ซูกระแท้ว....แซวกระทู้....

ศาลาปฏิบัติธรรมวัดหนองเรือ
ใช้ต้นไม้ทั้งต้น คงรูปทรงเดิมของต้นไม้ไว้ ใช้ตั้งแต่โคนราก
แค่ใส่ไอเดียลงไปนิดหน่อย ก็ทำให้ศาลาดูสวยแปลกตา น่าสนใจขึ้นเยอะเลย
ชอบ ชอบ

 

*********************************
ทําให้นีกถึงเพื่อนที่แคลิฟอเนีย เธอจัดบ้านเรียบร้อยมาก อะไรอยู่ตรงไหนรู้หมด มีอยู่วันหนึ่งสร้อยข้อมือหาย เอ วางไว้ตรงโต้ะในห้องนอนนี่นา หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ โทรมาเล่าให้ฟัง พอสามวันก็ชักเวียนหัวเพราะรื้อลิ้นชักดูจนหมด เลยจุดธูปบอกพระว่าจะถวายไข่ต้มหนี่งโหล เท่านั้นแหละพอเปิดลิ้นชักได้ยินเสียงดังแป้ะ ตกมาที่ลิ้นชักเลย เลยต้องต้มไข่ถวายพระในบ้านและ....ทายเอา

 

เคยเจอเหตุการณ์ๆนึง จนวันนี้ยังไม่รู้เลยว่า มันคืออะไร?.บรื่อสสส..ขนลุก..
ปล.คุณป้าต้อยขา อากาศทางนั้นเป็นไงบ้างคะ?qsqu

 

*****************************
ที่นี่๑๐ ํ C ค่ะ กําลังสบายๆ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ ไหนเล่าให้ฟังกันบ้างสิคะ ว่ามีอะไร ตอนนี้อยู่คนเดียวก็เปิดไฟดวงเล็ก อิอิ ยังไม่อยากเห็น นอกจากเขาจะมาในความฝันค่ะ Goodnight ค่ะ

 

เรื่องมันยาววววว ขี้เกียจพิมพ์ค่ะ
(ไว้ว่างๆจะเล่าให้ฟังนะคะ(f))

 

เรื่องการสร้างถาวรวัตถุในทางพระพุทธศาสนานั้น ผมยินดีร่วมสร้างอยู่เสมอ ผมไม่ได้ปฏิเสธว่าไม่ดีนะครับ การทำทาน ก็ต้องมี การรักษาศีลก็ต้องทำ การปฏิบัติภาวนาก็ห้ามละเว้น ไตรสิกขาต้องทำให้ครบ บารมี 10 ต้องทำให้สม่ำเสมอ...

อุโบสถ วัดหนองเรือนี้ ท่านเจ้าภาพร่วม เป็นคนสำคัญ มีกำลังทรัพย์มากก็จริงอยู่ แต่เจ้าอาวาสท่านสร้างเท่าที่จำเป็น สร้างเพื่อเป็นที่ทำสังฆกรรมของหมู่สงฆ์ เพียงเท่านี้เท่านั้น ไม่ได้สร้างให้วิจิตรพิศดารเกินความจำเป็น จนเป็นเหตุให้ต้องใช้ปัจจัยจำนวนมาก ไม่ได้สร้างขึ้นมาเพื่ออวดใคร หรือประชันขันแข่งกับใคร เมื่อทำบุญด้วยแล้วก็รู้สึกสบายใจดีครับ

ต่างกันมากกับการสร้างถาวรวัตถุของบางที่ เช่น..


ต้องเข้าใจว่า รูปปั้นนี้ เป็นองค์แทนสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถ้าเป็นรูปเจ้าพ่อ เจ้าแม่ ก็แล้วกันไป การจะเอาเครื่องประดับตกแต่งตามจินตนาการของตัวเองมาใส่เติมให้กับองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า ซึ่งทรงบริสุทธิ์แล้วจากกิเลส ตัณหา อาสวะทั้งปวง ทรงครองผ้ากาสาวพัตร ตลอดพระชนม์ชีพ ทำเพื่ออะไร? ผมว่าทำเพื่อหาปัจจัยล้วนๆ ไม่ได้ทำเพื่อพระพุทธศาสนาเสียแล้ว...แบบนี้ที่ผมไม่ได้ร่วมบริจาคทรัพย์เพื่อทำบุญด้วย

