ตายแล้วฟื้นแค่ 4 ชั่วโมง เพราะพญายมให้เวลามารับวิถีอนุตตรธรรมธรรมแค่ 4 ชั่วโมงเท่านั้

ตายแล้วฟื้นแค่ 4 ชั่วโมง เพราะพญายมให้เวลามารับวิถีอนุตตรธรรมธรรมแค่ 4 ชั่วโมงเท่านั้น




เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง เป็นประจักษ์หลักฐานให้พวกเราตระหนักว่า วิถีอนุตตรธรรมมีการปรกโปรดสามโลกจริงในช่วงยุคปลายกัล์ปนี้เอง ฉะนั้น ใครก็ตามที่ยังไม่ได้รับวิถีธรรม ถือว่าน่าเสียดายยิ่งนักเพราะหกหมื่นปี กว่าจะมีการปรกโปรดสามโลกครั้งใหญ่ แน่นอนเมื่อมีนรกคนเป็นแล้ว ก็มีนรกคนตายด้วยเช่นกัน
เรื่องนี้เป็นเรื่องของท่านสุภาพสตรีท่านหนึ่ง (ไม่ขอเอ่ยนาม) อยู่จังหวัดจันทบุรี เขาตายแล้วฟื้นเพียงแค่ 4 ชั่วโมง น่าสงสารเหลือเกิน แต่เพราะความไม่รู้ ไม่เข้าใจ ไม่ศรัทธาในวิถีอนุตตรธรรม จึงเสียโอกาสอันยิ่งใหญ่ แต่ละวันมีคนมาชวนเขารับธรรมะ เขาก็ไม่ไป เพราะเขาไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ ไม่เชื่อว่า โองการสวรรค์มีจริงๆ ไม่เชื่อว่า เป็นการฉุดช่วยเหล่าเวไนยทั้งเทวโลก มนุษย์โลก และ ยมโลก เป็นงานฟ้าเบื้องบนอันยิ่งใหญ่ จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาได้เสียชีวิตลง แล้วไม่นาน เขาก็ฟื้นขึ้นมา ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์แตกตื่นกันใหญ่ บ้างก็รีบอุ้มพระพุทธรูปมาป้องกันไว้
สุภาพสตรีผู้นี้มือยังพนมมือถือธูปและดอกไม้อยู่ ร่างกายครึ่งนิ่มครึ่งแข็ง ปากสั่น เขาไม่สามารถพูดได้ ได้แต่เขียนลงกระดาษว่า ให้รีบไปตามหาอาจารย์ถ่ายทอดเบิกธรรมด่วน ระหว่างที่กำลังรออาจารย์ถ่ายทอดเบิกธรรม เขาก็เขียนเพิ่มอีก พอจะสรุปใจความได้ว่า ท่านพญายมเมตตาให้เวลาเขาแค่ 4 ชั่วโมง ให้โอกาสมารับวิถีธรรม พอตายไป ก็มีพญามัจจุราชมารับไปที่นรก แล้วเขาก็พบกับพญายม แล้วขณะนั้น เขาก็เห็นวิญญาณอีกดวงหนึ่ง ได้ข้ามเดินสะพานทองไป เขาจึงถามพญายมว่า ทำไมคนนั้นเขาได้ข้ามสะพานทองไปได้แล้วทำไมเขาจะข้ามไปไม่ได้เหมือนดวงวิญญาณดวงนั้น พญายมกล่าวว่า เจ้ามีชื่ออยู่ในบัญชียมโลก ส่วนเขาผู้นั้นได้รับวิถีอนุตตรธรรมแล้ว จึงไม่มีชื่อในบัญชีเรา ผู้ได้รับวิถีธรรมที่เป็นคนบุญ บัญชีจะเป็นความรับผิดชอบของเบื้องบนเท่านั้น หากเจ้าได้รับวิถีธรรม เราจะปล่อยเจ้าข้ามสะพานทองไปได้ แต่ตอนนี้ มันสายไปเสียแล้ว พอพญายมพูดจบ สตรีท่านนี้ก็รีบขอร้องให้พญายมเมตตาให้โอกาสเขาอีกครั้งหนึ่งให้ฟื้นไปรับวิถีธรรม ด้วยความเมตตาของพญายม จึงให้เวลาเขาเพียง 4 ชั่วโมงไปรับวิถีธรรม
ในวันที่ปั่นป่วนวันนั้นเอง ทุกคนก็รีบติดต่อสถานธรรมหลายแห่ง เพื่อไปตามอาจารย์เตี่ยนฉวนซือ (อาจารย์ถ่ายทอดเบิกธรรม) ท่านไหนก็ได้ ให้มาทำพิธีปั้นเต้า แต่อนิจจา ช่างโชคร้ายเหลือเกิน เพราะช่วงนั้น อาจารย์ถ่ายทอดเบิกธรรมได้กลับประเทศไต้หวันไปกันเกือบหมด เป็นช่วงเทศกาลปีใหม่ และอาจารย์หลายท่านที่ไม่ได้กลับไปก็ติดธรรมกิจที่อื่นอยู่ พอครบ 4 ชั่วโมง สตรีผู้นี้ก็เริ่มมีกลิ่นเหม็น จากบางส่วนที่ยังคงนิ่ม ก็เริ่มแข็งตัวทื่อ แล้วเขาก็จากไปทันทีด้วยเสียงอันโศกเศร้า
ในวันนั้นทำให้ญาติธรรม ญาติพี่น้อง และครอบครัวได้ตระหนักเห็นความสำคัญของวิถีอนุตตรธรรมนี้ ทำให้คนทั้งหมู่บ้าน ออกมารับวิถีธรรมกัน สร้างบุญกุศลครั้งยิ่งใหญ่ให้กับผู้ตาย
เรื่องนี้เป็นประจักษ์หลักฐานอันสำคัญให้เรารู้ว่า โองการสวรรค์มีจริง นรกมีจริง วิญญาณทั้งสามโลกต่างเห็นความสำคัญของวิถีธรรมนี้กันทั้งนั้น เพราะหากได้รับเส้นทางตรงสู่นิพพานนี้ แล้วมุ่งมั่นตั้งใจบำเพ็ญ กลับตัวกลับใจเสียใหม่ ก็จะพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดได้ภายในชาตินี้ ฉะนั้น คนที่เกิดทันยุคที่ธรรมะส่งลงมาปรกโปรด ช่างโชคดีเหลือเกินแต่ทำไมเวลามีคนชวนไปรับธรรมะ คนกลับปฏิเสธได้ ทั้งๆที่เบื้องบนได้เมตตา ชี้หนทางแห่งแสงสว่างให้ไว้แล้ว
วิถีอนุตตรธรรม คือ เส้นทางการตรัสรู้แห่งอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณของพระพุทธะโพธิสัตว์และพระอริยะเจ้าทั้งสิ้น ทำไมคนเราที่มีกายเนื้อจึงไม่เปิดใจรับกันหนอ กลับมองว่าเป็นเรื่องไม่สำคัญกับชีวิต ทั้งที่ เทวดา เทพเทวา เปรต ผีวิญญาณ อยากได้รับวิถีธรรมนี้ใจจะขาดกันทั้งนั้น


