ชมพูทวีปคือ ดินแดนสุวรรณภูมิ

ผมไปเจอข้อมูล มาว่า จริงๆแล้ว ชมพูทวีป คือ ดินแดน ไทย ลาว กัมพูชา ครับ ไม่ใช่ที่อินเดีย เนปาล ใครเคยได้ยินเรื่องนี้บ้าง
ข้อมูลเพิ่มเติม
ที่ http://www.life-alonguniversity.com/buddhabirthplace/tha/index.htm

รบกวนผู้รู้ทั้งหลาย ช่วยวิเคราะห์ให้หน่อยครับ

 

ในหนังสือ "รำลึกวันวาน"

พระอ.มั่น ภูริถัตโต ท่านก็กล่าวไว้เช่นเดียวกัน
คนพม่าและไทย คือ ชาวพื้นเมืองในประเทศอินเดีย ด้านที่ติดไปทางพม่า
นับถือศาสนาพุทธ อพยพมาจากทวีปอินเดีย เมื่อครั้งถูกอิสลามรุกรานครับ

 

คิดว่าจะเสงี่ยมๆ ไม่คุยในสิ่งที่ตนเห็นจากญาณบ่อยๆ แต่คราวนี้ขออนุญาตนะคะ
ดิฉันเคยทราบว่าสมัยพุทธกาลตนเคยเป็นพราหมณ์เพศชายในเขตเมืองเวสาลี (ไม่แน่ใจว่าสะกดชื่อเมืองถูกร้อยเปอร์เซ็นต์หรือเปล่า)
แต่เป็นเขตเดียวกับป่ามหาวัน ที่อยู่ดิฉันขณะนั้นเป็นป่า เพราะทิ้งชีวิตทางโลกไปเข้าป่าบำเพ็ญแบบพราหมณ์
ช่วงนั้นมีพระภิกษุแทงกันที่เมืองโกสัมพี
พระพุทธองค์ในช่วงเวลานั้นเสด็จมาโปรดสัตว์โลกอย่างดิฉันครั้งหนึ่งจากป่ามหาวันส่วนตะวันตกจากที่ตั้งของกระท่อมดิฉันในชาตินั้น
(แต่ชาตินั้นดิฉันมีกรรมบังตา ไม่เชื่อว่าเป็นพระพุทธองค์ นึกว่าเป็นพระสาวกจึงไม่ยอมฟังธรรมจากพระโอษฐ์ แต่ในชาติต่อมาเมื่อระลึกได้ก็เกิดศรัทธา เกิดกำลังใจแนบแน่นต่อพระเมตตาของพระองค์)

ขอสรุปว่า ดิฉันเชื่อจากประสบการณ์ส่วนตัวว่าเมืองเวสาลีตรงกับประเทศพม่าในปัจจุบันค่ะ

 

ขนลุกเลยค่ะ เพราะไม้เท้าเถาวัลย์ของฤษีที่มีพระธุดงค์องค์หนึ่งเก็บมาจากในถ้ำชายแดนพม่า เคยไปเห็นเองเมื่อวันที่หกสิงหาคมปีก่อน และพระท่านที่ครองไว้บอกเจ้าของเขาจะได้ร่วมสร้างบุญกับเรา ตอนนั้นไม่ทราบว่าใครคือเจ้าของ ก้อตามพลังมาเรื่อยๆ คิดว่าน่าจะไม่ผิดคน ขลังด้วยนะหัวไม้เท้่านี่ ขอให้ฝนตกขณะเดินทางก้อหยุดจริงๆ เพื่อนไปด้วยไม่เชื่อก้อมองว่าพระเอามาหลอกอยากให้คนศรัทธา แต่ท่านซุกไว้หากขยมไปถามท่านว่าท่านมีของดีอะไรซ่อนไว้ไม่อยากบอกใครหรือคะหลวงตา พอมีบุญได้ชมบารมีของนั้นไหม ท่านบอกเอ็งนี่ซอกแซ่กเป็นยังงี้เสมอนะ แล้วท่านก้อไปเอามาให้ชม ท่านบอกคนมาขอไปบ่อยแต่ต้องเอามาคืนตลอด ไปให้ลาภก้อจริงแต่คนเอาไปบารมีไม่ถึง

