การมีประสาทสัมผัสที่ 6 เป็นเรื่องแปลกไหม ?

สวัสดีครับ ทุกคน

ตอนนี้ ผมอายุ 18 แล้ว อยากจะทราบว่า ทำอย่างไงถึงจะไม่ให้"ผี" ตั้งแต่ผม
จำความได้ ตอนอายุ 10 ขวบ ผมได้ประสบอุบัติเหตุ รถเกิดเสียหลักพริกคว่ำไปซนกลับต้นไม้ ก่อนที่ผมจะไปกรุงเทพ มีคนได้รับบาดเจ็บ 3 คนนั้นคือ"ผม น้าและ อา" ซึ้งอาจะเจ็บหนักหน่อย เพราะว่าอาไปคนขับรถ เหตุเกิดตอนนั้นประมาณ 5 ทุ่มกว่าๆ ผมหัวกระแทกกับกระจกข้างซ้าย ตอนนั้นผมยังเด็กมาก
ความรู้สึก"กลัว และตกใจ"นั้นมันทำให้ผมแทบบ้าเลยทีเดียวผมร้องไห้เรียกหา
แม่"แต่ยังดีที่คนหลังเบาะไม่เป็นอะรัยมาก พอผ่านไปสักระยะ มีรถมาช่วยเหลือ
ผมรู้สึกว่าผมไม่ไหวแล้ว ตาจะหลับแต่แม่บอกว่า ห้ามหลับนะแม่โทรเรียกรถพยาบาลมาแล้ว ตอนนั้นผมสามารถบอกได้เลยว่า"ผมรักแม่มากๆ"ก่อนจะผมจะไม่รู้สึกตัว

------------------------------------

พอเวลาผ่านไปผมลืมตาขึ้นอยู่ในห้องพยาบาลส่วนตัว รอบเตียงมีญาติมาเยี่ยมเยอะทีเดียว พอลืมตาได้ผมคิดอย่างเดียวเลยว่า"หิวน้ำมากๆ"มันทำให้ผมรู้สึกว่าผมตื่นหรือฝัน เพราะจากเหตุการณ์วันนั้นทำให้ผมนึกอะรัยไม่ค่อยออก
ตอนนั้นผม 10 ขวบ ยังเด็กไม่รู้ภาษาษีภาษา ว่าอันไหน"คน"อันไหน"ผี" คำว่า"ผี"ผมไม่ค่อยเห็นหรอก แต่พอเหตุการณ์วันนั้นทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ

พอผ่านไป 2ปี ผมอยู่ ป.6 ครั้งแรกที่ผมเห็นได้ชัดว่านั้นคือ"ผี"--------

วันนั้น ผมเรียนเสร็จ 4โมงเย็นกว่าๆ รอลุงมารับ ปกติลุงจะมารับประมาณ5โมง
แต่วันนั้นลุงผมกลับมารับตอน6โมงกว่าๆ ในขณะที่รอลุงมารับ ที่ศาลาโรงเรียน
ศาลาหน้าโรงเรียนผมนั่งรออยู่ จู่ๆผมก็เห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เดินมานั่งข้างผม
ผมหันไปมองเธอด้วยความสงสัยว่า ชุดนักเรียนเธอทำไมมีแต่รอยดำตามตัว
ผมมองเธอสักพักเธอหันมา ผมหน้าม้าของเธอปิดบังใบหน้าอยู่ ผมเลยหันหน้า
กลับทำเป็นไม่ได้มอง แล้วเธอก็พูดว่า"มองอะไรหรอ ? ทำไมถึงมองอย่างงั้น"
ผมพูดอะไรไม่ถูกพอรู้ว่าเธอจับได้ที่ผมมองเธอ ผมเลยตอบไปไม่ทันตั้งตัวว่า
"อ่อ ป่าวหรอก แล้วผมก้ยิ้ม" ส่วนเธอฟังผมพูดเสร็จก็หันมายิ้มพร้อมพูดว่า
"เราไปละนะ ถึงเวลาแล้ว"ผมไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่มองว่าใครมารับเธอกลับบ้านเท่านั้นเอง....แต่พอเธอลุกจากศาลากำลังข้ามถนนตอนนั้นเป็นเวลา5โมง
กว่าๆ เกือบจะ6โมงละ ภาพที่ผมเห็นมันทำให้ผมร้องตะโกนออกมาด้วยความตกใจสุดขีด"เห้ย!!!!!~"เพราะว่าเด็กคนนั้นพอกำลังข้ามถนนนั้นเองเกิดมีรถ8ล้อมาปกติแต่ภาพที่ผมเห็นมันเกิดขึ้นเร็วพอสมควร 8ล้อนั้นขับมาซนเด็กคนนั้นอย่างจัง พร้อมกับเยียบตัวเด็กคนนั้นศพของเธอถูกรถเยียบลงไปด้านหลังล้อ ตัวของเด็กคนนั้นยังไม่ตายสนิทดูเหมือนว่าเธอกำลังจะตายทำให้ผมซ็อต
ไปในชั่วขนาด ผมร้องตะโกนดังมากจนอาจาร์ยเข้ามาถามว่าเป็นอะรัยตอนนั้น
ผมยังไม่รู้สึกตัวได้แต่ชี้ไปกลางถนนพร้อมน้ำตา..จนจะไปลมก็ว่าได้

