รบกวนผู้มีพระคุณทุกท่านในบอร์ดช่วยผมทีครับ

คืองี้นะครับกระผมเนี่ยเป็นคนชอบสวดมนต์ไหว้พระเป็นประจำอยู่แล้วในทุกๆวันแต่พอมีอยู่วันหนึ่งผมได้ไป Copy คาถา บทแผ่เมตตาโดยไม่มีประมาณ มาสวดท่องดูอ่ะครับหลังจากสวดท่องเสร็จกระผมก็เกิดอาการประหลาดคือรู้สึกเกร็งตามส่วนต่างๆของลำคอแล้วก็เปล่งเสียงเปล่งวาจาในการพูดไม่ออกเลยอ่ะครับเหมือนคนพูดไม่ออก+กับคนพูดติดอ่างซึ่งพอผมไปถามพระครูอาจารย์หลายๆท่านก็โดยส่วนใหญ่บอกผมมาว่า เกิดจาก จริตทั้ง5ในกายตก ทำให้เกิดอาการอัปกริยา โดยที่มาเหล่านี้ท่าก็ได้บอกผมอีกว่า เกิดจากบารมีของเรายังไม่สูงพอในการท่องบทมนต์คาถาบางบท หรือ ทำการที่ไม่ถูกต้องในการสวดและกานท่องทำให้เกิดอาการ อัปกริยา เพราะคาถาแต่ละคาถาเป็นของสูงมิควรนำมาทำเล่นแต่ผมก็ฟังแล้วก็งงนะครับเพราะแค่ท่องคาถาผมจะเล่นได้ไงแล้วหลังจากนั้นท่านก็บอกผมอีกว่าให้ไปแต่งขันธ์5ขอขมาลาโทษซะซึ่งพอทำแล้วอาการก็รู้สึกทุเลาเบาบางลงจริงแต่ว่ายังไม่ถึงกับหายอ่ะครับ ยังไงรบกวนผู้รู้ในบอร์ดนี้ทั้งหมด ช่วยเมตตาชี้ทางสว่างบอกกระผมหน่อยนะครับว่าไอ้อาการที่ผมเป็นอยู่เนี่ยเค้าเรียกอาการอะไรแล้วมีวิธีแก้ไขอย่างไรบ้างอย่างถูกต้องเพราะตอนนี้ลำบากมากครับในการพูด วิธีวิทยาศาสตร์พิจารณาดีแล้วครับยังไงตอบๆหหนทางการแก้ไขแบบไศยศาสตร์นะครับ ขอบพระคุณทุกๆท่านมากครับ

 

ไม่รู้ว่าเรียกว่าอาการอะไรอะครับ ลองไปถามหลวงพี่เล็กดูดีไหม
เผื่อท่านจะมีคำแนะนำอะไรดีๆ
แต่ถ้าเป็นผมเจออาการแบบนี้ ผมก็แค่ไม่ต้องสวดบทนั้น
ไปสวดมนต์อะไรก็ได้เยอะแยะนะครับ พระคาถาชินบัญชรก็สุดยอด
แต่จริงๆ บทพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ นี้สุดยอด สุดฟ้าสุดดิน
อยู่แล้วนะครับ ถ้าชอบจริงๆก็ สวดพุทธคุณสักร้อยสองร้อยรอบ
ไปเลยครับ หรือไม่ก็คาถาเงินล้าน ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำก็ได้ครับ
เพื่อสมาธิ และความคล่องตัวในเรื่องเงินๆทองๆ
เป็นกำลังใจให้ครับ

 

เอาบทสวดมาดูหน่อยจิ

 

