ปัญหาเรื่องความรัก กับ ความสงบสุข ช่วยด้วยครับ

ถ้าจะอธิบายคงยาว วันนี้ผมขี้เกียจพิมพ์ ..เอางี้ละกันครับ คุณคิดว่าทำไงแล้วดีคุณก็ทำไปเถอะครับ ชีวิตคือการลองผิดลองถูกเพื่อเรียนรู้ ประสบการณ์ที่ได้รับจะเป็นบทเรียนให้กับตัวเราเอง ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจยังไงผมขอเป็นกำลังใจให้คุณละกัน

สู้ต่อไปนะ..ทาเคชิ

 

ที่ใดมีรัก..ที่นั่น.มีทุกข์..รักใดเลยจะยิ่งใหญ่ไปกว่า รักของบิดามารดา..
ผู้ที่มีแต่ให้กับลูก..โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน..เป็นรักที่มั่นคงนิรันดร..
..เรื่องราวที่คุณได้บอกเล่ามาเป็นชีวิตรักที่อยู่ในช่วงวิกฤตที่อาจจะเกิดความเปลี่ยนแปลง..จากความหวานชื่นเมื่อแรกรัก..เริ่มจืดจาง..ขมขื่น..ปวดร้าว
เหตุเพราะเธอยึดมั่นกับวัตถุ..ทรัพย์สินเงินทอง..ตามกระแสสังคมความเจริญ
..อารมณ์เธอแปรปรวน..ไม่แน่ไม่นอน..ซับซ้อนเข้าใจยาก..ใจร้อนวู่วาม
เพราะเธอให้ความสำคัญกับเงินทอง..ความร่ำรวย..หลงลืม..ความรู้จักพอเพียง
พอใจในสิ่งที่มีอยู่..จริงอยู่ว่าความรวยซื้อความสุข..ความสบายได้หลายอย่าง
..แต่คุณลองให้เธอมองคนที่เขายังยากจน..และลำบากกว่าคุณและเธอดูบ้าง
ว่าทำไมเขาเหล่านั้น..หลายๆคู่..เขาก็ยังมีความสุขกันได้..ทั้งๆที่ยากจน..
เพราะเขารู้จักพอเพียง..พอประมาณ..พออยู่พอกิน..ไม่ฟุ้งเฟ้อเกินตัว..
..การที่คุณคาดหวัง..หรือพยายามที่จะเปลี่ยนแปลง..ความคิด..ความรู้สึก..
และพฤติกรรมของเธอ..หรือตัวคุณเอง..หรือใครๆก็ตาม..เป็นไปได้ยาก..
ดั่งคำที่ว่า..สันดอนขุุดได้..แต่สันดานแก้..ไม่หาย..เปลี่ยนไม่ได้ก็ทุกข์..
..คุณก็จงใช้ความพยายาม..และความอดทนให้ถึงที่สุด..แต่อย่าใช้ความรุนแรง
หรือทำร้าย..กันเลย..ถ้ารู้สึกว่าคุยกันไม่รู้เรื่อง..ก็นิ่งเงียบ..ถ้ายังตามราวี..
ตอแย..หาเรื่องไม่เลิก..ก็เดินหนี..หรือออกไปข้างนอก..รอให้สงบสติอารมณ์
จึงค่อยกลับมาคุยกันด้วย..เหตุและผล..ว่าจะทำยังไงกันต่อไป..ในการแก้ปัญหา
..ถ้ายังรักและเข้าใจกัน.ยังต้องการใช้ชีวิตร่วมกัน..ก็ต้องแก้ไขปรับปรุงอะไรบ้าง
ชีวิตคู่ของคุณและเธอ..ก็จะเดินต่อไปได้..ถ้าเป็นแบบเดิมๆ.ก็แยกกันอยู่ดีกว่า
**** โกรธ.. คือ.. โง่.. โมโห.. คือ.. บ้า..****
****ไม่โกรธ.. ดีกว่า.. จะได้ไม่บ้า.. ไม่โง่..****

 

ผมพยายามมองทุกอย่างในแง่ดีมากขึ้น อาจจะเปรียบเธอเป็นสิ่งท้าทาย แต่ท้าทายในที่นี้ไม่ใช่เพื่อให้เธอเปลี่ยนแปลง แต่เพื่อให้ผมยังดำเนินชีวิตไปได้ในทางที่ต้องการ โดยที่ยังมีเธอไปด้วย ถึงแม้มันอาจจะยาก แต่ผมก็จะพยายามครับ

