ตามครรลองธุลีดิน(ความตายบนเส้นทางโจรสลัด..ของอดีตนักเลงบ้านนอก)

ขอให้การเดินทางราบรื่น ปลอดภัยนะคะ คุณ ราศรี

เห็นล่วย คุณ tanin2507 ไม่ทักทายกันบ้างเลย แวะส่งเสียงหน่อยนะคะ จะได้ชื่นใจ


ประกาศ ประกาศ !!! วันนี้อิฉันออนพร้อมเจ้าบ้านนะคะ (แค็ปหลักฐานไม่เป็น) ส่วนคุณพี่ต้อย ราตรีสวัสดิ์นะคะ

 

ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 3 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) [ แนะนำเรื่องเด่น ]
supatorn, lomdadbaimai+, toplus99+
**********************************
ชุมนุมครอบครัว อิอิ
*ตามมาเอาเรื่อง ไม่ใช่หาเรื่องนะคะ เดี๋ยวจะว่าหาเรื่องไม่เป็นเรื่อง เพราะStyleต่างกัน ท่านRamingอ่านแล้วหัวเราะเลยแต่ของอาจารย์toplus99 นี่อ่านแล้วต้องสะอึกก่อนี่จะระเบิดค่ะ qsqu
****************
ฝากฝนมาให้น้องลมและครอบครัวค่ะ
Rhythm of the Rain by The Cascades with lyrics
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=JwgKQBC1xts]Rhythm of the Rain by The Cascades with lyrics - YouTube[/ame]

 

ท่าาจะเบลอหนัก วันพฤหัส ที่ 25 ยังเขียนเป็น 23 อีกวุ้ย (ปฎิทินปลอม)
เดี๋ยวก็โดนคุณภิศรณ์ เข้ามาเอ็ดเอาอีกแหละ ..ไม่เข็ดๆซะทีเรา

ขอบคุณครับสำหรับคำพยากรณ์..อันหรูหรา น่ายล ผสมงงหน่อยๆ
แบบว่า รอยหยักของสมองมันมีน้อยครับแม่ต้อย มดตะนอย

"ขอให้สําเร็จค่ะ ชิมตังเม ชิมตังเม ชิมตังเม"

ที่อวยพรแบบนี้คืออะไรครับ? ทำไมต้องชิมตังเม ตั้งสามครั้ง
พอดีไม่ค่อยชอบของหวานเท่าไร..เค๊ากลัวฟังผุอ่ะ!

 

ชิมตังเม ชิมตังเม ชิมตังเม"

********************
ช่างแปรง(ฟันจะได้ไม่ผุ)เอ้ยยแปลงคําพูด(โวหาร)เสียจริงๆ อ่านแล้วสะอึกเลยย หมายความมว่าขอให้มีสมาธิแก่กล้ายิ่งๆขึ้นไปค่ะ(สงสัยจะได้บวชจริงๆ)ไปรับช่วงอาจารย์แถมInternetด้วยในถํ้า

 

วันนี้ โดนพี่ต้อยจับขึ้นป้ายที่ กระทู้จิตพร้อม?โน่นล่ะคร่าาา
แอบโผล่หน้าออกจากถ้ำไปนี๊ดดดเดียวเองอ่ะ โดนจับได้ซะแล้ว[Embarrasspig_ballet

 

ก็บอกแล้วไงว่า..อย่างเราๆนี่ น้องๆนุ่งๆเนี่ยนะ
กลายเป็นเครื่อง แอปโดมิไนซ์เซอร์ เครื่องทดสอบความสามารถ
ของพี่ใหญ่ต้อย เค๊าหมดล่ะ

สนุ๊ก.. สนุก

เอ๊า คนอื่นที่แอบซุ่มดูก็ลองล๊อกอินชื่อเข้ามาได้ครับ..

(เรามาล้อมแอบดักจับคุณนายต้อย Supatorn เผื่อได้เอาคืนมั่งดีกว่า..ใครจับได้ก่อนเรามีรางวัลให้!)

