ถอนแล้วจ้า แต่ก็ยังทำหน้าที่ลูกที่ดีต่อไป

ถอนมาได้สัก 10 ปีแล้ว เหนื่อยมากๆเลยกับภารกิจอันสูงส่ง รู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่หนักมากๆ นึกจะบอกใครมันก็ไม่กล้า บอกได้แต่กับคนที่เขามีศรัทธากับพุทธศาสนาจริงๆ

เราคงเป็นดาวอีกดวงที่ร่วงไป แต่ก็เอาใจช่วยคนอื่นๆให้ประสบความสำเร็จนะ ที่นี่รู้สึกอบอุ่นดี มีแต่คนพูดเรื่องนี้กัน อย่างน้อยก็ไม่มีใครว่าเราเพ้อฝันไปคนเดียว เพื่อนร่วมทางยังมีอีกเพียบเลย

ตอนนี้ได้แต่ทำภารกิจลูกที่ดีต่อไปจนจบ เพราะตอนนี้ภาระหนักมาก ต้องส่งน้องเรียน และเป็นหลักให้กับพ่อแม่เรื่องเงินทอง รู้สึกหนักหนาสาหัสมากๆ จนบางครั้งคิดว่าทำไมคนดีๆอย่างเราสวรรค์ถึงมองไม่เห็นเลย ท้อบ้างแต่ไม่ถอย คิดแค่ว่า ยังไงชาตินี้ต้องหาเลี้ยงพ่อแม่ให้สุขสบายให้ได้ และอยากจะช่วยให้พ่อแม่ได้บรรลุคุณธรรมของพระอริยะ นี่คงเป็นภารกิจยิ่งใหญ่มากๆอันสุดท้ายที่จะทำได้ก่อนลาโลกไปจริงๆ

เอาใจช่วยว่าที่ฯ ทุกๆท่านไปให้ถึงที่หมาย แล้ววันนั้นเราจะไปร่วมยินดีด้วยจ้ะ

 

ขอให้ประสบผลสำเร็จตามทีตั้งไว้ทุกประการครับ

ขอให้..เจริญยิ่งๆขึ้นไป ทำประโยชน์แก่ครอบครัวอย่างดีเยี่ยมแบบที่ตั้งใจไว้ครับ อิอิ

 

ครับผม จัดการภาระกิจต่าง ๆให้สบายก่อนครับ เมื่อถึงเวลาอาจจะตัดสินใจอีกทีก็ได้ครับ...." ท่านปลูกบ้านปลูกเมืองไว้แล้ว ท่านจะให้ใครอยู่........"

 

ถอนแล้ว จริงหรือ?? ถ้าจริงก็ดี จะได้ไม่ต้องเกิดอีก แต่ถ้าไม่ใช่ ระวังมันจะถอยหลังลงรูนะ

 

สาธุครับ นี่แหละภารกิจพุทธภูมิ มีแหล่งสร้างบารมีใหญ่คือพระอรหันต์ที่บ้านตั้งสององค์ พระมหาชนกยังมีแค่องค์เดียว

ถอนมาเมื่อสิบปี ตอนยังไม่มีเพื่อนเยอะอย่างนี้ ตอนนี้มีแล้วนี่ มีที่ให้กำลังใจที่ให้คำปรึกษาแล้วนะ ถอนได้ ก็สมัครใหม่ได้ครับ ถ้าเป็นอนิยตะ(สาวก ?)
สัจจะบารมีเป็นเพียงหนึ่งในสิบ เมื่อถอนมาดูสภาวะ วิเคราะห์ใหม่ เข้าต่อตีด้วยกลยุทธ์ใหม่ อะไรที่เป็นจุดอ่อนก็ให้สร้างบารมีตรงข้ามแก้ จนก็ให้ทาน เพิ่มศรัทธากับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้มากขึ้นหรือ

