ทำไมคำทำนายต่างๆไม่ค่อยตรงเลยอ่ะครับ

ผมอยากทราบว่าทำไมคำทำนายต่างๆมันไม่ตรงเลยอ่ะครับ

บอกว่ามันจะเกิดเเต่เวลามันผ่านมาเเล้วก็ไม่เห็นเกิด คาดว่ามันจะเกิดไม่เกินปี

ใดหรอครับ ถ้าคำทำนายต่างๆเลื่อนไป เเล้วที่ว่าพระเมตไมยจะเกิดในปี2549

จะเลื่อนตามไปด้วยหรือเปล่า รบกวนหน่อยครับ เริ่มเบื่อเตรียมการเเละอ่ะ

 

อย่าเบื่อ เพราะมันจะเกิดตอนที่คุณปล่อยวางนั้นแหละ
เราเตือนคุณแล้วนะคะ

 

คำทำนายคงต้องฟังหูไว้หูครับ บางคนก็ทำนายมั่ว พอถูกก็ประกาศว่าตัวเองแม่น แต่ไม่ยอมพูดถึงที่ทำนายไม่ถูก คำทำนายบางอันก็เป็นโฆษณาชวนเชื่อของกบฎผีบุญเมื่อสมัยก่อน คนที่เห็นจริงมักจะไม่ยอมบอกเพราะบอกไปแล้วก็ไม่มีใครเชื่อ สรุปแล้วก็ไม่รู้เหมือนกันครับ แต่สำหรับผมแล้วภัยพิบัติเกิดหรือไม่เกิดก็เป็นเรื่องของอนาคต พรุ่งนี้อาจจะโดนรถชนตาย หกล้มฟาดพื้นหัวแตกตาย โดนยิงตาย ฯลฯ เตรียมตัวไปก็อาจจะไม่ได้ช่วยอะไรก็ได้...

 

ไม่ตรงก็เพราะว่าไม่รู้จริง
ถิ่นกาขาว ชาววิไล ไทยมหารัฐ จักรพรรดิราช มีตอนไหนที่บอกว่ามีมหาภัยพิบัติ มีแต่ดีขึ้นเรื่อยๆ อุปสรรคหรือภัยก็มีบ้างตามปกติโลก

 

เตรียมการที่ดีที่สุดน่าจะเป็นการประพฤติธรรม เพราะธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม

 

แต่ละคนสร้างกรรมมาไม่เหมือนกันนะ
ต้องเจอกับเรื่องกระทบทางใจต่างๆกัน

 

ไม่เกิดได้เป็นการดีครับ...ไม่อยากให้คำทำนายแม่นเลย

 

*** คำทำนาย คำพยากรณ์ ****

เนื้อหา เหตุการณ์...เหมือนๆกัน
วันที่เกิด....ไม่มีใครทำนายได้ตรง
เพราะ...ขึ้นกับ "การกระทำ" ของทุกคนในวันนี้
การกระทำในวันนี้...มีผลต่อเหตุการณ์ในวันต่อๆไป

กรรม... ต้องเกิดขึ้นแน่นอน
เพราะ ....เป็นไปตาม "หลักสัจจะธรรม"
...ตัวกระทำมีจริง ตัวกระทำไม่ตาย ตัวกระทำมีผลตอบแทน....

แต่...กรรมเบี่ยงเบนได้
ด้วย ผลการกระทำจาก "สัจจะ" ที่ตั้งใจ แล้วทำให้เกิดขึ้นได้จริง

