พี่ชายยายผีป่าเป็นพระศรีอาริย์อวตารมาช่วยพยุงโลกตั้งแต่ ๑๔ ขวบ

นอกจากพยุงโลกแล้ว พยุงความยุติธรรมเหมือนไอ้มดแดงด้วยหรือเปล่า
ประมาณว่า เดช ไอ้มดแดง

 

ยาย คร้าบ ToT

 

ยายครับ มาต่อ ไวไว

 

น่าจะเป็นกระทู้อ่านใจและลองใจ
ทิ้งไว้ให้ขบคิด
ถ้าผมคิดไม่ผิดแล้ว
ที่ว่าใช่ก็ไม่ใช่และที่ว่าเป็นก็ไม่เป็น
รอให้ได้ที่ความจริงก็ปรากฏ
แต่คนที่รอไม่ได้ ออกอาการมาบ้างแล้ว


แต่ถ้าผมคิดผิดคงต้องพิจารณาตัวเองแล้ว !!!

 

เป็นสีอานนี่ต้องตามใจสุดๆ ดูอย่างในบอร์ดพลังจิตของเราสิ บางท่านก็ด่ากราด บางท่านก็แช่งเป็นม๋าต๋าเดียวกลางหน้าผากตกนรก ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด ถ้าใครขัดใจ ก็ไม่รู้ว่าจะชักดิ้นชักงอกันข้างหน้าจอคอมพิวเตอร์กันบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้

ก็ดูๆกันไป

 

ค้นหา "สัจจธรรม"
สัจจธรรมปฏิบัติ...ทุกวัน

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ยายผีป่าตัวจริงป่าว ที่ตั้งกระทู้นี้ เงียบหายเลย

 

โอ้วเยะ น่าหนุกหนาน แต่เอาชื่อมาทำเป็นเรื่องเล่าเล่นแบบนี้มิบังควรจ้า

 

คุณยายไปไหนแล้วคะ....นั่งกินข้าวโพดรอคุณยายมาหลายวันแล้วค่ะ อิอิ อย่าบอกนะคะว่าลืมห้องนี้ไปแล้ว ^_^"

 

ตอนที่ ๑ ลูกรักของแม่

น.ส. ทองแดง สาวขยันแห่งบ้านน้อยลำชี สุรินทร์ ได้อยู่กินกับขุนเตอ ณ บ้านตาด คอโค หมู่บ้านละแวกใกล้เคียง ที่มาเลียบๆ เคียงๆ อยากได้เป็น ม.เอีย เมีย และเป็นแม่ของลูก เพราะเห็นท่าทางขยันกว่าสาวไหนๆ ในบ้าน แม้จะไม่งามต้องตานัก ก็ยังรักอยากเเป็นแม่พันธุ์ จนได้ฤกษ์งามยามดี แต่กันแล้ว พากันไปสร้างเนื้อสร้างตน รอลุ้นว่าลูกชายคนแรกออกมาจะหน้าตาไปทางลาวเหมือนแม่หรือเขมรเหมือนพ่อ

สองผัวเมีย แม้จะจนก็อยากมีลูก เลยไปไหว้พระ ยกขันธ์พานครูขอลูกชายหัวปีมาให้ด้วย

เพลาหลังการไหว้วอนไม่นานนัก

นางทองแดง ตอนขุนเตอ (นายพล เตอ ยิ่งยง) ก็ได้รับข่าวดี โดยส่งมาทางความฝัน

นางฝันไปว่า

ไปที่หนองน้ำแห่งหนึ่ง กว้างใหญ่มาก ในขณะนั้นเกิดพายุโหมกระหน่ะ ซัดเอาขอนไม้ผุๆ มาติดตลิ่งใกล้ที่นางยืน

สักครูเหลือบไปเห็นกบน้อยที่เกาะขอนไม้มา

นางนึกห่วงนึกรักเจ้ากบน้อยตัวนั้นทันที

นางจึงร้องเรียกเจ้ากบน้อยตัวนั้นว่า

"มาทางพี้ มาทางพี้ลูกแหม๋ (ภาษาอิสาน) แหม๋อยู่พี้ มาๆ ลูก"


