จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ธรรมปฏิบัติ คือ ธรรมที่เกิดขึ้นในจิตของผู้ปฏิบัติที่ได้ลงมือปฏิบัติเอง รู้เอง เห็นเอง ...
เมื่อนั้น...เจ้าของจิตย่อมรู้ชัด ถึงการเปลี่ยนแปลง ก่อน และ หลัง การปฏิบัติเป็นอย่างไร?
เมื่อจิตเปลี่ยน ...ทุกอย่างก็เปลี่ยน การคิด การพูด การกระทำ ย่อมเปลี่ยนตามจิตนั่นเอง

ผลที่ได้จากการปฏิบัติ...สามารถวัดผลได้ จากการละ การปล่อย และ การวาง จากสิ่งที่
เคยยึดมั่นถือมั่นในจิต มานาน นั่นคือ เทียบวัดผล กับ สังโยชน์ 10 ประการ
ด้วยสภาวธรรมที่เกิดขึ้นในจิตของผู้ปฏิบัติเอง...

วันนี้ วันดี วันพระ ...ขอนำธรรมะ ที่เกิดจากผู้ปฏฺิบัติเอง
เป็นผลของการปฏิบัติซึ่งเทียบเคียงด้วยสังโยชน์ 10 มาเป็นธรรมทาน
ให้ทุกท่านได้โมทนากับเธอค่ะ...​

สวัสดีค่ะพี่แนท
ส่งการบ้านนะคะ
14/03/2557

1.สักกายทิฎฐิ
ก่อนการปฎิบัตินั้น ใครมาบอกว่า ร่างกายเรานี้ ไม่ใช่เรา เป็นเพียงรูปกับนาม ใครจะเชื่อบ้าง
ก็มันเป็นเราชัดๆ ทำไมถึงบอกว่าไม่ใช่เรา..มองยังไงมันก็เรา...

หลังการปฏิบัติ ณ วันนี้ เข้าใจแจ่มแจ้ง
คำว่า ((เรา)) ไม่มีจริง อารมณ์จิต ของหนูตอนนี้ ไม่มีความคิดคำนึง ถึงขันธ์ 5 ไม่สนใจว่ามันจะประกอบไปด้วยอะไร
สมมุติบัญญัติ ทางโลกจะเรียกว่าอะไร ก็ตาม ไม่ได้ยึดถือ เพราะมันไม่ใช่เราเลย
เรา ของหนูใน ขณะจิตนี้ คือ (((ความว่าง ))

2. วิจิกิจฉา
ความลังเลสงสัยในพระรัตนตรัย ..ข้อนี้หมดไปจากจิตดวงนี้นานแล้วค่ะ อาจจะเป็นชาติภพก่อนเสียด้วยซ้ำ
เพราะเกิดมาชาตินี้ไม่เคยมี คำว่าสงสัยใดๆเลย แม้จะเป็นเรื่องที่ความรู้ทางโลกไม่มีสามารถพิสูจน์ได้ก็ไม่เคยสงสัย
เพราะรู้อยู่เต็มอกว่า คุณพระรัตนตรัยนั้น สัมผัสได้ด้วยจิต มิใช่สมอง...
พระรัตนตรัย คือ ที่พึ่งอันประเสริฐสูงสุด ของดวงจิตทุกดวง ...

3.สีลัพพตปรามาท
ศีลนั้นเป็นบาทเป็นฐานอย่างแท้จริง ของการเดินมรรค เพราะจิตที่ทรงศีลนั้น
เป็นจิตบริสุทธิ์ในขั้นแรก พร้อมเดินสู่ความบริสุทธิ์หมดจดในขั้นต่อๆไป
เมื่อจิตไม่พะวักพะวง ต่อการกระทำผิดในศีล จึงมีความพร้อมต่อการเดินสู่
ความบริสุทธิ์หมดจดนั้นเอง สังเกตุได้ว่าเมื่อจิตละเอียดขึ้นศีลก็ละเอียดตาม
และพัฒนาต่อเนื่องกันไป ปัจจุบันไม่ต้องคอยระวังรักษา แล้วค่ะ เป็นไปโดยอัตโนมัติ และละเอียดยิ่งขึ้น

4.กามฉันทะ
ข้อนี้เห็นชัดเจนมาก ว่าลดฮวบฮาบจ้ะ ความอยากได้ใคร่มี แบบเดิมๆ แบบโลกๆ
หายไปไหนหนอ ...เพราะจิตเรามีปัญญา มากขึ้นนั่นเอง เดิมกิเลสมักหลอกล่อ
ให้ความสุขเล็กๆ น้อยๆ กับเรา เราก็หลงไปกับมัน แล้วมันก็หลอกเราทำนู่น ทำนี่ ต่อไป ไม่จบสิ้น

พอมีสติ สมาธิ ปัญญาก็เกิด เพราะเห็นจริงแล้วไงว่า สุขแท้ สุขถาวร อยู่ที่ไหน
อยู่ที่จิตที่ปราศจากกามราคะ นั่นต่างหาก...เค้าก็ค่อยๆลด ละ เลิก
ของเค้า ไปเอง..แม้แต่สัมผัสระหว่างเพศก็เช่นกัน..

