ชาวคริสต์กับพระพุทธคุณ

มีชาวคริสต์คนหนึ่ง อยู่แถวลาดพร้าว อายุ ๕๑ ปี มีลูกชายคนเดียว สามีตาย เป็นเศรษฐีที่กรุงเทพมหานคร ราชาที่ดิน ที่ดินข้างคลองแสนแสบของเขาทั้งนั้น ไปจรดลาดพร้าวหลายร้อยไร่ เมื่อสมัยก่อนก็ขายได้หลายร้อยล้าน เป็นผู้มีเงิน ลูกชายเรียนหนังสือไม่เก่ง ส่งลูกไปเรียนเมืองนอก ไปต่อปริญญาที่อเมริกา ลูกไม่เอาไหน ไปซื้อรถเก๋ง พาจิ๊กโก๋ไปหาจิ๊กกี๋ ๓ ปี แล้วก็มีหนังสือมาหลอกแม่เรื่อย เรียนใกล้สำเร็จแล้วก็มาขอเงินแม่อีกหนึ่งแสน อีก ๕ แสน แล้วในที่สุดเขาไม่รู้จะไปหาที่พึ่งที่ไหน ก็ไปหาหมอดู หมอดูก็ไปเอาเงินสะเดาะเคราะห์ ลูกถึงจะเรียนได้ แล้วก็ได้เงินสะเดาะเคราะห์ ไปหาหมอทำ ก็ไม่สามารถจะทำให้ลูกเรียนสำเร็จได้ แต่พอดีมีคนที่สิงห์บุรี ไปเป็นลูกจ้างบ้านนั้นเขาเป็นนายทุนให้ ก็พากันไปนครสวรรค์ กลับมาเขาก็เลยอยากให้อาตมาช่วยเขาพามาแวะ ก็เลยแกล้งเพทุบายว่าปวดท้อง แวะเข้าวัดนี้หน่อย จะหาห้องน้ำแวะเข้ามา แล้วนายทุนคนนี้ก็เข้าห้องน้ำด้วย คนนั้นก็มาบอกอาตมาว่า หลวงพ่อช่วยที แต่อาตมาก็ยังไม่รู้ว่าเขาเป็นคริสต์ บอกช่วยหน่อยเถอะเขามีลูกชายคนเดียว ผมก็ขอยืมเงินเขาใช้เรื่อย เรานึกในใจ ก็ขอดูหน้าก่อน แล้วเขาก็พามาแล้วบอกให้ฟังว่า ลูกชายไปเรียนที่อเมริกา ไม่เอาไหนเลย พอรู้ว่าเขาเรียนไม่สำเร็จไปเที่ยวพานักศึกษาไทยไปเสียหาย ฉันก็จะเป็นโรคประสาทแล้วท่านจะมีทางช่วยไหม ดูหน้าแล้วก็รู้ว่าลูกชายต้องสำเร็จปริญญาโท แล้วจะสำเร็จปริญญาเอกด้วย แต่ทำไมเรียนไม่สำเร็จเดี๋ยวมีวิธีแก้ เพราะลักษณะบอกให้รู้ถึงลูกด้วยว่า ลูกชายต้องเรียนสำเร็จ แต่ทำไมเรียนไม่สำเร็จ