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

เดี๋ยวก็จริงแล้วล่ะครับ
พลังงานด้านลบเยอะมากแล้ว
สนามแม่เหล็กโลกปั่นป่วนเต็มที่
โลกและแกนโลกเปลี่ยนพิกัดไปแล้ว
ทุกอย่างเดินทางเข้าสู่จุดเปลี่ยนแปลงยุคอย่างต่อเนื่อง
แต่มนุษย์ที่วุ่นวายกับการหาเลี้ยงร่างกายและจัดการกับภาระทางโลก
ไม่มีเวลาที่จะหยุดเรื่องทางโลกมาพิจารณาถึงความเปลี่ยนแปลง
ทั้งทางวิทยาศาสตร์ ก็มีข้อมูลสนับสนุนมากมาย
ทั้งกับเหตุการณ์ภัยพิบัติ สภาพภูมิอากาศ การขึ้น-การตกของดวงอาทิตย์
การโคจรของดวงจันทร์ ดวงดาว ฯลฯ
แต่เหล่านั้นคือโลกภายนอก
ลองมาพิจารณาโลกภายในจิตของมนุษย์ทั้งหลายบ้าง
ผู้ที่มีจิตใจดีก็ยิ่งรีบปฏิบัติอบรมจิตตนเองให้เจริญยิ่งๆขึ้นไป
ผู้ที่ไม่มัวเมาในโลกก็ยิ่งมัวเมายิ่งๆขึ้นโดยไม่เกรงกลัวบาบกรรมกันแล้ว
ผู้ที่เคยอยู่กึ่งๆกลางๆก็เริ่มเลือกปฏิบัติว่า
จะอยู่กับโลกหรืออยู่กับธรรมอย่างชัดเจน
ตอนนี้ก็คงเหลือแต่ว่าบทสุดท้ายของละครตอนปิดฉากยุค
จะเริ่มเปิดแสดง ณ นาทีใด
หลังจากส่งสัญญาณเตือนผู้คนทั้งหลายมาหลายปีแล้ว
ปล.คนเรานี้ช่างเหมือนกบในหม้อน้ำที่ตั้งบนเตาไฟเสียจริง
ตอนนี้น้ำอุ่นจนร้อนแล้วยังไม่รู้ตัวกันอีก

 

ไม่เกิดน่ะดีแล้วครับ...แต่กลัวว่าจะเวลาเลื่อนมากกว่าครับ

พักหลังนี่ผมเอาคำทำนายเก่าๆมาดูครับ...เพราะช่วงเวลาที่ทำนายกันไว้เหตุการณ์ยังไม่เกิด...แต่เลื่อนเวลาเท่านั้น

 

ไอที่ว่าไม่เกิดนะพระเมตไตย หรือภัยพิบัติครับ อิอิ

ผมอยากให้มันเป็นจริงๆเหมือนกันอ่ะครับจะได้เจอพระเมตไตย

 

พระอนุตตรธรรมมารดาเจ้าสิบบัญญัตินำบทข้อที่ห้า(บางส่วน)

"ชะตาฟ้าดำเนินถึงปลายยุค
เภทภัยทุกข์ลำบากทั่วหัวระแหง
เก้า-เก้าภัยใครรอดพ้นความรุนแรง
ธรรมนาวาแล่นช่วยชาวโลกโดยทั่วกัน"

"ขอเตือนลูกพุทธบุตรเดิม น้อมบำเพ็ญ
รู้กำหนดเกณฑ์เจตนาฟ้า เป็นปราชญ์ได้
กัปสุดท้ายเกิดคู่กัน ธรรมกับภัย
เปลี่ยนหญิงชายทั้งฟ้าดิน สิ้นยุคกาล"

"หากบัดนี้ไม่มีภัย ลงเก็บกวาด
จะไม่เหลือปราชญ์สักคนเห็น เป็นแก่นสาร
จึงให้เกิดน้ำไฟ มารอนราญ
แปดภัยผลาญพร้อมทำลาย ภัยสงคราม" (แปดภัย คือภัยจากน้ำ ไฟ อาวุธ ทหาร แห้งแล้ง น้ำหลาก อกอยาก ขาดแคลน)

"กำหนดเก้าเก้าแปดสิบเอ็ดภัย กระจายทั่วโลก
ส่งรากษสพญามารห้า มาก่อเรื่อง (รากษส คือยักษ์ร้าย ในที่นี้หมายถึงยักษ์ร้ายในคราบของคน)
หมื่นพันวิธีเก็บคนชั่ว อยู่เนืองเนือง
ดินฟ้าเสื่อมครบกำหนด หมดสิ้นชะตากาล"

"อีกเพราะเหตุคนก่อกรรม คร่ำอาฆาต
ถึงโอกาสสงบบัญชี หกหมื่นปีแล้ว
หยกกับหินชั่วกับดี ถึงทีแบ่งแนว
แม่เห็นแล้วเลือดน้ำตา พาพรั่งพรู"

"พืชธัญญา ทั่วโลกตาย ไม่เหลือสักต้น
ทุกข์ภัยระคน เช่นดังว่า ยังไม่น่าตื่น
หวาดสยอง น้ำ ไฟ ลม จมโลกกลืน
วันเป็นคืน ไร้ตะวันเดือน มืดสนิทเจ็ดเจ็ดสี่สิบเก้าวัน" 7:7:49

"ประตูนรกเปิด ปลดปล่อยผี ทวงหนี้ชีวิต
มืดสนิทน่าสะท้าน วิญญาณวาบวูบ
ใช้หนี้เคยทำเวรกรรมเงินทอง เคยจองพันผูก
โลกจะถูกสูบด้วยลมมหันต์ ถอนรากถอนโคน"

