ชาวบ้านยกยอพระ ว่าเป็นอริยเจ้า แล้วพระตนนั้นจะเป็นอริยเจ้าหรือ...?

ชาวบ้านยกยอพระ ว่าเป็นอริยเจ้า แล้วพระตนนั้นจะเป็นอริยเจ้าหรือ...?

ถามว่า คนที่คิดแบบนี้ ยังปกติ ดีอยู่หรือเปล่า มีความรู้สามัญสำนึกที่ปกติดีหรือเปล่า ?

ถามความเห็น ทุกท่านจักหน่อย

 

"มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา มโนเสฏฐา มโนมยา"
ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นใหญ่ สำเร็จด้วยใจ

ฝึกจิตของตนให้ดีก่อน แล้วให้จิตทำงาน จะไม่มีใครหลอกเราได้

ส่วนคำถามที่ว่า: "คนที่คิดแบบนี้ ยังปกติ ดีอยู่หรือเปล่า มีความรู้สามัญสำนึกที่ปกติดีหรือเปล่า ?"
คำตอบส่วนตัว : เราไม่สามารถพิสูจน์ และตัดสินได้ว่า คำว่า "ปกติดีอยู่หรือเปล่า" และ "สามัญสำนึกที่ปกติดี" มีมาตรฐานอะไร และใช้ข้อมูลส่วนไหนเป็นเครื่องชี้วัดว่าใครปกติ ใครมีสามัญสำนึกที่ไม่ปกติ...ถ้าจะให้ตัดสิน ชี้ชัดเลยอาจเข้าข่าย "อจินไตย"

ส่วนการที่จะมีใครบางคนเข้าใจผิดว่า นักบวชองค์นั้น องค์นี้เป็นอริยะ ก็อาจเป็นเพราะหลายเหตุปัจจัย เช่น ความไม่รู้(อวิชชา) ฯลฯ อีกอย่าง ปัจจุบัน ก็มีคนหากินง่ายๆ ทำนองนี้เยอะ เป็นพวกเสือนอนกิน...แต่ของดีในพุทธศาสนายังมีอยู่ เหมือนเพชรแท้น้ำ "ดี" นั่นแหละ ต้องฝึกตนให้เชี่ยวชาญด้านเพชรเสียก่อน ถึงจะแยกแยะได้ว่า อันไหนจริง อันไหนเก๊

 

มาตรฐานคือ มรรคแปดข้อ ครับ

แต่ถึงพากัน อ่าน รู้ ว่ามรรคแปดข้อมีข้ออะไรบ้าง แต่ตราบใดที่ตนเองก็ยังทำได้ไม่ครบ ก็จะเอาตัวเองมาเป็นมาตรฐานไม่ได้ครับ

ของเก๊ มีเยอะมาก ของจริง มีน้อยน้อย

 

แถวบ้านผม (สกล) คนรวยแถวๆนี้ ฉลาดนะครับ ถ้ารู้ที่ไหนคิดว่า เป็นพระอริยะ ก็จะรีบแจ้น เสนอหน้าเข้าหา เป็นแนวหน้าหรือเป็นกองหน้า เพื่อ ทำบุญด้วยมากมาก เพื่ออะไรน่ะหรือ

เท่าที่รู้มาก็คือ เพื่อให้ตนเองรวยขึ้นอีก รวยนานนาน รวยตลอดไป (อาจรวยเพราะโกงเขามาก็ตาม) แบบว่า อยากทำบุญกับพระอรหันต์เพื่อที่ตนเองจะได้บุญเยอะๆ เพื่อ บาปกรรมจะได้ ไล่ตามไม่ทัน จะได้รวยเพราะโกง โกงได้อีกต่อไป กรรมตามไม่ทัน เพราะ ตนเอง ทำบุญมาก ให้มาก

อิอิ คิดได้ไงก็ไม่รู้นะ เขาว่าเขาฉลาด (ฉลาดแกมโกง)มันไม่ได้บอกว่ามันชั่วหรอกนะ อิอิ)

มันแสดงเหตุผลว่า คนชั่วที่ไหน จะเข้าวัดทำบุญกับ พระอริยะล่ะ (ดูมันคิด)

นี่ก็เรื่อง ตลกหรือเปล่าไม่รู้นะ

 

ไม่รู้คนที่อื่น เหมือนคนรวยแถวบ้านผมหรือเปล่า ไม่รู้นะ เล่าให้ฟังมั่งดิ

 

ผมว่า พระอริยะ ตัวจริง ท่านคงรู้ และไม่รับ ของทำบุญจากโจร หรือ จากคนที่มีเจตนาทำบุญเพื่อ จะได้ สร้างกรรมชั่วต่อไปหรอกนะครับ นั่นเพราะว่า กรรม มันมีผล จริง ไม่ว่ากับใคร

ดังนั้น การรับรู้ อารมณ์ ความรู้สึก พลังงานที่ไม่ดี ที่เจือปน อยู่ใน ของที่คนเอามาทำบุญ นั้น มันสามารถบ่งบอกได้ว่า สิ่งไหน เป็นของคนที่เขาเจตนาดีจริง หรือ พวกเจตนาดีปลอมๆ (ทำร้ายกกัน เบียดเบียนกัน)

 

สมัยพระพุทธเจ้า ท่าน ตรวจโดย การเดินบิณฑบาตร เพื่อ สำรวจศรัทธา ที่แท้จริง ด้วยตัวท่านเอง ว่าใครกัน เหมาะที่จะ ได้รับฟังธรรม

 

