สงสัยเรื่องพระพุทธทาสมากครับ

เราเข้าใจแก่นแท้ เราย่อมกล่าวสอนแก่นแท้

แต่บารมีของเราไม่ใช่แบบพระอรหันต์สาวก เราจึงย่อมต้องเรียนรู้มากกว่าอรหันตสาวก รอบรู้เสมอเหมือนพระพุทธเจ้า และสิ่งที่เราทำและสอนก็ย่อมต้องละเอียดมากกว่า ต้องรอบรู้มากกว่า เพราะเราปราถนาเป็นพระพุทธเจ้า

ใครที่ไม่ได้สร้างบารมีแบบเรา ทำความดีแบบเรา ย่อมไม่มีทางเข้าใจ หรือเข้าใจได้ยาก

เราสอนคนได้ทุกแบบทุกประเภท ให้ทำความดี ละบาป เราเห็นว่าสรรพสัตว์ทั้งหลายเสมอกัน จะคนสัตว์ ภูติผี เทพพรหม สัตว์นรก เรามีหน้าที่บอกกล่าวให้เขารู้และรู้จักทำความดีต่อกันไม่แบ่งแยก ท่านที่มีคุณเราก็เคารพไม่ว่ากล่าวดูถูก ท่านไหนดีเราก็สรรเสริญ ท่านไหนไม่ดีเราก็ปล่อยวาง เรานอบน้อมต่อความดี เรารอบรู้มากพอทั้งกว้างและลึกสามารถสอนคนได้หลากหลายวืธี ตามบารมีที่เขามีเขาสั่งสมเราศึกษาและทำจริงในแบบแห่งพุทธภูมิและต้องรอบรู้ัในพุทธวิสัย แม้อจินไตยบางอย่าง

เพราะนี่คือวิถีของเรา ท่านจะตำหนิจะบ่นจะว่าจะด่าเราอย่างไร ว่า ทำไม ทำแบบนั้น ท่านไม่ผิดที่เข้าใจอย่างนั้น ผมก็ไม่ได้ผิดที่เลือกสอนให้คนดีทำดีแบบนั้นเพราะมีครรลองของมัน เพราะผมรอบรู้ที่มาที่ไปดีแล้วซึ่งท่านอาจจะไม่รู้ไม่เข้าใจแบบผมในบางเรื่องก็มี

แต่ถ้าท่านใดจะให้สอนแบบลัดตรงสู่วิมุุติ เราก็ทำได้สอนได้ เพราะเราเข้าใจมากพอเป็นที่พึ่งของตนได้แล้วนั่นเอง เรารู้แจ้งในแก่นแท้แล้วด้วยนั่นเอง จึงไม่มีอะไรให้เราวิตกกังวลอะไร

การสอนของเราจึงไม่ได้อยู่ที่ความเป็นตัวเรา แต่การสอนของเราหมายถึงความเป็นตัวเขาตามบารมีของเขาต่างห่างที่เราต้องเสริมและแนะนำให้ตรงถูกทางต้องต้องตรงจุดในสิ่งที่เขาขาดตกบกพร่องนั่นเอง

นี่ถือวิถีของเรา และจากการที่เราได้ไปแสดงธรรมสนทนาในกระทู้ต่างๆทำให้มีผู้สนใจมากมาย เราให้สัจจะไว้แล้วว่า การช่วยเหลือเขาเราจะไม่ข้องเกี่ยวกับบาปกรรมใดๆทั้งสิ้น เราจะส่งเสริมให้ทำความดี บารมีท่านใดเป็นอย่างไรเราจะส่งเสริมให้เขาดียิ่งๆขึ้นไปอย่างนั้น แก้ไขสิ่งไม่ดี เสริมสิ่งที่ดีให้ดียิ่งๆขึ้นไป มีที่สุดคือนิพพานครับ สาธุ

 

มันอยู่ที่ พยายามเอา ประโยชน์ที่แท้ ให้
หรือ เอาประโยชน์จอมปลอม ให้

ถ้า ไม่เคยรู้รส ไม่เคยสัมผัส ไม่รู้ทั่วถึงจริงว่า อะไร คือ ประโยชน์ที่แท้


ก็ด้วยความไม่รู้รส ไม่เคยสัมผัส ไม่รู้ทั่วถึงว่า อะไรประโยชน์ทีแท้

คนๆนั้น ย่อมอ้าง หรือ เผลอสำคัญไปว่า มีประโยชน์อย่างอื่นแท้
ทั้งที่ เป็นของจอมปลอม สับปรับ ร้อยเลห์ เพทุบาย

 

บัวมีสี่เหล่า ท่านจะสอนคนที่มีสติปัญญาน้อยได้อย่างไร ถ้าท่านไม่ใช่ปัญญาอันยิ่งกว่าของท่าน แผ่ลงไปช่วยเหลือเขา ประโยชน์แท้จริง เราทราบจริงรู้จริง แต่กลวิธีให้ได้มาซึ่งประโยชน์ที่แท้จริงต่างหาก ที่ปราชญ์แห่งพุทธะ คือความเป็นผู้รอบรู้ต้องรอบรู้ในการเลือกใช้กลวิธี