 

เอ่อออ พี่ต้อยคะ ตามปกติที่ใช้ GPSในการเดินทางไปยังที่ต่างๆ
ใครไปตามGPSแล้วไม่หลงน่ะมีน้อยมากเลยค่ะ บอกให้เราหลงทางหลงป่าอยู่เรื่อยเลย
catt3catt3

น้องตามพี่ต้อยไปเรื่อยๆก่อนดีกว่า คริคริ

 

แอบดักจับ

*******************************
ยากน๊ะ เพราะแอบมาตอนท่านทั้งหลายหลับอยู่ไงคะ เจอกันตอนตีสี่ดีไหม อิอิ ธรรมะสวัสดีค่ะ
:boo::boo::boo:black_pig;aa41

 

เค้าตื่นตีสี่ประจำเลยอ่ะ แต่ว่ามาดักจับพี่ต้อยไม่ทัน
แค่ลืมตาบิดขี้เกียจหันซ้ายหันขวา เดินไปเดินมา หมดเวลาแล้วคร่า

คือว่าต้องรีบทำภารกิจส่วนตัว แล้ววิ่งจู๊ดดดดไปทำงานอ่ะ
มีบ้างที่ตื่นเช้าแล้วรีบไปเที่ยว อุ๊บบบบส์ [Embarrass[Embarrass
ก้อภารกิจมันเยอะอ่ะเน้อออ

 

มัวแต่แซวกันไปๆมาๆ หาเนื้อหาเด็ดๆยังไม่ได้เลย..

ญาติเราก็ใช้กระทู้สื่อสารยัง กะ F/B
เราคงต้องมีสาระกันให้มากว่านี้แล้วล่ะ! ไม่ไหวแล้ว

กระทู้เพื่อนบ้าน..นอกคอกบรรดารุ่นใหญ่เขาจับมือประสานกันแน่น กระหน่ำซะ..จอแทบแตก

ทั้งสนุก มุกอัดกระจุย..ขำขี้ร่วงหลุดลุ่ย
สาระธรรมพาเพลินแน่นเอี๊ยด ประสบการณ์บานเบอะ
เด็ดๆมันส์ๆทั้งนั้น

ใช่ซี่...ใช่ซี้ ก็เกิดกันมานานแล้วนี่ มันก็ได้เปรียบกันดิ....โธ่
กลอนดีเพียบเลย...ลื่นหูเกิน

เรารึกลอนงี้!ก็แถกซะเละเทะ
..เป็นปลากระดี่สุยลุยโคลนหน้าแล้ง แบบมึนๆเดี้ยงๆ

ฮึ! ก็เรามันจนนี่

(แต่ว่าจะจนเรื่องอะไรบ้าง ยังคิดไม่ออก มันเยอะเกิ๊น!)

สาธุ! ขอให้ผู้เฒ่าทั้งสอง..หมดมุกเร็วๆ ขี้เกียจแอบขำฟึ้ย

จาก...คนขี้อิจฉา มีไรเปล่า?

 

จะเล่าเรื่องผีติดมากับ พระเครื่ององค์พระเศียรขาด

คาดว่ามันต้องจบ...มันต้องจบเร็วๆนี้ให้จงได้
เพราะจะเริ่มเอาจริงแล้ว..

จากนิสัยเดิมๆ ของคนขี้อิจฉา

"เรื่องไม่จบ แท่ดแถไปเรื่อย อย่าเรียก toplus99ว่า ..ลูกคน"

 

คนขี้อิจฉา

*****************************
ไม่เป็นไรค่ะเราก็คุยกันไปเรือยๆ น้องๆน่ารักกันทั้งน้่านนค่ะ

 

ชาติคน
เรื่องนี้เล่าสืบกันมาแต่โบราณว่า...

