กองบุญพิเศษเพื่อพระประธานและพระอุโบสถ วัดถ้ำพระ อ.แม่สะเรียง จ.แม่ฮ่องสอน

เชิญร่วมบุญครับ

 

การไหว้เทพเจ้าแห่งโชคลาภปีนี้๒๕๕๗

ฤกษ์กลางคืนวันพฤหัสบดีที่ 30 มกราคม 2557
เวลา 23.11 น. ห้ามปี วอก ชวด เถาะ ขึ้นธูปคนแรก (ใช้ธูป 12 ดอก)
ถ้าจำเป็นต้องเื่ลื่อน ไปใช้ฤกษ์เวลา 03.03 น. (ตีสาม สามนาที)

ตั้งโต๊ะหลักหันไปทาง ทิศใต้ ( S )
เพื่ออัญเชิญ เทพเจ้าโชคลาภ เทพเจ้าสิริมงคล เทพเจ้าอุปถัมภ์ ประทานพร

ปีนี้ เทพเจ้าโชคลาภ มาทางทิศใต้ ( S )
เทพเจ้าสิริมงคล มาทางทิศใต ( S )
เทพเจ้าอุปถัมภ์ ประทานพร มาทางทิศตะวันออก ( E )

กรณีพื้นที่จำกัด ตั้งโต๊ะไหว้หันออกหน้าบ้าน
จุดธูปไหว้ไปทางทิศใต้ ( S ) เพื่ออัญเชิญเทพ ฯ
เปิดประตูหน้าบ้าน ปิดประตูหลังบ้าน ( ไหว้บนดาดฟ้าก็ได้ )

ห้ามกวาดบ้านจนถึงวันเปิดงาน ( ถูบ้านได้)

ฤกษ์เปิดงาน ชิวสี่ วันจันทร์ที่ 3 กุมภาพันธ์ 2557
เอาชุดไหว้เจ้าที่และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขอให้กิจการเจริญรุ่งเรืองสถาพร
การงานราบรื่น มั่งมี ศรีสุข โชคลาภวาสนาไม่ขาดสาย
เครื่องสักการะ บูชาเทพเจ้าแห่งโชคลาภ มีดังนี้

1. รูปภาพ หรือรูปปั้น องค์ไฉ่ซิ่งเอี๊ย หากไม่มี เวลาไหว้ ก็ให้ระลึกถึง
2. แจกันดอกไม้สด 1 คู่
3. เทียนแดง 1 คู่
4. กระถางธูป 1 ใบ(ปกติให้ใช้แยกต่างหาก เพราะเมื่อไหว้เสร็จแล้ว ต้องอัญเชิญเข้าบ้าน และตั้งบูชาไว้ตลอดปี)
5. ธูป 3 ดอก ต่อหนึ่งท่าน
6. หงิ่งเตี๋ย 12 ชุด
7. กิมหงิ่งเต้า 1 คู่
8. เทียงเถ้าจี๊ 1 ชุด
9. ผลไม้ 5 อย่าง
10. สาคูแดงต้มสุก 5 ถ้วย (ต้มสาคู แล้วใส่น้ำแดงเฮลบลูบอยลงไป)
11. น้ำชา 5 ถ้วย
12. ข้าวสวย 5 ถ้วย
13. เทียบเชิญแดง 1 แผ่น (สำคัญมาก)
14. ขนมจันอับ 1 จาน
15. กระดาษสีเขียว 1 แผ่น (เทียบเชิญสีเขียว)
16. เจไฉ่ 5 อย่าง (เช่น เห็ดหอม, เห็ดหูหนู, ดอกไม้จีน, วุ้นเส้น, ฟองเต้าหู้)
17. ธัญพืช5ชนิด 1 ห่อ(โหงวเจ๋งจี๊)
ที่ สำคัญที่สุด คือต้องมีเทียบเชิญสีแดง และสีเขียว สองอย่างนี้ จำเป็น เพราะเราต้องเขียนชื่อและที่อยู่ของเราลงไป รวมถึงเขียนเชิญ องค์ไฉ่ซิ่งเอี๊ย

