ตั้งใจรักษาศีลแปดอย่างเคร่งครัด จะตัดกิเลสได้สำเร็จไหม 7วัน 7เดือน 7ปี ?

ถ้าผมตั้งใจรักษาศีลแปดอย่างเคร่งครัด ผมจะตัดกิเลสกามได้สำเร็จไหม เจ็ดวัน เจ็ดเดือน เจ็ดปี ?



ศีลทั้งแปด

ปาณาติปาตา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ : เว้นจากการฆ่าสัตว์

อทินฺนา ทานา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ : เว้นจากการลักสิ่งของที่ผู้อื่นมิได้ให้

อพฺรหฺมจริยา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ : เว้นจากการประพฤติผิดพรหมจรรย์ (ผู้ชายกับผู้หญิงอยู่ใกล้กันไม่ได้ แต่ศีล ๕ อยู่ใกล้กันได้)

มุสาวาทา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ : เว้นจากการพูดปด พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ

สุราเมรยมชฺชปมาทฏฺฐานา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ : เว้นจากการดื่มสุราเมรัย อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท

วิกาลโภชนา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ : เว้นจากการบริโภคอาหารในยามวิกาล (หลังเที่ยงวันถึงรุ่งเช้าของวันใหม่)

นจฺจคีตวาทิตวิสูกทสฺสนา มาลาคนฺธวิเลปนธารณมณฺฑนวิภูสนฏฺฐานา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ : เว้นจากการฟ้อนรำขับร้อง ประโคมดนตรี และประดับร่างกายด้วยดอกไม้ของหอม เครื่องประดับ เครื่องทา เครื่องย้อม

อุจฺจาสยนมหาสยนา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ : เว้นจากการนั่งนอนเหนือเตียงตั่ง ที่เท้าสูงเกิน ภายในมีนุ่นหรือสำลี



ศีลแปดของผู้ปฏิบัติที่ต้องการปหานะ กิเลสโดยตรง แค่นี้พอไหม
หรือผมจะต้อง ทำ หรือต้องเข้าใจอะไรอีก แนะนำด้วยครับ

ขอบคุณครับ

 

ไม่สำเร็จคับ ความตั้งใจไม่ใช่ไม่ดีคับ
แต่มันจะไปปิดกั้นตัวจิตเราเองคับ ยิ่งเราพยายามเพิ่มอีก
มันก็จะมีตัวพยายามซ้อนทับเข้าไปอีกครับ.
กลายเป็นพยายามซ้อนตั้งใจ หรือเเรียกว่า
ตัณหาซ้อนตัณหาครับ พวกนี้เป็นตัวอุปโลกน์
ที่เรามักเผลอสร้างมาปิดบังดวงจิตโดยที่เราไม่รู้ตัวคับ
นอกจากจะปิดตัวจิตเราแล้วยังสร้างความเครียดให้
จิตเราด้วยคับ. เปลี่ยนความตั้งใจตรงนี้มาเป็น
การสร้างสติเพื่อให้เค้าคอยควบคุมความคิด
ควบคุมพฤติกรรมของจิต เพื่อไม่ให้เค้าเกิด เพื่อให้จิต
คลายใจออกจากความมคิด ออกจากขันธ์ ๕
ส่วนนามธรรมให้ได้ก่อน. แล้วก็ค่อยๆ มา
ค่อยๆละ ค่อยๆลดเรื่องกาม จนจิตเห็นว่า
เรื่องกามมันเป็นทุกข์. เมื่อจิตรู้ว่ามันเปนทุกข์
เมื่อมีเหตุทางเครื่องรู้ทางวิญญานให้กามเกิด
จิตมันก็จะไม่เกิดของมันเองคับ

 