5. ปฏิฆะ
ความโกรธ เกลียด เครียดแค้น จากการกระทบกระทั่งใดๆ แม้จะต้องพบเจออยู่ตลอดเวลา ในชีวิตประจำวัน..
แต่ก็ไม่มีผล ต่อจิตใจเอาซะเลย ปล่อยวางได้เร็ว ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
ให้อภัยกันได้ ทั้งนั้น เราก็เป็นแต่เพียงเป็นผู้หลงมาเกิด เหมือนๆกัน ก็เท่านั้นเอง..
เป็นมิตรเมตตากันดีกว่า ไม่นานก็ต้องจากกันแล้ว..
ข้อนี้ก็เห็นได้ชัดนะคะว่าลดลงอย่างมากมายเพราะเมื่อก่อนเป็นคนโมโหร้ายมาก
ขี้หงุดหงิดที่สุด ...

6-7.รูปราคะ /อรูปราคะ
จิตดวงนี้ขอมุ่งตรงต่อพระนิพพาน สถานเดียว ค่ะ ไม่ขอแวะข้างทาง .

8. มานะ
ข้อนี้ขอตอบว่า เมื่อก่อนนะคะ ถือตัวถือตนจริงๆ ความคิดเราเป็นใหญ่เสมอ ไม่ฟังใครทั้งนั้น ...แม้แต่คุณแม่ เรียกว่าดื้อ ตัวแม่ จริงๆ
หนูก็ไม่อยากจะเชื่อว่าเราเปลี่ยนไปได้ในเวลารวดเร็ว ..ความอ่อนน้อมถ่อมตน
เข้ามาแทนที่ กล้ากราบเท้า พ่อ แม่ ล้างเท้าให้ท่าน ทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่เคยกล้าทำ
แม้จะรักท่านมากก็จริง ต่างจากวันนี้..ทำด้วยความภูมิใจ เป็นอย่างยิ่ง..

แม้ใครจะตำหนิ ว่ากล่าว นินทา ใดๆก็ตาม ก็รู้สึกเฉยๆ มันเป็นเรื่องธรรมดา ...
...หนูรู้สึกว่าทุกคนที่หลงมาเกิดนี่ เท่าเทียมกันด้วยความไม่รู้ เหมือนๆกัน
ไม่มีใครดีใครเด่นไปกว่ากัน...
วันนี้... เรามีพระรัตนตรัยอยู่ในใจตลอดเวลาแล้ว เราไม่ควรเหลือตัวตนปลอมๆ
ที่ยึดมั่นถือมั่นแบบผิดๆ ..อีกต่อไป

9.อุทธัทจะ แน่นอนที่สุด ตั้งแต่จิตเกาะพระนี่ ความฟุ้งซ่าน หายไปไหนนะ จิตจะไปไหนสติก็ตามกลับได้ทันที
ยิ่งเรื่องไร้สาระ นอกลู่ นอกทาง นอกธรรม แทบจะไม่เห็น...
เห็นได้ชัดว่าจิตจะใคร่ครวญอยู่กับธรรม อยู่กับการปฎิบัติของเราเท่านั้น ตราบเท่าที่เราไม่ขาดสติ ...

10. อวิชชา เมื่อเรามีสติ คอยตามรู้ ตามดู เราจะเห็นชัดในสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงสอน
อะไรคือทุกข์ อะไรคือเหตุของทุกข์ และจะดับทุกข์อย่างไร
ขณะนี้รู้ชัดว่า กายนี้ใจนี้ คือทุกข์ แท้ๆ ทุกข์ล้วนๆ ไม่มีอย่างอื่นเจือปน การที่จิตหลงผิดไปยึด
ถือสิ่งที่ไม่ใช่เรามาเป็นเราเป็นของเรา นั่นแหละเหตุแห่งทุกข์ ปรารถนาพ้นทุกข์ เอาจิตมาเดินมรรค ทางออกแห่งทุกข์ ...
ขณะจิตนี้ รู้ชัดแล้วว่า แท้จริงแล้วเราคืออะไร ? รูปกับนามนี้เป็นเราจริงหรือ?
ถ้าไม่ใช่แล้วทำไมเราถึงคิดว่าใช่? ถ้ารู้ว่าไม่ใช่แล้ว เราจะมีวิธี วางอย่างไร?

ทั้งหมดมีคำตอบอยู่แล้ว ..
แค่เรานำสติตัวเดียวมาเจริญให้เกิดปัญญา ให้รู้เห็นตามความเป็นจริง...
ทำให้ความไม่รู้จริง อวิชชา ขาดสะบั้นลงได้ ....

สำหรับตัวหนูเองนั้น เข้าใจชัดว่า กายนี้ใจนี้ คือตัวทุกข์ เกิดอีกทุกข์อีก ไม่เอาแล้ว ไม่ปรารถนาการเกิดอีกต่อไป
และจะเดินตามทางที่พระพุทธองค์ทรงประทานไว้ให้ จนถึงที่สุดแห่งความพ้นทุกข์ในชาตินี้


ขอบพระคุณค่ะพี่แนท
น้องเป้ (Thailand)

 

ขออนุโมทนา สาธุ กับคุณเป้ (Thailand) และครูพี่แนทด้วยนะค่ะ....
เก่งมากจริงๆ เก่งทั้งครูและศิษย์เลยค่ะ
จิตจะเกิดมีปัญญารู้ชัดแจ่มแจ้ง...เห็นสรรพสิ่งตามความเป็นจริงขึ้นมาได้
ก็ต้องรู้เอง เห็นเอง ประสบกับตนเองอย่างงี้แหละค่ะ...สาธุ สาธุ สาธุ

 

​

 

ขออนุญาตประกาศจิตบุญดวงที่ 141 ณ วันที่ 15 มีนาคม 2557


ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา
กับจิตบุญดวงที่ 141
ของกลุ่มจิตบุญเทอญ
สาธุ สาธุ สาธุ

​

 

สะวีดัด...สวัสดีค่ะ ทุกๆ ท่าน...ห่างหายไปนาน (ช่วงนี้มีเหตุขัดข้องไม่สะดวกเรื่องอินเทอเนทค่ะ) กลับมาคราวนี้กระทู้ดูคึกคักขึ้นเยอะน่ะ มีน้องใหม่ๆ เข้ามาเยี่ยมชมกันพอสมควรทีเดียว และที่สำคัญมีบุญใหญ่ให้ได้โมทนาบุญกันอีกแล้วค่ะ จากที่ห่างหายบรรยากาศนี้ไปพอสมควร...

