จิตไม่เที่ยง จิตเกิดดับ ใครว่า จิตเที่ยง จิตดับไม่มี นี่เป็นความเห็นผิด

เป็นประเด็นที่ยากมากเลย
เคยคิดว่า คนแยกแยะดีชั่วไม่ได้ แต่กล่าวธรรม(ที่เขากล่าวอยู่นั้น) ไม่ผิด
กับคนที่กล่าวธรรม(ที่เขากล่าวอยู่นั้น)ไม่ถูกต้องนัก แต่เป็นคนดี
เราจะเลือกอะไร

เราก็คงเลือกเอาธรรมอย่างนึง เอาคนอย่างนึง
และสถานการณ์ขณะนั้นๆ อีกอย่างหนึ่ง
ยากอยู่เนอะ

 

=============

ท่านคงไม่เคยเจออรูปพรหม ท่านจึงไม่ทราบว่า แท้จริง

อรูปพรหม เป็นอย่างไร จิตอรูปพรหมที่ละเอียดมาก สวยงามมาก อรูปพรหม แม้จะไม่ได้กำหนดให้เกิดเป็นรูป แต่ท่านรู้หรือเปล่าว่า อรูปพรหมนี่ ท่านเนรมิตร ให้เกิดเป็นรูปได้นานาประการ ตามเหตุปัจจัยหรือความจำเป็น ไม่ใช่ว่าไม่มีรูปแบบที่ีท่านเข้าใจ คือจิตไม่ยึดติดละปล่อยวางในรูป แต่ความเป็นทิพย์ ของจิตกายทิพย์ ของพรหมและอรูปพรหมมันก็มีสภาวะสภาพอันงดงามของมัน ใส สว่าง แต่ไม่ประกายพฤต ไม่มีประกายเหมือนพุทธจิต

ผมกล่าวเช่นนี้เพราะสัมผัสมามากพอสมควรประกอบกับเคยชินกับเรื่องเหล่านี้ดี อนึ่ง ตามคำสอนของครูอาจารย์ก็มี ขอให้ท่านลองทบทวนดูอีกที อีกอย่างบัญญัติเขียนไว้อย่างไร แล้วท่านเข้าใจความหมายอย่างไร มีขอบเขตประมาณไหนเป็นต้นครับ ขอให้พิจารณาใหม่นะครับ

 

============

ถ้าท่านอ้างอิงมาอย่างนี้ งั้นขอสอบถามท่านต่อไปอีกทีว่า

พระอวโลกิเตศวร กำเนิด อย่างไร เมื่อใด สร้างบารมีไปอย่างไร มีที่สิ้นสุดอย่างไร เมื่อใด ถ้าท่ารู้จริงท่านต้องตอบได้ ถ้าท่านตอบได้ท่าน ลองทบทวนคำตอบดูแล้วสิ่งที่ท่านสงสัยในคำตอบของเรา สิ่งที่สงสัยในเราจะไม่มีเกิดกับท่านแน่นอน


ส่วนเรื่องมหากริยาจิตอรหันต์ เรื่องนี้มองต่างมุมกันครับ สามารถสื่อความได้หลายแง่มุม ผมไม่ขอโต็แย้งครับ เหมือนกระจกหกด้าน ครับผมเข้าใจครับ

 

>ของจิตกายทิพย์ ของพรหมและอรูปพรหมมันก็มีสภาวะสภาพอันงดงามของมัน ใส สว่าง

ผมว่า คุณ tjs ควรพิจารณาใหม่ครับ
เพราะคุณบัญญัติในสิ่งที่ผิด ถ้า เป็นอรูปพรหม คือ ไม่มีรูป มันจะบอกไม่ได้ว่า งดงาม ใส หรือ สว่าง เพราะ ไม่รูปให้เป็นที่หมายรู้เลย เป็นแค่นามธรรมความรู้สึกเท่านั้น

ผมว่าที่คุณเห็นน่ะ ไม่ใช่อรูปพรหมหรอก

>อรูปพรหมนี่ ท่านเนรมิตร ให้เกิดเป็นรูปได้นานาประการ

แล้ว ท่านอาฬารดาบส กับ ท่านอุทกดาบส ท่านได้ อรูปฌานไปเกิดเป็นอรูปพรหม ไม่เห็นท่านจะเนรมิตรูปอะไรได้เลย