อธิษฐานแบบมีเงื่อนไขสิครับ หากข้าพเจ้าพร้อมแล้ววันใดให้เข้าพุทธภูมิโดยอัตโนมัติ

ค่อยๆทำ อย่าเข้าชนมารชนกิเลสตรงๆ เพาะตนเองให้เข้มแข็งหาชัยภูมิดีๆตั้งรับไว้ก่อน ทำทานบารมีให้มากสิครับ ทานน้อยแต่ภาวนากำกับทานให้เยอะก็ได้นะ ผม อุทิศบุญในอดีต ปัจจุบัน อนาคต ให้เลย ขอให้มีทรัพย์มีกำลังใจเลี้ยงดูบิดามารดาพระอรหันต์ของตนให้ดีงามนะครับ เพื่อเป็นเหตุปัจจัยให้มีกำลังปรารถนาพุทธภูมิโดยดีงาม นำไปสู่พุทธภูมิในที่สุดครับ สาธุ ผิดพลาดพลั้งไปล่วงเกินอะไรไปขออภัยขมาด้วยครับ
พุทโธอัปมาโณ ธัมโมอัปมาโณ สังโฆอัปมาโณ
พุทโธ โพเธยยัง มุตโตโมเจยยัง ติณโณ ตาเรยยัง

 

หาตัวทดสอบสิครับว่าถึงหรือยัง ชนมารดู ภาคมารเขา
เป็นตัวช่วยเราทดสอบใจได้ดีที่สุดครับ


อิๆๆๆ

 

เป็นบททดสอบครับ..สำหรับพุทธภูมิทุกคนก็น่าเห็นใจน้องมากๆเพราะอยู่ในฐานะที่ต้องเลี้ยงดูพ่อแม่ฐานะก็ไม่ดีเหมือนผู้ปรารถนาพุทธภูมิบางคน..ชึ่งอาจจะไม่ได้เจอสภาพที่ทุกข์ยากเหมือนน้องเค้า..ผมเองเจอมาหลายปีเหมือนชีวิตมืดมนไปหมด..แต่ดีหน่อยที่มีผู้มีพระคุณคอยช่วยเหลือและตักเตือนจนมีชีวิตพอลืมตาอ้างปากมาได้..รู้สึกเมื่อเผชิญทุกข์ยากอันแสนสาเหตุผ่านมาแล้ว..กำลังใจ(บารมี)แก่งกล้าขึ้น..แต่ก่อนไม่รู้จะเดินทางไหนดีระหว่างทางโลกและทางธรรม..ทำให้ชีวิตหักเห..ทำให้เกิดปัญญาขึ้นมาว่าควรจะรวมทั้งสองศาสตร์เข้าหากันแล้วเดินทางสายกลางระหว่างสองเส้นทางนี้..ทางหนึ่งก็ทำหน้าที่ทางโลกไปทางหนึ่งก็ทำหน้าที่ทางธรรมไปไม่ขัดแย้งกัน..ชีวิตราบรื่นขึ้น..แต่ก็จะไม่ยอมลืมความทุกยากที่ผ่านมาในชีวิตเพราะมันเป็นบทเรียนที่ต้องจดจำไปตลอดชีวิต..ไม่ยอมให้มันเกิดความผิดพลาดขึ้นอีกเป็นอันขาด..หน้าที่พุทธภูมิยังอีกไกลต้องทนสู้ต่อไปให้ได้ดังใจที่มุ่งหวังนั้นคือพระโพธิญาณสิ่งที่ปรารถนาสูงสุดของชีวิตนี้และทุกๆชาติตลอดไป..สาธุๆๆ

 

ไม่รู้ว่าสายเกินไปไหม ที่จะเป็นกำลังใจให้เพื่อนอีกคนนึง
ถึงจะเลือกเดินในอีกเส้นทาง ก็ขอให้รู้ว่ายังมีกำลังใจอีกมากมาย
คอยเป็นห่วงเป็นใย เสมอครับ ขอให้ถึงซึ่งจุดหมายครับ
ไม่ว่าจุดหมายนั้นจะเป็นอะไรขอให้สำเร็จทุกๆประการ

 

ตอนนี้กลับมาสู้ใหม่แล้วค่ะ เพราะสมเด็จองค์ปฐมท่านไม่ทรงอนุญาตให้ถอน

ก็บุกตะลุยมาตั้ง 14 อสงไขยกับอีกแสนมหากัปป (ศรัทธาธิกะ) พ้นเขตบารมีต้นไปหมาดๆ ถอนก็เสียดายแย่เลย

ตอนนี้ กลับมาแล้วจ้า

 

