ผม...พระ...และ...สาระยุคก่อน

รออ่านตอนต่อไปครับอา

มองโกลกำลังสนุกเลยครับ

 

รอบนี้ วกมาถึงเรื่องก๊วยเช็งได้ เรื่องเดียวใช้ทุกศาสตร์มาอธิบาย ผูกเรื่องได้เร้าใจน่าติดตาม ผมก็ชอบกำลังภายในเช่นกันครับ แหวนฝรั่งสวยดีครับ

 

ขอตอนต่อไปทั้ง 2 เรื่องครับ

 

สวัสดีครับคุณอา..มาติดตามอ่านบทความดีๆทั้งสองเรื่องครับ

 

มาติดตามความรู้ดีๆต่อครับครู

 

...................ครบตามกติกา.............
...ต่อตามที่ขอ...(ผู้ขอ..stone1..Believe..หลานเขม..เฉียวฟงหลานรัก..และ..เด็กบ่อผุด..)
................
.........................ที่ต่างกันคือ...เงื่อนมงคลของจีน..และ..เคลติกน๊อต..ของฝรั่ง
นั้น..เขาถือว่า..ตัวมันมีพลังของมันเอง..อยู่แล้ว..เอาติดตัว..หรือ..ติดไว้กับ..บ้าน
ได้เลย....
......แต่ของไทยนั้น..เราเอาส่วนขอดี..ส่วนนี้..มาเสริมกับ..พลังพุทธคุณ..จาก..
คาถา..และ..การปลุกเสก..จากพระอาจารย์ผู้สร้างเข้าไปประกอบด้วย...
...กลายเป็นเครื่องรางชนิดหนึ่ง..ที่..ดัดแปลง..มาเป็น..แหวน..และ..ที่สวมแขน..
....จะเห็นได้ว่า..แม้ในยุคหลัง..ลายของเงื่อนพิรอด..ก็ยังอยู่แม้จะเป็นการหล่อขึ้น
ทั้งอันจาก..ทองเหลือง..ไม่ได้มีการสอดเป็นเส้นจริงๆ..อย่างของ..หลวงพ่ออิ่ม
วัดหัวเขา(สุพรรณฯ)..หรือ..หลวงพ่อโบ้ย วัดมะนาว(สุพรรณฯเช่นกัน)...
.............เพียงแต่หลายคน..ยังเข้าใจผิดว่า..คงเกิดมาพร้อมๆ..มงคลแขน..
หรือ..มงคลหัว..ซึ่งตามเหตุตามผลแล้ว..ไม่น่าเป็นไปได้..เพราะเครื่องราง..แบบ
เพื่อใช้ในศึก..ในสงคราม..ต้องเกิดขึ้นก่อนอยู่แล้ว...
......แต่..แหวนพิรอด..นั้น..เป็นเครื่องรางประเภท..ที่ไม่ได้ใช้ในการศึกสงคราม..
เป็นการใช้..แบบส่วนตัว..และ..ในยามที่ไม่มีศึกมากกว่า..เพราะอะไรหรือครับ..
..................
.........เพราะแหวนพิรอดนั้น..
..แรกๆ..อาจจะใช้จากเศษผ้าแถบเล็กๆ..ที่ลงคาถาแล้วเอามาขวั้นเป็นเชือกก็จริงอยู่
....แต่..การทำศึก..นั้นต้องจับ..อาวุธ..ตลอดเวลา..มือซ้ายถือโล่ห์..มือขวา..ถือ..ดาบ
..หรือ..หอก..ด้ามอาวุธ..นี้..เป็นของแข็ง..อาจเป็น..ทั้งไม้..และ..โลหะ..มันจะเสียดสี
กับ..เนื้อผ้า..ที่ชุ่มจากเหงื่อ..เรียกว่า..แค่ฝึกซ้อม..ยังไม่ทันรบ..แหวนพิรอด..ก็ขาด
ก่อนแน่นอน..ยิ่งยุคหลังที่ทำจาก..กระดาษสา..แล้วเอาชุบรักนั้น..ยิ่งขาดง่ายกว่าอีก..
..เพราะรักมันแข็ง..ไปจับอะไรแรงๆ..รักก็แตก..ความชื้นเข้า..หรือ..น้ำเข้าไปในกระดาษ
..ก็เรียบร้อย..ขาดแน่นอน..อย่างรวดเร็วด้วย....
.....ส่วน..พิรอดแขน..นั้น..ก็คงเกิด..หลังมงคลแขน..แน่นอน..เพราะต้องมานั่งถักกัน..
..ไม่ใช่..ในเวลานั้น..ที่เกิดสงครามรบพุ่งกัน..ตลอด..แค่ทำมงคลแขนอย่างเดียว..ก็คง
..แย่แล้ว...
....จากการสอบถามคนรุ่นเก่า..และ..ข้อมูลที่สืบค้นนั้น...
....แหวนพิรอด..และ..พิรอดแขน..นั้น..เป็นของที่ติดตัวยามปกติ..อย่างเหตุผลที่กล่าว
มา..และ..ก็วิธีและคาถา..ที่ลงและใช้..ต่างจาก..มงคล..เพราะ..เน้นไปทางคลาดแคล้ว
..และ..ป้องกันคุณไสย..และ..อาถรรพณ์ด้วยในตัว..จึงน่าจะมาจาก..พวกที่..เป็นพราน
หรือ..หาของป่า..เพราะอันตราย..ในป่านอกจากสัตว์ร้าย..อาถรรพณ์..เจ้าป่า..ผีป่า..
มากมาย..เข้าไปในที่..ไม่คุ้นเคย..ก็รอดยาก....หรือ..เหมาะสำหรับเดินทางไปในที่ๆ..
..อาจมีคนจ้องใช้..คุณไสยทำร้าย..นั้นด้วย.....
.....เนื่องจาก..มันเป็นของที่..ใช้งาน..แล้ว..มีโอกาศพังง่าย(ขาด)..ก็เลยต้องมีการชุบ
รักเพิ่มเติม..แต่ก็ช่วยอะไรได้ไม่มาก.......

