จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ผู้เข้ากระแสพระนิพพาน คำสอนหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

1. ระงับความพอใจในขันธ์ 5 เสีย คิดว่าร่างกาย
มันตายอยู่ตลอดเวลา ทุกลมหายใจเข้าออก
ไม่ลืมความตาย เป็นทั้งสมาธิและวิปัสสนารวมกัน

2. ทรงศีลให้บริสุทธิ์ ควรทำเป็นสีลานุสสติกรรมฐาน
ทรงศีลให้เป็นกำลังฌาน คือ ทรงอารมณ์อยู่ในศีล
ตลอดวันตลอดคืน ไม่ยอมให้ศีลบกพร่องทางใจ
ไม่ใช่ต้องไปนั่งหลับตาปี๋ ให้ลืมตาทำงาน
คุยกับหมากับแมว หรือเจอะหน้าคนด่าคนนินทา
ศีลเราทรงตัวไม่หวั่นไหวใช้ได้
เป็นการตัดสังโยชน์ ข้อ 2 สีลัพตปรามาส

3. ตัดวิจิกิจฉา โดยการน้อมใจเคารพในคุณพระรัตนตรัย
ทั้ง 3 ประการ คือ ทรงพระกรรมฐาน 3 ให้เป็นฌาน
คือ พุทธานุสติ ธัมมานุสติ สังฆานุสติ ให้ทรงตัว

4. ตัดสินใจทำความดีทุกอย่างเพื่อพระนิพพานในชาตินี้
ไม่ต้องการเกิดเป็นคนรวยสวยแข็งแรง
ไม่ต้องการเกิดเป็นเทพ เทวดา พรหม
กำลังใจมุ่งพระนิพพานเป็นอุปสมานุสสติกรรมฐาน

การที่จะหลีกหนีบาปกรรมชั่วหรือนรกได้ ก็ต้องปฏิบัติให้ได้ทั้ง 4 ข้อนี้
หรือตัดสังโยชน์ 3 ประการได้ ท่านให้ชื่อว่าผู้เข้ากระแสพระนิพพาน
คือ พระโสดาบัน ท่านผู้นั้นบาปเก่าทั้งหมดตามไม่ทัน ไม่สามารถ
ถูกลงโทษได้แล้วก็ท่านผู้นั้นจะไม่มีการตกนรก ไม่เกิดเป็นเปรต
เป็นอสุรกาย เป็นสัตว์เดรัจฉานต่อไปอีกทุกชาติที่เกิด จะวนเวียน
เฉพาะเป็นมนุษย์ เทวดากับพรหม และต่อไปถ้ากำลังใจเต็ม
ไม่สนใจร่างกาย ไม่สนใจเทวดาพรหมก็ไปนิพพาน


************************************

ด้วยจิตคารวะ

ปาราเมศ
newwave1959
จบ.14​

 

สาธุค่ะ ขออนุโมทนาในธรรมทานของท่านค่ะ พระพุทธเจ้าก็ได้ตรัสไว้ว่า
"มนุษย์ที่เกิดมาในโลกนี้ ก็เปรียบเหมือน บัวสี่เหล่า"

เพราะท่านชี้ให้เห็นว่า และเปรียบเหมือนจิตของมนุษย์มีด้วยกัน ๔ ประเภท
และพวกเห็นธรรมรู้ธรรมเร็วก็เหมือนบัวพ้นจากนํ้า และพวกที่รอที่พ้นมาจากนํ้าก็คือ
พวกจะรู้ได้เห็นได้ ในไม่ช้านี้ และอีกจําพวกก็ยังไม่รู้ว่าจะพ้นนํ้ามาได้ไหม?