ขนาดพระพุทธเจ้าท่าน นึกถึงเป็น กลุ่มแรกที่จะไปโปรดหลังจากตรัสรู้แล้ว
ท่านยังไม่สามารถไป โปรดท่านทั้ง 2 ได้เลยครับเพราะไม่มีรูป และไม่สามารถเนรมิตรูปอะไรขึ้นมาได้

ถ้าอรูปพรหมจริงๆ นะครับ ไม่มีรูปหรอก มีแต่ เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ รวม 4 ขันธ์เท่านั้น

แสดงว่า นิยามของคุณ tjs นั้น ผิดเพี้ยนกับ นิยามสากล ไงครับ

ผมว่าคุณ tjs คงได้ไปเจอ รูปพรหม ที่หายตัวได้มากกว่า
พอคุณ tjs หาไม่เจอก็เลย เนรมิตรูป ออกมาทำให้คุณ tjs คิดว่า นี่แหละอรูปพรหม เพราะหายตัวได้

คุณลองไปอ่านเรื่อง พกาพรหมดูสิครับ
มีฤทธิ์มาก สามารถหายตัวได้ แต่พระพุทธเจ้าท่านรู้ว่าอยู่ที่ไหน
ไม่สามารถหลบพระพุทธเจ้าได้ แต่คนทั่วไปจะหาไม่พบ บางคนก็เลยคิดว่า พกาพรหม น่ะ ไม่มีรูปเพราะหายตัวได้ และปรากฏตัวขึ้นมาเลยคิดว่า เนรมิตรูป แบบคุณ tjs

เป็นต้น

นิมิตมันหลอกได้เสมอครับ tjs

 

เรากล่าวตรงไหน ว่าเรารู้..?
แล้ว...ก็คงอ้างอิงได้ตามพระสูตรเท่านั้น
เพราะศึกษามาเพียง ท่านเป็นปางหนึ่งของพระอวโลกิเตศวร
พระอวโลกิเตศวรอยู่พุทธเกษตร ของพระธรรมกร พระอมิตภะพระพุทธเจ้า
..

คือว่า เราก็ไม่ได้กล่าวว่า อะไรๆ ไม่มีข้อยกเว้นนะ
คือคนที่กล่าวถึงสิ่งที่เป็นฐาน ไม่ถูกต้องนัก
อาจไม่จำเป็นจะต้องกล่าวยอดผิดก็ได้ ซึ่งยากมาก(ในเรื่องความเข้าใจ)

เพราะ คนที่กล่าวฐาน ได้อย่างแม่นยำลึกซึ้ง ต่างหาก
หากเขาพูดเรื่องยอดขึ้นมา ก็จะมีแต่คนเงี่ยหูฟัง แบบนั้น
เช่นเราก็เงี่ยหูฟัง ครูบาอาจารย์บางท่าน
สำหรับเรื่องมหายาน ซึ่งท่านก็จะยืนยันจากพระสูตรอีกแหละ
ก็นะ เท่ากับเป็นคำสอนของพระพุทธองค์อยู่ดี

ไม่ใช่เรื่องมหากิริยาจิต
แต่จะบอกเรื่องอรหันตมรรคว่าต้องประกอบด้วยปัญญาขณะมรรค
จิตพระอรหันต์ที่ไม่ประกอบปัญญาเป็นได้ ในมหากิริยาจิตอ่ะจ๊ะ

 

=================

ก็ความเป็นอรหันตบุคคลมีหลายประเภทนี่ครับ วิถีการดำเนินไปหลังจากจิตนิพพานแล้วจึงต่างกัน จนกว่าจะกายนิพพานนิครับ

แม้วิถีจะต่างกันตามภูมิอรหันต์ตามกำลังจิต ความสามารถทางจิต แต่สรุปคือจิตก็ทำหน้าที่ทำงานของมันไป

อรหันต์บางพระองค์ อยู่ป่าไม่ข้องแวะ รอกายนิพพานรอหมดอายุไข
อรหันต์บางท่านสร้างและสืบทอดศาสนา
อรหันต์บางท่านสงเคราะห์ช่วยเหลือสรรพสัตว์
อรหันต์บางท่านไม่รอหมดอายุไขไม่รอเวลาไม่รออะไร นับไป7วัน นับไป3เดือนนับไปไม่มีจำกัดกาล ละกายสังขารไม่สนใจอะไรปล่อยทิ้งหมดสิ้นก็มี

หรืออื่นๆก็มี
ในความต่าง หลังจากจิตนิพพาน นั่นเป็นความต่างแค่เปลือกที่ห่อหุ้มจิตนิพพาน แต่แก่นแท้แห่งจิตนิพพาน ทุกดวงเสมอเหมือนกันหมดไม่เป็นอื่นครับ

ถ้าท่านรู้เหตุ เข้าใจเหตุ ผลปรากฏที่แตกต่าง ท่านย่อมเข้าใจผลที่แตกต่างและรู้แจ้งในสิ่งๆนั้นครับ ได้ด้วยตัวท่านเองครับ

 

มันมาจากประเด็น พระอริยะอรูปพรหมโพธิสัตว์ อะไรนั่นน่ะ
มันจริงรึ..