แล้วไม่นานนัก ปีมะแม ๐๙ นางทองแดงและขุนเตอพร้อมเจ้าคุณตา ท่านยาย และเครือญาติทั้งหลายต่างดีอกดีใจที่สุดที่ขอลูกชายกก(หัวปี) ก็ได้โดยไม่ต้องซาวน์ดู เทวดาส่งกบน้อยมาเกิด

นางแดงบอกผัวว่า

ลูกเราเทวดาส่งมาแน่ๆ เพราะขอผู้ชายได้ผู้ชาย

หลวงปู่ที่วัดบ้านคอโค ทำนายว่า

ถ้าบวชจะได้ดี ถ้าไม่บวชไม่ดี ให้เอาไปไว้วัดเลย ยกให้เป็นลูกพระเถิด

 

โทษที พี่เขาเกิดปีมะเมีย

คลอดออกมา หลวงปู่ตั้งชื่อให้

"ด.ช. วิเศษ ยิ่งยง"

ชื่อเล่น วิเศษ

(แล้วจะตั้งทำไม๊ ชื่อเล่นนี่)

แต่พอขุนเตอไปแจ้งชื่อเข้าทะเบียนบ้าน

เขาฟังผิดเพราะว่าขุนเตอภาษาไทยเขียนก็แทบไม่ได้ เรื่องอ่านนี่ไม่ต้องพูดถึง ได้ทำงานราชการได้นับว่าผีผลักพ่อท่านเข้าไปจริงๆ(สงสัยเล่นของเขมรเนอะพ่อเรา)

เลยกลายมาเป็น
ด.ช. วิเดช ยิ่งยง (ตอนนี้นับไปอายุเท่าไรแล้ว เกิด๒๖ สิงหาคม ๐๙)

 

เล่าเป็นประวิติ เลยหรือยาย..........เจ้าตัวเค้ารู้ป่าวค๊าบ

 

กลับมาฟังเรื่องเล่าต่อ

เล่าต่อสิครับ รอฟังอยู่

 

บักเดช เทวดาน้อยประจำหมู่บ้าน

เอาละค่ะ ทีนี้เอาพี่ชายมาเล่าต่อ ไม่ต้องเกรงว่าเจ้าตัวเขาจะโกรธ เพราะเขาไม่รู้สึกรู้สาอะไรหรอก ยิ่งถ้ารู้ว่ามีคนคิด คนเชื่อว่าเขาเป็นพระศรีอาริย์ยิ่งชอบ จะเล่าไปทีละช่วงจังหวะชีวิตของความเป็นร่างอวตารของพี่ชายนะคะ

อ้อ...ที่หายไปเพราะไม่สบาย ทำงานหนัก ใช้สมองมาก ไหนจะเลี้ยงลูก แล้วนี่เพิ่งกลับจากการเดินทางไปร่วมงานกวนยาของหลวงปู่ละมัย

ยาหลวงปู่ละมัย มีคนสนใจมาก ตอนนี้ที่วัดเหลือไม่มากค่ะ คาดว่าวันสองวันนี้หมด

ยายจองไว้ ๑๐๐ ห่อ

ใครสนใจซื้อไปทานป้องกันโรค เสริมบำรุงร่างกาย รักษาโรคภัย ติดต่อได้ทันทีนะคะ ราคาขยับจากวัดนิดหน่อย เพราะเป็นค่าจัดการธุระค่ะ แต่ไม่แพงเหมือนที่อื่น

ส่วนใครยังไม่ได้เป็นสมาชิกหรือซื้อนิตยสารพลังจิต.คอมอ่าน ฉบับที่สองยังพอมีขายนะคะ ถ้าหาไม่ได้ติดต่อขอซื้อจากคุณตั้มศักดิ์ หรือวันที่ ๒๘ -๒๙-๓๐ ใครไปกราบหลวงพี่เล็กนะคะ ไปซื้อที่นั่นได้เลยค่ะ ฉบับละ ๘๐ บาท เนื้อหาน่าติดตามค่ะ


เอาละค่ะ ขายของเพลินไปหน่อย บอกแล้วไงว่า หนังขายยา มันต้องขายของมากๆ ไม่งั้นไม่มีค่าน้ำมัน ............................................