ภาพนั้นยังติดตาผมอยู่เลย จนถึงทุกวันนี้

เอาละครับพอแค่นี้ก่อนผมมีเรื่องเล่าอีก เยอะเลยครับ

ตลอด 8 ปีที่ผ่านมานี้ผมเห็นได้บ่อยมากๆ มีถึงหลายรูปแบบ

มาเป็นตัวก็มี หรือไม่มาเป็นเงา หรือเตือนภัย มีมากมาย ที่เกี่ยวข้องกับผม

ตอนนี้ผมง่วงมาก ขอตัวก่อนนะครัยเอาไว้จะมาเล่าให้ฟังใหม่

โชคดีครับ



-----------------------------------------------------------------------

อย่าคิดว่าในโลกนี้ไม่มีจริง คำว่า"ผี"

ระวังนะครับ "ผี" ไม่ได้กลัว แสงสว่างอย่างที่ผู้ใหญ่หลายๆคนบอกไว้

หลอกตอนกลางวันก็มี อีกอย่างบอกไว้นะครับว่า

อยู่ห้องคนเดียว ดึกๆ ดูท่าทางจะไม่มีอะรัย เงียบๆ คิดว่ามีแต่คุณอยู่คนเดียว

ถ้าคุณคิดอย่างงั้น "คุณคิดผิดแล้ว" !!!!

 

คล้ายกับหนังเรื่องนึงเลย ที่จอน ทราโวลต้าเล่น เป็นเรื่องเกี่ยวกับสัมผัสที่หก

 

สัมผัสชีวิตในห้องผ่าตัด เหมือนหลับใหลเข้าสู่นิทราที่นิ่งสนิท เป็นสัมผัสที่ลุ่มลึกเกินบรรยาย ดั่งกายนี้ไม่มีจิต

ภาพที่ย้อนอดีตความหลังมักจะประสบพบพานกับผู้ที่เฉียดตายเสมอ เป็นสื่อสัญญาณแห่งมัจจุราชคร่าวิญญาณในทุกเหล่า ทุกชีวิตล้วนมีเกิด หากแต่ชะตาฟ้าลิขิตวันตายไว้เช่นกัน เป็นอุทาหรณ์สอนใจให้กับเหล่าสรรพสิ่งมีชีวิตใดๆในพื้นปฐพีนี้ว่า การเกิดแก่เจ็บตายนั้นมิจีรัง หากยังมีกรรมที่เป็นกฎแห่งสรรพสิ่งกำหนดไว้ พร้อมว้ฎฎสงสารย่อมเกิดขึ้นต่อไปอีกเป็นอนันต์

การมีสัมผัสที่หกนั้นนับว่าท่านได้ค้นพบสิ่งประเสริฐสุด ดั่งการค้นพบแก้วเจียรไนชั้นเลิศ แต่ท่านต้องใช้สัมผัสนั้นให้เป็นประโยชน์ต่อมวลมนุษย์ เพราะแก้วใสสวยโสภา นั้นอาจจะเป็นก้อนหินธรรมดา หรือใยแก้วพิเศษที่มิเคยพบพานมาก่อน หรือพลอย หรือเพชรที่ล้ำเลิศและสูงส่ง.