 

การแสดงธรรม การฟังธรรม

คนแสดงธรรม คนที่ สำคัญตัวว่า รู้จริง

คนรู้จริง จะต้องกล่าวธรรมไประงับ ความหิวธรรม ให้ชำแรกออก ห่างออก จน
กลายเป็น สิ่งถูกรู้ถูกดู

เมื่อ ความหิวธรรม ถูกหยอดซ้าย ย้ายขวา จน คนฟังธรรม คนที่กำลังหิวธรรม
ย้อนเข้าไปเห็น ด้วยตัวเขาเองเพียงลำพัง เขาก็จะทราบถึง การเกิดขึ้นของตัณหา
และ การดับไปของตัณหา ที่ใช้ แสวงธรรม

คนแสดงธรรมไม่เป็น รู้ไม่จริง ก็จะได้แต่อ้างว่า " ก็ มะอึงไม่รู้ มะอึงไม่เคยเห็น "
หรือไม่ก็ สาระวนอยู่กับการ บรรยาย "สัญญา สังขาร " ที่ ตนสำคัญว่าเป็นรสธรรม
อ้างว่า นั่นคือ รสธรรมที่กูรู้จริง

ซึ่ง พระพุทธองค์จะกล่าวว่า คนที่แสดงปฏิปทาของตน โดยที่เขาไม่ได้ถาม พวกนี้
ไม่รู้จริงอะไรทั้งนั้น ไม่มี สามัญผลด้วย ( คือ แม้แต่ บุญกริยาวัตถุเล้กๆ น้อยๆ ก็
หาไม่ได้จาก พวกที่แสดงธรรมกล่าวแต่ปฏิปทาของตน -- ถึงแม้นจะมีการประกอบ
สิ่งเหล่านั้น จะถูก ธรรมลามก กลบสิ้น -- หมดโอกาสนำ บุญกริยาวัตถุนั้น มาต่อยอดไปนิพพาน )

ดังนั้น

คนแสดงธรรมเป็น จะต้องหยอดการเห็นธรรม ให้คนฟังธรรม ได้มีโอกาส
ระงับ ความอยากรู้ธรรม ซึ่งเป็น ตัณหาสุดลิ่มทิ่มประตู เป็น ตัวตัณหา
ที่ปลิ้นปล้อนหลอกนักปฏิบัติธรรม ที่เข้าใจว่า มันจะนำ ธรรม ความรู้
อันยิ่งมาให้

หยอดลงไปจนเขา จับได้ แสกนได้ เห็นความไหวตัว ของ ตัณหาความหิวธรรม
นั้นได้ ก็จะ กำหนดรู้ความเกิด ความดับได้

กำหนดรู้การเกิด การดับ ฉันทะในธรรมได้ การภาวนาของคนฟังธรรม มันก็จะเดิน

แต่ คนแสดงธรรมไม่เป็น นอกจากจะ ทำให้ตัณหาระงับไม่ได้ ก็จะ ไม่รู้มรรค ไม่รู้
จริง พอรู้ไม่จริงว่าธรรมะ นั้น ปฏิบัติขั้นเริ่มต้นกันยังไง ก็ สารวนอยู่กับการอ้าง
ว่า " ผู้ฟังธรรมไม่เคยเห็น " ซึ่งเป็นการอ้าง ที่สะท้อนได้ทันทีว่า คนที่พูดนั้น ไม่รู้
แม้กระทั่งการปฏิบัติที่ถูกต้องมาก่อน


ใช้ฉันทะในธรรม เท่าไหร่ก็ไม่รู้
ละฉันทะในธรรมนั้นได้ จึงรู้
แต่ก็ต้องอาศัย ฉันทะในธรรม นั้น ( ดูอะไรหละ ฮะเอ่อ ??? )

 

ตำรา มหายาน นั้น นักประวัติศาสตร์โลก เขา วิเคราะห์กันออกมา

เขาวิเคราะห์ได้อะไรบ้าง ก็ อ้างอิงจาก เต๋าตัวเก็ง ขมชื่อ ที่เป็นเรื่อง
ว่าด้วย " จดหมายกบฏผีบุญ "