แตกต่างจากที่หลวงพ่อฤษีท่านสร้างพระวิสุทธิเทพ คือพระพุทธเจ้าทรงเครื่องพระนิพพาน เครื่องประดับตกแต่งทั้งหมด เป็นไปตามที่หลวงพ่อไปเห็นมา พวกเราพอฝึกไปก็เห็นเหมือนๆกัน
หลวงปู่ดู่ท่านสร้างพระประธาน ใส่ชุดทรงเครื่อง ตอนที่ผมไปเห็น ไปกราบพระประธาน ก็เห็นว่าที่หลวงปู่ดู่ท่านสร้างนี้ คือพระศรีอริยเมตตรัย ทรงเครื่องทรงในชั้นดุสิต ส่วนใครจะเรียกว่านี่เป็นทรงเครื่องจักรพรรดิหรืออย่างไรก็แล้วแต่ แต่ที่ผมเห็นนั้นเป็นชุดทรงของเทวดาที่เป็นพระโพธิสัตย์อยู่ในชั้นดุสิต ซึ่งท่านไม่ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ส่วนพระเจ้าจักรพรรดิทรงเครื่องอย่างไร นี่ผมยอมรับว่าผมไม่เคยเห็นครับ...

การไปรู้ได้เห็นได้ว่าทรงชุดอย่างไรนี้ แม้จะยังเป็นสิ่งสมมุติอยู่ ยังไม่เป็นวิมุตติ ก็ตาม แต่ครูบาอาจารย์ท่านก็สร้างไว้เพื่อเป็นแนวทางที่อิงสมมุติเพื่อหวังให้ศิษย์จะไปถึงวิมุตในที่สุด เรื่องสมมติกับเรื่องจินตนาการแฟนตาซีนั้นแตกต่างกันอยู่ครับ สมมุติที่เราพูดถึงเช่น ม้า เมื่อใส่อาน ใส่เครื่องประดับตกแต่ง เพื่อออกศึกหรือใช้ในพระราชพิธี รูปแบบนี้เป็นสิ่งสมมติ แต่ถ้าจินตนาการแล้ว ม้าจะมีปีก มีเขา มีเขี้ยว มีงา อันนี้เป็นจินตนาการ

การจะจินตนาการเอาชุดแปลกๆมาใส่ให้พระพุทธรูป อันนี้ผมไม่เห็นด้วยนะครับ คุณทำเพื่ออะไร????

การทำพระพุทธรูปให้มี9เศียรก็เช่นกัน จะบอกว่านี่เป็นเศรษฐีทั้ง9ในครั้งพุทธกาล คุณจะบูชามหาเศรษฐีทั้ง9ก็บูชาไปสิครับ แต่จะไปเอามาสมมุติว่าเศรษฐีคือเศียรพระพุทธเจ้าอย่างนี้ไม่ถูกต้องนะครับ นี่ผู้ทำลงไป ผมเห็นว่าเป็นการปรามาสพระพุทธเจ้า ทำแล้วคิดว่าจะเป็นเหตุให้ตนเองร่ำรวย ทำลงไปด้วยความโลภโมโทสัน แบบนี้ผมไม่เห็นว่าจะมีอานิสสงค์ให้รวยได้แต่อย่างใด หรือจะว่าเป็นมงคลเพราะเลข 9 อันนี้ก็ยิ่งแล้วไปใหญ่ เพราะ9กับก้าวหน้า แม้จะพร้องเสียงกัน แต่ก็เป็นเพียงภาษาไทย ในภาษาบาลีเลข 9 ก็ไม่ได้มีความเป็นมงคล พิเศษไปกว่า เลข 4 เลข 5 เลข 3 แต่อย่างใด ทั้งนี้ทั้งนั้น หากไปดูในมงคล 38 ประการ ก็ไม่มีข้อไหนที่พระองค์ทรงตรัสสอนเรื่องว่าตัวเลขเป็นมงคล หรือว่าเลข9เป็นมงคล เป็นเพียงแต่ว่าคนบางกลุ่มไปยึดถือกันเอาเอง พระพุทธเจ้าไม่ได้สอน พวกโหร พวกทรงเจ้าเข้าผี พวกถือโชคลาง พวกนี้เขาสอนกันมา เสร็จแล้วก็มาเอาพระพุทธเจ้าไปผนวกเข้าด้วย ก็เพื่อผลประโยชน์ของตัวเองทั้งสิ้น โดยไม่คำนึงถึงบาปบุญคุณโทษ จำพวกนี้นั้น ผมไม่เอาด้วยครับ...

