ซูกระแท้ว....แซวกระทู้....

**********************************
ขอกอปไป หน่อยได้ไหมคะที่http://palungjit.org/threads/จิตพร้อม-รับภัยพิบัติ.334019/page-802
ขอบพระคุณค่ะ

 

แม่ต้อยทราบไหมครับว่า ธรรมดาคนเอวบางร่างน้อย เวลานั่งสวดมนต์จะไม่ค่อยเมื่อย ไม่ค่อยเจ็บโน่น นี่ นั่น...
คนที่นั่งแล้วเริ่มเจ็บคือ ตัวต้องเริ่มอวบแล้วนะ...
เวลาออกแบบจึงคำนึงถึงเรื่องน้ำหนักให้สามารถรับน้ำหนักได้ถึง 100 โลครับ
ซึ่งจะทำให้แม่ต้อยและครูติง สามารถทำน้ำหนักเพิ่มขึ้นได้ อย่างไม่ต้องกังวล

ออกแบบไว้ 2 ระดับ แบ่งออกเป็นหญิงกับชาย
สำหรับขนาดผู้ชายใช้นี้ สามารถรองรับสรีระชาวยุโรปได้เลยทีเดียวเชียวครับ
ขนาดความยาว ที่ 47 ซม. ก็เพียงพอสำหรับดากไซท์กระด้ง หน้ากว้าง 5.5 นิ้ว ก็พอจะทำให้นั่งได้ไม่เจ็บ แถมหุ้มฟองน้ำ กรุด้วยผ้าพีวีซีลายหลุยส์ติงต๊องเสียด้วย...ดูไฮโซขึ้นมาทีเดียวเชียวนะครับ...แต่ต้นทุนในการทำยังโลโซ...ด้วยต้องการจะให้ทุกๆคนสามารถมีไว้ใช้งานได้อย่างไม่ต้องอึดอัดใจ...

เวลาใช้เก้าอี้ตัวนี้จำเป็นต้องใช้คู่กับเบาะรองเข่านะครับ ไม่งั้นจะเจ็บเข่าและทำให้เข่าด้าน...อันจะทำให้ต้องเสียค่าครีมถนอมผิวเพิ่ม...จึงคิดเผื่อไว้หมดทุกอย่างแล้วครับ...

เรื่องการทดสอบการรับน้ำหนัก อาจต้องให้เวลาครูติงสักพักในการทำน้ำหนักนะครับ...แล้วผลเป็นอย่างไรคงจะมีรายงานมาเป็นพักๆ...ครูติงชอบทดลองอยู่แล้ว...ไม่ต้องห่วง...

 

อิอิ...ขนหัวลุกแบบวันนี้
ทราบเลยว่ามีคนกล่าววาจาสรรเสริญไว้ค่ะ
ช่วงนี้ติงทุ่มเทเพื่อผลการวิจัยมาก เพื่อผลิตภัณฑ์ของพี่ระมิงค์โดยเฉพาะ
นอกจากอาหาร ๔ มื้อ ต่อวันแล้ว
ยังมีทานอาหารรอบ ๔ ทุ่ม อีก ๑ มื้อ
กาแฟอย่างน้อย ๒ ถ้วยต่อวัน
มีน้ำเต้าหู้ทรงเครื่อง และน้ำผลไม้
ผลไม้และขนมขบเคี้ยวทานตลอดวัน
เสาร์อาทิตย์พยายามนอนกลางวันอย่างน้อย ๖๐ นาที

 

วันนี้ไปรับพัสดุด้วยความตื่นเต้นค่ะ ^____^
ขอบพระคุณสำหรับเก้าอี้นั่งสวดมนต์ จำนวน ๒ ชุด จากท่านพี่ระมิงค์
แบบสำหรับสุภาพบุรุษ ๑ ชุด
แบบสำหรับสุภาพสตรี ๑ ชุด
ติงได้ลองนั่งดูแล้วทั้งสองแบบ
รู้สึกได้ถึงความเบาสบาย ไม่มีแรงกดทับค่ะ
เป็นนวัตกรรมที่ยอดเยี่ยมที่สัมผัสได้ในวันนี้
เย็นนี้เป็นการใช้งานจริงค่ะ
น้อมอนุโมทนาในจิตอันเป็นกุศลของท่านที่ออกแบบ
นายช่างผู้จัดทำ และท่านที่ส่งมาให้
บุญกุศลใดๆที่เกิดเนื่องจากการใช้เก้าอี้ทั้งสองชุดนี้
ขอน้อมบูชาคุณทุกๆท่านที่กล่าวมาข้างต้นนี้ค่ะ