การประกอบพิธีไหว้

1.ให้ จัดเตรียมของไหว้ทุกอย่างลงบนโต๊ะพร้อมทั้งหันหน้าไปทางทิศที่องค์ไฉ่ซิ่ง เอี้ย จะเสด็จมา โดยให้ทุกคนอยู่หน้าโต๊ะ และผู้ที่ไหว้ หันหน้าไปทาง ทิศใต้
ให้นำเทียบเชิญสีเขียว(เพื่อเชิญเทพเจ้า) มาวางไว้บนโต๊ะในทิศที่อัญเชิญเทพเจ้า
2.แล้ว นำเทียบสีแดงมาเขียนขอพรจากเทพเจ้า(ตามต้องการของแต่ละบ้าน) และให้ลงชื่อ นามสกุล และวันเดือนปีเกิด ของแต่ละคน ของทุกคนในบ้านลง
ไป(รวมถึงคนที่อาจไม่ได้มาร่วมไหว้ในวันนี้ แต่เป็นคนในบ้านของท่าน) และเขียนคำขอที่ต้องการให้เทพเจ้าแห่งโชคลาภ ประทานมาให้ในปีนี้
3.ให้ เจ้าบ้านจุดธูป 12ดอกไหว้เทพยดาฟ้าดิน และหากมีห้องพระให้จุดธูปบูชาพระ9ดอกก่อน จากนั้นไหว้เจ้าที่5ดอก ศาลตายาย5ดอก และปักหน้าประตูบ้านบูชาหมึ่งซิ้งเทพประตูอีกด้านละ1ดอก
4.เมื่อ ถึงเวลาให้จุดธูปแจกคนในบ้านท่านละ3ดอก โดยเจ้าบ้าน จะนำสวด นโมสามจบ และสวดเป็นคาถาไฉ่ซิ่งเอี๊ยว่า โอม ชัมภาลา จาเลน ไนเยน สวาหะ 9จบแล้วเริ่มกล่าวคำอัญเชิญอธิษฐานขอพรสำหรับคำกล่าวอัญเชิญเทพเจ้าไฉ่ซิ่ง เอี้ย ให้เปล่งเสียงหรืออธิษฐานในใจ กล่าวว่า “วันนี้ ข้าพเจ้าชื่อ….. นามสกุล….. เกิดวันที่……(บอกกล่าววันเดือนปีเกิดของท่านเอง) อาศัยอยู่บ้านเลขที่…………. ขออัญเชิญเทพเจ้าแห่งโชคลาภ(ไฉ่ซิ้งเอี๊ย)เทพเจ้าอุปถัมภ์ (กุ้ยซิ้ง) เทพเจ้าแห่งความปิติยินดี (ฮี่ซิ้ง) โปรดเสด็จมารับเครื่องสักการะบูชาของข้าพเจ้าทั้งหลาย เมื่อรับแล้วโปรดประทานพร ให้ข้าพเจ้าและครอบครัว ประสบแต่สรรพสิริมงคล อุดมโชคลาภ โปรดอภิบาลให้ข้าพเจ้าและครอบครัวปราศจากภัยอันตรายทั้งปวงและสิ่งอัปมงคลจง อย่าได้แผ้วพาน ขอให้ข้าพเจ้าครอบครัวของข้าพเจ้าประสบแต่ความสุขสวัสดิ์พิพัฒนามงคลสมบูรณ์ พูนผลก้าวหน้าสมปรารถนาด้วยมงคลทั้งปวงมีสุขภาพพลานามัยสมบูรณ์และมีความสุข ตลอดไปเทอญ (หากท่านมีขอสิ่งใดเป็นพิเศษ ก็ขอต่อไปได้) จากนั้นปักธูปลงในกระถาง