เพราะยังอยู่ในความประมาท หรือยังไม่พ้นขึ้นมา ถ้าเจอเต่า
ปลา มากัดกินก็หมดสิทธิ์ คือไม่สามารถพ้นขึ้นมาได้
ก็เปรียบคนที่ไม่พบเจอกัลยาณมิตร แต่เจอมารมาสกัดกั้นก่อนนั้นเอง...
และอีกพวกสุดท้าย ก็ไม่มีสิทธิ์เลย

เพราะไม่รู้ไม่เห็น คือยังอยู่ใต้โคลนหรือใต้ดิน ที่มืดสนิท
หมดสิทธิ์ที่จะเห็นได้...นี้แหละคือ
ความเป็นจริงของคนในโลกนี้ ที่เกิดมาแล้ว
แต่เราจะเป็นบัวประเภทไหนก็ขึ้นอยู่กับบุญวาสนา ที่เคยสร้างสมกันมา
และการทําความดีในชาตินี้ก็จะพ้นจากโคลนหรือตรมไปสู่ความสว่างไสวไปได้ค่ะ สาธุค่ะ

 

ปิดทองหลังพระ​

การทําความดีนั้น ถ้าจิตใจของเรารู้ดี ว่าเราเพื่ออะไร? เราทําเพื่อใคร? ทําแล้วได้อะไร? คนที่ปฏิบัติธรรมให้ถึงพร้อม และเข้าใจถึงคําสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จิตใจจะเบิกบานและการทําบุญก็จะทําไปเรื่อยๆ ตามโอกาสและความเหมาะสม โดยมีความสุข ความเข้าใจ เพราะไม่ได้ยึดติด แล้วก็ไม่เป็นทุกข์ เวลาคนเขามองไม่เห็น เพราะเรารู้อยู่ว่าเราทําความดีแล้วเราก็เป็นสุขแล้ว นั้นก็เปรียบเหมือนคนติดทองหลังพระ แต่ถ้ามีแต่คนติดทองข้างหน้าพระ องค์พระก็ไม่สามารถสําเร็จสมบูรณ์ ให้เราได้กราบไว้บูชา แต่ถามว่าคนติดทองหลังพระเขาก็ได้ทําองค์พระองค์นั้นๆ ได้เสร็จสิ้นสมบูรณ์ได้ และคนก็ได้กราบไหว้เช่นกัน จึงขออนุโมทนากับผู้ติดทองหลังพระทุกๆท่าน ถ้าจิตท่านสว่างไสวแล้ว ติดทองอยู่ที่มืด หรือที่ลับคนไม่เห็น แต่ท่านเป็นคนเห็นเอง... และท่านก็เป็นคนสุขเองค่ะ...สาธุค่ะ

 

1.รูป คือร่างกาย

2.เวทนา คือ ความรู้สึกสุข ทุกข์

3.สัญญา คือ ความจำมั่นหมาย

4.สังขาร คือความคิดปรุงแต่ง

5.วิญญาณ คือ อารมณ์ต่างๆ

สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เราไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่เขา ไม่ใช่ของเขา

ไม่ใช่ตัวตนของเราไม่ใช่ตัวตนของเขา สิ่งเหล่านี้ไม่เที่ยง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เป็นของธรรมดา

พิจรณาเกิดดับ จนจิตรู้สึกเบื่อหน่าย เมื่อเบื่อหน่ายจิตก็ไม่ยึดติด ย่อมหลุดพ้น

 

อนุโมทนาครับ ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆครับ

 

นิพพานในโลกมนุษย์นี้เขาเรียกว่า
ปฏิบัติ"จิต"ให้ว่างที่สุด นานเท่านาน
ผู้นั้นถึงนิพพานแห่งการเป็นมนุษย์ คือ สุญญัง
นี้แหละเขาเรียกว่าสูญจากอาสวกิเลส
สูญจากการเป็นทาสอารมณ์แห่งการเป็นมนุษย์
--สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต)--

 

"ธรรมโอวาท หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง"

เขตของการบุญน่ะ มันอยู่ที่จิตใจเป็นสมาธิมีอารมณ์ตั้งมั่น ไม่ใช่ตัวบุญอยู่ที่องค์

ภาวนาอย่างเดียว ... หากว่าเราภาวนาแบบชนิดนกแก้วนกขุนทอง ไปว่า พุทโธๆ หรือว่า

ธัมโม สังโฆ ก็ตาม หรืออย่างอื่นก็ตามแต่จิตอีกส่วนหนึ่ง มันแลบไปสู่อารมณ์อย่างอื่น

อย่างนี้ว่าเท่าไรก็ไม่เป็นบุญ...การที่พระพุทธเจ้าทรงสอนให้มีการภาวนาด้วย ก็เพื่อจะ

ใช้อารมณ์ยึด คือสติ...ให้รู้อยู่ว่านี่เรากำลังกำหนดลมหายใจเข้าออก หรือว่าภาวนาว่า

อย่างไร...แล้วก็ควมคุมอารมณ์อยู่เฉพาะอย่างนั้นอย่างเดียวให้เป็นเอกัคตารมณ์...