:'( ฝึกไปฝึกมา เกิดอะไรขึ้นนี่ ท่านพี่เรา..มีความเห็นวนกลับมาให้ความสำคัญกับศิล8 เริ่มต้นรักษาศิลใหม่รึนี่..ศิลไม่ได้ทำให้หลุดพ้น ไม่ได้ทำให้เราหลุดพ้น ปัญญาต่างหาก ปัญญา..ต่างหากศิลแค่สะพาน.. แค่สะพานเหล็กให้เราข้าม..จิตผู้เป็นใหญ่ ผู้เป็นประธาน ต่างหาก
:'(ศิล..ต้องอยู่ภายในมันจะมั่นคง แข็งแกร่ง..ศิลภายนอกนะเอาไว้โชว์-หลอกคนอื่นไม่ให้พวกมารมายุ่งกับเรา(สำหรับผู้ที่ปฏิบัติจริงรู้เท่าทันโลก)..เพราะเรากำลังรวบรวมกำลังจิต ตัดวัฏฏะแห่งกิเลส เราจะบรรลุแล้ว อย่ามาวุ่นวาย กิกิ..ท่านพี่กินยาผิดซองหรืไม่นี่ ..ไปเที่ยวมั่งประตูท่าแพ ประตูช้างเผือก ดูน้องๆออกมาเต้น..กิกิ
..พิณมันตึง..รึปล่าวเพ่.:'(

 

ดูเรื่อง วิสุทธิ ๗ จะเข้าใจ มันเป็นลำดับที่ส่งเสริมกันไปตั้งแต่ต้นจนจบครับ

จะว่าไปแล้ว ศีลคือการทวนกระแส ออกจากความเคยชิน
ทำกายให้เป็นสัปปายะเอื้อต่อการเจริญจิตตภาวนา
กายเว้นความเบียดเบียน เครื่องกัวลต่าง ๆ ได้ ย่อมช่วยให้จิตสงบตั้งมั่นได้ดี
ถ้าความสงบความตั้งมั่นมีแล้ว ก็จะช่วยส่องทางให้เห็นธรรมได้ชัดเจนขึ้น ๆ
ให้เข้าใจรูปนามตามความเป็นจริงได้ มีทิฏฐิหมดจด และสิ้นสงสัยไปโดยลำดับครับ

แต่ถ้าถามว่า จะเป็นไปได้ ช้าหรือเร็วแค่ไหน คงขึ้นอยู่กับตัวบุคคลนั้นเอง
จะมี อาตาปี (ความเพียร) สัมปชาโน (สัมปชัญญะ) สติมา (สติ) ขนาดไหนน่ะครับ

 

ฝึกกายคตาสติซิครับ
----------------------------
http://palungjit.org/threads/ธรรมโอวาท-ของ-หลวงปู่มั่น-ภูริทัตตเถระ-เรื่อง-การพิจารณากาย.542343/

 

" การฟัง ธรรม แล้ว น้อมไปปฏิบัติ ....จะทำอย่างไร ถึง จะพ้นอำนาจขันธ์5 "

ตรงเนี้ยะ เป็นโจทย์ ที่ต้องทำการเห็น ระหว่าง ปฏิบัติให้เจอ

ไม่เช่นนั้น จะกลายเป็น ยึด " โยคะ " สำคัญว่า " โยคะ " จะนำนิพพานมาให้

ในโศลกธรรมนั้น จะเขียนว่า " เกษมจากโยคะ "

ไอ้คนฟังธรรมไม่เป็น ก็คือว่า " ประกอบโยคะ แล้วจะได้ ความเกษม "

เกษม ในประโยคนี้ มันเป็น กริยา หรือ Verb ของประโยค " ภาษา " ไม่ใช่
" ความเกษม " ที่ทำหน้าที่ นาม

" เกษม " ที่เป็น Verb มันแปลตามบาลีว่า " พ้นจากการใช้ " ในทีนี้
คือ " จบกิจ " ในการประกอบ " โยคะ "

เครื่องที่ หรือ เรื่องที่เป็น โยคะ ก็ได้แก่ " ศีล จาคะ สมาธิ ฌาณ แฌณ "

การพ้นในเชิงธรรมะนั้น จะต้องมีการ ประกอบ ไม่ใช่ พ้น เพราะไม่ทำงานทำการ


ยกตัวอย่าง ที่พระชอบกล่าว อุปมาบ่อยๆ " คนรวย " คนมีทรัพย์ คนมีอริยทรัพย์

คนรวย คขยัน เขาจะ ทำงานอาบเหงือต่างน้ำ ทำงานจนเข้าฝัก กล้ามเป็นมัดๆ
ซึ่ง ทำแล้วก็ สบาย รวย คือ ได้ผลอันชื่นใจ ผล หรือ พลานิสงค์ จากการขยัน
หมั่นเพียร