 

พูดไม่ออก บอกไม่ถูก เหมือนนํ้าท่วมจมูก หายใจไม่ออก ทําตากลับกลอกบอกไม่ได้

 

โอ๊ะโอ่ ทำใจดีๆไว้นะคุณพี่ขา น้องส่ง แอมบูแลนส์ มารับด่วน แย้วค่ะ

 

เคยร่วมสร้างแต่แบบนี้ครับ พระวิสุทธิเทพ ทรงเครื่องพระนิพพาน ใครได้มโนมยิทธิ ก็เห็นแบบเดียวกันนี้เอง

 

ไปบันทึก เรื่องราว การปฏิบัติธรรมตั้งแต่สมัยยังเป็นเด็กน้อย เรื่องราวที่ทำไปอย่างสะเปะสะปะ บ้าๆบอๆ
ต้องบันทึกเอาไว้ก่อนจะแก่จนหลงๆลืมๆ จำอะไรไม่ได้แล้ว
ถึงเวลาถ้าแก่แล้ว หลงๆ ลืมๆ จะได้ไม่ต้องมานั่งบ่นเสียดายว่า ทำไมตอนที่ยังจำความได้ดีไม่รู้จักบันทึกเอาไว้ พอหลงๆลืมๆแล้วจะมานั่งบ่นอะไรที่มันซ้ำซาก...

ผมกะว่าแก่ตัวไปแล้ว จะไม่บ่นซ้ำซาก เพราะว่าจะชิงบ่นมันซะตั้งแต่ยังไม่ทันจะแก่นี่แหละ ... บ่นให้หมด บ่นอย่างเดียวไม่พอนี่ผมจะบันทึกเรื่องบ่นผมไว้ด้วย พอแก่ตัวไปผมจะได้ไม่ต้องเสียเวลาบ่นอีก...ใครอยากฟังที่ผมบ่นก็จะไล่ให้ไปอ่านจากบันทึกทั้งหลายเอาเอง เพราะถึงเวลานั้นผมคงจะจำเรื่องราวที่ผ่านๆมาในชีวิต ไม่ค่อยจะได้แล้วแหละนะ...

อดีตก็จะได้ปล่อยให้เป็นอดีตไป เพียงแต่บันทึกไว้ เผื่อว่าจะมีประโยชน์กับใครในภายภาคหน้า พอจะบันทึกได้ก็บันทึกไปก่อน ถึงเวลาแก่ตัวเข้าจริงๆแล้ว จำอะไรไม่ค่อยได้ ก็จะจำองค์สมเด็จพระพิชิตมารบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าเอาไว้ ... จำหลวงพ่อเอาไว้...ระลึกถึงธรรมอันควรแก่ธรรมที่ได้ประพฤติปฏิบัติเอาไว้ ... คงทำได้เท่านี้ แล้วก็เตรียมตัวตาย ก่อนตาย...ความจริงเรื่องเตรียมตัวตายนี่เตรียมมาตั้งแต่วัยรุ่นแล้ว
แต่ก็ประมาทไม่ได้ ยังต้องตั้งท่าเตรียมตัว ซ้อมตายทุกวัน ....

ผมไม่ได้มีชีวิตอยู่เพื่อรอให้ถึงลมหายใจสุดท้าย
แต่ผมจะมีชีวิตอยู่ด้วยทุกลมหายใจที่มีสติและยังประโยชน์ให้กับพระพุทธศาสนา ต่อโลก ต่อธรรม
ตายก็จะตายให้คุ้มค่ากับที่เกิด
เกิดก็จะเกิดให้รู้เท่าทันความตาย

 

สุขสวัสวันสงกรานต์ ปีใหม่ของไทย ขอให้ท่านผู้ใหญ่ทั้งหลาย มีความสุข หมดทุกข์โรคภัย สุขสวัสทั้งกายใจ ประสงค์สิ่งใด สมหวังทุกประการ
น้อมตัวลงต่ำ ยกมือวันทา กราบ...

 

​

สงกรานต์...
สรงน้ำพระ...
ขออำนาจคุณพระศรีรัตนไตย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสากลพิภพ ได้โปรดดลบันดาลให้เพื่อนพ้องน้องพี่
พ้นจากทุกข์ พบความสุขกาย สบายใจ
คิดสิ่งใดอันเป็นมงคล ขอจงประสบความสำเร็จโดยฉับพลัน
ขอให้มีกำลังใจสู้...อยู่ทุกลมหายใจ...