ไม่อย่างนั้นพระพุทธองค์จะสอนธรรมต่างๆไว้มากมายกันเพื่ออะไรครับ

 

อย่าเพิ่งกระโดดงับครับ เพราะผมก็เห็นคุณ "หวีเดียว" อย่างที่คุณบอกนั่นแหละครับ คือ คุณมาช่วยบอกทาง
ความจริงคุณ"หวีเดียว" สอนมรรคได้ถูกนะ อันนี้ต้องอนุโมทนาที่ไม่พาคนหลงทาง
แต่กริยาที่ขนาบคนโดยไม่ดูกำลังใจเค้า
จนทำให้เค้าเกิดอกุศล แล้วเค้าเบี่ยงออกจากมรรค ที่น่าควรจะเป็น อันนี้น่า........
ถ้าเมตตาจริง เห็นคนฟังจะเกิดอกุศล นี่ต้องหยุด ไม่ใช่โยนถ่านร้อนไปพร้อมธรรม
การใช้คำ "codeพ่อ codeแม่" "สันติ" ไรแบบนี้ อย่าเพิ่งถึกทักไปเองว่ามันถึงอกถึงใจคนฟังธรรม
ดูอย่างพระพุทธองค์จิฮับ ขนาดพระองค์ทรง"ขนาบ" แต่มีวาจาชั่วหยาบออกมาไหมฮับ

 

กลวิธี ที่ทำให้ มนุษย์ ได้มาซึ่งโภคทรัพย์ ปราศจากโรค มีสหายที่ดี
มีทางเดียว คือ เดินไปในทางเอกายนมรรค มีองค์8

กลวิธี รับพยากรณ์วันเดือนปีเกิด ไหว้หัวช้าง หัวหมา หัวแมว ตะกรุด
ลูกกรอก เป็นอาการของเห็น กองทรัพย์เท่าปลายขน ใหญ่โตกว่า
ทรัพย์ที่ได้จาก การเดินด้วยอริยมรรค มีองค์8

คนไม่เห็น ไม่เคยสัมผัส ไม่รู้รส ย่อมปรารภไม่ได้

ย่อมอ้าง ประโยชน์จอมปลอมอื่น ว่าประเสริฐกว่า ร่ำไป

 

กลับไปดูใหม่

อย่ามาดู ตอนที่โดนกระหนาบ

ให้ย้อนไปไกลกว่านั้น

เขาเข้ามา เขาไม่ได้เข้ามาเอาธรรมะ ตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว

ไม่ใช่ไปโทษ การโดนกระหนาบ

ถึงไม่ใช่ผม

ธรรมะนั้น มีรสทวนกระแส กิเลสอยู่แล้ว หากการเข้าหาธรรม
ไม่ได้ วางจิตเพื่อธรรม จะมาโทษ ธรรม ที่กำลังรดใส่หลังไม่ได้

 

ขอบพระคุณมากครับที่ตอบ

..ขออนุญาตถามต่ออีกนิดนะครับ สมมุติมีคนบอกว่า "ยังมีอาหารที่มีรสเลิศโอชาวิเศษกว่านี้ทานเพียงนิดเดียวจะทำให้มีอายุยืนมีกำลังมาก ยากที่จะเจ็บป่วยเป็นหนุ่มสาวผิวพรรณผ่องใส อิ่มเอิมนานไปหลายวันอยู่ในดินแดนลึกลับจะต้องเดินทางค้นหา"..

ท่านจะเชื่อไหม? ถามน้ากล้วยไข่ด้วย หรือใครๆก้อได้ที่อยากตอบ

 

ยกตัวอย่าง คุงหมัดดาวเหนือ (คนไหนไม่รู้นะ ไม่ได้ระบุชื่อ สกุล)

ยกตัวอย่าง คุงหมัดดาวเหนือ เข้ามา เพื่อ ลอบหาจังหวะ แสดง โซดา

เหตุของการเข้ามา แต่ละครั้ง มีเท่านี้ ไม่มีอื่นจากนี้

แล้ว พอโดนคนเขาเอาน้ำเย็นเข้าลูบ ก็ปรากฏว่า เป็นของร้อน หรือไม่ก็ สลัด
ออกจากหลังทิ้งหมด

แล้วโน้นนน

ไปโน้นนนน

ไปกราบคนที่ ต้องการเข้ามาเพื่อแสดงตนเป็น นายพิธี เป็นผู้เดินนำขบวนพิธี
อันอลังการ ประดับด้วยเครื่องเส้น เครื่องไหว้ รู้วันดี รู้วันไม่ดี รู้สถาณที่ รู้ผี
รู้สาง ที่ให้ประโยชน์เท่าปลายขี้เล็บ ว่าเป็นผู้รู้จักประโยชน์ นำตนกรุยทางเพื่อเป็น โซดา

 

เออๆๆๆๆ ดีๆๆๆมช่วยกันรุมสกรัม อ้ายเอกราวีหน่อย..มันโง้วววววngo

มันแปล มันแปลง มันคิด..ได้แค่ มุมเดียว...ตรงใจมัน แต่มันไม่เคย..คิดถึงหัวใจคนอื่น