------------------

อะหัง อะเวโร โหมิ ( ขอให้ข้าพเจ้าจงเป็นผู้ปราศจากเวร )
อัพยาปัชโฌ โหมิ ( ขอให้ข้าพเจ้าจงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน )
อะนีโฆ โหมิ ( ขอให้ข้าพเจ้าจงปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ )
สุขี อัตตานัง ปะริหะรามิ (ขอให้ข้าพเจ้าจงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ )
มะมะ มาตาปิตุ ( ขอให้มารดาบิดาของข้าพเจ้า )
อาจาริยา จะ ญาติมิตตา ( จะ ครูอาจารย์ และญาติมิตร )
สะพราหมะจาริโน จะ ( ผู้ประพฤติธรรมทั้งปวง )
อะเวรา โหนตุ ( จงปราศจากเวร )
อัพยาปัชฌา โหนตุ ( จงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน )
อะนีฆา โหนตุ ( จงปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ )
สุขี อัตตานัง ปะริหรันตุ ขอให้ท่านจงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ
อิมัสมิง อาราเม สัพเพ โยคิโน ขอให้ท่านโยคี ( ผู้ทรงสมาธิ) ทั้งปวงในเขตนี้ )
อะเวรา โหนตุ ( จงปราศจากเวร )
อัพยาปัชฌา โหนตุ ( จงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน )
อะนีฆา โหนตุ ( จงปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ )
สุขี อัตตานัง ปริหรันตุ ( ขอให้ท่านจงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ )
อิมัสมิง อาราเม สัพเพ ภิกขู ( ขอพระภิกษทั้งหลายทั้งปวงที่อยู่ในเขตนี้ )
สามะเณรา จะ ( และสามเณร )
อุปาสะกา อุปาสิกายา จะ ( ทั้งอุบาสกและ อุบาสิกา )
อะเวรา โหนตุ ( จงปราศจากเวร )
อัพยาปัชฌา โหนตุ ( จงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน )
อะนีฆา โหนตุ ( จงปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ )
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ( ขอให้ท่านจงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ )
อัมหากัง จะตุปัจจายะทายะกา ( ขอทายกทายิกา ผู้ให้ปัจจัย๔ แก่พวกเราทั้งหลาย )
อะเวรา โหนตุ ( จงปราศจากเวร )
อัพยาปัชฌา โหนตุ ( จงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน )
อะนีฆา โหนตุ ( จงปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ )
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ( ขอให้ท่านจงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ )
อัมหากัง อารักขา เทวาตา ( ขอเทวดาผู้อารักขาเราทั้งหลาย )
อิมัสมิง วิหาเร ( ในวิหารแห่งนี้ )
อิมัสมิง อาวาเส ( ในอาวาสแห่งนี้ )
อิมัสมิง อาราเม ( ในอารามแห่งนี้ )
อารักขา เทวาตา ( ขอเทวาผู้รักษาสถานที่เหล่านี้ )
อะเวรา โหนตุ ( จงปราศจากเวร )
อัพยาปัชฌา โหนตุ ( จงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน )
อะนีฆา โหนตุ ( จงปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ )
สุขี อัตตานัง ปะริหรันตุ ( ขอให้ท่านจงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ )
สัพเพ สัตตา ( ขอสัตว์ทั้งหลาย ทั้งปวง )
สัพเพ ปาณา ( ขอสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย )
สัพเพ ภูตา ( ขอภูติทั้งหลาย )
สัพเพ ปุคคะลา ( ขอบุคคลทั้งหลาย )
สัพเพ อัตตภาวา ปริยาปันนา ( ขอผู้มีอัตภาพทั้งหลาย )
สัพพา อิตถีโย ( ขอสตรีทั้งหลาย ทั้งปวง )
สัพเพ ปุริสา ( ขอบุรุษทั้งหลาย ทั้งปวง )
สัพเพ อริยา ( ขอพระอริยเจ้าทั้งหลาย ทั้งปวง )
สัพเพ อนริยา ( ขอผู้ยังไม่เข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้าทั้งหลาย ทั้งปวง )
สัพเพ เทวา ( ขอเทวาทั้งหลาย ทั้งปวง )
สัพเพ มนุสสา ( ขอมนุษย์ทั้งหลาย ทั้งปวง )
สัพเพ วินิปาติกา ( ขอสัตว์วินิปาติกะทั้งหลาย ทั้งปวง )
อะเวรา โหนตุ ( จงปราศจากเวร )