กาล ครั้งหนึ่ง..มีสุนัขสองแม่ลูกพากันเดินไปที่วัด ระหว่างทางจะต้องผ่านป่าช้าที่ทิ้งศพ ขณะนั้นได้เห็นศพ ๆ หนึ่งขึ้นอืดอยู่ข้างทาง สองแม่ลูกหยุดดู ลูกหมาเกิดนึกใคร่จะได้ลิ้มรสศพ จึงกล่าวกับแม่ว่า
“แม่จ๋า ให้ลูกกินลูกนัยตาของศพนี้เสียก่อนเถอะ แล้วเราค่อยไปกัน”
แม่หมาเองกำลังยืนพิจารณาซากศพด้วยสังเวช เมื่อได้ยินลูกกล่าวดังนั้นก็ถึงกับสะดุ้ง ท้วงขึ้นทันทีว่า
“อย่า ! อย่าเชียวนะลูกไอ้ลูกนัยตาของคนนี่หละมันชั่วช้าสิ้นดี มีแต่จะสอดส่องส่ายมองหาแต่สิ่งสวย ๆ งาม ๆ สิ่งที่เป็นอัปมงคล ภาพยนตร์ ละคร ดนตรี มีแต่จองเอา ๆ จนจิตใจฟุ้งซ่าน เจ้าขืนกินเข้าไปซิ จิตของเจ้าจะทราม ?”
ลูกหมาได้ยินดังนั้น ก็เปลี่ยนมาวิงวอนแม่อีกว่า
“ถ้าเช่นนั้นให้ลูกกินหูมันเถอะ”
แม่หมารีบสวนขึ้นทันได้ว่า “ถึงหูก็ดีเสียเมื่อไหร่ล่ะ มันเฝ้าแต่จะเงี่ยฟังเสียงประจบสอพลอ เสียงดนตรีที่แสนจะแสบแก้วหูเสียงอุบาทว์ที่ยั่วยุกามารมณ์ส่วนคำสอนรสพระ ธรรมนั้น เขาไม่ยอมให้ลอดเข้าหูไป อย่าเลยลูก ?”
ลูกหมาไม่สิ้นพยายาม กล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้น ให้ลูกกินจมูกมันก็แล้วกัน”
แม่หมาขึ้นเสียง “ก็อีกนั้นหละ ! ไอ้จมูกของมันชอบแต่จะสูดดมกลิ่นที่เป็นต้นเหตุแห่งความใคร่ กลิ่นธูปควันเทียนอันเป็นสัญลักษณ์ทางธรรมเสียอีก ไม่ยักมีใครใฝ่หา ชั่วสิ้นดี อย่าเลยลูก
ได้ยินดังนั้น ลูกหมาก็วอนต่อไปว่า
“ถ้าอย่างนั้นลูกขอกินลิ้นมันนะ”
แม่หมาขัดขึ้นอีกว่า “ลิ้นนั่นหรือ ก็เลวร้ายพอ ๆ กัน มันมีแต่จะตวัดไปตวัดมาด้วยความสับปลับปลิ้นปล้อน โกหกมกเท็จสิ้นดี”
ลูกหมาจึงว่า
“ถ้าอย่างนั้นกินมือมันดีกว่า”
แม่หมาร้องดังขึ้นอีกว่า “มือก็ใช่จะดีเสียเมื่อไหร่ล่ะ มันชอบแต่จะหยิบฉวยเอาสิ่งของของคนอื่นด้วยการลักขโมย ตบโน่นตีนี่แม้พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ก็ใช่มือประทุษร้ายได้”
ลูกหมาพยายามเปลี่ยนความตั้งใจว่า
“ถ้างั้นลูกกัดกินเท้ามันเถอะ”
แม่หมาปรามอีกว่า “ตีนคนก็อีกนั้นหละ มันมีแต่จะเยื้องย่างเข้าทางอุบายมุข หรือย่องหนักย่องเบา ไอ้ที่เต้นแร้งเต้นกาสะบัดเร่า ๆ ไปมาจนไม่รู้ว่าลิงหรือคน นั่นก็มิใช่ตีนดอกหรือ ? อย่าดีกว่าลูก
ลูกหมาอ้อนวอนเป็นครั้งสุดท้าย
“งั้นลูกกินหัวใจมันก็แล้วกัน”
แม่หมาได้ยินดังนั้น ตกใจร้องเสียงหลงตวาดว่า
“อย่านะ อย่าเป็นอันขาด หัวใจนั่นมันร้ายเสียยิ่งกว่าอะไรหมดมันเต็มอักอยู่ด้วยโทสะ โมหะ เต็มอัดไปด้วยความโลภความเห็นแก่ตัว มีแต่มุ่งกอบโกยเอา ไม่รู้จักพอไม่คำนึงถึงความเดือดร้อนทุกข์ยากของผู้อื่น อิจฉาริษยาพยาบาท อาฆาตมุ่งร้ายต่อกัน ชั่วสิ้นดี เจ้ากินเข้าไป
ซิ เจ้าจะเสียศักดิ์ศรีแห่งตระกลู”
ได้ยินแม่ว่าดังนั้น สุนัขน้อยก็ถ่มน้ำลายรดศพนั้นพลางสะบัดหน้าชวนแม่ให้รีบ ๆ เดินต่อไป พร้อมกับรำพึงในใจว่า
“โธ่เอ๋ย ช่างไม่มีอะไรดีเลยนะ ไ ..อ้.....ชาติคน..!”
********************************************

