จริงรึที่บอกว่า สติปัฏฐาน๔ เป็นทางเดียวที่ทำให้บรรลุนิพพานได้

*"จิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง" จิตก็จะอยู่เหนือสภาวะสมมุติบัญญัติทั้งปวง เหนือความมีความเป็นทั้งปวง มันอยู่เหนือคำพูด และพ้นไปจากการกล่าวอ้างใดๆ ทั้งสิ้น เป็นธรรมชาติอันบริสุทธิ์และสว่าง รวมกันเข้ากับความว่างอันบริสุทธิ์และสว่างของ จักรวาลเดิม เข้าเป็นหนึ่งเรียกว่า "นิพพาน"*

 

คุณ ธรรมศักดิ์ และท่านอื่นๆ
ข้อความที่ข้าพเจ้าได้อธิบายไป ไม่ใช่เป็นการคิดเอาเอง หรือไม่ใช่นำมาจากตำราโดยที่ตัวเองไม่รู้
แต่ข้อความที่ข้าพเจ้าได้อธิบายไปนั้น เป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าประสบมาด้วยตัวเอง การมีอภิญญาถึงแม้จะเป็นเครื่องช่วยในการบรรลุสู่นิพพาน อภิญญาก็เป็นความหลงอย่างละเอียด ก่อให้เกิดความโลภอย่างละเอียดชนิดที่เราไม่รู้ตัวว่าเราเกิดความโลภ แต่จะเกิดความคิดว่า ข้าฯมีฤทธิ์ ข้าฯต้องใช้ฤทธิ์ข้าฯให้เกิดประโยชน์ อย่างนี้เป็นต้น
คุณจะเอาคำพูดหรือคำสอนของใครมากล่าวอ้าง ข้าพเจ้าขอบอกคำเดียวว่า ข้าฯไม่เชื่อพวกเขาอย่างเด็ดขาด เพราะพวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่า อะไรคือ ญาณ อะไรคือ วิปัสสนา ถ้าข้าฯไม่สอน ก็ไม่มีทางรู้อย่างเด็ดขาดและแน่นอน นี้ไม่ใช่กล่าวสบประมาทพวกเขาเหล่านั้นนะขอรับ เป็นอย่างนั้นจริงๆ
อีกประการหนึ่ง ข้าพเจ้ากล้าท้าให้ทุกท่านทุกคนไม่ว่าระดับไหนมาพิสูจน์ตัวข้าพเจ้าได้ทุกวันอยู่แล้วท้าให้มาพิสูจน์มานานแล้วด้วย นี้ก็เป็นความหลงอย่างละเอียดที่สุดอย่างหนึ่ง แต่ก็จำเป็นต้องทำเพราะไม่อย่างนั้นก็คงไม่สามารถเผยแพร์สิ่งที่ข้าพเจ้าศึกษาค้นคว้า และวิจัย อึกทั้งยังได้ปฏิบัติจนได้ผลเป็นที่หน้าพอใจอย่างยิ่งแล้ว
อนึ่ง เมื่ออ่านกระทู้ข้อคิดอันนี้แล้ว ก็จงอย่าได้ถกเถียงกับข้าพเจ้าอีกเลย แต่ถ้าอยากรู้สิ่งใดก็ถามได้ ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญมากนัก ก็จะตอบหรืออธิบายให้กระจ่างทุกคำถาม ฉะนี้

 

ธรรมของพระพุทธเจ้าสอน ไม่ใช่เป็นของตื้นๆ ต่ำๆ มีความลึกซึ้งสุด เข้าถึงหัวใจของบุคคล ถ้าปฏิบัติเป็นธรรมแล้ว จะอยู่เย็นเป็นสุขด้วยกันหมดทุกคน ฉะนั้นให้ฟังธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า ถ้าฟังไม่เข้าใจ ฟังแล้วก็หายไปเลย ไม่สนใจถึงเรื่องธรรมนั้นๆ บางทีเข้าใจว่าธรรมอันนี้เป็นของตื้นต่ำ เลยไม่อยากฟังซ้ำ แท้ที่จริงเราน่ะเป็นคนตื้น ฟังไม่ลึกซึ้งถึงธรรมนั้นต่างหาก จึงไม่ซาบซึ้งถึงอรรถธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า