ที่มา....สังคมธรรมะออนไลน์....

 

ขอถามคำถามหน่อยค่ะ ว่าพระภิกษุสงฆ์ในประเทศเราสามารถให้วิถีอนุตตรธรรมได้หรือไม่ หรือต้องเป็นพระจีนเท่านั้นและช่วยอธิบายหน่อยเถอะค่ะว่าวิถีฯที่ว่านี้มีรายละเอียดอย่างไรบ้าง ไม่เข้าใจจริง ๆ ค่ะ ขออนุโมทนาค่ะ

 

ลองหาข้อมูลจากเว็บนี้ดูครับ (i)

http://www.vithi.com/home00.html

 

อนุโมทนา...สาธุ

เมื่อรู้จักให้อภัย และเข้าใจว่าเวรย่อมรับงับด้วยการไม่จองเวร
เมื่อนั้น....จะรู้ว่าความสุขได้บังเกิดขึ้นภายใน

 

เมื่อ ๑๑ ปีที่แล้ว คุณอาได้ให้เข้ารับอนุตตรธรรมที่สถานธรรมสกุลนวลขาว ที่อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา ที่บ้านเกิดตนเอง เขาจะให้ใบเตือนความจำผู้ขอเข้ารับอนุตตรธรรม จะมีชื่อผู้รับอนุตตรธรรม ชื่ออาจารย์แนะนำ อาจารย์รับรอง อาจารย์เบิกธรรม วันเดือนปีที่เข้ารับอนุตตรธรรม และที่สำคัญ จะมีเตือนจำ (ซันเป่า) ตรันต์รัตน์ คือนึกในใจ ไม่ชี้ให้เห็น ท่องในใจ ไม่ออกเสียง ไม่จด ไม่เขียน และพนมมือด้วยใจ ไม่แสดงให้เห็น
หลังจากเข้ารับอนุตตรธรรมแล้ว ก็มาทำงานที่กรุงเทพฯ ต่อ จนเดี๋ยวนี้ไม่ได้ไปที่สถานธรรมอีก และตอนที่เข้ารับนั้นตนเองก็ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับเข้ารับอนุตตรธรรมด้วย แต่คุณอาบอกว่าดีให้ญาติพี่น้องทุกคนเข้ารับหมด ตัวเองก็ไม่ขัดข้องอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ได้รู้ความหมายอะไรลึกซึ้ง พาไปก็ไป แต่เชื่อมั่นในเรื่องของกรรมดีกรรมชั่ว คือทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว