป็นระเบียบ
แขวนอยู่ ฉันเห็นนี่ ถึงกับอดทึ่งไม่ได้

เรื่องนี้ทำให้ฉันรู้ว่า ปัญหาของคนเราจริงๆแล้วคือ
บทเรียนที่มีคุณค่า เพราะถ้าเราตั้งใจแก้มัน
มีหรือจะไม่มีทางออก...
ชีวิตคนเราผิดพลาดได้ เป็นเรื่องธรรมดา
ไม่ใช่สิ่งเลวร้ายอะไรเลย ไม่ว่าจะเหนื่อย
จะท้อแค่ไหน อย่าหนีปัญหาไปเฉยๆ
แค่บอกปัญหาว่าพักซักเดี๋ยว แล้วค่อยมาเจอกันใหม่

ที่มา
​

;k07



เชิญชม BLOG ทำบุญบริจาคโลงศพเพื่อการกุศลครับ
>>>>>>>>>>> คลิก <<<<<<<<<<<​