ถ้าปฏิบัติธรรมซึ้งถึงคำสอนของพระพุทธเจ้าจริงแล้ว มันไม่ใช่แต่เพียงแค่นั้น มันซึ้งเข้าไปอีกจนเหลือที่จะพูดให้คนฟัง ท่านพูดให้คนอื่นฟังแต่เพียงตื้นๆ

แต่ความลึกซึ้งของธรรมจริงๆในหัวใจของผู้ที่เห็นธรรมปฏิบัติธรรมนั้นไม่สามารถพูดออกมาได้

 

นี่คุณ telwada ทำไมถึงไปท้าทุกคนแบบนั้น ไม่กลัวบาปกลัวกรรมเลยเหรอไงครับ ถ้าคุณ telwada เก่งจิงก็คงไม่ต้องมาท้าทาย ทุกคนในนี้หรอกครับ ตัวผมเองก็ยังอยู่ในการฝึกอยู่ ระวังน๊ะเดี๋ยวเจอคนที่เค้ามีดีจิงๆ ถอดเจตพูดไปถามเจตพูดในตัวคุณรับรองว่าจอดแน่ๆ

เจตพูด หมายถึง จิตใต้สำนึกที่มีแต่ความจิงโกหกไม่ได้ของบุคคลๆนั้น

UFO99 ผมยังดีไม่พอครับ

 

คุณเทวดานี่เก่งสุดๆแล้วครับ
เป็นหนึ่งไม่มีสองรองใครคือคุณเทวดา
ใครพูดอะไรผิดหมด คุณเทวดาถูกคนเดียวครับ

 

ข้าพเจ้าไม่ได้ท้าแบบอันธพาลท้าต่อยท้าตี
แต่ท้าให้มาพิสูจน์ความจริงว่าข้าพเจ้ามีฉัพพรรณรังสีจริงไหม ขจัดอาสวะได้จริงไหม
ข้าพเจ้าไม่ใช่คนเก่ง เพราะกว่าจะมาถึงตรงนี้ได้ ก็ต้องศึกษาเล่าเรียนมาจากครูอาจารย์เหมือนกัน อาศัยที่ข้าพเจ้าเป็นคนหัวอ่อนสอนง่าย เชื่อฟังผู้หลักผู้ใหญ่ ข้าพเจ้าจึงได้ ความรู้ ข้อคิด ข้อพิจารณาที่เหนือกว่าผู้อื่น
อีกประการหนึ่ง ข้าพเจ้าไม่เคยถือว่า คนอื่นผิด ข้าพเจ้าถือว่า เขาไม่รู้ แต่ไม่รู้แล้วยังดื้อ เขาเรียกว่า โง่นะขอรับ

 

(b-hmm) เออๆ ยอมๆ ตัวเองทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น ไม่น่าเลยเรา

 

อ่ะนะ...

1. สติปัฏฐาน 4 เป็นวิธีการปฏิบัติให้เกิดสติและสัมปชัญญะ โดยทาง กาย , เวทนา , จิต , ธรรม
2. ปฏิบัติไปแล้ว สิ่งที่จะเป็นตัวชี้คือ... ละ อภิชชา (ความอยากได้) และโทมนัส (ความเศร้าโศก) ในโลกเสียได้ เห็นความไม่เที่ยงใน กาย เวทนา จิต ธรรม ได้ และทราบว่าจิตหลุดพ้นจากสิ่งทั้งปวง

ขอบอกว่ามองดอกบัวเหี่ยวก็บรรลุได้ , เห็นผ้าเช็ดธุลีสกปรก ก็บรรลุได้ ,
นั่งทอหูกอยู่พิจารณาไปก็บรรลุได้...เป็นวิธีพิเศษ สำหรับบางบุคคล
แต่สติปัฏฐาน 4 พระพุทธเจ้าท่านบรรจุเป็นบทเรียนสากลให้ปฏิบัติกัน เพราะพวกเราเป็นคนส่วนมาก ไม่ใช่คนพิเศษที่จะบรรลุได้โดยพิธีพิเศษโดยเฉพาะหรอก ดังนั้น ปฏิบัติสติปัฏฐานเถอะ
ถ้าเราไม่เคยไปเชียงราย มีท่านผู้รู้ที่เคยไปเชียงรายแล้วมาบอกว่าให้ไปทางนี้เถอะถึงแน่นอน เราก็ควรเชื่อ อย่ามัวไปพิสูจน์เลยว่าท่านพูดผิด หรือคิดเองว่ามีทางอื่นที่ดีกว่า แล้วมัวเดินทางอ้อมไป จังหวัดอื่น ๆ ก่อนแล้วค่อยไปเชียงราย มันจะช้าไป ดีไม่ดีหลงทางอยู่แต่ละจังหวัดนาน ๆ ก็เสียโอกาส

