เจ้ากรรมนายเวรเข้าใจผิดจะเป็นไปได้ไม๊คะ

ถ้าหากมีคนเข้าใจผิดว่าเราไปทำไม่ดีกับเค้าไว้ แล้วเค้าผูกจิตพยาบาทจนเค้าเสียชีวิตลงไป เมื่อเค้าตายไปแล้วเค้าจะผูกจิตพยาบาทเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเราไหม หรือเค้าจะรับทราบความจริงได้เองว่าความจริงเราไม่ได้ทำเค้า อันนี้สงสัยมานานแล้วคะ

 

เป็นคำถามที่ดีมากๆ ..... ถ้าทำบาปจริง วิบากกรรมที่จะได้รับคงไม่ผิดแน่นอน ส่วนเรื่องการเข้าใจผิดก่อนตายนี่ ผมก็ไม่ทราบ แล้วเค้าจะจองเวรแบบเข้าใจผิดแบบนี้ได้ป่าวอ่ะ...ผมว่ามันอาจจะทำให้จิตเศร้าหมอง ไม่ได้ไปผุดไปเกิด จนเมื่อถึงเวลาที่เค้ารับรู้ความจริง ต่างฝ่ายต่างอโหสิกรรม เค้าก็อาจจะหลุดพ้นจากบ่วงนี้ได้ (ความเห็นส่วนตัว)

 

ไม่น่าเป็นไปได้ เพราะกฎแห่งกรรมยุติธรรมที่สุดแล้ว คนที่เข้าใจผิดเราเมื่อเค้าตายไปแล้วก็ต้องไปรับกรรมที่ตัวเองก่อไว้ต่อไปคงไม่มีเวลามาตามอาฆาตเราหรอก (หลวงพี่เล็กบอกมา)ส่วนกรรมที่เราเจอก็เป็นกรรมที่เราทำเอาไว้เองบุคคลที่ส่วนเกี่ยวข้องที่ทำให้เราต้องรับผลกรรมก็เป็นคนละคนกับคนที่เราเคยก่อเวรไว้

เช่นตัวเองเคยตะคอกแฟนแล้วก็วีนเค้าแต่เค้าไม่เถียงทำหน้าจ๋อยๆ เวลาผ่านไปก็มีเหตุให้ต้องเดินทางกับคนๆนึงซึ่ง้ป็นเพืื่อนของเพื่อนแล้วก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้เค้าตะคอกเราวีนเราทั้งๆที่เราไม่ผิดแต่เราวีนเค้ากลับไม่ได้เพราะเกรงใจเพื่อน ตอนนั้นเหตุการณ์ที่เคยวีนแฟนโผล่ขึ้นมาเลย รู้เลยว่าเค้ารู้สึกอย่างไรโทรไปขอโทษ ณ ตอนนั้้นเลยแล้วก็ไม่กล้าทำอีก หากยังระลึกไม่ได้ว่าเราเคยทำไว้เองเราก็จะโดนอีกเรื่อยๆจนกว่าจะสำนึกผิดหรือจนกว่ากรรมจะหมดกำลังไปเอง แต่หลังจากแฟนบอกยกโทษให้แล้วก็ไม่เคนโดนใครตะคอกอีกเลย

ก็เหมือนกับว่าถ้าเราฆ่าใครก็ไม่จำเป็นว่าคนนั้นต้องกลับมาฆ่าเราเพียงแต่เราจะไปเจอเหตุการณ์ทำให้ถูกฆ่าเหมือนที่เราฆ่าเค้า หรือเคยลักทรัพย์คนอื่นคนๆนั้นก็ไม่มาลักทรัพย์เราคืนหรอกแต่เราจะของหายบ่อยหรือมีเหตุให้เสียทรัพย์

เรื่องกรรมมันซับซ้อนต้องเอาไว้เจอแล้วก็สังเกตุเอาค่ะแล้วจะไม่อยากทำกรรมชั่วเลย

 

เรื่องเจ้ากรรมนายเวรถ้ามี และเกิดการเข้าใจผิด(ความเห็นส่วนตัว) เบื้องต้นเป็นไปได้ แต่การจองเวรคงไม่มีผลต่อกัน เพราะ สัญญาแห่งกรรมที่กระทำต่อกันมันไม่มี วิบากรรมจะส่งผลได้ต่อเมื่อคนนั้นเคยกระทำกรรมนั้น และอยู่ในช่วงเวลาและสถานที่ที่เอื้ออำนวยให้มันส่งผลได้

 

เป็นไปได้และเป็นกันมากและเป็นกันอยู่ตลอดเวลา ทำไม
ก็เพราะเวรทั้งหลายเกิดจากการผูกเวรเอาไว้ จะผูกเวรได้อย่างไรก็เพราะมีเรื่องกระทบกระทั่งกันและเอามาปรุงแต่งให้เป็นความเกลียดชังกัน แล้วการกระทบกระทั่งกันส่วนใหญ่มาจากเรื่องเล็กๆน้อยๆทั้งนั้น ถ้าไม่ปล่อยวางมันก็ลุกลามเป็นเรื่องใหญ่ จากขุ่นข้องในใจก็้เริ่มออกมาเป็นวจีกรรมและกายกรรม เวรทั้งหมดจึงมาจากเรื่องที่มันไม่มีอะไรเลย เป็นประเภทเรื่องไม่เป็นเรื่องทั้งนั้น
ทีนี้กลับมาที่คำถาม ถ้ามีคนพยาบาทเรา พอตายไปเขาจะรู้ไหม ก็อาจรู้หรือไม่รู้ก็ได้ ถ้ามีเหตุให้ได้รับรู้ก็จะสามารถรู้ได้ เช่นไปเป็นเทวดามีตาทิพย์ก็ำทำให้รู้ได้ แต่ถ้าไปเกิดในภพภูมิต่ำก็จะไม่อาจรู้ได้เลย ซึ่งส่วนใหญ่จะไม่รู้เพราะหมู่สัตว์ถูกอวิชชาปิดบังไว้ แม้ตายก็ไม่เป็นเหตุให้อวิชชาหายไป

 

มนุษย์ มีจิตปรุงแต่งได้ สัตว์บ้างมี บ้างไม่มี วิทยาศาสตร์เรียกเป็นสัญชาติญาน
ในกรณีเจ้ากรรมนายเวร เป็นชื่อสมมุติทางโลก ทางวิทยาศาสตร์ทางธรรมแล้ว มันคือแอคชั่นเท่ากับรีแอคชั่นนั่นเอง การผูกจิตอาฆาตโดยการเข้าใจผิด ก็คือกรรมทางใจชนิดหนึ่ง กรรมของเขา ไม่มีทางส่งถึงเรา เป็นกรรมสูญเปล่า เป็นโมฆะ ผู้คิดผูกพยาบาท รับผลสะท้อนไปเองไม่ว่าอยู่ภพภูมิใดๆ

 

ถ้าเขาทราบความจริง เขาก็ไม่จองเวร
ถ้าเขาไม่ทราบ เขาก็จองเวร
เอาง่ายๆแบบนี้แล้วกันนะครับ

ส่วนเขาจะทราบหรือไม่ทราบ มันขึ้นอยู่กับวิสัยของเขาเองว่าจะทราบได้มั้ย
สมมติว่าเขาไปเกิดเป็นคน เขาก็ไม่ทราบอะไรหรอก
แต่จิตที่ผูกเวรผูกกรรมเอาไว้มันก็ยังมี
มันเป็นเรื่องของเขา ทุกข์ของเขา

เราไปสนใจทำไม

 

จริงครับ

เราจะถูกหรือผิดก็ตามแต่

ถ้าอีกฝ่าย ผูกจิตพยาบาท ไม่ว่าเราจะดีขนาดไหน

เค้าก็จะสร้างตามก่อกรรมไปทุกๆชาติที่ได้มาเจอกันครับ


ยกตัวอย่าง พระพุทธเจ้า กับ พระเทวทัต ได้ครับ

 

ไม่ใช่ครับ เจ้ากรรมนายเวรตัวจริงของเราคือ"บาปและบุญ"ที่ตนเองเคยทำมาไว้ ส่วนใครที่คิดทำร้ายพยาบาทจองเวรใครๆก็คือผู้ที่กำลัง"ขวนขวายเพื่อก่อร่างสร้างเจ้ากรรมฯให้ตนเอง" เหมือนพระเทวทัตที่ทำกระทำต่อพระพุทธเจ้า..

