ถึงคราวกรรมตามทันก็ต้องรับไป

เมื่อก่อนผมพอมีฐานะไม่ถึงกับรวยแต่ไม่อายใครญาติพี่น้องเพื่อนหรือญาติทางแฟนก็ให้เกียรติแต่หลังจากปี51เป็นต้นมาอยากเปลี่ยนอาชีพแต่ก็ไม่กล้าเลิกอาชีพเดิมจึงให้ญาติมาทำแทนก่อนเราจะได้ไปลองทำอาชีพใหม่ แต่พี่ชายแฟนไม่ชอบคนที่จะมาช่วยเราจึงบังคับให้เราหาคนอื่น แต่เราหาไม่ทันแล้วพี่ชายแฟนไม่ยอมถึงขั้นจะเอาปืนมายิงเราจึงต้องยอมแต่เราลงทุนไปกับอาชีพใหม่แล้วจึงต้องปิดงานเก่าไป แล้วงานใหม่ก็ไม่รอด ปัจจุบันนี้ผ่านมาหกปีแล้วยังตั้งตัวไม่ขึ้นเลยญาติพี่น้องเพื่อนต่างๆก็ดูถูกเรา หลายคนที่เราเคยช่วยเขาไว้ตอนเรามี มาตอนนี้ดูถูกเราไม่ช่วยเราไม่พอซ้ำยังใส่ร้ายเรา สิ่งที่เราเคยช่วยหรือให้เขามาทุกวันนี้ไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจำไม่ได้ ไม่ใช่ทวงบุญคุณ แต่บางทีก็รู้สึกละอายแทนเขาว่าทำไมเขาถึงได้กลับหน้ามือเป็นหลังมืออย่างนี้ เพื่อนที่เคยขอยืมเงินเราทุกครั้งเราไม่เคยไม่ให้เพื่อนเคยเกรงใจเรา มาวันนี้เราแค่ขอให้เขาช่วยหาที่ทางค้าขายให้หน่อยแต่กลับโดนตะคอกกลับมาเราเคยซื้อของให้ผู้มีพระคุณบางท่านแต่ทุกวันนี้ท่านกลับพูดว่าไม่เคยได้อะไรจากเราเลย น้ำตาแถบไหล หัวเราะประชดชีวิต พี่สาวซื้อรถให้ท่านใหม่บังเอิญวันนั้นเราได้ขึ้นไปนั่งถูกมองเหมือนเป็นส่วนเกินของที่นั้น
แต่ทุกวันนี้ผม ภรรยาและลูกเลิกติดต่อกับทุกคนหมดแล้วแผ่เมตตาให้หากชาติก่อนเคยไปทำอะไรที่ล่วงเกินขอให้จบเพื่อไม่ขอพบเจอกันอีกตลอดไป

 

ยังใงก็ยังมีกัลยาณมิตรที่ดีอยู่ที่นี่นะ สู้ๆ นะครับ ...

 

มันก็เป็นเช่นนี้เองครับ เค้าถึงว่าเอาไว้ว่าทำบุญอย่าไปหวังอะไรกับใคร ให้เท่าที่ทำได้ เค้ามาขอจากเราแสดงว่าเข้ายังเอาตัวไม่รอดเลย อย่าไปหวังอะไรกับเขาเลยครับ ทำเองดีกว่าครับ คุณเคยมี คุณทำให้มันมีอีกได้ครับ คุณเคยทำมาแล้ว คุณรู้วิธี แต่ขออย่าหมดไฟซะก่อนละ ที่ผ่านมาเป็นบทเรียนครับ แล้วจำด้วยว่าพลาดตรงไหน อย่าเหยียบซำอีก เป็นกำลังใจให้นะครับคุณพ่อ

 

ดีแล้วๆ ทำด้วยความเต็มใจย่อมมีผลมากอานิสงค์มาก นะครับ

เห็นใจกับเรื่องที่เล่ามาครับ บุคคลทั้งหลาย ย่อมทุกข์เพราะการต้องเกี่ยวข้องกับใครๆอยู่เสมอ โดยเฉพาะในเวลาที่ต้องการความช่วยเหลือหรือตกทุกข์ได้ยาก แต่ก็ไม่ได้รับความเกื้อกูลจากใครๆ..

