ขอคำปรึกษาหน่อยครับ ต่อจากกระทู้ที่แล้ว :(((

คือตอนนี้หลังจากได้รับคำปรึกษาของหลายๆท่านไปก็ได้ลองทำตามนะครับ ที่ให้บทสวดมา ก็เอาไปท่องตามที่เขียนไว้ แต่ผ่านไปสามสี่วัน ผมว่ามันยังไม่ดีขึ้นเลยครับ รู้สึกว่าคิดมากกว่าเดิม ผมต้องทำยังไงดี เครียดมากๆเลยตอนนี้ T^T ผมไม่มีสมาธิเลยครับ

อีกเรื่องนึงก็คือคนที่ผมคบหาดูใจกันอยู่เนี่ย ก็จะชอบมีความรู้สึกว่า ไม่ชอบขึ้นมาอ่ะครับ แล้ววันนี้ ก็ยิ่งกว่าเดิม คือไปคิดว่าเค้าในใจ ผมโคตรรู้สึกไม่ดีเลย ผมควรทำยังไงดีครับ???

ที่เชียงใหม่ มีที่ไหนที่สามารถไปนั่งคุยกับพระได้มั่งครับ หรือว่า นั่งสมาธิก็ดี

ขอบคุณครับ ((

 

ถ้าอยากหาที่ปฏิบัติ ลองไปที่ วัดร่ำเปิง ดูิสิคับ ออกไปสายคันคลอง ถึงกาดพยอม แล้วเลี้ยว

ซ้ายเลียบคลองไป จะมีป้ายทางขวามือ เป็นซอยเล็กๆ คนไปปฏิบัติกันเยอะ

ส่วนรายละเอียดเซิชหาในกูเกิลนะคับ มีเวปของวัดอยู่

 

ถ้าคุณทำความรู้สึกให้ไปในทางที่ดีไม่ได้ มันก็จะไม่มีอะไรดีขึ้นแน่นอนครับ
ถ้าใจเราขุ่น อะไรๆมันก็ดูขัดหูขัดตา ขัดข้อง วุ่นวายไปหมดหละครับ
ไม่ต้องไปที่ไหนหรอกครับ ลองอยู่กับตัวเองนี่หละครับ หรือไม่ก็ไปวัดครับ
ซึ่งวัดก็เป็นทางเลือกที่ดีมากครับ เพราะช่วยตัดกังวลไปหลายเรื่องเลย

ผมอยากจะแนะนำอะไรบางอย่าง ลองภาวนาคำเหล่านี้อยู่ในใจดูสิครับ
สำหรับผมได้ผลมากเชียวนะ ^^... "ไม่วุ่นวายหนอ ไม่ขัดข้องหนอ"
ทำใจให้สบายครับ ให้เข้ากับคำว่า Peace คือ สันติ นี่เอง
ท่องไปแบบเพลินๆ ไม่วุ่นวายหนอ ไม่วขัดข้องหนอๆๆๆๆๆๆ
เพลินๆนะครับ ห้ามเครียด ไม่ต้องยึดมากครับ สบายๆ หนักก็ปล่อย
ไม่จำเป็นต้องห่วงอะไร... พยายามสร้างทรรศนะเชิงบวกครับ
แล้วสิ่งดีๆจะตามมาเอง อย่างแรกเลยคือมุมมองของเรา เห็นแต่สิ่งที่ดีๆ

อุอุ ไม่วุ่นวายหนอ ไม่ขัดข้องหนอ.........

 

ขอบคุณครับ

 

ดูจิต...ด้วยความรู้สึกตัว

เอาไปฟังครับ แรกๆ ก็เป็นแบบนี้พอปฎิบัติตามคำสอนของท่านก็รู้สึกดีขึ้นเยอะ

โมทนาครับ

 

โถคู้ณณณ กรรมปรามาสเนี่ย มันฝังอยู่ในจิต
มาตั้งแต่สมัยไหนไม่รู้ สามสี่วันมันจะพออะไรล่ะคะ
ขอขมาไปเถอะค่ะ ทำสมาธิภาวนาด้วย ทำไปเรื่อยๆ
อย่าหยุด บางคนเค้าก็ทำไปทั้งชีวิตแหละค่ะ
มันก็ค่อยๆดีขึ้นเอง ถ้ามันเป็นมาอีกก็ให้รู้ตัว
รู้แล้วก็หยุด ก็ขอขมา กับคนที่คบก็เหมือนกัน
ให้รู้ตัว รู้แล้วก็หยุด ขอขมาเค้าในใจนะคะ
ทำซะชีวิตนี้ จะได้ไม่ติดไปถึงชีวิตอื่นๆอีก