 

ที่จริงเก้าอี้มาถึงตั้งแต่วันที่ ๑๑ ค่ะพี่ระมิงค์
แต่ติงไม่ทราบ เพราะว่าบุรุษไปรษณีย์เอาใบแจ้งเตือนใส่ไว้ในตู้รับจดหมายซึ่งใบโตพอสมควร ติงจึงไม่ทราบค่ะ จนเมื่อวานพี่ระมิงค์ถามว่าได้รับหรือยัง
ที่จริงติงก็สงสัยนะคะ ว่าทำไมจึงมาถึงช้า เพราะปกติไม่ใช้เวลาขนาดนี้
กราบขอบพระคุณพี่ระมิงค์เป็นอย่างสูง ที่ได้ให้โอกาสติงมีส่วนร่วมในการวิจัยในครั้งนี้ค่ะ

 

ป่านนี้พี่ระมิงค์คงถึงวัดแล้ว และกำลังปฏิบัติธรรม
น้อมอนุโมทนาบุญนะคะพี่
ไม่น่าเชื่อว่าเว็บพลังจิตแห่งนี้ ได้ชักนำให้ได้พบได้รู้จักกัลยาณมิตร
แนะนำ และชักชวนกันทำแต่คุณงามความดี
สาธุค่ะ

 

แม่เล่น ได้รับการอนุเคราะห์จากท่านอาจารย์คุณป๋าแล้วคะ จัดเต็มให้แม่เล่นมาเลย ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงด้วยคะ

เลยทดลองใช้ นั่งแล้วไม่มีแรงกดทับที่ทำให้ปวดขา แม่เล่นจึงเอาไปให้ท่านอาจารย์ที่เป็นช่าง อยู่ที่วัดลองทำดูคะ ทั้งนี้ได้ขออนุญาตเรียบร้อยแล้ว ผลเป้นประการใดจะรายงานให้ทราบต่อไปคะ........สาธุการ

 

พี่ระมิงค์คะ วันนี้หลังกลับมาจากวัดป่าวังน้ำทิพย์ฯ (ไปร่วมงานค่ายพุทธบุตรระยะที่ ๒ ค่ายเพื่อนช่วยเพื่อน พี่ช่วยน้อง)ติงใช้เก้าอี้สวดมนต์แล้วค่ะพี่ สบายดีจัง รู้สึกว่าร่างกายทรงตัวได้ดีค่ะพี่

ติงมีปัญหานิดๆ ที่เกิดจากบ้านติงเป็นพื้นปูกระเบื้อง และห้องพระก็ไม่ได้ปูพรมค่ะ เวลาก้มลงกราบ เก้าอี้จะไหลไปด้านหลังค่ะพี่ เวลานั่งจึงต้องขยับเก้าอี้ให้ได้ที่ ติงคิดว่าถ้าพื้นเป็นพรมคงไม่มีปัญหา อีกอย่างถ้าไม่ก้มลงกราบก็จะไม่มีปัญหาเช่นกันค่ะ เดี๋ยวติงจะทดลองใช้กับวัสดุปูพื้นอื่นๆด้วยนะคะพี่เช่นเสื่อ พื้นไม้ พื้นปูนธรรมดา

ปกติที่บ้านใช้เบาะรองนั่งสำหรับนั่งสวดมนต์ค่ะ ที่จริงควรใช่ชั้นเดียวแต่ติงใช้ ๓ ชั้น เนื่องเพราะมีน้องให้มา ๒ อัน ที่บ้านอีก ๑ อัน ติงก็ใช้ให้น้องค่ะ เชื่อว่าเขาจะได้บุญ
แต่ว่าเบาะ ๓ ชั้นก็ไม่ได้หนามากนะคะพี่

กราบขอบพระคุณสำหรับเก้าอี้สวดมนต์ค่ะ ติงเชื่อว่าจะมีประโยชน์มากสำหรับท่านที่มีปัญหาสุขภาพ น้อมอนุโมทนาบุญนะคะพี่

ติงจะรายงานผลการใช้เป็นระยะๆนะคะ เมื่อพบผลใหม่ๆ

 

พอดีที่ห้องพระ ปูพรม เลยไม่ขยับขับเคลื่อน ทั้งท่าก้มลงกราบคะ....