 

ข้อนี้ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งว่าพระพุทธศาสนาเกิดในดินแดนสุวรรณภูมิ คนเขียนกล้ามากที่ตั้ง anti-thesis อย่างนั้น แต่เหตุผลอ่อนมาก เช่นบอกว่าหากเกิดในอินเดียจริงทำไมไม่มีโบราณสถานทางพุทธมากมายเท่าที่เมืองไทย คุณไปดูได้เลยว่าคริสตศาสนาเกิดในปาเลสไตน์ แต่ทำไมโบสต์คริสต์สวยๆถึงมีอยู่มากมายในยุโรป เช่นในประเทศอิตาลี่ หรือแม้แต่บอกว่าภาษาบาลีมาจากภาษามคธซึ่งเป็นภาษาของคนพื้นเมืองทางสุวรรณภูมิ ก็ไม่มีหลักฐานอ้างอิงที่ชัดเจนเช่นกันนอกจากว่ามีคนไทยอ่านเขียนบาลีได้มากกว่าคนอินเดีย หรือหาว่าคนอินเดียใจบุญน้อยกว่าคนในสุวรรณภูมิ โดยใช้อคติว่า "หากเห็นแขกและงูจะตีอะไรก่อน" เป็นต้น

anti-thesis อย่างนี้ค้านทีสองสามทฤษฎี
1. พระพุทธเจ้าเกิดในสุวรรณภูมิ หรือชมพูทวีปอันเป็นที่ตั้งของ 5 ประเทศคือไทย ลาว เขมร พม่า และมอญ
2. ภาษาบาลีมีต้นกำเนิดจากคนพื้นเมืองในสุวรรณภูมิ
3. สุวรรณภูมิมีอารยธรรมของตนเองมายาวนานกว่าสองพันห้าร้อยปี คนไทยไม่ได้มาจากสิบสองปันนา

เป็น conspiracy theory มากกว่า

 

ชมพูทวีป ไม่ใช้ สุวรรณภูมิ ขอรับ

ชมพูทวีป ได้แก่ ประเทศอินเดีย เนปาล และอัฟกานิสถานบางส่วนในปัจจุบัน
สุวรรณภูมิ ได้แก่ ดินแดนแหลมทอง มีอาณาบริเวณครอบคลุม พม่า ไทย ลาว เวียดนาม มาเลย์ และสิงคโปร์

ได้โปรดดูทีวีช่อง 9 วันอังคาร เวลา 20.30 น. ด้วยครับว่า
ทำไมเขาจึงไปถ่ายทำ ตามรอยพระพุทธเจ้า กันที่ อินเดีย เนปาล
ทำไมไม่มาถ่ายทำในไทยล่ะครับ

 

ราว 27,000 ปีมาแล้ว *สุวรรณภูมิ* ยุคนั้นผืนแผ่นดินใหญ่ตั้งแต่ประเทศไทย มาเลเซีย สิงคโปร์ อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ ยังเชื่อมต่อเป็นผืนเดียวกัน ไม่มีทะเลคั่นอย่างทุกวันนี้


*ชื่อชนชาติที่สมมุติขึ้น เช่น ไทย ลาว มอญ เขมร มลายู ฯลฯ เพิ่งมีราวพันปีมานี้เอง ก่อนหน้านั้นล้วนเป็น "คน" เฉยๆ ธรรมดาๆ เสมอหน้ากัน*

 

อนาคตอันใกล้นี่ ไทยลาวคงได้รวมประเทศกัน......ทำไมพูดอย่างนั้น ก็เพราะเวลานี้ สะพานไทยลาวเกิดขึ้นหลายที่แล้ว แล้วที่กำลังจะเกิดอีก...ไทยก็ลาวใช้ภาษาใกล้เคียงกันมาก ฟังออก พูดกันได้ และภาษาเขียนก็ยิ่งคล้ายกัน...