วัดที่เชียงใหม่ เคยไปวัดบ้านปง ของหลวงพ่อเปลี่ยนอะค่ะ
ลองดูก็ได้นะคะ

 

ขอบคุณทุกๆความเห็นครับ

 

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ การเปลี่ยนแปลงอาจต้องค่อยเป็นค่อยไปค่ะ

 

เพิ่งผ่านไปไม่กี่วันเอง ใช้ความพยายามในการทำสมาธิให้มากกว่านี้ซิจ๊ะ เรากว่าจะหายก็เอาการอยู่นะ จะไปอยู่ที่ไหนมันก็ไม่หายหรอกนะจ๊ะ มันเกิดขึ้นที่จิตที่ใจ ก็ต้องแก้ที่จิตที่ใจนะจ๊ะ หุ หุ หุ

 

http://palungjit.org/threads/ปรามาสพระ.113911/

 

ตอนนี้อาการปรามาสเริ่มลดลงแล้วครับ
แต่ที่ยังเป็นอยู่เหมือนว่าจะเป็นอาการของโรคซึมเศร้า

 

โอวว คุณพีซพีซ คุณมาเป็นโรครายวันเลย
สงสัยว่าจะไม่พีซสมชื่อซะแล้ว ดูจะร้อนๆพิกลนะคะ
เอ้า .. ถือซะว่าพิษกะลังถอน ก็เจ็บปวดเป็นธรรมดา 555
โรคซึมเศร้าก็เป็นอาการของจิตเหมือนกัน ก็ใช้วิธีการ
เดียวกันนั่นแหละค่า วิธีของพระพุทธเจ้า นั้นออกจะซิมเปิ้ล
ครอบจักรวาล (แต่ทำยากจริงแฮะ) เหอๆ
ก็ตามรู้อารมณ์แหละค่า วิจัยวิเคราะห์ใจดู มันเหงามันเศร้า
เพราะอะไร มันไปหวังไปอยากตรงไหน ไปประมาทอะไร
ลองมาแล้ว ได้ผลๆ เป็นกะลังจายให้ สู้ๆนะคะ

 

ไม่ใช่เป็นรายวันครับ มันเหมือนจะเป็นรวมๆ ผมไม่ใช่เป็นบ้า แล้วเห็นใครเป็นอะไรก็เป็นนะครับ แต่ว่ามัน เป็นแบบนี้เองง่ะ -..-

 

อิอิ คุณพีซ แซวๆ อย่าถือสา อย่าเครียดๆในอาการของคุณ
ใครๆก็เป็นค่า ธรรมดา พระพุทธเจ้าท่านสอนให้พ้นทุกข์
และก็แน่นอนว่า เราก็จะต้องเห็นทุกข์ซะก่อน
ถึงจะหาทางดับได้ถูก จริงป่าวคะ

เป็นรวมๆ ก็ใช่แหละค่ะ ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ
ความคับแค้นใจทั้งหลาย อีกยาวนะคะ จะรูปแบบไหนก็ช่าง
รวมๆก็ทุกข์ทั้งนั้น เห็นก็ดีแล้วนะคะ เห็นแล้วก็ไม่ต้อง
เอาจิตเอาใจกระโดดลงไปเป็นทุกข์ซ้ำเติมอีก

ก็พิจารณาเอา ว่าเราไปอยากให้อะไรๆเป็นดั่งใจรึป่าว
ให้รู้จักตัด รู้จักปลงเสีย

เอิ่มม... ดิฉันก็ตอบตามปัญญาน้อยๆที่เคยลองมาล่ะค่า
หากมีถ้อยคำใด หลงล่วงอย่างไร ก็ขออภัยด้วยนะค้า^^!!