สัมผัสที่หกนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่ทุกคนทำได้หรอก ดั่งนั้นจึงเป็นสิ่งที่ท้าทายเพื่อการค้นหาสำหรับนักปฎิบัติมาช้านาน ได้บ้างไม่ได้บ้าง แล้วแต่กุศลผลแห่งบุญที่กระทำไว้นับแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบัน อันมีผลเนื่องต่อไปในอนาคตกาลภายภาคหน้า

 

อ๋อ ไม่แปลกหรอก เป็นเรื่องดีพอควร คนอยากเห็นไม่ค่อยมี คนอยากมีไม่ค่อยเห็น

อย่างผมนี่ ก็มีเหมือนกัน พอจะเห็นได้บ้าง

เช่น ตกดึกนะ มันจะเอาและ ตะครุ่มๆ กุกกักๆแถวตู้กับข้าวที่มีอาหารคาวหวาน
มันจกของมันใหญ่เลย พุงงี้ โห ใหญ่โต หน้าตาดูไม่ได้ ผมเผ้าเหมือนไม่ได้หวี
ให้ดูดีเลย มันเอาแต่หิวแล้วก็จก ตอนมันเดินผ่านหน้าห้องน้ำนะ โห...สยอง
เพราะมันมีกระจกอยู่ ชัดเลย นั่นชัดเลย .....ตัวผมเองแหละ

แหะ แหะ คือ พระเขาสอนมาหนะ ว่าเห็นผีที่ดีที่สุดนี่ ให้เห็นผีในตน ท่านก็หมาย
ถึงพวกกิเลส ตัณหา นิวรณ์ แหละนะ

การเห็นผีในตน หรือเห็นกิเลสในตนนี่ คนอยากเห็นไม่ค่อยมี คนไม่อยากมีไม่
ค่อยเห็น แต่อบรมได้

-- SickTalent --

 

เอาละครับ มาต่อประสบการ์ณ เรื่องที่ 2 เลยนะครับ

ไม่ใช่ ในหนัง ไม่ใช่แต่งเอง ไม่ใช่อะรัยทั้งนั้น

มันเกิดขึ้นโดยการมองเห็น สิ่งที่ผิดปกติ..........

---------------------------------------------------------------------------------

คุณเคยขึ้นในลิฟท์ โรงพยาบาลไหม ครับ ?