_/l\_ขอโมทนาสาธุๆๆ กับน้องเป้ TL ด้วยสัก 141 ล้านครั้งเลยค่ะ พร้อมทั้งครูผู้ฝึกสอนทุกท่าน เก่งทั้งครู และลูกศิษย์เลยค่ะ จากการบ้านล่าสุด และสังโยชน์10 ที่รายงานอารมณ์จิตเข้ามาล่าสุดนั้น ยืนยันได้แล้วค่ะว่า จิตท่านได้ยกขึ้นสู่ปากทางพระนิพพานเรียบร้อยแล้วค่ะ คือ จิตยกขึ้นสู่ความว่างในเบื้องต้นได้แล้ว ความว่างนี้ยังไม่เสถียรนัก เราจักต้องยังคงฝึกให้จิตดวงนี้เดินทางเข้าสู่ความว่างยิ่งๆ ขึ้นไปอีกค่ะ ยังคงต้องต่อสู้กับวาระกรรมที่จะมาตัดรอนหรือทดสอบเราเป็นระยะๆอีกเยอะค่ะ และบททดสอบก็จะแรงขึ้นไปเรื่อยๆ ตามจิตที่กำลังเลื่อนขั้นสูงขึ้นไปเรื่อยๆค่ะ เพียงขอให้ท่านรักษาอารมณ์ที่จิตยกนี้ให้ได้ตลอด มีพลังพุทธะคลอบกายคลอบจิตตลอดแล้ว จะช่วยหนักให้เป็นเบาได้เยอะค่ะ สาธุ

รบกวนพี่แนท และน้องเป้ช่วยมาเล่าแชร์การฝึกจิตเกาะเพื่อเป็นธรรมทานด้วยน่ะค่ะ

โมทนาสาธุ

ครูเกษ

 

ขออนุโมทนากับจิตบุญดวงที่ ๑๔๑ น้องเป้ และครูผู้สอนทีให้คําแนะนําให้เกิดดวงปัญญา พาส่องให้เห็นทางสู่"นิพพาน" ขอให้น้องเป้ จิตบุญน้องใหม่จงเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ..สาธุ

 

ตามพี่น้องเรากลับบ้านเท่านั้น คือภาระของลูก​

โมทนาสาธุกับธรรมาทานของครูดาวด้วยครับ..สาธุ

ว่าแต่ว่า ครูดาวไปหามาจากที่ไหนเนี๊ย พี่ภูไม่เคยเห็นธรรมาทานนี้เลย

ใช่ ใช่เลย คำๆนี้ มันดังก้องหูพี่ภูตลอดเวลา นับตั้งแต่พบท่านข้างบนแล้ว
จวบจนมาทุกถึงวันนี้ ลูกคนนี้ ไม่เคยลืมคำพ่อ ไม่เคยลืมหน้าที่ตน
และจะทำตรงนี้ ต่อไป จะทำไปให้ถึงที่สุด ตราบจนชีวิตจะหาไม่ รับปากพ่อไว้ด้วยจิตตั้งมั่นก่อนแล้ว
เพราะลูกคนนี้ได้มอบกายหรือถวายชีวิตนี้ แด่..ท่านพ่อ หลวงพ่อไปแล้ว
ทุกวันนี้ ไม่เคยลืมเลย บางครั้ง อาจมีหลายเหตุการณ์มาทดสอบจิต
แต่ก็ไม่ท้อแท้ ไม่ถดถอย ไม่ลืมตัว...
แค่อยากจะบอกกับท่านพ่อ ทุกท่าน ว่า..ยังเหมือนเดิม
ไม่มีใครหรืออะไร มาเปลี่ยนจิตใจของลูกคนนี้ได้
ถึงความตายมาพลัดพรากจากกันไป ก็มิอาจเปลี่ยนจิตใจของลูกคนนี้ได้
กำลังใจของลูกคนนี้ มีมาก มากกว่ามนุษย์ธรรมดาที่เขามีกันด้วยซ้ำไป
ลูกจะสานต่อ งานที่ท่านพ่อ หลวงพ่อ ได้สั่งเอาไว้ ว่า..ย่าลืม อย่าลืม
หน้าที่ของเรา คือช่วยท่านพ่อ หลวงพ่อ ขนดวงจิตกลับบ้าน
โดยเฉพาะ สายบุญเดียวกัน คือสายสัมพันธ์เดียวกัน หรือคนมาให้สงเคราะห์ก็จะช่วย
เราจะไม่ไปวิ่งหาหรือตามหาดวงจิตจากที่ใด หรือต้องไปบังคับให้เขามาปฎิบัติตามเรา
แต่ถ้าผู้ใดมีความเห็นต่าง เราก็จะวางเฉย ตามที่หลวงพ่อแนะนำมาแล้วนั้น

ท่านใด คิดว่าเป็นลูกเป็นหลานของท่านพ่อ หลวงพ่อ อย่ารีรอ อย่าช้า
รีบหันหน้าเข้าหาธรรมไวๆ ใครช้า ปล่อยเขาไปก่อน
ผู้ใดจิตพร้อม กำลังใจพร้อมพอที่จะปฎิบัติ เดี๋ยวพระจัดหามาให้สอนเอง
โมทนาสาธุ​