อิอิ หมอ...บ้า

 

เราเอาตัวเองวัด...ว่า เรารับอะไรได้แค่ไหน..เราเหมาะสม กับสิ่งใด..เรารู้ตัวเราดี...อย่าพาตนเองเข้าไปหา...ความไม่สงบ...อิอิ...อย่าหาเรื่องไส่ตัว..ถึงแก้ได้..แต่ไม่มีเวลา นอนดูหนังฟังเพลง..อิอิ

 

ถ้าเรารู้ตัวว่าแบกได้50 กิโล ก็ไม่ต้องมาโม้ว่า แบกได้มากกว่านี้..เพราะเป็นการชักนำภัย ไส่ตัว

อิอิ...อย่าทำเรื่องไร้สาระ

 

..อยู่เฉยๆก่อน ขจรหัวล้าน อย่าเพิ่งทำปากเหม็น!.. เรื่องมันยังไม่จบ

 

โหมันวางเหยือล่อ..ปลาตัวไหนกันเนี่ย....อิอิ:boo:

 

โหมันวางเหยือล่อ..ปลาตัวไหนกันเนี่ย....อิอิ::bo

ดูมันกระวนกระวายใจ น่าดู...อิอิ:boo:

 

เข้ามานี่ไม่ใช่ไร ไม่ได้แสดงโซดา แต่คิดถึงลุงหวีเดียว กะน้าจรฮับ เห็นกำลังมันปากกัน

 

มันกะจะมาแย่งซีน......คิดได้ไงฟะ..อาศัยความดังของคนอื่นเกิด...เนี่ยะนะ...อิอิ

 

มันถามว่าใครอยากตอบ..พอกรูตอบ มันกลับบอกว่า อย่าตอบ

มันถามหาส้นตรีน...ไรวะ..แกคิดว่าคนอื่น มันโง่..ที่จะเข้ากับดักของแกหรือไง..

ที่นี่.มันมีแต่ โคตรพ่อโคตรแม่..ปลาไหล กันทั้งนั้น...ถ้า แกมีกับดักแค่สองสามชั้น..ไม่ได้แหลก ดอกนะ..อิอิ....กลับไป.คิดใหม่เลยไป

 

สมาธิชอบ...แปลว่า ชอบอยู่แต่ในสมาธิ..ไม่ออกมาเพ่นพ่านกะเรื่องของคนอื่น

แต่ถ้าใช้สมาธิในทางที่ชอบก็คือ...ออกมายุ่งกะเรื่องของคนอื่นโดยยังรักษาสม่ธิอยู่ ไม่วอกแวก ไม่หลงลืมตน

ส่วนมรรคแปด แปลว่า อยู่กลาง เป็นกลางตลอดเวลา โดยไม่ต้องรักษาสมาธินั้น..เพราะ ..เป็นกลางเพราะไม่มีอวิชชา

 

ู^__^ นานาจิตตัง ความคิดที่เกิดภายในจิตคนเรายังมีขัดแย้งกันได้ จึงไม่แปลกอะไรที่หลากหลายคนก็หลายความคิด มีทิฐิมานะที่เคยสั่งสมกันมาหลายชาติ เรียนรู้ขัดเกลากันไป สักวันคงเข้าใจถ่องแท้ขึ้น ^__^

 

เขียน ๑๔.๑๑

หาสัจจะมาเป็นพยานให้ไม่ได้ เราเป็นพยานให้เองครับ หึหึหึ

ท่านทีเจ เข้าใจคำสอนของท่านพุทธทาสแน่ๆ ขอบอก ว่าใช่ ใช่แน่
แต่ความเข้าใจก็มีหลายระดับ หลายเลเวล หลายมุม หลายทิศ หลายองศา
และสำหรับข้อความที่เค้ายกขึ้นมานี้นั้น มั่นใจได้ว่า อ่านเข้าใจมาแล้วชัวร์ ไม่มั่วนิ่ม

ยืนยันให้เค้ามั่นใจ อีกครั้งว่า ท่านทีเจ รู้ประโยชน์ของการสอนแบบท่านพุทธทาส จริง
ไม่ใช่แค่ โวหาร ลอยๆ ไร้ข้อเท็จจริง ไร้การกระทำของตนมาเป็นพยาน

มีข้อเขียนจากหัวใจเช่นนี้ เป็นพยานแล้ว ศาลไหนก็รับฟังทั้งแหละนะ เนอะ


ปล.ส่วนเรื่องงานอดิเรก หรือจ็อบอุบายไล่ทุกข์ของเค้า
ไว้มีอารมณ์จะมาแกะให้ละกันนะ ไม่แย่เท่าไหร่หรอกน่า เนอะ หึหึหึ


โคนัน ยอดนักสืบ / กระต่ายป่า แห่งเกาะนาฬิเกร์
.

.........................................................................


อืม..ยกของดีมาแปะให้อีกครั้งดีกว่า ให้มันเด่นๆ หน่อยดิ๊
นานแล้ว ไม่มีใครแกะใจท่านเจ้าเกาะออกมาได้เลย หึหึหึ แต๊งค์

.