...อารมณ์ของเราเป็นหนึ่งไม่มีสอง...อย่างนี้แล้วจัดว่าเป็นสมาธิ.....

...พระธรรมคำสั่งสอนของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ พระราชพรหมยาน วัดท่าซุง อุทัยธานี

...กราบน้อมรับพระธรรมคำสั่งสอนของหลวงพ่อเพื่อปฏิบัติตามเจ้าค่ะกราบๆๆๆ.

 

ที่มา fb Cr คุณพี่มาลินี

 

ปกิณกะธรรม

- อุบัติเหตุ คือเหตุที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน โดยไม่ได้คาดคิดมาก่อน จุดนี้หากจิตไม่มีพระนิพพานมั่นคงแล้ว อย่างไรก็เตรียมจิตไม่ทันแน่ ฉะนั้นพึงซ้อมจิตเตรียมรับอุบัติเหตุทุกรูปแบบเข้าไว้ให้ดี

- กายป่วยก็ต้องรู้ว่ากายป่วย แต่เพียงสักแต่ว่ารู้ จิตไม่ทุกข์ไปกับกาย พิจารณาให้ลงธรรมดาเข้าไว้ แล้วจิตจักสบาย ยอมรับกฏของธรรมดา

- ความสุขของจิตมี ๒ ประการ คือสุขจากสมถะภาวนา หรือฌาน กับสุขจากวิปัสสนาซึ่งเบากว่าประเสริฐกว่ามาก ทำสลับกัน ทำสลับเพื่อให้จิตทรงตัว

- การฟังธรรมแล้วลืม เพราะขาดสติไม่ตั้งใจฟัง การฟังด้วยปัญญานั้น เขาฟังอย่างมีสติ สมาธิ ปัญญาก็เกิด จำได้ใคร่ครวญตามก็รู้เรื่อง เห็นอริยสัจตามธรรมนั้นก็เป็นปัญญา


ธรรมที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่มที่ ๑๘ หน้า ๑๔๐
รวบรวมโดย: พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน

พระราชพรหมยานมหาเถระ
หลวงพ่อฤาษีวัดท่าซุง จ.อุทัยธานี

 

โมทนาสาธุครับ

เป็นอย่างนั้น จริงๆ

 

"ผู้ดับไม่เหลือ"

อย่าเข้าใจ ไปว่า ต้องเรียนมาก
ต้องปฏิบัติ ลำบาก จึ่งพ้นได้
ถ้ารู้จริง สิ่งเดียว ก็ง่ายดาย
รู้ดับให้ ไม่มีเหลือ เชื่อก็ลอง

เมื่อเจ็บไข้ ความตาย จะมาถึง
อย่าพรั่นพรึง หวาดไหว ให้หม่นหมอง
ระวังให้ ดีดี "นาทีทอง"
คอยจดจ้อง ให้ตรงจุด หลุดได้ทัน

ถึงนาที สุดท้าย อย่าให้พลาด
ตั้งสติ ไม่ประมาท เพื่อดับขันธ์
ด้วยจิตว่าง ปล่อยวาง ทุกสิ่งอัน.
สารพัน ไม่ยึดครอง เป็นของเรา

ตกกระได พลอยกระโจน ให้ดีดี
จะถึงที่ จุดหมาย ได้ง่ายเข้า
สมัครใจ ดับไม่เหลือ เมื่อไม่เอา
ก็ดับ"เรา" ดับตน ดลนิพพานฯ

พุทธทาส
​

 

คำว่า ดับไม่เหลือ

คือการดับอารมณ์ของตนเอง
ความรู้สึกที่เคยมีอยู่ก่อนหน้านี้ ไม่มีแล้ว
มี ก็สักแต่ว่ามี เท่านั้นเอง
หาประโยชน์ สาระหามีไม่

สำหรับผู้ปฎิบัติธรรมเก่าๆนานๆ คงไม่ต้องพูดถึงกายหยาบกันแร๊ะ
ตอนนี้มาดูของละเอียดกันดีกว่า