...............................................................................


เมื่อ ดช. วิเศษ กลายมาเป็น ด.ช. วิเดช ยิ่งยง ก็ย่งมีแต่คนชื่นชม เพราะครอบครัวของเราเป็นครอบครัวของจอมขมังมนต์ เป็นหมอธรรมที่คนในละแวกนั้นนับหน้าถือตา ใครโดนผีเข้า โดนคุณไสย์ ให้ไปหา โรคไหนหมอรักษษไม่หาย ไปหาหลวงตา กับ ยายของยายผีป่า หายและทุเลาทุกราย ขอบอกว่าทุกราย แต่ไปตายทีหลัง นี่ไม่รู้ (อิอิ)

วิเดช ได้สิทธิ์เป็นหัวแก้วหัวแหวนของครอบครัว เวลาใครไปมาหาที่บ้านตายายของเรา เขาจะมาชมว่า เด็กคนนี้มีสง่าราศีดีเหลือเกิน แม่ของเราเลยได้ทีเล่าโม้ให้ฟังว่า

"เขามาหาในฝัน ไปขอเทวดามา เทวดาส่งมาเกิด เด็กจากสวรรค์อะไรที่ดีๆ แม่โม้ไปหมด นิสัยนี้เลยติดมาเป็นกรรมพันธุ์ให้ลูกคนนี้ด้วย (ยายผีป่านั่นเอง ไม่ใช่ใครที่ไหน โม้น้ำไหลไฟดับ)

เดี๋ยวมาขอตัวไปดื่มนมก่อนนมบูด เพราะแช่ไว้นาน จะไปทานยาสมุนไพรของหลวงปู่ด้วย)

 

เป็นงั้นไป

 

เดช ผู้วิเศษ!

บักเดช หรือหลานค้ำหลานคูนทูลหัวของตาแผง กับยายสาย ลูกชายหัวปีที่จะนำทางสู่สวรรค์ให้ยายแดงกับขุนเตอ ดังนั้นไม่ว่าวิเดช ผู้วิเสษจะต้องการอะไร
ทุกคนล้วนประเคนให้ ขนาดผิดก็ยังบอกว่า "อย่าตีมัน มันลูกเทวดามาเกิด เดี๋ยวจะคะลำ"


ด้วยความที่ยายสายกับแม่แดงของวิเดชรักปานจะแหกดากดมได้ทุกวี่ทุกวัน (อันนี้เป็นค่านิยมของคนสมัยนั้น เวลาเด็กเกิดมาน่ารักน่าชัง คนที่รักมากๆ จะอุ้มมาดมก้น ซึ่งคนลาวอิสานเรียก "ดาก" บางทีอมพวงน้อยอย่างชื่นอกชื่นใจ แต่สมัยนี้ใครขืนทำ เขาจับเข้าคุก ข้อหาจิตวิปริต ล่วงละเมิดทางเพศเด็กไปโน่น)

บักเดช อยากทำอะไรที่คนยายผีป่าทำแล้วผิด แต่บักเดชทำแล้วถูกเสมอ เวลายายผีป่าถามยายสายว่า "ทำไมนางทำแล้วโดนตี" ยายสายจะตอบ "มึงมันบวชให้ไม่ได้" พอถามแม่แดง "พี่เขาคนมีบุญมามาเกิด อย่าด่าพี่ ยอมๆ พี่เขาไป"

วิเดช เลยกลายเป็นเด็กที่ทำอะไรไม่เป็นเอาเสียเลย ขนาดครอบครัวไม่ได้ร่ำรวยจนประเภทที่ว่า คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิดก็ตาม แต่ดูเหมือนแม่แดงจะคิดว่าตนรวยที่สุด

