... แล้วเราจะเล่าให้ฟัง ...

... สวัสดีวันอาทิตย์ที่ 31 มีนาคม 2556 ณ บ้านหมอใจ facebook ...

... (หัวถนน : ภาวะแห่งทุกข์) -- มรรคมีองค์ ๘ (หนทางดับทุกข์ = ถนน) --> พระนิพพาน (ปลายทางถนน : ภาวะไร้ทุกข์)

... มรรคมีองค์ ๘ = ศีล สมาธิ ปัญญา ( ทางแห่งความดับทุกข์ )

... อวิชชา คือ ไม่รู้ ... ตามความเป็นจริง ... = โง่
... เพราะโง่ จึงยึด
... เพราะยึด จึงอยาก
... เพราะอยาก จึง “ ทุกข์ ”

( ที่มา : พระอาจารย์ภาสกร ภาวิไล )

**** “ ทุกข์ ” เพราะใจยึด เพราะใจอยาก --> ลองปล่อยดูสัก ครึ่งชั่วโมง ... ลองไม่ยึด ... ลองไม่อยาก ... แล้วปล่อยใจให้ว่าง สักครึ่งชั่วโมง ... สังเกตดูสิ ... ใจเบาสบายหรือเปล่า ... ลองทำเพียงแค่ครึ่งชั่วโมง ... ทำจริงๆ ไม่ใช่ เพียงแค่ “ สั่งใจให้ทำ ” ... ดูผลของการไม่ยึด ไม่อยาก เพียงชั่วครู่ ... ผลที่ได้ คุณเท่านั้นที่รู้ ... และถ้าได้รับผลเป็นบวก ... นั่นหมายถึง ... คุณรู้ทางแล้ว ... เริ่มต้นเดินเลย ... อนุโมทนา สาธุ ด้วยค่ะ ..

สาธุธรรมค่ะ
^ ^

 

... สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ ... นำยอดเงินผ้าป่ามาลงให้ได้ทราบกันก่อนนะคะ ... คนถ่ายรูปยังไม่กลับมา ... แล้วจะนำรูปมาลงให้ได้ชมกันอีกครั้งค่ะ ... ยอดผ้าป่าสามัคคี ซื้อดินถมที่ เพื่อสร้างเมรุเผาศพ ณ วัดทุ่งลานควาย อ.คลองขลุง จ.กำแพงเพชร เมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2556 เป็นจำนวนเงินทั้งสิ้น **** 189,663 บาท ... ในนามสายฝนฉ่ำเย็นและกัลยาณมิตรเป็นจำนวนเงิน 24,265 บาท **** อนุโมทนาร่วมกันนะคะ สาธุค่ะ ^ ^

 

... สวัสดีค่ะ ... ขอแทรกเรื่องเล่าวันที่สองของการเดินทางธุดงค์ที่ดอยอินทนนท์สักครู่นะคะ ... มีบุญด่วนที่อยากจะบอกกล่าวกัน ... คือ เนื่องด้วยน้องชาย ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของอิฉัน จู่ๆ ก็หมายใจว่าอยากบวช แต่เนื่องด้วยทางน้าชายของอิฉัน ไม่พร้อมเรื่องการเงิน ... คุณนายแม่ของอิฉัน ซึ่งมีศักดิ์เป็นป้า ... พอได้ยินเรื่อง ... ก็รับปากทันที “ ป้าจะเป็นเจ้าภาพเอง ” ... นั่นแหละค่ะ ... พอกลับมาจากดอย ก้นยังไม่ทันถึงพื้นเลย ... คุณนายแม่มา ... บอกว่า จะเป็นเจ้าภาพบวชให้น้องชายที่อยู่เชียงใหม่ ... จะมาบวชที่ปราจีนบุรี วันที่ 4 เมษายน 2556 นี้ ที่วัดหนองสะแก อ.ศรีมหาโพธิ์ ... เพียงได้บอกกล่าวกับคนที่คุ้นเคย ... เขาจะขอร่วมบุญด้วยหากมีบุญใดเกิดขึ้นกับอิฉัน ... บุญด่วนจริงๆ ใช้เวลาไม่ถึงอาทิตย์ ...

1. คุณ กัญญาพัชร บุตรนาโค ร่วมทำบุญ 500 บาท
2. คุณ ปุญยวีร์ เพื่อนร่วมรุ่นครูสมาธิที่สถาบัน ร่วมทำบุญ 300 บาท
3. คุณ กุลจิรา สวัสดี ร่วมทำบุญ 199 บาท
4. คุณ เอกพล ปิยะมาตร์ ร่วมทำบุญ 100 บาท

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ ด้วยค่ะ ^ ^

*** วันก่อนบวช คุณแม่ไปก่อน อิฉันจะไปวันบวชตอนเช้า ... อย่างไรก็ดี จะให้คุณนายแม่ถ่ายรูปน้องชายก่อนจะบวชให้นะคะ ส่วนที่เหลือ อิฉันจะถ่ายให้ดูกับมือเลยค่ะ ^ ^ ***

ปล. โดนหลายๆ ท่าน บ่นอุบอิบมาว่า ... “ คุณอ้อทำบุญอะไรไม่บอกกล่าวเลย ... บุญเล็กบุญน้อยก็บอกกันเถอะค่ะ ... อยากร่วมบุญด้วย “ ... _ _ !!! ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ค่ะ ... ในครั้งก่อนๆ มา เห็นว่า ไม่ใช่บุญใหญ่ เลยไม่ได้บอกกล่าว ... เพราะไม่อยากให้เกิดมโนกรรมซึ่งกันและกัน ระหว่างอิฉัน กับ ผู้คิด เลยไม่ได้บอกใคร ... คราวนี้มาบอกแล้วนะคะ แถมยังเป็นบุญด่วนด๊วนด่วนอีกต่างหาก 5555

 

สวัสดีวันพุธที่ 3 เมษายน 2556 ค่ะ

รายนามผู้ร่วมบุญบวชพระ ณ วัดหนองสะแก อ.ศรีมหาโพธิ์ จ.ปราจีนบุรี ในวันที่ 4 เมษายน 2556 ค่ะ