เรื่องเกิดขึ้นตอน ป.6 ครับ คือประมาณ เทอม 2 อ่ะ วันเปิดเรียนวันแรกของเทอมโรงเรียนผมจะอยู่ถัดจากโรงบาลน่าจะถัดประมาณ 6-7 ช่วงตึกวันนั้นปกติเรียนธรรมดาพอเลิกเรียน
เพื่อนผม มันชื่อ"โดม" มันชวนผมพามันไปหาแม่หน่อย แม่ของ"โดม"ทำงานเป็นพนักงาน
อยู่ที่โรงพยาบาล ตอนนั้น 4 โมงครึ่ง ผมจำได้เลย พอเดินไปโดมมันว่า"อะไรไม่รู้ผมจำไม่ได้" แต่ผมก็ตอบ"เออๆ"เพราะตอนนั้น ผมมัวแต่มอง รถอยู่เลยไม่ได้สนใจ-------------
พอถึงโรงพยาบาล ผมเลยบอกว่า"เห้ยๆเร็วๆนะเดียวลุงมารับ" โดมมันบอก"เออน่าๆ"แล้วก็
ยิ้ม ผมก็งง จะไปหาแม่โดม ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยทีเดียว อาคารตึกของโรงพยาบาล มี14 ชั้น
ชั้นที่ 13-14จะเป็นชั้นเก็บศพรวมศพที่ไม่มีญาติหรือญาติยังไม่มาเอาตอนนั้นผมไม่รู้หรอก
เพราะว่าผมไม่เคยมาโรงพยาบาลนี้ โดมบอกแม่อยู่ชั้น 5 ผมบอกว่า"ป่ะๆรีบๆ"ผมกำลังจะวิ่งขึ้นบันได มันจับแขนผมไว้พร้อมพูดกวนบาทานิดหน่อย"รีบอย่างนั้นต้องนี้เลย!!"ให้ผมขึ้นลิฟท์ สิ่งที่ผมกลัวคือ ไม่เคยขึ้นลิฟท์มาก่อน นั้นถือว่าเป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ พอกดลิฟท์เสร็จ รอจนลิฟท์เปิด เข้าไปละ โดมมันก็กดลิฟท์ไปชั้น 5 พอขึ้นกำลังขึ้น มันไม่ได้ขึ้นชั้น 5 มันขึ้นไปชั้น 3 พอลิฟท์เปิดออก ก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง สูงราวๆ 170กว่าๆ ใส่ชุดพยาบาลมา ผมยาวเดินก้มหน้ามาไม่พูดอะรัย ผมก็ไม่ได้สนใจหรอกเพราะอาจจะเป็นคนไข้ขึ้นลิฟท์เฉยๆ แต่สิ่งที่ผมงง มากคือว่า"ตอนที่ผมกับโดมเข้ามาในลิฟท์ ร้อนพอสมควรแต่
ตอนนี้ กลับเย็นเฉียบ เลยรู้สึกว่าหนาวผิดปกติ"มันจึงสะกดโดม บอกมันว่า"หนาวจังวะ"
โดมมันบอก"เออวะ ลิฟท์เป็นไรวะ" ผมทนหนาวจนเหมือนอยู่ในลิฟท์ ประมารณ 1ชั่วโมง
ก็ว่าได้ เพราะมันนาน เหลือเกินจาก ชั้น3ไปชั้น5 นานมากกกๆ ผมเริ่มเดินไปยืนข้างๆโดม
บอกว่า"ทำไมนานจังวะ" โดมมันก็ตอบมากวนบาทาอีก "น่านนะสิ๊!..- -"จังหวะนั้นผมเลย
ตบกระบานมันไป1ที เวลาผ่านไปประมาณสักพัก ลิฟท์เปิดออก ผมกลับโดมรีบวิ่งออกไปก่อนเลย เพราะคิดว่าเป็น ชั้น 5 แต่พอวิ่งออกไปผมได้ซะงัก เพราะสิ่งที่ผมเห็นคืนเตียงศพ
ที่อยู่ละเกะละกะ เต็มไปหมดเลย ผมเลยลองขยี้ตาดู มันไม่ใช่ภาพลวงตา มันคือ"ความจิง"
ผมตัวแข็งพร้อมดึงมือโดม ไว้แล้วชี้ให้ดูว่ามันคืออะไร พอโดมมันเห็นเท่านั้นแหละ ตะโกน
ใหญ่เลย"เหว๊อ ออ...."มันรีบดึงมือผมเข้าไปในลิฟท์พร้อมดูว่ามันคือชั้นอะไร พอดูเท่านั้นแหละ มันคือชั้น "13" ขึ้นมาตอนไหน หว่าๆ โดมมันยืนข้างที่กดลิฟท์พร้อมกดย้ำๆ จนประตูลิฟท์กำลังจะปิด หญิงคนนั้นก็เดินออกทะลุประตูที่กำลังจะปิด ส่วนผมก้บอกว่า "พี่ๆระวัง"
หญิงคนนั้นไม่ได้ฟังคำที่ผมพูดเดินออกจากประตูลิฟท์พร้อมนำความเย็นกลับไป
ตอนนั้นผมสังเกตุเห็น ที่ข้อมือ คือหญิงคนนั้น ที่มันซ้ายจะมีสายศิลสีแดงอยู่ คือว่า"คนไข้ที่ผูกสายศิลสีขาว คือคนเป็น สีแดงคือคนตาย" พอเหตุการ์ณผ่านไปลิฟท์เปิดออกชั้น 5
ต่างคนต่างวิ่งออกจากลิฟท์ด้วยความกลัวและตกใจ ส่วนโดม มันร้องตะโกนเรียกแม่มันใหญ่เลย ผมก็ได้แต่วิ่งตามมัน"รอตูด้วย ดิวะ" วิ่งจนสุดชีวิตเลยทีเดียว พอถึงเค้าเตอร์มันโดมมันอยู่ ก็เล่าให้ฟัง ว่าลิฟท์มันเสียหรือ ทำไมถึงลิฟท์มันไปเปิดชั้น 13 ได้ พอเล่าเสร็จ
แม่โดมเลยเล่าให้ฟังว่า ชั้นนั้นคือ อะรัย แล้วก็เรื่องสายศิลสีแดง พอได้ยินเรื่องสายศิล...
ชัดเลย แทบจะเป็นลม ขาอ่อนเลย