อัพยาปัชฌา โหนตุ ( จงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน)
อะนีฆา โหนตุ ( จงปราศจากความทุกข์กายทุกข์ใจ )
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ( ขอให้ท่านจงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ )
ทุกขา มุจจันตุ ( ขอสัตว์ทั้งหลายจงปราศจากความทุกข์ )
ยถา ลัทธาสัมปัตติโต มา วิคัจฉันตุ ( จงอย่าพลัดพรากจากสมบัติที่ได้มา )
กัมมัสสะกา ( ตนย่อมเป็นเจ้าของกรรมนั้น )
ปุรถิมายะ ทิสายะ ( ขอสัตว์ทั้งปวง ในทิศบูรพา ( ทิศตะวันออก )
ปัจฉิมายะ ทิสายะ ( ในทิศปัจฉิม ( ทิศตะวันตก )
อุตตรายะ ทิสายะ ( ในทิศอุดร ( ทิศเหนือ )
ทักขิณายะ ทิสายะ ( ในทิศทักษิณ ( ทิศใต้ )
ปุรถิมายะ อนุทิสายะ ( ในทิศอาคเนย์ ( ทิศตะวันออกเฉียงใต้ )
ปัจฉิมายะ อนุทิสายะ ( ในทิศพายัพ ( ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ )
อุตตระ อนุทิสายะ ( ในทิศอิสาน ( ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ )
ทักขิณายะ อนุทิสายะ ( ในทิศหรดี ( ตะวันตกเฉียงใต้ )
เหฎฐิมายะ ทิสายะ ( ในทิศเบื้องล่าง )
อุปาริมายะ ทิสายะ ( ในทิศเบื้องบน )
สัพเพ สัตตา ( ขอสัตว์ทั้งหลาย )
สัพเพ ปาณา ( ขอสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย )
สัพเพ ภูตา ( ขอภูติทั้งหลาย )
สัพเพ ปุคคะลา ( ขอบุคคลทั้งหลาย )
สัพเพ อัตตภาวา ปริยาปันนา ( ขอผู้มีอัตภาพทั้งหลาย )
สัพพา อิตถีโย ( ขอสตรีทั้งหลาย )
สัพเพ ปุริสา ( ขอบุรุษทั้งหลาย )
สัพเพ อริยา ( ขอพระอริยเจ้าทั้งหลาย )
สัพเพ อนริยา ( ขอผู้ยังไม่เข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้าทั้งหลาย )
สัพเพ เทวา ( ขอเทวา ทั้งหลาย )
สัพเพ มนุสสา ( ขอมนุษย์ทั้งหลาย )
สัพเพ วินิปาติกา ( ขอสัตว์วินิปาติกะทั้งหลาย )
อะเวรา โหนตุ ( อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย )
อัพยาปัชฌา โหนตุ ( อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย )
อะนีฆา โหนตุ ( อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย )
สุขี อัตตานัง ปะริหรันตุ ( จงมีความสุข บริหารตนให้พ้นจากทกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ )
ทุกขา มุจจันตุ ( ขอสัตว์ทั้งหลายจงปราศจากความทุกข์ )
ยถา ลัทธา สัมปัตติโต มา วิคัจฉันตุ ( จงอย่าพลัดพรากจากสมบัติที่ได้มา )
กัมมัสสะกา ( ตนย่อมเป็นเจ้าของกรรมนั้น )
อุทธัง ยาวะ ภะวัคคา จะ ( และสัตว์ที่อยู่สูงขึ้นไปจนถึงภวัคคภูมิ )
อโธ ยาวะ อวิจจิโต ( และสัตว์ที่อยู่เบื้องล่างจนถึงอเวจีมหานรก )
สมันตา จักกะวาเลสุ ( สัตว์ทั้งหลายในจักรวาล )
เย สัตตา ปถวิจารา ( ไม่ว่าสัตว์ใดที่อุบัติบนพื้นปฐพี )
อัพยาปัชฌา นิเวรา จะ ( ขอจงปราศจากการพยาบาทเบียดเบียน )
นิทุกขา จะ นุปัททวา ( ปราศจากทุกข์ และอุปัทวันตราย )
อุทธัง ยาวะ ภะวัคคา จะ ( ขอสัตว์ที่อยูสูงขึ้นไปถึงภวัคคภูมิ )
อโธ ยาวะ อวิจจิโต ( และสัตว์อยู่เบื้องล่างในอเวจีมหานรก )
สมันตา จักกะวาเลสุ ( สัตว์ทั้งหลายในจักรวาล )
เย สัตตา อุทักเขจารา ( ขอสัตว์ทั้งหลายผู้เกิดในน้ำ )
อัพยาปัชฌา นิเวรา จะ ( ขอจงอย่าได้เบียดเบียนใครเลย อย่าได้มีเวรกับใครเลย )
นิทุกขา จะ นุปัททวา ( ปราศจากทุกข์ ปราศจากอุปัทวันตราย )
อุทธัง ยาวะ ภะวัคคา จะ ( ขอสัตว์ในโลกธาตุอื่น ที่อยูเบื้องบนคือภวัคคภูมิลงมา )
อโธ ยาวะ อวิจิโต ( ตั้งแต่อเวจีมหานรกขึ้นไป )
สมันตา จักกะวาเฬสุ ( ขอสัตว์ทั้งหลายในจักรวาลโดยรอบๆ )
เย สัตตา ปถวิจารา ( ไม่ว่าสัตว์ใดที่อุบัติบนพื้นปฐพี )
อัพยาปัชฌา นิเวรา จะ ( ขอจงอย่าได้เบียดเบียนใครเลย อย่าได้มีเวรกับใครเลย )
นิทุกขา จะ นุปัททวา ( ปราศจากทุกข์ ปราศจากอุปัทวันตราย ทั้งสิ้นเทอญฯ )

