เรื่องเด่น เปิดกรุพระดี.....สำหรับมีไว้บูชาอย่างแท้จริง

ได้อ่านเรื่องของพี่ๆน้าๆหลายท่าน ผมรู้สึกสงสาร และอยากขอบคุณ พ่อๆแม่ๆของพวกเรา ที่ท่านทั้งหลายเหล่านั้น ต่างเพียรพยาม เพื่อเลี้ยงดูพวกเรามาด้วยความยากลำบาก บางท่านอดมื้อกินมื้อ เพื่อให้พวกเราได้อิ่ม ได้สบาย ได้อ่านเรื่องราวของพี่ๆน้าๆหลายๆท่านแล้ว ผมอยากกลับไปอ้อนแม่ เหมือนตอนเด็กๆจังเลย นานๆแม่จะกลับบ้านสักครั้ง ทุกครั้งที่แม่ผมกลับบ้านผมจะอ้อนแม่ จะเจ็บตรงโน้นตรงนี่เพื่อให้แม่มาสนใจ ถ้าวันไหนแม่มาค้างที่บ้านด้วยแล้ว ผมจะนอนกอดแขนแม่คนละข้างกับพี่สาว จนหลับไป นึกขึ้นมาทีไรมีความสุขทุกทีเลยครับ ผมลืมบอกแม่ผมเป็นพยาบาลครับท่านทำงาน 2 ที่ ทำที่แรกเสร็จต้องไปเข้าเวรอีกที่ต่อเลย ทำให้ผมและพี่สาวไม่ค่อยได้เจอ นึกถึงแล้วยังขำตัวเองอยู่เลย แหะๆ

 

ขอบคุณมากครับ ยินดีด้วยครับ

 

เป็นประสบการณ์กับตัวเองที่จะทำให้เกิดศรัทธาเพิ่มได้อีกมากต่อสิ่งที่บูชาอยู่ ยิ่งทำให้พอกพูนกำลังศรัทธาโดยไม่รู้ตัว แต่โดยปกติทั่วไปแล้ว มือและเท้าของคนเราในจุดที่เลยข้อมือและข้อเท้า จะเป็นจุดที่คุณพระไม่คุ้มครอง แม้แต่พระเกจิที่สร้างพระเครื่องทางคงกะพันบางราย ยังถูกมีดบาดมือมาแล้วครับ

 

ซึ่งแปลว่า พระอย่างองค์หลวงพ่อ หายากมากถึงมากที่สุด
สาธุๆๆๆๆๆ

 

เรียนพี่หนุ่มผมได้รับพระทั้งสามองค์เรียบร้อยแล้วครับ ขอบคุณครับ

 

วันนี้... หากยังได้กลับบ้าน ไปให้แม่เห็นหน้า ก็จงทำเสียเถิดครับ
อย่าได้คิดเพียงว่า เราจะต้องกลับไปเห็นหน้าแม่อย่างเดียวเท่านั้น

เพราะไม่แน่ว่า ตัวเราเอง..อาจจะไปก่อนท่านวันใดก็เป็นได้ทั้งนั้น หรือแม่ที่มองทางคอยลูกตลอดมานั้น อาจจะด่วนจากไปในวันใดก็ได้ ทุกอย่างเป็นอนิจจัง ไม่มีอะไรคงอยู่ตลอดไป ชีวิตที่ยังต้องดิ้นรน เดินทางไปมาตลอดนั้น อาจให้มีเหตุสุดวิสัยที่ไม่คาดคิดมาก่อน แม่บางคนมองทางเข้าบ้านทุกวันเพื่อจะได้เห็นไอ้หมาน้อยของแม่ เดินลากเท้าไปหาท่านในวันที่แม่หูตาฟ้าฟางและรู้ดีว่าสังขารเริ่มไม่ไหวเหมือนเก่า เพียงแต่ลูกๆไม่เคยสังเกตุ และแม่ไม่พูดให้ลูกห่วงกังวล