1. คุณ กัญญาพัชร บุตรนาโค ร่วมทำบุญ 500 บาท
2. คุณ ปุญยวีร์ เพื่อนร่วมรุ่นครูสมาธิที่สถาบัน ร่วมทำบุญ 300 บาท
3. คุณ กุลจิรา สวัสดี ร่วมทำบุญ 199 บาท
4. คุณ เอกพล ปิยะมาตร์ ร่วมทำบุญ 100 บาท
5. ไม่ประสงค์ออกนาม ร่วมทำบุญ 500 บาท

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ ด้วยค่ะ ^ ^

*** ผู้ใดอยากร่วมบุญ อ้อปิดรับวันนี้ช่วงเย็นนะคะ เพราะต้องเดินทางพรุ่งนี้แต่เช้ามืดค่ะ ****

 

สวัสดีวันพุธที่ 3 เมษายน 2556 ค่ะ

รายนามผู้ร่วมบุญบวชพระ ณ วัดหนองสะแก อ.ศรีมหาโพธิ์ จ.ปราจีนบุรี ในวันที่ 4 เมษายน 2556 ค่ะ *** Update ค่ะ ***

1. คุณ กัญญาพัชร บุตรนาโค ร่วมทำบุญ 500 บาท
2. คุณ ปุญยวีร์ เพื่อนร่วมรุ่นครูสมาธิที่สถาบัน ร่วมทำบุญ 300 บาท
3. คุณ กุลจิรา สวัสดี ร่วมทำบุญ 199 บาท
4. คุณ เอกพล ปิยะมาตร์ ร่วมทำบุญ 100 บาท
5. ไม่ประสงค์ออกนาม ร่วมทำบุญ 600 บาท
6. คุณ มี้ยี่ แซ่เหลื่อง ร่วมทำบุญ 500 บาท
7. น้องแอ้ม ร่วมทำบุญ 100 บาท

... อ้อจะนำผ้าไตรจีวรครบชุดบวช ถวายพระอุปัชฌาด้วย ... อนุโมทนาบุญร่วมกันนะคะ

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ ด้วยค่ะ ^ ^

*** ผู้ใดอยากร่วมบุญ อ้อปิดรับวันนี้ช่วงเย็นนะคะ เพราะต้องเดินทางพรุ่งนี้แต่เช้ามืดค่ะ ****

 

สวัสดีวันพฤหัสบดีที่ 4 เมษายน 2556 ค่ะ

รายนามผู้ร่วมบุญบวชพระ ณ วัดหนองสะแก อ.ศรีมหาโพธิ์ จ.ปราจีนบุรี ในวันที่ 4 เมษายน 2556 ค่ะ *** Update ค่ะ ***

1. คุณ กัญญาพัชร บุตรนาโค ร่วมทำบุญ 500 บาท
2. คุณ ปุญยวีร์ เพื่อนร่วมรุ่นครูสมาธิที่สถาบัน ร่วมทำบุญ 300 บาท
3. คุณ กุลจิรา สวัสดี ร่วมทำบุญ 199 บาท
4. คุณ เอกพล ปิยะมาตร์ ร่วมทำบุญ 100 บาท
5. ไม่ประสงค์ออกนาม ร่วมทำบุญ 600 บาท
6. คุณ มี้ยี่ แซ่เหลื่อง ร่วมทำบุญ 500 บาท
7. น้องแอ้ม ร่วมทำบุญ 100 บาท
8. พี่ส้มจุก ร่วมทำบุญ 300 บาท
9. พี่ติ๋ง ร่วมทำบุญ 1,000 บาท
10. คุณ บุษปกร เพื่อนร่วมรุ่นครูสมาธิ ร่วมทำบุญ 100 บาท

... อนุโมทนาบุญกับทุกๆ ท่านนะคะ นำภาพบวชมาให้ชมกันค่ะ ^ ^ ...

 

... งานบวชวันนี้ค่ะ 4 เมษายน 2556 ...

** งานนี้ญาติพี่น้องร่วมกันช่วยกันอย่างไม่มีตกไม่มีขาดเลย ... น่าชื่นใจจริงๆ ... ซึ่งตอนแรกคุณนายแม่รับปากเป็นเจ้าภาพบวช ... ทำไปทำมา ... ญาติๆ พากันช่วยกันคนละไม้ละมือ ... ปัจจัยที่เราๆ ร่วมกันนั้น คุณนายแม่นำไปซื้อเป็นเครื่องไทยธรรมถวายแด่พระภิกษุสงฆ์ และ ของพระบวชใหม่ค่ะ รวมถึง ภัตตาหารที่ทำถวายพระเพล และ พระใหม่ค่ะ ... อนุโมทนา สาธุ ร่วมกันนะคะ (กล้องคุณนายแบตหมด เพราะกลับมาจากผ้าป่าก็ไปงานบวชต่อเลย ... เดี๋ยวจะนำภาพจากมือถือมาลงเพิ่มค่ะ) ^ ^

 

... ภาพชุดนี้ เป็นภาพจาก ร่วมปัจจัยถวายผ้าป่าสามัคคี ณ วัดทุ่งลานควาย อ.คลองขลุง จ.กำแพงเพชร เมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2556 ที่ผ่านมาค่ะ .... อนุโมทนาร่วมกันนะคะ ... สาธุค่ะ ....

 

... ผ้าป่าต่อค่ะ ... ^ ^ ยังจำได้ไหม ... เมื่อเดือนมิถุนายน 2555 ปีที่แล้ว ศาลาแห่งนี้ยังเป็นเพียงเสา และ หลังคาเท่านั้น ตอนนี้ มีฝาผนังแล้ว ... รูปภาพชายหญิงคู่นั้น ... คือ เจ้าของที่ดินที่ยกถวายเพื่อสร้างวัดในหมู่บ้านค่ะ ... บุญอะไรหนอทำให้เราได้ไปเจอเขา และ เราได้สร้างบุญร่วมกัน ... แต่ที่รู้ๆ พระบาทสมเด็จพระปิยะมหาราช ... ทรงประพาสผ่าน และแวะเสวยอาหาร ณ อ.คลองขลุง จ.กำแพงเพชร แห่งนี้ด้วย ...