 

อืม...เข้ามาดูแล้ว ดีจัง หลากหลายดี ได้รู้อีกแล๊ะ

 

อย่าเพิ่งเชื่อเพราะมันเหมือนที่เราเชื่อ และอย่าเพิ่งไม่เชื่อ เพราะมันไม่เหมือนกับสิ่

อย่าเพิ่งเชื่อเพราะมันเหมือนที่เราเชื่อ และอย่าเพิ่งไม่เชื่อ เพราะมันไม่เหมือนกับสิ่งที่เราเชื่อ คืออยากให้วิเคราะห์ตามข้อมูล เหตุผล ความเป็นไปได้ มากกว่าครับ

ที่รายการทีวีไปถ่ายที่นู้น คงเพราะเค้าเรียนมาอย่างนั้น เหมือนที่เราสอนๆกันมาตอนนี้ว่า อยู่ที่นู่น แต่เรากำลังถกเพื่อ แก้ความเชื่อเดิม(ถ้า ความเชื่อเดิม ผิด)

ก่อนหน้านี้ คนเคยเชื่อว่า โลกแบน นะ

 

ใช่ครับ แต่ก่อนคนเชื่อว่าโลกแบน และโลกของเราอยู่บนปลาอาณุ

เวลาปลาอาณุ พลิกตัวที โลกก็จะเกิดแผ่นดินไหวที

 

พูดถึงการสร้างสะพาน ไทย-ลาว เมื่อวาน......เมื่อคืนดูข่าว เคนหล้ม เพราะยกของหนัก หลุ่นมาทับ วิศวกรญี่ปุ่นตาย และอีกเป็นสิบคนตก ทั้งคนงานไทย ทั้งลาว จ่มน้ำตาย.....ที่มุกดาหาร.....

ด้วยอำนาจคุณพระรัตนตรัย จงดลบันดาลให้บุญที่เกิดขึ้นขณะที่ผมบำเพ็ญภาวนานี้จงถึงทุกท่านที่ตายในที่นั้นด้วยเถิด.

 

สถานที่ตามพุทธประวัติ บางแห่ง สามารถพบได้ที่อินเดีย แต่ไม่พบในประเทศไทย
เช่น แม่น้ำเนรัญชรา แม่น้ำคงคา
ท่านที่บอกว่า อย่ในประเทศไทย ช่วยพาไปดูหน่อยครับ


ใครยังไม่ได้ดูหนังตามรอยพระพุทธเจ้า ไปดูได้ที่

http://hiptv.mcot.net/hipPlay.php?id=2560

 

ผมมีความเห็นว่าพระพุทธเจ้าเป็นคนไทย พระเจ้าสุทโธทนะพูดภาษาไทย ที่ศากยะวงค์แต่งงานภายในตระกูลเดียวกันเอง เพราะรังเกียจแขก ไม่อยากแต่งงานกับพวกแขก แต่พระพุทธเจ้าก็เกิดแถบๆอินเดียตอนเหนือนั่นแหล่ะ แต่มาปรินิพพานที่เมืองกาญจน์ที่พระแท่นดงรัง ไม่ใช่ที่อินเดีย
หลักฐานคือกระเบื้องจาร หลวงปู่อ่ำอ่านออกแล้วเขียนหนังสือเอาไว้ ผมมีอยู่หนึ่งเล่มเล่มใหญ่มากครับ แต่นักโบราณไม่เชื่อเพราะเขาเชื่อกันว่าคนไทยกระจอกรับเอาความรู้ต่างๆมาจากอินเดียหรือไม่ก็จีน เรียกว่าซุกแขกแทรกจีน เพราะเรียนเอาปริญญาต้องตั้งสมมุติฐานดังนี้ถึงจะจบ

 

พระพุทธเจ้าปรินิพพานที่เมืองกาญจน์ที่พระแท่นดงรัง ไม่ใช่ที่อินเดีย
หลักฐานคือกระเบื้องจาร หลวงปู่อ่ำอ่านออกแล้วเขียนหนังสือเอาไว้ ?