 

*********************************
แสดงว่าตอนนี้ยังไม่แก่ ขอให้อยู่แต่ในที่ร่มๆ อย่าโดนแสงอาทิตย์มากเกินไปนะคะ
catt3

 

กลับจากแอ่วสงกรานต์ เอาความชื่นบานนมาฝากคุณป้าต้อย และเพื่อนๆทุกๆท่าน

 

แรงไปฤป่าว...นะ

 

อยากได้คำแนะนำในเรื่อง การกำจัดความอิจฉาริษยา ที่ติดมาจากอดีต และยังซุกซ่อนในกายใจ ค่ะ แม้ปัจจุบันฤทธิ์มันน้อย แต่ในวัยเด็กก็มีออกมามาก เหมือนเปลี่ยนแปลงไปตามวัย แต่อาจจะยังติดอยู่ในสันดาน วิญญาณ วันดีคืนดีไม่รู้จะโผล่มาตอนไหน

ขอบคุณค่ะ

 

ิอิจฉา...คือ...เห็นคนอื่นเขาได้ดี แล้วอยากได้ดีอย่างนั้นบ้าง...
ริษยา...คือ...เห็นคนอื่นเขาได้ดี แล้วคิดอยากจะทำร้าย ทำลายเขา...

สังคมไทยอุดมไปด้วย จิตใจที่อิจฉาริษยา มากกว่าสังคมประเทศอื่นๆ เนื่องจากประชาชนถูกปลูกฝังสิ่งเหล่านี้มาตั้งแต่เด็กๆ...สะท้อนภาพออกมาให้เห็นในละครไทยหลังข่าว...และการเมืองไทย...

ถ้าย้อนไปดูประวัติศาสตร์ไทย ก็ได้รับความเสียหายมาจากความอิจฉาริษยานี้เอง แต่กลับไปโทษว่าขาดความสามัคคี ซึ่งเป็นการเกาไม่ถูกที่คัน...

วิธีป้องกันอารมณ์อิจฉา ริษยา นั้น ใช้มรณานุสติ
วิธีแก้ไขอารมณ์อิจฉา ริษยา นั้น ใช้พรหมวิหาร 4

...............................
ผมนึกถึงความตายตั้งแต่ยังเป็นเด็ก จนปูนนี้ก็ยังนึกถึงความตายเป็นปกติ...
พอเห็นคนรวย ก็นึกว่า คนรวยต้องตายไหม...ตายแล้วความรวยช่วยอะไรเขาได้ไหม?
พอเห็นคนสวย ก็นึกว่า คนสวยต้องตายไหม...ตายแล้วความสวยช่วยอะไรเขาได้ไหม?
พอเห็นคนเรียนเก่ง ก็นึกว่า คนเรียนเก่งต้องตายไหม...ตายแล้วความเรียนเก่งช่วยอะไรเขาได้ไหม?
สุดท้ายแล้ว จนก็ตาย รวยก็ตาย สวยก็ตาย ขี้เหล่ก็ตาย เก่งก็ตาย ไม่เก่งก็ตาย มีอำนาจ มียศ มีลาภ ก็ต้องตาย ไอ้ที่ไม่หล่อ โง่ จน ปากเสีย ซวย บัดซบอย่างเรานี่ก็ไม่พ้นต้องตายเหมือนกัน...ตายแล้วมันก็จบ...สำหรับสวย รวย เก่ง แต่บุญกับบาป มันไม่จบ...อิจฉาริษยาไปใจเศร้าหมอง ไม่ได้อะไร นอกจากอบายภูมิเป็นที่ไป...จะมีประโยชน์อะไรในเมื่อมันต้องตายเหมือนกันหมด...ทำบุญ สร้างกุศล เจริญภาวนาของเราไปดีกว่า....

......................................................
เจริญพรหมวิหาร 4 เมตตา กรุณา มุฑุตา อุเบกขา...
4 ข้อมันเยอะไปนะ ไล่ไม่ทันจบ ไอ้ตัวที่เรากำลังอิจฉาอยู่ริษยาอยู่มันไปถึงไหนแล้วมิรุ พิจารณาไม่ทันมันสักที...
ผมขอรวมลงมาให้เหลือข้อเดียวก็แล้วกันนะครับ...
คือ...
ความรู้สึกปรารถนาดี...