นี่แหละครับ บทแผ่เมตตาโดยไม่มีประมาณ ที่ผมสวดต์ไป ขอบอกเลยนะครับว่าเกิดอาการประหลาดจริงๆแล้วขอขอบคุณมากครับคุณMasTerที่ตอบกระทู้ผมแต่ผมขอวิธีทางการแก้ปันหาใหม่นะครับคือไอ้วิธีทางการแก้ปันหาที่บอกให้ผมเลิกสวดต์ท่องอ่ะมันแน่นอนอยู่แล้วอ่ะครับโดยสัญชาติญาณของผมอยู่แล้วเปรียบเทียบอาการของผมให้ฟังจากเหตุการณ์นะครับ
เหมือนกับผมเดินไปบนนท้องถนนผมไม่รู้ว่าอันตรายผมเดินไปโดยไม่รู้ผมถูกรถชน ผมเจ็บ หลังจากนั้นผมก็รู้ว่าผมจะไปเดินบนนท้องถนนอีกเพราะอันตรายอันนั้นผมเข้าใจ แต่เข้าใจใหมครับว่า บาดแผลนั้นยังคงมีอยู่ความเจ็บปวดยังมีอยู่ถึงจะเลิกเดินบนถนนก็ไม่ได้ช่วยให้แผลผมหายความเจ็บปวดยังคงมีอยู่เพราะฉะนั้นผมอยากได้หมอเก่งๆๆยาดีๆๆมารักษาก็เหมือนกันกับอาการนี้อ่ะครับผมเลิกสวดแล้วแต่แค่อยากหาวิธีซึ่งเปรียบเสมือนยามารักษาอาการประหลาดผมเองขอให้เข้าใจด้วยครับ ต้องการสื่อแบบนี้

