เราสามารถเอาชนะชะตากรรมของเราได้มั้ยครับ

เราสามารถเอาชนะชะตากรรมของเราได้มั้ยครับ ผมอยากรู้ครับ หรือมันไม่มีทางครับ

 

เรามีสติปัญญา และมีกุศลมากเท่าไร เราก็จะมีโอกาสชนะชะตากรรมมากเท่านั้น
ก็เปรียบได้ว่า ถ้าเรามีชะตากรรม เราเกิดมาเป็นคนจน และมักจะมีอุปสรรคในชีวิต แต่เรามีกุศลคือ ความขยันหมั่นเพียร มีคุณธรรม มีความอดทนไม่ย่อท้อ แม้ชะตากรรมจะพัดพาสิ่งไม่ดีมากี่ครั้งก็ตาม กุศลที่เรามีก็คอยสนับสนุนเรามิให้ปล่อยเนื้อปล่อยตัวไปตามชะตากรรม มิหนำซ้ำเรายังจะเชื่อมั่นในความดี ทำบุญสุนทาน เมื่อชะตากรรมที่ไม่ดีอ่อนแรงลงไป ก็เท่ากับเราได้ชนะชะตากรรมที่ไม่ดีด้วยกรรมดี และกุศลที่เรามี

เราชนะชะตากรรมได้ ถ้าใช้สติปัญญาและคุณธรรม

 

ต้นเหตุของคำว่า "ใครจะใหญ่เกินกรรม" หลวงตาม้าท่านเล่าว่า มีอยู่ครั้งหนึงสมัยโน้น มีกลุ่มลูกศิษย์กลุ่มหนึ่งนั่งถกเถียงกันเกี่ยวกับประเด็นทางโลกทางธรรมอย่างเข้มข้นต่อหน้าหลวงปู่ดู่ ระหว่างนั้นหลวงปู่ดู่ท่านเพียงนั่งฟังอยู่ไม่พูดอะไรอยู่เป็นเวลานาน แล้วท่านก็พูดขึ้นลอยๆว่า "ใครจะใหญ่เกินกรรม" สิ้นเสียงคำหลวงปู่ศิษย์ทุกคนตรงนั้นก็คิดขึ้นได้และเลิกถกเถียงกัน นับว่าเป็นความอัจฉริยะของหลวงปู่โดยแท้ อันคำที่หลวงปู่กล่าวนั้นจริงแท้แน่นอนโดยธรรม อันธรรมะนั้นเป็นสัจธรรมตามธรรมชาติ "ใครจะใหญ่เกินกรรม"

กรรม คือ อะไร? กรรม คือ การกระทำ
การกระทำนั้นมี ๒ อย่าง

คือ

๑. การกระทำกรรมดี
๒. การกระทำกรรมชั่ว

การกระทำกรรมดี เป็นการกระทำที่เป็นบุญหรือเป็นกุศล
การกระทำกรรมชั่ว เป็นการกระทำที่เป็นบาปหรือเป็นอกุศล

ถ้าหากบุญกุศลส่งผลเมื่อไรเราก็จะพบกับความสุข ความเจริญรุ่งเรือง ความสำเร็จ ความสมหวัง ความคล่องตัว มีกำไร ป่วยอยู่ก็จะหายป่วย ที่หน่ายอยู่ก็จะกลับมารัก ฯลฯ

ถ้าหากบาปอกุศลส่งผลเมื่อไรเราก็จะพบกับความทุกข์ ความเสื่อม ความล้มเหลว ความผิดหวัง การติดขัด ขาดทุน ป่วยอยู่ก็จะตาย ที่รักอยู่ก็แหนงหน่าย ฯลฯ

ฉะนั้นคำว่า " กรรม " หมายถึงความดีและความไม่ดีด้วยเพราะกรรมคือการกระทำ และท่านเลือกการกระทำในขณะปัจจุบันนี้ของท่านได้เอง อย่าลืมว่าคนเราต้องมีเสบียงไว้เลียงตัว หากไม่สร้างบุญบารมีไว้ ท่านจะลำบากในวันหน้า



ใครจะใหญ่เกินกรรม

 

ถ้ายังต้องเวียนว่ายตายเกิด ก็ต้องรับกรรมที่สร้างเอาไว้ครับ


สร้างกรรมดี หนีกรรมบาป ... หนีให้ไวหนีไปเข้านิพพานนั้นแหละจึ่งจะเอาชนะได้

 

ก้มหน้ารับกรรมเก่า เร่งรีบสร้างกรรมใหม่ที่ดีๆ

 