 

... เดี๋ยวพรุ่งนี้บ่ายแก่ๆ จะมาเล่าเรื่องงานบวชให้ฟังนะคะ ... ไม่มีความบังเอิญเกิดขึ้นบนโลกใบนี้ ^ ^

 

lสวัสดีปีใหม่ไทยครับ ---- ซีดี ของฟรี---เอาสิครับ กลัวเอาไปดองจะบาปไหมเนี่ย 555 ทางเหนือร้อนและแล้ง มาก จึงอยากเฃิญสายฝนฉ่ำเย็นไปเยี่ยมมั่งเน้อ---จำกั๋นบ่อได้กา

 

ซาวัดดีปี๋ใหม่เจ้า ... จำได้เจ้า ... ซำบายดีน่ะเจ้า ... ^ ^ เดี๋ยวมีโอกาสจะไปแอ่วทางเหนือให้คลายร้อนค่ะ ...

 

สวัสดีเย็นย่ำของวันที่ 6 เมษายน 2556 (วันจักรี นั่นเอง ^ ^)

... อนุโมทนาบุญร่วมกันนะคะ ... วันนี้ได้ไปทำหน้าที่พี่เลี้ยงครูสมาธิ แบบ ตั้งอก ตั้งใจ มากมาย ทั้งกวาดพื้น เช็ดพื้น และร่วมปฏิบัติธรรม ตลอดทั้งวัน ... กินข้าวมื้อเดียว (อยากผอมอย่างแรง 555) ... อีกทั้ง ได้ร่วมทำบุญสร้างพระกับพี่ร่วมรุ่นสถาบัน ไป 200 บาท ... เขาจะสร้างพระให้พ่อเขา ... พี่เขามีน้ำใจบอกให้เราร่วมบุญ ... เพราะเขาไม่ได้บอกใคร ... สาธุ สาธุ สาธุ ... อานิสงค์นี้ ครึ่งหนึ่งขอน้อมนำส่งให้กับผู้มีพระคุณของข้าพเจ้าทุกท่าน มีบิดามารดา ปู่ย่าตายาย เทวดาที่ปกปักษ์รักษาข้าพเจ้าและทุกคนในครอบครัว ... อีกทั้งเจ้ากรรมนายเวรของข้าพเจ้า ด้วยเทอญ ...

... อานิสงค์แห่งการอนุโมทนาสาธุบุญ ... ก็ได้บุญ คือกัน นะเจ้าคะ ... สาธุ สาธุ สาธุ ^ ^

 

สวัสดีวันจันทร์ที่ 8 เมษายน 2556 เขียน ณ บ้านหมอใจ facebook

... วันที่สามของการเดินทาง ...

... เช้านี้ ตื่นกัน 05.00 น. เช่นเดิม และนั่งสมาธิในเต้นท์ จนกระทั่ง 05.30 น. เตรียมตัวล้างหน้าแปรงฟัน ทำธุระให้เสร็จภายในเวลา 30 นาที ... เราทำทุกอย่างตามเวลาที่กำหนดเป๊ะ ... เพราะเวลามีจำกัด ... ด้วยคนที่เยอะขนาดนั้น ... พอทานอาหารเสร็จ ... ความกังวลก็ขึ้นสมองทันที ... ตายและ ... ห้องน้ำแบบนี้ ไม่เคยเข้าเลย ... แล้วจะทำใจได้หรือไม่หนอ ... อินเดียก็เคยไปมาแล้ว ... มันจะเหมือนกันไหมหนอ ... ท้องหนอ ... อย่าปวดเลยหนอ ... เก็บไว้ไปบ้านดีไหมหนอ ... สุดท้าย ... ตัดใจ ถามพี่ที่เป็นบัดดี้กัน ... “เมื่อคืนที่ไปห้องน้ำน่ะ มัน โอ ไหม” ... แกบอกว่า ... “มันโอมากเลย ไปไหมจะไปเป็นเพื่อน” ... เราก็ตรงดิ่งไปยังห้องเต้นท์ห้องน้ำที่ว่านั่น ... แต่พอเปิดเข้าไปปุ๊บ ... ชุติมันต์ “อึ” หดทันที ... อาการปวดท้อง ปั่นป่วน มันหายเป็นปลิดทิ้ง ... พร้อมกับบอกกับตัวเองว่า ... อดทน จนกว่าจะได้ลงดอยเถอะ ... ยังไง ... ไปฝากไว้ที่ฐานเทพฯ ก็ยังดี ... พร้อมกับโบกมือ บ๊าย บาย ห้องส้วมอันโสภานั้น ... เพราะไม่สามารถจริงๆ ...

... พลัดหลงกับพี่สาวคนสนิท ... มาเจอแกอีกที ก็ตอนที่เริ่มตั้งแถว จะเดินทางแล้ว ... ด้วยความที่คนเยอะมาก ... พอห่างตาแป๊บเดียว สามารถหลงไปคนละทิศละทางได้โดยอัตโนมัติ ... เมื่อเริ่มออกเดินทาง ... ตอนแรก อิฉันก็ยังคงใส่เสื้อแขนยาว เพราะอากาศช่วงเช้าๆ จะเย็นมาก ... แต่พอเดินไปได้หน่อย ... ไม่ไหวแระ ... ยังไงก็ต้องถอดเสื้อแขนยาวออก เหลือเพียงเสื้อแขนสั้น กับหมวดปีกเท่านั้น ... เราเดินกันไป ดูแลกันไป ในกลุ่ม 28-29 ... วันนี้เดินไกลกว่าวันที่สองมาก ... กว่าจะได้พัก ... ก็หอบเหมือนกัน ... พอถึงที่พัก พวกเรากางผ้าใบสำหรับปูนั่ง ... ปากก็ร้องหา seven เคลื่อนที่เป็นการใหญ่ ... เพื่อนในกลุ่มผูกสัมพันธไมตรี กับ seven ท่านหนึ่ง ... จนได้ชื่อเขามา “สมบัติ” ... เพื่อนสั่งอย่างเป็นทางการ ... “สมบัติ จำกลุ่มนี้ไว้นะ แล้วจะได้เจอกันอีก ... อย่างแรกเลย อย่าลืม M , โค้ก , ยาคูลท์ , สไปร์ท นะ ” ... พอก้นถึงพื้นปั๊บ ... ร้องหา สมบัติ ทันที 55555 ... ขึ้นไปแบบนั้น หิวน้ำมากมาย ... คิดถึง “น้ำแข็ง” ... อย่างแรง ... เพราะอยู่บ้าน ฟาดน้ำแข็งกันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว ... ยังดีนะ พี่เลี้ยง คอยฉีดน้ำไก่ตลอดเวลา ... ช่วยได้มากมายทีเดียว ... เขานำน้ำดื่ม ใส่กระบอกฟ็อกซี่ ... แล้วพ่นใส่หน้าเรา ตลอดทาง ... ตอนแรก ก็ งง งง ... แต่พอฉีดเข้าไป ... เออ!!! มันก็โอเหมือนกันนะ ... ทีนี้ ... เลยเสนอหน้าให้ฉีดกันเป็นแถวเลย 55555 ...