 

โมทนาสาธุ ทั้งครู ทั้งศิษย์
เป็นอันว่า..หมดห่วงไปอีกหนึ่ง ดวงจิต
สำหรับลูกหลานท่านพ่อ หลวงพ่อ

ไม่ต้องไปคอมเมนต์เธอมากแล้วกับน้องคนนี้
เพราะเชื่อเหลือเกินว่า จิตดวงนี้ ไม่ธรรมดา
รู้ตั้งแต่แรกเริ่ม ตั้งแต่ ส่งข้อความมาหาที่เฟสแล้ว
จะบอกไรให้กับผู้ที่กำลังปฎิบัติ หรือคิดว่าจะๆๆๆๆปฎิบัติธรรม
ขอแนะนำน้องเป้คนนี้ ข้อดีของน้องเขาก็คือ ครูบอกอะไร แนะอะไร
เธอทำตามหมด ไม่มีติดคำว่า ลังเลหรือสงสัยใดๆเลย
นี่คือข้อดีของตัวผู้ปฎิบัติเองนะ มิใช่ใครที่ไหนเลย
จะช้า จะเจริญในธรรมเร็วหรือช้า ก็อยู่ที่ตนเอง นอกจากครูผู้สอนแล้ว
แต่ถ้าครูมัวจิตตก เผลอสติ หรือไปกับทางโลกๆ
ครูเองก็เสร็จเหมือนกัน เพราะในขณะที่จิตตก เผลอสติหรือไปยินดีทางโลกๆอยู่นั้น
หารู้ไม่ ครูไม่มีปัญญา ไม่รู้จะหาความรู้จากที่ใดมาสอน มาตอบการบ้านลูกศิษย์
เพราะผมเจอครูมาคนนึงแล้ว สอนลูกศิษย์พักเดียว กำลังใจถอยเพราะปัญญาหด
เพราะเผลอสติหรือจิตตก ก็เลยเกิดอาการเฝือ เพราะปัญญาฝืดคือไม่หลื่นไหล
ก็เลยโยนการบ้่นมาให้ตอบแทน ในระหว่างจิตตกก็มี
อย่าลืมนะ คนที่เป็นศิษย์นั้น จิตเขาจะเจริญก้าวหน้าไปเรื่อย
แต่ถ้าจิตปัญญาของผู้เป็นครูมีน้อยหรือไม่มีในขณะที่ศิษย์ถาม ก็เสร็จกัน
อย่าคิดว่า ตรูรอดก่อน จิตเป็นอรหันต์ก่อน ค่อยสอนคนอื่นเขา
อย่าลืม ผู้ที่พอจะเป็นที่พึ่งของคนอื่นๆเขาได้ ก็ช่วยๆกันไป
สำหรับผู้ที่กำลังมองหาครูอยู่นั้น โดยเฉพาะ ครูของข้าจะต้องเป็นพระ
โดยเฉพาะ พระอรหันต์เท่านั้น เอ่อ เวรกรรมของผู้นั้น
ปล่อยไปเห่อให้เขาไปตามหาให้พบเจอก็แล้วกัน
เอาแค่พระอริยเจ้าก็ยังเข้าไม่ค่อยจะถึงกัน
เวน-กำๆ เขามิใช่ให้มายึดครูศิษย์กันตรงนั้นหรอก
เหมือนบันได เหมือนพาหนะ เหมือนเรือที่เราใช้ เมื่อถึงฝั่งแล้ว ก็ต้องจอดทิ้งไว้ที่ฝั่ง
ไม่มีใครเขาเอาเรือขึ้นไปฝั่งด้วยหรอก
ไปพระนิพพานก็เหมือนกัน ไม่มีใครเอาลูกเอาหลาน
เอาสามีหรือภรรยาไป..พระนิพพานด้วยหรอก

 

โมทนาสาธุ สาธุ สาธุค่ะแม่นี...อื้อหื้อ...ธรรมมะออกจากจิตแม่นีวันนี้สวดยอดค่า...ไม่เจอะกันนาน...(จิต)แม่นีเปลี่ยนไป๋ อิๆๆ

 

ฮื้อ...อ่านแล้วซึ้งอ่ะ...มันจุกในอก พูดไม่ออกยังไงไม่รู้...โดน โดน โดน ทุกตัวอักษร...ลูกกำลังทำหน้าที่นั้นอยู่เจ้าค่ะ และลูกจะขอทำต่อไปจนกว่าชีวีจะหาไม่...ถึงแม้ลูกจะประสบพบเจอวาระกรรมทางโลกมาตัดรอนสักเพียงใด (มีทั้งวงเวียนใหญ่ วงเวียนเล็ก ที่ทำให้ลูกต้องได้เดินอ้อมเข้าไปเพื่อสะสางกรรม...ก่อนที่จะได้ทำงานใหญ่ ((ลูกรู้สึกอย่างนั้นค่ะ))) แต่ก็มิอาจจะมาตัดรอนกำลังใจที่ลูกมีต่อพระพุทธศาสนา หรือ แก้ว 3 ประการ ที่ลูกเคารพรักได้ โดยเฉพาะพระพุทธเจ้า พ่อแม่ครูบาอาจารย์ทุกๆ องค์ สาธุ สาธุ สาธุ _/l\__/l\__/l\_

 