ท่านจขกท พึงทราบว่า สิ่งดีที่ท่านเคยทำมามีการอุปถัมภ์ช่วยใครๆมาในอดีตนั้น เป็นบุญที่จะนำผลมาให้ท่านแน่ บุญนั้นไม่สูญหาย ขอให้รักษาเจตนาที่เคยทำไว้ด้วยดี เรียกว่าเจตนาหลังจากทำบุญแล้ว ไม่ควรนึกเสียใจเสียดายภายหลังเพราะชนเหล่านั้นกลายเป็นอกตัญญูบุคคลไป ทั้งนี้เพือมิให้ผลของทานที่เคยให้กลับเศร้าหมองหย่อนกำลังลงไปนะครับ..

ขอให้ปลงลงกับความจริงที่ว่า ..เราเอง..ในอดีตชาติ..ก็เคยทำอย่างที่เขาเหล่านั้นแสดงออกแก่เราในเวลานี้ ผลอันสอดคล้องจึงมาส่งให้เสวยได้ เราควรละเว้นเสียจากพยาบาทวิตกท่เกิดขึ้น อภัยแก่เขาเหล่านั้นผู้ไม่รู้เรื่องกรรม ..เพราะเขาจะเข้าถึงความอึดอัดคับข้องเช่นเดียวกับที่ท่านจขกท เป็นอยู่ นึกสงสารเขาว่าขออย่าได้เป็นเช้นเราเลย ..

อนึ่ง เมื่อไม่ได้ความชอบใจที่จะเกี่ยวข้องกับคนเหล่านี้ การแยกปลีกตนให้ห่างเพื่อยุติการก่อบาปสร้างเวรภัยด้วยกาย วาจา ใจแก่กันย่อมมีได้..ยุติความน้อยใจเสียใจในอดีตเสีย มุ่งหน้าฟื้นปรับสถานภาพของตนให้ดีขึ้นด้วยกำลังสติปัญญาที่ตนมีอยู่..

การเพ่งโทษใครๆมีแต่บั่นทอนสติปัญญาอันดีของตนเท่านั้น สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ พึงเป็นบทเรียนแก่การดำเนินชีวิตต่อไปภายหน้าว่า หากเราจะช่วยใครก็พึงทำด้วยใจกรุณาและไม่หวังว่าเขาจะมาตอบแทนอะไรๆแก่เราเพราะเมื่อผิดหวัง เราจะรักษาเจตนาที่เป็นบุญนั้นไว้ไม่ได้ในภายหลัง..การช่วยใครไโดยไม่คาดหวังการตอบแทนเป็นบุญที่มีกำลังมาก มีได้ในวิสัยของพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย..แม้เรามิใช่พระโพธิสัตว์..การสั่งสมอุปนิสสัยที่ดีย่อมเป็นความเกษมสวัสดีของตนแต่ถ่ายเดียว..

ท่านจขกท พึงทราบว่า แม้ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นไม่ได้นั้น ท่านเองก็เคยทำบุญไว้มากมาแล้วเกือบทุกชนิด ไม่ได้ทำมาแต่บาปหรอก ข้อที่บุญจะมีโอกาสมาส่งผลบ้างย่อมมีได้ ขอเพียงท่านขวนขวายในกิจต่างๆที่ควรด้วยความมีศีลธรรมกำกับ กิจนั้นย่อมสำเร็จตั้งมั่นด้วยดี แม้โภคะย่อมตามมาในไม่ช้า...เวลานี้ ตั้งสติและปัญญาเริ่มทีละเล็กน้อยเท่าที่จะทำได้ ท่านเคยทำกิจการมาแล้ว ประสบการณ์เหล่านั้นย่อมมีประโยชน์ในการตั้งตัวของท่านได้ในเวลานี้ ..