 

ตั้งจิตให้ทรงตัวในพรหมวิหาร4มั่นคงแล้วค่อยสวดจ้ะ
จิตเรายังใฝ่เวรอยู่แล้วไปขอให้ท่านที่สูงกว่าเรามากๆไม่ใฝ่เวร
ตัวเองก็จะเดือดร้อน
เป็นการปรามาสอย่างนึง
ตั้งใจฝึกให้จิตละเอียดกว่านี้จ้ะ
จิตยังหยาบเกินกว่าจะไปแผ่เมตตาให้ท่านที่สูงๆเหล่านั้น
เหมือนถูกเลขท้ายสองตัวแล้วไปขอเลี้ยงข้าวบิล เกตส์
พอนึกภาพออกป่าว

แต่งขัน5ขอขมาต้องทำด้วยใจที่ขอขมาจริงๆ
แล้วแต่งขัน5 ก็ต้องรักษาศีล5
ขัน = พาน เป็นภาษาไทยโบราณ ไม่ใช่ขันธ์
แต่งขันกะรับขันธ์คนละเรื่องกัน ถึงดูข้างนอกจะเหมือนกันแต่การวางกำลังใจต่างกันลิบ
ให้ใจนึกว่าขอถือศีล5อย่างมั่นคงถวายท่านทั้งหลายที่ได้ล่วงเกินไปแล้วนั้น โปรดอดโทษให้ด้วย

ถ้าไม่อยากถือศีล5 ให้เอาพวงมาลัยมะลิสด ธูปเทียนแพ ไปขอขมาแทน ขอขมาพระรัตนตรัยด้วย

 

น่ากลัวจริง ๆ ค่ะถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้...โชคดีที่ตัวเองสวดแล้วไม่เป็นอะไร..
(นอกจากอยากร้องให้..บางบท)...

บางทีนั่งสวดอยู่น้ำตาก็ไหลพราก ๆ ยากที่จะเปล่งเสียงออกมาได้...แต่พอตั้ง
สติได้...(ก็สั่งน้ำมูกให้หายคัดจมูกก่อน..แล้วสวดต่อ...)...สวดต่อจนจบค่ะ
ดื้อ..และ..ตื้อ...เท่านั้นที่ครองโลก...หายใจไม่ออก...ติดขัดในลำคอ..ก็จะ
สวดต่อค่ะ...

ขอเอาใจช่วยคุณเจ้าของกระทู้นะคะ...

 

ก่อนตอบน้องพี่ขอเเซวคนเเถวนี้ก่อน
โอ้โห้ไม่เห็นตั้งนาน
กลับมาตั้งเเก๊งหมีเเพนด้าเลยรึคุณพี่อักขรสัญจร
ดูหน้าเเล้วจากน่ารักกลายเป็นน่ากลัวไปเลย
งานนี้มีโหด
(ว่าเเต่เขา...ของเราเอาเเก้ผ้ามาโชว์เลยเเรงกว่าอีก)
ปีใหม่เเล้วอย่าลืมปรับอายุขึ้นด้วยนะพี่อักขรสัญจร
ปรับเเล้วยังอายุหนะ เเช่มากี่ปีเเล้ว?
ความรู้ที่เอามาช่วยน้องๆมันเเก่ขึ้นทุกปีเลยนะพี่.
ว่าเเต่พี่อยู่ตำเเหน่งไหนละนี่ดูไม่ออก555,ล้อเล่น
ปีใหม่เเล้วมีความสุขกันมากๆนะฮะชาวพลังจิตทุกคน.