อาการหรืออารมณ์ของคนเรานั้น มันมีตั้งแต่ก่อนเราจะเกิดมาแล้ว
มันเป็นธรรมชาติแห่งจิตวิญญาณเขา
คนที่ฝึกจิตมาดี ย่อมมีสติ มีปัญญา จะรู้เท่าทันกับสิ่งทั้งปวงนี้ได้
คือรู้และก็วางมันลงได้ เท่านั้นเอง

สำหรับผู้ที่ยังตามไม่ทัน ยังมองไม่เห็นกับธรรมตรงนี้ชัด
เสร็จแน่ๆ เสร็จทุกข์ เป็นเหยื่อของทุกข์ไป ก็เท่านั้นเอง
เมื่อผู้ปฎิบัติธรรม มีปัญญาเป็นของตนเองเสียแล้ว
ย่อมจะหาทางออกทุกข์ของตนได้ไม่ยาก
จิตเป็นผู้บอกว่า สุขหรือทุกข์ พอใจไม่พอใจ ยินดียินร้าย
การปล่อยวางก็เป็นหน้าที่ของจิต มิใช่ใครทีไหน
แต่มีข้อแม้นอยู่ข้อเดียวก็คือ จิตจะปล่อยวางด้วย ปัญญา หรือปัญญาญาณ
เมื่อจิตปัญญา คือรู้แล้วๆบ่อยๆ เดี๋ยวจิตจะปล่อยวางของเขาเอง
ในระหว่างที่จิตกำลังปล่อยวางอยู่นั้น เราหรือสติแทบตามไม่ทันเลย
เพราะขาดความต่อเนื่อง การดูจิตของตน นั่นเอง

ปล.ขอไว้อาลัยกับความตาย คือความดับ(คราบมนุษย์)ของตนเอง

 

​

 

www.facebook.com/photo.php?v=479998238703299&set=vb.372055249497599&type=2&theater

อยากให้ผู้ใหญ่ฟัง
โดยเฉพาะ ผู้ใหญ่ในบ้านเมือง
หรือ ผู้นำประเทศทั้งหลาย

อายเด็กไหม

ถ้าเป็นเมื่อก่อน (คนโลกๆ) จะขอลาออกจากเป็นผู้ใหญ่
ถ้าเป็นผู้ใหญ่ไม่ดี เป็นผู้นำไม่ดี ควรมีสำนึกที่ดี(บ้าง)
ผู้ใหญ่นะ ไม่ใช่ปลาหมึก จะหนีข้าศึก หนีปัญหาหรือแก้ปัญหา
ไปแบบน้ำขุ่นๆ อีกไม่นานนัก คนเขารู้ทั่วบ้าน ทั่วเมือง

อันนี้ ไม่ได้มีเจตนาจะว่าหรือตำหนิผู้ใหญ่ท่านใดนะ
แค่พูดให้ฟัง เฉยๆ

ไม่มีสำนึก ก็ทำไปเห่อ เดี๋ยวผลใกล้จะออกแล้วฯ

---OhMyGoodness---
​

 

แค่คนธรรมดาๆคนนึง
อยากรู้ อยากเห็น อยากเป็น
..............

ทางโลก
อยากเห็นคนทั้งโลกรักกัน เมตตากัน สงเคราะห์ช่วยเหลือกัน
แบ่งปันกัน มีแต่ผู้ให้มากกว่าผู้รับ
โลกใบนี้ ก็น่าอยู่กว่านี้แน่

ทางธรรม
ผู้รู้ ผู้มีสติปัญญาดี มีภูมิธรรม ภูมิปัญญาสูง
ปฎิบัติที่ได้มรรคผลนิพพาน โดยเฉพาะ ผู้ที่มีตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
ถ้าตนเป็นผู้รู้ธรรม เข้าถึงธรรม เป็นลูกของพระตถาคตเจ้า จริงๆ
ย่อมจะไม่อยู่นิ่ง เฉย อมสุขนิพพาน แต่ผู้เดียวเป็นแน่