 

เมื่อคืน ทดสองสวดมนต์โดยไม่ใช้เก้าอี้สวดมนต์ โดยมีจำนวนบทสวดเท่ากัน พบว่าเป็นเหน็บค่ะ และมีอาการปวดเมื่อยเล็กน้อย ในขณะที่ใช้เก้าอี้สวดมนต์จะไม่มีอาการที่ว่านี้เลย

 

วันนี้ไปโรงเรียน จะลองถามเพื่อนครูดูว่ามีท่านใดสนใจทดลองใช้เก้าอี้สวดมนต์บ้างไหม อาจหายากสักนิด เพราะติงเคยสนทนากับเพื่อนๆ เพียงกราบพระก่อนนอนก็หายากแล้วค่ะ แต่จะลองไล่ถามทีละคนดู ส่วนข้อมูลต่างๆสำหรับที่มาของเก้าอี้นี้ ติงจะยังไม่พูดถึงนะคะ เพราะว่ายังไม่ได้ขออนุญาตพี่ระมิงค์

 

ใหนๆเก้าอี้ก็ประยุกต์แล้ว ถ้าก้มกราบแล้วเก้าอี้ไหล ก็ลองประยุกต์เปลี่ยนเป็นท่าถวาย
บังคมแทน เพราะท่าถวายบังคมจะเงยขึ้นฟ้า ไม่ได้ก้ม ..มีข้อแม้ เวลาจะสวดมนต์ต้อง
ไล่คนอื่นไปให้หมด อิอิ เดี๋ยวเห็นท่าพิลึกของเรา (อิอิแซวทั้งไม่รุจักมักคุ้น)

 

คนเมืองไกล อดเนอะ:'( เออ เอาอุเบกขามาข่มหรือตัดตัวอยากออกเสีย สิ้นเรื่องสิ้นราว ไม่เหมือนพระของท่าน อ toplus99 องค์เล็กและเบา ส่งได้ข้ามโลก เฮ้อ เก้าอี้สวดมนต์นี่หนักกี่ปอนด์คะ

 

เก้าอี้สวดมนต์ไม่หนักคะ ทำจากไม้เนื้ออ่อน ต้นสนเมกา คงต้องรอท่านอาจารย์คุณป๋าแระคะ เล่นได้ให้ท่านอาจารย์ที่เป็นพระทำนทำไว้ใช่้ที่วัดคะ แต่ไม้เป็นไม้เนื้อแข็งหนักมากคะ

ส่วนการเลื่อนไหลนะคะ เอาผ้าติดตรงขาด้านล่างของเก้าอี้ก็ไม่เลื่ีอนไหลแระคะคุณครูติง โดยการใช้กาวร้อน หรือกาวไรก็ได้คะ

 

ไม่รู้จะช่วยไหมนะคะ แต่บางที่เขาจะใช้ผ้าสักหลาดสำเร็จรูปพร้อมใช้ออกแบบมาสำหรับติดขาเครื่องเรือน ลองหาสินค้าแบบนั้นมาติดตรงขาเก้าอี้ดูค่ะ หาซื้อได้ตามร้านขายอุปกรณ์เฟอร์นิเจอร์ (โฮมโปร เป็นต้น) หรือ ร้านเครื่องเขียนขนาดใหญ่บางแห่ง

แต่ลองจินตนาการดูเล่น ๆ เอง ก็อาจจะเกิดเหตุที่ผ้าสักหลาดอาจจะลื่น เพราะถ้าพื้นกระเบื้องเป็นแบบเรียบ ที่ทำความสะอาดมาดี แถมเป็นมันเงา จะมีคุณสมบัติลื่นติดอยู่ด้วย ซึ่งก็แล้วแต่แบบกระเบื้องที่เลือกใช้นะคะ บางแบบก็มีลายนูนอยู่

 