ขออนุโมทนาสาธุ กับ จิตบุญน้องใหม่ จิตบุญที่ ๑๔๑ แห่งสมาคมจิตเกาะพระ ...
​

คุณบุญสวรรค์ สิริภาคย์โสภณ หรือ น้องเป้ (TH)

น้องเป้...ได้เข้ามารู้จัก สมาคมจิตเกาะพระ ตั้งแต่ปลายเดือนตุลาคม ปีที่แล้ว จากเฟสบุคของสมาคมฯ​

สนใจและติดตามอ่านธรรมะเสมอมา ...เป็นแฟนพันธุ์แท้ หนึ่งในธรรมะแฟนคลับ ของ ภูทยานฌาน...​

หลังจากเกาะเฟสบุคมาระยะหนึ่งเธอเริ่มรู้สึกว่า ใช่ นี่แหละที่เธอตามหา ​

ทาง ลัด สั้น ตัดตรง พระนิพพาน ตามที่เธอปรารถนาและได้อธิษฐานจิตไว้ ...

นั่นคือ จุดเริ่มต้นของการเข้ามาเรียนรู้ การปฏิบัติธรรม ในแนวจิตเกาะพระ​

โดยท่านอาจารย์ภู เป็นผู้สอน และ แนะนำให้ธรรมะ ที่ตรงกับจริตของน้องเป้ ​

จนปรับจิตเข้าที่เข้าทาง จึงส่งต่อไม้สอง.. มาให้พี่แนท เป็นผู้แนะนำการเดินมรรค แบบจิตเกาะพระ เป็นขั้นเป็นตอน ​

ประมาณเดือน กลางเดือน มกราคม ๒๕๕๗...

น้องเป้ เป็นผู้ที่มี จิตใฝ่ในทางธรรมมาก และเธอเองมีอธิษฐานบารมี ที่แรงกล้า
คือ นอกจาก ศรัทธา และ อธิษฐาน แล้ว ปัญญา ของเธอก็เฉียบคม ​

เพียงแค่ ครูแนะนำเธอ นิดเดียว วันเดียว เธอทำได้ ที่สำคัญคือ ลงมือทำทันที ไม่เสียเวลาลังเล สงสัย เธอมักจะปฏิบัตินำหน้าสงสัย เสมอ ​

จนเกิดผลของการปฏิบัติ รวดเร็ว โชคดีที่มี ช่องทางการสื่อสารติดตามผล ในยุุคปัจจุบันได้รวดเร็ว ​

ทุกช่องทางที่จะติดต่อกันได้เราทำหมด ทุกที่ ทุกเมื่อ ทุกเวลา ลูกศิษย์คนนี้ สามารถติดต่อกับครูได้เสมอ ​

เธอใช้ทุกช่องทางในการเรียนการสอนตั้งแต่ International Phone call, Email, Facebook, Line ​

นำมาใช้หมดกับการประคับประคอง ดวงจิต ดวงนี้ เพื่อความมีประสิทธิภาพ ความใกล้ชิดติดตามการปฏิบัติ ครู2 คน อยู่ 2 ประเทศ อเมริกา ​

และ อังกฤษ ส่วนลูกศิษย์ อยู่ประเทศไทย ... มิเช่นนั้น การติดตามผลการปฏิบัติของเธอ คงไม่ทันการเนื่องจาก จิตเธอไปเร็วมาก ...​

มีอภิญญาของเก่าติดมาแต่อดีตชาติอีกด้วย ...​

แต่ด้วยความที่เชื่อฟังครู เธอวางทั้งหมด ตามหา จิตเธอ ตามหาปัญญาเธอจนเจอ ...จนกระทั่งมีวันนี้... ​

วันที่ สมเด็จพ่อท่านมารับรองดวงจิต ดวงนี้ ด้วยพระองค์เอง ความเมตตาอันหาประมาณมิได้ของพระองค์ท่าน ที่มีต่อลูกคนนี้ (น้องเป้)​

อยู่ในสายพระเนตรพระกรรณตลอดเวลา ...เธอผ่านการทดสอบในระหว่างการปฏบัติ แบบของจริง ที่ต้องแลกด้วย ชีวิตของคนที่เธอรัก​

และ ชีวิตของตัวเธอเอง ดังที่ได้นำเสนอไปแล้วนั้น ...เธอสอบผ่านหมด โมทนาสาธุด้วยค่ะ ...
​

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
​

อีกครั้งที่ได้มีโอกาส ถวายงาน ท่านพ่อ และ หลวงพ่อฯ...
ลูกขอก้มกราบ แทบพระบาทพระองค์ท่านและ หลวงพ่อ
ผู้มีพระคุณอย่างล้นเหลือ หาประมาณมิได้ต่อชีวิตลูก...
คำว่า "มอบกายถวายชีวิต ต่อพระพุทธศาสนา" ยังปักแน่นอยู่ในดวงจิตลูก
มิเปลี่ยนแปลง...ภารกิจที่จะนำพา ดวงจิต ลูกหลานพระองค์ท่านและ
หลวงพ่อฯ ตลอดจนครูบาอาจารย์่ทั้งหลาย กลับขึ้นสู่บ้านพระนิพพาน
ลูกยังคงกระทำอยู่อย่างต่อเนื่อง
ด้วยสัจจะวาจาของลูก มิเปลี่ยนแปลงเป็นอื่น และจะไม่ย่อท้อ ต่ออุปสรรคใดๆ ที่เข้ามาในชีวิตลูก ​

สิ่งเหล่านั้นมิอาจทำให้ จิตของลูกนั้น หวั่นไหว แต่อย่างใด ภารกิจหน้าที่ ทางธรรมต้องมาก่อนเสมอ ​