 

ฮาไม่เป็นไหรหรอกครับ
แต่ว่าเป็นแบบนี้ทำให้ผมไม่ค่อยสบายใจอ่ะครับ มันจะทำอะไรก็กลายเป็นว่าจะมีตัวนี้คอยเข้ามาขัดขวาง มาทำให้ผมเซงตลอดเลย

ยกตัวอย่างนะครับ ** อาจจะไม่เกี่ยวกับศาสนานะครับ**
วันนี้เนี่ยไปเที่ยวกับคนที่คุยๆกันมา บางที ความรู้สึก เบื่อ มันจะแว้บขึ้นมา แล้วมันจะทำให้ผมรู้สึกเซงมากๆ ไม่ใช่อยากจะเลิกคบกับเค้านะครับ แต่ว่ามันอยากให้ความรู้สึกแบบนี้หายไปมากกว่า ทั้งๆที่เราก้คุยกัน ok ไง อาจจะมีผิดใจไปบ้าง แต่เมื่อความรู้สึกแบบนี้มันแว้บมา ทำให้ผมกลัวว่าถ้ามันนึงผมตามความรู้สึกแบบนี้ไปเนี่ย มันต้องแย่แน่ๆเลย

T^T (ผมเป็นบ้าใช่ไหม????)

ฮาาาาาา

 

อยู่เหนืออารมณ์ด้วยปัญญา อย่าตกเป็นทาษของความคิดมันไม่ใช่ตัวตนให้ยึด

อาตมาปรามาศพระหนักกว่าคุณอีก ด่าแม้โอ่งน้ำมนต์ พระอริยะ พระพุทธรูปไม่มีเหลือ แต่ก็ผ่านมาได้ นี่ก็ 12 ปีแล้วที่บวช

พอเราตั้งใจจะเอาดีมากมันมีอารมณ์เครียด ทางแก้คือ อย่าไปให้ความสำคัญกับความคิดเลว ๆ มันแค่อารมณ์ที่ผุดขึ้นจากจิตสำนึกเลวเท่านั้น

มันอยากด่าพระก็ดูมันเฉย ๆอย่าไปทุกข์ร้อนเพราะเท่ากับเราตกอยู่ไต้อำนาจอารมณ์เท่านั้น มันก็แค่เกิดแล้วก็ดับไม่ใช่ตัวตน

ที่จะบาปมาก ๆ มันคือสำเร็จเป็น วจีกรรม และกายกรรมต่างหาก อย่าไปเครียด กับเรื่องนี้

เดี๋ยวพอมีสติกว่านี้ปฎิบัติไปก็จะมาขำเรื่องนี้มันเล็กไปเลยจริง ๆ

เพราะเราตั้งใจทำดีพระที่ใหนจะมาโกรธท่านเข้าใจถ้าเปรียบก็เหมือนเราเป็นเด็กทารก
จะทำอะไร พ่อแม่ที่ใหนจะมาโกรธลูกกับเรื่องแค่นี้เจตนามันไม่มีแต่สติมันอ่อนมันก็เกิดผุดขึ้นมาเองเราไม่ได้ตั้งใจคิด จริงไม๊...

อาตมาเป็นหนักเดินตามพระอริยะจิตมันก็นึกจะหยิบไม้ตี ก็ยังเคย

เครียดระวังความคิดจนไม่รู้จะทุกข์ยังไง..เดียวนี้พอเข้าใจมีปัญญา ไม่เครียดกับความคิดเลว ๆ มันก็ไม่โผล่มาเลย ขำออกแล้วเราโง่กว่ามันเองให้มันหลอกอยู่ได้

ค้นหาวิธีแก้จนได้อ่านที่ หลวงพ่อฤษีท่านก็ยังเคยเป็นสมัยอยู่ปฎิบัติในป่าช้าหลังวัดบางนมโคท่านไม่เข้าศาลาเป็นปี...นึกไม่ชอบพระพุทธรูป หลวงพ่อท่านก็ยังบรรลุมรรคผลได้

คนอย่างเราทำดีมีค่ามากมาย...อย่าให้เรื่องของอารมร์อย่างนี้มาทำให้เซ็ง เพราะมันเทียบกันไม่ได้กับความดีที่เราทำด้วยกาย วาจา ใจ

​

อารมณ์คิดเลว ๆที่ผุดขึ้นไม่ได้ตั้งใจคิดนี้มันก็แค่ความคิดที่เกิด-ดับ มันทรงอยู่ในใจของคนดีไม่ได้นาน




เจริญพร
พระ12