ขอให้ทรงกำลังใจอย่างนี้เอาไว้...ความรู้สึก ปรารถนาดี...
คนที่ควรได้รับความรู้สึกปรารถนาดี มากที่สุด คือ "ตัวเราเอง" ครับ...
ไม่ต้องไปปรารถนาดีกับคนอื่น โดยเฉพาะคนที่ทำให้ใจเราเกิดปฏิฆะ คือความรู้สึกขุ่นข้องขัดเคือง ไม่ต้องไปปรารถนาดีกับคนเหล่านั้นหรอกครับ ไม่ต้องดัดจริต ไม่ต้องเสแสร้ง เราเป็นเรา อย่างที่เราเป็นนั่นแหละ ดีแล้วครับ...

ปรารถนาดีกับตัวเองก่อนครับ ทำให้ความรู้สึกปรารถนาดีกับตัวเองให้มากๆ บ่อยๆ จิตใจเราจะผ่อนคลายจากอารมณ์เครียดลงได้

ไปปรารถนาดีกับศัตรูคู่อาฆาตของเรา มันก็เหมือนเอามีดมาจิ้มแผลตัวเองเท่านั้นแหละครับ
เรื่องที่จะไปเมตตา กรุณา กับศัตรู หรือจะเฉือนเนื้อให้เสือกินเพื่อให้เสือมีชีวิตรอด หรือว่าเขาตบแก้มซ้ายแล้วจะต้องยื่นแก้มขวาให้เขาตบด้วย อันนั้นปล่อยไว้ให้คนที่คิดว่าจะบำเพ็ญบารมีเป็นพระโพธิสัตย์เขาทำกันเถอะครับ...

เจอศัตรูก็ต้องป้องกันตัว เจอเสือหิวจะอดตายก็ปล่อยให้ตายไปเถอะครับ เกิดเป็นเสือหาเนื้อกินเองไม่ได้ จะอยู่ไปทำไมให้อายหมา ตบแก้มซ้ายมาถ้าหลบทันก็หลบเถอะครับ มีไรค่อยๆคุยกันก็ได้ ปัญญาชนไม่พึงใช้กำลัง..มันเจ็บ...

ให้ความรู้สึกปรารถนาดีกับตัวเองบ่อยๆครับ
ให้ความรักและสิ่งดีๆกับคนที่รักเรา
ให้ความช่วยเหลือ คนที่เขาเคยช่วยเหลือเรา ใครที่ไม่เคยช่วยเหลือเราก็อย่าไปช่วย
นี่ว่ากันในฐานะที่เป็นปุถุชนนะครับ แต่ถ้าเป็นอริยะบุคคลขึ้นสูง หรือเป็นพระโพธิสัตย์ขั้นปรมัตถบารมี ก็ต้องว่าไปอีกอย่างนึง...ต้องไปถามอีกบอร์ดนึงด้วยแหละ...รับรอง ดราม่าหนักมาก...:'''(




แปะรูปไว้งั้นแหละ...บ่มีไรหรอก..แค่กลัวว่าโพสจะโล่งๆ...อิอิ

 

http://palungjit.org/threads/พื้นฐานการเจริญสติ-สำหรับผู้เริ่มต้น.542367/



ผมนี่เป็นนักเขียนที่แย่มากเหมือนกันนะเนี่ย...
เขียนไม่จบสักที...
ตั้งใจว่าจะเขียนให้จบตามที่ครูบาอาจารย์แนะนำอบรมสั่งสอนมา...
ก็ได้แต่ตั้งท่า ซะงั้นแหละ...

หัวข้อนี้ตั้งใจจะเขียนให้จบไปถึงอารมณ์โสดาบัน คือโสดาปัตติมรรค
คือตามที่หลวงพ่อท่านสอนมา ที่ให้ทำไปให้ได้โสดาบันภายใน 3 เดือนนั้น ผมลองดูหลายรอบแล้วว่า ควรหมายถึงโสดาปัตติมรรค เพราะโสดาปัตติมรรคนี้ กำหนดเวลาได้ จะ 7 วันก็ได้ แต่ว่าโสดาปัตติผลนี่ทำนายผลโดยระยะเวลาไม่ได้