ไว้ยังไงจะเข้ามาอัพเดทเรื่อยๆนะครับ ขอบคุณอีกครั้ง

 

เคยมีคำกล่าวไว้ว่าเหรียญยังมีสองด้าน ฉันใดคนก็เป็นฉันนั้นค่ะ รู้สึกถึงความอึดอัด คับข้องใจ เหมือนอยู่ด้วยกันไม่มีความสุขเอาซะเลย พูดกันคนละภาษา คนละความคิด ก็ไม่มีใครผิดใครถูกเป็นเรื่องของความไม่เข้าใจกันต่างคนก็ยืนยันที่จะเป็นแบบเดิมใช่มั๊ยไม่มีใครคิดจะปรับตัวเข้าหากันก็เป็นเส้นคู่ขนานอย่างนี้เรื่อยไป ชีวิตคู่คือความอดทน เสียสละ เหมือนเล่นเดินสามขา ที่ต้องเอาขาอีกข้างอยู่ในกระสอบขาอีกข้างต่างคนต่างเดิน ถ้าอยากเดินคนเดียวคุณก็เอาขาออกมาจากกระสอบเพียงแค่ต้องหนักแน่นบ้างถ้ามันไม่ไหวแล้วเข้าใจเอาเองนะคะว่าตัดสินใจไม่ได้ระหว่างความเป็นตัวของตัวเอง ความอิสระในเรื่องของความคิด กับคนที่เรารัก ก็ทำใจสิค่ะยอมรับที่เขาเป็นถ้ารับไม่ได้ก็ไตร่ตรองดูว่าชีวิตที่ขาดเขาเราอยู่ได้มั๊ย ชีวืตอาจจะมีความสุขกว่านี้หรือเปล่า หรือขอแค่มีเค้าอยู่ยังไงก็จะทน อยู่ด้วยกันเพื่ออะไร เราเกิดมาคนเดียวอยู่คนเดียวมาได้ตั้งนาน จะเลือกแบบไหนมีแต่ตัวคุณที่รู้คนเราก็มีทั้งส่วนดีส่วนเสียทุกคนแหละค่ะ ขอให้ทำอะไรอย่างมีสติเท่านั้นนะคะ ขอให้คุณค้นพบความสุขโดยเร็วนะค่ะ

 

บางครั้งเหมือนหลายๆอย่างจะดีขึ้น แต่สุดท้ายก็กลับมาขัดกันที่เดิม รากฐานความคิดของชีวิต ยอมเป็นคนไม่ดีทำอะไรก็ได้ให้ภรรยาและครอบครัวอยู่อย่างสบาย หรือค่อยๆทำไปตามสิ่งที่มีโดยยึดหลักการของการเป็นคนดี

หากเธอไม่มองเรื่องนี้ ชีวิตผมกับเธอคงจะมีความสุขมากและเป็นที่อิจฉาของหลายๆคน...

ข้อเสียของผมก็ตรงที่ไม่หนักแน่นในเรื่องของชีวิต จะให้ตัดสินใจเดินจากไปก็ทำไม่ได้ ถามว่าไม่มีเธออยู่ได้ ก็อยู่ได้ แต่มีเธอก็มีความหวังลึกๆในใจว่าถ้าโชคเข้าข้างผม โชคดี (บังเอิญรวยเร็ว) ก็คงจะดีกว่า...

เหนื่อยเหลือเกินนนน.

 

คุณรักเธอมากเกินไป มากจนไม่เป็นตัวของตัวเองแล้ว
ตั้งหลักใหม่ ตั้งหลักไว้ในใจคุณจะให้ลิมิตเธอได้แค่ไหน
ได้ ก็คือ ได้ ไม่ได้ ก็คือไม่ได้
ปัจจุบันแค่นี้ อีกหน่อยจะยิ่งเคยตัวมากกว่านี้ คุณรับได้หรือ
สนใจเธอน้อยลงหน่อย เป็นตัวของตัวเองมากขึ้น อีกหน่อยก็ชินไปเองแหละ

 