ตั้งแต่วันนั้น ผมกับโดม ก้ไม่กล้าไปโรงพยาบาลเลย นอกจากมันจะมานั่งรอลุงเป็นเพื่อนผมแล้วให้ลุงผมพามันไปหาแม่มัน
---------------------------------------------------------------------------------

ผมขอเตือนนะครับว่า ขึ้นลิฟท์ควรเลือกลิฟท์ดีๆ ไม่งั้นอาจจะไปเหมือนผมกับโดมก็ได้นะครับ อีกอย่าง อย่าคิดว่าขึ้นลิฟท์ที่มีคนเยอะๆ นั้นก็ไม่ใช่จะดีเสมอไป อาจจะเป็น"ผี"ทั้งลิฟท์ก็ได้ เรื่องอย่างงี้ ไม่ได้เจอกับตา ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นอย่างไง

ผมมีรูปโรงพยาบาลแห่งนี้ แต่ผมใส่รูปไม่เป็นอ่ะครับทำไง

? ? ?

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->เล่าปัง<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3497907", true); </SCRIPT>
สมาชิก

อ๋อ ไม่แปลกหรอก เป็นเรื่องดีพอควร คนอยากเห็นไม่ค่อยมี คนอยากมีไม่ค่อยเห็น

อย่างผมนี่ ก็มีเหมือนกัน พอจะเห็นได้บ้าง

เช่น ตกดึกนะ มันจะเอาและ ตะครุ่มๆ กุกกักๆแถวตู้กับข้าวที่มีอาหารคาวหวาน
มันจกของมันใหญ่เลย พุงงี้ โห ใหญ่โต หน้าตาดูไม่ได้ ผมเผ้าเหมือนไม่ได้หวี
ให้ดูดีเลย มันเอาแต่หิวแล้วก็จก ตอนมันเดินผ่านหน้าห้องน้ำนะ โห...สยอง
เพราะมันมีกระจกอยู่ ชัดเลย นั่นชัดเลย .....ตัวผมเองแหละ

แหะ แหะ คือ พระเขาสอนมาหนะ ว่าเห็นผีที่ดีที่สุดนี่ ให้เห็นผีในตน ท่านก็หมาย
ถึงพวกกิเลส ตัณหา นิวรณ์ แหละนะ

การเห็นผีในตน หรือเห็นกิเลสในตนนี่ คนอยากเห็นไม่ค่อยมี คนไม่อยากมีไม่
ค่อยเห็น แต่อบรมได้

-- SickTalent --

ไม่ทราบว่าต้องการหมายความถึง Sick นี้จริงๆหรือเปล่า...

หรือ Sixth Talent

แต่คงไม่ใช่ Sex Talent แน่ๆ

 

การรู้อะไรได้เยอะกว่าคนทั่วไป ถือเป็นเรื่องดีแล้ว...

นั่นแสดงว่ากรรมเก่าของเราส่งผลมาให้รับข้อมูลด้านอื่นๆได้อีกด้วย..

รู้แล้ววางเฉยเอาไว้ ไม่เสียหาย...

ทุกอย่างที่คุณพบ มันคือสิ่งที่ต้องเจอ เพื่อผ่านไปอยู่แล้ว~

คิดซะว่ามาเจอเพื่อใช้กรรมให้หมดๆไปก็ดี...

 

มาเล่าให้ฟังอีกเรื่อย ๆ นะคะ ชอบค่ะ เพราะเป็นคนหนึ่งที่เชื่อว่า ผี หรือ วิญญาณ มีจริง เริ่มเชื่ออย่างสนิทก็ตอนอายุย่าง 15 ปี ที่ต้องสูญเสียแม่ไปอย่างกะทันหัน นั่นแหละค่ะ

 

ติงเองก็พอมีประสบการณ์ตรงในเรื่องแบบนี้บ้าง
นานๆเห็นทีค่ะ

แต่บางคนจะเห็นประจำ
ลูกศิษย์ของติงคนหนึ่ง เห็นบ่อย จนเป็นปกติ
เช่นมีผีมาซ้อนท้ายรถ