ไม่มีอะไรมายืนยันว่า ชาติหน้าเราจะได้เกิดเป็นคนอีกครั้ง และจะได้เป็นลูกแม่คนนี้อีกหรือเปล่า แล้วจะได้ตอบแทนพระคุณท่านบ้างใหม อย่ารอ..อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง อย่าห่วงเฉพาะคนข้างตัวมากไปกว่าการให้ได้แค่เพียงคิดถึงต่อคนอุ้มท้องเรามา อย่ารอกลับบ้านในวันที่เสียงโทรศัพท์ที่มีเสียงร้องไห้ของญาติพี่น้องโทรมาจากบ้านเกิด เพื่อเรียกให้เราไปกอดร่างที่หันมามองเราไม่ได้อีก อย่ารอไปรดน้ำที่มือแม่ อย่ารอไปร้องไห้หน้าเมรุแล้วรำพันว่า แม่จ๋า..ลูกมาช้าเกินไป

 

ขอบคุณมากครับ ยินดีด้วยนะครับ

 

พระเกจิที่มีวัตรปฏิบัติเช่นหลวงพ่ออภิชิโต ในเมืองไทยเรา จะมีสักกี่องค์กัน
ไม่ว่าจะแนวทางการเรียนวิชา ไม่ว่าจะพื้นเพการดำเนินชีวิตก่อนจะบวชเรียน
โดยบวชตั้งแต่เป็นเณรน้อย จนละสังขารโดยไม่สึก ถือพรหมจรรย์ตลอดชีพ
เมื่อออกจากป่ามาอยู่เมือง ยังยอมลำบากเพื่อฝึกจิตรอสงเคราะห์คนรุ่นหลัง
แม้จะมีศิษย์ใหญ่ๆโตคับประเทศมากมาย ท่านก็ห้ามพูดโฆษณาบอกคนอื่น
หากจะทำอะไร ท่านก็ต้องทำให้ดีมากถึงดีที่สุดไว้ก่อน เมื่อเรียนก็ต้องถึงที่สุด
พระเครื่องที่วันนี้ราคาหลักแสนของท่าน จะมีราคาหลักล้านบาทในอีกไม่นานนี้
ส่วนพระผงปี29ทุกพิมพ์นั้น จะเป็นพระใหม่ยอดนิยมของจริง ไม่ใช่เป็นกระแส
และจะเป็นการเปิดโลกทัศน์ของคนที่บูชาพระเพราะศรัทธา ให้รับรู้เรื่องที่ปกปิด
เมื่อเทียบเคียงกับพระเกจิอื่นๆ พบว่าชีวประวัติของท่าน น่าสนใจและยากจะเจอ

 

ช่วงนี้จะมีพระ หลวงปู่ทิมมาแบ่งอีกหรือเปล่าครับ

 

จะนำมาลงให้เลือกบูชาในวันศุกร์ชุดใหญ่ครับ เป็นพระดีจริงของหลวงปู่ทิมที่ยังไม่เคยนำมาลงไว้เลย แต่ที่จะนำมาลงนั้น เป็นพระเครื่องที่น่าใช้บูชามากหากนับถือท่าน และเป็นมาตรฐานเดิมเมื่อ40ปีก่อนแบบเก็บมาทีละเล็กละน้อยจนนับสิบๆปี และทุกวันนี้กรรมการสายนี้ยังมีมาตรฐานเดียวกัน (พระของท่านบางรุ่นกรรมการยังเสียงแตก) พระผงพรายชุดนี้สร้างไว้ไม่มากนัก แต่เหรียญที่สร้างพร้อมกันเข้าพิธีเดียวกัน ราคาหลักหมื่นไปจนถึงสามหมื่นบาทแล้ว พระผงนั้นเมื่อเสร็จพิธีปลุกเสก ของแท้ๆส่วนใหญ่ทางวัดเก็บเงียบไว้ในที่อันควรเพื่อรอเป็นทุนบูรณะในวันหน้า จึงนำเพียงเหรียญมาออกบูชาให้คนเช่าจนราคาไกลสุดกู่ในตอนนี้ ต่อมาพระเนื้อผงก็มีคนหัวดีคิดทำปลอมยัดผสมโรงจนสับสนปนเปจนถึงทุกวันนี้ ในเวปที่ลงประมูล 5 องค์ มีแท้ๆเพียงองค์เดียวเท่านั้นและแทบไม่พบของแท้แบบเดิมๆมากนัก พระแท้ๆจะมีเอกลักษณ์เฉพาะ พิมพ์คมชัด ผิวย่นยับ ไม่ใช่ผงปูนแต่ผสมว่าน คอยชมของแท้ที่จะนำมาแบ่งกันครับ รวมทั้งพระที่ท่านไปร่วมปลุกเสกให้วัดอื่นๆอีกนิดหน่อย ช่วงนี้ติดทำงานด้านเอกสารหลายร้อยหน้า ที่จะต้องเร่งทำก่อนครับ

