โถ่ๆๆๆ แค่แย่นิดแย่หน่อย อย่าน้อยใจไปเลย หรือโกรธกันหว่า ขอโต๊ดดดดดดดก๊าบบบบบบบบบ โผมมมม จะไม่เป็นอีแอบที่แอบอ่านอย่างเดียวแล้วก๊าบบบบบบบบ...
ไล่อ่านมาตั้งกะหน้าแรก 2 วัน ถึงจบ วันแรกเอาซะปวดหัวเกือบอ้วก มาวันนี้อ่านบ้างพักบ้าง ก็พอดีไม่มีอะไร สบายดี ติดตามอยุ่นะครับ...
โห คุณครูพูดซะผมตัวลอยเลย แต่ทำไมนะ ผมคิดว่าตัวเองเป็นกระโุถนล่ะครับคุณครู
รู้สึกว่าลายเส้นดีขึ้น
ตอนสุดท้ายแล้วนะครับ “ตั้งแต่ผมเกิดแล้ว การเกิดของผมก็เป็นปาฏิหาริย์ การที่ย่าของผมตายก็เป็นปาฏิหาริย์ของหลวงพ่อด้วยหรือเปล่า...
คิดไม่ออก คิดได้แค่นี้จริงๆ หรือจะลองคิดดูก็เห็นแต่พวกพลอยสีสวยๆ ไม่ก็เป็นพระธาตุพ่อแม่ครูบาอาจารย์ไปเลย
“อะไรคือปาฏิหาริย์ครับหลวงพ่อ” เสียงในมโนสำนึกของพระชัยดังแข่งกับเสียงกระดิ่งระฆังใบเล็กที่แขวนรายรอบวิหาร...
ไม่คิดถึงหินแต่คิดถึงก้อนกรวดใสๆ เหมือนทรายแถวทะเล แบบนี้พอได้ไหมครับ
พ.ศ. ๒๕๓๙ พระชัยเดินทางกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดด้วยโยมพ่อแก่ชราลงตามลำดับ แต่ที่สบายใจอยู่บ้างก็ด้วยหลานๆ ดูแลโยมพ่อได้เป็นอย่างดี...
ชัยได้เริ่มเรียนรู้วิธีคิดนอกกรอบจากการสังเกตอาการของเด็กน้อยคนนั้น และเป็นครั้งแรกที่เขาเริ่มเห็นว่า...
ย้อนกลับไปตามหา “ชัย” ในวันที่เขาตัดสินใจออกจากหมู่บ้านนั้น เขาเดินทางขึ้นรถไฟไปอย่างไร้จุดหมาย...
ชัยตัดสินใจออกจากหมู่บ้านเขารู้สึกว่ายิ่งเขาคิดจะทำร้ายหลวงพ่อหินทรายครั้งใดกลับกลายเป็นว่าเขาจะต้องเข้าไปปกป้องหลวงพ่อหินทรายทุกครั้ง...
ครับสนุกและได้ข้อคิดต่างๆ มากมาย คุณรู้ไหมครับว่า "เจ้าประคุณ" พระองค์นั้นเป็นใคร เขียนแบบนี้คงจะเดาได้แล้วนะครับว่า "เจ้าประคุณ" คือใคร
ใช่แล้ว เป็นฝีมือของชัยที่แอบย่องเข้ามาโดยที่ทั้งสองไม่ทันรู้ตัว ไม้ขนาดเขื่องที่ชัยเอาติดมาด้วยหวดลงตรงบริเวณทัดดอกไม้ของคนแรก...
คืนนี้เป็นคืนเดือนมืด เมฆลอยเกลื่อนท้องฟ้าบดบังแสงดาว ในความมือสนิทนั้นชัยก้าวออกมาจากป่าอ้อยช้างทางพร้อมกับไม้ขนาดถนัดมือ เขาค่อยๆ...
ด้วยภาระที่ต้องกลับไปดูแลวัวนม ทำให้ชัยต้องลาเจ้าประคุณกลับบ้าน แต่เมื่อกลับไปบ้าน เล็กบอกกับเขาว่า...