แซวเล่นได้ค่ะ
ติงเป็นแนวขาดๆเกินๆอยู่แล้ว ตัวจริงเปิ่นๆค่ะ
หัวเราะสนุกทั้งวัน
ขนาดยิ้มให้น้องหมาได้ละน่า ๕๕๕

 

ติงแก้ปัญหาได้แล้วค่ะ
ค้นพบแล้วว่า ถ้าห้องพระไม่ได้ปูพรม
เอาเก้าอี้นั่งสวดมนต์วางบนเบาะนั่งสวดมนต์ที่มีอยู่
เอาเบาะที่รองเข่าวางซ้อนกันสองอันเพื่อใช้เป็นเบาะรองกราบแทน
(เนื่องเพราะเข่าอยู่บนเบาะนั่งสวดมนต์แล้ว)
เวลาสวดมนต์ที่แสนยาวนาน เหมือนไม่ถึง ๕ นาทีค่ะ
เบา สบาย ผ่อนคลาย ....

อิอิ..ฟังดูเหมือนยุ่งยากซับซ้อน ที่จริงไม่มีอะไรค่ะ
ได้ประโยชน์ ๒ สถาน
๑. ช่วยกันเก้าอี้ลื่น
๒. เท้าไม่เย็น เพราะอยู่บนเบาะสวดมนต์

 

งานนี้พี่ระมิงค์เป็นผู้มีพระคุณของติงเลยนะคะ
ทำให้การสวดมนต์มีรสชาติ ได้ทดลองสนุกไปเลย

คุณพี่ต้อยจะมาเมืองไทยเมื่อไรน้อ...จะได้ทดลองใช้บ้างค่ะ

 

ขอบพระคุณคุณlomdadbaimai ที่กรุณาแนะนำนะคะ
ติงก็คิดๆ ว่าอาจหาวัสดุมารองขาเก้าอี้
แต่ว่าไม่ต้องแล้วค่ะ ใช้เบาะที่มีอยู่เดิมได้
น้องที่ซื้อให้ก็พลอยได้บุญไปด้วย
(น้องคนนี้ สนทนากันในเว็บพลังจิต แล้วไปหาติงที่ยโสธรค่ะ
เธอไปปฏิบัติธรรมที่ภูสูง เลิงนกทา ยโสธร ขนาดน้องหมาที่นั่นยังรักเธอ)
ติงยังถามเลยนะคะ ว่าทำไมกล้ามา ไม่กลัวพี่หลอกเหรอ ^___^

 

กลับมาแล้วขอรับ...
เรื่องเก้าอี้ ที่คิดไว้คือ จะเจาะรูที่ขาแล้วฝังด้วยลูกยางลูกเล็กๆครับ กันลื่น เพราะถ้าเป็นเทปกาวติดเข้าไปจะมีโอกาสหลุดได้ง่าย...เพียงแต่การเจาะต้องทำให้ตั้งได้ฉากกับมุมไม้ครับแล้วลูกยางอย่างที่ออกแบบไว้ยังหาที่ซื้อไม่ได้เลย...
ดังนั้นถ้าตอนนี้มีปัญหาก็คงต้องใช้วิธีแก้ปัญหาของครูติงซึ่งก็ดีเหมือนกันนะครับ...

ไปวัดผมก็เอาไปใช้ด้วยเหมือนกัน เพียงแต่ที่ใช้เองจะไม่ได้หุ้มเบาะที่เก้าอี้ครับ เป็นไม้เปลือยๆ ลองเปรียบเทียบดูเหมือนกันว่าถ้าไม่ใช้ล่ะ มันจะเป็นยังไง...
อิอิ..นั่งตัวหงิกตัวงอเหมือนกันครับ เพราะที่นี่เขาสวดมนต์นาน..น..น...
สงสารแม่ชีเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรไปนะครับ เห็นแต่ละท่านทนนั่งกันไหว...
พอพักครึ่งก็มีแม่ชีบางคนบอกว่าขอเลื้อย...ย...เมื่อยเอว...

เรื่องส่งไปให้แม่ต้อยที่อเมริกาก็สามารถทำได้ครับ น้ำหนักประมาณ 4 โลนิดหน่อย ต่อเก้าอี้2ตัวและเบาะ2อัน...ถ้าส่งแบบธรรมดาๆคงไม่กี่ตังค์ครับ...