5.เจ้า บ้านหยิบเมล็ดธัญพืชโหงวเจ๋งจี๊1กำมือสาดเข้าบ้านโดยให้เหลือติดในมือเล็ก น้อยเพื่อใส่ทุกกระถางธูปในบ้านเพื่อความเป็นสิริมงคล เคล็ดคือให้บ้านอุดมสมบูรณ์เต็มไปด้วยมูลผลาหาร
6.ให้เจ้าบ้านไปจุด ธูป9ดอกในห้องพระอีกครั้ง และแล้วอัญเชิญองค์ไฉ่ซิ่งเอี๊ย กระถางธูป เทียนแดง นำเข้าบ้าน เพื่อให้องค์งค์ไฉ่ซิ่งเอี๊ยเข้าสถิตย์ในบ้าน อธิษฐานจิตต่อหน้าแท่นบูชาพระเพื่อเป็นการเชิญ เทพเจ้าแห่งโชคลาภ(ไฉ่ซิ้งเอี๊ย)เทพเจ้าอุปถัมภ์ (กุ้ยซิ้ง) เทพเจ้าแห่งความปิติยินดี (ฮี่ซิ้ง)ว่า วันนี้ เป็นวันดีปีดีข้าพเจ้าขอเชิญเทพเจ้าแห่งโชคลาภ(ไฉ่ซิ้งเอี๊ย)เทพเจ้า อุปถัมภ์ (กุ้ยซิ้ง) เทพเจ้าแห่งความปิติยินดี (ฮี่ซิ้ง)เข้ามาสถิตย์ในบ้านด้วย เพื่ออำนวยพรให้ข้าพเจ้าและครอบครัวประสบแต่ความสุขอุดมด้วยทรัพย์ศฤงคารไป ในทศทิศทุกที่ทาง ประกอบการงานใดก็ขอให้ก้าวหน้า เจริญรุ่งเรือง ศัตรูขอให้เพ่ายแพ้ไป บรรลุผลตามที่ข้าพเจ้าปรารถนาทุกประการ เทอญ
7. และ เทียนแดงที่ทำพิธีไหว้เทพเจ้าแห่งโชคลาภ(ไฉ่ซิ้งเอี๊ย)เทพเจ้าอุปถัมภ์ (กุ้ยซิ้ง) เทพเจ้าแห่งความปิติยินดี (ฮี่ซิ้ง)นั้นต้องให้เหลือแท่งเทียนไว้นิดนึงอย่าให้เผาหมด เมื่อทำพิธีเสร็จให้เก็บเทียนนั้นไว้ที่หิ้งพระในบ้าน(ไม่ต้องจุดอีก)เพื่อ เป็นเคล็ดให้โชคดีมีเหลือกินเหลือใช้อุดมสมบูรณ์
หลังจากทำพิธีเสร็จแล้ว ให้นำของไหว้ที่เป็นกระดาษทั้งหมด รวมถึงเทียบเชิญสีแดง และสีเขียว ไปเผาไฟในภาชนะที่เตรียมไว้ จึงจะสัมฤทธิ์ผล
ส่วนของที่รับประทานได้ จะทานเลย หรือเก็บไว้ทานวันหลังก็ได้ แต่ไม่ควรทิ้งไป เพราะถือเป็นของมงคล (มีเคล็ดว่าให้กินของหวานหรือขนมจันอับก่อนเคล็ดคือเจอแต่ความหวานชื่น)
หาก ไม่สะดวก หรือไม่มีเวลาจัดเตรียม แต่มีแรงศรัทธา ก็ใช้เพียงธูปเทียน จุดธูปกล่าวอัญเชิญท่าน ตามฤกษ์และทิศทางที่ท่านจะเสด็จมา โดยตัวคุณต้องหันหน้าไปทาง ทิศใต้ และกล่าวคำสักการะและขอพรจากเทพเจ้าแห่งโชคลาภ จากนั้นปักธูปลงในกระถาง แล้วกล่างอัญเชิญท่าน ตามข้อที่ 4 6และ7