... วันนี้เป็นวัดสุดท้ายของการเดินขึ้นดอยแล้ว ... ฉันเดินไปภาวนาไป ... มองเพียงปลายเท้าของตัวเองเท่านั้น ... ทำให้ไม่เหน็ดเหนื่อยเลย ... ทั้งๆ ที่วันนี้ ทางลาดชันเป็นอย่างมาก ... ฉันพร้อมจะลื่นไถลลงทางตลอดเวลา ... จนครูพี่เลี้ยง ต้องนำตัวเองมาเป็นหลักให้ฉัน ได้เกาะแขน เดินไป ... ไม่ได้แกล้งนะคะ ... เหมือนมีคนถีบอิฉันตลอดเวลา ... ทำใจแล้วค่ะ ... ไปสร้างบุญ ... เขาไปขอบุญเช่นกัน ... เราเดินกันอยู่นาน ... จนถึงที่พักช่วงแรก ... แปลกใจเป็นอย่างมาก ... พอก้นถึงพื้นปุ๊บ ... “กลิ่นใบเตย” ... โถมใส่หน้าอย่างหนาแน่นมาก ... นึกในใจ ... “เออดีเน๊าะ บนดอยนี้ เขาก็ต้มใบเตยเหมือนกัน” ... แต่พอนึกอีกที ... ไม่มีบ้านคนสักหลัง ... บนดอยเป็นป่าสูง ... มีแต่ความแห้งแล้ง มีแต่ต้นไม้ ... แล้วกลิ่นใบเตยมาจากไหน ... ลำพังต้นใบเตยธรรมๆ ไม่มีกลิ่นอยู่แล้ว ต้องนำมาต้มจึงจะเกิดกลิ่น ... นึกถึง “พ่อทางธรรม” ทันที ... พ่อเคยบอกว่า ให้ต้มใบเตยไว้ในบ้าน ... เพราะเทวดาชอบ และ กลิ่นของใบเตย ทำให้จิตเราสงบ เย็น ... เป็น Aromatherapy เช่นกัน ... เท่านั้นแหละ ... จู่ๆ น้ำตาก็ไหลขึ้นมาทันที ... นึกถึงพ่อ ... เทวดาอยู่ที่นั่นเยอะมากๆๆๆ อีกทั้ง ... สัมภเวสีก็เยอะมากเช่นเดียวกัน ... การที่เราได้เดินภาวนากันแบบนี้ ... เหมือนกับเราได้แผ่เมตตา ปรับภพภูมิให้เขา ... แล้วเราไปกันตั้งมากมาย ... ลองคิดดูสิว่า จะสร้างบุญกันได้มากขนาดไหน ... พวกเขาเหล่านั้น ได้ปรับภพภูมิ ได้อิ่มกันได้มากขนาดไหน ... ฉันถึงได้บอกไง ... พวกเรา ถูกเลือก กันมาแล้วทั้งสิ้น ... วันนี้ หลวงพ่อเดินนำพวกเราไปตลอดทาง ... ได้ยินเสียงเขาสวดลักขีกันใกล้ๆ ... พอก้นถึงที่นั่งปุ๊บ ก็นั่งพนมมือ สวดตาม และ นั่งสมาธิ กันเป็นลำดับถัดไป ...

... วันนี้ ข้าวกลางวัน เป็น ข้าวสวย ไข่ต้ม หมูทอด และ น้ำพริกตาแดง ... กินกันอิ่มหนำสำราญ ก็รอเวลาที่จะถ่ายรูปเป็นที่ระลึก ว่า เราได้ทำสำเร็จแล้ว ... ดั่งภาพข้างต้นที่นำลงให้ดู ... หลวงพ่อนั่งอยู่ตรงนั้นนานมาก ... แดดแรงมาก ... แต่ท่านก็อยู่เพื่อพวกเรา ... จำนวนกลุ่ม 40 กว่ากลุ่ม ... ถ้าเป็นเรา คงไม่สนุกเลย ... เพราะนั่งกลางแดดแบบนั้นอยู่เป็นชั่วโมงๆ ... แต่ท่านก็เป็นกำลังใจให้บรรดาลูกศิษย์ของท่านทุกคน ...