ก็เพราะว่า ชาวบ้านไม่ทราบและไม่ได้เรียนรู้คุณสมบัติ ของอริยบุคลตามที่พระพุทธเจ้าท่าน กำหนดไว้ ตั้งแต่โสดาบัน จนถึงพระอรหันต์ พุทธศาสนิกชน อย่างเราก็สามารถศึกษาได้ในพระไตรปิฎก ตัวอย่างเช่น นัยยะ1 ของผู้เป็นโสดาบัน ก็คือ ยึดมั่นลงมั่น ศรัทธาในพระรัตนตรัย ,ไม่เอาสิ่งอื่นเป็นสรณะ ,ไม่ทำเดรัจฉานวิชา, รู้อริยสัจจสี่ หรือ วงรอบของปฏิจสมุปบาท, เดินตามมรรคองค์แปด, มีศีลห้าบริสุทธิ์ ไม่ด่างพร้อย, ละสังโยชน์ 3 ได้, มีการให้ทานโดยที่ไม่หวังผล เหล่านี้ก็สามารถพยากรณ์ได้ ว่าบุคคลนั้น เป็นอริยบุคคลขั้นต้นคือโสดาบัน

 

พระตนนั้น ?

 

สมัยผมบวช (รับรู้พลังงานความรู้สึกได้) ได้รับนิมนต์ไปสวดงานศพ

แค่เข้าไปในบ้านงานศพ ก็ร้อน ระอุ รับซอง รับภัตตาหารยิ่งร้อน ดั่งตกอยู่ท่ามกลางทะเลทราย ที่ ไร้สิ่งมีชีวิต ประมาณว่า นรกชัดๆ คนตายเคยค้าวัวค้าควาย ส่งโรงฆ่าสัตว์ สิ่งเหล่านี้ เราถูกนิมนต์เราเลี่ยงไม่ได้ เรารับของที่เขาถวายมา เหมือนเรารับค่าจ้างสินบนที่ต้องช่วยเขา โห กลับวัดนี่ หมดเรี่ยวหมดแรงไปตามๆกัน สูญเสียพลังงาน มากเลย

ซึ่ง ถ้าหาก คนที่จะบวชเป็นพระ สามารถรับรู้ เรื่อง พลังงานความคิด ความรู้สึก ได้ จะรู้รสชาดของ ทุกสิ่งเลยว่า ของใคร มีอารมณ์สุขทุกข์อะไรเจือปนมาบ้าง

 

การเรียกพระต้องใช้คำว่า รูป หรือ องค์ ครับ เช่น พระรูปนั้น หรือ พระองค์นั้น

 

ภาวะภูมิธรรม ไม่ถึงระดับ อริย เรียก แค่ ตน ก่ พอ

ไม่ได้เป็นอรหัน จะไม่เรียกว่า องค์

เมื่อใดเป็นอรหัน ขึ้นไป จึงจะเรียกว่า องค์

พระทั่วไปยังเป็น พระสมมติ จึงจะไม่เรียก

พระกายหยาบ ก็จะไม่เรียก เป็นองค์หรือรูป

เพราะสิ่งที่เรียกเหล่านั้น เป็นสมมติเรียก ที่ ตาสี กับ ตาสา

ปรุงแต่งและปั้นแต่งขึ้นมา เพราะ กายหยาบ สมมติ ภาวะจริงแท้

สรุป ภาวะตนที่ยังไม่ถึงอรหันต์ แท้ จะไม่เรียกว่า องค์ หรือ รูป(ปั้น)

จึงเรียกว่า ตน

ให้เรียกว่า องค์ เพราะ คิดว่าตนเองประเสริฐเลิศเลอ จึงหลงไหลกับพัดยศ
ของตนเอง มากมาย จนกระทั่ง วัตร หรือ หน้าที่ของตนเองไม่ทำให้สมบูรณ์

จึงสมมติ ตนเอง เป็น องค์(อรหันต์)

และ เผลอๆ ภาวะภายใน เป็น เปรต อสูร ก่ มี ... จึงเรียกว่า ตน
---------------------------------------
และพอดีเรียนมาน้อย ว่าแบบห้วนๆ คงไม่ว่ากัน

 

ต้องดูที่การกระทำของพระท่านครับ ส่วนชาวบ้านว่าก็เรื่องของชาวบ้านครับ

เมื่อเข้าไปสัมผัสแล้วค่อยว่ากันอีกที แต่ไม่ว่าเรื่องอริยเจ้านะครับ เพราะเราไม่อาจตัดสินได้

แต่เรื่องการครองเพศบรรพชิต นี้ ก็ว่าตามที่เห็น แล้วกัน

เขาว่า ถ้าเรารีบเชื่อ เราก็ต้องพิจารณาตนแล้วครับ
แต่อย่างว่า ถ้ารีบเชื่อแล้วก็คงไม่ได้พิจารณาอะไรแล้วครับ จนกว่าจะโดน หรือจะดีโนนแหละ ถึงได้คิดอีกที

ได้จักหน่อยแล้วครับ

 

เท่าที่ทราบมา พระอริยเจ้าระดับเดียวกัน หรือสูงกว่าถึงจะเห็นได้ว่าท่านใดบรรลุแล้ว
แต่เราๆท่านๆ ให้ดูที่คำสอน การประพฤติปฎิบัติและ ปฎิปทาของท่าน
ประมาณนั้น (ผู้เขียนคิดเอง)

 

กาลามสูตร.

 

ชาวบ้านก็อุปโหลกกันไป ก็คนมันศรัทธานี่นะ ถ้าศรัทธาคนดีก็ดีไป ศรัทธาคนจรรลัยก็ฉิบหายวายป่วง