 

อาหารแต่ละจานแต่ละภาคพื้นที่ยังมีรสชาดแซ่บนัวต่างกัน

กระทู้แต่ละบ้านอรรถรสก็ย่อมต่างกันเป็นธรรมดา

ยังไงครอบครัวเราก็อบอุ่นนะค๊า

ไม่เชื่อว่าอบอุ่นก็ลองเข้าเตาอบดูจะรู้ว่าอุ่นแค่ไหน ไม่เกี่ยวกะเตาอบ แต่เราก็ชอบแถเอามาเกี่ยวซะงั้นล่ะค่า

 

ใช่ๆแถแบบ...อืมม ก็แบบไม่น่าเชื่อว่าจะใครกล้าทำได้ขนาดนี้
โอย..อายแทนชาวบ้านเด๊ะนี่

ดีที่ไม่รอให้อุ่นหนักเข้าไปอีก โดยจับลงหม้อ แล้วเลือกกดปุ่ม Cook แทน"Warm" ในหม้อหุงข้าวไฟฟ้าชาร์ป

 

เอกลักษณ์เป็นสิ่งสำคัญค่ะ เจ้าบ้าน ขออย่าวิตก

เราก็อยู่ของเราตามประสานะคะ บางวันก็มีงานประชุม ผู้ใหญ่บ้านเรียกมาสังสรรค์เราก็มา บางวัน ผู้อาวุโสสอนสั่ง เราก็พับเพียบฟังนะคะ วันไหน ท่าน ๆ จะเอาจริง เราก็จะไม่ซนนะคะ (ส่วนตัว)

แหมจะให้เลียนแบบใครเขาได้คะ ในพุงอิฉันก็ไม่ได้มีสาระมากมาย วัน ๆ ก็แถไปเรื่อย ๆ ขออย่าได้ถือสานะคะ ครั้นจะให้มีสาระคงต้องใช้ทั้งเวลา ความพยายาม และความเข้าใจ คงนานไม่น้อย (รอไหวไหม)

ขอส่งใจ และส่งเสียงเป็นพัก ๆ นะคะ เจ้าบ้าน พี่ต้อย คุณแตน และสมาชิกครอบครัว toplus99 ทุก ๆ ท่าน

 

กาลครั้งหนึ่ง ฟังเทศน์ฟังธรรม แล้วดั๊นหลับๆตื่นๆ
จับใจความได้แต่เพียงว่า

ให้มีหิริ โอตตัปปะ ละอายเกรงกลัวต่อบาป เท่านั้นอ่ะค่า

ส่วนเรื่อง อายสายตาชาวบ้านนี่ไม่ได้จำ เลยทำหน้าด้านๆอยู่ได้ทุกวันนี้

เอ่อออ แถแบบนี้
จะโดนเฉดหัวออกนอกบ้านไปยืนคาบไม้บรรทัดหนึ่งวันป่าวเนี่ย
:d[Embarrass

 