คือ เรื่องราวในจีนนั้น เขาเอา ศาสนา ว่าด้วยคำสอนใดๆ ไปเป็นเรื่อง การก้าวขึ้นสู่อำนาจ
ไม่ว่าจะเชิงการค้า หรือ การปกครอง

ดังนั้น จึงเรียกว่า เป็นเรื่อง " จดหมายลูกโซ่ กบฏผีบุญ ( เทียบกับ วัฒนธรรมในไทย) "

มันจึงไม่แปลก ที่จะ เกิดคำสอนที่ว่า " นักปกครองที่กำลังผ่านภพ " เป็น พระพุทธเจ้าบ้าง
เป็นอรหันต์บ้าง เป็นแม่ของอรหันต์บ้าง เป็นอนาคามีบ้าง กลับชาติมาเกิด

ไอ้คนโง่ๆ ที่อยากเป็น กบฏต่อประเทศชาติ มันอ่านแล้วก็ชอบใจ อยากเป็น กบฏ ต่อแผ่นดิน

มันก็ รับมาสมอ้างว่า กูนี้หน้า ตัวสีชมพู เป็น อริยะเจ้าชั้นนั้นชั้นนี้ มาทีนี้ก็เพื่อ จะมาเป็น
เจ้าเนื้อหัวปกครองพวกคุณๆ พาไปหาทางรอด

โปรไฟล์ สุดยอด ของ กบฏแผ่นดิน หรือ ผีบุญ จึงชอบ " อวโลกิเตศวร " เป็นหลัก
อ้างโดยเอา ตำแหน่ง และ ประวัติ นัยยะ

ซึ่งจะต่างจาก นักฟังธรรม ที่ ฟังธรรมเพื่อ ค้นหาวิธีการปฏิบัติ เพื่อบรรเทา เบาบางกิเลส

ซึ่งคนฟังธรรมเป็น เขาจะฟังเพื่อ กิจ หรือ สิกขา ในการ ชำระกิเลส

คนฟังธรรมไม่เป็น ใจเต็มไปด้วย จิตใจ กบฏ ทรยศ ต่อ คน จะอ้างตรง นัยประวัติ ตำแหน่ง
ที่ตั้ง ทีอยู่ ใสไม่ใส กลับมาเกิดได้ หรือ ไม่ได้

 

==================

ตามแต่ท่านจะเข้าใจครับ ไม่เป็นไรครับ ตามสะดวกครับ

ท่านพอจะทราบหรือไม่ว่าอรูปพรหมมีกี่สภาวะ อรูปพรหมนอกจากเกิดจากสภาวะอรูปฌาณแล้วยังเกิดจากสภาวะใดได้อีก หรือไม่มีแล้ว เพราะตำราบอกไว้แค่นั้น

และผู้ที่ได้ฌาณ4 ที่ปล่อยวางทุกข์สุขหมดสิ้น สงบว่างเฉยๆ อย่างนี้จะไปเกิดในรูปพรหมหรืออรูปพรหม

หรืออย่างพระอรหันต์นี่ท่านเป็นอรูปพรหม หรือรูปพรหม หรือท่านเป็นยิ่งกว่า แล้ว จิตอรหันต์ที่ว่านั้น ท่านกลับมาให้เห็นเป็นรูปเป็นร่าง หรือมาร่วมพิธีกรรมทางพุทธศาสนาได้หรือไม่ ท่านลองทบทวนดูในความจิรงที่เกิดขึ้น ในทุกสภาวะ ที่เป็นที่ปรากฏ ผมว่าในความเป็นจริงมีเรื่องราวอีกมากมายที่เป็นความจริงที่เรายังไปไม่ถึง ก็อยู่ที่เราว่าเราสนใจในเรื่องเหล่านั้นมากน้อยแค่ีไหน ได้ประโยชน์อย่างไร ก็เพื่อประกอบการคิดพิจารณาต่อไปครับ ถือว่าแลกเ้ปลี่ยนกันครับ

 

===============

จะเป็นอะไรมาเกิดมันไม่สำคัญหรอก มาเกิดแล้วมันก็ต้องสู้ต้องสร้างบารมีสร้างความดี อดีตชาติจะเป็นอะไรไม่สำคัญเท่าปัจจุบัน จิตปัจจุบันนี่สำคัญที่สุด ความดับไปแห่งทุกข์มันก็ดับที่ปัจจุบันนี่แหละ