 

ประวัติความเป็นมาของเทพเจ้าแห่งโชคลาภ (ไฉ่ซิ้งเอี๊ย) ปางมหาเศรษฐีชัมภล ในคัมภีร์ภาษาบาลีที่จัดอยู่ในหมวดโลกศาสตร์ ซึ่งปราชญ์ทาด้านพุทธศาสนาโบราณได้แต่งไว้เท่าที่มีการค้นพบ มีด้วยกันแปดเรื่อง หนึ่งในแปดเรื่องนั้นคือ โลกสัณฐานโชตรตรคัณฐีอันมีเนื้อหากล่าวถึงกำเนิดจักรวาล และภพภูมิต่างๆ การนับอสงไขยเรื่องของพระอาทิตย์ พระจันทร์ กลุ่มดาวนักษัตรทั้ง 27 และหลักของไตรลักษณ์ อันเป็นเครื่องเตือนสติให้บุคคลประพฤติอยู่ในคุณงามความดี ได้กล่าวไว้ว่า รอบเขาพระสุเมรุทั้ง 4 ทิศ มีเทวดาชั้นจตุมหาราชิก ประจำอยู่ทั้ง 4 ทิศ หรือที่รู้จักกันดีในนามของจตุโลกบาลองค์ที่เป็นใหญ่ในทิศเหนือ มีนามว่า ท้าวเวสสุวรรณ หรือเจ้าแห่งยักษ์ ในหนังสือเทวกำเนิดของพระยาสัจจาภิรมย์ (สรวง ศรีเพ็ญ ) พิมพ์เพื่อปี พ.ศ. 2474 ได้กล่าวถึงเรื่องจตุโลกบาลและเรื่องราวของท้าวเวสสุวรรณไว้ว่าเป็นใหญ่ในทิศเหนือ มีด้วยกันหลายนามเช่น ท้าวเวสสุวรรณ (เป็นใหญ่ในทรัพย์) ธเนศวร (เจ้าแห่งทรัพย์) อิจฉาวสุ (มั่งมีได้ตามใจ) ยักษ์ราช (ราชาแห่งยักษ์) กุตนุ (มีรูปร่างน่าเกลียด หมายถึงยักษ์ที่มีหน้าตาดุนั่นเอง) รัตนครรภ (มีเพชรเต็มพุง) ราชราช (ราชะราชเจ้าแห่งราชา) นรราช (เจ้าคน) ฯลฯ

จะเห็นได้ว่าจะเห็นได้ว่าจะเรียกอย่างไรก็ตาม ท่านคือสัญลักษณ์แห่งความร่ำรวย ผู้เป็นมหาราชประจำทิศเหนือ และในอาฏานาฏิยะปริตรมหาสมัยสูตรหรือบทสวดภาณยักษ์ ก็กล่าวว่า ท้าวกุเวร เป็นจอมยักษ์และเป็นผู้ดูแลรักษาโลกในทิศเหนือ ในฝ่ายมหายานมีการกล่าวถึงจตุโลกบาลเช่นกัน และตรงกันว่ามหาราชผู้เป็นใหญ่ในทิศเหนือ คือ ท้าวเวสสุวรรณ เป็นเทพเป็นผู้รักษาพระพุทธศาสนา ดังจะเห็นได้จากทางเข้าวัดจีนจะมีจตุโลกบาล 4 องค์ยืนเฝ้าอยู่ ศาสนาพุทธมหายานครอบคลุมถึงทิเบต เนปาล และประเทศจีน ปัจจุบันรวมทั้งอดีตพันกว่าปีของคาบสมุทรทะเล คืออินโดนีเซีย ไทย เขมร ที่ศาสนาพุทธมหายานเคยรุ่งเรืองถึงขีดสุด ที่กล่าวโดยสรุปย่อๆ ให้เห็นภาพชัดเจนว่าท่านคือใคร แล้วท้าวชุมภลหรือเศรษฐีชัมภลมาจากไหน ในคาถาบูชาเทพเจ้าแห่งโชคลาภของพุทธตันตระฝ่ายมหายาน มีดังนี้ “โอม ชัมภาลา จาเลน ไนเยน สวาหะ” ชัมภาลาก็คือชัมภล ก็คือชัมภลนั่นเอง และในภาษาอังกฤษที่เรียกรูปเคารพของท้าวกุเวรหรือท้าวเวสสุวรรณก็เขียนทับศัพท์ว่า “JAMBHALA” ตามรูปสมมุติที่สร้างขึ้นเท่าที่ปรากฏตามที่ได้ค้นคว้าจากตำราทั้งภาษาไทย จีน อังกฤษ ฝรั่งเศส ปรากฏตรงกันว่ามือด้านซ้ายของท่านถือพังพอนอยู่ในมือ ส่วนมือด้านขวาของท่านถือลูกแก้ว ส่วนฉัตรก็มีหน้าตาดุดันเข้มขลังเพราะท่านคือเจ้าแห่งยักษ์ เมืองจีนยุคหลังๆเรียกท่านว่า “ไฉ่ซิ้งเอี๊ย” ตามสำเนียงและภาษาที่เป็นไปของแต่ละพื้นที่ พร้อมกับมีนิทานเรื่องขุนนางจีนมาประกอบแต่ยังปรากฏรากศัพท์ของเสียง “ฉ” หรือ “ช” หมายถึง ความร่ำรวยซึ่งใกล้เคียงของเดิม คือ “ชัมภล” “ชัมภาลา” ในการสวดมนต์ขอพรเทพเจ้าแห่งโชคลาภนั้น ทางฝ่ายตันตระมหายานก็จะใช้คาถาตามที่กล่าวไป เพื่อขอพรให้ท่านประทานโชคลาภและความร่ำรวย ทั้งยังมีอานุภาพรวมถึงจากบรรดาภูตผีปีศาจ อำนาจชั่วร้ายทั้งปวง ก็ไม่สามารถทำอันตรายได้ เพราะท่านคือมหาราชผู้เป็นจตุโลกบาล เจ้าแห่งยักษ์