...ต่อเมื่อขอมา...

 

ติดตามอ่าน เหมือนเดิมครับ ทั้งสองเรื่อง

 

ตามอ่านอยู่ครับทั้ง 2 เรื่อง............ขอบคุณพี่ modpong และทุกท่านครับ...........

 

รอติดตามต่อครับอา

 

ผมตามมาอ่านย้อนหลังครับ ได้ความรู้ทุกเรื่องเลยขอบคุณมากครับ

 

ได้มุมมองใหม่ๆหลายเรื่องเลยครับครู รอติดตามความรู้ตอนต่อไปอีก 1 เสียงครับครู

 

สวัสดีครับคุณอา..มาติดตามอ่านบทความดีๆทั้งสองเรื่องครับ

 

.....................ครบตามกติกา........
...ต่อตามที่ขอ(เรื่องของมองโกล)...(ผู้ขอ..believe..stone1..หลานเขม..เด็กบ่อผุด..และ..เฉียวฟงหลานรัก)
...................
..........................เมื่อ..กำลังรบใหญ่ขึ้น..ก็ต้องมีการจัดการ..แบ่งสว่น..(อย่างที่
ผมเคยพูดถึง..ไปตอนก่อน)..คนที่จะขึ้น..มาเป็นระดับ..ผบ.พัน..ผบ. ก็ต้องเป็น
คนที่เก่ง..เป็นที่ยอมรับ..มีความเป็นผู้นำ...
.......ชีเปโนยอน..นั้น..ช่วย..เจงกิสข่าน..มาตั้งแต่เริ่มรวบรวมเผ่าเข้าไว้ด้วยกัน..
..เขาเป็น..ระดับ..ขุนพล..เรียกว่าเป็น ๑ ในไม่กี่คน..ที่..เจงกิสข่านเกรงใจที่สุด..
..นักรบทุกคนยอมรับ...นอกเหนือจากความเก่งในการรบ..เราก็ไม่มีหลักฐานแน่
ชัดว่า..เขาเก่งด้านวางแผนการรบ..หรือไม่..แต่ผมว่าก็น่าเก่งด้วย..และ..มีสายตา
ที่..กว้างใกล...คนระดับนี้..ต้องมีมือขวาที่..ไว้ใจได้..เขาเลือกนักรบ..มาคนหนึ่ง..
ที่..พัฒนาตัวขึ้นมาเป็นระดับ..นายกอง..คงเห็นว่า..คนๆนี้มีความเป็นผู้นำ..และมี
มันสมองชาญฉลาด..ในการรบ..หลักฐานไม่ชัดเจนว่า..เขาคนนี้..เป็นลูกน้อง..
ชีเปโนยอน..มาตั้งแต่ต้น..รึเปล่า..แต่เท่าที่รู้..เขาไต่เต้ามาค่อนข้างรวดเร็ว...
..ก็คงจากผลงาน..เขาคือ..นักรบหนุ่มหน้าตาธรรมดา..ไม่มีอะไรเด่น.....
............เขาชื่อ..สุโบไต..............
......ต้องถือว่า..สุโบไต..นั้นต้องพยายามมา..มากกว่าคนอื่น..เพราะ..เผ่าเขาไม่
ใช่เผ่าสายตรงดั้งเดิม..ของ..เจงกิสข่าน...ครอบครัว..นั้น..ก็มีอาชีพหลัก..แปลก