"ชำระหนี้ทั้งสามโลกเปลี่ยนแกนกลาง (แกนโลกทั้งสามภพ)
แม้ร่างกายจะแกร่งเป็น เช่นเหล็กไหล
ไม่พ้นไฟประลัยกัลป์รอดไปได้
กำหนดภัยแม่สั่งความแต่น้ำตาเป็นเลือดนอง"

"ตายเจ็ดส่วน อีกสามส่วนทุกข์มหันต์ (พลโลกหานไป 7ส่วน)
กระดูกถมกัน เลือดท่วมใหญ่ เป็นสายน้ำ
ลืมหลักอริยะ โลกีย์จิต คิดใฝ่ต่ำ
เก้าเก้าจะนำ มหันต์ภัยนรก หมกเศษวิญญาณ "

"อยากจะรอด ภัยทุกข์เข็ญ เร่งสร้างบุญ
พระจะหนุน ให้ลูกสำราญ ตามบัญชาแม่
คนตื่นใจตามแม่กลับนิพพานแท้
ไม่ตื่นแน่ เจอพิบัติภัย ขังในโลกันตร์"

"มิอดใจ ทำลายหยก หมกกับหิน
จึงตัดสิน หย่อนสายทอง ล่องเรือกู้
ทุกหนทาง หมื่นพันสาย ไม่ชุบชู
ชีวิตอยู่ หนทางเดียวคือ ขอรับวิถีธรรม"<!-- / message --><!-- attachments -->

พระอนุตตรธรรมมารดาเจ้าสิบบัญญัตินำบทข้อที่เก้า(บางส่วน)

"ขณะนี้ ศาสตร์นอกทาง ต่างเฟื่องฟู
พุทธบุตรไม่รู้ จะพากัน เดินตามหลง
พันหมื่นศาสตร์ แม่โปรดให้ ได้แพร่ลง
เหมือนสาส์นส่ง เป็นพื้นฐาน ว่ายุคสามจะมา "

"เพื่อรอโอกาส อนุตรฯ จริง ลงโปรดทั่วไป
เพื่อลูกจะได้ กราบวิสุทธิอาจารย์ คืนบ้านเกิด
หากแม้มิใช่ บุญวาระนี้ แม่ไม่ปรกเปิด
แล้วหมื่นกำเนิด ศาสตร์จะรวมกัน เป็นอันหนึ่งเดียว"

"ศาสนาใหญ่ทั้งสาม มีหลักเป็นหนึ่ง หนึ่งจะไปไหน
หนึ่งแยกกระจาย กลายพันพันหมื่น หนึ่งเริ่มจากอะไร
การจะบำเพ็ญ พึงรู้รากฐาน กำเนิดจากไหน
แม้ไม่เข้าใจ หนทางเป็นมา อย่าหวังกลับคืน"

ยุคสุดท้ายนี้ เก็บครั้งใหญ่ ให้รู้วิถีจิต
ที่สถิต มหายาน อันลี้ลับ
วิเศษสุด แต่โบราณ ไม่เคยสดับ
ทางตรงลัด ในยุคสาม ครั้งนี้เอง

เมื่อรู้แท้ ให้ยั้งจิต มีสติมั่น
จิตนิพพาน ไม่มีดีชั่ว สงบเฉย
ศาสนาพุทธว่า รูปขันธ์ว่าง ไม่มีอะไรเลย
ล้วนแต่เฉลย ให้สงบจิต ใกล้ชิดกับ นิพพาน
<!-- / message --><!-- edit note -->

 

พระอนุตตรธรรมมารดาเจ้าสิบบัญญัตินำบทข้อที่สิบ(บางส่วน)

เตือนลูกทั้งหมด จดหมายนี้ แจงถี่ถ้วน
อย่าเรรวน เรื่องเก็บธรรมญาณ เป็นงานใหญ่
ทั้งสามโลก เบี้องบนโปรด ถ่ายทอดให้
พุทธบุตรได้ รับสัจธรรม ขึ้นฝั่งกัน

บนนิพพานเป็น แดนวิสุทธิ ที่สุดวิเศษ
ส่วนเทวเขต ด่านเทวะ จะเวียนธรรมจักร
แดนโลกีย์ รูปลักษณ์สามัญ ชีวิตสารพัด
ต่างลำดับจัด จากผลเพียรธรรม สามระดับยาน