เทพเจ้าแห่งโชคลาภ (ไฉ่ซิ้งเอี๊ย) สามารถจัดแบ่งออกได้ดังนี้
1.ปางมหาเศรษฐีชัมภล ซึ่งเป็นปางที่ใหญ่ที่สุดและยังมีความเก่าแก่ที่สุด กว่า 2,000 ปี (กำเนิดจากพระพุทธศาสนามหายาน) โดยมีรูปลักษณะ อวบอ้วน พุงพลุ้ย ใบหน้าใหญ่ ล่ำ มีความขึงขัง ดุดัน แต่ก็จะแฝงไปด้วย ความเมตตา กรุณา ท่อนบนขององค์ท่านนั้นจะเปลือยเปล่า และจะประดับไปด้วยสร้อยสังวาล เพชรนิลจินดา กำไลทั้งองค์จะเต็มไปด้วยอัญมณีที่ล้ำค่า แสดงให้เห็นถึงความมั่งมีด้วยทรัยสมบัติ และเงินทองอย่างเหลือคณานับ ท่านประทับอยู่บนแท่นดอกบัว มือด้านหนึ่งของท่านจะถือลูกแก้ว ส่วนมืออีกด้านหนึ่งของท่านนั้นก็จะบีบขอพังพอนเอาไว้ เพื่อให้พังพอนนั้นอ้าปากและทำการคายเอาของจำพวก แก้ว แหวน เงิน ทอง ออกมา อันเป็นเคล็ดลับของคนโบราณ ส่วนเท้าด้านหนึ่งของท่านจะห้อยลงมาเพื่อเหยียบบนหอยสังข์ไว้
2.ปางบู๊ ทรงเครื่องนักรบโบราณมีเสือประทับอยู่ด้วย คติมาจากความที่ท่านเป็น ยักษ์นั่นเอง มีทั้งพุทธมหายานและลัทธิเต๋ามาประยุกต์มาเช่นกัน
3.ปางบุ๋น เป็นลักษณะขุนนางจีนที่สามารถเห็นกันในทั่วๆ ไป ซึ่งปางนี้กำเนิดภายหลังไม่กี่ร้อยปีนี้เอง คล้ายคลึงกับเทพเจ้าองค์อื่นๆ ของคนจีน เช่น ตี่จู้เอี๊ย แป๊ะกง ฯลฯ มือของท่านก็จะมีคฑายู่อี่ และมืออีกด้านหนึ่งของท่านจะถือก้อนเงินจีนโบราณ ซึ่งมีที่มาจากลัทธิเต๋าอย่างชัดเจน จะเห็นได้ว่าเทพเจ้าแห่งโชคลาภมีความเก่าแก่ยาวนานและมีประวัติความเป็นมาที่สากลปรากฏในหลายประเทศแถบทวีปเอเชีย แต่ของลัทธิเต๋านั้นมากำเนิดขึ้นภายหลังในประเทศจีน ซึ่งจะมีกึ่งตำนานากึ่งนิทานตามตำนานมหาเทพของจีน(ฮงสิงปั้ง) ที่เป็นบุคคลธรรมดาต่อมาภายหลังเมื่อเสียชีวิตจึงได้รับการยกเป็นเทพ ตัวอย่างเช่น เทพกวนอู