ขออนุโมทนากับความดีทุกอย่างที่ทุกๆ ท่านได้กระทำแล้ว กำลังกระทำ และจะกระทำต่อไปในอนาคตจวบจบเข้าสู่แดนทิพย์พระนิพพานบรมสุข สาธุ ๆ
.................................................
นิพพานนั้น เป็นสุขอย่างยิ่ง

 

สู้ๆครับ ^^

 

welcome welcome
งั้นหากมีอะไรที่ไม่เหลือบ่ากว่าแรงให้ช่วยแล้วละก็ จะขอช่วยให้ถึงฝั่ง
ให้ได้ครับ โมทนาในความตั้งใจอันยิ่งใหญ่ด้วยครับ

 

สู้ๆๆๆ

รอช่วย แล้วก็รอรับอานิสงส์ครับผม

ทำไปเถอะ เป็นที่พึ่งให้พวกเรา

 

ผมไม่รู้หรอกว่าชาติที่ผ่านๆ มาปรารถนาพุทธภูมิหรือไม่ แต่ที่แน่ๆคือ
อยากช่วยคน แต่ไม่ต้องการเกิดอีก เบื่อมากๆ มีใครคิดเหมือนผมบ้าง
เนี่ย ใครปรารถนาพุทธภูมิ แนะนำให้ลองไปวัดทับคล้อสวนพระโพธิสัตว์
ดูครับ ไม่แน่ท่านอาจจะได้คุยกับพุทธภูมิตัวจริงก็เป็นได้ อิอิ และวัดนี้
ทำให้ผมสงสัยอย่างนึงว่า ทำไมผมต้องไปวัดนี้ด้วยทั้งๆ ที่ไม่เคยรู้จัก
และสนใจพุทธภูมิมาก่อนเลย

สุดท้ายผมคงขอบำเพ็ญพระโพธิญาณแล้วช่วยคนจากข้างบนดีกว่า
อันนี้คิดว่าเป็นความตั้งใจของผมก่อนจะลงมาเกิดแน่ๆ เลย

 

(good) (^) (deejai) (i) (smile)

 

ดีแล้วครับที่กลับ (ไม่ลาพุทธภูมิ)เดินทางสานฝันกันต่อไปครับ อย่าท้อครับผมก็เจอปัญหาหนักมาเหมือนกัน ไม่อยากจะพูดเมื่อ 2 ปีที่แล้วสุด ๆๆๆ ผมก็ได้การปฏิบัติธรรมนี่แหละ การสวดมนต์ นั่งสมาธิเยอะๆๆ พอได้ฌานกำลังใจจะมีมาก ผมเองก็ได้กำลังใจจากเว็บนี้เยอะ คุณ nck2046 ยังดีกว่าผมอีกที่ติดต่อท่านพระองค์ปฐมได้ คือมีสิ่งศักดิ์สิทธิช่วยชี้แนะ แต่ผมไม่มี สู้ๆๆครับ

 

สาธุค่ะ คุณนักพรต99

เอ๋ไม่ได้ติดต่อท่านโดยตรงหรอกค่ะ

เมื่อตอนออกพรรษาปี 50 ที่เว็บนี้เขาจัดทริปไปตักบาตรเทโวและ สโมสรสันนิบาตพุทธภูมิ ที่วัดสังกัสรัตนคีรีกัน ตอนนั้นอยากไปมาก แต่ไม่มีเงินเลย เลยไปกราบพระพุทธรูปและอธิษฐานจิตถึงสมเด็จองค์ปฐม เพราะพี่หมวดอรรถเคยถามว่า แน่ใจเหรอว่าลาขาดแล้ว? สมเด็จองค์ปฐมท่านอนุญาตหรือยัง? ฝากบริวารเป็นหรือยัง ?

เอ๋อธิษฐานหน้าองค์พระว่า อยากไปงานที่วัดสังกัสฯครั้งนี้มาก แต่ตอนนี้ไม่มีเงินเลย ถ้าหากวันออกพรรษานี้ เอ๋ได้ไปอยู่ที่วัดสังกัสฯอย่างที่ปรารถนา เอ๋จะถือว่าท่านไม่ให้ลา

แล้วก็ตัดสินใจนำสร้อยข้อมือทองคำ 50 สตางค์ที่มีอยู่ไปขาย นำเงินมาเป็นค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปร่วมงานและได้เจอพี่ๆหลายคนจากเว็บนี้