เชื่อว่า ท่านจะประสบความสำเร็จในอาชีพการงานด้วยดีในไม่ช้า ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

 

ขอบคุณทุกๆท่านผมเองก็ยอมรับว่าแต่ก่อนอาจเป็นคนทำบุญหวังผลจึงทำให้รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้รับความเป็นธรรมจึงรู้สึกแย่มากๆ แต่มานาทีนี้จะคิดเสมอว่าสิ่งที่เราเจอมานั้นเป็นสิ่งที่ผมเคยทำไว้กับคนรอบข้างและเราต้องไม่ทำอีก ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจครับ

 

เข้ามาร่วมเป็นกำลังใจให้ท่าน จขกท ค่ะ ดิฉันเองก็เคยมีชีวิตคล้ายๆท่าน จขกท พอมีเงินนี่เพื่อน

ฝูง คนรู้จัก ไม่รู้มาจากไหนกันเยอะแยะ พอเงินหมดนี่เหมือยสุนัข ข้างถนนเลย แต่ก็ต้องสู้ค่ะให้กำลัง

ใจตัวเอง ( คุณมีครอบครัวก็ให้กำลังใจกันไว้ ) กำลังใจนี่สำคัญมากค่ะ หมั่นทำบุญให้มากๆเท่าที่กำลัง


ของคุณจะมี ทานศีล ภาวนา บุญอะไรก็ได้ที่คุณสามารถจะทำได้ ( อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะ)



" ตอนนี้เรากำลังได้รับผลกรรมไม่ดีอยู่ เมื่อวันนึงกรรมดีสามารถส่งผลในชีวิตคุณได้ เดี๋ยวก็ดีขึ้น


มาเอง แต่เราต้องหมั่นสะสมบุญไว้เป็นสเบียงในภายหน้า "




ดิฉันเคยมีสูงสุด จนทุกวันนี้ล่วงลงมาต่ำสุดๆ แต่ก็ดีค่ะทำให้ตัวเองเข้มแข็งขึ้นและไม่ประ


มาทในการใช้ชีวิต ทำวันนี้ให้ดีที่สุด " ท้อได้แต่ห้ามถอยค่ะ " ดิฉันเองก็มีเรื่องทุกข์ใจ ไม่แพ้คุณ


รึอาจจะมากกว่าคุณด้วยซ้ำ แต่การปฏิบัติธรรมช่วยได้ค่ะ ทำให้ใจเย็นมากขึ้น มีสติมากขึ้น สงบขึ้น


ยิ่งเข้ามาในเว็บนี้ มีสหายธรรม กัลยาณมิตรที่ดี ทุกๆท่านให้คำแนะนำ ให้กำลังใจดีมากค่ะ จนดิฉัน

ไม่ฟุ้งซ่านเหมือนเมื่อก่อน อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด เราต้องเตรียมพร้อมรับกับสิ่งที่จะเกิดให้ได้และ

ต้องมีสติด้วย




สู้ๆค่ะ วันนี้อาจจะยังไม่ใช่วันของคุณแต่มันต้องมีซักวันในวันต่อไป ที่วันนั้นจะเป็นของคุณ

 

เป็นกำลังใจให้ท่านกลางทางสู้ต่อไปอย่าท้อถอย คนเราไม่มีวันล้มได้ตลอด เมื่อมีแรงจงลุกขึ้นมาสู้ใหม่ อุปสรรคมักจะเกิดขึ้นในขณะที่เราทำความดีเสมอ แต่อุปสรรคมักจะไม่เกิดขึ้นในขณะที่เราทำความชั่ว เพราะฉะนั้นคนเราจึงต้องเจอทั้งสุขและทุกข์ เพราะว่าทำทั้งดี ทำทั้งชั่ว ถึงแม้จะผิดหวังทางโลก แต่ขอให้ยึดมั่นในทางธรรม ซึ่งธรรมจะคุ้มครองเราเสมอ หากเราเข้าถึงธรรม

