แม่ลูกจิตสื่อถึงกัน

จากประสบการณ์ส่วนตัวนะค่ะเพราะตั้งแต่เราต้องไปเรียนต่างจังหวัดเวลาไม่สบายอยู่ๆตอนเช้าตรู่แม่ก็จะโทรมาหาและถามว่าไม่สบายหรือเปล่าแม่ฝันไม่ค่อยดีเกี่ยวกับลูกว่างั้น
… ..พอเรียนจบทำงานที่ต่างจังหวัดเวลาไม่สบายอยู่ๆแม่ก็จะโทรมาหาและเหมือนรู้ว่าเราไม่สบายแปลกดีเหมือนกันเพราะเป็นหลายครั้งมากเลยค่ะ

 

คิดว่าจริงนะคะ เพราะเราไม่ได้อยู่กะลูก เวลาที่เราฝัน ว่าลูกหายไป และตามหาลูกไม่เจอ ตอนเช้า โทร.ไปหาทีไร ไม่ได้ไปโรงเรียนทุกที เพราะไม่สบาย

 

ตอนชั้นประถม อยู่หอในโรงเรียน วันไหนร้องไห้คิดถึงแม่ แม่จะโทรมาทุกครั้ง เราจะไปร้องไห้บริเวณของเล่นสนามสำหรับเด็กๆ จะมีเพื่อนออกมาเรียกทุกครั้งว่า..แม่โทรมา...แต่พอเราคุยกันแม่ เราจะไม่ให้แม่รู้ว่าเราร้องไห้ เก็บอาการสุดๆ ตอนเด็กๆ เคยสัญญาว่าจะดูแลแม่ แม่ยิ้มๆ ทันใดนั้นมีเสียงฟ้าร้องดังมาก แม่กลัวเสียงฟ้าร้อง กอดเราไว้ แต่เราไม่กลัว แม่บอกว่า ลูกคนนี้คงดูแลแม่ได้จริงๆ วันนี้ลูกชายคนเดียวของแม่ ได้ดูแลแม่แล้ว และจะดูแลให้ดีกว่านี้ ยิ่งขึ้นไป รักแม่ที่สุดครับ...

 

ใช่ครับแม่กับลูกจะมีสายสัมพันธ์พิเศษต่อกันเสมอมากกว่าพ่อ แต่ความจริงก้อมีทั้งพ่อและแม่นะครับแต่แม่จะมีสายสัมพันธ์ที่มากกว่า เพราะต้องเลี้ยงดูบุตรมากกว่าตั้งแต่อยู่ในท้อง และคลอดออกมาก้อดื่มนมแม่ จึงผูกพันธ์กับแม่มากกว่า มันเป็นสายสัมพันธ์พิเศษนะครับ

ยกตัวอย่างเช่นถ้าลูกเจ็บ หรือมีอุบัติเหตุต่างๆ แม่มักจะกังวลใจและคิดถึงเราเป็นพิเศษครับ ผมเคยขี่มอเตอร์ไซย์รถชน สลบตื่นมาอีกทีอยู่โรงพยาบาล ก้อเห็นหน้าแม่แล้ว ถามแม่ว่าแม่มาได้ไง แม่บอกว่าสังหรณ์ใจยังไงไม่รู้เลยขี่รถออกตามมาดู ก้อเห็นคนชุมนุมกันอยู่ก้อเลยรู้ว่าเป็นรถผม เลยตามมาถึงโรงพยาบาล เพราะตอนนั้นไม่มีมือถือเหมือนปัจุบัน มีก้อแพงมาก

แต่สายสัมพันธ์พิเศษที่พ่อกับแม่จะได้รับคือ บุญบวชลูกชายครับ แม้ว่าลูกคนนั้นจะไม่เคยเห็นหน้าพ่อแม่เลย แต่ถ้าลูกชายบวชแล้ว พ่อแม่จะได้รับบุญพิเศษถึงแม้ว่าจะไม่ได้อนุโมทนาบุญก้อตาม แต่จะได้รับในฐานะผู้ให้กำเนิดชีวิตครับ ถึงแม้คนบวชให้จะเป็นพ่อแม่บุญธรรม ท่านก้อจะได้แค่ในส่วนที่ส่งเสริมให้ได้บวช และรออนุโมทนาในทุกบุญที่ผู้บวชกระทำเท่านั้น ส่วนพ่อแม่ที่ให้กำเนิดแม้จะไม่ได้เลี้ยง เกิดมาแล้วเอาไว้ให้คนอื่นเลี้ยงเลย ถ้าลูกชายบวชก้อจะได้รับบุญบวชพิเศษเลยครับ

เพราะคือผู้ให้กำเนิด ถ้ากราบไหว้ก้อจะได้บุญ จะอวยพรหรือสาบแช่ง มักจะเป็นจริง ฉะนั้น พ่อแม่ไม่ควรแช่งลูก แต่ควรจะอวยพร และถ้าเราเลี้ยงดูท่านอย่างดีแล้ว เราก้อจะได้รับบุญพิเศษ เฉพาะบุคคลครับ พระท่านถึงได้พูดเสมอว่า พ่อแม่คือพระอรหัตน์ของลูก คือพระในบ้านของเรา คือพรหมของลูก ถ้าฆ่าท่านบาปก้อเท่ากับฆ่าพระอรหัตน์ หรือทำพระพุทธเจ้าให้ห้อพระโลหิตเลยทีเดี่ยว

เพราะฉะนั้นเราควรสำนึกว่า พ่อแม่คือบุญวิเศษของเราที่จะทำได้ง่ายกว่า ไปเที่ยวหาพระผู้ปฎิบัติดีปฎิบัติชอบในที่ต่างๆซะอีกครับ หรือไปกราบไหว้สถานที่ศักษ์สิทธิ์ทั้งหลายแหล่ องค์เทพทั้งหลายแหล่ หรือพระพรหมตามที่ต่างๆ เพราะพ่อแม่ คือพรหม คือพระอรหัตย์ คือสิ่งศักษ์สิทธ์ของลูก พรของท่านคือพรวิเศษของลูก ดีกว่าองค์เทพอื่นๆเป็นไหนๆ แต่ถ้าทำให้ท่านได้โกรธละก้อ คำสาบแช่งของท่านจะศักษ์สิทธ์ยิ่งกว่าเทพองค์ไหนๆอีกต่างหากครับ

ปล.ผมพูดตามที่ได้เรียนได้ศึกษามาผิดพลาดขออภัย
ขอบคุณที่รับฟัง ขอบคุณครับ

 

////
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