มาร่วมช่วยกันนำพาผู้คนที่กำลังทุกข์ จมปักอยู่แต่กองทุกข์
ทั้งๆที่ยังมีลมหายใจ ยังไม่ทันตายจริงๆเลย
จิตตกนรก ตกอบายภูมิกัน ซะแร๊ะ​

 

ประกาศ !! ขอประทานโทษกับความผิดพลาดในการประกาศลำดับจิตบุญค่ะ
​

ลำดับที่ 138 เป็นของคุณสำรวยUK ไปแล้ว ฉะนั้น...เลื่อน
ลำดับที่ 139 เป็นคุณเกียรติ และ
ลำดับที่ 140 เป็นคุณอุ๋ยUK น่ะค่ะ ต่อไป...
ลำดับที่ 141 เป็นของใครหน๋อ...เลขสวยซะด้วย...

ต้องขออภัยอย่างสูง มา ณ โอกาสนี้อีกครั้งค่ะ _/l\_

ธรรมมณี จบ.52(deejai):VO(deejai)

 

​

 

จิตของคนผู้ปฏิบัติธรรมบางครั้งก็ไม่ผิด กับเราหว่านแห เพราะการหว่านแห ก็เพื่อต้องการจะได้ปลาและผู้หว่านก็มีจุดประสงค์ หรือเป้าหมาย คือปลา แต่พอลากแหขึ้นมาแล้ว บางครั้งก็ปรากฏ ว่าไม่เป็นไปตามความประสงค์ของตน

เพราะบางที่ก็ได้ปลาตัวเล็กๆ หรือบางครั้งแม้แต่ปลาก็ยังไม่ได้เลย กลับได้งู หรือ สิ่งที่ไม่พึงพอใจ..แต่ทั้งนี้ ผู้หว่านแหก็จะไม่สามารถรู้ได้เลยว่า การหว่านลงไปแต่ละครั้งจะได้อะไร? แต่ถ้าผู้หว่านแห ไปเจอบ่อปลาที่เต็มไปด้วยความสมบูรณ์เพราะเป็นบ่อที่คนยังไม่รู้ หรือ

อาจจะเป็นเขตที่ปลามาซุกชุมกัน ผู้หว่านก็มีความดีใจไว้ล่วงหน้าแล้ว ว่าการหว่านแหลงไปในแต่ละครั้งต้องได้ปลาแน่ นั้นก็เหมือนกับเราผู้ปฏิบัติธรรมได้เจอขุมทรัพย์หรือความสุขที่ได้เจอธรรมะของพระผู้มีพระผู้มีพระภาคเจ้า และได้นําธรรมมาปฏิบัติตาม ก็รู้เห็นตาม ก็จะมีแต่ได้

และเป็นการไม่สูญเสีย เวลาเปล่าประโยชน์ เพราะเรารู้แล้วว่า เป็นแหล่งแห่งความสมบูรณ์ เพิ่มพูนแต่ความสุข ให้แก่ผู้มาเยือน ก็ไม่ต่างจากผู้หว่านแหไปเจอบ่อปลาที่เต็มไปด้วยปลานั้นเอง...สาธุค่ะ

 

05-04-2012, 06:20 PM
[Local time in US]

กระทู้จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ
มีอายุเกือบจะครบรอบ ๒ ปีแล้ว
มีเพียงเวลาและจิตใจของคนเราเท่านั้น ที่เปลี่ยน