รูปลักษณะของเศรษฐีชัมภล

มีลักษณะเฉพาะที่แตกต่างจากเทพเจ้าองค์อื่นอย่างเห็นได้ชัด คือมีลักษณะอวบอ้วน พุงพลุ้ย ใบหน้าใหญ่ ล่ำ มีความจริงจัง แต่แฝงไปด้วยความเมตตากรุณา ท่อนบนของท่านเปลือยเปล่า ประดับไปด้วยสร้อยสังวาล เพชรนิล จินดา กำไล ทั้งองค์เต็มไปด้วยอัญมณีล้ำค่าแสดงถึงความมั่งมีเงินทองทรัพย์สมบัติอย่างเหลือคณานับ บางที่จะประทับบนแท่นดอกบัวและห้อยพระบาทข้างหนึ่งเหยียบหอยสังข์ มือด้านขวาถือแก้วมณี ส่วนมือด้านซ้ายนั้นบีบคอพังพอนให้อ้าปากออกเพื่อที่จะได้คายแก้วแหวนเงินทองออกมา อันเป็นเคล็ดลับโบราณที่กล่าวว่าทรัพย์สมบัติทั้งมวลบนพื้นพิภพล้วนแล้ว แต่อยู่ในผืนดิน ความอุดมสมบูรณ์ต่างๆ ก็มาจากดินจากน้ำใต้ดินทั้งนั้น แก้วแหวนเงินทองของมีค่าล้วนแล้วเกิดจากพื้นปฐพีทั้งหมดทั้งสิ้น ผู้ที่มีหน้าที่เฝ้าทรัพย์เหล่านั้นก็คือ เจ้าแห่งเมืองบาดาลโบราณกล่าวว่าคือ งู ดังนั้นสัตว์ที่แก้เคล็ดกับงูได้ก็คือพังพอนนั่นเอง โบราณจึงได้กำหนดรูปลักษณะของมหาเศรษฐีชัมภลไว้ตามที่ปรากฏในที่ต่างๆ ก็แล้วแล้วแต่มีพังพอนเป็นสำคัญ ตามพุทธสูตรกล่าวไว้ว่า “ขอเพียงแต่วาดภาพหรือแกะสลักรูปของมหาเศรษฐีชัมภล จะคิดสิ่งใดก็ได้สิ่งนั้นสมดังใจปรารถนา เทวรูปมั่งคั่งองค์นี้ก็คือ เทพธนาของพระพุทธศาสนานิกายตันตระ (ในทิเบตคือนิกายลามะ) มีนามว่า “รัตนโกศ” มีหน้าที่ปกครองดูแลโภคทรัพย์ในแผ่นดินชื่อเต็มคือ “รัตนโกศ มหาพญายักษ์” ทรัพย์สินเงินทองจะไหลมาเทมาและจะรักษาทรัพย์สินที่มีอยู่แล้วอย่างมั่นคง” ที่กล่าวมาโดยสรุปก็เพื่อให้ทุกท่านได้ทราบถึงความเป็นมาของเทพเจ้าแห่งโชคลาภ (ไฉ่ซิ้งเอี๊ย) ปางมหาเศรษฐีชัมภล สำหรับในประเทศไทยมักเรียกท่านว่า ท้าวกุเวร ท้าวชุมพล บางแห่งจะเรียกท่านว่า “เจ้าพ่อขุมทรัพย์” เศรษฐีมหาเศรษฐีหลายคนในประเทศไทยและต่างประเทศ ก็มีการบูชาท่านมานานแล้ว แม้แต่สำนักงานใหญ่ของธนาคารแห่งหนึ่งย่านราษฎร์บรูณะก็มีรูปหล่อของมหาเศรษฐีชัมภลนี้บูชา