วันนั้นเอ๋ได้ติดรถพี่ๆไปทำบุญที่วัดท่าซุง ตรงนั้นมีคนที่ปรารถนาพุทธภูมิอยู่ 3 คน (แต่ไม่มีใครรู้ว่าเอ๋ก็ปรารถนาด้วย) พี่ที่เป็นหัวหน้าก็บอกให้ทุกคนในคณะร่วมกันอนุโมทนา เอ๋ก็คิดในใจว่า เอ วัดท่าซุงนี้ เขาเก่งเรื่องอภิญญาไม่ใช่เหรอ ? ถ้าเก่งจริงต้องรู้สิว่าตรงนี้มีพระโพธิสัตว์อยู่ 4 ไม่ใช่ 3 เอ๋คิดอย่างนั้น

พอเข้าไปวิหารสมเด็จองค์ปฐมฯ กำลังนั่งมององค์ท่านที่เป็นสีทองมลังเมลืองเพลินๆ คิดว่าสวยดี พี่ที่เป็นหัวหน้ากลุ่มก็ทักเอ๋ขึ้นมาว่า
" เป็นไงล่ะท่าน สบายดีไหม ?"

เอ๋ หันไป งงๆ เขาก็ถามต่อว่า " อธิษฐานเป็นพระพุทธเจ้าเหรอ?" ก็ตอบว่าใช่ค่ะ เขาถามต่อว่า

"ทำไมไม่บอกคนอื่นๆด้วยล่ะ เขาจะได้อนุโมทนากัน"

แล้วพี่เขาก็เรียกให้ทุกคนมาร่วมกันอนุโมทนากับเอ๋ มีพี่อยู่คนนึงบอกว่า "ขอให้เต็มเร็วๆนะคะ" เอ๋ปลื้มมากๆ จึงตั้งใจไว้ว่า จะสู้ไปให้ถึงที่สุดสมกับที่พี่เขาอนุโมทนาเรา

น่าแปลกนะคะ ที่พี่เขารู้ว่าเอ๋ก็เป็นผู้ที่ปรารถนาพุทธภูมิด้วย ทั้งๆที่ไม่ได้บอกใครเลย นับแต่วันนั้น เอ๋ก็ตั้งใจบำเพ็ญตนเพื่อพระโพธิญาณเรื่อยมาค่ะ

 