เคยอ่านหนังสือชื่อโอวาทสี่ของท่านเหลี่ยวฝานไหมคะ เป็นหนังสือที่ดีมากเล่มนึง ลองหาอ่านดูนะคะ ตอบคำถามคุณได้อีกทางค่ะ

 

Live & Learn

เมื่อวันที่ชีวิต เดินเข้ามาถึงจุดเปลี่ยน

จนบางครั้งคนเรา ไม่ทันได้ตระเตรียมหัวใจ

ความสุข ความทุกข์ ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่

จะยอมรับ ความจริงที่เจอได้แค่ไหน..ฮื้อ..ฮือ

เพราะชีวิตคือชีวต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป

มีสุขสม มีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว

เกิดขึ้นได้ทุกวัน อยู่ที่เรียนนรู้อยู่ที่ยอมรับมัน

เติมความคิด..สติ..เราให้ทัน อยู่กับสิ่งที่มี

ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด


" สุขก็เตรียมไว้ ว่าความทุกข์คงตามมาอีกไม่ไกล

จะได้รับความจริง ที่ต้องเจ็บปวดไหว..ฮื้อ..ฮือ "


เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป

มีสุขสม มีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว

เกิดขึ้นได้ทุกวัน อยู่ที่เรียนรู้อยู่ที่ยอมรับมัน ฯ.​

.(นุ้ย) ธนารี ฟุ้งภิญโญภาพ.

 

การไม่ยอมจำนนต่อผลของอกุศลกรรมเป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสสรรเสริญ ด้วยพระพุทธพจน์ว่า..

วิริเยนะ ทุกขะมัจเจติ--บุคคลจะล่วงทุกข์ไปได้ ก็เพราะความพากเพียร..

กรณีของเรา เลวร้ายกว่าของชายคนนี้หรือ?...คนคนนี้เขาชนะชะตากรรมของเขาหรือไม่..!!? ..เรามีอะไรด้อยกว่าเขาหรือเปล่า..? ..

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=0DcqPzO26os&feature=player_embedded]Message of hope from Nick Vujicic - YouTube[/ame]

 

ขอบคุณ ทุกท่านครับ พากเพียรๆ

 

ชะตากรรมคือผลกรรมในอดีตที่กระทำไว้ หากเรายอมรับในชะตากรรมตามแนวทางวิปัสสนา คือรู้เห็นตามความเป็นจริง แต่ไม่ไปยึดมั่นถือมั่น ไม่มีตัวกูของกู สักแต่ว่ารู้ สักแต่ว่าเห็น ไม่ปรุงแต่ง เราจะไม่เป็นทุกข์เพราะชะตากรรมนั้น

ไม่มีสิ่งใดที่ตั้งอยู่ได้นาน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เหมือนความทุกข์ความสุขที่ผ่านเข้ามา แล้วก็จะผ่านไปในที่สุด

ขอให้ทำปัจจุบันให้ดี อนาคตย่อมดีแน่นอน ปลูกพืชผลอย่างไร ย่อมได้กินพืชผลอย่างนั้น

ทำปัจจุบันดี โดยคิดดี พูดดี ทำดี เชื่อมั่นในความดี ท้อได้แต่อย่าถอย

 

ข้อควรทราบเพื่อป้องกันการเข้าใจผิดเกี่ยวกับเรื่องกรรม
สุข-ทุกข์ ที่ได้รับ ไม่ใช่ผลของกรรมเก่าอย่างเดียว
พระพุทธเจ้าตรัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย! ความเพียรมีผล ความพยายามมีผล แม้อย่างนี้"

ลัทธิความเชื่อแบบผิดๆเกี่ยวกับกรรม 3แบบ
1.เชื่อว่าสุขและทุกข์ เกิดจากกรรมเก่าเพียงอย่างเดียว
2.เชื่อว่าสุขและทุกข์ เกิดจากเทพเจ้าบันดาลให้
3.เชื่อว่าสุขและทุกข์ เกิดขึ้นเองลอยๆ ไม่มีอะไรเป็นเหตุ เป็นปัจจัย
และการที่เชื่อว่า กรรมไม่มี ก็ยิ่งอันตรายอย่างยิ่ง

ถ้าพระพุทธเจ้าตรัสแล้วยังไม่เชื่อ ก็ไม่ต้องเชื่อใคร จะลองใช้ปัญญาคิดตามก็ได้ พระพุทธเจ้าสอนไว้แล้วในหลักกาลามสูตร อย่าเชื่อเพราะเค้าเป็นครูบาอาจารย์ อย่าเชื่อเพราะเห็นว่าตรงกับเรา ให้ลองใช้ปัญญาของตัวเอง ลองปฏิบัติดู