 

คราวนี้มาเข้าเรื่องเเล้ว

ส่วนตัวเเล้วชอบบทสวดมนต์เเผ่เมตตาไม่มีประมาณบทนี้มาก
ได้ฟังเเล้วจิตไหลเย็นเหมือนสายน้ำเลยชอบมาก
อีกอย่างฟังเเล้วคิดถึงพระพุทธเจ้ามาก
พอมาได้อ่านเหมือนได้คาถาดับทุกข์ภัยของโลก
ส่วนตัวคิดมากขนาดนั้น

ขอเเนะนำน้องดังนี้อาจไม่ค่อยเหมือนคนอื่นๆเเต่อ่านๆไว้เป็นเเนวเผื่อหายนะน้อง
*บทนี้เป็นบทเเผ่เมตตาไม่มีประมาณ เเต่เเท้จริงเเล้วคือการให้อภัยกันนั่นเอง
ขอถามตัวคนสวดรู้ให้อภัยผู้อื่นเเล้วหรือยัง
รู้จักอโหสิกรรมเเล้วหรือยัง (เรื่องสำคัญ)
รู้จักอุทิศบุญกุศลเเล้วหรือยัง (ต้องทำนะ)
หยุดการฆ่าสัตว์เเล้วหรือยัง เอาเเค่ศีลข้อหนึ่งหยุดหรือยังจ๊ะถ้ายัง จงไปหยุด
ก่อนเลิกก่อนเเล้วค่อยมาสวด
งานนี้น้องเลยโดยอุดคอ อดพูดไป
* พี่ว่าอีกกรณีที่เป็นไปได้คือเเผ่ไปปุ๊บ ก็มากันปั๊บ เจ้ากรรมนายเวรเก่าของ
เจ้าตัวคนสวดนั้นละ งานนี้ถ้ามาไม่ให้อภัยก็มาขอส่วนบุญจากการสวดบท
แผ่เมตตานั่นละเพราะมีอานิสงค์มาก

เอาละพี่เเนะนำให้เเก้ไขดังนี้
1.เลิกฆ่าสัตว์ตัดชีวิตให้ได้ทุกกรณี รวมทั้งสั่งของเป็นๆมากินมาทำอาหารด้วย
ให้ได้
คนจะเเผ่เมตตาให้ได้เมตตาต้องมีเมตตาก่อน ไปเช็คดูเมตตาในตัวเอง
อันดับเเรก
2.ไปกล่าวคำว่า " กรรมใดที่ข้าพเจ้าก่อเเล้วส่งผลให้ข้าพเจ้าเจ็บป่วยอยู่ขณะนี้
ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมจากเจ้ากรรมนายเวรนี้ด้วย บุญอันใดที่ข้าพเจ้าทำมา
(ไม่มีก็ไปทำซะก่อน)ข้าพเจ้าขออุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรที่ส่งผลให้ข้าพเจ้า
เดือดร้อนเเล้วได้รับทุกภัยเเล้วนี้จงมีความสุขหายโกรธหายเคืองอโหสิกรรม
ให้ข้าพเจ้าด้วยนับเเต่บัดนี้เดี๋ยวนี้.
เเละหากข้าพเจ้าเคยเป็นเจ้ากรรมนายเวรของผู้ใดมาก่อนข้าพเจ้าขอ
อโหสิกรรมให้ท่านตั้งเเต่ปัดนี้เดี๋ยวนี้ขออย่าให้ท่านได้รับโทษภัยเลย.
(ทำบ่อยๆนะไม่ใช่หายเเล้วหยุดทำ ทำทุกครั้งที่สวดมนต์)
3.พี่เเนะนำให้น้องสวดบทเเผ่เมตตานี้หลังจากสวดมนต์นั้งสมาธิเสร็จให้สวด
เป็นบดปิดท้ายเเล้วน้องจะสบายขึ้น(คือเรามีบุญจากการนั่งสมาธิสวดมนต์
เเล้วจิตเราดี เเผ่ได้มีของให้)
4.พี่ขอให้กำลังใจอย่ากลัวที่จะสวดเลยเตรียมตัวให้พร้อม พร้อมเมื่อไหร่เเล้ว
มาสวดเถอะ บทเเผ่เมตตานี้สวดบ่อยๆคนสวดนั่นละจะได้รับคุณมหาศาลได้
ขัดจิตให้มีเมตตารู้ให้อภัย มีจิตอ่อนโยนพร้อมรับการฝึกทางธรรมได้ดีนักเเล