ไม่เป็นตัวของตัวเอง ทำให้นึกถึง คุณปุ้ม สิริยากร ยังไงอย่างงั้นเลยครับ
หลายคนเขามองจากภายนอก คงจะอิจฉา ที่แฟนผมพูดอะไร จะเอาอะไรอย่างไรก็ทำให้ได้ แต่ไม่รู้จริงๆแล้วว่าอยู่กันอย่างไร เวลาสุขก็สุขเหลือเกิน เวลาทุกข์ก็สุดแสน บางช่วงเวลาเธอมีเหตุผล เธอมีความพอเพียง เธอมีทุกอย่างและทำทุกอย่างแบบที่ผมรู้สึกว่าดี แต่บางทีเธอก็เปลี่ยนไปได้รวดเร็ว อาจเป็นเพราะเธอโดนโน้มน้าวง่าย หรือเวลาคุยอะไรกับใครมา ก็จะไปคิดตามเขาได้ง่ายเสียหมด สิ่งที่ผมรู้สึกเหนื่อยใจมากๆก็คือ ผมไม่แน่ใจว่าผมมีปัญหาสมองเสื่อม หรือว่าปัญหาอยู่ที่เธอกันแน่ เพราะหลายๆที ที่ทะเลาะกัน มักจะเกิดจากเหตุการณ์ที่เธอรู้สึกว่าได้บอกไปแล้ว แต่ผมกลับไม่รู้เรื่อง หรืออาจไม่ได้ตั้งใจฟังก็ได้ หลายอย่างเธอก็ยังว่าผมโง่ ซื่อบื้อ อยู่เหมือนเดิม เธอพูดนิดเดียว กะจะให้ผมคิดเองและเข้าใจได้ตามที่เธอต้องการทุกอย่าง แต่พอผมคิดตามไม่ได้ เธอก็จะด่าผมเสียๆหาย แต่บางครั้งเวลาผมคิดหรืออะไรไปเองด้วยความหวังดี เธอก็จะพูดว่าทำเกินคำสั่ง เรื่องโง่นี่ถนัด หลังๆนี่เธอไม่ทันพูดแล้ว มาถึงไม่ทุบหัวผม ทุบหลังผม ก็ใช้เล็บข่วนเลย สิ่งเหล่านี้ยิ่งเกิดขึ้น ก็จะทำให้ผมไม่กล้าตัดสินใจอะไรเอง อะไรก็ up to you อยู่แบบนั้น แต่บางที พอ up to you ตัวเธอก็ไม่มีความคิดเห็นเสียอีก บอกให้คิดเอง โง่ๆๆ ล่าสุดก็เกิดเรื่้องจนผมทุบกระจกรถหน้าร้าวทั้งไปบานนน อีกครั้งก็ตอนผมเอาเหล็กที่ล๊อคเกียร์มาทุบตัวเอง เพราะเห็นเธอหยิบจะเหมือนจะขู่มาทุบผม ผมเลยแย่งเอามาทุบตัวเองทั้งตรงท้อง แล้วก็ตรงหัวด้วย

อืมมม บางทีอาจจะไม่มีอะไรมาก แค่ผมได้มีที่ที่เอาไว้ระบายออกบ้าง เหมือนพวกชอบให้คนสงสาร 555 สมเพศซะมากกว่า ผมว่าผมมีอาการของมาโซคิสแน่นอนถึงอยู่กับเธอได้ 555 แต่ยังไง ผมก็ยืนยันว่าผมรักเธอนะครับ

ช่วงนี้งานยุ่งมาก เลยไม่ค่อยได้กำหนดจิต สมาธิ ไว้จะต้องหาเวลาให้ได้

ไปล่ะครับ วันหลังมาใหม
(good)่

 

อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ ชีวิตมันก็เป็บแบบนี้มีขึ้นมีลง ถ้าเป็นไปได้คุณคงอยากจะหยุดเวลา แล้วมีความสุขกับเธอ Repay ไป ๆ มา ๆ แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ชีวิตคนเราต้องเดินต่อไป เพื่อไปสู้จดหมายที่กำหนดเอาไว้ หรือไม่ก็ตาย (ไม่ได้หมายถึงฆ่าตัวตายนะ) ใช้ชีวิตไปวัน ๆ โดยไร้จุดหมาย