นั่นก็หมายความว่า คำว่า จิตเกาะพระ มีอายุครบรอบสองปีพอดี
ข้าพเจ้า จำได้ว่ารับสื่อมาปลายเดือนนี้
แต่ไม่ยอมรับ ไม่ยอมถ่ายทอด
เหตุผลเพราะ แต่อยากให้ครูที่สอนธรรมะของตนทำได้ก่อน
แต่ภายในจิตตน มิได้มีวิจิกิจฉาแต่ประการใด
ตอนแรก คิดนึกไปว่า ตนเองทำได้คนเดียวมั้ง
ใครจะไปทำตามสิ่งที่ข้าฯทำอยู่นี้ได้ รู้ทั้งรู้อยู่เต็มอก
ต่อมา ครูสอนธรรมของตนทำได้ จะโดยบังเอิญหรือเปล่า มิทราบ
ต่อมาอีก คราวนี้สิ อยู่ไม่ได้ ไม่ใช่ผมร้อนวิชา จริงๆแล้ว ไม่อยากสอน
สอนอย่างอื่นไม่ว่า นี่สอนวิปัสสนากรรมฐาน
ตนเองก็ มิใช่ พระสงฆ์ แต่เป็นคนธรรมดาสามัญ คือฆราวาสเฉยๆ
ยอมรับอีกอย่างนึงว่า ไม่เคยปฎิบัติธรรมมาก่อนเลย
โดยเฉพาะปริยัติ ไม่เคยได้นักธรรมอะไรกับเขาเลย
ตรงนี้แหล่ะ ที่ข้าฯจะต้องยอมรับความเป็นจริง
พูดก็พูดเห่อนะ ปริยัติสู้คุณศูนย์ซีโร่ซับซ้อน หรือคุณ@สุรินทร์ยังไม่ได้เลย
แต่ลึกๆภายในใจ ผมชอบใจคุณศูนย์ซีโร่ซับซ้อนนะ
ดูสิว่าจะยอมออกตัวไหม แต่ผมก็อยากทราบตัวตนจริงๆของท่านเหลือเกิน
ผมเห็นท่านเป็นคนดี ท่านเป็นนักปราชน์ตัวจริงเสียงจริงนะ
เห่อๆ ไม่ได้ชม แต่ชื่น+ชม เฉยๆนะ
คำว่า สัจบารมีของข้าพเจ้า ยังเหมือนเดิม
ติดตราตรึงใจ มิรู้ลืม กับจิตไปสัมผัสมา แต่มิได้ยึด
แต่ปรารถนาตามพระประสงค์ของพระองค์ ของครูบาอาจารย์ของตน
คือท่านพ่อ คือสมเด็จองค์ปฐม และก็หลวงพ่อฤาษีฯ

ความปรารถนาของข้าพเจ้า ด้วยความจริงใจนั้นก็คือ
มีความปรารถนานำพาดวงจิตผู้คนออกจากทุกข์
หรือ อยากเห็นผู้คนหลุดพ้น

คำว่า หลุดพ้น อาจมีความหมายสองประการ
นั่นก็หมายความว่า..
๑. หลุดพ้นจากกองทุกข์ของตนเองก่อน
๒.หลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดของตนเอง
กรณีหลังนี้ โดยเฉพาะผู้ปฎิบัติที่ไม่อยากกลับมาเกิดมีรูปนามอีกแล้ว
บุคคลทั่วๆไป อาจมีความสงสัย เป็นเรื่องธรรมดา
อย่าเก็บความสงสัยของตนเองไว้นานๆ
เพราะมันไม่มีประโยชน์อันใดเลย โดยเพราะกับตนเอง
รีบตามหาจิต ตามหาปัญญาของตนเองเถิด
การปฎิบัติธรรมนั้นเป็นปัจจัตตังจริง
แต่ผู้เดินหรือผู้ปฎิบัติก็อย่าเดินหลงหรือปฎิบัติตามใจตนเองก็แล้วกัน
นั่นหมายถึงว่า ให้ดูที่ผลในเดินมรรคหรือปฎิบัติธรรมของตนนั้น
นำไปเทียบปริยัติหรือตำรา หรือปฎิปทาของเหล่าพระอริยเจ้าทั้งหลายด้วย
เพื่อป้องกันการหลงทางในการปฎิบัติ
ขอให้ผู้ปฎิบัติจงมีความมั่นใจตนเองว่า ปฎิบัติตามพระพุทธเจ้าจริงๆ
หรือตามสายบุญ ตามครูบาอาจารย์ของตนเองแล้ว
อธิเช่น ปฎิบัติตามคำสอนของหลวงปู่ หลวงตา หลวงพ่อของตนที่รักเคารพนับถือ

เพราะฉะนั้น ภพนี้ ชาตินี้ อสงไขยนี้
ข้าฯจึงขอมอบกายถวายชีวิตนี้ เพื่อพระพุทธศาสนา
โดยเฉพาะ สมเด็จองค์ปฐม องค์สมเด็จพระสัมมามันพุทธเจ้า
และลืมไม่ได้เลยก็คือ หลวงพ่อฤาษีฯ
เพราะวันนี้ของข้าฯ จะมีไม่ได้เลย ถ้าไม่เจอธรรมะของหลวงพ่อฯ
ทำให้ลูกคนนี้ได้มีโอกาสพบ...พระตถาคตเจ้า พระองค์นั้น