ชีวิตของลูก มาถึงวันนี้ได้ ก็ด้วย คุณของพระรัตนตรัย
ที่มีค่าหาประมาณมิได้ และจะเป็นที่พึ่งของลูกตลอดไป จนกว่าชีวิตจะหาไม่
พระพุทธเจ้าค่ะ...​

ณัฐชยาวดี​

 

ขออนุโมทนาสาธุกับน้องเป้ (TH) จิตบุญ 141 , ครูผู้สอน (พี่แนท,พี่ภู) และทุกท่านที่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยนะค่ะ สาธุ สาธุ สาธุค่ะ

และขอเป็นกำลังใจให้น้องเป้ นำจิตเดินมรรคต่อไปอย่างต่อเนื่อง ตราบเท่าวันสุดท้ายของชีวิต...!!
ก้าวเดินต่อไปพร้อมๆกันกับพี่ๆน้องๆที่บ้านหลังนี้แหละจ้ะ...อย่าหยุด !!
แต่ถ้าเหนื่อยนัก ก็ให้เข้าไปพักที่ศาลา(ณาน) แต่อย่าพักนานนักนะจ๊ะ (เดี๋ยวเพลิน...ติดใจ ^^ )
พอหายเหนื่อย...จิตกระชุมกระชวยแล้วก็...ให้ตั้งมั่นเดินหน้าต่อไป
เตรียมจิตพร้อม...ไว้เสมอ !! รอรับข้อสอบชุดใหญ่...!? (มาขู่ไว้ก่อน...น้องจะได้ไม่ประมาท !! ฮร่าาาาๆๆ)
แต่ไม่ต้องกลัวนะจ้ะ...เพราะมีบรรดาพี่ๆน้องๆ ของเรา รอช่วยเหลือ...ช่วยดึง...ช่วยลาก อยู่ที่นี่..ตรงนี้เสมอ! (เราจะไม่ทิ้งกัน)
และที่สำคัญ..น้องเป้ก็คงรู้อยู่แล้วว่า ยังมีท่านพ่อ และ หลวงพ่อ ที่คอยช่วยเหลือ...คอยพยุงพวกเราอยู่ตลอดเวลา...
ท่านไม่เคยทิ้งห่างหายจากลูกหลานไปไหนเลยจริงๆ...
ข อ จ ง มั่ น ใ จ ว่ า ท่ า น พ่ อ อ ยู่ กั บ ลู ก ๆ ทุ ก ค น !!

สาธุค่ะ

พี่ดาว
จบ. ๙๒

 

ดีใจกับการได้กลับบ้านของน้องเป้ด้วยค่ะ น้องสอบผ่านไปแล้วเข้าชมรมสมาคมศิษย์เก่าจิตเกาะพระได้เลย ครูแนทคะ หนูจะต้องรีบกลับไปส่งการบ้านแล้วค่ะ พิมพ์ค้างไว้ โมทนากับครูแนทและน้องเป้ด้วยค่ะ

 

อบอุ่นจังค่ะที่ลูกๆอนุบาลถูกตามหาให้กลับบ้าน ขอบพระคุณ ครูภู ครูแนท ครูอาจารย์ทุกท่าน พี่น้องทุกๆท่านในกระทู้ค่ะ

 

ขอกราบอนุโมทนาสาธุกับจิตบุญ141 ด้วยค่ะ

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=U11QfS0GSO0]วังน้ำวน（Wang Nam Won）－ใหม่ เจริญปุระ - YouTube[/ame]
วังน้ำวน สายชล วนเชี่ยว....
ลดเลี้ยว ลึกลับ สับสน...
เหมือนดั่ง วังน้ำ ใจคน...
ลึกล้น ใหลหลาก ยากเจอ....

.....วนไป ใหลมา น่าคิด
จนจิต หลงใหล ไฝ่เพ้อ
มรรคา ยากหา ทางเจอ
จนพบ จบเจอ สายกลาง....

...พบแล้ว แนวธรรม นำจิต
สิ้นคิด จิตลด หมดร่าง
ขันท์5 เสแสร้ง แกล้งพาล
คอยสาน สืบต่อ ก่อภพ...

....พอที ชาตินี้ สุดท้าย
เหนื่อยหน่าย นักหนา ข้าฯจบ
ไม่ขอ สืบสาน พานพบ
ขอจบ พบพระ รัตนตรัย....

.....นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ....
......สาธุ สาธุ สาธุ
........จุ๋ม..จบ.๘๔.........

 

จิตที่ผ่องใส...

จิตที่ผ่องใส เป็นจิตที่มีความว่าง มีกำลังแล้ว มีความว่างเพราะไร้กิเลสสะสมหมักหมมตกค้างอยู่

เพราะด้วยมีกำลัง คือมีสติปัญญาที่จะดูแลรักษา ไม่ปล่อยให้จิตตกเป็นทาสของกิเลส
มีความเป็นตัวของตัวเอง เพราะจิตที่ฝึกดีเปรียบเหมือนได้สร้างภูมิคุ้มกัน
เพียงรู้ในกิเลสเห็นในกิเลส

รู้อารมณ์เกิด ไม่รับเอาอารมณ์นั้นมาปรุงแต่งไม่ยึดในอารม์นั้น เมื่อจิตไม่รับไม่ยึด
ก็เห็นมันดับไป เพราะกิเลสอารมณ์นั้นก็เป็นสิ่งที่อยู่ในกฏไตรลักษณ์

ที่กิเลสอยู่ได้อารมณ์อยู่ได้เพราะจิตไปเลี้ยงดูมันด้วยอาการปรุงแต่ง
เลี้ยงดูมันเสียจนมันเติบโตแข็งแรง จิตที่ถูกฝึกมาดีถูกชำระล้างเสียจนผ่องใส
แล้วมีคุณค่าแต่ยังมิใช่ทางหลุดพ้นที่แท้จริง

เพราะจิตเป็นผู้รู้ ตราบใดที่ยังรู้ก็ยังถือว่าไม่สิ้นอาสวกิเลส
เพราะกิเลสทุกชนิดเป็นสิ่งแปลกปลอม ต่อกระแสนิพพาน

ผู้ปรารถนานิพพานต้องทิ้งผู้รู้ทำลายผู้รู้ลงในที่สุด.