ผู้ที่ผูกพยาบาทเรา เป็นเพียง"ปัจจัยกระตุ้น"ให้บาปเก่าอื่นๆสารพัดที่เราทำไว้แล้วนับไม่ถ้วนให้มาส่งผลได้.. เหมือนพระเทวทัตกลิ้งหินลงมาทับข้อพระบาทของพระพุทธเจ้า เพราะสมัยที่พระพุทธองค์ยังเป็นพระโพธิสัตว์..ได้เคยทำบาปคือ...

...ในกาลก่อน เราได้ฆ่าพี่น้องชายต่างมารดา เพราะเหตุแห่งทรัพย์ จับใส่ลงในซอกเขา และบดทับด้วยหิน ด้วยวิบากแห่งกรรมนั้น พระเทวทัตจึงผลักก้อนหินก้อนหินกลิ้งลงมากระทบนิ้วแม่เท้าของเราจนห้อเลือด...

พุทธาปทานชื่อปุพพกรรมปิโลติ..
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=32&A=7849&Z=7924&pagebreak=0

ดังนั้นไม่ว่าใครจะผูกหรือไม่ผูกเวรกับเรา เมื่อกรรมได้เหตุประชุมพร้อมก็ย่อมมาส่งผลให้เราได้เสวยได้ตลอดเวลา...

จึงไม่พึงมั่นหมายว่า ใครๆที่เราเกี่ยวข้องจะเป็นเจ้ากรรมฯของเราเสมอ..แต่ให้ทราบว่าเพราะเราเคยทำาปมาผลร้ายจึงมีได้ นี่ย่อมเป็นส่วนของความเห็นที่ถูกตรงได้..

ไม่ทราบหรอกครับ เพราะโทสะและโมหะครอบคลุมอยู่หนาแน่น และเป็นอุปนิสัยอันมีกำลังที่จะทำร้ายใครๆได้โดยง่าย ไม่เฉพาะเราเท่านั้นหรอกครับ..

 

มีโอกาสเข้าใจผิดได้ แต่เขาจะทำอะไรเราไม่ได้
ยกเว้นเคยทำเขาไว้ในชาติก่อน ๆ

 

ขอบคุณทุกคอมเม้นท์คะ และอนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่ให้ความรู้ทุกท่านคะ ทำให้เข้าใจมากขึ้นถึงเหตุปัจจัยและผลที่จะตามมาคะ

 

คุณ samnido ตอบไว้ก่อนแล้ว

เข้ามาเจอเทวดารักษาเรา ท่านก็ช่วยอธิบายแล้ว เชื้อไม่มีทำอะไรไม่ได้

 

ถ้าหากมีคนเข้าใจผิดว่าเราไปทำไม่ดีกับเค้าไว้ แล้วเค้าผูกจิตพยาบาทจนเค้าเสียชีวิตลงไป เมื่อเค้าตายไปแล้วเค้าจะผูกจิตพยาบาทเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเราไหม หรือเค้าจะรับทราบความจริงได้เองว่าความจริงเราไม่ได้ทำเค้า อันนี้สงสัยมานานแล้วคะ



คนที่เข้าใจคุณผิด อาฆาติแค้นเคืองคุณ พอเขาตายไปแล้ว เขาก็จะรู้เองด้วยอำนาจกรรมที่เป็นทิพย์ ว่าคุณไม่ใช่คนทำ เป็นเหตุที่เข้าใจผิดกันมาตลอดชีวิต มารู้ความจริงเอาเมื่อตอนที่เขาได้ตายไปแล้ว เขาจะต้องละอายใจที่เข้าใจคุณผิด อำนาจกรรมที่เป็นทิพย์ทำให้เขารู้ความจริง ดังนั้นเขาคงไม่มาตามจองเวรคุณหรอก