ทางที่ดีตัดใจจากเธอดีกว่า ไปทำในสิ่งที่ชอบ ชอบในสิ่งที่ทำ ผู้หญิงในประเทศนี้มีเยอะกว่าผู้ชายเสียอีก แต่คุณยังไม่ได้มองหา จองแต่คิดถึงอารมณ์ของเธอว่าเธอเป็นอย่างไร ไม่เข้าใจ ทำตัวไม่ถูก ผมเองเจอกว่าคุณมาเยอะ เท่าที่อ่านมายังน้อยกว่าผม ถ้าผู้หญิงรักคุณจริง เขาไม่ทำแบบนี้หรอก ก็เหมือนที่เรารักเขา เราจะกล้าเรียกร้องอะไรไหม คนเราถ้าลองรักกันได้เสียกันแล้ว ก็จะต้องสร้างครอบครัว ในเมื่อลงเรือลำเดียวก็แล้ว แต่นี้ติดหรู ตายไปเอาไปได้ไหม

ถ้าเป็นผม ผมจะไปกราบเท้าพ่อและแม่ไปขอขมาและขอพรเริ่มต้นชีวิตใหม่ดีกว่า ตั้งใจทำงานสร้างคุณงามความดี ตอบแทนพระคุณพ่อแม่ อีกหน่อยชีวิตก็ดีขึ้นเอง สร้างฐานะเข้าแล้วผู้หญิงดี ๆ ก็เข้ามาเอง พูดนะเข้าใจว่าทำอยาก แต่ถ้าไม่ยากหากเราไปลงมือปฎิบัติ

อีกอย่างการที่คุณทำผู้หญิงเป็นสิ่งที่สุขภาพชนเขาไม่ทำผู้หญิงหรอก แต่ถ้าเธอด่าแม่ ด่าพ่อมันก็แรงเกินไป คิดเอาเองนะครับ เอาใจช่วยสู้ ๆ ๆ ๆ

(ping)

 

อ่านแล้วก็น่าเห็นใจคุณเหมือนกันค่ะ ... ยังไงก็ขอให้พบทางออกนะคะ
แต่การทำร้ายร่างกายตัวเองหรือข้าวของบ่อย ๆ มันไม่ดีหรอกค่ะ นอกจากคุณจะต้องเจ็บตัว เจ็บใจแล้วคุณยังต้องเสียเงินมาซ่อมแซมข้าวของอีกต่างหาก คิดให้มากนะคะว่าเวลาคุณเจ็บตัวอย่างนี้ เธอมีท่าทีอย่างไร เธอรู้สึกเจ็บปวดกับการกระทำของคุณหรือเปล่า ...ฟังคร่าว ๆ ก็รู้สึกว่าเธอเหมือนเป็นพวกวัตถุนิยม อยากได้อยากมีโดยที่ตัวเองไม่ยอมขวนขวาย (จะโกรธมั้ยคะเนี่ยที่เราพูดไป) ตัวตนของเธอจริง ๆ แล้วเป็นอย่างไร คาดว่าตัวคุณเองน่าจะรู้จักเธอดีที่สุด

ส่วนตัวเราเองก็ยังมีปัญหาที่แก้ไม่ตกค่ะ ทุกข์น่ะบางทีพยายามดับเท่าไหร่ มันก็ยังวนเวียนอยู่ซ้ำ ๆ บางครั้งเราพยายามแก้ปัญหา ปัญหาก็ยิ่งบานปลายอยู่ดี ถ้าเขาไม่ยอมร่วมแก้กับเราด้วย...ตอนนี้ทำใจค่ะ พยามยามทำใจให้สบายที่สุดอยู่
พยายามไม่สน เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ ทำในสิ่งที่เราสบายใจอยู่ค่ะ

สู้ ๆ นะคะ เพื่อนๆ ที่นี่เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ

 

เวลาผ่านไปเร็วเหมือนโกหกครับ กระทู้นี้น่าจะ 2 ปีแล้ว

ขอบพระคุณกับคำแนะนำของทุกท่าน

ปัจจุบันผมยังใช้ชีวิตอยู่กับเธอ เธอมีข้อดีมากมาย แต่สิ่งร้ายๆก็ไม่เปลี่ยนไป
ผมกลายเป็นคนอดทนมากขึ้น และไม่ได้ทำร้ายร่างกายเธอแล้ว แต่หลายครั้งก็ต้องยอมรับว่าผมเลือกระบายอารมณ์ในวิธีที่ไม่เข้าท่า เช่นกรีดร้อง หรือแหกปากตะโกน แทนที่จะควบคุมสติ หลายๆครั้งผมก็คิดว่าเธอชอบเวลาที่ยั่วโมโหผมได้สำเร็จ แต่หลายครั้งก็แปลกใจเพราะความอดทนเธอเหมือนจะลดลงตามระยะเวลาที่อยู่ด้วยกัน เธอจะโมโหเมื่อผมตอบคำถามช้า หรือตอบไม่ตรงใจเธอ หลายครั้งๆก็รู้สึกแย่ถึงขั้นเธอคงเห็นเราเป็นทาสทางอารมณ์ หลายครั้งเธอก็ทำร้ายผมโดยไม่ยั้งคิด เช่นทุบ ข่วน ตบหน้า ตบหัว ฯลฯ อาจเป็นเพราะความโง่ของผมเอง ที่ไม่สามารถเปลี่ยนไปอย่างที่เธอต้องการได้