มีวิธีแก้

อาตมาก็บอกไปว่า โยมไปสวดมนต์ สวดพุทธคุณ ๕๒ จบเพราะตอนนี้อายุ ๕๑ เขาก็บอกฉันสวดไม่ได้ ฉันเป็นคริสต์ พระบิดา พระบุตร พระจิตสวดได้ไหม ฉันก็เป็นคริสต์ที่ชาวพุทธสวดมนต์ไม่เป็น ไปเข้าวัดเข้าโบสถ์ก็เข้าไปอย่างนั้นเอง วันนี้ก็เจ๊าไปไม่ยอมรับ ก็อยู่ได้อีก ๔-๕ เดือน อาตมาจำหน้าได้ ทีนี้ไม่มีคนพามาเขาก็มากันเอง ๓คน บอกว่าฉันยอมจำนน บอกเอาอย่างนี้โยม ไปซื้อหนังสือสวดมนต์เข้าเล่มหนึ่ง
"ฉันไม่อยากให้หนังสือสวดมนต์มีในบ้านฉัน ท่านช่วยเขียนให้หน่อย"
อาตมาก็เขียน พอตอนหลังขี้เกียจเขียน ต้องพิมพ์เป็นใบ
นี่พุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ พาหุงมหากา "ฉันไม่นับถือพระฉันสวดได้หรือ" ที่นอนนั่นแหละสวดไปก่อน .. อาตมาหาอุบายเลย ก็สวดพาหุงมหากา "ฉันท่องไม่ได้" อ่านตามตัว
"แล้วฉันจะรุ้ได้อย่างไรว่าอายุ ๕๑ สวด ๕๒" ใช้ก้านไม้ขีดทิ้งเข้าสิ ทำไปก่อน เขาเลยมั่นใจคิดว่าจะทำได้ บอกว่าโยมสวดมนต์เสร็จแล้วแผ่เมตตาให้ลูก อย่าด่าลูกนะ อย่าแช่งลูก ให้ลูกมีความสุขความเจริญ และให้ลูกตั้งใจเรียนหนังสือให้สำเร็จ
พอสวดได้ ๓ เดือน ท่องได้หมดเลย หนักเข้าไม่ต้องใช้ไม้ขีดแล้ว จึงเกิดอานิสงค์ ๒ ประการ

หนึ่ง โรคประสาทหาย กินได้นอนหลับ ชื่นอกชื่นใจนอนหลับ เมื่อนอนหลับใจก็ดี เริ่มแผ่ส่วนกุศลให้ลูกถึงแล้วบุญกุศลของแม่จะถึงตอนไหนรู้กันตอนนี้ เพราะลูกนี้เฟ้อในการขอเงินแม่เรื่อย ไม่รู้จักบุญกุศลของแม่แต่ประการใด วันนั้นบุญกุศลของแม่ถึงประมาณ ๖ เดือน หลังสวดมนต์อาตมาจดไว้ วันนั้นพอดีลูกชายพาพวกนักศึกษาไทย ที่ส่งด้วยทุนของตัวเอง ไปเที่ยวขับรถ ไปชนเสาไฟฟ้า เพื่อนอยู่ข้างหลังกระเด็นออกจากรถหมด ไม่ตายไม่เป็นอะไรเลย แต่เจ้าตัวต้องไปอัดก๊อปปี้กับเสาไฟฟ้า เสาล้มต้องเสียเงินหลายแสน พวงมาลัยอัดหน้าอก ไปโคม่าอยู่โรงพยาบาลไม่รู้สึกตัวแล้ว พอดีมีลูกพี่อยู่คนหนึ่ง เป็นแพทย์อยู่ที่อเมริกาบอกว่าไม่รอดแน่
วันนั้นผ่านไป รุ่งขึ้นลืมตาพอรอดมาแล้ว ปวดเมื่อยจะตาย น้ำตาร่วงคิดถึงแม่ นี่คนเราพอมีทุกข์คิดถึงแม่
มันเฟ้อไปในสังคมมันจะไม่คิดถึง แม้บางคนอายุ ๘๐ ปี แก่จะตาย เวลาใกล้ตายร้องคิดถึงแม่ ร้องแม่จ๋า แม้กระทั่งแม่ตายไปแล้วอย่างนี้แน่นอน มันทุกข์หนักบอกปวดเมื่อยทั่งสรรพางค์กาย คุณแม่จ๋ารำพึงรำพันคิดถึงแม่

สอง ลูกคิดถึงแม่ ถ้าแม่ทราบว่าหนูไม่ได้เรียนหนังสือแล้ว แม่จะเสียใจแค่ไหน แม่ทราบเข้าก็ดีอกดีใจมาวัดเลย เลี้ยงเพลพระ พระสวดธรรมจักรให้ ๑ จบ