ขอให้รักตัวเองให้มาก ๆ เพราะในโลกนี้ไม่มีใครที่จะรักคนอื่นได้มากไปกว่ารักตัวเอง เวลาเราเกิด เราก็เกิดมาเพียงคนเดียว เวลาสุขหรือทุกข์ ไม่มีใครรับรู้ความรู้สึกนั้นได้ดีเท่ากับเราสักคน และเวลาที่ตายก็ไม่มีใครสามารถมาตายเป็นเพื่อนเราได้ ฉะนั้น จงอย่าเอาชีวิตไปผูกไว้กับใคร ไม่เช่นนั้นเราจะเป็นคนเจ็บอยู่เพียงคนเดียว ถ้าหากพบเจอปัญหาและอุปสรรคจงบอกกับตัวเองว่า มันเป็นเรื่องธรรมดา ความล้มเหลว ความผิดพลาด เกิดขึ้นได้กับทุกคน ให้ถือเป็นบทเรียนที่มีค่า เพราะมันคือส่วนประกอบที่จะทำให้ชีวิตประสบความสำเร็จ อะไรที่เราควรทำก็ต้องรีบทำ อะไรที่มันไม่มีค่าแก่การนึกถึงและจดจำก็จงปล่อยวางมันเสีย ขอให้ท่านกลางทางจงรักตัวเองให้มากและก้าวผ่านพ้นอุปสรรคทั้งปวงด้วยการเข้าถึงธรรมให้ได้นะคะ

 

ทุกสิ่งอย่างเป็นเพียงชั่วคราว ต่อไปคุณก็กลับไปมีฐานะที่ดีอีกได้

 

ในวันที่ผมยังมีกิจการอยู่ในตอนนั้นผมเห็นคนอื่นที่เขาไม่มีแล้วผมชอบนึกในใจว่าเขาไม่ขยันหรือหาเงินได้ก็ใช้สุรุ่ยสุร่ายจึงไม่สามารถตั้งเนื้อตั้งตัวได้เพราะในขณะนั้นเหมือนผมยังมีบุญหนุนอยู่ทำงานอะไรก็ได้เงินมาไม่ยากเลย แต่มาวันนี้เมื่อกรรมส่งผลไม่ว่าทำอะไรก็ไม่สำเร็จทั้งที่ใช้ความพยามมากกว่าเหนื่อยมากกว่าจนร่างกายทรุดอย่างน่าตกใจและญาติหรือเพื่อนสนิทรอบข้างกลับว่าเราทั้งทางตรงทางอ้อมครบชุด มากกว่าที่เราเคยคิดไม่ดีในตอนนั้นเสียอีก ถ้าวันนี้ผมไม่ได้ตกลงมาจุดนี้ก็จะยังมีความคิดที่ไม่ดีต่อไปอีก และได้เห็นคนรอบข้างที่เขาพูดว่าเราเหมือนที่เราเคยคิดไม่ดีกับคนอื่นขนาดไม่เคยว่าใครเป็นคำพูดนะแค่คิดยังมีผลมาหกปีแล้วและยังไม่รู้อีกนานไหมกว่าจะตั้งตัวได้อีกครั้ง ปัจจุบันนี้พยามแก้ไขที่ความคิดไม่ให้คิดอกุศลทุกประการซึ่งยอมรับว่าดีกว่าแต่ก่อน แต่ยังไม่สะอาดเท่าที่ควร ขอขอบคุณเพื่อนกัลญาณมิตรทุกท่านที่ให้กำลังใจผม

 

ใครก็เอาจากเราไปไม่ได้ บุญบารมี สติปัญญา

ขออนุญาตครับ

ผมรู้สึกเห็นใจหลายๆท่าน ที่แม้รู้จักทำมาหากิน สร้างเนื้อสร้างตัวเป็น
แต่พอเวลาเกิดปัญหาชีวิตกลับไม่มีปัญญาพอจะแก้ปัญหาได้
โทษโน่น โทษนี่ ดะไปหมด

ความที่ผมเคยอยู่ในประเทศอิสราเอล
แม้มีอพาร์ตเมนต์อยู่ แต่ผมกลับไปกางเต้นท์ไว้ที่ชายหาด
นอนเตนท์บ้าง นอนถุงนอนบ้าง อยู่อย่างนั้นนานหลายเดือน
เพื่อนๆชาวยุโรป รู้แค่ว่าผมเป็นคนไทยใจคอกว้างขวาง รักเพื่อนรักฝูง เสมอต้นเสมอปลาย ไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อน