แม้หากบำเพ็ญ ธาตุของชีวิต เป็นจิตเดิมแท้
ทางตรงแน่วแน่ ยานระดับสูง วิเศษไพศาล
แต่หากบำเพ็ญ เวียนธรรมจักร กำหนดลมปราณ
เป็นยานชั้นกลาง ได้ฌาณสติ สมาธิปัญญา

ยานระดันสาม ยึดในรูปลักษณ์ ติดพิธีกรรม
สวดกันพึมพัม ตีเคาะประโคม ท่องบ่นอุบอิบ
แต่มาบัดนี้ วิถีสุดท้าย ให้พ้นชีวิต
ใครที่รู้จิต หลุดพ้นเวียนว่าย ได้ทางนิพพาน

แล้วหมื่นพันพระ พุทธอริยะ จะมาชุมนุม
เข้าร่วมประชุม ณ ดินแดนกลาง ระหว่างโลก
เมื่อหักล้างหนี้ ไม่มีกรรมแล้ว ทั่วสามภพ
จะเริ่มกำหนด ยุคขาวคงมั่น ตั้งแต่นั้นไป

จะกวาดให้พ้น คนเลวชั่วร้าย เหลือไว้คนดี
แปรเปลี่ยนโลกนี้ จากทะเลทุกข์ ปลูกเป็น"กุมุท"
(ดอกบัว หมายถึงบ้านเมืองที่สูงส่งดีงาม)
ให้โลกโลกีย์ เป็นแดนพุทธะ สะอาดบริสุทธิ์
ให้ได้ชื่นสุข อย่างพระพุทธะ ระยะสี่พันปี

ในระยะนั้น ไม่มีฆ่าฟัน ดีงามไปหมด
เขาธารใสสด กิเลนหงษ์ฟ้า มีมาเกิดใหม่
ทะเลราบเรียบ บ้านเมืองสงบ อบอุ่นชื่นใจ
ต่างคนรักใคร่ ไม่แย่งยื้อยุด ฉุดช่วงชิงกัน

ห้าวันลมเย็น สิบวันฝนฉ่ำ นำสู่โลกเหยา
(โลกที่มีแต่ความสงบร่มเย็น ลมฝนสม่ำเสมอ)
พุทธอริยเจ้า ฉุดช่วยหญิงชาย ได้สมใจหวัง
พระศรีอารียะ ประทับทิพย์อาสน์ ประกาศประทาน
ใครสร้างบุญบาร แต่งตั้งมอบหมาย เป็นไปตามบุญ

พุทธบุตรหลุดพ้น จากทะเลทุกข์ ร่วมขึ้นฝั่งกัน
ลูกรักเทียนหยาน นำพาคนเดิม มากราบบาทแม่
เมื่อถึงตรงนั้น แม่ค่อยโล่งใจ ไม่ชะเง้อแล
บุญกุศลแท้ ใครทำใครได้ ดีใจรู้เอง

โอวาทไว้ ให้ปรกแดน กลางวิจิตร
(ดินแดนส่วนกลางของโลก มีทวีปเอเชียเป็นส่วนใหญ่)
ทั่วทุกทิศ ประกาศธรรม นำสาธุชน
ปราชญ์คนดี ร่วมขึ้นฝั่ง สร้างกุศล
ได้มรรคผล เสวยอาสน์ บังลังก์บัว

สุขาวดี บัดนี้ซบเซา เงียบเหงาแสน
เพื่อดินแดน เหล่าพุทธะ ลงมาโปรด
"สี่ร้อยล้าน"พร้อมกันกลับ เกิดในโลก
(คือจำนวนเหล่าพุทธะที่ได้รับการปกโปรดขึ้นไปในครั้งธรรมกาลยุคเขียวและยุคแดง)
ใครกำหนด รู้ว่าใคร บรรลุอะไรมา

โอกาสนี้ ยังครึ่งมืด ครึ่งสว่าง
ตามแม่สั่ง ทุกย่างก้าว ให้คงมั่น
โอวาทนี้ คัดลอกเขียนมีผิดผัน
ถอนทรงพลัน รีบแก้ไข ให้ได้ความ

แม่เขียนจบ เพียงเท่านี้ไม่ต่อความ
แล้วจะนำ เหล่าพุทธะ คืนสุทธาวาส
ต้องย้อนกลับ เพราะอาลัย ตัดไม่ขาด
ลูกจะปฏิบัติ จริงใจไหม ถามอีกที

โอวาทนี้ เขียนด้วยหยด เลือดน้ำตา
ทุกวาจา ลูกอย่าทำลมผ่านหู
นรกสวรรค์ สองหนทาง ลูกก็รู้
แม้นหดหู่ เกียจคร้านตก นรกหมื่นวา

ไม่เขียนอีก ลาจากแล้ว ลูกทั้งหลาย
สุดอาลัย น้ำตาพราก จากลูกคืนกลับนิพพาน...