เด็กประถมคนหนึ่ง เล่าว่า ตามข้างถนน ตามธาตุที่เก็บกระดูกคนตายแถวรั้ววัด
จะมีผีมานั่งร้องไห้เสมอๆ ทำท่าทางน่าสงสาร


​

 

สัมผัสที่ 6 เป็นเรื่องดี
หากเราใช้ถูกที่ถูกทาง
ย่อมเกิดกุศลต่อสรรพสิ่งรอบข้าง

 

เล่าเก่งนะจิตนาการตามน่ากลัวดี ^.^"

 

ในโรงพยาบาลนั้น มีสภาพทั้งหมด เกิด แก่ เจ็บ และตาย มีครบหมดในสถานที่แห่งนี้ มักจะมีศาลเจ้าที่เจ้าทางให้บูชา มีพระพุทธรูปอันเป็นมิ่งขวัญและยึดมั่นในดวงจิต ประทับเด่นเป็นสง่าหน้าโรงพยาบาลทุกที่

การสักการะพระพุทธรูปนั้น เท่าที่ผมเห็นมักจะเต็มไปด้วยลูกช้างลูกม้าในด้านล่าง ส่วนเครื่องบูชาพระพุทธเจ้านั้นมิเคยเหือดหาย กลิ่นธูป เสียงเทียน ปรากฏอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นกลางวัน หรือค่ำคืนอันมืดมิด หากแต่ประดับประดาด้วยแสงไฟสว่างไสวตลอดราตรี นับได้ว่าเป็นศรัทธาของมหาชนที่ทุกข์ไร้ หวังได้พึ่งพิงทั้งในเบื้องต้นและเบื้องปลายของชีวิต ทั้งวิกฤตแห่งการเจ็บป่วยใดๆ

เรื่องราวของโรงพยาบาล มักจะมีเรื่องราวแปลกๆเกิดขึ้นเสมอๆ เป็นเรื่องเล่าจากปากต่อปาก บางครั้งก็ทำให้หวาดกลัวและผวาไปหลายตลบ เนื่องด้วยมีวิญญาณที่ตายไปมากมายสิงสถิตย์อยู่ในนั้น บางครั้งก็มีปรากฏการณ์ลึกลับ ทำให้มีเรื่องเล่ามากมายเกี่ยวกับโรงพยาบาลทุกโรงพยาบาล แม้กระทั่งแพทย์หรือพยาบาล หรือผู้ที่มีหน้าที่ใดๆในนั้น ก็อาจจะทราบได้ แต่อย่างไรก็ตามคนไข้ที่เข้ามารักษามักจะไม่ค่อยรู้สึกเท่าไหร่ นอกเสียจากญาติพี่น้องที่มาเยี่ยมเยียนเมื่อถึงคราวทุกข์จะได้เล่าให้ฟัง

เรื่องราวเหล่านี้มีแยะ และเป็นสิ่งลึกลับ อีกต่อไป นานแสนนาน....

โมทนากับ จขกท. ด้วยครับ ที่มาแชร์ประสบการณ์เหล่านี้ให้ได้รับฟัง.

 

สำหรับกระผมคิดว่าทุกท่านมีประสาทสัมผัสนี้ ที่จริงประสาทสัมผัสนี้มีในในมนุษย์

ทุก ๆคน แต่ท่านไม่เคยสนใจกับสิ่งเหล่านี้จนทำให้เราลืมไปว่าเราสามารถทำได้

มันเป็นสิ่งที่ละเอียดมาก ๆ ถ้าเปรียบเทียบเป็นเสียงก็เป็นเสียงเบามาก ๆ ฉนั้น

ลองสังเกตุลางสังหรณ์ต่าง ๆ ในตัวท่านดูนะครับ กระผมเชื่อว่ามีทุกคน ครับ

 

ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นนะครับ ๆ

ผมมีหลายเรื่องมากเลย อยากจะเล่าให้ฟัง มีทั้งตอนที่ผมใส่ สัมผัสนี้หาตัวศพที่ยังหาไม่เจอตอนผมมาสมัครเป็นหน่วยกู้ภัยกับพี่แถวบ้านตอนอายุ 15 เจอมาเยอะครับ
จนพวกพี่ๆ ไม่อยากไปไหนกับผมเลยเพราะมีผมคนเดียวที่ชอบเห็นสิ่งแปลกๆเสมอ
บางทีเพื่อนผมมาหาผมที่บ้าน บางครั้งมักจะพาคนแปลกหน้ามาเสมอๆ คือ"ใครมากับคุณ"
ผมชอบถามเพื่อนผมว่า"พาใครมา ?" บางทีมันบอก มาคนเดียว หรือด่ากลับมาว่า"อย่าเล่น ไม่ชอบ" ผมเข้าใจว่า คนมักจะกลัวสิ่งที่มองไม่เห็นอยู่เสมอ และชอบคิดไปเอง
ชวนมากผม จะเจอไม่ว่าจะเป็นกลางวันหรือกลางคืน ก็เจออยู่เลยๆ


เดียวผมมาเล่าต่อละกันนะครับ
ขอบคุณที่ติดตามเรื่องของผม อยากจะระบายมากเลยที่มีคนอย่างผม มองในสิ่งที่คนอื่นไม่ค่อยเห็นอย่างผม บางทีผมน้อยใจอยู่เสมอๆ ว่าทำไมถึงไม่มีใครอยากไปหรือเล่นกับผมเลยถึงเพื่อนผมคบกันมาตั้งแต่เด็กๆยังไม่อยากไปไหนกับผมเลย เหมือนว่าผมเป็นส่วนเกิน

แต่ไม่เป็นไรหรอกครับ บางที"ผี"ก็มาอยู่เป็นเพื่อนในเวลาเหงาๆ ^^

--------------------------------------------------------------------------------

 

มาต่อกันเลยนะครับเรื่องที่ 3 ผมใช่ชื่อเรื่องว่า"ดอกกุหลาบไหมจ๊ะ หนู...~"

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า............................................
---------------------------------------------------------------------------------