 

สวัสดีครับ พี่หนุ่ม ผมได้รับพระเรียบร้อยแล้วครับ ขอบพระคุณมากครับ พี่หนุ่ม

 

ขอบคุณพี่หนุ่มมากๆครับที่เตือนสติ ตอนนี้โทรคุยกันมากขึ้นครับผม ส่วนใหญ่โทรไปฟังท่านระบายเรื่องของคุณพ่อผม แหะๆ ปู่ ย่า อยู่กัน 2 คน งอนกันไปมา แต่วันเกิดท่านปลายเดือนนี้ผมจะนำรูปของหลวงพ่ออภิชิโต ใส่กรอปพร้อมกับน้ำมนต์ของหลวงพ่อ เอาไปให้ท่านครับ ขอบคุณครับ

 

คุณหนุ่มครับ วันนี้ผมโอนเงิน 10300 บาทค่าบูชาพระนางพญาหมายเลข 693และ699 เมื่อตอนบ่ายสองโมงสามสิบห้า เรียบร้อยแล้วนะครับ ที่อู่จัดส่งจะpmให้นะครับ

 

สวัสดียามดึกครับพี่หนุ่มเมืองแกลง เพื่อนๆสมาชิกทุกท่าน และผู้ที่เคารพและศรัทธาหลวงพ่อชาญณรงค์ อภิชิโต ทุกๆท่านครับผม
ผมขอเล่าเรื่องแม่ของผมบ้างครับ
แม่ ผมเป็นคนต่างจังหวัดเรียนจบ ป.4 ต้องเข้ามาหางานทำในกรุงเทพเพราะทางบ้านยากจน และมีลูกด้วยกัน2คน ส่วนพ่อก็ไปมีเมียใหม่ แม่ต้องส่งผมไปอยู่วัดตั้งแต่6ขวบ จนผมเรียนจบ ม.6 เพราะความจำเป็น จนผมมาเรียนต่อที่รามถึงได้มาอยู่ด้วยกันกับแม่ ถึงแม้วัยเด็กผมจะไม่เคยได้อยู่กับแม่เลย นานๆทีแม่ถึงจะมาหาสักครั้ง แต่ผมก็ไม่เคยโทษท่านเลยเพราะรู้ว่าแม่ต้องมีความจำเป็น แค่นี้ผมก็สำนึกบุญคุณแล้วครับถึงแม้บางครั้งผมจะดื้อกับท่านบ้างไม่ค่อย เชื่อฟังท่าน มีเถียงบ้างแต่ตอนนี้ผมเลิกหมดแล้วครับ อาจจะเพราะผมไม่เคยอยู่กับท่านตั้งแต่เด็กๆ มาตอนนี้ผมก็ได้แต่ตอบแทนท่านบ้างเช่น ดูแลท่านตอนแก่เฒ่า ให้เงินท่านทุกเดือน (ผมเองเงินเดือนแค่นิดเดียว) ซื้อของที่ท่านอยากกิน เสื้อผ้า รองเท้า แต่ผมยังไม่เคยบวชให้ท่านเลย คิดว่าถ้าไม่มีภาระอะไรแล้ว ผมน่าจะบวชให้ท่าน

 

ขอบคุณครับ ยินดีด้วยครับ

 

ผมจัดส่งให้ในเช้าวันนี้เลยครับ ขอบคุณครับ

 