กระเบื้องจาร เป็นหลักฐานชั้นไหนครับ
ไปดูของจริงที่อินเดีย ไม่ดีกว่าหรือ
..........................................................................................................
ปรินิพพาน (Passed away)


<HR>พระพุทธองค์ทรงพุทธกิจอยู่จนพระชนม์มายุได้ ๘๐ พรรษา ก็เสด็จจำพรรษา ณ เมืองเวสาลีเป็นพรรษาสุดท้าย แล้วดำเนินจากเมืองเวสาลีสู่กรุงกุสินาเพื่อเสด็จปรินิพพาน และพระองค์ก็เหลียวมองกรุงเวสาลีอีกครั้ง เป็นการทัศนาเป็นครั้งสุดท้าย แล้วเดินทางต่อจนถึงเมืองปาวา ฉันพระกระยาหารมื้อสุดท้ายที่บ้านนายจุนทะ เขาพร้อมพุทธบริษัทได้ถวายสูกรมัทวะ ซึ่งหมายถึงเห็ดชนิดหนึ่งที่หมูชอบกิน แต่บางมติว่าเป็นหมู มาถึงตอนนี้พระองค์อาพาธอย่างยิ่ง จนจวนเจียนจะปรินิพพานแต่ก็ข่มอาพาธด้วยสมาบัติแล้วประคองพระองค์จนถึงสาวลวโนทยานของเจ้ามัลละ กษัตรย์เมืองกุสินารา <TABLE cellPadding=5 width=200 align=center border=0><TBODY><TR><TD></TD></TR><TR><TD>เสด็จปรินิพพาน ใต้ต้นสาละ ณ กรุงกุสินารา</TD></TR></TBODY></TABLE>
ก่อนเสด็จดับขันทธปรินิพพาน พระองค์็ให้การอุปสมบทแก่พระสุภัททะปริพพาชก นับเป็นสาวกองค์สุดท้ายที่พระองค์บวชให้ ขณะกำลังใกล้ปรินิพพาน พระอานนท์แอบไปร้องไห้คนเดียว เพราะคิดว่าพระพุทธองค์จะเสด็จด่วนจากไปซะแล้ว ในขณะที่ตนเองยังไม่ได้บรรลุอะไรยังเป็นปุถุชนอยู่ จักมีใครเป็นที่พึ่งได้ต่อไปความทราบถึงพระองค์ จึงตรัสให้เรียกพระอานนท์มาและปลอบว่า

พระอานนท์เป็นยอดอุปัฏฐาก รู้เวลาอันควรไม่ควรและในอนาคตจักได้บรรลุเป็นพระอรหันต์แน่นอน พระโอวาทนี้ทำให้พระอานนท์คลายเศร้าโศกลงบ้าง


ในท่ามกลางคณะสงฆ์ทั้งที่เป็นพระอรหันต์ และปุถุชน พระราชาชาวเมืองกุสินาราและจากแคว้นต่าง ๆ เทวดาทั่วหมื่นโลกธาตุ พระพุทธองค์ได้ตรัสพระดำรัสครั้งสำคัญว่า

"โย โว อานนฺท ธมฺโม จ วินโย มยา เทสิโต ปญฺญตฺโต โส โว มมจฺจเยน สตฺถา" อันแปลว่า "ดูก่อนอานนท์ ธรรมและวินัย อันใดที่เราแสดงแล้ว บัญญัติแล้วแก่เธอทั้งหลาย ธรรมวินัยนั้น จักเป็นศาสดาของเธอทั้งหลาย เมื่อเราล่วงลับไปแล้ว"

และแล้วเมื่อถึงปัจฉิมยามของวันเพ็ญ ๑๕ ค่ำเดือน ๖ อันตรงกับเดือนวิสาขะ ก็ทรงดับขันธปรินิพพาน ณ สาลวโนทยานของมัลลกษัตริย์ เมืองกุสินารา (Kushinagar) ของอำเภอกาเซีย (Kasiya) จังหวัดโครักขปุระ รัฐอุตตรประเทศในปัจจุบัน เมื่อพระองค์เสด็จดับขันธปรินิพพานแล้ว โทณพราหมณ์ก็ได้แบ่งพระบรมสารีริกธาตุ ออกเป็น ๘ ส่วน โดยแบ่งให้เมืองเวสาลี เมืองกบิลพัสดุ์ เมืองอัลกัปปะเมืองรามคาม เมืองเวฏฐทีปกะ เมืองปาวา เมืองราชคฤห์ และเมืองกุสินารา ได้ส่งตัวแทนมาขอแบ่งพระบรมสารีริกธาตุไปสักการะบูชาในเมืองของตน