อนุโมทนาสาธุครับ ที่คุณ NCK 2046ไม่ลาพุทธภูมิ ลองอ่านเรื่องของผมดู ผมเขียนลงใน "ถ้าไม่เจอปัญหา จะมานังปฏิบัติอย่างเดียวบารมีไม่เต็ม"
ผมคิดว่าหัวข้อตรงกับเรื่องของผมครับ
1.ผมเห็นว่าท่านที่มีโอกาสบวชเข้าวัดป่าหรือธุดงค์ปฏิบัติเร่งความเพียรให้สุดๆไปเลยก็ดีไปอีกแบบหนึ่งครับ
แต่ 2.แต่สำหรับผมมีหน้าที่ที่จะต้องรับผิดชอบ ต้องเลี้ยงพ่อ แม่ และปฏิบัติธรรมไปด้วยก็ดีครับ มีคนอิจฉา นินทา กลั่นแกล้ง ถือว่ามีแบบทดสอบยาก ๆ หากเราผ่านไปได้ก็สุดยอดเหมือนกันครับ
สำหรับผมเองถูกผู้บังคับบัญชากลั่นแกล้งมาประมาณ 2 ปี แกล้งทุกอย่าง ทุกเรื่อง ใส่ร้ายป้ายสี พูดเสียดสี หาเรื่องด่า ทุกวัน เราจีบหญิงคนหนึ่งติดแล้วเขาก็เข้ามาจีบแข่งกับเรา เราก็ต้องถอนตัว สั่งให้เราทำงานที่ไม่ใช่หน้าที่เช่น หามคนที่เขาเดินไม่ได้ที่เขามาประสานงาน (เขามาเป็นพยานที่ศาลคือเขามีชู้แล้วถูกสามียิงเดินไม่ได้ แต่มาขึ้นศาลคดีที่สามีถูกฟ้องพยามฆ่า)
วันเวลากว่าจะผ่านไปแต่ละวันชั่งเนิ่นนานเหลือเกิน กว่าจะหมดวัน กว่าจะหมดเดือน ผมดูปฎิธินวันละหลายรอบ ๆ บางครั้งอยู่ในที่ทำงานแทบจะล้มทั้งยืน และเพื่อนร่วมงานแทบทุกคนเมื่อผู้บังคับบัญชาเกียจเรา แกล้งเรา ก็พลอยเกียจเรา ไม่พูดกับเราไปด้วย บางครั้งประสานงานกันก็พูดกับเราแบบไม่อยากจะพูดกับเรา ประเภทนายว่าขี้ข้าพลอย ชีวิตของผมเหมือนส่วนเกินของออฟชิตในที่ทำงาน สุขภาพจิตเสียไปมากครับ
เรื่องปฏิบัติธรรมผมมีพื้นฐานมาบ้างครับเพราะเคยบวชสามเณรมา 8 ปี มีพื้นฐานทางธรรม การนั่งสมาธิมาพอสมควร และแม้สึกออกมาแล้วก็หาสถานที่ปฏิบัติธรรมเสมอ เช่นไปวัดอัมพวัน 6 ครั้ง สวนโมกข์ตอนท่านพุทธทาส มีชีวิตอยู่ก็เคยไปปฏิบัติธรรม แปลกดีครับวันเกิดท่านพุทธทาสทุกคนและผมไม่ได้ทานอะไรเลยนั่งสมาธิ ฟังธรรมก็อยู่ได้ครับ เรื่องทำบุญ ปี 48-49 ก็ลงลักปิดทองพระอุโบสถที่วัดพระพุทธบาทสี่รอย อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่ทั้งหลังผมไม่มีเงินแต่อุทิศแรงกายเพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนา
ผมเจออุปสรรค์หนักๆ ผมเร่งความเพียร ทำวัตรเช้า -เย็นและสวดมนต์แทบทุกบทแม้บทธรรมจักรก็สวด นั่งสมาธิวันละไม่น้อยกว่าหนึ่งชั่วโมง 2 ปีเต็ม ๆ (เพียง 2 เดือนแรกผมก็ได้ฌาน 4 บ่อย ๆ) เพราะอุปสรรค์หนักขนาดนี้ มากขนาดนี้ทำให้ผมได้อัปปนาสมาธิเร็ว ผมเรียนว่าผมไม่เคยโกรธผู้บังคับบัญชาเลย ทุกครั้งที่นั่งสมาธิหรือสวด หรือทำบุญใส่บาตรเสร็จก็จะแผ่เมตตาให้แก่ท่าน ผมอดทน ไม่ตอบโต้ ไม่ต่อต้าน และไม่เคยเหลีกเลี่ยงนำเอาอุปสรรค์มาเป็นกำลังใจเสมอตืนเช้าขึ้นมาไม่อยากไปทำงานเพราะว่าไปแล้วไม่รู้ว่าจะเจออะไร เคยยื่นใบลาออกเพราะคิดว่าไม่ไหวแล้วแต่ผู้บังคับบัญชา สูงขึ้นไปไม่อนุมัติ
ทุกวันนี้เพื่อนร่วมงานทุกคนรักผม ชมว่าอดทนเป็นเลิศ บางคนพูดว่าพี่ทนได้อย่างไร เหมือนเวรกรรมมีจริงครับ ตอนนี้ทุกคนเกียจผู้บังคับบัญชาลับหลังจะ(ขอโทษครับที่ใช้คำหยาบ)เรียกว่าไอ้ เตี้ย และจะถูกด่าอย่างหยาบคาย
สำหรับผมเองนั้น ขอขอบคุณผู้บังคับบัญชาอย่างสูง ขอขอบคุณอุปสรรค์ ขอขอบคุณกาลเวลา ขอขอบคุณเจ้ากรรมนายเวร ทั้งหมดทั้งสิ้นและข้าพเจ้าขออโหสิกรรม อย่าได้เป็นเวร เป็นกรรมต่อกันเลย หากอุปสรรค์ไม่หนักขนาดนี้ไม่มากขนาดนี้ ข้าฯคงไม่ได้ฌาน 4 เร็วขนาดนี้ และปัจจุบันนี้กำลังทำให้เป็นวสี ให้ชำนาญคือเข้าเร็ว-ออกเร็วครับ
ด้วยอานิสงส์ที่ข้าฯไม่โกรธผู้บังคับบัญชา แต่อโหสิแผ่เมตตา ขอให้ข้าพเจ้าได้เป็นพระพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่งในอนาคตกาลเทอญ
ตอน 2
ขณะนี้สำหรับผมเองเหมือนหัวใจพองโตขึ้น คิดว่าอะไรจะเกิดก็เกิด มีกำลังใจดีมากครับหลังจากที่ผ่านเรื่องร้าย ๆ หนัก ๆในชีวิตมาแล้ว นึกถึงคำพูดของหลวงพ่อจงว่าเจ้ากรรมนายเวรมา อย่าไปหนีให้มาให้หมด เราก็ชดใช้มันไปเสีย และยังนึกถึงเรื่องนี้เสมอ(ขอโทษท่านผู้อ่านครับผมไม่ได้ต้องการเอาชีวิตผมไปเปรียบกับพระพุทธเจ้าของเราตอนที่พระองค์ท่านเป็นพระโพธิสัตว์นะครับ) ว่าหมองูมาจับท่านอาจจะเอาชีวิตท่านก็ได้ แต่ท่านยอม แต่เรื่องของผมเขาไม่ได้มาเอาชีวิตผมเลย เพียงแค่ด่า แกล้ง ทำให้เราทนได้ยากเท่านั้นแต่เรื่องพระเจ้าสิบชาติ ชาติที่พระพุทธเจ้าของเราท่านเกิดเป็นนาคชื่อภูริทัต ท่านออกจากเมืองบาดานขึ้นมานั่งสมาธิบนโลกมนุษย์ ท่านอธิฐานว่า ข้าพเจ้าจะถือศีลนั่งสมาธิ ใครประสงค์จะเอาเนื้อ หนัง กระดูกของข้าพเจ้า ก็จงมาเอาไปเถิดแล้วก็มีหมองูมาจับท่านไป ท่านมีฤทธิแต่ไม่ทำร้ายหมองู เพราะกลัวศีลจะขาด หมองู จับหางท่านแล้วพาดที่พื้นดินเพื่อสำรอกอาหารออกมา ให้หมดแรงแล้วเที่ยวพาเดินไปแสดงพ่นน้ำ พ่นไฟ พ่นควัน ไปตามที่ต่าง เก็บเงินกับผู้ที่มาดู
หากบุญกุศลใดหรือข้อความใดของข้าพเจ้าทำให้คุณNCK2046 หนักแน่นในพุทธภูมิ ขอให้เป็นปัจจัยแก่พระโพธิญาณของข้าพเจ้าและพระโพธิสัตว์ทุกท่านด้วยเทิญ
<!-- / message --><!-- edit note -->