ถ้าไม่ถูกใจใครขออภัยคน ๆ นั้น
ถ้าไม่ถูกกับธรรม ขออภัยพระรัตนตรัย ขอผู้รู้บอกกล่าวโดยธรรมด้วยครับ

 

สติ ปัฎฐาน4 เป็นการฝึกสติ ให้รู้เท่าทันจิตของตัวเองค่ะ อย่างเช่น เวลาเรา โมโห หรือจะทะเลาะกับใครๆนั้น ถ้าเราได้ฝึกสติแล้ว ความคิดที่มันจะโมโหนั้น มันไม่มี ถึงมีมันก็ไปไม่ได้ เพราะทุกๆอย่างมีแล้วดับไปความคิดทุกๆอย่างมีแล้วดับไป ชีวิต ทุกชีวิตมีแล้วดับ ทุกอย่างบนโลกมีแล้วดับ ไม่ต้องไปดูอะไรมาก ก็ชีวิตคนเรานี่แหละ คือสุดยอดอภิธรรมแล้วค่ะ ดูตั้งแต่เด็กจนโต ว่าเราเปลี่ยนแปลงไปมากน้อยแค่ไหน มีแล้วดับไปอย่ายึดมั่นถือมั่น ในสิ่งทั้งปวง ลองฝึกดู น่ะคะ นี่แหละหนทางพ้นทุกข์ ที่แท้จริงค่ะ ขอให้เจริญยิ่งๆในธรรมทุกท่านค่ะ

 

ธรรมม่ะ มากมาย แต่สุดท้าย ทุกอย่างลงท้ายที่ "จิต" เพียงแต่เดียวเท่านั้นแล

 

http://dungtrin.com/sati/ ไม่ลองแล้วจะรุ้หรอ ว่ามันจริงรึเปล่า

 

เข้าเว็บนี้ได้ความรู้อีกเยอะ ขอโมทนากับทุกๆท่านด้วย

 

ตอบของผมบ้างน๊ะ [Embarrass http://www.palungjit.org/board/showthread.php?p=87992#post87992

 