ยังดีที่จบมาสูงกว่าผมอีกครับ ผมจบแค่ มศ.5 เท่านั้นก่อนจะตะกายดาว รู้ใหมครับ..บางทีในมุมที่คนอื่นๆยืนบังไว้ เขาอาจยากแค้นแสนเข็ญกว่าที่เราคาดคิด และนี้นับเป็นข้อความที่คุณ berbapor เขียนยาวมากที่สุดในรอบปีที่ผ่านมาในเวปพลังจิต ผมอยากอ่านอีกมากๆครับ หากพอมีเวลาลองเขียนมาอ่านกันอีกนะครับ คืนละ20บรรทัดก็ยังดี ผมอ่านไปอมยิ้มไปด้วยความสุขใจ

 

ขออนุญาติร่วมแชร์เรื่องราวของแม่ผมบ้างนะครับ
....ครอบครัวผมต้องเสียพ่อไปในช่วงอนุบาล 2 ภาพที่ท่านจากไปยังติดตาได้ดี ดวงตาของท่านยังไม่ปิด นัยตาของท่านยังเป็นห่วงเรา 3 คนแม่ลูก พ่อเป็นเสาหลักของบ้าน ทำงานคนเดียวส่งเสียทั้งครอบครัว แม่อยู่บ้านดูแลลูกทำหน้าที่ของศรีภรรยา การจากไปอย่างไม่ทันตั้งตัวนี่คือจุดเปลี่ยนทำให้เกิด คำว่าแม่หรือเรียกว่าพระอรหันต์ในบ้านก็ไม่ผิดไปนัก หลังจากที่เสียไปความเป็นอยู่ของแม่ก็เปลี่ยนไป ภาพที่ติดตาผมคือแม่ต้องทำงานในตลาดสด ตื่นที่4 กลับเที่ยงคืนทุกวันโดยกระเตงๆ ลูกไปทำงานด้วยจนเป็นภาพชินตาของแม่ค้าในตลาดนั้น ผมเห็นแม่ทำงานไม่หยุด ไม่เคยมีวันหยุดเหมือนคนอื่นๆ ผมเคยถามแม่ว่าทำไมแม่ไม่หยุดบ้าง แม่ก็อ้างสารพัดปัญหา แต่ความเป็นจริงแล้วผมรู้อยู่เต็มอก หากไม่ทำงานแล้วเราจะเอาเงินไหนมาใช้จ่าย ไหนจะค่าเทอม ไหนจะค่ากินอยู๋ แม่ทำงานหนักด้วยตัวเดียวมา 10ปีท่านทำงานโดยที่ไม่รอโชคชะตาหากแต่ทำงานด้วยความมานะตน มันเป็นภาพที่ผมฝังใจมาตั้งแต่เด็ก ผมหวังไว้สักวันหนึ่งหากผมจะรับท่านมาอยู่ด้วยเลี้ยงดูท่านให้สบาย ท่านเหนื่อยมามากแล้ว ซึ่งทุกวันนี้ผมได้รับท่านมาอยู่ มันทำให้ผมมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ได้พาท่านไปเที่ยว ไปกิน ไปวัดตามสถานที่ต่างๆ แต่ด้วยความเป็นแม่ ท่านมักจะบ่ายเบี่ยงไม่ยอมไป ท่านบอกว่าไม่อยากให้ลูกเสียเงิน เสียทอง อยากให้เก็บไว้เพื่ออนาคตวันข้างหน้า ท่านไม่อยากได้อะไรที่จะเป็นภาระของลูก นี่ละมั้งคือความรักของผู้เป็น *แม่* มันคือความรักอันบริสุทธิ์ไม่หวังสิ่งตอบแทน หากมีเวลาผมแนะนำให้หาพวงมาลัยธูปเทียนแพกราบขอขมาท่าน ขออภัยในสิ่งที่ลูกทำให้แม่เสียใจเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก ขอให้ท่านอโหสิกรรม ผมเชื่อว่าเพียงแค่นี้ ท่านก็ปลื้มปิติดีใจในสิ่งที่ลูกทำแล้วครับ วันที่ 12 สิงหาใกล้เข้าผมขอแนะนำให้ลูกๆทุกคนลองทำดูครับ ขอบคุณครับ