แล้ววันหนึ่งเพือนสาวชาวสวีเด็น บ่นว่า
"อากาศหนาวชิบหาย ถ้ามีอพาร์ทเม้นต์นอนก็คงจะดี"
ผมก็เลยบอกว่า "ผมมีอพาร์ทเม้นต์อยู่ในเมือง ไปนอนโน่นก็ได้"
เพื่อนสาวก็งงๆ ถามย้ำว่า "คุณว่าคุณมีอพาร์ทเม้นต์ในเมืองหรือ"
ผมก็ตอบว่ามี เขาก็ถามผมว่า
"แล้วทำไมคุณมานอนที่ชายหาดที่แสนทารุณโหดร้ายนี้"
ผมตอบว่า "ความเหงาไม่มีเพื่อนมันทารุณโหดร้ายกว่าอากาศหนาวอีก"
แล้วเธอก็ปลุกชวนเพื่อนๆไปพักที่อพาร์ทเม้นต์ผมที่ในเมือง

หลังจากนั้นผมก็มีเพื่อนชาวยุโรป แวะเวียนมาพักไม่ขาด ตลอดเกือบ ๒ ปี ที่ผมอยู่ที่นั่น

สิ่้งหนึ่งที่ชาวยุโรปดีๆมีคือ การแบ่งปัน

การแบ่งปันที่อย่างน้อยแค่คำแนะนำที่เป็นประโยชน์

ต่างกับคนไทยเราที่ มักจะ ดูถูกเหยียดหยามผู้อื่น
แม้แต่กับคนที่ไม่รู้กระทั่งว่า เขามีดีกว่าเราไหม

ความที่ผมศึกษาเรียนรู้สิ่งรอบตัวตลอดเวลามาตั้งแต่ เปิดเทอม ป.๕ วันแรก
ทำให้ผมเป็นคนคิดเร็ว พิจารนาเร็ว ตัดสินใจได้เร็ว

สิ่งที่ผมจะแนะนำคุณก็คือ

"ไม่มีใครสามารถจะเอาอะไรไปจากคุณได้"
"ไม่ว่าจะเป็น สติ ปัญญา ความสามารถ ความเชื่อมั่น"

"คุณต้องสู้ไม่ถอย ด้วยหมากในกระดานที่คุณมีอยู่ อย่าได้ไปเสียเวลาสนใจหมากนอกกระดาน"
"คุณต้องสำรวจตัวคุณเอง ว่าคุณมีอะไรอยู่ในมือบ้าง"
"ไม่ว่าจะเป็นเงินทุน สิ่งของที่สามารถแปรเป็นทุน"
"ความสามารถในการหาเงิน ช่องทางทำมาหากิน"

ถ้าไม่มีทุนเลย ก็มีทางเลือกสองทาง ทางที่หนึ่งก็คือ หาคนมาลงทุนให้
ทางที่สองคือไปเป็นลูกจ้างเขาเพื่อสะสมเงินทุนขึ้นมาอีกที

ผมเคยทั้งอ่านนิยาย และดูภาพยนต์ มีเรื่องราวมากมายให้จดจำเป็นบทเรียน

ผมประทับใจ หนัง นิยายหลายๆอย่าง จะขอเล่าให้ฟังซักสองเรื่อง

เรื่องแรก ลูกชายมหาเศรษฐีเพลย์บอยเจ้าของบริษัทน้ำมันระดับโลก
พ่อตายต้องมารับมรดกงานบริหารแทน
พอเข้ามาก็ได้รับรายงานว่า บริษัทมีแต่หนี้สินรุงรัง
ก็เลยไปปรึกษาหารือกับเพื่อนรุ่นพ่อ ว่าจะทำอย่างไร

เพื่อนรุ่นพ่อก็แนะนำให้ไป จ้างบริษัทสอบบัญชี มาสำรวจทรัพย์สิน หนี้สิน
ผลการสำรวจก็พบว่า บริษัทไม่ได้มีหนี้สินอะไร
หักลบกลบหนี้แล้ว มีกำไร เหลือเงินสดอยู่ ๒-๓ ล้านดอลลาร์
เมื่อสี่สิบห้าสิบปีก่อน เงินขนาดนี้ถือว่า มหาศาลมากๆ
ในที่สุดก็ต้องไล่ผู้บริหารเดิมออก แล้วบริหารเอง