ถ้าข้อความนี้ไม่อาจทำให้ตาสว่างได้ ก็ไม่รู้จะพูดอะไรอีก

[๓๐๐] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ผู้ใดผู้หนึ่ง พึงเจริญสติปัฏฐานทั้ง ๔ นี้
อย่างนี้ ตลอด ๗ ปี เขาพึงหวังผล ๒ ประการอย่างใดอย่างหนึ่ง คือ
พระอรหัตผลในปัจจุบัน ๑ หรือเมื่อยังมีอุปาทิเหลืออยู่ เป็นพระอนาคามี ๑ ๗ ปี
ยกไว้ ผู้ใดผู้หนึ่งพึงเจริญสติปัฏฐาน ๔ นี้ อย่างนี้ตลอด ๖ ปี ... ๕ ปี ... ๔ ปี ... ๓ ปี ...
๒ ปี ... ๑ ปี เขาพึงหวังผล ๒ ประการอย่างใดอย่างหนึ่ง คือ พระอรหัตผลใน
ปัจจุบัน ๑ หรือเมื่อยังมีอุปาทิเหลืออยู่ เป็นพระอนาคามี ๑ ๑ ปียกไว้ ผู้ใดผู้
หนึ่ง พึงเจริญสติปัฏฐาน ๔ นี้ อย่างนี้ตลอด ๗ เดือน เขาพึงหวังผล ๒ ประการ
อย่างใดอย่างหนึ่ง คือ พระอรหัตผลในปัจจุบัน ๑ หรือเมื่อยังมีอุปาทิเหลืออยู่
เป็นพระอนาคามี ๑ ๗ เดือนยกไว้ ผู้ใดผู้หนึ่งเจริญสติปัฏฐานทั้ง ๔ นี้ อย่างนี้
ตลอด ๖ เดือน ... ๕ เดือน ... ๔ เดือน ... ๓ เดือน ... ๒ เดือน ... ๑ เดือน ... กึ่ง
เดือน เขาพึงหวังผล ๒ ประการอย่างใดอย่างหนึ่ง คือ พระอรหัตผลในปัจจุบัน
๑ หรือเมื่อยังมีอุปาทิเหลืออยู่ เป็นพระอนาคามี ๑ กึ่งเดือนยกไว้ ผู้ใดผู้หนึ่ง
พึงเจริญสติปัฏฐาน ๔ นี้ อย่างนี้ตลอด ๗ วัน เขาพึงหวังผล ๒ ประการอย่างใด
อย่างหนึ่ง คือ พระอรหัตผลในปัจจุบัน ๑ หรือเมื่อยังมีอุปาทิเหลืออยู่ เป็น
พระอนาคามี ๑ ฯ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย หนทางนี้เป็นที่ไปอันเอก เพื่อความบริสุทธิ์ของเหล่า
สัตว์ เพื่อล่วงความโศกและปริเทวะ เพื่อความดับสูญแห่งทุกข์โทมนัส เพื่อ
บรรลุธรรมที่ถูกต้อง เพื่อทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน หนทางนี้ คือ สติปัฏฐาน ๔
ประการ ฉะนี้แล คำที่เรากล่าว ดังพรรณนามาฉะนี้ เราอาศัยเอกายนมรรคกล่าว
แล้ว พระผู้มีพระภาคตรัสพระพุทธพจน์นี้แล้ว ภิกษุเหล่านั้น ยินดี ชื่นชมภาษิต
ของพระผู้มีพระภาคแล้ว ฉะนี้แล ฯ
จบมหาสติปัฏฐานสูตร ที่ ๙

 

จริงๆในพระไตรปิฎกกรรมฐานที่ยังมีกล่าวถึงอานิสงส์ว่าสามารถบรรลุเป็นพระอรหันต์ได้นั้นยังมีแยกย่อยออกไปอีกหลายหมวดนะครับ เช่น อานาปานสติสูตร , กายคตาสติสูตร , มหาสุญญตาสูตร , และประวัติของพระอรหันต์บางท่านที่เพียงแค่ฟังธรรมก็บรรลุเป็นพระอรหันต์ได้ เช่น พระพาหิยะทารุจีริยะ , พระมหากัจจายนะ , สันตติมหาอำมาตย์ เป็นต้น ฯลฯ

หรือกรณีตัวอย่างที่มีการปฎิบัติธรรมที่แตกต่างกันออกไปเช่น ของพระจูฬปันถก กับ บุตรนายช่างทอง , พระนางอุบลวรรณาเถรี , พระนางปฎาจาราเถรี , พระอานนท์ , พระวักกลิ ฯลฯ เป็นต้น

 

ชอบครับ มหาสติปัฏฐานสี่....จะไปทางไหนสุดท้ายก็ลงที่ มหาสติปัฏฐานสี่
http://www.geocities.com/naja555/sati.swf

 

ทำให้มาก เจริญให้มาก ทำเป็นนิตย์ ทำเนืองๆ

มีสติระลึกรู้สึกใจให้มากให้ต่อเนื่อง จะให้บรรพไหนไหนในสติปฐานสี่ก็ได้ เจริญสติ ให้เกิดเป็นสมาธิ จะแค่ขณิกสมาธิก็เพียงพอแล้วที่จะยกจิตขึ้นเป็นวิปัสนา สติ สมาธิจะเป็นฐานของปัญญา ทางเอกที่ต้องเดินมีทางเดียว คือทางมรรคมีองค์แปด ทางอื่นไม่มี

ทุกข์ ให้รู้ สมุทัยให้ละ นิโรธ ทำให้แจ้ง มรรคทำให้มาก เจริญให้มาก ...ทางอื่นไม่มี

ขอให้เจริญในธรรมนะคะ

 

ทุกวันนี้ผมต้องเสือกเรื่องตัวเองบ่อยๆ ทำซ้ำๆซากๆ พอแล้วนรกสวรรค์ พอแล้วจิตคนอื่น ไม่ต้องดูแล้ว วนอยู่กับการเฝ้าดูจิตตัวเอง ทำซ้ำๆซากๆ ทำซ้ำซากๆ