"หวังว่าพุทธบุตรจะทำจริงให้รู้แจ้งในญาณตน
แล้วจงพากันคืนกลับยังดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์
ตื่นตัวได้รีบเพียรกลับบ้าน นิพพาน"

 

ยุคขาว ควรยึดมั่นในไตรรัตน์
เบื้องบนประทานแก่ผู้มีบุญสัมพันธ์
นับสิบๆปี เคยได้รู้ แต่บุญสัมพันธ์ยังไม่ถึง
เมื่อมาถึงก็เกือบสายเกินไป

โมทนากับข้อความของคุณ mead ที่นำมาลง สาธุครับ

 

ผมอยากทราบว่าทำไมคำทำนายต่างๆมันไม่ตรงเลยอ่ะครับ

เหมือนหวยเ็้ด็ดไงคะ เลขอาจารย์ใครก็ของคนนั้น ทายกันหลายสำนักหลายเลข ก็ยังเห็นขายเลขได้ทุกสองสัปดาห์
ให้ใช้ปัญญาไตร่ตรอง เชื่อก็ไม่ว่า (เหมือนซื้อหวย) ไม่เชื่อก็ไม่ว่า

แต่ถ้าไม่เชื่อแล้วมันออกเลขดังกล่าว แล้วบ้านอยู่แถวนั้น.....
ถ้าถือศีลห้าก็เจอกันใหม่แถวนี้หรือสวรรค์ ถ้าศีลไม่ครบก็ขุมใครขุมมันนะคะ

 

เเล้วเมื่อไหร่มันถึงจะออกอ่ะครับ จะต้องรออีกประมาณกี่ปีอ่ะ
อยากให้เกิดไวๆ(บ้า ถ้าเหตุการณ์เกิดขึ้นคงปลื้มปิติเลยมั้ง)
เป็นเหมือนศรัทธาไปเเล้วว่าต้องเกิดเหอๆ

 

ท่านว่าในโลกนี้มีอะไร ที่แน่นอนบ้างละ นอกจากต้องตาย หน่ะ
ทุกอย่างล้วนเคลื่อนที่สัมพันธ์กัน เหมือนเป็นวัฏจักรที่ไม่สิ้นสุด
เรื่องเวลาที่เราตั้งกันมี 24 ชม. ถ้าวัดจริงๆ ตอนนี้ มันไม่ตรง
หรอกนะครับ บางวันก็พระอาทิตขึ้นไว บางวันก็ขึ้นช้า จะยึดอะไร
ดีละครับว่ามันจะ แน่นอน 100% ท่านคิดว่าโลกเราที่อยู่นี่มัน
อยู่นิ่งๆ หรอ

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ vanco
<BIG>Recent Earthquakes - Last 8-30 Days</BIG>
<BIG></BIG>

</TD></TR></TBODY></TABLE>


เป็นการยกตัวอย่างจากโลกแห่งความเป็นจริงที่ไม่เกี่ยวกับคำทำนายครับ

ใครจะเชื่อ หรือไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร เพราะเมื่อมันเกิดภัยพิบัติขึ้นมาจริง ทุกคนก็ย่อมได้รับผลกระทบทั้งนั้น

คุณมีสิทธิ์เลือกว่า

-มองว่าไอ้พวกนี้บ้า โลกนี้ต้องเที่ยงไปแบบนี้ตลอดไปมาเสียเวลาทำบ้าอะไรกัน ทำมาหากินดีกว่า

-เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งแต่ก็รู้เอาไว้ไม่เสียหลาย

-ดูสถานการแล้ว เป็นไปได้อย่างไรเราก็ควรเตรียมเอาไว้เพื่อ ตนเองและครอบครัวของเรา

-พวกเราต้องเสียสละช่วยเหลือคนอื่นให้ปลอดภัยด้วยให้มากที่สุด เพราะใจเราเมตตา

ทุกคนมีสิทธิ์เลือกครับว่าจะเป็นบุคคลในกลุ่มไหน ไม่มีเรื่องถูก เรื่องผิด เพราะเป็นกรรมของแต่ละบุคคล แต่อย่างที่บอกเอาไว้ครับว่า

"ทุกๆคนต้องรับผิดชอบต่อการตัดสินใจของตนเอง ซึ่งผลของมันอาจทอดยาวไปกว่าชีวิตในชาตินี้ครับ"