ในที่สุดพอลูกชายกลับจากอเมริกา พาลูกมาวัดเลย อาตมาให้พระบูชาไป ๑ องค์ แม่ก็เล่าเรื่องให้ลูกฟังเพราะเหตุนี้ ลูกเลยสวดมนต์ภาวนา แล้วเข้าไปวัดไทยไปนั่งวิปัสสนาที่เมืองนอก เจ้าคุณเทพโสภณ (ปัจจุบัน พระธรรม-ราชานุวัตร) หรือหลวงเตี่ย ปัจจุบันจำพรรษาอยู่วัดโพธิ์ท่าเตียนกรุงเทพฯ รู้จัก แต่ไม่รู้เรื่องวัดอัมพวัน รู้ว่านี่มันนักกรรมมัฎฐาน ปริญญาเอก เดี๋ยวนี้ไม่ยอมกลับบ้าน แม่บอกหลวงพ่อให้ฉันสวดมนต์อะไรให้ลูกกลับประเทศไทย
ไม่มีกลับ เรารู้แล้วไม่กลับแน่

อันนี้เป็นผลแน่นอน ขอฝากไว้ว่าเด็ก หรือใครก็ตาม ต้องประสบทุกข์ ให้เงินมันไปเฟ้อ ไม่คิดถึงแม่ ต้องประสบทุกข์ จึงจะเห็นตัวธรรมะ เห็นอกเห็นใจเลยเชียว เขามาเล่าให้อาตมาฟัง บอกหลวงพ่อครับ ผมไม่คิดถึงแม่เลย ๔-๕ ปีที่อยู่อเมริกา แต่ก็คิดถึงแม่ว่า อยู่กับแม่ป้อนข้าวให้ พัดวีให้ คิดได้อย่างนี้เลยกลับ แม่ก็เล่าให้ฟังว่า หลวงพ่อนี่ช่วยเอาไว้ เขาเลื่อมใส
อาตมาบอกว่าถ้าเชื่อไปตัดผมมาเดี๋ยวนี้ เพราะผมเขายาวประบ่า เลยตัดผมที่สิงห์บุรี เจ้าคนนี้บอกว่า แหมหลวงพ่อองค์นี้ผลาญเงินแม่ไปหลายล้านบาท
นี่เห็นได้ชัดมาก ดังที่กล่าวมาแล้ว อาตมาก็ตั้งตำราคนไหนเคราะห์ร้ายสวดพระพุทธคุณ

............................................................

บทสวดมนต์ ถวายพรพระ
วิธีปฎิบัติธรรม และบทบรรยายธรรมของ
พระธรรมสิงหบุราจารย์ (หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม)
วัดอัมพวัน อำเภอพรหมบุรี จังหวัดสิงห์บุรี

 

อนุโมทนา สาธุค่ะ รักและเคารพ หลวงพ่อจรัญ เป็นชีวิต จิตใจ มีโอกาส มีชีวิตที่ดีได้ถึงทุกวันนี้ เพราะคำสั่งสอนของท่านค่ะ

 

ดิฉันว่าพระเยซูนี้ท่านระดับโพธิสัตว์เลยนะคะ เพราะท่าน ยอมตาย ยอมเจ็บบนไม้กางเขนแถมไม่โกรธไม่อาขาดพวกที่ทำ จิตใจท่านต้องกล้าหาญมาก เคยอ่าน ประวัติว่าจริงๆท่านไม่ได้เกิดวันคริสมัส แต่เกิดราศีเมษ เดือนเมษา

 

เท่าที่ได้อ่านมา หลวงพ่อฤาษีท่านเล่าเรื่องพระเยซูนั้นอยู่ที่ชั้น ดุสิต ท่านน่าจะเป็นพระโพธิสัตว์นะ ลองอ่านดูตามลิงค์



http://palungjit.org/threads/หลวงพ่อฤาษีลิงดำเล่าเรื่อง-พระเยซู.250526/

 

โมทนาสาธุคะ
ขับรถที่ต่างจังหวัด เห็นป้ายพระเยซู มักอยู่บนต้นไม้ บางทีอยู่โน้น บนปลายยอดต้นยางโน้น
คนติดก็ช่างกระไร เก่งจริงๆ
เราก็ ปิ้ง ศาสนาอะไรอยู่สูงที่สุด
โน้นอยู่บนยอดไม้โน้น
ศาสนาคริสต์คะ ชัดเลย
ไม่เชื่อ ลองดูได้ ขับรถต่างจังหวัดลองสังเกต ดูคะ