(ท่านป้าพุทธะ)

Cr...Fb ธรรมชยันโต​

 

ดอกสาละบานที่กระทู้นี้ฯ​

วิชั่นจิตบุญใหม่ สดๆร้อนๆ​

​

จิตบุญ ๑๔๑ ว่า จิตจะคม ชัด ลึก เพียงใด​

​

​

ขออนุญาตนำมาเป็นธรรมาทานกับพวกเรา โมทนาสาธุ

สวัสดีจร้าาา พี่ภู
ขอตอบเท่าที่ปัญญาจะมีนะคะ

1.ธรรมะสำหรับผู้ที่ไม่เคยปฏิบัติธรรม ไม่เคยสนใจธรรมมาก่อน

ซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ ขอเน้นเรื่อง((กฎแห่งกรรม)) มาก่อน
เพราะร้อยทั้งร้อย รักสุขเกลียดทุกข์กันทั้งนั้น
ดังนั้นขอเน้นย้ำสอนเรื่องนี้ก่อน ว่าการกระทำใดเป็นเหตุให้มีความเป็นอยู่สุขสบาย
มีบริวารดี เกียรติยศ มีชื่อเสียง ลาภยศ สรรเสริญ
หรือแม้กระทั่งได้ไปเกิดในภพภูมิที่สูงยิ่งๆขึ้น สุขสบายกว่ามนุษย์เป็นไหนๆ และในทางกลับกัน
การกระทำที่เป็นบ่อเกิดของความทุกข์ ผลกรรมจากการทำความชั่วต่างๆ
ส่งให้เราไปอยู่ในภพภูมิ ที่ต่ำ ทุกข์ทรมารเพียงใด
ทั้งหมดนี้ พระพุทธเจ้าทรงสอนไว้หมดแล้ว หรือจะดูจากเหตุการณ์ต่างๆที่ปรากฎให้เห็นตามข่าว
หรือแม้แต่ชีวิตของเราทุกคนเอง ก็มีกรรม คือการกระทำของเราเองเป็นผู้กำหนดมาแล้วทั้งสิ้น
ให้เกิดความเชื่อในเรื่องนี้ตามคำสอนของพระพุทธเจ้าเสียก่อน ว่าท่านรู้จริงเห็นจริงนะ
แล้วนำมาสอนเรานี้เป็นความจริงทุกประการนะ..
ตัวหนูก็เริ่มจากจุดนี้แหละ อ่านมาหมดกี่ภพภูมิ เป็นยังไง ตายแล้วจะไปไหนดีนะ
สรุปที่พระนิพพานนี่แหละดีที่ซู้ด

2. พวกกูรู รู้ทุกอย่าง ยกเว้น ตัวเอง

อันนี้ต้องให้ไปอ่านหนังสือ "ไอน์สไตน์พบ พระพุทธเจ้าเห็น"
พวกกูรูนี่ต้องท้าทายกันหน่อยค่ะ เพราะถ้าได้พิสูจน์แล้วเค้าจะเชื่อเลย
สิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงรู้เห็นทั่วทั้งสากลจักรวาล นั้น เกิดขึ้นก่อนนักทฤษฎีเอกใดๆ ในโลกจะเกิด
ทั้งที่ในขณะนั้นไม่มีเครื่องมือใดๆ เลย มีแต่จิตบริสุทธ์ดวงเดียว ที่รู้เห็นทุกอย่าง แต่ไม่ทรงสนใจ
และไม่ให้ความสำคัญต่อ จักรวาลทั้งจักรวาล อย่างที่มนุษย์ทั้งหลายในปัจจุบันกำลังให้ความสำคัญ
ทรงให้ความสำคัญกับสิ่งภายในคือ ((จิต ))เพียงอย่างเดียว
ทำให้พระองค์ทรงหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดอย่างสิ้นเชิง
มีอัฉริยะที่โลกยกย่องคนใดทำได้อย่างพระองค์บ้าง คำตอบคือ ไม่มี
ท่านกูรูทั้งหลายจะลองพิสูจน์ คำสอนของพระพุทธเจ้าดูบ้างหรือไม่
อันนี้ตามแต่สติปัญญาของท่านเอง..
ขอท้าทายให้มาเดินตาม(((ทางแห่งมรรค)))

3. บุคคลพวกที่ได้มรรคผลแล้ว แต่ผลยังอ่อนไป

จุดนี้ต้องสร้างความรักในพระพุทธเจ้า อย่างสุดหัวใจ ให้เกิดขึ้นให้ได้
ต้องเข้าถึงความเสียสละอย่างสูงสุดของพระองค์ให้ได้ ((ความกตัญญูรู้คุณ ))จะเกิดขึ้นในใจของเรา
และจะทำทุกอย่างเพื่อพระองค์อย่างไม่ลังเล ชนิดที่เรียกว่าชีวิตก็ให้ได้
แต่พระองค์ มิได้ปรารถนาชีวิตของเรา ปรารถนาเห็นเราพ้นทุกข์ เหมือนพระองค์ต่างหาก
ฉะนั้นเพียรทำให้ถึงสิ้นทางแห่งทุกข์ เพื่อตอบแทนพระองค์กันบ้างจะได้ไหม.