กว่า..ทั่วไป..เพราะเป็น..ช่างเหล็ก..ทำ..อาวุธ..และ..เกราะ....
....ไม่ใช่ลูกหลาน..นายกอง..หรือ..ขุนพล..ที่จะได้มีโอกาศฝึกการรบ..ตั้งแต่เล็ก
..เรียกว่า..เข้มข้นกว่า..ชาวบ้านธรรมดา...
........แต่ถ้า..เรามองไปอีกด้าน..สิ่งที่เขาคุ้นมาแต่เด็ก..และต้องเรียนรู้มาจากพ่อ
เขานั้น..ประกอบกับ..การที่มีสมองเป็นเลิศ..ทำให้เขาเอาทักษะพวกนี้..เขามา..
หล่อหลอมในตัวเขา.....
.......เพราะ...
............ช่างตีเหล็ก..ก็คือ..ช่าง..เป็น TECHNICIAN..เขาต้องมีการ..วางแผนว่า..
..จะทำ..ดาบสักเล่ม..ต้องใช้..เหล็กแท่งขนาดไหน..ตัด..วัด..มีการเผื่อ..เพราะ
เวลาดีเป็นดาบ..ขนาดไม่เท่าเดิม...ไอ้ขนาดเหมือนกัน..ก็พอทำเนา..แต่อย่าง
พวกเกราะ..นี่ขุนพลแต่ละคน..ตัวไม่เท่ากัน..มันก็เหมือนช่างตัดเสื้อ..ต้องวาง
แผน..กะ..และ..วัด......
...........การเตรียมการ..จะตัดเสื้อเกราะ..สักตัว..ต้องมีอะไรบ้าง..จะเอา..หมุด
ยึด..แผ่นเหล็ก..กับ..หนัง..ระยะห่างควรจะเป็นเท่าไหร่ดี..แผ่นเหล็กใหญ่..
ห่างเท่าไหร่..ถ้าแผ่นเล็กลงมาควรห่างเท่าไหร่...........
................นี่ไงครับ..สิ่งที่ทำให้เขาไม่เหมือน..นักรบมองโกลอื่น..ที่รู้จักแต่
ต้อนม้า..ต้อนแกะ..ล่าสัตว์..แต่อย่างเดียว..มันสมองก็ไม่ได้พัฒนาอะไรมาก..
....หรือลูกขุนพล..ที่ฝึกดาบ..ธนู..อาวุธ..อย่างเข้มข้นแต่เด็ก..
......เขาต้องช่วยพ่อเขาตั้งแต่เด็ก..จนถึงเริ่มจะรุ่นหนุ่ม..ก่อนที่จะเปลี่ยนสาย
มาเป็นนักรบ..เต็มตัว..แต่แค่นั้น..ก็เพียงพอ..ที่จะใช้ทักษะที่ติดตัวมาแต่เด็ก
..หล่อหลอม..เข้ากับ..สมองอันเป็นเลิศ....นั่นคือ..ทักษะในการ..
...วางแผน..เตรียมการ..การคิดคำนวณ..การประเมิน..
..........ไม่มีอะไร..เป็นเครื่องชี้ว่าฝีมือรบ..ของเขาเก่งกาจ..หรือไม่..ตอนที่
เป็นทหารทั่วไป..แต่ก็คงเก่งไม่เบา..เพราะ..การที่จะถีบตัวเอง..ขึ้นมาเป็น
นายกองนั้น..ด้วยระยะเวลาไม่นาน..ก็เป็นเครื่องพิสูจน์อย่างดี(..ไม่เหมือน
นายทหารไทย..ถ้าพ่อมีอำนาจวาสนา..ก็ถีบตัวเองได้เร็ว..ทั้งๆที่ไม่ต้องเก่ง
อะไร...)