บุคคลที่หลงก็คือคนที่หลงอวิชา ก็เป็นอย่างนั้น จะไม่หลงก็ต้องฝึกฝนขัดเกลาจิตใจตน ทำได้เมื่อไหร่ อวิชาดับเมื่อไหร่ก็เลิกหลงเมื่อนั้นครับ

 

คนรู้จริง คนภาวนาเป็น คนเคยปฏิบัติ

คนๆนั้น เวลาสอนธรรมะ เขาจะสอนโดยที่ ผู้ฟังก็ไม่รู้ตัวว่ากำลัง " ถูกช่วยให้เห็น
มรรคที่กำลังเกิด ดับ ในจิต " ซึ่ง มีอยู่ในใจสัตว์เหล่านั้น อยู่แล้ว ตลอดเวลา

คนไม่รู้จริง นอกจากกจะชี้ไม่เป็น มันก็เลย ต้องอ้าง คำพูดลอยๆ

" ต้องดับอวิชชา ต้องดับอย่างโน้น ต้องดับอย่างนี้ " ทำเป็นรู้

แต่ ไม่สามารถ วางจิต วางใจ ให้ผู้ฟังธรรม เขาไปเห็น สิ่งที่จิตเขาสัมผัสอยู่แล้วได้

ถ้า สอนเป็น ก็ต้องแจ้งชัดว่า " จิตของคนฟังธรรมนั้น พร้อมบรรลุธรรม ตลอดเวลา"

สอนไม่เป็น ก็จะ งง ตัวเอง เพราะ ไม่ได้รู้เรื่องว่า สัตว์เหล่านั้น พร้อมจะบรรลุตลอดเวลา

เพราะอะไร

เพราะ ตัวเองไม่รู้วิธีการปฏิบัติ ฮา อะไรเลย

 

==========

ที่กล่าวมาทั้งหมดเป็นบารมีด้านความเป็นบรมครู ความเป็นบรมครูรอบรู้เข้าใจวิธีการสอนอันเยี่ยมยอดไม่ได้ทำกันง่ายๆ ต้องสั่งสมฝึกฝน ยิ่งเวลาไปเจอกับลูกศิษย์ แบบโหดๆ แบบชฏิล แบบพยามาร หรือแบบที่เรานอกจากจะต้องปราบพยศแล้ว ยังต้องทำให้เขาเชื่อ ถ้าบารมีไม่มากพอก็ ต้องปล่อยอุเบกขา ปล่อยวางก็เท่านั้นครับ

หรือท่านคิดว่าท่านทำได้แล้วอย่างที่กล่าวครับ แต่สำหรับผม ยังทำไม่ได้ครับ แค่ควบคุมตนเองได้เท่านั้นเองครับ

 

พุทธภูมิ กิ๊กก๊อก หลอกรับประทาน เท่านั้น ที่จะเห็น
สิ่งที่เป็น พื้นฐานของการ ฝึกหัด สำคัญว่า ต้องเป็น

ความรู้ชั้นสูง อย่างโน้น อย่างนี้

ของธรรมดา ของพื้นๆ ไปยกเสียสูง เพราะอะไร เพราะ ไม่เคยรู้ว่า มันคือ พ้นฐาน หรือ เบสิก ธรรมดาๆ

พอไม่รู้จริง ก็ได้แต่ แล่นไปด้วยความคิด จดจำเอา แทะกระดาษเอา

ก๊อปปี้ วิธีการเป็นกบฏแผ่นดิน ก็ไป ทะลึ่ง ก๊อปปี้มา เพื่อ พอกพูลอัตตา ว่า ใหญ่
มาแต่ชั้น สุททธาวาส มา อาละวาดที่โลก ก็เพราะ " ปณิธานอันยิ่งใหญ่ "
หางมันไหวๆ อยากให้คน กราบteen เป็นกษัตริย์ เหนือแผ่นดิน

 

=================

บางท่านนี่ เห็นแต่ความชั่วความไม่ดีของผู้อื่น เห็นแต่ความผิดพลาดของผู้อื่น ว่าต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้ แบบเห็นเหมือนท่านเทวทัต เห็นความไม่ีของพระพุทธเจ้า แต่ไม่เคยทำได้อย่างที่พระพุทธเจ้าท่านทำท่านปฏิบัติ ขออย่าให้เป็นแบบท่านเทวทัต เลยกระผมสงสารครับ

