นิพพานแล้ว จิตกลับมาสกปกอีกได้มั้ย ??

ผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมอายุ 18 ครับ กำลังจะเข้ามหาลัย มีโอกาศได้ติดตามคลิปธรรมะในยูทูปมาบ้าง เลยลองปฏิบัติจากการดูคลิปและสรุปจากหลายๆอาจารย์ (พ่อครูบัญชา และท่านอื่นๆผมจำชื่อไม่ได้)
***สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวาน นะครับ***
ผมดูลมตามลม กำหนดรู้ที่หู ตา ดึงกลับมาใจจนเกิดแรงเหวี่ยงภายในตัวขึ้น จากเบาๆไปแรงๆ ผมพยายามสนับสนุนแรงนั้น เกิดปิติขนลุกด้วยครับ แรงเหวี่ยงหยุด ผมจึงออกจากสมาธิ เพราะกล้าๆกลัวๆ

-----อยากถามว่าขั้นตอนต่อไปคืออะไรครับ ผมจะเริ่มทำสมาธิโดยไม่เหวี่ยง แต่ได้มั้ย ??????

-----อยากทราบว่าเมื่อเราฝึกจิตจนขั้นเกือบๆจะนิพพาน ตั้งแต่ยังไม่แต่งงาน

สมมุตว่าเปนตัวผมเอง บรรลุธรรมในวันนี้ตอนนี้แ้ล้ว ในอนาคตผมจะมีความรู้สึกชอบ รัก ใครมั้ยครับ

ตอนนี้ผมยังไม่มีแฟน กำลังจะขึ้นมหาลัย 5555 ผมจะมีชีวิตแบบคนทั่วไปได้มั้ย ถ้าบรรลุธรรมในตอนนี้

----จิตที่ขัดดีแล้วนั้น ...เมื่อเข้ามหาลัยผมต้องเจองานหนัก เรียนหนัก เครียด เพื่อนอาจพาไปดิ่มเหล้า แล้วจิต เมื่อมาเจอกับสิ่งเหล่านี้แล้ว จะกลับไปหมองเหมือนเดิมมั้ยครับ

ขอบคุณพี่ๆครับ

 

เรื่องทางโลก
ทองแม้จะอยู่ในส้วมเมื่อสังขารของส้วมหายสลายไปหมด
คนกลับไปขุดใหม่แทบจะจูบลมอมทองนั้น
อดีตตรงนั้นส้วม

เรื่องทางธรรม
ว่างแล้วเต็มไปหมด
เต็มไปหมดแล้วว่าง
อยากว่างๆ
อยากเต็มๆ
ไม่มีตัวไม่มีตนเดินชนถึงรู้ว่าเป็นกระจก

กระผมว่าแก้วหากหลอมใหม่นี้คงสกปรกได้อีก
แต่หากไม่มีตัวไม่มีตนคงไม่เหมือนโอโซนหรือไม่อย่างไร

ใครหนอไปถึงนิปปาน
พอดีไปเจอ นิปทานัง
คือการยังผลให้สำเร็จหรือไม่อย่างไรนี้แหละอ่านเมื่อแว้ปก่อนหน้านี้ก็ไม่จำเดี๋ยวนี้

แล้วยังมีอุปทานังหรือไม่ก็ไม่รู้ขอรับ
ไล่จับกันอื้อเลย

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

ขอบพระคุณครับ ลึกซึ้งมากครับ .. ....

 

สงสัย จริง หนอ สงสัยๆๆ....

555 ในเมื่อ ยังไม่ถึง..ยังไม่เห็นกระรอก จะโก่ง หน้า ไม้ ทำไม เล่า หนุ่มน้อยเอย

อยู่กลางทะเล ทุกข์ ใฝ่ฝัน เหก็น ฝั่ง แผ่นดิน หาก ถึงฝั่งแผ่นดินแล้ว จะ หวน คิด ถึง ทะเล อีกหรอ..ไอ หนุ่ม...ในทะเลทุกข์ มีแต่ อันตราย...ผู้ถึงฝั่ง แล้ว ใครเล่าจะลง ทะเล อีก...

 

โอกาสคะ ไม่ใช่โอกาศ จำไว้ใช้ได้อีกนานคะ

 

เสนอกระทู้แล้วพิมพ์ผิดระแวงกฏหมายนะขอรับ
และยิ่งเป็นที่หมายแล้วพริ้วดีๆ
เดี๋ยวเข้าเป้า
แล้วเจออะไรอีกนี่แหละ
อย่างไรก็คลุกคลีวนวงในไว้ก่อน
ตีจาควันไหนเจอลูกยาว
นึกว่าลาดแล้วกันลาดหลุมแก้ว

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้ว

 

นิพพานแล้ว จิตกลับมาสกปกอีกได้มั้ย ??