... จากนั้นเราก็เดินจนกระทั่งถึงฐานที่พัก ... วันนี้กลุ่มของเรา มาเป็นกลุ่มท้ายๆ ... วันนี้ เต้นท์อิฉ๊าน มาอยู่เป็นลำดับที่สอง ต่อจากเต้นท์พี่เลี้ยงเลย ... เพื่อนๆ ก็มองหน้าอิฉ๊านแบบ งง งง ... “เอาอีกแล้ว วันนี้ อ้อเล่นของอีกแล้ว เต้นท์อ้อทำไมมาอยู่ตรงนี้ ทั้งๆ ที่เราเลขที่ติดกัน” ... ฉันก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง ... เลยบอกว่า ... “ต้องถามคนจัดเต้นท์อ่ะพี่ ว่าเขาจัดยังไง” ... วันนี้ ฉันกับพี่สาวคนสนิท ตั้งใจไว้เลยว่าจะไม่อาบน้ำ เพราะเห็นน้ำแล้วไม่สามารถจริงๆ ... เมื่อวานที่อาบน้ำแบบพฃผลุบๆ โผล่ๆ เป็นปลาพยูนกันนั้น ... กลางคืน ฉันคันไปทั้งตัว ... วันนี้เลยขอเช็ดตัวด้วยแผ่นทำความสะอาดพอแล้ว ... นำไปเยอะพอที่จะใช้ได้เกือบครบวันที่ไป ... เราทานอาหารกันเสร็จก็พากันไปที่ center ด้วยความที่เราเกือบจะเป็นกลุ่มท้ายๆ ... การจองที่นั่งตรงหน้าหลวงพ่อจึงเป็นไปได้ยาก ... แต่อะไรก็ไม่รู้ทำให้เราได้ที่นั่ง ฝั่งตรงข้ามหลวงพ่อ ... เพราะวันนี้หลวงพ่อนั่งในที่สูง ... และเราก็อยู่ที่สูงเช่นกัน เห็นหลวงพ่อชัดเจนมาก ถึงแม้หลวงพ่อจะดูตัวเล็กไปสักนิดก็ตาม ... พระอาจารย์หลวงพ่อเทศนาธรรมให้เราฟัง ... พร้อมกับพี่เลี้ยงแจกเทียนสีขาว ... เมื่อพิธีการเสร็จสรรพ ... เราจุดเทียน พร้อมกับสวดลักขี ... นำเทียนนั้นกลับที่พัก คืนนี้ ดึกมากทีเดียว กว่าจะเสร็จพิธีประมาณเที่ยงคืนเข้าไปแล้ว ... คงไม่ได้นอนแล้วหล่ะ ... เพราะพรุ่งนี้เราต้องเก็บของกันแต่เช้า ... ทำวัตรเช้าเสร็จ พวกเราต้องเดินทางลงฐานเทพ เพื่อไปให้ทันพิธีการจบการศึกษาที่ฐานเทพอีก ...

^ ^

 

สวัสดีวันจันทร์ที่ 8 เมษายน 2556 เขียน ณ บ้านหมอใจ facebook

... วันสุดท้ายแล้วของการเดินธุดงค์ ...

... วันนี้ เราทำกิจวัตรกันเหมือนเดิม ... เช้านี้อากาศเย็นมาก ... พวกเรามานั่ง ณ จุดเดิมที่นั่งกันเมื่อคืน ... เช้านี้ เราทำวัตรเช้ากันเสร็จ หลวงพ่อเทศนาธรรม ... และให้เราภูมิใจกับการปฏิบัติของเรา ... วันนี้ เพลง “อรุณทอแสง” ได้น้ำตาฉันไปเหมือนกัน ... เขาให้จับมือล้อมเป็นวงกลม ... ฉันโชคดี คนที่ฉันสนิทด้วยสองคน ยืนขนาบฉันทั้งสองข้าง ... อีกคนไม่เป็นไร ... แต่หันมาอีกคนร้องไห้น้ำตาเปียกเลย ... ฉันเห็นแกร้อง ก็อดไม่ได้ ... แต่ก็ไม่ได้ร้องอะไรมากมาย แค่รู้สึก จุดที่อก ตื้นตันเท่านั้นเอง ... จากนั้น เราก็เคลื่อนขบวนเดินลงดอยกัน ... เพื่อจะนั่งรถต่อมาที่ฐานเทพฯ ... พอถึงฐานเทพฯ เขาก็ให้พวกเรารีบขึ้นไปที่ลานโพธิ์ ... ฉันไม่ฟังเสียงอะไรแล้ว ... สั่งตัวเองทันที ... “หาห้องน้ำด่วน” ... เห็นเขาเขียนหน้าแถวว่า 29 ฉันวางเป้ แล้ววิ่งเข้าห้องน้ำทันที ... ห้องน้ำว่างไม่มีคน แต่เสียงผู้ประกาศ ก็กระชากใจเสียเหลือเกิน ... ให้รีบไปที่ลานโพธิ์ ๆ ๆ ๆ เพราะไม่เหลือครูสมาธิที่นี่แล้ว ... ฉันถอนหายใจ ... พร้อมกับบ่นในใจ ... “แม่คู๊ณ สงสารกันหน่อยเถอะ ... มันไม่ออกมาตั้ง 4-5 วัน กว่ามันจะออกได้ใช้เวลาพอควร ... นี่แม่เล่นเร่งตลอดเวลา ... มันก็ยิ่งจะไม่ออก ... เอ้าให้ครึ่งหนึ่งก็แล้วกัน ... เสร็จแล้วมาต่ออีกครึ่ง 55555” ... พอออกจากห้องน้ำได้ ฉันกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่ลานโพธิ์ ระยะทางแค่ 200 กว่าเมตรเท่านั้นเอง ... พอถึงลานโพธิ์ฉันเกือบตาย หน้าเขียว หน้าเหลือง หายใจไม่ทัน ... พาลจะเป็นลมเอา ... นึกในใจ “อะไรฟะ เดินบนดอยเป็นกิโลๆ เสือกไม่เป็นอะไร ... นี่แค่ 200 กว่าเมตรเอง ดันจะเป็นจะตาย” ... พอนั่งพักหายเหนื่อยก็เข้าสู่พิธีการจบการศึกษา ... โดยพระอาจารย์หลวงพ่อเป็นประธาน ... จากนั้นก็มีพิธีทอดผ้าป่านำเงินถวายเพื่อซื้อที่ดินให้กับวัด ... แล้วเราก็รอเวลาขึ้นรถกลับบ้าน ... เดินมาขึ้นรถไกลโขทีเดียว ... แต่เดินมาได้ ไม่หอบ ไม่เหนื่อย ไม่เมื่อยล้า ... ลาแล้ว ... ดอยอินทนนท์ ... ถ้ามีบุญ ฉันจะได้มาเป็นพี่เลี้ยง ให้รุ่นต่อไป ... สาธุ สาธุ สาธุ

^ ^

 