.......ต่อเมื่อขอมา....

 

มาติดตามอ่านความรู้ดีๆครับผม

 

ความรู้ทักษะต่างๆมีประโยชน์เสมอถ้ารู้จักเอามาใช้ให้เป็น. ไม่ต้องเก่งมากแต่ขอให้เข้าใจอย่างแท้จริง
ขอบคุณครับครูสำหรับความรู้. ติดตามขอความรู้ตอนต่อไปครับครู

 

ตามอ่านอยู่ครับพี่ modpong.........ขอบคุณพี่และทุกท่านครับ.........

 

คุณอาmodpong ครับ ผมอยากทราบเรื่องราวการสร้างเสกท้าวเวสสุวรรณ และพระทั่ท่านทำได้จริงครับ(ไม่แน่ใจว่าจะเข้ากติกาคุณอา ไหม) ขอบคุณครับ

 

........................
..ตามกติกาใหม่ของผม..ข้อ ๒ postที่ #6798...
มีระบุไว้แล้วนะครับ..ขอโทษด้วย..ที่ไม่ตอบ..
.....เว้นแต่..ถ้า..บุคคลที่อยู่ตามกติกาของผม..เขาสนใจ..เอาคำถามของคุณ..มาถามอีกครั้ง..ผมจะตอบให้

 

สวัสดีครับคุณอา...หากไม่เป็นการรบกวนผมขอรออ่านเรื่องท้าวเวสสุวรรณ ในมุมมอง ประสบการณ์ของคุณอาด้วยนะครับ และติดตามอ่านบทความทั้งสองเรื่องครับ

 

.............................
...........................ครบตามกติกา.............
...ต่อตามที่ขอ..(..ผู้ขอ..เด็กบ่อผุด..STONE1..และ..เฉียวฟงหลานรัก)

...............เรื่อง..ของขลังที่..มีมาแต่..โบราณ..แต่วัสดุที่ใช้ไม่ต่างจากเดิม..
..ที่เห็นชัดๆ..ก็คือ..มีดหมอ..นั่นเอง..รูปแบบก็คงแทบไม่แตกต่าง..เพียงแต่
ยุคหลัง..มีขนาดหลากหลายขึ้น..อย่างของหลวงพ่อเดิมเป็นต้น...