ไร้สาระไปวันๆไปหัดปั่นจักรยานขึ้นเขาครั้งแรก

ปล่อยให้กระทู้เพื่อนบ้านปล่อยพลังมีสาระ ขำพุงกระจายไขมันกระเพื่อม
จนท่านอาจารย์toplus99ชักจะเอือมระอา ส่ายหน้ากับลูกบ้าน
ที่ไม่เอาถ่าน มัวใช้แต่เตาอบ หม้อหุงข้าวไฟฟ้า

คิดแล้วดูจะน่ากลุ้มใจเป็นนักหนา ถ้าให้เปลี่ยนไปมีสาระกะเอาถ่าน
อย่ากระนั้นเลยตามสันดานเก่า เล่าเรื่องไร้สาระไปวันๆดีกว่า
ปล่อยให้เป็นหน้าที่"แม่ต้อย"พี่ใหญ่ ใส่สาระธรรมะบรรเทิงแต่เพียงผู้เดียว

เมื่อวานก็ได้มีเหตุไม่บังเอิญ ก็ตั้งใจนั่นล่ะ ไปออกทริปปั่นจักรยานขึ้นเขาใหญ่ขำๆ กับกลุ่มขาอ่อน ไม่ใช่ขาขาวๆงามๆนะ กลุ่มขาอ่อนแรง ที่ไม่ค่อยจะได้ปั่น แต่มันส์ในอารมณ์อยากปั่นน่ะ

จำไม่ได้ว่า ครั้งสุดท้ายที่จับจักรยานนั้นมันผ่านมานานเท่าไร
ยกนิ้วมือขึ้นมารวมกับนิ้วเท้า ก็ยังไม่พอนับย้อนได้
แล้วจักรยานแบบมีเกียร์นี่ เค้าใช้กันยังไงก็ไม่เป็น
น้องรถเสบียงบอก 30กว่ากิโลนะพี่
ตัดสินใจ เป็นไงเป็นกัน สู้เว้ยยย!! อยากรู้จริงๆว่า ความรู้สึกของคนปั่นนั้นเป็นเช่นไร น่าจะพอไหวน่า นั่น!! ใจมันเก่งตั้งแต่เริ่มต้น

พอเริ่มออกสตาร์ท ต้องปีนขึ้นจักรยานเล็กน้อย ก้อคนมันเตี้ยขาสั้นน่ะ
ส่งเสียงโวยวายแต่เริ่มต้นเลย เกียร์ใช้ยังไง กดนิ้วโป้งนิ้วชี้ซ้ายขวายังไง
กดเมื่อไหร่อ่ะเนี่ย จานหน้าจานเล็กจานใหญ่คืออะไร มั่วไปหมด
ก็มีผู้กำกับคอยบอกบทเราไประยะนึง พอเริ่มจับจังหวะได้ก็ลุย
เจอเนินขึ้นเขาใหญ่ เนินแรก อ่ะจ๊ากก!! หนักเว้ยยย แต่ยังไหว สู้ๆ

เวลาผ่านไปหนึ่งกิโลสองกิโล เสียงที่เซ็งแซ่กัน เริ่มจะเงียบ
ประมาณว่า ใครอย่ามาชวนคุยนะเฟ้ยย ตรูหยิ่ง
จริงๆแล้ว หอบ อ้าปากพูดกันไม่ได้ ได้แต่ยิ้มมมมม ละมุนละไมใส่กัน

บ้างก็ละทิ้งจักรยานกิโลที่2 กิโลที่3-7 บางส่วนสู้ไปถึงกิโลที่10รวมทั้งเราด้วย
รู้ถึงอาการใจจะขาดจะเป็นลมเวลาขึ้นเนิน แต่ลงเนินนี่ สนุกมาก
แก๊งค์เราเกรียน มาปั่นขึ้นเขาน่ะ ท้าทายความยากลำบากซะงั้น
พักดื่มน้ำกันกิโลที่10 บางส่วนไปขึ้นรถ ส่วนเรา.. คุณได้ไปต่อค๊าบ
ก็ยังไหวมันต้องไปให้สุดๆ ให้รู้ถึงความรู้สึกที่มันสุดๆไปเลย

