ร่วมบริจาคเงินเพื่อสงเคราะห์และช่วยเหลือบุคคลปัญญาอ่อน

ผู้ใดรักษาศีล มิขาดตกบกพร่อง ไหว้พระสวดมนต์เจริญสมถะและวิปัสสนา

ตามสมควร ได้ปัญญาตามวาสนา โอกาสที่จะพ้นจากการท่องเที่ยวไปใน

ภพน้อย ภพใหญ่ เกิดแล้วตาย ตายแล้วเกิด เป็นวัฏจักร ก็พอจะมองเห็นทาง

มรรคผลนิพพานอยู่ไม่ไกล จงรีบทำความเพียรเสียเพื่อมรรคผลนิพพานนั้น

แล้วจะพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด "




(หลวงปู่แหวน สุจิณโณ)

 

ผู้ใดเห็นตน จะพ้นโลก ผู้ใดเห็นโศก จะพ้นรัก

ผู้ใดเห็นมรรค จะได้ผล คืออริยบุคคลในพุทธศาสนา "




(หลวงปู่ขาว อนาลโย)

 

ถ้าปล่อยจิตให้เลื่อนลอย ไปตามอำนาจของกิเลส ก็มีแต่ทุกข์ อยู่ในปัจจุบันนี้

ก็ทุกข์ใจหนักใจมาก ละโลกนี้ไปสู่โลกหน้าก็ทุกข์ หอบเอากองทุกข์

เหล่านี้ไปด้วย มันเป็นอย่างนั้น มันทุกข์หลาย.."





(หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)

 

วันนี้ ได้ร่วมทำบุญบริจาคช่วยเหลือเด็กและบุคคลปัญญาอ่อน 100 บาท
นส.อัญจนภรณ์ สุยา ดญ. อัจฉรา พัวพรหมยอด พร้อมครอบครัว ขอร่วมอนุโมธนาสาธุกับทุกท่านด้วยค่ะ

 

ขออนุโมทนา สาธุ สาธุ ครับ

นิพพานัง ปัจจโย โหตุ

 

การปฏิบัติธรรมน่ะคุณเอ้ยมันไม่มีอะไรเร็วได้ดอก รีบทำ รีบทำ

มันไม่เห็นปัญญานะ ถึงเห็นมันก็ไม่แจ้ง ต้องค่อยๆทำ ค่อยๆเป็นค่อยๆไป

แต่อย่าหยุด …เดินทุกวัน ทำทุกวัน ภาวนาทุกวัน...

ขี้เกียจขี้คร้านก็ทำ ขยันหมั่นเพียรก็ต้องทำ อย่าหยุด.…ค่อยเป็นค่อยไป "




(หลวงปู่ไดโนเสาร์-วัดสักกะวัน)

 

ที่สุดแห่งความโกรธระงับด้วย ความเมตตา

ที่สุดของการสิ้นกิเลสตัณหา คือ “การปล่อยวาง”



(ธรรมมะเตือนใจ)

 

ในทางโลกการได้มามากๆ เป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา

แต่ในทางธรรม การสละสิ่งที่มีมากๆ ให้หมดไป

แม้แต่สิ่งละเอียดอ่อนภายในใจได้ ท่านว่าประเสริฐสุด"




(หลวงปู่จันทร์ศรี จนฺททีโป)

 

พอเกิดความอยากขึ้นมา ก็บอกว่า "เป็นทุกข์นะ"

พอรู้ว่าเป็นทุกข์ปั๊บไม่เอาดีกว่า "นี่คือการเจริญปัญญา"




(พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต)

 

“ ระหว่างพรุ่งนี้กับชาติหน้า ไม่มีใครรู้หรอกว่าอะไรจะมาก่อน”



(ภาษิตธิเบต)

 

โลกของผู้ปราถนาความหลุดพ้นไม่มีคำว่า "สะสม"

แม้แต่บุญก็ไม่มุ่งหวังจะสะสม เพื่อไปรับบุญ

แต่นักธรรมที่แท้จริง เป็นผู้บำเพ็ญบารมี

คำว่าสะสมไม่พึงมีในตัวเรา "




(อาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกล-เตโชวิปัสสนาสถาน)

 

เมตตาสัตว์อื่นไม่เบียดเบียนเขา

ไม่พยาบาทไม่ปองร้าย

เมตตาตนคือเว้นจากความชั่ว

ทำแต่ความดีนี้แหละเมตตาตน "




(หลวงปู่บุญจันทร์ กมโล)

 

ผู้ใดขึ้นสูงต้องเสียสละ ผู้ใดรู้จักวางก็เบา รู้จักเอาก็หนัก

ผู้ต้องการมีชีวิตที่สูงส่งไปเรื่อยๆ จึงต้องรู้จักปล่อยวาง..

โดยหมั่นทำทาน รักษาศึล และบำเพ็ญภาวนาเสมอ "




(หลวงปู่บุญกู้ อนุวฑฺฒโน)

 

จงเชื่อเถิดว่า บาปมี บุญมี สวรรค์มี นรกมี ผู้ที่สร้างบาป

ก็เหมือนกับ การดื่มยาพิษ อย่างไรเสียย่อมได้รับโทษภัย

เพียงแต่ว่า ยาพิษนั้น จะส่งผลเร็วหรือช้า "




(หลวงปู่ศรี มหาวีโร)

 

ไม่มีตัวตน สัตว์บุคคลเราเขาอะไรสักอย่าง เพ่งดูสิมัน

ไม่เป็นแก่นสารอะไรเลย ถ้าเป็นแก่นสารทำไมคนเราต้อง

ล้มหายตายจาก ถ้าเป็นแก่นสารตัวเรา ทำไม่ต้องเป็นหวัด

เป็นไอ เป็นไข้ ทำไมต้องหนาวร้อน เพราะเหตุนี้จึงเห็นได้ว่าไม่ใช่ตัวตน "




(หลวงปู่ฝั้น อาจาโร)

 

คิดให้ดีก่อน เราทำอะไรไว้หนีไม่พ้น เพราะฉะนั้นจะคิดอะไร

จะพูดจะทำอะไร ต้องคิดก่อนว่า มันถูกหรือผิด มันดีหรือชั่ว

มันเสื่อมหรือเจริญ ต้องคิดให้รอบคอบ "




(หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ)

 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยคับผม สาธุคับ

 

บุญเราไม่เคยสร้าง ใครที่ไหนจะมาช่วยเจ้า "



(สมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี)

 

ชีวิตมนุษย์อยู่ได้ไม่ถึงหนึ่งร้อยปีก็ต้องตาย

และถูกหามเข้าป่าช้า ดังนั้นจึงควรประพฤติปฏิบัติอยู่ใน

ศีล สมาธิ และปัญญา เพื่อให้หลุดพ้นจากสังสารวัฏ "




(สมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี)

 

การมีอัตตาสูง.. ผู้เป็นเช่นนี้ ย่อมมีช่องให้กิเลสเข้าแทรกง่ายกว่าคนอื่นๆ

เพราะด้วยความยึดมั่นในทิฐิของตน เมื่อโดนแทรกนิดเดียว ทำให้จิตมืดมัว

คิดถึงเหตุผลอันใดไม่ได้เลย จิตจะไปจับอยู่แต่ความคิดของตนถ่ายเดียว

จนผลักดันตนทำให้ทำการเสียหายทั้งแก่ตนและส่วนรวม "




(อาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกล-เตโชวิปัสสนาสถาน)