เรื่องที่สอง เจ้าพ่อค้ายาเสพติดแห่งนิวยอร์ค ถูกลูกน้องฆ่าล้างบางคนสนิทจนหมดแล้วยึดกิจการไป
ก็กลับไปปรึกษาเพื่อนเก่านอกวงการ บอกเพื่อนถึงความเป็นมาความเป็นไป

เพื่อนบอกไม่เป็นไร มันยังเอาของสำคัญแกไปไม่หมด คือ ผู้ผลิตในสามเหลี่ยมทองคำ ยังไม่รู้เรื่องนี้
แกยังโทรสั่งของได้ตามปรกติ แต่ไอ้นั่นไม่รู้จะไปสั่งของที่ไหน
พอมันขายของหมด มันก็ไม่มีของจะขายอีก มันก็จบ

เมื่อเรามีของ เราก็ขายได้ ลูกน้อง ลูกค้า อำนาจก็กลับมาดังเดิม

ชีวิตยังไม่สิ้นต้องดิ้นไป เพราะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เราก็ยังมีสิ่งที่ใครก็เอาไปจากเราไม่ได้ คือ

"สติ ปัญญา ความเชื่อมั่น ความสามารถในการทำมาหากิน"

เพราะสิ่งเหล่านี้ มันอยู่กับเราใครหน้าไหนก็มาพรากไปจากเราไม่ได้

เพือนคนหนึ่งมีอดีตที่โลดโผนมาก เคยเป็นทั้งตำรวจ เคยเป็นทั้งทหาร
แถมเคยไปรบเวียตนามมาอีกด้วย มาปรึกษาผมว่า

"ทำอย่างไรจะรวยเร็วที่สุด"

ผมก็ตอบว่าง่ายนิดเดียว ไปสืบมาว่า เศรษฐีคนไหนเป็นเอด เป็นมะเร็งบ้าง
ก็ไปถามเขาว่า ถ้ารักษาให้หายได้ จะจ่ายเท่าไร
ผมจะเป็นคนหายามารักษาให้เอง
เพื่อนหายไปนาน ก็มาบอกว่า วิธีนี้ยากเกินไป ให้ผมช่วยหาวิธีให้ใหม่

ผมก็เลยบอกไปว่า ให้อ่านหนังสือพิมพ์บ่อยๆ เพื่อหาข่าวว่า
มีเจ้าพ่อที่ไหนโดนล้มบ้าง ก็ไปจีบเมียเขา แล้วเข้าไปสวมแทน วิธีนี้ละรวยเร็วที่สุด
เพื่อนหัวร่อร่าแล้วจากไป

ผมก็เขียนเล่นๆ ให้อ่านกันเล่นๆ เผื่อว่า คุณจะเจอแรงบันดาลใจ
ให้หาวิธีกลับขึ้นมายืนไหม่ได้เร็วๆ

อย่าลืมนะครับ ไม่ว่าคุณจะยากดีมีจนอย่างไร
สิ่งที่ไม่มีใครพรากมันไปจากคุณได้ก็คือ

"บุญ วาสนา สติ ปัญญา ความสามารถในการทำมาหากิน"

ก็ขึ้นอยู่่กับคุณแล้วละครับว่าจะใช้มันอย่างไร

เมื่อวานขับรถผ่านเห็นป้ายเขียนว่า

"รับสมัครคนขับรถเทรลเลอร์ รายได้ 20,000-40,000 บาทต่อเดือน"
"ประสบการณ์ อย่างน้อย 1 ปี"
"มีที่พักให้ มีเงินกู้ไม่มีดอกเบี้ยให้"
"ติดต่อโทร .............."

มันน่าไปอบรม ไปสอบเอาใบขับขี่รถเทรลเลอร์ จังเลย

ว่าจะจบแต่มันไม่เกียวกับห้อง ก็เลยขอเพิ่มข้อความ

เหตุที่คุณถูกคนรอบข้างเบียดเบียน ก็เพราะว่า ในชาติก่อนๆ

"คุณแม้ทำบุญอยู่บ้าง แต่คุณไม่ได้บอกบุญผู้อื่นให้ร่วมทำบุญนั้นด้วย"

ขอโมทนา ขออนุโมทนาบุญร่วมกับทุกๆท่าน
ลุงมหา

 