ขอให้น้องเจริญทางธรรมยิ่งๆขึ้นนะดีไม่ดีบทเเผ่เมตตานี้ละจะทำให้น้องเปลี่ยนไปของดีครูให้มาต้องเก็บรักษาไว้ถึงจะถูกอย่าทิ้งไปเลย.

 

ดิฉันขอแสดงความคิดเห็นที่แตกต่างไปจากผู้อื่นนะคะ

อาจเป็นได้ว่า อาการเกร็งตามส่วนต่างๆของร่างกาย จนพูดไม่ออก

เป็นผลเพราะจากการสวดคาถาจนทำให้เกิดฌาณก็ได้ค่ะ

ยิ่งถ้าเป็นฌาณสี่แล้ว ตัวจะแข็งทื่อๆ เกร็งๆปาก จนขยับไม่ค่อยจะได้

ดิฉันว่า ถ้าหากคุณสะดวกลองไปถามหลวงพ่อเล็กที่บ้านอนุสาวรีย์เพื่อความแน่ใจก็ได้ค่ะ

เพราะถ้าสิ่งที่คุณทำนั้นหากเป็นสิ่งที่ดำเนินมาถูกทางแล้ว ถ้าชะลอหรือหยุดไปก็น่าเสียดายอยู่

 

เห็นในแนวเดียวกันกับน้องเถรี

เมตตาพรหมวิหารมีแต่คุณ ไม่มีโทษ อานิสงส์ไพศาลนัก ไม่ควรหยุดทำ
ซึ่งอุปสรรคที่ประสพจะเรียกเป็นขันธมารก็ได้

บ่อยไปที่กำลังสวดมนต์อยู่ แล้วก็นิ่งไปซะงั้น ขี้เกียจคิดหาท่อนหรือวรรค
ต่อไป ทั้งๆที่คล่องปากอยู่แล้ว ใจมันอยากอยู่นิ่งอย่างนั้นซะงั้น เป็นปรากฏการณ์
ทางจิตประการหนึ่ง เป็นธรรมดา

จะแก้ไขโดยการขอขมาตามที่พี่อักเขาแนะนำก็ไม่เสียหาย เพราะไม่มีโทษ
เช่นกัน การแสดงความนอบน้อมเป็น 1 ในกิริยาบุญ 10 ย่อมเป็นการดีอยู่แล้ว

 

เว็บนี้เขาปรับอายุให้เองง่ะ
กรอกวันเกิดไปก็พอ

 

ผมว่านะครับ เห็นด้วยกับหลายๆ คำตอบ เราต้องให้เมตตาคนอื่นๆ ก่อนนะครับ ถึงจะดี อีกอย่าง ขอแนะนำว่าก่อนจะนำคาถาใดๆ มาท่องครั้งแรก ต้องไหว้ครูก่อนเสมอนะครับ เพื่อขออนุญาตเจ้าของคาถานั้นๆ นะครับจะเป็นการดีที่สุด วิธีง่าย ๆ นะครับ ให้นำดอกไม้ (ดอกอะไรก็ได้ ให้ดีต้องเป็นดอกบัว หรือดอกไม้ที่มีสีขาวนะครับ)ใส่พาน พร้อมกับธุป 5 ก้าน เทียนขาว 1 เล่ม เงินค่าครู 12 บาทนะครับ ยกถ้วมหัวอธิฐานถึงครูบาอาจารย์และขอใช้คาถาดังกล่าวนะครับ เพื่อความเป็นสิริมงคล และสวดมนต์ทุกครั้งควรท่องคาถาชินบัญชรด้วยจะได้ป้องกันภัย จะดีมากเลยครับ สาธุ......