ทีนี้ คนขยันเนี่ยะ เขาได้รับผลตอบแทนที่ชื่นใจแล้ว เขาไม่เลิก ขยัน ...เขาจะ ขยันเหมือนเดิม
ทุกประการ แต่ " พ้นจากโยคะ " " พ้นจากการอาบเหงื่อต่างน้ำ "

เป็นการพ้น ที่ไม่ใช่ ขี้เกียจ ไปนอนแอ้งแม้ง

เป็นการพ้นจาก โยคะ การประกอบ ที่ ขยันเหมือนเดิมทุกประการ แต่ " ใจ "


ใจเนี่ยะ ไม่สงสัยอีกแล้วว่า ทำ หรือ ขยันไปเพื่ออะไร ไม่น้อยเนื้อต่ำใจ ทราบชัด
ในเหตุผลของการประกอบ โดยไม่ลังเลอีก

เพียงแต่ ความแตกต่างทางโลกเนี่ยะ พอบั้นปลาย จะมีเรื่อง กำเริบกลับ

ส่วนงานทางธรรมนั้น ไม่มีการกำเริบกลับ มันจะ ลงใจ เห็นมันทำงานในภายใน ภายนอก
อาจจะนอนอแอ้งแม้ง หรือ ถือบาตรไปบิณฑบาตร แล้วถูกยิงตายตาม กรรม ที่ตามมาทัน


******************

ศีล 7 วัน 7 เดือน 7 ปี ต้อง บรรลุธรรมได้ไหม ............ตอบว่า มะอึง บ้า ไปแล้ว อยู่ใกล้ๆ มีสิทธิโดน วัยสิบยันหน้าหงายเลย

ศีล 7 วัน 7 เดือน 7 ปี เป็นเหตุใกล้ ให้ บรรลุธรรมได้ไหม ............ล้าน% เว้ยเฮ้ย

ทำอะไร ไม่รู้เหตุ ไม่รู้ผล ไม่กำหนดรู้เหตุ ไม่สาวไปหาเหตุ ก็ได้แต่ บัญญัติวางท่า วางโวหาร ฟังธรรมเพื่อจับผิด จับสึกพระ ไปวันๆ


ทำอะไรก็ตาม จะดี หรือ ชั่ว หากกำหนดรู้เหตุ รู้ผล กำหนดรู้เหตุ สาวไปหาเหตุ บรรลุฉับพลันได้ไม่จำกัดกาล

 

มีคนถามหลวงปู่มั่นว่า ท่านถือศีลกี่ข้อ


หลวงปู่มั่นตอบว่า " รักษาข้อเดียว "


ตึ๊ง !!! จบ ซะงั้น

 

รักษาที่ใจ .. ใช่ไหมคะอาจารย์เอกรวีร์

 

ถ้าจะให้กล่าวแบบสั้นๆ .....

" การฟัง ธรรม แล้ว น้อมไปปฏิบัติ ....จะทำอย่างไร ถึง จะพ้นอำนาจขันธ์5 "

มันก็อยู่ที่

ปุถุชนไม่เคยสดับ มัก ปฏิบัติไปพร้อม สำคัญตัว หมายมั่น ปั้นมือ กระทืบโรง....

ปุถุชนเคยสดับ ปฏิบัติไปเพียงอาศัยระลึก " กิจที่ควรในปัจจุบันธรรม ได้ทำแล้ว ดับไป...."

 

การรักษาศีล ๕ ศีล ๘ ก็ชื่อว่าการปฏิบัติอยู่แล้ว เมื่อเพียรรักษาให้ต่อเนื่องจิตก็ตั้งมั่นในการรักษาศีล
จนพัฒนาให้สมาธิก็เกิดขึ้น ทำให้จิตสงบ ปัญญาก็จะตามมาเอง ก็ต้องเป็นไปตามนี้
เมื่อ ศีล สมาธิ ปัญญา เกิดขึ้นพร้อมกันดังนี้ มรรคจิตก็เกิดขึ้นเพื่อประหานกิเลสตามเท่าที่มรรคนั้นเกิดขึ้น
สรุป ๗ ปี ๗ เดือน ๗ วัน ก็ย่อมหวังได้

 

ปฏิบัติสติปัฐฐานสี่อย่างยิ่งยวด 7วัน 7เดือน 7ปี พึงหวังได้

 

