ตำนานเทพเจ้าเห้งเจีย

โอเค ผมตกลงสงบศึก และจะปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น คุณNovember ก็ต้องปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น จะได้ไม่ทะเลาะกัน ให้เป็นที่เอือมระอาต่อสมาชิกท่านอื่นๆ

 

โอ้วว สุดยอดครับ

 

ในบรรดากิเลส 3 ตัว โลภะ โทสะ โมหะ
ส่วนตัวผม เห็นว่า โทสะ เห็นได้ง่ายที่สุด
โลภะ เห็นได้ยากอันดับสอง
และที่เห็นได้ยากที่สุด ผมว่าน่าจะเป็นโมหะ นะ

 

รอ ตอนต่อไปค่ะ
หมายถึงประวัติ เห้งเจีย นะค่ะ
ไม่ใช่รอ คนทะเลาะกัน

 

มีบทหนึ่งซึ่ง เป็นธรรมะ คือ เมื่อ ครั้ง เห้งเจียได้เดินทางไปกับพระถังซำจั๋ง พบกับปิศาจ 5 ตน ชื่อ ตา หู จูมก ลิ้น กาย ใจ
เห้งเจีย ได้ ตีปิศาจจนตายหมด พระถังซัมจั๋งได้กล่าวว่า เห้งเจียว่า กระทำการอันไม่ควร ไม่มีความปราณี ข้อนี้ เห้งเจียได้ยิน จึงได้บอกกับพระถังซัมจั๋งว่า ต่อไปนี้ เราจะไม่ไปกับท่านอีก ว่าแล้วก็ เหาะหายไป

ข้อนี้อุปมาว่า การดับซึ่ง ตา หู จมูก ลิ้น กายใจ ทั้งสิ้นเชิง ไม่ใช่เป็นหนทาง คือ ไม่ควรฆ่านั่นเอง

เมื่อเห้งเจียไปแล้ว พระถังซัมจั๋งจึงได้นั่งกังวลว่า เราจะไม่สามรถไปต่อได้แน่ พระกวนอิมจึงได้ ปลอมเป็นหญิงชรา เอา มงคล และ เสื้อมาให้ พระถังซัมจั๋ง และสอนคาถาบทหนึ่ง เพื่อที่ว่า หากเห้งเจียกลับมา ให้เห้งเจียใส่ หมวกนี้ และ เสื้อนี้ เมื่อใดก็ตามที่เห้งเจีย ดื้อดึง ก็ให้สวดคาถาบทนี้ เห้งเจียจะทนไม่ได้

ครั้นเห้งเจียกลับมาด้วย พระกวนอิมไปเกลี้ยกล่อม เห้งเจียพบมงคลกับเสื้อก็เกิดชอบ จึงขอกับพระถังซัมจั๋ง เมื่อครอบไปแล้วก็สลัดไม่ออก เกิดโมโห เป็นกำลัง จะทุบตีพระถังซัมจั๋ง พระถังซัมจั๋งก็ท่องมนต์ จนเห้งเจียทนไม่ไหวจึงได้ยอม แต่ในขณะที่หาย เห้งเจียก็เกิดโมโหอีก พาลจะทุบตีทั้งเจ้าแม่กวนอิม และ พระถัง ฝ่ายพระถัง กล่าวว่า พระแม่เป็ฯคนสอนคาถานี้กับเรา หากเจ้าไปตี พระกวนอิมไม่ท่องให้เจ้าตายหรอกหรือ

เห้งเจียจึงได้ผ่อนและยอมลงมา

ข้อนี้อุปมาว่า ปัญญานั้น หากไม่มีสติ ย่อมจะอุตริพลิกแพลง และอวดดี จึงต้องเอา สติครอบลงไป และผู้แต่งต้องการให้เห็นว่า การละพยศของปัญญานั้น ต้องเห็นโทษ คือ สติจะเป็นตัวทำให้ ปัญญานั้นเห็นโทษ จนไม่อาจจะกล้าทำในสิ่งที่ไม่ดี

ตามนิสัยปัญญานี้ เมื่อมีมากก็อวดดี ไม่กลัวใคร ไม่เกรงใคร เป็นที่มาแห่งมานะทิฎฐิ เราก็ควร เอาสติครอบลงไปให้เห็นโทษเห็นภัยของมันกันให้มาก

 

ขอบคุณครับ ที่แบ่งปันแนวคิด

 

*** อธิษฐาน และ สัญญา ****

เมื่อพบ "หลักสัจจะธรรม" จึงนำพามา
... ตัวกระทำมีจริง ตัวกระทำไม่ตาย ตัวกระทำมีผลตอบแทน ....

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ปริศนาธรรม ยังมีอีกมาก ที่พวกเราจะมาไขปริศนากัน แบบมีสติไม่ใช้อารมณ์ ก็จะได้ทั้งความรู้ สนุก และเพื่อน ในเวลาเดียวกัน พวกเราสมาชิก พลังจิต "สมานฉันท์" กันครับ

 

นำรูปมาฝากค่ะ


เรื่องไซอิ๋วที่ช่อง..(อะไรหว่า)มาฉายน่ะค่ะ สนุกมากติดงอมแงมเลย อิอิ

 

ขอขอบคุณครับที่ท่านนำเรื่องนี้มาเป็นธรรมทานให้ได้อ่าน...