ขอบคุณคุณลุงมหามากครับ ผมอ่านที่คุณลุงได้สอนผมอย่างตั้งใจมีประโยชน์มากซึ่งผมยังต้องอ่านอีกหลายๆรอบเพื่อให้เกิดความคิดดีๆที่แฝงในข้อความนี้ครับ ผมอ่านรอบแรกแล้วรู้ได้อย่างหนึ่งว่าทำไมผมต้องมาจมปรักอยู่ตั้งหกปีเพราะว่าผมยังมีความคิดถึงอดีตที่เคยมีพอกินพอใช้เอามาเทียบกับทุกวันนี้ เอาตัวผมคนเก่ามาเทียบกับผมวันนี้ แท้จริงผมขึ้นได้นานแล้วแต่ความคิดที่ผิดทางทำให้ชีวิตผิดไปลูกเมียลำบากตาม บ่อยครั้งมองลูกตอนหลับอดร้องไห้ไม่ได้พูดกับแฟนเป็นร้อยเป็นพันครั้งแล้วว่าทำไมต้องมาเกิดเป็นลูกเรา แต่ผมจะลองดูใหม่ ขอบคุณจากใจจริงๆทุกๆกำลังใจที่มีให้ผม ขอบคุณครับ

 

ขอร่วมเป็นกำลังใจให้คุณกลางทางผ่านพ้นทุกข์และอุปสรรคด้วยบุญกุศลที่ทำมานะคะ

 

ผมก็คล้ายๆกัน กับ เจ้าของกระทู้เลย อายุก็มากแล้วแต่ก็ยังตั้งตัวไม่ได้ซักที ไม่มีคำแนะนำอะไรเลยครับ ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ สู้กันต่อไป ทำความดีกันต่อไปครับ ^^

 

ขอเป็นกำลังใจให้ก้าวต่อไปค่ะ

 

ขอบคุณครับ

 

เรื่องการทำบุญ และผลจากการทำบุญ

ขออนุญาตครับ

ขอยกคำพูดของคุณมาอ้างอีกที

ผมเห็นคนอื่นที่เขาไม่มีแล้วผมชอบนึกในใจว่าเขาไม่ขยัน
หรือหาเงินได้ก็ใช้สุรุ่ยสุร่ายจึงไม่สามารถตั้งเนื้อตั้งตัวได้

แต่มาวันนี้เมื่อกรรมส่งผลไม่ว่าทำอะไรก็ไม่สำเร็จ

คุณเข้าใจไม่ถูกต้อง เรื่อง กรรม และ ผลของกรรม

เพราะที่คุณเป็นอยู่นี่ ไม่ได้เกิดจากกรรมส่วนที่คุณเข้าใจเท่านั้น

แต่เป็นเพราะว่า บุญกุศลที่คุณได้ทำสะสมไว้ต่างหาก

เพราะเหตุที่คุณได้ทำบุญเอาไว้บ้าง แต่เป็นการทำบุญแบบเงียบๆ ทำบุญแบบทำคนเดียว
โดยไม่ได้บอกบุญ ให้ผู้อื่นได้มีโอกาสร่วมทำบุญกับกับคุณบ้าง

ผลบุญนั้นจึงทำให้คุณรวยเพียงคนเดียว

เมื่อคุณรวยเพียงคนเดียว ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงคนรอบข้าง จึงมาเบียดเบียนคุณ จึงทำให้คุณต้องให้ความช่วยเหลือเจือจุนเขา

และแม้ในชาตินี้ เมื่อคุณได้ช่วยเหลือเจือจุน ญาติพี่น้องและคนรอบข้างแล้วก็ตาม
แต่คุณกลับไม่ได้ใช้สายใยบารมีเหล่านั้นให้เป็นประโยชน์อย่างเต็มที่

ถ้าคุณเพียงแต่ชวนเขาทำบุญ เช่นทอดกฐิน ทอดผ้าป่า ร่วมกัน
คุณก็จะมีสายใยบารมีผูกพัน ในการได้ร่วมทำบุญร่วมกัน
ทำให้เขาเหล่านั้น มีกุศลผลบุญที่จะส่งให้เขามีชีวิตที่เจริญรุ่งเรืองต่อไป
ทำให้เขาเหล่านั้น มีบุญกุศลผูกพันกับคุณได้ต่อไป