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=560 align=center><TBODY><TR><TD><TABLE height=48 cellSpacing=4 cellPadding=0 width=350 background=../pics/bbtab.gif><TBODY><TR><TD vAlign=bottom> สังเวชนียสถานแห่งที่ ๑ สถานที่ประสูติิ</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE width=500 align=center><TBODY><TR><TD><TABLE width=175 align=left><TBODY><TR><TD></TD></TR><TR><TD>เสาหินพระเจ้าอโศกมหาราชปักไว้ เพื่อให้อนุชนรุ่นหลังทราบว่าตรงจุดนี้ เป็นที่ที่พระบรมศาสดาออกจากพระครรภ์ของพระมารดา </TD></TR></TBODY></TABLE>สังเวชนียสถานแห่งที่ ๑ คือสถานที่ประสูติแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรานั้น ปัจจุบันนี้อยู่ในเขตประเทศเนปาล ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศเหนือของประเทศอินเดีย และสถานที่ประสูตินี้ตั้งอยู่ห่างจากชายแดนอินเดีย-เนปาลประมาณ ๓๒ กิโลเมตร ปัจจุบันสังเวชนียสถานแห่งนี้ ภาษาทางราชการเรียกว่า "ลุมมินเด" แต่ชาวบ้านทั่วไปก็ยังเรียกว่า "ลุมพินี"



</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=560 align=center><TBODY><TR><TD><TABLE height=48 cellSpacing=4 cellPadding=0 width=350 background=../pics/bbtab.gif><TBODY><TR><TD vAlign=bottom> สังเวชนียสถานแห่งที่ ๒ สถานที่ตรัสรู้</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE width=500 align=center><TBODY><TR><TD><TABLE width=175 align=left><TBODY><TR><TD></TD></TR><TR><TD>วิหารตรัสรู้ ที่ยังหลงเหลืออยู่สมบูรณ์ที่สุด </TD></TR></TBODY></TABLE>สังเวชนียสถานแห่งที่ ๒ คือสถานที่ตรัสรู้นี้ แต่เดิมทีเดียวในสมัยพุทธกาลนั้น คือตำบลอุรุเวลาเสนานิคม เมืองคยา แคว้นมคธ ซึ่งมีเมืองราชคฤห์ เป็นเมืองหลวง ปัจจุบันสถานที่ตรัสรู้นี้เรียก ตำบลพุทธคยา ขึ้นอยู่กับจังหวัดคยา (ห่างจากจังหวัดคยา ๑๒ กิโลเมตร) รัฐพิหาร มีเมืองหลวงชื่อ ปัฎนะ หรือ ปัฎนา (หรือชื่อเดิมว่า ปาฎลีบุตร)

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=560 align=center><TBODY><TR><TD><TABLE height=48 cellSpacing=4 cellPadding=0 width=353 background=../pics/bbtab.gif><TBODY><TR><TD vAlign=bottom> สังเวชนียสถานแห่งที่ ๓ สถานที่แสดงปฐมเทศนา</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE width=500 align=center><TBODY><TR><TD><TABLE width=175 align=left><TBODY><TR><TD></TD></TR><TR><TD>ธัมเมกขสถูป สถานที่ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าปรารถให้พระอรหันต์ ๖๐ รูป ออกไปเผยแผ่พระพุทธศาสนาเป็นครั้งแรก</TD></TR></TBODY></TABLE>สังเวชนียสถานแห่งที่ ๓ คือ สถานที่แสดงปฐมเทศนา หรือสถานที่พระตถาคตเจ้าทรงยังพระอนุตรธัมจักให้เป็นไป สถานที่นี้อยู่ในป่าอิสิปตนมฤคทายวัน ใกล้เมืองพาราณสี ปัจจุบันเรียกสารนาถ ห่างจากเมืองประมาณ ๘ กิโลเมตร ซึ่งเมืองพาราณสีนี้อยู่ห่างจากเมืองพุทธคยา สถานที่พระพุทธองค์ตรัสรู้ไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ประมาณ ๒๐๐ กิโลเมตร