วันนั้นตอนผมเรื่องอยู่ม.1 ได้ประมาณ4-5 วัน หน้าที่ของคนขับรถก็คือ"ลุงผมอีกแหละ"
บ้านผมอยู่นอกเมืองอยู่กับป้าและลุง พี่น้องอีกประมาณ4-5คน โดยปกติผมจะเป็นคนตื่นเช้าชอบไปโรงเรียนก่อนเพื่อนในห้อง วันนั้นเป็นที่ผมเข้าโรงเรียนเลยครับ ถึงกับช็อตลงไปดิ้นอยู่ข้างล่างในห้องเรียนเลย คืออย่างงี้ครับ ตอนเช้าผมจะให้ลุงไปส่งผมที่โรงเรียนตอนประมาณ 6โมงกว่าๆ ลุงผมจะขับรถกะบะไปส่ง ทางเข้าเมืองห่างจากบ้านผมประมาณ14 กิโลได้ครับ ช่วงทางโค้งจะมีอุบัติเหตุเกิดบ่อยมาก ถึงกลับตายเป็นว่าเล่นเลยก็ได้ แต่ตอนนั้นผมไม่ได้เห็นอะไร นอกจาก"คุณยายขายดอกกุหลาบ ริมข้างถนน"ถัดมาจากทางโค้งนิดหน่อย ตอนแรกผมเห็น"คุณยาย" ยืนขายดอกกุหลาบอยู่ ผมมองเห็นตั้งแต่เลียวโค้งมาแล้ว พอใกล้จะถึง"คุณยาย"คนนั้นมองมาหาผมเหมือนกับว่าจะบอกอะไรผมสักอย่าง ผมอยู่ในตัวรถปิดกระจกอยู่เลยไม่ได้รู้ว่า"คุณยาย"เค้าพูดว่าอะไร ตอนนั้นผม 2จิต2ใจมาก
เพราะ 1สงสารอยากจะช่วยชื้อดอกกุหลาบของ"คุณยาย" 2 เพราะรถขับเร็วเลยไม่อยากขัดลุงในเวลาขับรถ พอถึงโรงเรียน ผมเรียนตามปกติ กินข้าวเที่ยงเสร็จ ขึ้นมาเรียนวิชาต่อไป พออาจาร์ย เข้ามาสอนได้ ครึ่งชั่วโมง ผมนั่งกลางๆห้องเลย ขณะที่ผมกำลังจดข้อความบนกระดานที่อาจาร์ยสอนอยู่ สายตาของผม มันหันไปมองทางเข้าประตูเพราะว่าเหมือนมีคนจะเข้ามาในห้อง ผมนั่งมองสักพัก"บุคคลที่ผมนั่งเฝ้ามองอยู่นั้นก็มาถึงที่ประตู"
สิ่งที่ผมเห็น ในตอนนั้นผมแทบจะร้องไห้เลย สายตามองค้าง ปากค้างทุกอย่างในร่างกายไม่ขยับแม้แต่จะหายใจ ผมตัวแข็งทำอะไรไม่ถูกเพราะ สิ่งที่ผมเห็นคือ"....................
คุณยายคนนั้น ที่ขายดอกกุหลาบข้างถนนนั้นเอง" คุณยายเดินมาพร้อมกับสภาพเหมือนถูก
รถชนเข้าอย่างจัด มือของคุณยายข้างขวาถือตะกร้าใส่ดอกกุหลาบมา ส่วนมือซ้ายขาดไม่มีแขน ขาข้างขวาหักพร้อมกับเลือดเต็มตัว มีกระดูกโผล่ออกมาตามตัวเห็นได้ชัดเลยว่า
"คุณยายคนนี้น่าจะโดนรถชนมา" สภาพดูไม่ได้เลย...พอ"คุณยาย"เดินมาถึงตรงหน้าผม
รู้สึกได้ว่า ไม่มีใครเห็น"คุณยาย"คนนี้นอกจากผม เลยเพราะคนที่อยู่ตรงหน้าผม ข้างๆ ไม่รู้สึกตื่นเต้นหรือร้องโว้ยวาย อะไรเลย ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ สิ่งที่ผมได้ยินมาจากปากของ"คุณยาย"คือ "~ดอกกุหลาบไหม....จ๊ะหนู!!~" จังหวะนั้นผมร้องตะโกนออกมาพร้อมกับสลบไปไม่มีสติอีกเลย รู้สึกตัวอีกทีตอนอยู่ในห้องพยาบาลของโรงเรียนอาจาร์ย
ผมโทรเรียกผู้ปกครองผมมา พร้อมกับอาจาร์ย และเพื่อนๆในห้อง พากันถามว่า"เกิดอะไรขึ้น" ผมได้แต่มองไม่ได้ตอบอะไร เพราะว่าภาพนั้นมันติดตาผมมาก สิ่งที่ผมเห็นไม่เชื่อด้วยว่า ผมจะเห็นคนเดียว อีกอย่าง"คุณยาย"คนนั้นเค้ารู้ได้ไงว่าผมเห็นเค้า เค้าถึงได้มาขาย~ดอกกุหลาบกับผม~ สิ่งแปลกๆที่ผมเห็นหรือเกิดขึ้น มันเป็นสิ่งที่น่ากลัวจิงๆ นะครับ

---------------------------------------------------------------------------------

บางทีพวกคุณทุกท่าน อาจจะระวังเรื่องการชื้อของจากริมทาง บางนะครับ เพราะบางทีมีเราเห็นแค่คนเดียว บางคนไม่เห็น อาจจะว่าเราบ้าก็ได้นะครับ
เห็นไหมละครับ แม้กลางวันแส๊กๆอย่างงี้ ก็เห็นได้นะครับไม่เกี่ยวว่าจะกลางวันหรือกลางคืน
เพราะ สิ่งเหล่านี้ มีอยู่ทุกที่ครับ!!!~

ขอบคุณครับ

 

เรื่องผี - ผี </B><TABLE style="FILTER: alpha(opacity=100, finishopacity=10, style=1)" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" bgColor=#000000><TBODY><TR><TD height=3 vAlign=top align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>
<!-- thumb //-->

<!-- end thumb //-->
ชาวบ้านลอบขุดพระนางพญาเจอดีโร่ขอขมา
เจอแบบนี้หมายความว่าอย่างไร
ทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป จริงหรือเปล่า ต้องฟัง
ชาวบ้านลอบขุดพระนางพญาเจอดีโร่ขอขมา
อ้างเห็นกระสือ บินเข้าห้อง นับพันแห่รอดู