สวัสดีวันจันทร์ที่ 8 เมษายน 2556 เขียน ณ บ้านหมอใจ facebook

... อนุโมทนาบุญร่วมกันนะคะ ... เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ได้มีโอกาสไปบวช ลูกชายของเพื่อนสามี ที่วัดไทรม้าเหนือ ... พี่คนนี้เป็นคนดีมากๆ และใจบุญมากๆ ... ใครมีงานอะไร แกก็ไปทุกงาน บางงานแกช่วยทั้งแรง ช่วยทั้งเงิน ... สำหรับครอบครัวฉัน ... แกมาตั้งแต่งานแต่ง ... คลอดลูกก็มาเยี่ยม ... ทำบุญบ้านแกก็มา ... ช่วยทั้งแรงและเงิน ... พอถึงงานแกบวชลูกชาย ... แกเกรงใจคนอื่น กลัวว่าคนอื่นจะต้องมาเสียเงินกับแก ... แกไม่ได้บอกใครเลย ... แต่ที่ฉันกับสามีรู้ ... ก็เพราะแกโทรมาถามเรื่องปัญหาต่างๆ อยู่เนืองๆ ... จนกระทั่งบวชลูกชาย ต้องทำอะไร อย่างไร ... ฉันรู้จึงพากันไป ตั้งแต่เช้า จนเสร็จสิ้นพิธี ... ร่วมปัจจัยใส่ซองทำบุญกับพี่เขาไป 500 บาท คุณนายร่วมด้วย 100 บาท ... นำเงินใส่บาตรพระใหม่ 140 บาท ... อนุโมทนา สาธุ ร่วมกันนะคะ ... งานนี้ พี่เขากระซิบมา ... “คุณอ้อ ผมอยากให้ลูกบวชนานๆ ไปเลยจะได้ไหม” ... “อธิษฐานค่ะพี่ และฝากฝังเจ้าอาวาส เพราะท่านก็ปฏิบัติเหมือนกัน ... เดี๋ยวลูกชายพี่ความใจร้อนจะลดลงค่ะ” ... “ครับ!! ผมกับเจ้าอาวาสสนิทกัน เพราะเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก ... อีกทั้งท่านก็บวชมาตั้งแต่เด็กเหมือนกัน” ... ฉันนึกในใจ “ไม่น่าเล่า ... ตอนที่เทศน์สอนนาค ... ปกติ พระท่านจะเทศน์เกี่ยวกับพระคุณมารดาบิดา ... แต่วันนี้ ท่านเทศน์ “เรื่อง มรรคมีองค์ ๘ โดยนำเรื่อง ศีล สมาธิ ปัญญา ... ท่านเล่าเรื่องการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า ... เล่าเรื่องภพภูมิ ... เล่าเรื่องรายละเอียดของศีล สมาธิ และปัญญา ... เล่าเรื่องฌาณ ... ที่ฉันแปลกใจคือ ... สิ่งเหล่านี้ ค่อนข้างจะลึกซึ้ง ... แต่คนนั่งฟังเทศน์มีเพียงคนไม่กี่คน ... ท่านไม่มองหน้าฉันเลย ... ท่านเทศน์ไป ตาก็มองนาฬิกาไป ... แต่ทุกอย่างที่ท่านเทศน์ ... เหมือนท่านตอบโจทย์ในใจฉันยังไงก็ไม่รู้ .... สุดท้ายท่านบอกกับนาคว่า ... ให้เข้าใจความหมายของการบวชจริงๆ ... ว่า ... การเข้าบวชนั้น ... คือ การเดินตามรอยพระบาทของพระพุทธเจ้า เรื่องของการดับทุกข์ ... ไม่ใช่บวชไปงั้นๆ ... สาธุ สาธุ สาธุ
โดนใจอิฉันอย่างแรง ....

^ ^

 

สวัสดีวันจันทร์ที่ 8 เมษายน 2556 เขียน ณ บ้านหมอใจ facebook

... ช่วยดูให้คุณพ่อหน่อย ...

... 3 ทุ่มกว่าแล้ว ของวันที่ 2 เมษายน 2556 ... เสียงโทรศัพท์เบอร์ “หมอใจ” ดังขึ้น ... ฉันกับสามีมองตากันปริบๆ ... นึกในใจ ... ใครหนอ มีธุระด่วนมากมายขนาดนี้ ... อีกทั้งไม่ใช่การนัดหมายกันไว้แต่อย่างใด ..

ปลายสาย : คุณอ้อใช่ไหมคะ
ผจก. : ไม่ใช่ครับ แต่เป็นเบอร์คุณอ้อครับ
ปลายสาย : ขอคุยกับคุณอ้อตอนนี้ได้ไหมคะ
ผจก. : เออ!! ไม่ทราบมีอะไรหรือเปล่าครับ คุยผ่านผมก่อนก็ได้ครับ
ปลายสาย : คืองี้ค่ะ เคยดูกับคุณอ้อมาแล้วค่ะ ชื่อ ... ค่ะ ตอนนี้มีปัญหาค่ะ คุณพ่อไม่สบายมากค่ะ อยากให้คุณอ้อดูให้หน่อยค่ะ ตอนนี้คุณพ่ออยู่โรงพยาบาลค่ะ
ผจก. : ครับ ... ต้องตามคิวนิดนึงนะครับ ... ตอนนี้คุณอ้อไม่สะดวกครับ ... (ฉันมองหน้าสามี แล้วจึงขอโทรศัพท์คุยเอง) ... เอ่อ!! เดี๋ยวรอแป๊บนึงนะครับ คุณอ้อจะคุยด้วยครับ ...

ปลายสาย : คุณอ้อ นี่ ... เองนะคะ
ฉัน : ค่ะ จำได้ค่ะ
ปลายสาย : ค่ะ ตอนนี้คุณพ่อไม่สบายมากค่ะ อยากให้คุณอ้อช่วยหน่อยค่ะ
ฉัน : ค่ะ แต่ช่วงนี้อ้อไม่สะดวกเลยค่ะ ขอเป็นวันศุกร์ได้ไหมคะ
ปลายสาย : ค่ะ ดิฉันจะรอค่ะ