การบูชาเทพเจ้าแห่งโชคลาภปางนี้นั้นนอกจากให้คุณทางด้านโชคลาภ ทรัพย์สมบัติแล้ว ยังสามารถคุ้มครองป้องกันสิ่งอัปมงคลได้ทุกชนิดสามารถปัดเป่าพลังอำนาจที่ไม่ดีต่างๆออกไป ซึ่งคนโบราณค้นพบและหยั่งรู้ในความหมาย จึงได้สร้างรูปเหมือนท่านไว้ทั่วทวีปเอเชียกว่านับพันปี สำหรับในประเทศไทยนั้นทางพุทธสถาน จี เต็ก ลิ้ม จ.นครนายก ของเรานี้ถือได้ว่าเป็นต้นตำรับที่สามารถค้นคว้าและเผยแพร่เรื่องของเทพเจ้าแห่งโชคลาภ (ไฉ่ซิ้งเอี๊ย) ปางมหาเศรษฐีชัมภลให้เป็นที่รู้จักกันทั่วประเทศ ตั้งแต่ปี 2547 ฮวงจุ๊ยโลกเปลี่ยนเข้าสู่ยุคที่ 8 ยุคแห่งความเจริญรุ่งเรืองของเอเชีย คำว่า “เจ้าสัว” หรือ “จ่อซัว” ในภาษาจีน หมายถึงผู้มีทรัพย์ เศรษฐีผู้อุปถัมภ์ หนุนส่ง เกื้อหนุนในทางฮวงจุ๊ย “จ่อซัว” หมายถึง ตำแหน่งแห่งโชคลาภความร่ำรวยและเทพเจ้าที่ครองตำแหน่ง “จ่อซัว” นี้ก็คือ เทพเจ้าแห่งโชคลาภ (ไฉ่ซิ้งเอี๊ย) ปางมหาเศรษฐีชัมภล เนื่องจากเป็นปางที่ใหญ่ที่สุดสมดังคำว่า มหาราชผู้เป็นใหญ่ มีคำกล่าวว่า “ อิกเต็ก ยี่เห็ง ซาฮวงจุ๊ย” หมายถึงต้องมีสามสิ่งประกอบกัน คือ 1) มีคุณธรรม 2) มีจริยธรรม 3) ชัยภูมิที่ดี เทพยดาฟ้าดินถึงจะเกื้อหนุนจะขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปไม่ได้คนจะเจริญรุ่งเรืองได้นั้นต้องเป็นผู้ที่มีความดีงาม ตั้งมั่นอยู่ในสิ่งที่สุจริตประกอบสัมมาอาชีพด้วยความมีคุณธรรมเมื่อเป็นดังนี้ เทวดาฟ้าดินก็จะเป็นใจ ดังคำที่ว่า เทวดาฟ้าดินย่อมคุ้มครองคนดีหากบางคนแม้จะร่ำรวยเงินทองหรือจะอยู่ในบ้านที่มีหลักฮวงจุ๊ยที่ดีแค่ไหน แต่ถ้าหากไม่อยู่ในหลักของคุณธรรม และจริยธรรมแล้วนั้น โลกก็จะไม่สรรเสริญ เทวดาก็จะติเตียนทั้งนี้มนุษย์ทุกคนต้องหมั่นทำบุญให้ทานเพื่อเป็นการสร้างเสริมบุญบารมีให้มากยิ่งๆขึ้น เพื่อเป็นทุนทรัพย์ของชีวิตที่จะติดตามตัวเราไปทุกภพทุกชาติ ทั้งภพปัจจุบันและอนาคต
- See more at: http://www.พุทธคุณ.net/ประวัติความเป็นมาของเท/#sthash.11HTRGTk.dpuf