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=560 align=center><TBODY><TR><TD><TABLE height=48 cellSpacing=4 cellPadding=0 width=353 background=../pics/bbtab.gif><TBODY><TR><TD vAlign=bottom> สังเวชนียสถานแห่งที่ ๔ สถานที่ดับขันธปรินิพพาน </TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE width=500 align=center><TBODY><TR><TD><TABLE width=175 align=left><TBODY><TR><TD></TD></TR><TR><TD>สถูปและวิหารปรินิพพานที่เมืองกุสินารา</TD></TR></TBODY></TABLE>สังเวชนียสถานแห่งที่ ๔ คือ สถานที่ดับขันธปรินิพพาน ด้วยอนุาทิเสสนิพพานธาตุดับไม่มีส่วนเหลือ คือทั้งกิเลส ทั้งเบญจขันธ์ดับหมด ตามปกติพระอรหันต์ทั่วไปๆไปจะนิพพาน ๒ ครั้ง คือ ครั้งแรกนั้นเป็นการดับกิเลส ส่วนเบญจขันธ์ยังอยู่ เรียกว่า สอุปาทิเสสนิพพาน หรือนิพพาน เมื่อยังมีชีวิตอยู่ เพียงแต่จิตเข้าสู่แดนพระนิพพานเท่านั้น เป็นจิตที่สะอาด ไม่มีกิเลส ไม่มีทุกข์แล้ว ดังเช่นพระพุทธเจ้า นิพพานครั้งแรกนี้เมื่อวันเพ็ญ เดือนวิสาขะ ก่อนพุทธศักราช ๔๕ ปี ส่วนนิพพานครั้งที่ ๒ ก็คือ อนุปาทิเสสนพิิาน ดังได้กล่าวแล้วนั้นเอง

สถานที่นิพพานที่พุทธประวัติระบุว่า สาลวโนทยาน เมืองกุสินารา ปัจจุบันมีสถูปและวิหารเป็นสัญลักษณ์ เป็นอุทยานที่ได้รับการรักษาจากทางการอินเดียเป็นอย่างดี มีต้นสาละและไม้อื่นปลูกอยู่ทั่วไป ให้ความร่มรื่นพอสมควร

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

คุณ peet บอกว่า
ผมมีความเห็นว่าพระพุทธเจ้าเป็นคนไทย พระเจ้าสุทโธทนะพูดภาษาไทย ที่ศากยะวงค์แต่งงานภายในตระกูลเดียวกันเอง เพราะรังเกียจแขก

ความจริงก็คือ
..........................................................................................................................................
ศากยวงศ์ (Sakya clan)

<HR SIZE=1>ในยุคบรรพกาล ได้มีชนเผ่าเชื้อสายอริยกะหรืออารยันอพยพเข้ามาตั้งรกรากและราชธานี ณ เชิงเขาหิมาลัย ชนเผ่าที่อพยพเข้ามาในภายหลัง ก่อนหน้านั้นดินแดนแถบนี้เป็นที่อยู่อาศัยของพวกมิลักขะซึ่งมีความเจริญที่น้อยกว่า พวกอริยกะหรืออารยันเป็นพวกที่นับถือในศาสนาพราหมณ์เคร่งครัด และเชื่อถือในระบบวรรณอย่างสุดโต่ง โดยเชื่อว่าวรรณะทั้ง ๔ ไม่สามารถที่จะแต่งงานร่วมกันได้ ถ้าแต่งงานบุตรจะกลายเป็นจัณฑาลทันที พวกเขาถือว่าตนยิ่งใหญ่ และบริสุทธิ์กว่าสายเลือดอื่น ๆ จึงแต่งงานด้วยกันเองภายในหมู่พี่น้องและวงศาคณาญาติซึ่งมีอยู่ ๒ ตระกูลคือ ๑. ศากยวงค์ ๒.โกลิยวงศ์ และเพราะความถือตัวจัดนี้เองที่ทำให้กรุงกบิลพัสดุด์ถูกทำลายอย่างย่อยยับด้วยอำนาจของพระเจ้าวิฑูฑภะ โอรสพระเจ้าปเสนทิโกศลแห่งสาวัตถี ซึ่งพระเจ้าวิฑูฑภะเอง ก็ใช่อื่นไกลเป็นพระนัดดาของพระเจ้ามหานามแห่งกรุงกบิลพัสดุ์นั้นเอง