ปั่นๆไป แรงก็ถอย เริ่มเอื่อยเฉื่อย เค้าไปกันหมดแล้ว เหลือผู้เฒ่าสองคนอย่างเราตามหลัง ที่นำหน้าเค้าก้อมืออาชีพ ทิ้งไม่เห็นฝุ่นจักรยาน

สมองก็เริ่มคิด ใครมันช่างคิด สร้างจักรยานให้ท่าปั่นมันผิดวิสัยอย่างนี้น๊อออ
แขน ตูด หลัง ช่างผิดลักษณะทางสุขภาพจริงๆ
เมื่อน้องสมองเริ่มทำงาน ก็ส่งสัญญาณแผ่ซ่านไปไขสันหลังลงไปยังตูด
กระจายไปปลายประสาทส่วนกล้ามเนื้อขา มือและเท้า
ให้ทุกส่วนมันปวดเมื่อยไปหมด
วาระนั้น พี่ใจมองเห็นสมองมันคิดสั่งการผิดๆเช่นนั้น ก็ออกโรงสั่งทันที
เจ้าสมอง หยุดคิดการ.. บัดเดี๋ยวนี้!! ข้าหัวใจผู้ยิ่งใหญ่จะสั่งการเอง
เมื่อใจออกโรงเองเช่นนี้ ก็เริ่มสั่งการ.. ฝันให้ไกล ไปให้ถึง..สู้เว้ยยย
ชึ่ง ชึ่ง โป๊ง โป๊ง ชึ่ง ลัน ลัน ลา ลั๊น ลัน หลั่น ลัน ลัน ลา
เมื่อใจสั่งมา แขนขาตูดก็ต้องสงบ อย่าโอดโอย

ปั่นทำไม ก้อต้องปั่นให้มันเข้าถึงจิตวิญญาณของคนปั่นสิ ว่าเค้า รู้สึกเค้าคิดกันยังไง ระหว่างปั่นไป มันเกิดภาวะอะไรมั่ง กายและใจเป็นยังไง
ทำไมต้องรู้ ก็ เออน่า รู้ไว้ก่อน คิดเอง ถามเอง ตอบเอง ช่างบ้าจริงนะเรา
ใจเป็นนายกายเป็นบ่าว รู้ก็คราวนี้ล่ะ
แม๊...ยอมให้ใจสั่งแต่โดยดี มีแรงขึ้นมาเชียวล่ะ

ปั่นไปได้ 20 กิโล ต้องนั่งพักร้องเพลง โปรดส่งใครมารับช๊านที... อยู่อย่างนี้มันล้าเกินไป... หงิงๆๆ
และแล้วก็สวรรค์โปรด รถสวัสดิการกลุ่มตามมาเก็บ บอกว่า เค้าขึ้นรถกันหมดแล้ว หมดแรงกันแล้ว เหลือแต่นักปั่นมืออาชีพ4คนที่ใกล้ถึงจุดหมาย
เอาล่ะ!!ถึงปั่นไม่ถึงจุดหมาย แต่มือใหม่อย่างเราก็สู้พอควร นั่งรถต่อดีกว่า
มิฉะนั้น อาจจะได้แย่งอาหารกะลิงข้างทางเป็นแน่แท้ เอิ๊กๆๆ


;aa59
ทริปนี้ ทำให้เรารู้ว่า เอ็มสปอต อร่อยกว่า สปอนเซอร์ แหะๆ:d(deejai)(deejai)

 

รายงานตัวค่ะ วันนี้เพิ่งได้ฤกษ์ไปรับน้องคอมพิ้ว กลับจากโรงซ่อม อู้งานเมนบอร์ดพัง เสียกะตังค์จนได้ อิอิ...(เสียมาหลายวันแหละ)
มาไล่อ่านตามหลัง แม้ อยากขอยืมจักรยานแบบมีเกียร์ ของคุณpegaojung ไว้ปั่นอ่านตามหลังจัง จัง
(tm-love)

 

ส่งมาให้อ่านก่อนนอน ระหว่างรอท่านเจ้าบ้านเล่าเรื่องcatt3catt3