ท่านนิวรณ์ ว่าจริงไม๊ครับ

 

พวก กบฏผีบุญ ในทาง ความมั่นคงของชาติ เขาจะมี วิธีการปราบ

ถ้า ยังได้แต่ โม้ในเว็บบอร์ด ไม่มี กำลังมวลชน(ศรัทธา) ไม่มีกำลังทรัพย์(ผ่าป่าพระใหญ่ ชัยปูน เป็นอาธิ )
ไม่มีพื้นที่และการจัดการแบบซ่องโจร เขาก็ไม่เข้าไปยุ่ง

ปล่อยให้ ร้องกระดี้ กระด้าไป

แต่ถ้าเมื่อไหร่ มีคนกราบteen มีการขนเงินไปให้สะสม มีพื้นดินยึดครองเป็นปริมณฑล ระวัง
ถูกจับ ขังคุก ยัดข้อหา ตัดหัวเสียบประจาน นะเว้ยเฮ้ย

 

ปฏิบัติผิด ย่อมรู้ผิด ว่าแต่คุณ tjs ยังเป็นร่างทรงอยู่หรือไม่

พระอนาคามีท่านละได้เฉพาะโอรัมภาคิยสังโยชน์

แต่ยังติดอยู่ในรูปราคะ และนามธรรมบางส่วน

เมื่อยังติดในรูปราคะบางส่วน ภูมิของพระอนาคามี ก็ย่อมเป็นภพของรูปภูมิ

 

พระเทวทัต ท่าน ทำกริยาแบบนั้น พระพุทธองค์ ตรัสเป็น ฏีกา แล้วว่า สิ่งเหล่านั้น
ก็เพื่อเป็นปัจจัยให้เป็น " พระปัจเจกพุทธเจ้า "

คนโง่ๆ ฟังธรรมไม่เป็น ปฏิบัติก็ไม่เคย เลยไม่ลงให้กับ ฏีกา นั้น

แล้ว เรียกหาพระพุทธองค์อย่างศัตรู ด้วยการบอกว่า พระเทวทัตเลว อย่าเป็นแบบนั้น

เฮ้ย !!

ก็ถ้า คนชนใด เขาอยากเป็น พระปัจเจกพุทธเจ้า เขาก็ต้อง ศรัทธาปฏิปทา นั้นๆ

เขามีแต่ สอนกันอย่างนี้

ไม่ใช่ไป ห้ามมรรคผลนิพพาน อันเลิศกว่า สาวก สุ่มสี่สุ่มห้า

 

ต้องเชื่อในพระปัญญาธิคุณของพระพุทธองค์ (องค์ปัจจุบันนี่แหละ)
ว่าได้ทรงเลือกเฟ้นธรรมมาให้อย่างเหมาะสมดีแล้ว
จากใบไม้ทั้งป่ามาเป็นเพียงใบไม้ ๑ กำมือ
ที่เหลือให้เป็นเรื่องของของแถม ของประดับความรู้ ตามนิสัยวาสนาไป

แก่นธรรมอยู่ที่กำมือเดียว ต้องแยกให้ออก แก่น กระพี้ หรือเปลือก
พอไปเอาจริงเอาจังกับของแถมก็วุ่น ยิ่งให้ความสำคัญกับมันมาก ๆ นี่
สีลพตปรามาสมันขี่คอเอาเลยเชียวล่ะ ดูให้ออกนะ เดี๋ยวก็หลุดหางอึ่งอะไรออกมาอีก

 

==============

ปากผมไม่คมและไม่ยาวเท่าปากกา หรือปากสัตว์จำพวกสี่ขา ไล่งับชายจีวร เพราะไม่สังวรณ์ ด้วยนิวรณ์ในกมลจิตสันดารต่ำกำเริบ

ผมมีแต่สมองที่ลับให้คมแล้วเพราะขัดเกลาจิตใจตน ให้ดี ไม่เสียดสีให้เกิดไฟ หากแต่จะขนน้ำขับไล่ดับไฟทั้งภายนอกและภายใจ ดับไม่ได้ก็สาดน้ำไส่ แบบหลวงพ่อวัดไพรพนา ท่านสาดน้ำใส่หมาสันดารไพร่ เพราะสอนยังไงก็ไม่จดจำ
ชอบทำอวดขนพองให้เกรงย่ำ แต่ที่จริง ก็น่าเวทนา ต้องอนิจจาสรรพสัตย์ย่อมเป็นอย่างนี้ ก็ปล่อยวางมันลงไป ช่างมันครับ