พระองค์ถูกเหยียดหยามจากพระญาติถึงขนาดเอาน้ำนมชำระล้างสถานที่ทุกแห่งที่พระองค์ประทับในกรุงกบิลพัสดุ์คราวเสด็จเยี่ยมพระญาติ โดยพวกศากยะกรุงกบิลพัสดุ์รังเกียจว่า พระมารดาของพระองค์ไม่ใช่คนวรรณะกษัตริย์ แต่เป็นทาสีซึ่งเป็นคนละวรรณกับพวกตน นี่คือชนวนของการทำลายล้างกรุงกบิลพัสดุ์ในเวลาต่อมา

เกี่ยวกับทฤษฏีของชนชาติอารยันของพวกศากยะที่เมืองกบิลพัสดุ์นี้ นักปราชญ์ไทยหลายท่านตั้งข้อสงสัยว่า พวกเขาน่าจะเป็นคนผิวเหลืองเชื้อสายมองโกลอยเหมือนคนไทยมากกว่าที่จะเป็นอารยันแบบแขก เพราะตัวอย่างที่เห็นได้ชัด คือมีชาวเนปาลเป็นจำนวนมากเชื่อว่าตัวเองเป็นเชื้อสายศากยะ และหน้าตาพวกเขาก็เป็นคนผิวเหลืองไม่ใช่แขกอินเดีย แต่ประเด็นนี้คงต้องศึกษากันต่อไป และไม่ควรด่วนสรุป เพราะเป็นเรื่องใหญ่ แต่เป็นที่น่าสังเกตว่า แม้แขกอินเดียเป็นจำนวนมากก็มีนามสกุลโคตมะหรือเคาตมะและยังเชื่ออีกว่าพวกเขามีเชื่อสายเดียวกับพระพุทธองค์

ในทัศนะของคนเนปาลเองทุกคนเชื่อเต็มเปี่ยมว่าพระพุทธเจ้าเป็นชายเนปาล ไม่ใช่อินเดียเพราะพระองค์เกิดในฝั่งเนปาลไม่ใช่อินเดีย ซึ่งเป็นความจริงอยู่ไม่น้อยเพราะว่าตามสถานที่ประสูติแล้ว ลุมพินีและกบิลพัสดุ์ก็ล้วนแล้วอยู่ในฝั่งเนปาล แต่เมื่อก่อนคำว่า อินเดีย เนปาลยังไม่เกิด มีแต่คำว่าชมพูทวีป พระพุทธองค์ใช้ชีวิตส่วนมากที่ฝั่งอินเดีย เพราะขณะที่พระชนม์ชีพอยู่ เมืองกบิลพัสดุ์ของพระองค์ก็ร้างแล้ว และเขตแดนกปิลพัสดุ์ลุมพินีก็ยังอยู่ในฝั่งอินเดีย จนอังกฤษเข้าปกครองอินเดียและยกให้เนปาลเมื่อ พ.ศ.๒๓๙๕ มานี้เอง

อย่างที่กล่าวมาแล้วว่า ต้นตระกูลของศากยวงศ์สืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าโอกกากราชและแบ่งออกเป็น ๒ เมือง,๒ ตระกูล คือ เมืองกบิลพัสดุ์ เป็นนครหลวงของแคว้นสักกะ และเมืองเทวทหะเป็นนครหลวงของแคว้นโกลิยะ ดังมีโครงสร้างดังนี้