.....ยุคแรกก็..น่าจะเป็น..”มีดซุย”..หรือ..มีดพก..เพียงอย่างเดียวเพราะพกพา
ไปไหน..ได้สะดวก...ส่วนด้ามและปลอก..นั้น..จากที่สอบถามมา..ก็จะเป็น...
..ไม้..ก็จะใช้ไม้มงคล..ส่วนด้ามนั้น..แน่นอน..บรรจุ..ของอาถรรพณ์..หลากหลาย
....ก็ลองอ่าน..ดูว่า..การสร้าง..”ดาบหมอ”..หรือ..”ดาบฟ้าฟื้น”..ของขุนแผน..
เป็นยังไง...มีดหมอ..สมัยก่อนคงไม่ต่างกัน..เท่าไหร่..เพียงแต่..เรื่องเหล็กที่
นำมาตี..นั้น..อาจไม่ถึงขั้นนั้น..แต่ก็ต้องมีส่วนผสมที่..ไม่ธรรมดาแน่นอน..
....การตี..นั้น..ก็คงตีแบบมีด..ธรรมดา..ไม่ได้เน้นความคงทน..เพราะ..เจตนา..
ไม่ได้..เอาไปฟันเหล็ก..ด้วยกัน...
.....เมืองไทย..นั้น..อาถรรพณ์มากมาย..ไม่ว่าที่เกิด..จากวิญญานต่างๆ..ยังมี
จาก..สิ่งที่คนสร้างขึ้นมา(หมอผี..หมอเสน่ห์)...ซึ่งนำวิชาด้านมืดมาใช้..เพื่อ
ประโยชน์ของตัวเอง..และ..ผู้ว่าจ้าง.....
......ด้านวิชาฝ่ายขาว..ทางพระ..ก็ต้องคิดวิชาขึ้นมาเพื่อแก้..ซึ่งมันก็เกิดมา
นมนาน...๑ ใน..เครื่องรางที่ทุกคนจะทราบกันดี..เพราะทำขึ้นเพื่อการนี้..
..โดยเฉพาะ..ก็คือ...
............................เบี้ยแก้...............................
....ไม่มีใครยืนยันได้ว่า...วิชานี้เกิดขึ้น..โดย..พระ..หรือ..ฆาราวาส...แต่ที่พระ
บางรูป..ได้ไปเรียนมา..ก็เพื่อดับทุกข์ให้กับ..ญาติโยม..ที่ประสพกัน...
.....ในสมัยโบราณนั้น...เราไม่มี..กลัก..หรือ..ภาชนะใส่ของเล็กๆที่..ทนทาน..
..สามารถ..ป้องกัน..ตัววัตถุมงคลที่ได้รับการปลุกเสก..แล้ว..ให้ไม่หล่นหาย..
หรือ..รั่วไหล..ไปได้..เมื่อวัตถุมงคลตัวนี้..มันไม่ใช่ของที่..มีสภาวะคงที่....
....คนโบราณ..จึงเลือก..วัตถุอย่างหนึ่งที่มีโพรงข้างใน..และ..มีกันทั่วไปทุกที
..เรียกว่า..หาได้ไม่ยาก..เพราะยุคโน้น..สิ่งนี้..ใช้แทน..เงินตรา..ไว้..แลกเปลี่ยน
ซื้อ..สินค้า..ได้..นั่นก็คือ..เบี้ย.....
...........เบี้ย..ที่ใช้เป็นเงินตราสมัยก่อนนั้น..เกือบทุกท่านก็คงทราบว่า...
..หน้าตา..มันเป็นยังไง...มันเป็น..หอยเบี้ย..ขนาดใหญ่ไม่เกิน..หัวแม่มือ..
..ตัวโดยทั่วไปเป็นสีขาว..แต่..ส่วนหลัง..จะเป็นสีเหลือง...ซึ่งเราเรียกกันว่า..
..............เบี้ยจั่น............
..และ..เอามันมาใช้..แทนเงินเพราะ....มันไม่ใช่ของที่..จะหาได้ทั่วไป..มันอยู่ใน
ทะเล..และ..ไม่มีการลอยมาขึ้นเอง..ตามหาดเหมือน..อย่างเปลือกหอยอื่น..
..หอยเบี้ย..ด้วยกัน..นั่นเอง..เรียกว่า..คนธรรมดาสามัญ..ไปหาก็หาไม่ได้..
....เรานั้นใช้..เบี้ย..มาตั้งแต่สุโขทัย..ยัน..อยุธยาตอนต้น...ถึง..ได้เปลี่ยนมาเรื่มใช้
..เงินพดด้วง..ในสมัยอยุธยาตอนกลาง...

.....ต่อเมื่อขอมา.....