 

เป็นบทเพลงแผ่เมตตา อัปปมัญญา ลองฟังดู

มีความหมายดี สงบ เย็นดีมาก แต่ก็มีความศักดิ์สิทธิ์ในตัว จึงควรน้อมจิตไปในบทสวดด้วย

http://www.dhammathai.org/radio/illimitable.php

 

ใช่เลยค่ะ ดิฉันก็ได้ยินมาลักษณะเดียวกับ คุณthank you เคยฟังมาเราเคยทำกรรมอะไรไว้ เจ้ากรรมนายเวรเค้าจะมาทำให้เราเป็นไป ซึ่งเรียกว่าการออกกรรมหนะ ตัวอย่างถ้าสวดแล้วปวดหัว เค้าว่าเราเคยทุบหัวปลา เป็นต้น พระท่านบอกว่าสวดไปเรื่อย ๆ แล้วจะหายเองเพราะเราจะมีเมตตามากขึ้น สวดต่อนะคะจะเป็นกำลังใจให้ บอกตรง ๆ แรก ๆ ที่ดิฉันสวดมนต์รู้สึกปวดหัวหนะ ชาตินี้ไม่เคยทุบหัวปลาหรอกแต่ชาติไหนก็ไม่รู้เราคงเคยทำเค้าไว้ จะหลับให้ได้ เดียวนี้สวดได้สบายเลย

อนุโมทนาค่ะ

 

ขออนุญาตนำกระทู้ของคุณlinkinbow จากกระทู้อื่นของกฏแห่งกรรมมาแนะนำให้คุณfoxdevilza เพื่อไปปรึกษาอาจารย์จุฬา หน่อยน๊ะคะ


<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->
ท่านคืออาจารย์จุฬาค่ะ โทร 086-111-5012หรือ 02-954-2507 เลขที่ 258 ถ.เทศบาลนิมิตเหนือ ซอย 34 หมู่บ้านประชานิเวศน์ 1 เเขวงลาดยาว เขตจตุจักร กรุงเทพ 10900
อ.จุฬาสามารถเปิดสัญญาเดิมของเรา ใช้จิตสัมผัสจิตกับเราได้
ห้องที่ดูดวงค่อนข้างเรียบง่ายกว่าที่คิด พิธีเริ่มตรง เขียนชื่อ นามสกุลใส่กระดาษให้อาจารย์ เเล้วอาจารย์ก็จะท่องบทสวดอะไรซักอย่างก่อนที่จะพูดทุกครั้ง

ขอขอบคุณ linkinbow มา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ <!-- / message -->

 

การแผ่เมตตา ผู้รู้อุปมาใว้ ดั่งต่อไฟเทียน เปลียวยังอยู่ แลสว่างเพิ่มจำนวนมากขึ้น อย่าไปคิดถึงอาการที่เกิด ทำใจวางเฉย แล้วอุปาทานนั้นจะหายไป แลปัญญาจะเพิ่มขึ้น

 

นอกจากรักษาศีลดีแล้ว ก่อนสวดแผ่เมตตาลองท่อง ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกและชินบัณชร ก่อน จากนั้นถวายการสวดเป็นปฏิบัติบูชาแก่ธาตุธรรมภาคขาว และขอให้ท่านคุ้มครองแล้วจึงค่อยท่องบทแผ่เมตตาดังกล่าว เชื่อว่าอาการดังกล่าวหายแน่นอนครับ

 

อย่าตกใจ การสวดมนต์และแผ่เมตตา เป็นสิ่งประเสริฐไม่มีโทษดอกครับ หากสงใสอย่างไร โทรถามครูสมบูรณ์แล้วเล่าอาการฟังท่านจะบอกและแนะนำให้ได้ครับ 08-3370-7994 ไม่มีค่าบริการใดๆครับ
สาธุ สาธุ สาธุ