ฝ่ายศากยวงศ์ พระเจ้าชัยเสนมีพระราชโอรสและธิดา ๒ พระองค์ คือ
๑. พระเจ้าสีหนุ ๒. พระนางยโสธรา


ฝ่ายโกลิยวงศ์ มีพระราชาที่ไม่ปรกฏนาม มีโอรส ๑ และธิดา ๑ คือ
๑. พระเจ้าอัญชนะ ๒. พระนางกาญจนา


พระเจ้าสีหนุ แห่งศากยวงศ์อภิเษกสมรสกับ พระนางกาญจนา แห่งโกลิยวงศ์มีพระโอรสและธิดารวม ๗ พระองค์คือ
๑. พระเจ้าสุทโธทนะ
๒. พระเจ้าสุกโกทนะ
๓. พระเจ้าอมิโตทนะ
๔. พระเจ้าโธโตทนะ
๕. พระเจ้าฆนิโตทนะ
๖. พระนางปมิตา
๗. พระนางอมิตา


พระเจ้าอัญชนะ แห่งโกลิยวงศ์อภิเษกสมรสกับ พระนางยโสธรา แห่งศากยวงศ์ มีพระโอรสและพระธิดารวม ๔ พระองค์คือ
๑. พระเจ้าสุปปพุทธะ
๒. พระเจ้าทัณฑปาณิ
๓. พระนางสิริมหามายา
๔. พระนางมหาปชาบดีโคตมี


พระเจ้าสุทโธทนะ แห่งศากยวงศ์อภิเษกสมรสกับพระนางสิริมหามายาแห่งโกลิยวงศ์ มีพระโอรส ๑ พระองค์คือ
๑. เจ้าชายสิทธัตถะ
และต่อมาหลังพระนางสิริมหามายาสวรรคต พระองค์อภิเษกสมรสกับพระนางมหาปชาบดีโคตมี มีพระโอรสและธิดา ๒ พระองค์คือ
๑. เจ้าชายนันทะ
๒. เจ้าหญิงรูปนันทา


พระเจ้าสุปปพุทธะ แห่งโกลิยวงศ์ได้อภิเษกสมรสกับพระนางอมิตาแห่งศากยวงศ์มีพระโอรสธิดารวม ๒ พระองค์คือ
๑. เจ้าชายเทวทัต
๒. พระนางยโสธรา (พิมพา)


พระเจ้าสุกโกทนะ แห่งศากยวงศ์อภิเษกสมรสกับพระนางกิสาโคตมี มีพระโอรสหนึ่งพระโอรส ๑ พระองค์คือ
๑. เจ้าชายอานนท์


พระเจ้าอมิโตทนะ แห่งศากยวงศ์ มีพระโอรสธิดารวม ๓ พระองค์คือ
๑. เจ้าชายมหานาม
๒. เจ้าชายอนุรุทธะ
๓. เจ้าหญิงโรหิณี

พระเจ้ามหานาม ครองราชสมบัติต่อจากพระเจ้าสุทโธทนะมีพระธิดาจากนางทาสี ๑ พระองค์คือพระนางวาสภขัตติยา ซึ่งต่อมาได้เป็นพระมเหสีของพระเจ้าปเสนทิโกศลแห่งสาวัตถี มีพระโอรส ๑ พระองค์ คือ พระเจ้าวิฑูฑภะ ดังมีโครงสร้างดังนี้

​

 

สังเกตุว่าเมืองไทย และประเทศใกล้เคียงก็มีรอยพระพุทธบาท
แสดงว่าพระองค์เสด็จมาโปรดสัตว์ (เวไนยสัตว์)ในบริเวณนี้ด้วย
นี่น่าจะเป็นข้อสังเกตุหนึ่งว่าประเทศแถบนี้ก็รวมอยู่ในชมพูทวีปด้วยค่ะ

 

เคยอ่านเจออยู่บ้างว่าคุณเอกอิสสโร (ถ้าดิฉันเขียนชื่อไม่ถูกต้องขออภัยนะคะ)ก็ค้นคว้าเพื่อพิสูจน์ว่าเมืองไทยนั้นอยู่ในชมพูทวีปค่ะ