มันมีอะไรแปลกมาก บางทีผมก็คิดว่า ผมเองที่มีปัญหาทางสมอง คือบางอย่างคิดว่าพูด แต่ไม่ได้พูด อะไรแบบนี้ แต่หลายครั้งก็เชื่อว่า เราต่างมีปัญหากันทั้งคู่ ทางที่ดี ให้เธอเข้าใจว่าผมมีปัญหาฝ่ายเดียว น่าจะดีกว่า 555

เป็นความสัมพันธ์ที่แปลกมาก แต่ก็ยังอยู่ด้วยกัน เข้าใจว่า ผมคงทำวิบากกรรมต่อเธอเมื่อชาติก่อน

หมอดูหลายเคยทักหลายครั้งว่า ไม่ใช่เนื้อคู่กัน คบไปมีแต่ความขัดแย้ง แต่เราก็ยังสามารถยืนหยัดด้วยกันได้

ปีใหม่ที่ผ่านมา เป็นปีใหม่ที่เธอบอกมีความสุขที่สุด เธอชวนผมไปทำบุญที่วัด และสวดมนต์ข้ามปี เป็นประสบการณ์ที่ดีมากครับ

เดือนสิงหาคมที่ผ่านมา เริ่มนับเป็นปีที่ 9 ที่เรารู้จักกันมาครับ

ยังไงขอสวัสดีปีใหม่ทุกท่านในบอร์ดนี้

 

ฉันเชื่อว่า..คนเรารักกันจริง..เขาจะถนอมน้ำใจเรา..เวลาพุดอะไรก้จะระมัดระวะงคำพูด..เพราะเขารักเรา..ไม่อยากเห็นเราไม่สบายใจ....ฉันคิดว่าคุณเป็นคนดี..คุณควรจะเจออะไรที่ดีกว่านี้..อย่าคิดมากนะคะ..ปล่อยวาง...ไม่มีอะไรที่เป็นดั่งใจที่เราต้องการทุกอย่าง..แม้แต่ตัวเรายังไมได้ดั่งใจเลย..ให้กำลังใจค่ะ สู้ๆ

 

รักแท้ที่ทรมาน

ฉันรู้สึกว่าการที่เราจะเจอรักแท้มันก็ยากเหมือนกัน..แต่เมื่อเจอรักแท้แล้วมันก็ยากที่จะเป็นเหมือนอย่างที่เราคิด...รักกันแต่ไม่ได้คู่กัน..ฉันว่ามันเศร้ามากๆ..ฉันทรมานหัวใจตนเองมากที่ปล่อยคนรักตนเองให้ไปอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่ตนเอง.....ฉันต้องเสียสละคนรักของฉันให้กับคนอื่น เพราะอะไร....เพราะฉันรักเขามากฉันไม่อยากให้เขาโดนคนอื่นว่าเขาเป็นคนไม่ดี...เขารักฉัน..ฉันรักเขา..แต่เขามีคนอื่นก่อนฉันแล้ว....ทำไมๆๆๆเป็นคำถามที่ฉันถามตนเอง..จนตอนนี้ฉันไม่อยากรู้แล้ว.....ฉันเองก็ไม่อยากเป็นคนไม่ดี..ฉันถึงยอมให้เขาเดินจากฉันไป..โดยที่ฉันเป็นคนไล่เขาเอง...ฉันกับเขาเราร้องไห้กันทั้งคู่...ตอนนี้ฉันคิดถึงเขามาก...จนตัวเองเริ่มเครียด....มีคนมาชอบฉัน..ฉันก็ไม่สนใจเลย...ฉันโทรมมากตอนนี้กินไม่ได้ นอนไม่หลับ..ฉันต้องต่อสู้กับหัวใจตนเองมากๆ....ฉันอยากจะเจอความรักที่ดีกว่านี้.....เพื่อนๆคิดว่าสิ่งที่ฉันทำถูกรึเปล่าคะ