 

ถึงคุณ NCK2046

ขอให้สำเร็จโดยเร็วนะคับ

แต่ก็มีเรื่องฝากเตือนว่าถ้าจะอยู่ในแนวทางพุทธภูมิต่อไป ก็อยากให้พิจารณา

เห็นข้อดีข้อเสียของพุทธภูมิให้ชัดเจน แล้วให้จิตภายใจมันยอมรับด้วยมันเองแม้จะเห็นหนทางข้างหน้าที่ลำบากแค่ไหนก็ตาม

เพราะถ้าพิจารณาได้แบบนี้ รับรองว่าเกิดอีกกี่ชาติก็จะไม่ท้อแท้ถอยหลัง เพราะอธิฐานบารมีมันเต็มอยู่

ไม่อยากให้อยู่ในพุทธภูมิต่อเพราะว่าองค์ท่านไม่อนุญาติเพียงแค่นั้น เพราะถ้าจิตเห็นแค่นั้นเดี๋ยวพอไปเกิดชาติถัดๆไป

กำลังใจมันจะหมดซะก่อน เดี๋ยวพาลจะลาอีกรอบ

ฝากไว้แค่นี้คับ......อนุโมทนาหลายๆ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ คุณนักพรต 99

ขันติบารมีของคุณนับว่าหนักแน่นดีจังเลยนะคะ เอ๋เองยังพร่องอยู่มากเรื่องขันติ เห็นได้จากมักจะตอบโต้คนที่กล่าวไม่เหมาะไม่ควรในเว็บนี้แบบถึงพริกถึงขิงบ่อยๆ