เหมื่อนฝนที่ตกผ่าน ช่องว่าระหว่างฟ้ากับดินนั่นหละ ขนาด นกบินอยู่ อึลงมาก้ ถูกพื้นปั๊บ ไม่ค้างเลย

 

ถ้าความสรกปกนั้นหมายความว่ายังมีกิเลสอยู่มั้ยหรือยังมีอกุศลจิตอยู่มั้ย ผู้ที่เข้าถึงนิพพาน นันมีสี่ คือ โสดาบัน สกิทาคามี อนาคามี อรหันต์
ถ้าเข้าถึงโดยความเป็นอรหันต์ จะหมดกิเลสจิตไม่มีอกุศลเหลืออยู๋
ถ้าเข้าถึงโดยความเป็นอนาคามี ยังมีอยู่บางส่วนน้อยมาก
ถ้าเข้าถึงโดยความเป็นสกิทาคามี ยังมีอยู่พอสมควร
ถ้าเข้าถึงโดยความเป็นโสดาบัน ยังมีอยู่มากทีเดียว(อาจเหมือนคนทั่วไปเลยก็ยังมี แต่อกุศลนั้นมีแรงน้อยไม่สามารถนำไปอบายได้)อธิบายพอสังเขปก่อนนะครับ

 

ขออนุโมทนาสาธุ ธรรมใดที่ท่านสำเร็จแล้ว ขอข้าพเจ้าสำเร็จด้วยเทอญ สาธุๆๆ ถ้าคุณถึงวันนั้น แล้วคุณจะรู้เอง สาธุ

 

ขอยาวกว่านี้หน่อยครับ ยิ้ม

 

ขอบคุณมากครับ เห็นเปนขอบเขตมากขึ้น ผมเพิ่งศึกษาครับ ขออภัยในสิ่งที่ไม่รู้ด้วยนะครับ

 

เราก็เพิ่งจะศึกษาคะ ไม่ได้หวังอะไรมาก ปรารถนาแค่ไม่มีกิเลสในก็พอ ค่อยเป็นค่อยไปคะ ปลายทางนั้นคือ เป้าหมายของชีวิตคะ ที่สุด ก็คือ ตรงนั้น ตรงที่ไม่มีที่ไปต่อคะ

 

อริยะกับพระทศพล
เป็นอย่างไรขอรับ

 

เรื่องสมาธิควรอ่าน http://www.palungjit.org/smati/k40/smabat.htm
ถ้ากลัว... จะปฏิบัติไม่ก้าวหน้า ต้องกล้า แม้จะตายก็ต้องยอม
ไม่งั้นใครมาขู่อะไรหน่อยก็ยอมผิดศีลแล้วสินะ
สมาธิทำไปเรื่อยๆมันก็หยุดเหวี่ยงเอง
ขั้นตอนต่อไปคืออะไรก็ไม่รู้ เพราะแต่ละสายครูบาอาจารย์ก็สอนไม่ค่อยจะคล้ายกันแต่ลงจุดหมือนกัน
คือเมื่อสมาธิดีจิตควรแก่งานแล้ว ควรเจริญวิปัสสนาพิจารณาขันธ์๕ โดยเฉพาะการใช้อริยสัจพิจารณาทุกข์ในขันธ์๕

ส่วนเรื่องบรรลุธรรม รู้จักไซยาไนต์มั้ยครับ เป็นสารพิษกินแล้วตาย
ให้กินจะกินมั้ย..
บรรลุธรรมก็เหมือนกัน รู้ด้วยอริยมรรคแล้ว จะไม่หวนกลับไปหาอีก
อนึ่งเป็นพระโสดาบันและสกิทาคามีก็ยังสามารถมีลูกมีเมียได้
โปรดอ่านhttp://www.84000.org/one/ ในหมวด อุบาสก อุบาสิกาเพิ่มเติม
ผู้ปฏิบัติเบื้องต้นควรจะอ่านให้มากก็คือ ปฏิปทาจริยาของพระอริยเจ้าเบื้องต้น
เช่นอ่านเรื่อง นางวิสาขา อนาถปิณฑิกเศรษฐี เปสการีธิดาเป็นต้น

กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ โดยมากถ้ายังกลัวตายอยู่ มักจะไม่รอดในการปฏิบัติธรรม

 

เป็นประโยนช์มากครับ ขอบคุณมากครับ

 

ลึกซึงมากหรือไม่รู้เรื่อง ผมเองยังฟังท่านไม่รูเรื่องเลยครับอิอิ

 

งง เหมือนกันครับ คิกคิก:boo:

 

ท่านใดไม่งงกับคำท่านมะหน่อ คงเป็นขั้นสุดยอดแล้วครับ

 

ตอบ..ขอสงสัย

นั่งสมาธิ เพื่อให้รู้จักควบคุมใจ และสมอง นั่งสมาธิ ต้องไม่คิดสิ่งใด ไม่คิดเพ้อเจ้ออย่างที่คุณเล่ามา อย่างนั้นไม่ใช่การนั่งสมาธิ คือ ไม่ใช่การปฏิบัติมาธิที่ถูกต้อง

คุณเรียนหนังสือ คุณเอาตาและใจจดจ่ออยู่ที่หนังสือ เวลาอ่าน เอาหูและตาจดจ่ออยู่ที่ครูอาจารย์เวลาอยู่ในห้องเรียน นั่น ก็เป็นการปฏิบัติสมาธิอย่างหนึ่ง

เรียนหนังสือ ไม่ใช่งานหนัก ที่มันรู้สึกหนัก ก็เพราะคุณมีความคิด ความต้องการที่จะประสบผลสำเร็จมากเกินควร จึงทำให้เกิดการเครียด (คือการใช้สมองหรือร่างกายส่วนต่างๆมากเกินไป) เวลาเรียนก็ตั้งใจเรียน เลิกเรียนแล้วก็ต้องรีแลกซ์ ผ่อนคลายสมองและร่างกาย รู้จักแบ่งเวลา ไม่มีการเครียด

ปฏิบัติสมาธิ หรือนั่งสมาธิ ก็เป็นการผ่อนคลายสมองและร่างกายได้อย่างดียิ่ง นั่งสมาธิ หรือปฏิบัติสมาธิ ไม่สามารถทำให้บรรลุธรรม เพราะสมาธิ เป็นเพียงเครื่องประกอบ หรือปัจจัยอันหนึ่ง ที่จะเป็นเครื่องช่วยทำให้มีสติสัมปชัญญะที่ดี สามารถควบคุมใจและสมองให้ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ และมีศักยภาพ

บุคคลแม้จะบรรลุนิพพานหรือสำเร็จนิพพานแล้ว จิตใจก็สามารถกลับมาสกปรกได้ ขึ้นอยู่กับสถานที่ เวลา สถานะการณ์ และสิ่งแวดล้อม อีกทั้งยังขึ้นอยู่กับตัวบุคคลนั้นๆว่า จะขจัดอาสวะที่เกิดขึ้นหรือจะไม่ขจัดอาสวะที่เกิดขึัน
และยังมีปัจจัยสิ่งแวดล้อมความจำเป็นอีกหลายอย่างหลายประการ ที่อาจจะทำให้ บุคคลแม้จะสำเร็จนิพพานแล้ว จิตใจก็กลับมาสกปรกได้

ข้อสำคัญที่ควรทำความเข้า บุคคลผู้บรรลุชั้นอริยะบุคคล ตั้งแต่ขั้น โสดาบัน เป็นต้นไป จะสามารถขจัดอาสวะหรือขจัดกิเลสอันเกิดจากการได้รับการสัมผัส แต่ก็ย่อมขึ้นอยู่กับความรู้ ความเข้าใจในหลักธรรมต่างๆที่มีอยู่ในตัวบุคคลนั้น ฉะนี้

 

แต่เวลาผมนั่งสมาธิผมเป็นอะไรไม่รู้ผมชอบคิดตลอดเวลา ชอบคิดว่าโลกมนุษย์นี้มันน่าเบื่อ

มันมีแต่ความทุกข์ หนีไปจุดไหนบนโลก ทุกข์จะตามมาหาผมตลอด แม้เกิดเป็นเทวดา สักวัน

ก็ต้องกลับลงมาบนโลกมนุษย์ แม้เกิดเป็นพรหมสักวันก็ต้องลงมาบนโลกมนุษย์ จิตใจผม

คิดจดจ่อขณะนั่งสมาธิอย่างนี้ผิดไหมครับคุณ telwada