ก่อนถึงวันศุกร์ ... เธอโทรมาอีกรอบเพื่อนัดเวลาที่จะมารับฉันไปโรงพยาบาล ... เธอบอกว่า คุณอ้อบอกมาเลยค่ะ เธอรับได้ทุกเรื่องเพราะตอนนี้ เธอปฏิบัติมาระดับหนึ่ง ในเรื่องของการปล่อยวางแล้ว ... ก่อนหน้านี้ ฉันเห็น “ท้าวเวสสุวรรณ” แต่ฉันไม่แน่ใจ เพราะฉันไม่เคยเห็นท่านเลย ... อย่างมากก็เทวทูตเท่านั้น ... ฉันถามเรื่องอายุของคุณพ่อเขา ... พอเขาบอกมา ... และเขายืนยันที่รู้ให้ได้ ... ฉันถามกลับไปว่า ... วางใจได้แล้วจริงๆ ใช่ไหมคะ ... เธอบอกว่า เธอพอจะเดาทางได้แล้ว ... แต่ขอความมั่นใจเท่านั้นเอง ... ฉันบอกเธอว่า ... ฉันช่วยอะไรไม่ได้มากนะคะ ... เพราะถึงเวลาของเขาแล้ว ... เธอเงียบไป ... และบอกกับฉันว่า ... นั่นคือสิ่งที่เธอสังหรณ์ แต่พี่สาวเธอไม่แน่ใจ ... จึงอยากให้เธอเชิญฉันไปที่โรงพยาบาล ... เรานัดแนะเวลาที่จะมารับฉันกัน

... เช้าวันศุกร์ พี่สาวเธอมารับฉันตรงเวลาเป๊ะ ตามเวลานัดหมาย ... ฉันเห็นเทวดากับเธอมากมาย ไม่ว่าจะเป็นทางฝ่ายพระอริย และองค์เทพ ... ฉันรู้แล้วว่าฉันไม่ได้มาเพียงเพื่อพ่อของเขา ... แต่มาเพื่อเขาด้วย ... ในขณะที่นั่งรถอยู่นั้น ... จู่ๆ พี่สาวก็ถามว่า อะไรทำให้ฉันมากทางนี้ ... เธอไม่ได้เปิดประเด็นหรอก ... ข้างบนต่างหากที่เปิดประเด็นให้เธอถาม และ ฟังฉันพูด ... ฉันเล่าความเป็นมาแบบคร่าวๆ ... เรื่อง ความทิฐิ ยโส โอหัง ความอวดดีของฉัน .... เธอมองผ่านกระจกหลังมาที่ฉัน ... พร้อมกับพูดว่า “เธอเชื่อนะ เพราะดูแล้ว ฉันน่าจะเป็นคนแรงอย่างที่ฉันเล่าจริงๆ” ... นั่นเพราะเธอเห็นตัวเธอ ในคำพูดของฉันต่างหาก ... แรงที่จะไม่รับว่า สิ่งที่มากกว่าตาเห็น ยังมีอีกมากมาย ... จักรวาลนี้มีเรื่องอีกมากมายที่เราไม่รู้ ... บุญบาปมีจริง ... ปฏิบัติเพื่ออะไร ... ทุกอย่างเพียงเพื่อ “ดับทุกข์” เท่านั้นจริงๆ ... เราคุยกันตลอดทาง ... ฉันเล่าประสบการณ์ ความเป็นมา จนมาวันนี้ ... เธอบอกว่า ... ถ้าฉันไม่เล่า ... เธอมองไม่ออกว่า ... ก่อนหน้านี้เป็นอย่างไร ... ฉันดูมีเมตตามากมาย คุยด้วยแล้วสบายใจ และอยากฟังฉันพูด พูด พูด ...

... พอถึงโรงพยาบาล ... น้องสาวเธอคนที่เคยคุยกับฉัน ... มาดักรอหน้าตึกแล้ว ... เมื่อมาสมทบกันครบแล้ว เราจึงพากันขึ้นตึกไป ... พอถึงเตียงเท่านั้นแหละ ... ฉันรีบก้มหน้าคำนับ นบนอบทันที ...

... ณ เวลานี้ ท่านท้าวเวสสุวรรณ นั่งอยู่เหนือหัวเตียงของคนป่วย ... ฉันตกใจ ... ถามตัวเองว่า ... ฉันเห็นท่านได้อย่างไร ... ท่านตอบฉันกลับมา โดยไม่ขยับปาก ... ท่านบอกว่า ... บุตรสาวเขาอธิษฐานขอให้ฉันมาดูแล ... ฉันนึกในใจทันที ... บุตรสาวคนนั้นต้องมีบุญมากมายทีเดียว ... ถึงได้อธิษฐานถึงท่านได้ขนาดนี้ ... รอบๆ เตียงมีวิญญาณมากมายยืนอยู่ ... แต่เขาเหล่านั้นไม่ได้ทำอะไรเลย ... ได้แต่ยืนมอง ... และท่านบอกกับฉันต่อว่า ... เขารอเวลาเท่านั้น ... ฉันก้มศีรษะลงคำนับท่านอีกครั้ง ... พร้อมกับจับมือของพ่อเขา ... น้อมบุญที่ฉันได้ทำมา นำมอบให้ เพื่อให้เขาไปสู่ภพภูมิที่ดี ... เขาไม่รู้สึกตัวแล้ว ... แต่ช่วงที่ฉันน้อมบุญ ... เขาสำลักน้ำลาย และกระแอม ... พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกจากข้างตา ... จิตเขากล่าวขอบคุณฉัน “ ขอบใจนะ ขอบใจมาก ที่มา ให้เขา ... ตอนนี้เขารู้บุญ รู้บาปแล้ว ... เขาเห็นถึงบาปที่เขาได้ทำมาในตอนที่มีชีวิตอยู่ ” ... ฉันปลอบใจเขา กลับไปด้วยจิตเช่นกัน .... “ ค่ะพ่อ ... แต่บุญของพ่อก็มีอยู่ ได้ลูกสาวที่มาทางปฏิบัติทั้งสองคน และเขาทั้งสองคนก็น้อมนำบุญส่งให้พ่อตลอดเวลาเช่นกัน ... อีกทั้งบุญจากเมตตาบารมีที่พ่อชอบช่วยเหลือคน นั่นก็เป็นกุศลอย่างหนึ่ง ... ทำใจให้สบายนะคะ ... นึกถึงพระพุทธเจ้าไว้ให้ตลอดเวลา ... เมื่อสังขารดับ ดวงจิตเคลื่อนที่ ... จะได้ไปสู่ภพภูมิที่ดีนะคะ ” ... จากนั้น ฉันขอตัวที่จะขอคุยกับลูกสาวเขาทั้งสองที่หน้าห้องนั้น ...