เพียงแต่ว่า ถ้าไม่ทำโสดาปัตติมรรคแล้ว ความเป็นโสดาปัตติผลย่อมเกิดขึ้นไม่ได้แน่นอน คนทั่วไปจึงไปมองกันที่โสดาปัตติผล ไม่มีใครมองโสดาปัตติมรรคกันเลย ทั้งที่ไม่มีมรรค จะไปมีผลได้อย่างไร
และอาศัยอารมณ์โสดาปัตติมรรค ก็เพียงพอที่จะปิดนรกได้แล้วนะครับ คือ
คิดว่าเราเกิดมานี่ต้องตาย
มีจิตใจเคารพและระลึกถึงพระพุทธเจ้า มีธรรมข้อใดข้อหนึ่งเป็นเครื่องระลึกถึง
ตั้งใจรักษาศีล 5 ให้มั่นคงไว้ได้

การตั้งอารมณ์โสดาปัตติมรรค ให้ทรงกำลังใจไว้เพียงเท่านี้ ขึ้นชื่อว่า นรก ท่าทางจะไปยากสักหน่อยนึงนะครับ...

ความจริงการตั้งอารมณ์ไว้เพียงเท่านี้ก็ได้ชื่อว่าเข้าเขตพระโสดาบันแล้ว เป็นผู้มีจิตใจมุ่งมั่นในอันที่จะหาทางพ้นทุกข์ แต่เป็นโสดาปัตติมรรคนะครับ ยังไม่ใช่โสดาปัตติผล
เอาไว้มีเวลาค่อยมาโม้ต่อ...
อ้อ...ลืมบอกไปว่า ผมยังเป็นปุถุชนคนธรรมดานะครับ ไม่ได้เข้าเขตอริยะบุคคลใดๆ ไม่ได้มีคุณวิเศษใดๆ กิเลสยังหนา ตัณหายังมากอยู่...ยังไม่มีความดีอะไรนะครับ อย่าพึ่งเชื่ออะไรผมล่ะ...ก็บอกแล้วว่าโม้นะ..โม้จริงๆ...

 

ขออภัยน่ะครับไม่ได้ล็อกอินเข้ามาหลายวัน ขอบคุณธรรมมะดีๆจากทุกๆท่านมากครับ ขอนอกเรื่องนิดนึง 55 เมื่อวันที่ 25 เมษา 58 ที่ผ่านมาพวกผมถูกลอบวางระเบิดก่อนถึงอำเภอธารโต พอดีกล้องหน้ารถที่ผมนั้งมาเป็นคันสุดท้ายในขบวนได้บันทึกภาพไว้ได้เลยเอามาให้ดูกันครับ แถมรูปอีกนิดนึง 55 สรุปจากเหตุการณ์นี้ทุกคนปลอดภัย มีบาดเจ็บเล็กน้อยสองคนครับ https://youtu.be/V0qouNpS4WU

 

สองข้างทางเป็นป่า มองอะไรไม่ออกเลยนะครับ คาดเดาอะไรไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อไร ตรงไหน...จะใช้สายข่าวก็คงลำบาก...
จะทำอย่างไรให้เหตุการณ์ สงบลงได้ครับ...
เพราะมาเลย์ที่อยู่ชายแดดติดกัน ข้ามฝั่ง ไปรันตู ก็เงียบสงบไม่มีเหตุการณ์อะไรเลย มีเฉพาะชายแดนฝั่งไทยอย่างเดียว...

จะบอกว่าพุทธกับมุสลิม ก็ไม่น่าจะเกี่ยวนะครับ เพราะฝั่งมาเลย์ กลันตรัง ก็มีวัดไทย มีชุมชนไทย แล้วก่อนหน้านั้นผมอยู่ โก-ลก สุไหงปาดี ตากใบ ก็เงียบสงบดี กลางคืนซอยโรงหมู ที่โก-ลก ก็จะคึกคักมาก เว้นแต่ว่าออกนอกเมืองเวลากลางคืนดึกๆ ก็มีอันตราย ไม่มีใครเดินทางกัน เหตุการณ์รุนแรงก็ไม่มีแบบทุกวันนี้เลยครับ...

ถ้าเหตุการณ์สงบลงได้ ทุกชีวิตก็ปลอดภัย ไม่ต้องอยู่กันอย่างหวาดระแวง ลองกองตันหยงมัส และซิโป ก็จะกลับมาสร้างชื่อและรายได้ให้ชาวบ้านอีกครั้ง...
หมากแดง ใบไม้สีทอง นกเงือกที่ป่าดงดิบฮาราบารา ที่บูเก๊ะตา ก็จะมีนักท่องเที่ยวเข้าไปเดินส่องนกกัน ...
เฮ้อ...ไอ้เรานี่ก็เดินทางผ่านมาเยอะเหมือนกันนะเนี่ย...