บ้านเรือนไม้เสาต้นใหญ่ หลังใหญ่เท่าศาลาการเปรียญ เป็นไม้ทั้งหลัง วัว ควาย มีนับร้อยตัว เรือกสวนไร่นาสุดลูกหูลูกตา จริงค่ะ สมัยนั้นคนบ้านนอกเขาเรียกว่ารวยถ้ามีสมบัติขนาดนี้ แต่ในสังคมเมืองมันต่างกัน

เมื่อวิเดชไปเรียน เรียนได้ที่ ๑ ตลอด ความจำดี สมองไว ครูรักทุกคน ครูให้ทำอะไร วิ่งแจ้นทำ แต่พอมาบ้าน ไม่ทำอะไรเลย


วิเดชเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงเมื่อเข้า ม.๑
ยายผีป่าเริ่มสังเกตว่าเขามีเพื่อนที่ติดสารละเหย จึงไปฟ้องพ่อ แต่คนฟ้องโดนฟาดหลังลายข้อหาหมิ่นพระผู้จะจูงพ่อแม่ขึ้นสวรรค์ พี่เขาเรียนดี เรียบร้อยปานนั้นไม่สนใจเรื่องไม่ดีหรอก

ยายผีป่าเลยเข็ดการแจ้งเรื่องของบักเดช เวลาที่มันงี่เง่า ยายผีป่าใช้ผีมือตัวเองจัดการ

จนกระทั่งบักเดชขึ้น ม.๒ ทีนี้มันเริ่มอาการหนัก
เริ่มไม่ชอบไปโรงเรียน ยายเลยบอกพ่อว่า มันสงสัยเรียนไม่จบ พอพ่อแม่ถามว่าทำไมถึงไม่ไปเรียน มันก็ทำปวดหัว ทำตัวสั่น แล้วทำเหมือนเจ้าเข้า พูดพล่ามว่า

"กูบรรลุแล้ว ทำไมต้องให้ไปเรียนกับพวกสัตว์นรกเหล่านั้น"
พ่อแม่ฟังแล้ว คิดว่าพี่ชายมีองค์ จึงไปหาหมอทางใน โดยไม่ไปหาหลวงตาของตัวเอง เพราะกลัวว่าหลวงตาจะไม่รักษาให้
เมื่อไปถึง มันทำตาขวางใส่หมอทรง แล้วถุยน้ำลายใส่หน้า
ยายผีป่านั่งมองแล้วส่ายหน้า แต่ไม่พูดอะไร รอดูท่าทีมันสักระยะ