... ฉันเล่าในสิ่งที่ฉันเห็นให้เขาฟัง ... พี่สาวคนโต บอกว่า เขาเป็นคนอธิษฐานขอเอง ... เขาเชื่อแล้ว เพราะเขาไม่ได้บอกใคร มีเขาคนเดียวที่รู้ ... ฉันบอกว่า แล้วรู้ไหม ต้องใช้บุญแลกมากมายเพียงไหน ที่อธิษฐานขอท่านแบบนั้น ... ต้องทำใช้ท่านมากมายทีเดียว ... จากนี้ไปให้รีบปฏิบัติแบบเต็มกำลัง ... จะเอาแต่สวดมนต์อย่างเดียวไม่ได้แล้วนะคะ ... เพราะติดบุญจากข้างบน ... ฉันบอกอะไรต่างๆ อีกมากมาย ... จนกระทั่งพี่เขาเฉลยว่า ... ตอนที่ฟังฉันบนรถนั้น ... เหมือนเขาเห็นตัวเองจากการเล่าของฉัน ... ฉันบอกว่า ... ก็เพราะฉันเห็น ... ฉันจึงต้องเล่าเรื่องของฉันให้ฟัง ... จนกระทั่งตอบโจทย์เรื่องของ ท่านท้าวเวสสุวรรณ เขาจึงยอมฟังแบบยอมจริงๆ ... พี่เขาตอบว่าใช่ ... นับจากนี้ไป เขาจะทำตามที่ฉันบอกทุกอย่าง ... เขาเชื่อแล้ว ... และเขาเป็นคนที่ Reguest ฉัน ... เพราะน้องสาวเขาไม่ได้นึกถึงฉัน ... แต่อะไรไม่รู้ ... ทำให้เขานึกถึงฉันเป็นคนแรก และให้น้องสาวโทรหาฉันทันที ... ตอบโจทย์เขา และตอบโจทย์ฉันเช่นกัน ... เขาอนุโมทนาสาธุกับหน้าที่ของฉัน ... เขาเชื่อให้หน้าที่ของฉันแล้ว ... และเชื่อในสิ่งที่ตัวเองสัมผัสเช่นกัน ... เพราะก่อนหน้านี้เขาก็เหมือนฉัน ที่ดื้อ และไม่ค่อยเชื่ออะไรมากมาย ...

สาธุ สาธุ สาธุ

*** ฉันเคยบอกคำนี้กับตาของฉัน ... “คนเป็นไม่เห็นหรอก ว่าบุญบาปมีจริง ... คนตายเท่านั้นที่เห็น ... แต่ก็กลับมาแก้ไขไม่ได้แล้ว ... เพราะกรรม เมื่อเกิดแล้ว รอวันใช้อย่างเดียว ” ... ตาก็เคยบอกว่าฉันเช่นกัน “คนไม่เห็น แต่ผีเห็น ผีให้พรเอ็ง นะลูก จำไว้” .... สาธุ

 

สวัสดีเย็นย่ำของวันจันทร์ที่ 8 เมษายน 2556 ... เขียน ณ บ้านหมอใจ facebook

... ชีวิตที่สมบูรณ์คืออะไร ???? ...

... เคยมีคนตั้งคำถามกับชีวิตว่า ชีวิตที่สมบูรณ์คืออะไร คือการมีบ้านของตัวเอง มีรถ มีครอบครัว มีงานทำ เมื่อทุกอย่างครบพร้อมมูล นั่นคือ การมีชีวิตที่สมบูรณ์ใช่ไหม

... คำตอบ คือ ... ไม่ใช่ ...

... ท่านสอนว่า ชีวิตที่สมบูรณ์ ... คือ ... ชีวิตที่ไม่มีอะไร

... แต่อย่ารีบแปลว่า ตัวคนเดียวเดี่ยวโดด นอนอยู่ป้ายรถเมล์ อย่างนั้นแล้วก็จะ ... บรรลุ ... มันน่าจะเป็น ... บรรลัย ... มากกว่า ... จริงๆ แล้ว ท่านแปลว่า อย่างนี้

... ชีวิตที่ไม่มีอะไร ให้มีแบบ ... ไม่มี ... คือ มีทุกอย่างได้ แต่ ... ไม่ได้ไปยึดมั่นถือมั่นว่า ... มันเป็นของเรา ให้ใจสงบ อยู่กับทุกข์ได้โดยไม่ทุกข์ ... อยู่กับเรื่องวุ่นวายได้โดย ... สงบ ... เหมือนหยดน้ำที่กลิ้งไปมาอยู่บนใบบัว ... เคยเห็นไหม ... ถ้าไม่เคยเห็น ก็ไปหาใบบัวมา ... แล้วหยดน้ำลงไปกลิ้งดู ...

(ที่มา : ธรรมะรอบกองไฟ : ขวัญ เพียงหทัย)

 

สวัสดีค่ะ คุณสายฝน
ได้อ่านเรื่องราวๆต่างๆๆแล้ว น่าสนใจมากค่ะ อยากเรียนถามว่า หากจะดูดวงหรือปัญหาต่างๆๆ ต้องทำยังไงค่ะ เพราะ ดวงของดิฉัน คุณแม่ ไม่ได้จดไว้ จำได้แต่ว่า เกิดหลังจาก ทานเจ ครบ10 วัน พอวันที่11 ก็เกิดค่ะ

 

... สวัสดีปีใหม่ 13 เมษายน 2556 ... ขอความสุขสำเร็จทั้งทางโลก และ ทางธรรม จงเกิดกับทุกท่าน ... ดำรงตนอยู่ใน ศีล สมาธิ จนเกิด ปัญญา ... ร่ำรวยมิตรภาพ ร่ำรวยบุญบารมี ขอจงมั่งมี ศรีสุข ... สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง ... แคล้วคลาดและปลอดภัย จากภยันอันตรายทั้งปวง ... เที่ยวให้สนุก ... เก็บเกี่ยวบุญให้ได้เยอะๆ ... เพื่อเป็นต้นทุนชีวิตของตนเอง ....

... สุขสันต์ วันสงกรานต์ ค่ะ ....
^ ^