อยากให้พิจารณาให้ดีให้แยบคายในเรื่องของกรรม ในเมื่อคิดว่าสุขและทุกข์ที่ตัวเองได้รับ เกิดจากกรรมเก่าเพียงอย่างเดียว เท่ากับว่านั่งรอรับผลแห่งกรรมเพียงอย่างเดียว ไม่ต้องพยายามในสิ่งใด เมื่อสิ้นความพยายามนั้นแล้ว กรรมเก่าหมด ก็จะหมดสุขและทุกข์ได้เอง เท่ากับว่านั่งรอชะตากรรมเพียงอย่างเดียว

 

บางอย่างชนะได้ บางอย่างก็ชนะไม่ได้
ที่แพ้แน่ๆคือ เกิดมาแล้วต้องแก่ ต้องเจ็บไข้ไม่สบาย ต้องพลัดพรากจากสิ่งที่รัก
พบเจอกับสิ่งที่ไม่ชอบใจ และสุดท้ายก้ต้องตาย

ถ้าอยากชนะพวกนี้ ต้องเข้านิพพาน

 

ใช้หนี้กรรมเก่า ไม่สร้างกรรมใหม่ ประกอบกรรมดี เร่งปฏิบัติ เข้าสู่นิพพาน ทุกกรรม จะเป็นอโหสิกรรม

 

เมื่อกรรมส่งผลดี - ทำให้ชีวิตร่ำรวย เป็นสุข ได้ตามปรารถนา
1. เข้าใจถึงบุญที่ได้รับเนื่องมาจากกรรมในกาลก่อนส่งผล - เร่งทำดี - ไปสุขติภูมิ (กลัวบาป)
2. เข้าใจถึงบุญที่ได้รับเนื่องมาจากกรรมในกาลก่อนส่งผล - หาทางหลุดพ้น - มีโอกาสเข้าสู่กระแสนิพพาน
3. เฉยๆ สุขก็ดี, รวยก็ดี - ใช้ชีวิตไปวันๆไม่ทำบุญไม่ทำบาป - ไปสุขติหรือทุกขติก็ได้
4. ไม่เข้าใจถึงบุญกรรม คิดว่าตนโชคดี - เบียดเบียนทำบาปไปเรื่อยๆ - ไปทุขติภูมิ

เมื่อกรรมส่งผลร้าย - ทำให้ชีวิตยากจน เป็นทุกข์ ลำบากยากเข็ญ
1. เข้าใจถึงบาปที่ได้รับเนื่องมาจากกรรมในกาลก่อนส่งผล - เร่งทำดี - ไปสุขติภูมิ (กลัวบาป)
2. เข้าใจถึงบาปที่ได้รับเนื่องมาจากกรรมในกาลก่อนส่งผล - หาทางหลุดพ้น - มีโอกาสเข้าสู่กระแสนิพพาน
3. เฉยๆ ทุกข์ก็ดี, จนก็ดี - ใช้ชีวิตไปวันๆไม่ทำบุญไม่ทำบาป - ไปสุขติหรือทุกขติก็ได้
4. ไม่เข้าใจถึงบาปกรรม คิดว่าตนโชคร้าย - ยิ่งเบียดเบียนทำบาปไปเรื่อยๆ - ไปทุขติภูมิ

จริงๆแล้ว ไม่ว่าจะเกิดมาเพื่อเสวยบุญหรือบาป ต่างก็มีโอกาสเข้าถึงกระแสนิพพานเท่าๆกัน
เพียงแต่หากได้รับทุกข์เวทนา โอกาสสร้างบุญทำได้ยากกว่า เนื่องจากความทุกข์ปัญหาต่างๆ
อาจรุมเร้าจนไม่สามารถคิดเรื่องทำบุญกุศลต่างๆได้สะดวก แต่ก็ไม่แน่ว่าผู้ที่ได้เสวยสุขอาจติด
หลงในความสุขจน ลืมคิดสร้างบุญกุศลต่อไป สร้างแต่บาปกรรมอันเป็นเหตุให้ตนเองต้องตก
ลงไปในอบายภูมิในภายภาคหน้าอย่างไม่รู้ตัวก็เป็นได้

โอกาสเท่ากัน แต่ความยากง่ายต่างกัน ดังนั้นหากกรรมยังส่งผลดีกับผู้ใด ควรทำความดีให้มาก
หรือหลงสุข จนต้องทำความชั่ว สร้างความแค้นเคืองให้ผู้อื่น นั้นก็สุดแล้วแต่ปัญญาของผู้นั้น

ขอเจริญในธรรมทุกท่านนะครับ