หมอบอกว่าเป็นเพราะ อีนางน้องสาวมัน
ยายก็คิดว่าหมอโมเม เพราะเล่นถามมันก่อนแล้วเอามาตอบสรุป คือทุกเวลาหมอถามว่า
ท่านเป็นใคร ท่านต้องการอะไร ท่านมาทำไม
บักเดช ที่หมอทรงคิดว่าคือองค์ที่มาแทรกร่างเรียกร้องจุดสนใจผ่านร่างคนตอบว่า
"กูอยู่เหนือพวกมึงมากกว่าที่พวกมึงจะไปถึง อีนี่มันไม่ใช่น้องกู มันเมียกู แม่กูชาตินี่ก็เมียกู น้องสาวกูทุกคน ผู้หญิงที่กูรู้จักทุกคน เมียกูทั้งนั้น กูจะเอาทำเมียชาตจินี้เหมือนเดิมให้หมด"
ทีนี้ยายผีป่าก็อยากเตะแล้ว
เพราะเพิ่งนึกได้ว่าคืนหนึ่งขณะที่กำลังล้มตัวลงนอนหลังจากนั่งสมาธิไปประมาณ ๕ ทุ่มเศษๆ บักเดชคิดว่ายายผีป่านอนหลับแล้ว มาจับผ้าถุงเปิด แล้วจะพยายามจับตัว ยายผีป่าไม่เคยหลับแบบ
ไม่รู้เนื้อรู้ตัว จึงยันมันหน้าหงาย แล้วโวยวายว่า "พ่อแม่ ขึ้นมาบนบ้านหน่อย ไอ้ห่าเดชมันลามก"
แต่พอพ่อแม่ขึ้นมาที่ห้อง ถามมันว่า "ทำอะไรน้อง"
มันตอบว่า ผมเห็นแมงงอด(แมงป๋อง) มันมุดไปใต้ที่นอน เลยถกผ้าถุงน้องดู กลัวมันไปกัดน้อง
เท่านั้นแหละยายผีป่าโดนพ่อตี ข้อหาปรามาสลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเขา ตั้งแตนั้นมายายผีป่าต้องระวังตัวที่สุด
มีครั้งหนึ่งยายผีป่าไม่ไปโรงเรียนเพราะปวดไมเกรนหนัก มันมาบ้านพร้อมเพื่อนๆ อีกสี่ห้าคน ยายผีป่ารีบลอคประตูห้องนอนให้สนิท
แล้วทีนี้ส่งอลอดรูมาที่ห้องนอนของบักเดช
เห็นมันมีหนังสือมาอ่านกัน แต่เป็นหนังสือที่ไม่ใช่หนังสือเรียน แล้วเห็นมันซุกไว้ใต้ที่นอน ก่อนออกไป
ที่แท้มันเป็นหนังสือลามกที่สอนให้คนเอาสัตว์ เอาพี่น้องกันเอง ยายเอาไปให้ลุงที่เป็นหมอข้างบ้านดู แกไปฟ้องพ่อ แต่พ่อบอกว่า "ไม่เชื่อ อีนางเอื้อมมันเกลียดพี่มัน
มันอิจฉาพี่มัน มันเลยใส่ร้าย ลูกผมไม่ใช่คนอย่างนี้"
ยายผีป่าเลยบอกป้าหมอข้างบ้านว่า เวลาพี่อยู่บ้านหนูขอมานอนบ้านป้าหมอด้วย ช่วยแกดูหมาดูกล้วยไม้ไปแทนการได้ที่หลบซ่อน น้องสาวคนเล็กจะไม่ค่อยอยู่บ้านเพราะพ่อแม่พาไปด้วยตลอดเวลา
ยายเลยมาบอกลุงหมอว่า "พี่มันไม่ได้โดนองค์หรือผีเข้านะ มันเสียคนแล้ว มันไม่อยากเรียน แต่พ่อแม่ตั้งความหวังไว้กับมันสูง มันเลยต้องหาทางให้พ่อแม่เชื่อว่า "มันโดนผีเข้า"

 

เอาเป็นว่า ทุกคนเชื่อว่าบักเดช เดชผู้วิเศษต้องเป็นเช่นนี้เพราะยายผีป่า น้องสาวทำผิดกับเบื้องบนที่ส่งพี่ชายมาเกิด


บักเดชหยุดเรียนหนึ่งปี

พ่อแม่พาไปรักษามดหมอทุกที่ที่ว่าเก่ง เรียกขวัญคืนมา บ้างบอกว่าให้เอาไปบวช ๆ แล้วจะหาย

เอาละ ทีเด็ดจะอยู่ที่การบวชครั้งแรกของวิเดช

รออ่านนะคะ ท่านจะขำกลิ้งจนฟันน้ำนมหลุดเป็นแน่ ใครฟันน้ำนมไม่มี ปิดปากดีๆ ระวังฟันปลอมกระเด็น ต่อไปฮาสุดๆ เมื่อบักเดชเริ่มประกาศตนเป็นพระศรีอาริยเมตตรัย


อวตารลงมาโปรดสัตว์โลกช่วงที่ผู้คนจิตใจสกปรก

 

อ๊อย!!!....อย่าหายไปนานน๊า......หงั่ก..หงั่ก...หงั่ก...นำลายฟูมปากแย้ว..
ซ่วยล่วย....ซ่วยล่วยยยย...หงึกๆ

 

อ่านดูสนุกดี......แต่ไม่ใช่สนุกบนความทุกข์ของยายที่มีพี่ชายเป็นแบบนี้นะคะ แต่ให้มุมมองที่ดีมาก......ต้องเรียกว่าชีวิตสอนด้วยชีวิตเพื่อให้อีกหนึ่งชีวิตได้ก้าวเดิน.....

 

รับพิซซ่า มั๊ยครับ