สำหรับชัย วันที่เขาตั้งคำถามกับเจ้าประคุณนั้น ท่านไม่ได้ตอบคำถามของชัยแม้แต่ข้อเดียว สิ่งเดียวที่ท่านพูดในวันนั้นคือ...
ชัยตัดสินใจหลบหน้าผู้คนเข้ากรุงเทพฯ เพื่อไปหาเจ้าประคุณ ที่นั่นชัยได้ระบายความอัดอั้นใจให้เจ้าประคุณ...
ชัยฟังเสียงอยู่เงียบๆ ได้ความว่าชาวบ้านไปพบว่าเพิงของหลวงพ่อเกิดไฟไหม้ ด้วยเพราะเทียนที่จุดถวายล้มลง...
แต่เพราะด้านหลังของเพิงเป็นดงอ้อย และมีหญ้าแห้งอยู่รอบบริเวณทำให้การดับไฟเป็นไปโดยยากลำบาก ชัยวิ่งไปตักครั้งแล้วครั้งเล่าจนหมดแรง เมื่อไฟมอดลง...
เย็นวันนั้น เมื่อเล็กลูกของอาขึ้นไปตามย่ามากินข้าวก็พบว่าย่าเสียชีวิตแล้ว ทุกคนในบ้านเสียใจเป็นอย่างมาก ด้วยนึกไม่ถึงว่าย่าจะด่วนจากไปอย่างนี้...
คราวนี้เป็นชัย ที่แสยะยิ้มพร้อมๆ กับสายฝนที่ซาลงเกือบหยุด ชัยก้าวเดินออกจากเพิงมุ่งหน้ากลับบ้าน คืนนั้นชัยกระสับกระส่ายนอนไม่หลับ...
พ่อกับคนอื่นๆ ในบ้านเป็นห่วงอาการของย่าเป็นอย่างมาก จึงเที่ยวตระเวนทำบุญตามวัดทั้งในหมู่บ้านแล้วในเมือง ด้วยหวังจะต่ออายุให้ย่า โดยเฉพาะกับ...
เทวดา ๔ องค์ก็ไม่พ้นจากคำตัดพ้อของชัย ชัยเพ่งมองไปที่ฐานของหลวงพ่อ แล้วตั้งคำถามเหมารวมกับเทวดาทั้งหมดนั้นว่า...
ตั้งแต่ที่ย่าพูดกับทุกคนในครอบครัวว่าจะยกที่ดิน ๔ ไร่นั้น สร้างที่พักสงฆ์ ชาวบ้านแวะเวียนมาอนุโมทนาบุญ...
ก่อนวันเข้าพรรษาปี พ.ศ.๒๕๒๙ ย่ามีอาการไม่มีแรง และไม่สามารถกินอะไรได้ ลูกหลายจะพาย่าเข้าไปหาหมอ แต่ย่ากลับไม่ยอม...
ไม่นานนัก ชาวบ้านและผู้คนต่างพื้นที่ ก็ค่อยๆ ลืมเลือนและไม่ได้มาดู มากราบไหว้พระพุทธรูปหินทรายองค์นี้เหมือนเช่นแรกพบ...
ชีวิตของชัยพล บทความโดย “บรรณศาลา” ๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ คัดลอกมาจากหนังสือ “เทวดาองครักษ์หลวงตา” โดย คุณหลวงและคณะ “ชัยพล” หรือที่ใครๆ...
ธรรมที่คุณพูดทำให้ผมนึกถึงธรรมที่องค์สมเด็จพระสังฆราชองค์ปัจจุบันที่พระองค์ท่านทรงยกตัวอย่างให้ฟังว่า (อาจไม่เป๊ะนะครับเอาเป็นใจความตามนี้ละกัน...
ข้ามไปข้ามมา กว่าจะได้อ่าน ก็คิดอยู่่ว่า เวปพลังจิตนี่ แค่ชื่อกระทู้สั้้นๆ ง่ายๆ อย่างชื่อกระทู้นี้ (ก้อนหิน) คงไม่ธรรมดา...
แยกชื่อด้วยเครื่องหมายจุลภาค เช่น พลังจิต, พุทธศาสนา