ได้อ่านหนังสือพุทธประวัติเล่มนึง เขียนดีมากๆๆ ใช้ถ้อยคำ ลึกซึ้งตรึงใจ อ่านไปร้องไห้ไป
ตั้งแต่วันนั้นบอกกับตัวเองเลยว่า เราจะขอทำเพื่อท่านบ้าง
จนหนูมีวันนี้ไงคะ พี่ภู

ที่ตอบไปนี่ก็ตามความรู้สึก เพราะทุกอย่างอยู่ที่ใจ
บุคคลทั้ง 3 กลุ่มนี้ ก็อยู่ที่ใจเหมือนกัน
ว่าจะจี้จุดถูกใจดำกันรึป่าว
เอาเป็นว่าตามนี้ล่ะจร้าาา

น้องเป้ จิตบุญ ๑๔๑​

 

โห! ใครมาทำน้ำแข็งหกแถว..ภูเรือ

ระวังๆ ภัยนอกจิตกันบ้างนะ
ภัยนอกจิต นานๆจะมาเยี่ยมสักทีนึง
แต่ภัยในจิต ช่างมาบ่อยเหลือเกิน วันนึงๆมาเยี่ยมกันตั้งหลายคร้้ง
นับเป็นนาที เป็นชั่วโมงก็ว่าได้ ยิ่งจิตคนไม่นิ่งเฉยด้วยแล้ว
มีภัยทางจิตใจเกือบจะทุกลมหายใจด้วยซ้ำไป

ธรรมะ เป็นของเย็น เย็นสบาย
เย็นไม่เหมือนน้ำแข็ง ไม่เหมือนลูกเห็บ ไม่เหมือนหิมะ
อันนั้น เย็นเจ็บๆ เย็นชาๆ เย็นไม่สบาย อยู่ไม่นาน หนาวตาย
แต่ความเย็นธรรมะ เย็นสบาย เย็นเรื่อยๆ เย็นทั้งวัน ทั้งคืน​

 

สวัสดีค่ะ คุณboonnippan คงจะไม่สายเกินไปที่จะกล่าวคำว่า "สวัสดี และยินดีต้อนรับเข้าสู่สมาคมจิตเกาะพระ" น่ะค่ะ ^^

เทคนิคแห่งความสำเร็จ คือต้องขยันส่งการบ้าน หมั่นรายงานการเกาะพระ และอารมณ์จิตเข้ามาให้ครูรู้ รวมทั้งกิเลสทั้งหลายที่มันเข้ามากระทบที่จิตให้เกิดอาการสุข ทุกข์ เฉย และจะต้องยอมเปิดจิตเปลือยใจในเรื่องส่วนตั๊วส่วนตัวที่มันติดอยู่ที่ใจของคุณให้ครูฟังน่ะ เพราะไม่อย่างนั้น หมอรักษาจิตอย่างครู ก็ไม่สามารถที่จะให้ยารักษาได้ถูกอาการป่วยของใจน่ะค่ะ...ทั้งนี้ทั้งนั้น การรายงานการบ้านจะเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ตาม "สติ" ที่คุณฝึกเข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆ นั่นแหล่ะค่ะ...ขอเป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งดวงจิตที่พร้อมจะเดินกลับบ้านไปกับพวกเราค่ะ สู้ สู้ สู้

ย้ำอีกครั้งว่า...การเรียนการสอนที่กระทู้นี้ การยกจิต ยังไม่ใช่ "จิตอรหันต์" แต่อย่างใดน่ะ พวกเรายังหันซ้ายหันขวากันอยู่ค่ะ เพียงแต่ว่าพวกเราได้หันไปเจอเส้นทางลัดกลับบ้านพระนิพพาน ก็เลยมาบอกต่อว่า "นี้ๆๆ (จิต)ใครที่พร้อมจะกลับบ้านพระนิพพาน อย่ามัวเดินอ้อมกันอยู่เลย เรารู้ทางลัดน่ะ สนใจไปกับพวกเรามั้ย" ครูในที่นี้ก็เปรียบเหมือนมอร์ไซด์รับจ้างที่ไม่เก็บตังค์ ^_^ ขับมาส่งถึงหน้าบ้านแร๊ะ ที่เหลือคุณต้องลงเดินต่อไป ไขประตูเปิดเข้าบ้านเองจร้า...ซึ่งบ้านพระนิพพานน้อยหลังนี้ของแต่ละคนไม่เหมือนกันน่ะ บางคนต้องเปิดประตูรั้วก่อน เดินเข้าไปอีกไม่ไกลก็ถึงตัวบ้านแร๊ะ แต่บางคนกว่าจะหากุญแจเปิดประตูรั้วเข้ามาได้ พอเปิดเข้ามาได้แล้ว ก็ยังต้องเดินผ่านชมสวนเข้าไปอีกไกลโขเลยกว่าจะถึงตัวบ้าน (เพราะเนื้อที่เยอะ อิๆๆ) อะไรประมาณนั้น พอจะนึกภาพออกมั้ยค่ะ ว่าเป็นยังไง....

ทั้งนี้ทั้งนั้น...ก่อนจะได้กลับบ้าน ให้หาทางกลับบ้านให้เจอก่อนไวๆ เน้อ...

โมทนาสาธุ

ครูเกษ จบ.52chearrchearrchearr