แต่เมื่อคุณช่วยเหลือเจือจุนพวกเขาเพียงแค่เงินทอง
เมื่อคุณหมดเงินทอง เขาก็ตีจากคุณไปเช่นเดียวกัน

ครูบาอาจารย์สอนว่า

"อย่าได้ทำบุญคนเดียว เพราะถ้าเราทำบุญคนเดียว เราก็ได้บุญคนเดียว"
"จึงเปิดโอกาสให้เจ้ากรรมนายเวร มาเบียดเบียนเรา ผ่านคนรอบข้าง ผ่านญาติพี่น้องของเรา"
"เพราะเมื่อเขาเดือดร้อน เราก็พลอยเดือดร้อนตามไปด้วย"
"เราจึงต้องบอกบุญคนเหล่านั้น เราจึงต้องชักชวนคนเหล่านั้น ให้ร่วมทำบุญด้วย"
"เพื่อให้คนเหล่านั้น ได้รับกุศลผลบุญของการทำบุญ เพื่อให้เขาสามารถหลีกหนีเจ้ากรรมนายเวรได้"

"ส่วนสายใยบารมี ที่เราชักชวนเขามาร่วมทำบุญกับเรานั้น"

"ก็จะส่งผลให้เกิดการช่วยเหลือเกื้อกูลกันไป ตลอดทุกภพทุกชาติ"

คนที่เขามีลูกมีหลานมาปรึกษาหารือผมว่า

"ทำไมลูกหลานในสมัยนี้ เลี้ยงยากบอกยาก ไม่ค่อยเชื่อฟังผู้ใหญ่"

ผมก็แนะนำว่า

"ลูกๆหลานๆนั้น เวลาเรามีค่าใช้จ่ายอะไรให้เขา เราก็จดเอาไว้ เขียนเอาไว้"
"แล้วให้เขาเซ็นรับทุกครั้งไป แล้วคอยดูว่า แต่ละคนนั้น เราจ่ายเงิน ช่วยเขาไปเท่าไร"
"เอาตั้งแต่เกิดได้ยิ่งดี จะได้รู้ว่าเขาเบียดเบียนเราไปแล้วเท่าไร"
"แล้วดูซิว่า ลูกหลานเรามันจะบอกได้ไหม มันจะสอนได้ไหม"

เคยมีญาติๆผมเขาพาลูกขึ้นโรงพัก เพื่อไปแจ้งความลงบันทึกว่า

"ตัดพ่อ ตัดลูก เพราะบอกไม่ได้ สอนไม่ได้ สร้างแต่ความเดือดร้อนให้"
"ไม่ว่าใครหน้าไหนมาไกล่เกลี่ย ก็ไม่ฟัง มรดกก็จะไม่ให้"
"ถ้ามันดีขึ้น ก็จะมาขอถอนรับเป็นลูกไหม่"

ลูกคนนั้นแรกๆก็ไปอยู่กับญาติคนนั้นบ้างคนนี้บ้าง
แต่อยู่กับใครก็อยู่ได้ไม่นาน ผมก็ลืมเลือนไปว่าเป็นอย่างไรบ้าง
เพราะเหตุมันเกิดมาประมาณ ๔๐ กว่าปีที่แล้ว

ถ้ายังไม่เข้าใจ ก็ทำความเข้าใจให้ถูกต้อง
เมื่อทำความเข้าใจให้ถูกต้องแล้ว จึงจะมีโอกาสทำให้ถูกต้องต่อไป

ขอโมทนาบุญ ขออนุโมทนาบุญร่วมกับทุกๆท่าน
ขอบคุณครับ
ลุงมหา

 

เจอแบบนี้แทบทุกคนครับ เป็นแบบนี้ล่ะครับมันเป็นเรื่องธรรมดาของโลกมนุษย์ในทุกวันนี้ ต้องยอมรับว่าคนในโลกมนุษย์เวลานี้และต่อๆไปคิดว่าจะหนักกว่านี้ด้วยซ้ำ

 

ขอบคุณครับทุกท่านนานแล้วที่ไม่ได้ระบายความรู้สึกออกมา ขอบคุณมากครับ

 

ได้ความรู้ดีๆขึ้นมากครับ