ลูกขอน้อมจิตก้มกราบแทบพระบาทสมเด็จองค์ปฐม ด้วยเหนือเศียรเกล้า สาธุึๆๆ
ลูกคนนี้ฯ จะขอจดจำสิ่งที่ท่านพ่อ หลวงพ่อ เมตตาสอนธรรมในจิต
แต่ลูกหลานทุกๆคนที่นี่ อยากพูดคำว่า คิดถึงท่านพ่อ หลวงพ่อ เหลือเกิน!!!
ธรรมะ คำสอนของท่านพ่อ หลวงพ่อฯ ยังดังก้องกังวานในจิตตลอดไป
จวบจนสิ้นลมหายใจ ลูกไม่เคยลืมเลือนเลยสักนิดเดียว
ไม่เคยลืมหน้าที่ที่ท่านตรัสสอน สั่งสอนผ่านจิตมานั้น
ใครไม่เป็นข้าฯก็ไม่มีวันรู้ สภาวะอารมณ์ที่เป็นอยู่นี้ จริงๆ
สิ่งที่อยากบอกกับพวกเราว่า อารมณ์ของพระพุทธคุณนั้น หาที่สุดมิได้
หาประมาณมิได้ เพราะฉะนั้น ไม่มีสิ่งใดจะมีค่าไปกว่าชีวิตตนเองเสียแล้ว
ความรู้สึก ความนึกคิด ความรู้ภายในก็มิใช่ของตนเสียแล้ว
ข้าฯเป็นผู้ที่ไม่มีอะไรเหลืออยู่จริง มีเพียงกายขันธ์๕ เคลื่อนไหวไปธรรมชาติ
สิ่งที่เรามีอยู่นี้ เขาเรียกว่าอะไร แต่ข้าฯมิมีคำว่า วิจิกิจฉาแต่อย่างใด
นี่คือภาษาจิต ภาษาระบายความใน ไม่ต้องเชื่อสิ่งที่ข้าฯพูดไปทั้งหมดนี้
แต่ถ้าใครอยากรู้ ก็ให้กำหนดจิตถามกันเอาเอง
แต่จะต้องทำจิตให้ละเอียดก่อนนะ งั้นไปไม่ได้ ไปไม่เป็นนะ

จากใจถึงใจ จากจิตถึงจิต ของทุกๆดวงจิต
จากนาม...ภูทยานฌาน​

 

@จิตเกาะพระ
วันนี้ฯ

มิใช่ ข้าฯมองเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของจิต ความเป็นไปของจิตตนแต่เพียงผู้เดีิยวนะ
แต่ก็ยังมีท่านอื่นๆอีก โดยเฉพาะจิตบุญ
คนที่เห็นความเปลี่ยนแปลงได้(((ชัดเจน)))มีหลายท่าน เช่น
คุณมณต. คุณตูนน้อย คุณเกษ เป็นต้น
อันนี้ดูได้จากผลของเขาจริงๆนะ ปัจจัตตังของผู้นั้น เขาจะตอบได้เองเลย

แต่สายบุญเดียวกับข้าฯจะไม่ขอเอ่ยถึงนะ
เดี๋ยวหาว่ายกหางพวกเดียวกัน
สายบุญของตนในที่นี้ หมายถึง พอพูดอะไรไปแป๊บเดียวก็ทำตาม ศรัทธานำหน้าเลย

พวกเราก็ลองตรวจสอบตนเองดูกันนะว่า จริตเราถูกกับพระ หรือครูบาอาจารย์ท่านใด
ถ้าพบแล้ว รู้แล้ว ก็ให้เกาะท่านไว้ก่อนเลย
แต่พอจิตละเอียดแล้ว จิตเขาก็จะค่อยจางคลายการยึด การเกาะ ลงไปเอง
แต่ภายในจิตของเราก็ยังมีความรักเคารพท่านครูบาอาจารย์อยู่เหมือนเดิม

จากใจถึงใจ จากจิตถึงจิต ของทุกๆดวงจิต
จากนาม...ภูทยานฌาน

​