ปัญหาอยู่ที่มีความเผาล้นของจิตใจแค่ไหนที่อยากพ้นทุกข์

 

ถ้าทำได้จริง ตัดได้แน่นอนจ้า
กิเลสมีหลายตัว มันจะค่อย ๆ ตัดได้ทีละตัว
แต่จะเริ่มจากการคลายออกจากความกำหนัดก่อน

แต่ถ้าถือศีล 8 ทุกวันจริง ต้องมีจิตใจที่เข้มแข็งมาก ๆ เลย
เพราะไม่ใช่ของง่ายที่ฆราวาสทั่วไปจะทำได้

แค่ถือได้อาทิตย์ละครั้ง อย่างสม่ำเสมอ ก็สุดยอดแล้ว
แต่ถ้าคุณถือได้ทุกวันจริง จากนี้ไปจนถึงวันตาย ผมจะนับถือคุณเลย
เพราะคุณกำลังปฏิบัติแบบพระอริยะ ดี ๆ นี่เอง

ที่ว่าตัดได้นั้น ผมหมายถึงกิเลสในสังโยชน์ 10 นะ
แต่ว่าจะตัดหมด 10 ตัวได้นั้น ก็ยังไม่แน่ว่าเวลาแค่นี้ ชาตินี้จะพอไหม
อยู่ที่ตัวคนอีกที

แต่ย่างน้อย ๆ ถ้าคุณถือได้นานขนาดนั้นจริง 3 -5 ต้องไปแล้วละ
ได้แค่นี้ก็สุดยอดแล้ว แค่นี้ก็ใกล้นิพพานมาก ๆ แล้ว
ที่เหลือก็เป็นเรื่องที่ตัวคุณพิจารณาเองว่า ชาตินี้จะตัดหมดไหม
ตัวเองย่อมรู้ตัวเองดีที่สุด ไม่ต้องไปถามใคร ถามตัวเราเองนั้นแหละ
ใจเราย่อมตอบเราได้ดีที่สุด

 

ศีล กำจัดกิเลสอย่างหยาบ

สมาธิ กำจัดกิเลสอย่างกลาง

ปัญญา กำจัดกิเลสอย่างละเอียด (อนุสัยกิเลส)

 

รู้สึกฐานไม่แน่น ตั้งแล้วล้ม ตั้งแล้วล้มในชีวิตประจำวันแบบบ้านๆ เลยคิดๆไปว่าต้องขาดเหตุอะไรไปแน่ๆ ครับ :'(

 

ศึกษา อธิศิล อธิจิต อธิปัญญา

หนทางเข้าถึงศิล จิต ปัญญา คือ มรรค8 สติปัฎฐานสี่

ศิล อบรม สมาธิ
สมาธิ อบรม ปัญญา
ปัญญา อบรม จิตให้พ้นอวิชชา

 

เนี่ย..เห็นไหม รักษาศิลปัญญาจะตามมาเอง..ใครสอนลุงนี่..ปัญญาต้องขึ้นหน้าไม่อย่างนั้นรักษาศิลโง่ๆเต็มไปหมด..
มรรคมีองค์8 เขาเขียนไว้ลำดับอย่างไรลุง..สัมมาทิฏฐินำหน้าไหม .. อย่าเอาแต่ท่องตำราและจำตามกันมา ..ลุงหมาน:'boo:

 

ถ้ารักษาศีล 8 อย่างเดียว ถ้าทำจริงๆได้ถึง 7 ปีนี้ อานิสงฆ์มากชนิดเห็นผลได้ชาตินี้เลยล่ะ มีผลมหาศาลมาก

แต่ถ้าวิธีเข้าถึงพระนิพพานในชาตินี้ ก็ตามนี้เลยครับ ถ้าทำจริงๆไม่เกิน 7ปี ได้แน่นอน

<iframe width="420" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/LNskZKLlcYQ" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

วิปัสสนา-วิปัสสนึก เขาจะสร้างศิล-รักษาศิลไปในตัว หากเป็นสัมมาทิฏฐิ..ฐานการเงินรึพี่ที่ไม่แน่นนี่ น้องเลยหนี..กู้ซิ..นอกระบบไปเลยกิกิ:'(

 

ขยายการวิปัสสนา-วิปัสสนึก ให้เป็นสัมมาทิฏฐิ ให้ฟังหน่อยครับพี่สับสน