 

ขออนุญาติถามครับ

ท่านครับ
มีเรื่องรบกวน
1.คือผมไม่ค่อยมีความรู้ทางธรรมแบบลึกซึ้ง แปลศัพท์ทางธรรมภาษาบาลีไม่เป็น ไม่เข้าใจเรื่องขันธ์ 5 อยากให้อธิบายเป็นไทยแบบภาษาง่าย ๆ ได้หรือเปล่าครับ
2.ปริศนาธรรม จำเป็นต้องเห็นหมือนกันด้วยหรือเปล่าครับ ถ้าผมลองตีความเรื่องในแบบของผมบ้างจะได้หรือเปล่า เช่น
การเดินทางไปสู่ความหมดทุกข์ไม่ใช้เรื่องง่าย ต้องผ่านอุปสรรคต่าง ๆมากมาย...........
ถ้าเปรียบ เห้งเจีย เป็นจิตของเรา จิตที่ยังไม่ผ่านการฝึก หยาบ ควบคุมได้ยาก
แล้วเปรียบพระธังเป็นพระธรรมตัวแทนของความรู้แจ้งแห่งพระพุทธศาสนา

 

เมื่อเริ่มเดินทางก็พบอุปสรรคมากต่าง ๆ
เหมือนชีวิตเรา เมื่อเริ่มเดิน ย่อมประสบกับทุกข์
ถ้าเราใช้พระธรรมเป้นเครื่องสั่งสอน บังคับจิตใจ ประครองชีวิต
ใช้กระบอง ที่เปรียบเหมือนความรู้ทีได้จากพระพุทธศาสนา
ต่อสู้กับมาร กิเลส ความทุกข์
เราก็น่าจะผ่านมันไปได้..ชิวิตเราอาจมีความสุขขึ้น
ผมตีความอย่างนี้ได้มั้ยครับ

 

วงห่วงที่รัดบนหัวหงอคง เห้งเจีย... คือ สัจจะ
เอาไว้....มัดกาย มัดใจ
ไม่ให้ปล่อยไปตาม ...นิสัยตนเอง

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

พระยูไล...คือ โลกุตตระ
ดินน้ำลมไฟ ดินฟ้าอกาศ ....คือ ส่วนหนึ่งของโลกุตตระ
ถ้ายังไม่หลุดพ้นโลก...ก็ต้องวนเวียนเกิดใหม่ อาศัยธาตุดินน้ำลมไฟ
กระดูกก็พรมหมลิขิต เนื้อก็พรหมลิขิต หนังก็พรหมลิขิต

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

หรือ ตำนานเดิม พระภิกษุเหี้ยนจัง มีผู้ติดตามไปด้วย หลายคน แต่ในบันทึก ไม่เขียนไว้เพราะ จะบันทึกแต่สิ่งสำคัญๆ
ผู้ติดตาม ในนั้น อาจโมโหร้ายหน่อย แต่ เก่งการ ต่อสู้ ปกป้อง กัน .... คนจีนเอามาแต่งเป็นเห้งเจีย ..เป็นกำพร้า เลยหาว่าเกิดมาจากศิลา
หนึ่งในนั้น อาจชอบของสวยๆงามๆ รูปร่างอ้วนๆ ชอบ สาวสวย ...เอามาแต่งเป็น โป๊ยก่าย
หนึ่งในนั้น อาจ เงียบๆ ไม่ค่อยพูด แบกของอย่างเดียว ดู แปลก เลย ตั้งชื่อว่า ซัวเจ๋ง เอาบุคลิก ในนั้นมาเป็นนิทาน แฝง เอามาเป็นนิทาน
.....
หลังจากเอาพระไตรปิฏกมา แล้ว เหล่าผู้ติดตามก็เอาไปฝอย ๆๆๆ เรื่องที่ไปเจอมา
จนคนไปจำเอามาแบบแปลกๆ แบบเทพนิยาย
เหมือนคนได้ไปเห็นเครื่องบิน ก็ว่าเป็นนกยักษ์ กินคน เสียงดังน่ากลัว หอบได้แม้แต่ช้าง
....
จากนั้นก็มีคนฉลาด เอามาแต่งเป็นนิยายไซอิ๋ว ...โดย เอาตำนานเต๋าไปร่วมด้วย

....
....
....
แล้วหลายร้อยปีให้หลัง ก็มีคนเอามาพูดกัน สันนิษฐานต่างๆนานา
แล้วมีคนมาโพสลงเว็บบอร์ดพลังจิต
แล้วก็มีคนมาอ่าน
....
....
....
ตะแง่วๆๆๆ

 

รออ่านต่ออยู่ค่า
เพราะว่าชอบมาก ตั้งแต่สมัยเป็นเด็กแล้วเรื่องนี้
คุณอย่าไปสนใจคนแปลกหน้า เลยค่าาาาา