บอกเล่าความทุกข์และอุปสรรค์ในชีวิตให้กันฟังก็เป็นเรื่องดีนะคะ เราจะได้ไม่รู้สึกว่าเดินอยู่บนเส้นทางนี้คนเดียว เราทุกข์ คนอื่นก็ทุกข์เหมือนกันนั่นแหละ และพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ กว่าท่านจะคว้าชัยเอาพระโพธิญาณมาได้ ต่างก็บำเพ็ญตนทุกข์ยากมาด้วยกันทั้งนั้น ไม่มีองค์ไหนที่ไม่ทุกข์เลย

เอ๋ก็เจอข้อสอบหินๆเหมือนกันค่ะ คือที่บ้านที่ชัยนาทซึ่งคุณแม่คุณพ่ออาศัยอยู่เนี่ย ข้างบ้านทั้งซ้ายขวา และด้านหลังไม่ถูกกับบ้านเราเลย กลั่นแกล้งเราตลอดมา ทั้งๆที่คุณแม่เป็นคนดีมากๆ ไม่เคยคิดร้ายกับใคร เอ๋ทำงานเลี้ยงน้องอีก 2 คนให้เรียนหนังสือ และหวังว่าถ้ามีเงินจะปลูกบ้านใหม่ที่อื่นและพาแม่ย้ายหนีคนพวกนี้ออกไป ตอนนี้ก็ใกล้เป็นจริงแล้ว แฟนกำลังจะปลูกบ้านให้ที่ จ.ชัยภูมิ ค่ะ

ชีวิตนับจากนี้ วางแผนไว้ว่า ถ้าน้องสาวเรียนจบแล้ว เอ๋จะเลิกเป็นมนุษย์เงินเดือน ออกไปอยู่ต่างจังหวัดดูแลพ่อแม่ยามชรา ปลูกข้าวปลูกผักกินเองใช้ชีวิตแบบพอเพียง และช่วยงานซ่อมพระพุทธรูปชำรุดของหลวงพ่อวิชญ์จุฑาไปด้วย

ขอบคุณคุณโพธิ์แก้วที่เตือนค่ะ ตอนนี้เอ๋ปรับความคิดใหม่แล้ว เมื่อก่อนคิดแต่ว่า ทำดีต้องได้ดีเร็วๆ พอไม่ได้ก็เสียกำลังใจ แต่ตอนนี้คิดแค่ว่า ทรัพย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโพธิสัตว์คือบุญบารมีที่บำเพ็ญได้ แม้จะยากเข็นเท่าใดก็ตาม การได้ช่วยผู้คนและสัตว์ทั้งหลายให้มีความเห็นถูก ให้มุ่งไปสู่พระนิพพานได้ แม้เป็นแค่การตั้งความปรารถนาถึงพระนิพพานก็ตาม ถือเป็นความสุขอย่างยิ่งของข้าพเจ้า ความสุขที่ช่วยชี้ทางให้คนอื่นๆไปถูกทิศ ไม่หลงอยู่นาน ในแต่ละชาติที่เราเกิดมา ผู้คนที่พบเจอเราเขาต้องโชคดี เพราะได้เจอผู้ชี้ทางที่ถูกที่ควร แม้บารมีเราจะเล็กน้อยหรือใหญ่โตแค่ไหนไม่สำคัญเลย

เอ๋ตั้งจิตอธิษฐานไว้ว่า นับจากนี้ต่อไป ชนหมู่ใดก็ดีได้พบเจอข้าพเจ้า อธิษฐานตามข้าพเจ้า เป็นสาวกของข้าพเจ้า หรือแม้ไม่ได้เป็นสาวกของข้าพเจ้า ไม่ได้อธิษฐานตามข้าพเจ้า พวกเขาเหล่านั้นจะต้องพบกับความสุขความปลาบปลื้มใจอย่างยิ่งที่ได้สมาคมกับข้าพเจ้า ได้เสวนาธรรมกับข้าพเจ้า ผู้ที่เกิดมาเป็นบริวารญาติมิตรที่ห้อมล้อม จะได้รับความสุขเป็นที่ยิ่งทั้งทางกายและทางใจจากข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้าอธิษฐานเป็นพระพุทธเจ้าที่เลิศด้วยเสน่ห์บารมี ไม่มีผู้ใดยิ่งกว่า

อนุโมทนาสาธุค่ะ